Πλησίασε τον λαιμό μου και με φίλησε . Εγώ έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου και άρχισα να τρέμω
Αντρέας : Ποιος λέει ψέματα τώρα?
Σοφία : Α..άφησε μ..με
Του είπα και άνοιξα τα μάτια μου για να τον κοιτάξω
Αντρέας : Γιατί αφού σου αρέσει
Σοφία : Ο..όχι
Αντρέας : Την πρώτη φορά δεν ήσουν τόσο αρνητική
Σοφία : Δεν μου είχες αφήσει και άλλη επιλογή
Αντρέας : Ούτε και τώρα έχεις
Είπε και άρχισε να με αγγίζει . Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου και κουνιομουν για να σταματήσει
Σοφία : ΒΟΉΘΕΙΑ!!!
Ούρλιαξα δυνατά και μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του
Αντρέας : Σκάσε ηλίθια θα σε αφήσω . Ούτως η άλλως φρόνιμη είσαι
Με άφησε και σηκώθηκε από πάνω μου . Εγώ καλυψα το σώμα μου με την κουβέρτα και τον κοίταξα
Σοφία : Τι εννοείς?
Αντρέας : Αν ήθελες να μου πας κόντρα θα είχες ήδη πει στα φιλαράκια σου τι έγινε πριν χρόνια μεταξύ μας
Σοφία : Τίποτα δεν έγινε!
Φώναξα και με άρπαξε από τον λαιμό
Αντρέας : Όχι και τίποτα . Πήρες αυτό που σου άξιζε
Με έριξε με δύναμη στο κρεβάτι και βγήκε από το δωμάτιο . Εγώ έκλαιγα με λυγμούς και κρατούσα σφιχτά την κουβέρτα
Πως μπορεί να μου φέρεται έτσι?
[...]
Κάποια λεπτά αργότερα είχα ντυθεί και βγήκα από το δωμάτιο . Πήγα στο μπάνιο και έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου
Αντρέας : Επιτέλους
Μόλις τον άκουσα πετάχτηκα από την τρομάρα μου και αυτός γέλασε
Αντρέας : Τόσο πολύ με φοβάσαι μικρή?
Σοφία : Τι θες?
Αντρέας : Να φάω
Σοφία : Παράγγειλε κάτι τότε
Του είπα και έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου
Αντρέας : Δεν κατάλαβες εσύ θα μου φτιάξεις κάτι
Σοφία : Γιατί εγώ?
Αντρέας : Γιατί έτσι γουστάρω , πάμε
Με άρπαξε από τον καρπό και με πήγε στην κουζίνα . Έκατσε σε μια καρέκλα και εγώ άρχισα να του φτιάχνω φαγητό
Δεν ήθελα με τίποτα να του μαγειρέψω αλλά από το να του πάω κόντρα προτιμότερο είναι
Του έκανα κάτι απλό και όταν του το έδωσα άρχισε να το χλαπακιαζει
Αντρέας : Ωραίο είναι μπράβο σου
Τελείωσε μέσα σε πέντε λεπτά και εγώ έπλυνα το πιάτο και πήγαμε στο σαλόνι
Αντρέας : Εγώ θα αραξω εδώ
Σοφία : Ότι πεις
Πήγα να φύγω αλλά με άρπαξε από το χέρι
Αντρέας : Μόνο θα με αφήσεις?
Σοφία : Παράτα με ήσυχη επιτέλους
Αντρέας : Όχι τόσο εύκολα Σοφάκι
Flashback
Σοφία : Έκανα αυτό που ήθελες μπορείς να με αφήσεις να φύγω τώρα?
- Όχι τόσο εύκολα Σοφάκι
Σοφία : Τι άλλο θες?
- Κάτι πιο προσωπικό
Σοφία : Σαν τι?
- Εσένα
End of the flashback
Ω θεέ μου
Δεν είναι δυνατόν
Σοφία : Άφησε με τώρα!
Αντρέας : Τι μύγα σε τσίμπησε ξαφνικά ρε!?
Με ρώτησε και με κράτησε από τα μπράτσα
Σοφία : Μη με αγγίζεις!
Αντρέας : Μην φωνάζεις γαμωτο!
Τότε ακούστηκε η εξώπορτα και είδαμε την Μιριελα και τον μπαμπά μου
Μπαμπάς : Τι γίνεται εδώ?
Ο Αντρέας με άφησε και έκατσε στον καναπέ
Αντρέας : Τίποτα είπα να αραξω λίγο στον καναπέ
Μπαμπάς : Σε άκουγε?
Τον ρώτησε και ο Αντρέας με κοίταξε
Αντρέας : Ναι ήσυχη ήταν
Μπαμπάς : Ωραία . Σοφία πήγαινε στο δωμάτιο σου
Σοφία : Εντάξει
Του είπα και πήγα στο δωμάτιο . Έκατσα στο κρεβάτι και μετά από λίγο είδα τον μπαμπά μου να μπαίνει μέσα
Μπαμπάς : Εφόσον μας άκουσες και ήσουν φρόνιμη , αύριο μπορείς να βγεις
Σοφία : Ευχαριστώ μπαμπά
Μπαμπάς : Πέσε κοιμήσου τώρα
Βγήκε και εγώ ξάπλωσα . Πήρα το κινητό στα χέρια μου και έστειλα μύνημα στην ομαδική
Σοφία : Θα έρθω και εγώ τελικά . Τα λέμε αύριο!
Τους έγραψα και αποκοιμήθηκα
[...]
Την επόμενη μέρα το απόγευμα ετοιμάστηκα και πήγα στο σαλόνι
Ευτυχώς ο Αντρέας έφυγε χθες το βράδυ και από τότε δεν τον έχω ξαναδεί
Μπαμπάς : Μην αργήσεις
Σοφία : Εντάξει
Έφυγα και πήγα στην πλατεία . Μόλις είδα τα παιδιά τους χαιρέτησα και τα κορίτσια με αγκάλιασαν
Χριστίνα : Πως είσαι?
Σοφία : Καλά είμαι
Τότε με πλησίασε ο Μάρκος
Μάρκος : Θέλω να σου μιλήσω
Σοφία : Για πιο πράγμα?
Μάρκος : Για αυτό που είδες ανάμεσα σε εμένα και την Μιριελα
Σοφία : Τι πρέπει να μάθω?
Μάρκος : Ότι δεν είμαστε μαζί απλά με φίλησε
Σοφία : Και να ήσασταν μαζί εμένα τι λόγος μου πέφτει? Ελεύθερος είσαι με οποία θες πας
Μάρκος : Το ξέρω απλά στο είπα γιατί σε είδα να μας κοιτάς σαν να ζήλεψες
Σοφία : Εγώ να ζηλέψω εσάς? Δεν ξέρεις τι λες
Μάρκος : Τότε γιατί μας κοίταξες έτσι?
Μου είπε και έμεινα να τον κοιτάω
Μάρκος : Είδες δίκιο έχω τελικά
Σοφία : Δεν ξέρεις τι λες
Μάρκος : Ξέρω και πολύ καλά μάλιστα . Σε είδα με τα ίδια μου τα μάτια . Ήσουν έτοιμη να βάλεις τα κλάματα
Σοφία : Άλλος ήταν ο λόγος
Μάρκος : Μην προσπαθείς να τα κουκουλωσεις τώρα . Ξέρω ότι από την ζήλια σου μας κοίταξες έτσι
Ε δεν αντέχω θα του το πω
Σοφία : Σας κοίταξα έτσι γιατί με είχαν κλειδωμένη και δεν με άφηναν να βγω!
Φώναξα και όλα τα παιδιά μας κοίταξαν ξαφνιασμένοι
Μάρκος : Τι πράγμα?
.
.
.
.
.
.
Αγάπες ♥️
Τι μου κάνετε?
Εγώ είμαι καλά
Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε
Πως σας φάνηκε?
Μη μου ανησυχείτε στα επόμενα κεφάλαια θα έχει περισσότερο Μάρκο με Σοφία , έχω πολλές ιδέες 😁
Μέχρι το επόμενο
Να είστε όλοι καλά
Να χαμογελάτε
Καιιιιιιι
Byeeee ❤️😍❤️😍