Bir sabah gözlerini açtığında zihni boşluktan ibaret olan, hiçbir şey hatırlamayan, hiçbir şey bilmeyen hafızasını kaybetmiş lise öğrencisi Mânâ zihnindeki boşlukları doldurmaya çalışırken etrafında olan herkes ona bir yabancıdan daha yabancıdır. Lâkin sınıfın sessiz çocuğu Behzat da buna dahil midir?
...
"Sevsene beni,"dedi boynumu öperken. "Öpsene beni, nefesinle. Baksana bana o gözlerinle. Sevsene beni." Sarı saçlarını okşadım parmaklarımla incitmekten korkarak. "Şüphesiz, dünyaya bir daha gelsem yine seni görür, yine seni severim."dudaklarıma atıldı ve onu büyük bir özlemle öperken diğer elim yanağına tırmandı.
YENİ KİTAP YAYINDAAAA