(görüntü temsilidir)
Ahu'dan
Kalbime defalarca saplanmış sayısız bıçak izlerinin şaheseriydi karşımdaki bu adam.
Beni defalarca intiharın kıyısına getiren kişiydi bu adam.
Bir kere olsun saçımı okşayıp beni sevdiğini söylemeyen kişiydi bu adam.
Bu yaşıma kadar bütün insanlara kin gütmemin sebebiydi bu adam.
Hayattaki tek varlığımı, annemi benden koparan kişiydi bu adam.
Benim hayatımın katiliydi bu adam...
Duru ve o pisliği arkamda bırakıp eve yönelmiştim. Bir an önce bu yerden defolup gitmem gerekiyor.
Nasıl anlamam bu çiftliğin ona ait olduğunu? Onu geç Duru bana nasıl böyle birşey yaptığını söylemez.
Eve girip ardımdaki kapıyı kapatınca nefesimin kesildiğini hissetmiştim. Bir elimle duvara tutunup diğer elimle de kıyafetimin yakasını çekiştiriyordum. Gözlerim istemsiz dolmuştu bile.
Sarsak adımlarla Duru'yla kaldığımız odaya yönelmiştim. Her adım atmamla sanki bir bıçak darbesi daha iniyordu vücuduma.
Odaya varınca kesik kesik nefesler almaya başlamıştım.
Ben iyi değildim.
Oturup saatlerce hüngür hüngür ağlamak istiyordum. Oturup tüm yaşadıklarımın yasını tutmak istiyordum. Ya da ölmek istiyordum, bilmiyorum.
Vücudumda oluşan ağırlığın ve alamadığım nefeslerin son bulmasını istiyordum. Dinlenmek gerekiyordu.
Duvarlara tutunup yatağa yöneldim. Her an düşecekmiş gibi hissediyordum. Yatağın yanına varınca oturup ardından uzanmıştım.
Üstümdeki ceketi çıkarmam gerekiyordu. Ve çıkarmam neredeyse on dakikamı almıştı. Hayati fonksiyonlarımı kaybetmiş gibiydim.
Yatağın pencereye bakan kısmına dönüp cenin pozisyonu almıştım. Lütfen artık rahat bir nefes almak istiyordum.
Ağzımdan bir hıçkırık firar etmişti bile. Sanki bünyem bu ânı bekliyormuşcasına, hıçkırdığım gibi ağlamaya başlamıştım.
Başkası duymasın diye ağlayışlarım bile sessizdi. Oysa ben haykırarak bağırıp çağırarak ağlamak istiyordum.
Bir elimi hızla yükselip inen göğüs kafesime bastırıp, kalbimin o an durmasını istemiştim. Keşke dursa, dursa da bitseydi bu içimde yıllarca harlanan ateş.
Göz yaşlarım yastığı ıslatmıştı bile.
Omzumda hissettiğim öpücük ve belime dolanan ellerle ağlamam daha çok şiddetlenmişti. Ama hâlâ sessizdi.
Bana sarılan kişi Duru'ydu. Hayır onu suçlamaya hakkım yoktu. Ben Duru'yu kurtarmak için düşmanıma bile yalvarırdım. Beni kurtarmak istemişti sadece.
Bacaklarımı daha çok kendime çekince, Duru,
-Yemin ederim ki sadece seni kurtarmak için ondan yardım istedim. Böyle yapacağını bilmiyordum.
Sesi fısıltıyla çıkmıştı. Acı çekiyormuş gibiydi. Beni ilk defa bu kadar çaresiz gördüğü için olabilir mi?
Nefes almaya çalışıp kendime zaman verdim. Birkaç dakika sonra yüzümü Duru'ya çevirince gördüğüm ilk şey gözündeki ıslaklık ve akan rimeli olmuştu.
Bana arkasına dönmesini sağlayıp, arkadan ona sarılmıştım. Bu konuda Duru'nun bir suçu yoktu ki.
Duru'nun saçlarını öpüp,
-Sana kızgın değilim.
Dediğimde rahatlamış gibi bir nefes vermişti. Buna gülümsemiştim.
Burnumu çekip,
-Annemle seni tanıştırmayı çok isterdim.
Diye söze girdim. Evet yıllardır Duru'ya anlatamadıklarımı anlatacaktım. Buna hakkı vardı çünkü Duru benim sevdiğim kadındı.
Gülümseyerek,
-Her sabah ben seviyorum diye yumurta salatası yapardı.
Bu bilgiyi ilk defa söylüyorum çünkü daha önce sevdiğimi söyleseydim eminim Duru her sabah benim için yapardı. Oysaki ben annem gittikten sonra salatadan nefret etmiş bir daha ağzıma sürmemiştim.
-Beraber izlediğimiz diziler, filmler her gün yaptığımız yürüyüşler, kendi çapımızda uydurduğumuz ve bıkmadan oynadığımız oyunlar, sırf ben güleyim diye yaptığı espiriler...
Gülüp burnumu çektikten sonra,
-O kadar çok seviyordum ki onu.
Ben konuştuğum sırada Duru destek olmak ister gibi ellerimi sımsıkı tutuyordu. Devam edip,
-On iki yaşıma kadar tozpembe bir hayatım vardı. Sonra annem beni bir kadınla tanıştırdı. O kadar tatlı bir kadındı ki çok seviyordum onu da, bizim yan komşumuzdu. Tanıştıktan kısa bir süre sonra her sabah bize kahvaltıya gelirdi benimle yakından ilgilenirdi, annemle çok iyi anlaşırlardı.
Gülümseyip devam ederek,
-Okuldan geldiğim zamanlarda bile kadın evimizdeydi. Tabi o zamanlar annemle bu adam boşanma aşamasındaydı, çünkü bu adam sürekli anneme saldırıyordu.
Kaşlarım çatılmıştı,
-O günlerde akşamlar sürekli kavga ve gürültü ile biterdi. Baba kelimesinin bile yakışmadığı bu adam her akşam annemi döverdi. Ve bunu sürekli gözlerimin önünde yapardı.
Burnum sızlamış, gözlerim dolmuştu. Devam edip,
-Yine bir akşam kavga ettiklerinde bu adam, "Sen o kadınla mı yattın?!" Diye gürleyip anneme vurunca annem düşmüştü. Bu adamın anneme söylediği, ettiği hakaretlerin haddi hesabı yoktu. "Fahişesin sen, oruspusun, bir kadınla yatacak kadar ahlaksızsız, öldüreceğim seni!"
Yutkunup,
-Ve evet dediğini yapmıştı. O akşam anneme defalarca vurmuştu. Annem yerde iken onu korumaya çalıştım ama bana attığı tek tokat ile bayılma noktasına gelip yere yığılmıştım. Bilincim kapanmadan önce gördüğüm şey, annemin omuzlarından tutup o kadar sert bir şekilde zemine çarpmıştı ki kafasından akan kan seli ağlayarak bayılma neden olmuştu.
Duru bana daha çok sokulup sarılmaya başlayınca devam edip,
-Uyandığımda ise hastanede ve bir hafta boyunca komada kaldığımı söylediler bana.
Devam edip,
-Bizi kim buldu, hastaneye nasıl geldim, annemin o güzel bedenini ne ara toprağa verildi? Hiçbirini bilmiyorum.... Annemin mezarı nerede onu bile bilmiyorum...
Kelimeler boğazımda düğümlenmişti. Zoraki devam edip,
-Annem sevmediği biriyle evlenmiş ardından bir kadını sevmişti. Ve bu yüzden canice öldürülmüştü... Annem sırf aşık oldu diye öldürüldü Duru.
Ve yine sessizlik içerisinde ağlamaya başlamıştım. Uzun zamandır bu gerçeklerle yüzleşmemiştim, tekrar yüzleşmek oldukça can yakıcıydı. Hemde çok.
Duru uzandığı yerden bana dönünce ağlamaktan gözlerinin kızardığını görmüştüm.
Yüzümü ellerinin arasına alıp, ıslak gözlerimden tek tek öpmüştü. Göz yaşlarını siliyor ancak sildiği gibi yerine yenileri geliyordu. Ama Duru bıkmadan silmeye devam ediyordu.
Biraz sakinleştikten sonra başımı Duru'nun göğsüne yaslayıp uyumak istemiştim. O kadar çok ağlamıştım ki uyumak istiyordum.
Belki uyusam geçerdi bazı şeyler...
Kalbim sızlıyordu. Yemin ederim ki kalbim annemin özlemi ile sızlıyordu.
Duru'ya daha çok sarılıp uyumaya çalıştım. Uykuya dalmadan önce tek tük duyduğum şey Duru'nun
-Bütün yaralarından öpmeye ve o yaralarını iyileştirmeye hazırım kadın. Sana sözüm olsun o kalbindeki acıyı dindirmeye çalışacağım. Evet tam dindiremem ama bunun için elimden geleni yapacağım. Söz veriyorum.
Diye fısıldaması olmuştu.
Bölüm sonu olsun...
Yorumlarınızı bekliyorum ✨❤️🩹☘️