Andrew POV:
Nakahawak ako sa sintido ko dahil kakatapos ko lang basahin at permahan lahat ng mga papers na kakailanganin ko
"You need to take a rest muna Kuya Andrew" saad ni Atasha na ikinalingon ko sa may pinto
"Why are you here little sis?" tanong ko at tuloyan na nga siyang pumasok
"Mommy prepared this lunch for you, baka daw kasi magpalipas ka na naman ng kain eh" at inilapag niya sa mesa ko ang dala niyang paper bag
"Thank you for this" ako
"Okay I have to go na Kuya" saad niya at niyakap ako kaya niyakap ko rin siya pabalik
"May lakad ka?" ako
"Meron po, may pupuntahan kami ng friends ko" saad niya sabay ngiti
"Huwag kang mag papagabi" ako
"Opo kuya babye"
"Take care" ako at tsaka na siya umalis
Napasandal ako sa swivel care ko at ipinikit ang mga mata nang biglang dumaan sa isip ko si Danica ang babaeng minamahal ko pa rin hanggang ngayon
"I really miss you so much my love" saad ko
Tumayo ako at kinuha ang phone ko pati na rin ang susi ng kotse ko, gusto kung magpahangin dahil ang sakit talaga ng ulo ko
"Jeffrey may pupuntahan lang ako, ikaw na muna bahala dito" saad ko sa secretary ko
"May mga bagong papers po na kailangan permahan" saad ni Jeffrey
"Just put it on my table may pupuntahan lang ako" saad ko
"Sige po Sir"
Lumabas na nga ako ng building at sumakay ng kotse tsaka ito pinaandar paalis sa kompaniya dinala ako ng kotse dito sa isang park, itinabi ko ang kotse at pinag masdan ang lahat ng tao na nandito
"Im tired" saad ko at sinandal ang likod sa upuan
Ipinikit ko ang mga mata ko bago huminga ng malalim at nagmulat ulit, napunta ang tingin ko sa babeng naka upo habang nanonood sa mga taong nandito sa park
"Danica" saad ko at kinusot kusot ulit ang mata pero mukha ni Danica talaga ang nakikita ko
Agad akong bumaba ng kotse para masiguradong siya nga ang nakita ko pero pag tingin ko sa upuan wala na siya at naglalakad na ito palayo tsaka sumakay sa isang kotse
"Siya ba talaga or just my imagination, the heck Andrew bumabalik na naman ba ang pag ka baliw mo" saad ko sa sarili ko
Pumasok nalang ulit ako sa kotse at pina andar ito pabalik ng company para gawin ang mga kailangang tapusin
"Bro" saad ni William pagbukas ko ng pinto kasama niya sina Terrence, Raiven at Calix
"Anong ginagawa niyo dito?" tanong ko
"Binibisita ka lang namin masiyado ka kasing buzy" Calix
"Palagi mo nalang kaming tinatanggihan" Terrence
"You know Im buzy" ako at naupo sa swivel chair ko
"Yun na nga eh sa sobrang buzy mo wala ka ng time samin bro" Raiven
"Stop being dramatic Raiven ang pangit mo" saad ko
"Bro naman kasi sumama ka na samin mag babar kami mamaya" William
"At huwag ka ng tamanggi kung ayaw mong hindi ka na namin kausapin kahit kailan" Calix
"Edi huwag niyo na akong kausapin" ako
"Ang bilis ah" Raiven
"Andrew naman sumama ka na kasi ngayon lang naman eh" Calix
"Oo nga bro at isa pa para naman marelax ka" Terrence
"Oo na nga sige na" napilitan kong sagot sa mga lokong to
"Sa wakas at pumayag ka rin" Raiven
"Mga 7 bro kitakits nalang" William
"Okay" ako
"Bye alis na kami" at umalis na nga sila
Kinain ko na yung dinala ni Atasha na lunch para sakin at pinagpatuloy ko na ulit ang mga kailangan kung taposin kahit masakit ang ulo ko
Hanggang sa sumapit na nga ang gabi at nakaready na ako papunta sa bar, salubong pa nga ang kilay ni Mommy habang nagpapa alam ako sa kaniya kanina
"Bye Mom alis na po ako" at hinalikan ko siya sa noo
"Mag iingat ka ha, huwag mag papakalasing" Mommy
"Yes Mom" ako
"Sinasabi ko talaga sayo mag dadrive ka pauwi" si Mommy na parang ayaw talaga ako paalisin
"Dont worry Mom mag iingat ako promise" at niyakap ko siya ulit
"Iniingatan lang kita, kayo ni Atasha" si Mom
"I know, promise mag iingat ako nothing will happen to me, okay" ako
"Okay sige"
Lumabas na nga ako ng bahay at agad sumakay ng kotse ko, after 20 minutes ay narating ko agad ang bar, sa labas palang marami ng tao kaya pinark ko na ang kotse ko at agad na pumasok
"Bro Andrew" tawag sakin kaya agad akong napalingon
Nandito na nga sila at kasama sina Deon, Dylan, Denver at Leonel umuwi na pala ang mga to, okay na kami and I already explain them everything ang dapat nilang malaman except kay Danica na sinubukan kung makausap pero ayaw niya galit na galit pa rin siya sakin hindi ko naman siya masisisi kasalanan ko lahat
"Kamusta na?" si Deon
"Okay lang naman" ako
"Buti nalang napilit niyo tong sumama" Dylan
"Ayaw pa nga eh dahil sobrang busy niya daw" William
"Busy naman talaga ako eh ang dami kung kailangang taposin sa company" saad ko at naupo na
"Iba talaga pag nangunguna no" Denver
Habang nag uusap kami ay biglang may mga babaeng tumigil sa may pwesto namin kaya agad akong lumingon, si Danica kasama sina Marga, Zoey at Lara
"Sorry na late kami" saad ni Danica
The girl that I really love ay nandito sa harap ko, lalo siyang gumanda at humubog pa ang katawan niya na bagay sa suot niyang fitted dress, I really miss her so much and badly want to hug and kiss her too
"Dont worry nagsisimula palang naman kami" Leonel
Pumunta siya sa tabi ni Leonel at tumabi ng upo bago niya ito dampian ng halik sa pisnge sabay pulupot ng braso sa bewang ni Danica, umiwas nalang ako ng tingin baka hindi ko mapigilan ang sarili ko
"Im so happy na nandito tayo lahat at kumpleto na" Raiven
"Oo nga eh reunion natin" Calix
"Omg may something sainyong dalawa Leonel at Danica" si Marga na ikinabalik ulit ng tingin ko sa mga ito
Nakapatong yung kamay ni Danica sa isang hita ni Leonel at medyo nakasandal siya dito, sila ba talaga? may iba na siyang mahal? wala na ba akong chance?
"Ano bang nakikita niyo?" tanong ni Danica
"Omg so kayo ngang dalawa" si Lara
"Yes naging kami ulit" masayang sagot ni Leonel
"Im very thankful to Leonel kasi sinamahan niya ako at hindi iniwanan kahit ano man ang pinagdaanan ko, kaya natutunan ko siyang mahalin ulit" sagot niya
Bigla kung dinampot ang beer at ininom ito ng dirediretso sabay lapag ng bote sa mesa, napansin kung napatingin silang lahat sa akin
"You okay?" si Terrence na may ngisi sa labi
"Yeah Im okay" seryuso kung saad
"So kailan niyo balak mag pakasal?" biglang tanong ni Raiven
"Hindi pa nga ako nag poproposed eh, darating din tayo diyan" sagot ni Leonel na ikinakuyom ko
"No hindi ako papayag na mapunta ka sa iba, akin ka lang, kung kailangang pumatay para lang mapasakin ka ulit gagawin ko" saad ko sa isip, hindi ko na naman nakokontrol ang sarili ko
"Bro relax parang pinapatay muna si Leonel sa isip mo ah" bulong ni William sa akin
"Shut up William kung ayaw mong mapasama ka sakin" banta ko sa kaniya
"Ito naman high blood agad, sige ka masasapawan kita ng kapogian" saad niya
"I said shut up" at bigla ko siyang siniko sa bewang
"Ahhh ang sakit nagbibiro lang naman eh" rinig kung saad niya at hindi na siya pinansin baka maubos na pasensiya ko
"May awarding na naman ngayong taon sa mga 10 outsatanding companies" Deon
"Congrats sa ultimate number one Mr. Montero na lalong naging buzy at kompaniya nalang ang inaatupag" saad ni Raiven
"At syempre ang pangalawa na hindi nagpapatalo ay ang company ni Danica" Lara
"Parang nag lalamangan kayong dalawa ha kunte lang lamang niyo sa bawat isa" Dylan
"Ginagawa ko lang ang trabaho ko bilang CEO at wala naman akong nilalamangan na ibang tao" saad ni Danica at pasimpleng tumingin sa akin
"Dun ko lang nilalaan ang oras ko sa kompaniya kaya alam kung nasa taas lang ako" saad ko at kita ko ang pag irap ng mata niya, galit na galit talaga siya sakin
"Cheers to us sa pagiging buo ulit natin" sigaw ni Denver at nag inom na nga kami
Hanggang sa sumapit na ang hatinggabi at alam kung lasing na ako kasi medyo nakakaramdam ako ng hilo
Danica Pov:
Naka upo lang ako dito sa tabi ni Leonel habang umiinom ng girls drink at kanina ko pa napapansin ang tingin ni Montero sakin lalo na kay Leonel
"Kanina ka pa niya tinitingnan" bulong ni Leonel
"Yeah pansin ko rin naman" ako
"Dan baka sapakin at bugbogin niya ako" Leonel
"Huwag kang mag alala wala na kami hindi niya gagawin yun" ako
Lalong naging maganda ang pangangatawan niya at lalo pang naging attractive ang mukha niya, may side sakin na parang naaakit ako ng mukha niya pero galit ako sa kaniya
"Parang anytime susugurin niya ako, I know he still love you" bulong niya
"Shut up" ako
Uminom nalang ako ulit nang biglang tumunog ang phone ko, tumatawag si Mommy sakin feeling ko yung kambal to
"Excuse me sasagutin ko lang tong call" saad ko
"Take your time girl" Marga
Lumabas na nga ako ng bar para marinig ko si Mommy, kaya naman sinagot ko na ito at iyak ng kambal ang bumungad sa akin
"Hello Mommy, ano pong problema? Bakit sila umiiyak" nag aalala kung tanong
"Nagising sila at hinanap ka ng hindi ka makita umiyak ang dalawa" si Mommy
"Pakibigay po ng phone kakausapin ko lang" ako
"Hello Mommy, where are you po?" umiiyak na tanong ni Devonne
"Baby may pinuntahan lang si Mommy" ako
"Mommy we cant sleep, we need you" si Dussher
"Okay okay uuwi na si Mommy, huwag na kayong umiyak" saad ko
"We will wait you po" Devonne
"Okay, I love you both" ako
"Love you too Mommy" sagot nila
Pagkababa ko nga ng tawag at balak ng bumalik sa loob nang paglingon ko nasa likuran ko pala si Montero na ikinagulat ko pero agad ko ring inayos ang sarili ko
"May anak ka na?" agad niyang tanong
"Bakit ka ba nakikinig sa usapan ng iba?" at tinarayan ko siya
"Hindi ko naman sinasadya" sagot niya
"Ano bang kailangan mo?" ako
"Pwede ba kitang makausap?" saad niya sa malumanay na boses lang
"Kinakausap muna ako diba?" ako
"Im asking for permission" siya
"What if, I dont want?" ako
"Danica galit ka pa rin ba sakin?" diretso niyang tanong
"You know what Mr. Montero past is past naka move on na ako at isa pa masaya na kami ni Leonel kaya pwede ba keep some distance, i dont want to hurt his feelings" saad ko pero sa loob loob ko kinakabahan ako
"Let me explain to you everything please" at hinawakan niya ang kamay ko
"Bitawan mo nga ako" at inagaw ko ang kamay ko
"Anong nangyayari dito?" tanong ni Leonel at lumapit sakin
"Wala naman" sagot ko
"Umiiyak ang mga bata we need to go home na" saad niya
"Oo nga eh hinahanap tayo" ako
"Excuse us Andrew, kailangan na kami ng mga anak namin" saad ni Leonel at inakay na ako papasok ng kotse
Pagkapasok ko ng kotse tsaka lang ako nakahinga ng maluwag, narinig niya pang may anak na ako at syempre to the rescue si Leonel
"Tara na ihahatid na kita" Leonel
"Thanks" ako
"Muntik ka na ba kanina?" tanong niya
"Narinig niya na kausap ko yung kambal hindi ko naman kasi alam na nandun siya" ako
"Nagtaka na ako nung hindi ka bumalik at lumabas din si Andrew" saad niya
"Thank you" saad ko
"As always Madam" biro niya
"Loko ka talaga" ako
"Bilisan na natin kasi umiiyak na ang mga anak natin" saad niya habang naka ngisi
"Tumigil ka diyan baka sapakin kita" ako
"Biro lang naman eh" saad niya