Yazar'dan:
Kim Taehyung duyduğu isim ile şaşırmıştı. "Park Bogum mu?" Diye sormuştu şaşkınlıkla.
Bogum onun şaşırmış halini farketmiş ve Taehyung'un sorduğu soruya cevap vermişti. "Evet. Neden böyle şaşırdın ki?" Diye sordu.
Taehyung, olduğu yerde durunca Bogum'da durmuş ve ona bakmıştı. Taehyung yüzünü Bogum'a doğru çevirmiş ve tekrardan bir soru yönlendirmişti. "Sen 9. Sınıfta hiç okul değiştirdin mi?" Diye sormuştu.
"Evet değiştirdim ve tekrardan eski okuluma dönmeyi düşünüyorum. Sıkıldım şuanki olduğum okuldan" diye yanıt vermişti Bogum.
"Ben seni tanıyorum o zaman" demişti Taehyung.
"Nereden tanıyorsun?"
"Biz seninle 9. Sınıftayken aynı sınıftaydık. Daha sonra 2. Dönemin başında sen başka okula gittin. Hatta seninle çok bir sohbetimiz yoktu ama sen Jungkook ile iyi anlaşırdın."
"Aa evet Jungkook'u hatırlıyorum. Yanlış anlama ama açıkçası seni hatırlayamadım. Sen bizim sınıfta mıydın? "
"Hayır hayır yanlış anlamam. Sen genellikle Jungkook ile takıldığın için seninle tanışmaya pek bir fırsatımız olmamıştı. Ama şuan tanıştık."
"Evet bu güzel oldu. Tanıştığımıza sevindim."
"Evet, bende sevindim" deyip gülümseyerek yürümeye devam etmişti Taehyung. Bogum'da peşinden yürümeye başlamıştı.
"Bir şey sorabilir miyim?" Demişti Taehyung önüne dönük yürürken.
"Tabi sorabilirsin. Nedir sorun?" Diye cevap vermişti Bogum.
"Sen neden başka bir okula gittin?"
Boğum sorulan soru ile Tae'ye bakmış sonra önüne dönüp yürümeye devam etmişti. "Şey ya, çokta önemi yok aslında."
"Sen gittikten sonra arkandan, okulda neden gittiğine dair bir iki dedikodu dolanıyordu."
"Dedikodu mu?" Diye Bogum şaşkın bir yüz ifadesiyle Taehyung'a bakmıştı. "Ne gibi bir dedikodu?"
"Şöyle, '1. Dedikoduda; Sen ile Jungkook bir kavga etmişsiniz ve bu nedenle sende gitmek istemişsin gibisinden bir dedikodu. 2. Dedikoduda; Sen aile sorunları nedeni ile gitmek isteyip gitmişsin.' Yani hatırladığım kadarı ile böyleydi" Diye yanıt vermişti Taehyung yürümeye devam ederken.
Bogum biraz daha şaşırmış bir biçimde Taehyung'a bakmıştı. Ne diyeceğini bilmiyordu açıkçası.
Bogum'un geçmişte Jungkook ile yakın olma sebebi arkadaş olmaları yada ailelerinin birbirlerini tanıyor olması değildi. Hemde hiç değildi. Tabi birbirlerine biraz olsun yakın olmalarında o sebeplerde vardı ancak ikisi de birbirlerinden hoşlanıyordu. Birbirlerine karşı sevgi besliyorlardı ancak bu normal sevgilerden değildi. 'Aşk' anlamında sevgiydi. Hatta son zamanlara doğru sevgili olmuş ancak bir süre sonra kavga edip ayrılmışlardı. Sevgili olduklarını herhangi hiçbir kimse bilmiyordu. Bu nedenle ayrılınca da kimsenin bilmiyor olması onların dedikodularının yayılmasını engellemişti. Sonuçta bilinmeyen bir şey yayılmazdı.
Jungkook o günden sonra hiçbir şekilde sevgili yapmamıştı. Ayrılmalarından sonra iki aile arasında başka bir sebepten dolayı kavga çıkmıştı ve iki tarafta artık birbiri ile görüşmek istemedi. Hatta Bogum'un ailesi onu başka bir okula gitmesi için nakil verdirdi.
Bogum önüne dönerek normal bir şekilde sanki hiçbir şey olmamış gibi yarım yamalak üstü açık bir yalan uydurup konuşmaya başladı."Ah şey açıkçası 1. Dedikodu doğruymuş. Jungkook ile benim ailelerimiz birbiri ile kavgalıydı, o nedenle benim ve Jungkook'un arası da pek iyi değildi. Bende bu yüzden başka bir okula gitmeye karar verdim."
"Yani başka bir sebebi yoktu öyle değil mi?" Diye sordu Taehyung.
"Hayır yani başka ne gibi bir sebebi olabilir ki?" Diye cevap vermişti Bogum.
"Peki. Umarım aile problemleriniz düzelir."
"Umarım" demişti Bogum. Daha sonra bunun Taehyung'un o zamandan beridir nasıl aklında kaldığını merak etmişcesine Taehyung'a soru yönlendirdi. "Sen nereden hatırlıyorsun tüm bunları?"
Taehyung bu soruyu beklemiyor olduğunu belli edercesine konuşmuştu. "Ah şey, açıkçası bazı konularda hafızam güçlüdür."
"Yaa ne güzel!"
"Evet öyle."
***
Bir süre sonra kütüphanenin önüne gelmişlerdi ve hiç beklemeden içeri girmişlerdi. Taehyung direktmen görevli olan kitap ödünç verme kısmına geçmiş ve kitaplarını vermişti. Bogum'da kendi kitaplarını ödünç verdikten sonra Taehyung'a bakmıştı.
"Ben kitap bakacağım ödünç almak için ya sen? Şimdi gidecek misin?" Diye sormuştu etrafta insanlar çalışıyor yada kitap okuyor olduğundan sessizce söylemişti bu sözleri Bogum.
"Ha yok şuan gitmem. Zaten eve gidecek bir araç arasam şuan bulamam. Mesai saatlerine girdiler akşam yemeği saati olduğundan şuan dolmuş olmaz. O nedenle kitap bakacağım herhalde. O zamana kadar mesai saatleri biter" diye konuştu sessizce Taehyung.
"Doğru haklısın. Ee o zaman gel gidip kitap bakalım şu tarafta."
"Ha yok daha fazla rahatsızlık vermeyeyim ben.Tek baksam daha iyi olur."
"Ne rahatsızlığı? Ben açıkçası rahatsız olmuyorum. Tabi sana kalmış. Gelmek istersen gelirsin, istemezsen gelmezsin. Ama ben tek başıma da bakarsam sıkılırım."
Taehyung, Bogum'un bu dediğine derin bir nefes alıp sessizce cevap vermişti. "Peki o zaman geleyim."
Bogum, Taehyung'un söylediği cevaba gülümsemişti. Ve Taehyung'un bileğini tutup kitapların olduğu bölüme doğru çekiştirmişti. Taehyung, Bogum'un bu haline şaşkınlık ile bakarken Bogum geldiklerinden sonra onun bileğini bırakmış ve Taehyung'a bakmıştı.
Bogum diğer karşı raflardaki kitaplara bakmaya başlarken, Taehyung'ta öbür rafa bakıyordu.
Bir süre sonra kendisine bir kitap bulmuş ve Bogum'a bakmıştı. Etraftaki insanları düşünerekten rahatsız etmemek için biraz sessizce konuşmuştu. "Bogum ben şu kitabı ödünç alıp gideceğim herhalde" demişti sessizce.
Bogum, sabahtan beridir baktığı raflarda halen kitap ararken gelen ses ile Taehyung'a bakmıştı. "Ha öyle mi? Kitap bulabildin mi?" Diye sormuştu.
"Evet buldum."
"Kimin kitabı? Belki bende gidip alırım."
"Ha şeyin 'Tolstoy'nun kitabı güzeldir" diye yanıt verdikten sonra Bogum cevap vermişti.
"Evet güzel kitapları vardır. Belki bende onun kitaplarından alırım. Herneyse çok tuttum seni. Birlikte de gidebilirdik?"
"Ah şey yok zaten gün boyunca baya oyaladım seni."
"Hayır, öyle düşünme. Oyalamadın. Neyse sana kalmış. Görüşürüz o zaman. Zaten haftaya sizin okuldayım orada da görüşürüz."
"Güzel. Seni tekrar görmeyi sabırsızlık ile bekliyor olacağım. O zaman görüşürüz iyi akşamlar" demişti Taehyung yüzünden hiçbir zaman silinmeyen gülümsemesiyle.
Bogum'da "İyi akşamlar" diye cevap verdikten sonra Taehyung kitap ödünç verilen yerdeki görevlinin yanına doğru adımlarını yönlendirip yürüdü. Bogum ise o gidince diğer yandan az önceki baktığı rafta, kendisine kitap bakmaya devam etti.
Taehyung görevlinin olduğu yere hızlı adımlar ile giderken birine çarpması ile durmuştu ve elinde bulunan kitap yere düşmüştü. Bir an 'Tüm talihsizlikler bugün beni mi buluyor?' Diye iç geçirdi. Çarptığı kişinin yüzüne baktı. Az önceki düşüncesi aklına geldi. Çarpıştığı kişinin kim olduğunu görene kadar bu düşüncesinde haklıydı. Ama gördükten sonra bu düşünce yok olmuştu. Çarptığı kişi Jungkook'tu.
Taehyung tam dudaklarını aralayıp konuşacaktı ki Jungkook ondan önce davranıp konuşmuştu.
"Taehyung?"
"Şey üzgünüm Jungkook. Önüme pek dikkat etmemişim yanlışlıkla çarptım."
"Ah hayır hayır hiç sorun değil. Bende pek önüme odaklanmamıştım. Belkide benim yüzümdendir" diye cevap vermiş ve yere düşen kitaba doğru eğilmişti Jungkook. Ve kitabı yerden alıp doğrularak kitaba bakmıştı. "Tolstoy'un kitaplarını okuduğunu bilmiyordum. Ah gerçi senin hakkında pek bir şey bilmiyorum ama." elinde tuttuğu kitabı Taehyung'a uzatmıştı bunu diyerek.
Taehyung, Jungkook'u yeni çizilen bir sanat eseriymiş gibi izlerken Jungkook'un kitabı uzattığını görünce kendine gelmiş ve kitabı onun elinden alırken konuşmuştu. "Evet Tolstoy'un kitaplarını severim ve teşekkür ederim ben alırdım. Sen daha önce okudun mu bu kitabı?"
"Rica ederim. Şey açıkçası okumuştum. Sevdiğim yazarlardandır. Olabildiğince zamanım oldukça onun kitaplarını okuyorum. Bugünde kitap almaya gelmiştim ve görüyorum ki sende gelmişsin. Ee tek mi geldin?" Diye sormuştu Jungkook, Taehyung'a gülümseyerek bakarken.
Taehyung onun bu gülümsemesine kapılıp gitmemek için kendini zor tutuyordu. Her an bir cümlesine cevap veremeyecek gibi oluyordu. "Şey açıkçası tek gelicektim ancak bir arkadaşımda vardı yanımda. O kitap bakmaya devam edecekti bende eve döneceğim için ona söyleyip kitabı ödünç almaya gidiyordum. Oradan da eve gidecektim" dedi.
"Ha anladım. Evin buraya yakın mı?"
"Ah şey durağa gidip herhangi bir aracın gelmesini bekleyeceğim. Dolmuşların akşam yemeği mesai saatleridir diye biraz oyalanmaya çalıştım."
"Hmm. Anladım. istersen seni bırakabilirim. Dışarıda hava bayağı soğuk ve durakta beklerken üşütebilirsin."
Taehyung anlık şok oldu. 'O beni mi düşündü az önce? Hayır Taehyung çok abartıyorsun o sadece insaflı davranıp bir şey teklif etti. Ama kabul edemem...Yoksa etmeli miyim? Neden bir anda soruyorsun ki Jungkook??' Taehyung bu şekilde düşüncelere dalmışken Jungkook tekrar konuştu.
"Taehyung sana diyorum?"
"Ha afedersin dalmışım. Şey ben gelmeyeyim ya yük olmuş olurum. Rahatsız ederim ayrıca gelmeyeyim."
"Hayır hayır hiçte bile rahatsız etmezsin yada yük olmazsın. Birlikte gidelim işte seni evine bırakayım?"
Taehyung derin ama belli etmeyecek şekilde bir nefes almıştı. "Peki."
"Tamam o zaman sen kitabı ödünç al ben seni çıkışta bekleyeceğim" demişti Jungkook.
"Tamamdır" demiş ve görevlinin yanına gitmişti Taehyung.
***
Taehyung çok sürmeden kitabı ödünç almış ve çıkışa gelmişti. Çıkışta duvara yaslanmış etrafa bakan Jungkook'u görünce yanına gitmişti. "Geldim" demişti.
Jungkook gelen ses ile konuşan kişiye bakmıştı. "Hah geldin mi?"
"Çok beklettim mi?" Diye sormuştu Taehyung.
"Hayır hayır. Ee gel hadi benimle gidelim."
"Peki" Deyip ilerleyen Jungkook'un peşine takılmıştı Taehyung.
~~•••~~
Bölüm olmadı gibime geliyor.
Derslerim yoğun olduğundan bazen geç geliyor bölümler. Baya uzun süredir bölüm atmamıştım.
Aklımda baya şey var ancak yazacak vaktim olmuyor.
Buda oldu mu bilemiyorum ama umarım beğenirsiniz.<3
~~•••~~