Tōya esneyerek savsak adımlar ile odasından çıkıp koridorun sonundaki banyoya ilerledi.
Yeni uyandığı için uyku sersemiydi ve tam olarak ne yaptığını idrak edemiyordu.
Kapıyı açması ile uykusunu söküp atan bir çığlık sesi duymuştu.
"Kızım, bir dur! Ne bağıyorsun?"
"Hah, bir de soruyor! Aptal mısın, Tōya? Ya şu an saçımı kurutmak yerine duşta olsaydım? Sapıksın, boşuna demiyorum işte!"
"Tamam güzelim, tamam. Çok özür dilerim! Bak çıkıyorum, çıktım."
Banyonun kapısını kapatıp sırtını duvara yaslayarak kızın çıkmasını bekledi. Sadece saçını kuruttuğu için hemen çıkmasını beklemişti; fakat kız on dakikadır banyodaydı.
"Haruna, işin hâlâ bitmedi mi?"
"Hayır, beş dakika daha!"
Beş dakika sonrasında tekrar kapıyı tıklattı. "Hadi, Haruna!"
"Tōya, son beş dakika!"
On dakika sonra açılan kapı ile yerden kalkarak boş bakışlarını kıza dikti. "Senin 'beş dakika' anlayışın ne? Yirmi beş dakikadır banyodasın, ona göre desene gidip odamda bekleyeyim."
"Aa... Şuna bak. Ne bu sinir, Tōya-san? Saçımın bakımı bittikten sonra makyajımı yapıyorum."
Başını yukarı kaldırıp eliyle yüzünü sıvazladı. "Makyaj diyor, bakım diyor... Sabah sabah bu enerjiyi nereden buluyorsun da bütün bunları yapıyorsun?"
"Beğenmedin mi?" dedi, yüzünü asarak. "Oysaki bugün, diğer günlerden daha farklı bir makyaj yapmıştım. Sen doğru düzgün yüzüme bile bakmadın. Onu da geçtim, bir de üstüne söylendin."
Tōya yanından geçip giden kızın kolundan tutup durdurdu. "Benim için mi yaptın?"
Haruna soğuk bakışları ve hafif çatık kaşları ile çocuğa bakarak kolunu çekti. "Çok beklersin."
•
"Haruna-nee-san, bugünkü makyajın farklı görünüyor."
Haruna heyecan ile gülümseyerek Natsuo'ya döndü. "Peki, güzel olmuş mu?"
"Evet, çok güzel görünüyorsun!"
Haruna hafif bir utanç ile gülümseyerek saçlarını kulağının arkasına yerleştirdi. "Teşekkür ederim, Natsuo. Böyle dikkatli olduğun için çok şanslısın."
Tōya sinirle ağzının içinde 'sabır' çekerek başını geriye yatırdı. "Natsuo, senin ödevin yok mu? Hadi abisi, git de ödevini yap."
"Ödevlerimi dün akşam bitirdim. Şimdi Haruna-nee-san ile konuşmak istiyorum."
"Woah... Ödevlerini bitirdin mi? Gerçekten çok mükemmel birisin, Natsuo. Ben de senin gibi zeki ve anlayışlı çocuklar ile konuşmayı isterim."
Tōya göz devirerek başını bahçeye çevirdi. "Arada da laf sokmasa olmuyor."
𓃯