၁၀နှစ်ကြာပြီးနောက်...
"ဒေါ်ဒေါ်ရေ ဒေါ်ဒေါ်"
"သားခက်သွေးလေး လာလေ မင်းသူငယ်ချင်းကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်နေတုန်းပဲ"
"ဟုတ် ဒေါ်ဒေါ် သားသွားနိုးလိုက်ဦးမယ်"
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ဒေါ်ဒေါ် မနက်စာပြင်ပေးထားမယ် သွားနှိုးချေ။"
အိမ်အပေါ်သို့ပြေးတက်ပြီး အစွန်ဆုံးက"This room is Spider-Man's room"ဆိုတဲ့ စာသားချိတ်ဆွဲထားတဲ့ အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီးအထဲဝင်တော့ နေ့တိုင်းမြင်နေကြ တွဲလောင်းကျနေတဲ့အရုပ်ပင့်ကူအိမ်က ပင့်ကူတွေ ၊နံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ Spider-Man posterတွေ၊ခုံပေါ်မှာ၊ဘီရိုပေါ်မှာတင်ထားတဲ့Spider-Manအရုပ်တွေ၊ပင့်ကူအိမ် ပုံစံခြေသုတ်ဝတ်လေး၊ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ထားထားတဲ့ ပင့်ကူရုပ်တွေ၊စာအုပ်စင်ထဲမှာ စီထားတဲ့Comic bookတွေ၊ ဦးတည်ခြုံထားတဲ့ပင့်ကူအိမ်ပုံပါတဲ့စောင်ကိုကြည့်ပြီး ဦးတည်ခုထိ Spider-Man character ကိုတော်တော်သဘောကျသေးပါလား တွေးမိတော့တယ်။ ဦးတည်ကို အရမ်းမိုက်ပါတယ်ပြောတဲ့ ကျောင်းကစော်လေးတွေကို တစ်ရက်လောက်တော့ ဒီအခန်းကို ရအောင်လိုက်ပြဦးမယ်။ဦးတည်ကလေ Spider-Manအကြောင်းလေးများပြောနေရရင် ထမင်းမေ့၊ဟင်းမေ့ပြောနိုင်တာ နားထောင်တဲ့သူတောင် နားမခံနိုင်တော့ လို့ထွက်ပြေးရတဲ့ထိပဲ။
"ဦးတည် ဦးတည် ဟျောင့်ထတော့"ပုခုံးကကိုင်ပြီးလှုပ်နှိုးနေတာတောင် နွားကတုတ်တုတ်မလှုပ်ဘူး။
"ဟဲ့ကောင် နွား ထတော့လို့ ကျောင်းတက်ရမယ်လို့"
"အွန်း...အဲ...ထချင်သေးဘူးလေ...ခက်သွေးကလည်း...ကိုကိုအိပ်ချင်သေးတယ်...ခဏလောက်ထပ်အိပ်ဦးမယ်လေ ခက်သွေးကလည်း"
ငယ်ငယ်ထဲက အသက်လေးနည်းနည်းကြီးတာကို သွေးနားထင်ရောက်နေတဲ့ ဦးတည်က အရွယ်ရောက်လာတော့လည်း သူ့ကိုယ်သူ ကိုကိုတဲ့ တကယ်စိတ်ဆင်းရဲစရာပါ
"l33ကို ကိုကို အသက်လေးနည်းနည်းကြီးတာကိုပြောလို့မဆုံးဘူး"
"ပြောချင်နောက်မှပြောကွာ ခုငြိမ်ငြိမ်လေးနေ" ပြောချင်ရာပြောပြီး ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ထားသောဦးတည်နဲ့ ငြိမ်နေရသောခက်သွေးတို့ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်၌ လုံးထွေးလျက်။
At 7:35 AM...
"ဟျောင့် ဖက်ထားတာလွှတ်တော့ ကျောင်းသွားရမယ် ထတော့အခု"
"အွန်းးးးးထပြီ"
"မောနင်း မေမေ"
"အကိုတော် အခုမှ ထတယ်နော် သားခက်သွေး ၇နာရီထဲက မင်းကိုလာနှိုးရတာ နည်းနည်းပါးပါးအားနာဦး"
"မေမေကလည်း"
"တော်စမ်း မနက်စာစားတော့ သားခက်သွေးလေးထည့်စားနော်"
"ဟုတ် ဒေါ်ဒေါ် "ခက်သွေးကတော့ ဒီအိမ်ရဲ့ အိမ်သားတစ်ယောက်လိုပင် ။
မနက်စာ စားပြီးနောက်တော့ ဦးတည်အဖေက ကျောင်းလိုက်ပို့တယ်။ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ Driverကပဲလိုက်ပို့တာများတယ် တစ်ခါတစ်လေလောက်ပဲ ဦးဟန်ကလိုက်ပို့ဖြစ်တာ။ ကျောင်းနဲ့အိမ်က အရမ်းကြီးဝေးတာတော့မဟုတ်ဘူး လူငယ်တွေဆိုတော့ စိတ်မချလို့ လိုက်ပို့ခြင်းသာ။
ကျွန်တော်နဲ့ ဦးတည်က ငယ်ငယ်ကအတိုင်းပင် ကျွန်တော့်အသားက ပိုဖွေးလာပေမဲ့ ဦးတည်အသားကြ ညိုညိုလေးပဲ ကြည့်ကောင်းတယ်။ဦးတည်က ပါးရိုးတွေထင်ပြီး ယောက်ျားဆန်တယ်။ ကျွန်တော်ကြ ပါး ဖောင်းပြီး ကလေးရုပ်။ ကျွန်တော့်အရပ်ကရှည်ပေမဲ့လည်း ဦးတည်နှင့် ယှဥ်ရင်တော့ သူ့ထက်ပုသည်။ဦးတည်ရဲ့အရပ်က 6'1" ရှိပြီး ကျွန်တော့်အရပ်ကြ5'8" ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးက ရုပ်ရည်ချော တော့ ကျောင်းမှာဆို ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီပွင့်လေးတွေပေါ့။ ကျွန်တော်က အရှုပ်အရှင်းကင်းသလောက် ဦးတည်ကတော့ ၇တန်းနှစ်ထဲက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်တွဲကာ Play boyလုပ်နေလေရဲ့။
"ဟျောင့် ခက်သွေး ဘာတွေတွေးနေတာတုန်း"
"စော်လေးတွေအကြောင်းတွေးနေတာ"
"ဟ ဟ ပဲရမယ် မင်းလိုကောင်လား စော်အကြောင်းတွေးမှာ စကားေတာင်မပြောဖူးပဲများ"
"ငါက စကားပြောချင်ရတယ်လေ ဘယ်အကောင်တုန်း စော်လေးတွေစကားလာပြောတိုင်း ဖြတ်ဖြတ်ပြီး စကားဝင်ပြောတာ"
"ဒါကတော့ သူတို့သာ မင်းကိုသဘောကျရင် ငါ့စီပါလာမှာ မဟုတ်ဘူးလေ မင်းကရုပ်ဆိုးနေတော့ ပိုချောတဲ့
ငါ့စီပါ လာတာပေါ့"
"အရမ်းမဟုတ်တာတွေ အာချောင်တာပဲနော် မင်းက"
"မင်းကိုကိုက ပိုချောတယ်ဆိုတာတော့ ဝန်ခံလိုက်စမ်းပါ အချစ်ကလေးရဲ့"
"l33ကို ကိုကို l33ကိုအချစ်ကလေး"
"စတာပါဗျာ"
'စောစောစီးစီး အကုသိုလ်အတောင့်လိုက်ရတယ် ဒီနွားတစ်ကောင်နဲ့တော့ စိတ်ထိန်းစိတ်ထိန်းခက်သွေးရေ ဒီေကာင့်ကိုက သူငယ်ချင်းအဖြစ်ကနေလည်း စွန့်လွှတ်လို့က ရမှာမဟုတ်ဘူး ဟွန်းးး ငါ့နှယ့်နော် အသေသာရိုက်သတ်ပြစ်ချင်တော့တယ် ဘာမမဟုတ်တဲ့ဒီကောင်ကိုသတ်ပြီးတော့လည်း ထောင်ထဲကမဝင်နိုင်ဘူး' မကျေနပ်ချက်တွေတွေးပြီး မျက်စောင်းတထိုးထိုးနဲ့ ခက်သွေးတစ်ယောက် ကျောင်းရောက်တဲ့ထိအခဲမကျေနိုင်သေး။
... ... ... ... ... ... ...
28.9.2023
H:ငယ်ဘဝပုံရိပ်လေးတွေအများကြီးထည့်ရေးချင်ပေမဲ့ ဇာတ်လမ်းအရမ်းရှည်သွားမယ်ထင်လို့ လူငယ်ဘဝကို တန်းကူးလိုက်ပါတယ်နော်။ ဒီficလေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီးလိုအပ်ချက်များကို ဝေဖန် အကြံပေးကြပါဦး။လိုအပ်ချက်လေးတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံးလိုက်ပြင်နိုင်အောင်လို့ပါ။