"ဘာ"
ထိုအသံမှ Jimin ဆီကဖြစ်သည်၊
Jiminပုံစံ မှ တအံတဩဖြစ်သွားပုံရသည်၊အော်လိုက်တဲ့အသံကလဲ အနည်းငယါကျယ်နေသည်၊သူမျက်နှာ ဘယ်ကိုထားလို ထားရမှန်ူအောင် ဖြစ်နေပြီ၊ဒီတစ်ခါ ဒေါသထွက်ပုံရတဲ့သူဟာ jungkook မဟုတ်ဘဲ Jimin ဖြစ်နေသည်၊ jungkook ကတော့ Jimin ကိုမရှိသလိုနေကာ သူကိုသာဆက်မေးနေသည်
"ဖြေလေ hyung "
စိတ်မရှည်သလို အသံနဲ့ ပြောလိုက်သည်
"ဟေ့ဟျောင့် jungkook မင်းတို့နားမှ ငါတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကို သတိထားအုံး"
"မကျေနပ်ရင် အပြင်ထွက်သွား"
အိမ်ရှင်ကိုပြန်နှင်ထုတ်တာ jungkook တစ်ယောက်ဘဲရှိမည်၊ seokjin ဟာအသက်ပြည့်ပြီး ရည်းစားထားရတဲ့အရွက်ကိုပင်ရောက်နေသည်မို့ သူဘာမှဝင်မေပြာပါ၊သူတောင်ထားသေးတာဘဲ အကိုလဲ ထားမှပေါ့၊နုနုဖက်ဖက်အကို ကိုနှမျောပေမဲ့လဲ အကိုစိတ်နဲ့ အကို ကိုယ်မို့ သူမပြောလို့ပါ၊ပြီးသည်ကာ အကိုရောက်မလာတဲ့အချိန်ထိ ဆိုးသွမ်းနေခဲ့သူက အကိုကြောင့်ပြောင်းလဲသွားသည်မဟုတ်လား၊ အရာရာပြီးပြည့်စုံတဲ့ jungkook ကို အကိုနဲ့သဘောမတူနိုင်စရာအကြောင်းမရှိ၊ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစိနေတာကြောင့်လဲပါသည်၊ဒါပေမဲ့ သိပ်တော့မကြည်ပါ ၊အိမ်ရှင်ကိုပြန်မောင်းထုတ်တဲ့အကောင်ကိုမှတ်သွားအောင် ပညာလေးတော့ပြရမယ်မဟုတ်လား
"အေးပါ အေးပါ မင်းတော့ ခံရဖို့နီးနေပြီ
အံကြိတ်ကာ ပြောပြီး ထသွားတဲ့ Jimin ကို Seokjin လိုက်ကြည်နေမီသည်၊ချောင်ပိတ်ပြီးအမြဲမေးနေတဲ့ jungkook မေးခွန်းတွေကို သူဘယ်လိုရှောင်လွဲရမလဲ၊
"ကျနော်တို ခြံထဲ ဆင်းပြီး လမ်းလျှောက်ရင်းစကားပြောကြမလား"
"ဟင် အင်း သွားကြမယ်လေ"
ထမင်းစားခန်းကနေ ခြံအပြင်သို့ထွက်လာကြသည်၊ဆောင်းရာသီမို့ အရမ်းအေးနေတာကြောင့် ကုတ်အကျီလက်ရှည်ကို ဝတ်ထားလိုက်သည်၊
အရှေ့ကနေ ခြံအပြင်ဘက်သိုဦးတည်ကာ လျှောက်သွားတဲ့ jungkook နောက်ကို ခပ်မြန်မြန်လေးလိုက်သွားရပြန်သည်၊ရင်တွေလဲ တလဲ့လဲ့တုန်နေမီသည်၊ထို တုန်နေသောရင်ဘတ်လေးကို လက်လေးနဲ့ဖိကာ jungkook ကိုမသိမသာလေး မျက်လုံးဝေ့ကြည်နေမီသည်၊ အခုကြတော့လဲ jungkook ဟာ လူကြီးတစ်ယောက်လို တစ်ခုခုကိုအလေးနက်ဆုံးဖြတ်နေသည်ပုံဖြစ်သည်၊
မီးခိုရောင်တိမ်တိုက်တွေကြား ထွက်ပေါ်နေတဲ့ လမင်းကြီးရဲ့အလင်းရောင်လေးသည် ခပ်ဖြာဖြာလေး မြေပင်သို့ကျရောက်နေသည်၊ ဝေ့ဝဲသွားတဲ့ လေအေးအေးလေးတွေကြောင့် အနည်းငယ် ချမ်းသလိုခံစားလိုက်ရသည့်မို့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တုန်သွားသည်၊ထိုချိန် သူလက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာတဲ့ ခပ်အေးအေးလက်တစ်စုံ၊ seokjin ကြည်လိုက်တော့ သူလက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း အကျီအိပ်ကပ်လေးထဲ ထည့်လိုက်တာကြောင့် ရင်ထဲလှိုက်ဖိုသွားရပြန်သည်၊အေးနေတဲ့ သူလက်ကို မလွှတ်တမ်း ဆုပ်ကိုင်ပေးထားတဲ့ jungkook လက်တွေကြောင့် ချက်ချင်းနွေးထွေးသွားသည်ခံစားချက်၊ အေးတဲ့ဓာတ်လေးဟာ ဖြေလျော့သွားသလို၊ရိဝေဝေအကြည်တွေကြောင့်လဲ ရင်တွေခုနါရပြန်သည်
၊လရောင်ကြောင့် ခြံထဲရှိပန်းပင်ကလေးများသည် လွနါးစွာမှ ရင်သတ်ရူမောဖွယ် လှဝေဖျာနေသည်၊ထိုသည်ပန်းပင်လေးတို့ရဲ့အလှသည် သက်ရှိ hyung ရဲ့ မက်မောဖွယ်လှနေရက်တာကိုပင်မမှီနိုင်၊ ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်မို့ လှသည်ဟု မသုံးသင့်ပေမဲ့ hyung ဟာ မိန်းကလေးတွေထပ် ပန်းပင်လေးတွေ ထပ် အင်မတန်မှ စွဲဆောင်မှုရှိကာ လှနေသည်၊ထိုကြောင့် လှသည်ဟု စကားလုံးက ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်ကို အသုံးပြုစေသည်မှ သေချာပေါက် hyung ကြောင့်ဖြစ်လိမ့်မည်၊အေးသည်မို့ နှာဖျားလေးမှ ရဲလိုလားတာကြောင့် ချစ်စရာကောင်းနေပြန်သည်၊ခြံဝင်းထဲတွင် ရှိနေတဲ့လူနှစ်ကိုမှ လမင်းကြီးက သိသိသာသာမျက်နှာလိုက်၍ hyung အပေါ်ကိုဘဲ လရောင်လေးတွေ စွန့်ကြဲနေသလို၊ လမင်းကြီးကိုမော့ကြည်နေတဲ့ hyung ကို ဘေးတိုက်အနေထားတဲ့ မက်မက်မောမော ငေးကြည်နေမီသည်မှ jungkook ပင်၊
ပန်းရောင်ဟူဒီ လေးကိုဝတ်ဆင်ထားတဲ့ hyung က ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေသလို လမင်းရောင်လေးကြောင် ဆွဲဆောင်မှုလဲဪှိသည်၊အပေါ်သို့ မော့ကြည်နေတာကြောင့်ကျော့ရှင်းသော လည်တိုင်းဖွေးဖွေးဖြူဖြူလေးကိုရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်၊ jungkook တစ်ယောက် တံထွေးပင်မျိုချမီသွားသည်၊ဘေးတသ်ယောက်အနေထားကြောင့် ပြေပြစ်သောနှာဖူး ၊ဖြောင့်စင်းသော နှာတံ၊ပါးမို့မို့လေး၊ဆိုးေဆးမကူးထားတဲ့နီဆွေ့ဆွေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုကို ဘေးကနေမြင်ရသူအတွက် ရူးချင်စရာကောင်းလွန်းသည်၊ jungkook မှ အံဩမှင်သက်စွာ သတိလက်လွှတ်ငေးနေမီသည်၊
ဘေးတိုက်ဘဲဖြစ်ဖြစ် တည့်တည့်ဘဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်အစိတ်ပိုင်းမဆို စွဲလမ်းချင်စရာ တွယ်ငြိချင်စရာကောင်းလှသည်၊ လရောင်လေးကြောင့် ဝင်းလဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဟာ jungkook ရဲ့ သမာဓီအားကိုစမ်းသပ်နေသလို၊
ထိတွေ့ချင်မီတယ် ထိုနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို၊
စိတ်လိုလက်ရ နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်hyung မုနါးသွားမှလဲကြောက်သည်၊ hyung အမုန်းတွေကိုခံစားရမှကြောက်တဲ့စိတ်ဟာ ထိုနီဆွေ့ဆွေ့နှုမ်းခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းရှိုက်ချင်တဲ့စိတါအစုံကို အနိုင်ရသွားသည်၊
hyung အမုန်းတွေကို ခံဖိုါသူမှ အားအင်ရှိမနေပါ၊ hyung သာမချစ်ရင် jungkook တော့ ဆောကါရာတွေ ဦးတည်ရာတွေမဲ့ကာ အဓိပ္ပာယ်မရှိသောလူအဖြစ် ဖြတ်သန်းနေမီမယ်ပုံ၊သူ hyung ကိုသိပ်ချစ်တယ် hyung ကသူကိုဘာလိုပြန်မချစ်ရတာလဲ၊
"hyung"
တိုးညင်စွာခေါ်လိုက်တဲ့ jungkook ကြောင့် အပေါ်သိုမော့ကြည်နေတဲ့ seokjin မှ သူဆီအကြည်ပို့ကာ ပြန်ဖြေသည်
"အင်း ပြောလေ jungkook"
"hyung အတွက်အရမ်းခက်ခဲနေရလို့လားဟင်"
"ဘာကိုလဲ jungkook "
"ကျနော်ကိုပြန်ချစ်ဖို့လေ"
နားမလည်သလို ပြန်မေးမီတဲ့ seokjinဟာ jungkook ရဲ့အဖြေကြောင့် ခေါင်းကိုတစ်ခြားဖက်လှည့်ကာ တုနါရီနေတဲ့ရင်ဘတ်လေးကို အသက်ရူသွင်း ရူထုတ်လုပ်ကာချော့မြူနေသည်
"hyung ဘက်က လုံးဝမချစ်နိုင့်တော့ဘူးလား ကျနော်ကို သနားပါအုံး hyung ရယ်"
"မဟုတ်ပါဘူး hyung ကလေးရယ်"
ထိုစကားကို seokjin သူစိတ်ထဲတွင်သာရေရွတ်မီသည်
" ကျနော်ကို မသနားဘူးလား ဟင်"
သနားခံကာ တောင်းဆိုနေတဲ့ jungkook ကြောင့်သူလဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မီတယ်၊ jungkook လဲ hyung သူကိုသနားအောင်ချွဲရတော့မည်မဟုတ်လား၊International Playboy Jeon Jungkook ရဲ့Dignity အကျခံပြီး hyung ကိုချွဲပါတော့မည်၊ချစ်ရဲ့သားနဲ့ငြင်းချင်နေတဲ့ hyung ကိုနည်းနည်းတော့ အပြစ်မြင်မီတယ်၊ hyung ကြောင့် သူနှလုံးသားလေးဟာလဲ နာကျင်စပြုလာပြီး၊ hyung သုအပေါ်မရက်နိုင်အောင် သူလုပ်ရတော့မည်၊
"hyung ကိုနားလည်ပေးပါ jungkook ရယ် ၊အချိန်ယူတယ်ဆိုတာလဲ လေးလေးနက်နက်စဉ်းစားနေမီချင်လိုပါ၊ jungkook အတွက် အချစ်ဆိုတာ လူတွေ့ခံစားဖူးတဲ့သူလေ hyung ကတော့ လူတွေ့မပြောပါနဲ့ စာတွေ့တောင် မကြုံဖူးသေးတာမို့ jungkook အပေါ် hyung ရဲ့ခံစားချက်တွေကို လေးလေးနက်နက်သိစေချင်လိုပါ"
" hyung ကျနော်ကို အထင်လွဲနေတာ"
"တောင်းပန်ပါတယ် hyung စကားမှားသွားတယ်"
သူနဲ့မျက်နှာချင်းအနေထားသို့ ပြောင်းရွေ့လိုက်တဲ့ jungkook အကျီအိတ်ကပ်ထဲရှိသူလက်လေးကိုလဲ ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်လာသည်၊ထိုအခြေနေကြောင့်လဲ သူရင်ခုန်သံတွေက စည်းချက်ပင်မမှန်တော့ပါ၊ဖြစ်ချငါရာဖြစ်ဆိုပြီး hyungကလေး လေးဆီ ဦးညွှန့်ပစ်ချင်မီသည်၊သိပ်ကိုညို့ယူလွန်းနေတာ ကြာရင် hyung ရဲ့ နှလုံးသားလေးလဲ ခံနိုင်မှမဟုတ်တော့ဘူး၊ ဖြစ်နိုင်ရင် hyung ရဲ့ကလေး ဆီကချစ်စကားလေးတွေအမြဲကြားချင်တယ် ၊ရှက်ပေမဲ့လဲ ရင်ခုန်ရတာမို့ အချိန်တိုင်း ချစ်စကားလေးကြရဖို့ကိုသာ မျှော်လင့်နေမီသည်
"ကျနော်ဘယ်သူကိုမှ hyung လောက်မချစ်ခဲ့ဖူးဘူး၊hyung ပြောသလို အချစ်ဆိုတာကိုကိုယ်တွေကြုံလိုက်ရတာ သိပ်မှန်တယ် ဘာလိုဆို ကျနော်ချစ်မီသွားတဲ့သူက hyung ဘဲ"
seokjin ခပ်ရေးရေးလေး ပြုံးမီသွားသည်၊အမြဲဇွတ်တရိုက် နိုင်တဲ့ jungkook က လေးလေးနက်နက်သူကို ချစ်စကားတွေပြောနေသည်၊ jungkook မှတော့ ပြုံးနေတဲ့ seokjin ကိုသာ ကြည်နေမီသည်၊ဒီအပြုံးတွေဟာ သူအတွက်နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးမျိုးဖြစ်စေသည်၊hyungရဲ့ အပြုံးလေးတွေကို နှစ်သက်သည်၊ရှက်သည်းဖို့တဲ့ hyung အကြည်တွေကို မြတ်နိုးသည်၊တွယ်ငြိဖွယ်ကောင်းတဲ့ hyung ရဲ့မျက်ဝန်းအိမ်တွေ၊ဝေ့ဝဲသွားတဲ့လေကြောင့် လှုပ်ခတ်သွားတဲ့ ခရမ်းရောင်ဆံနွယ်ပျော့ပျော့လေးကတွေက နမ်းရှိုက်ချင်စရာ၊အံဩသွားသည်ပုံစံ၊လန့်သွားသည့်အပြုမှု ၊ hyung ရဲ့လှုပိရှားမှု သေးသေးတစ်ခုစီချင်းကိုပင် မြတ်နိုးနေသည်၊
"hyung ယုံတာမယုံတာ ကျနော်ဂရုမစိုက်ဘူး ၊ကျနော် hyung ကိုချစ်တယ် မြတ်နိုးတယ် သဘောကျတယ် hyung ရဲ့ဥပေက္ခာအသေးဖွဲ့လေးကိုတောင် မခံနိုင်တဲ့အထိ ချစ်မီနေတယ်၊ကျနော်ကို မယုံရင်တောင် ကျနော်နှလုံးသားလေးရဲစကားသံကိုနားထောင်ပေးပြီယုံစေချင်တယ်"
ပြောရင်း မျက်ရည်တိုရစ်ဝဲလာတာမို့ seokjin တစ်ယောက် ဗျာများသွားရသည်၊
"hyung လဲ ကိုယ်နှလုံးသားလေးရဲ့စကားသံကို နားထောင်ပေးဖို့လိုအပ်တာမို့ jungkook ကနားလည်ပေးပါ"
သူကိုဘာစကားမှမပြောဘဲ လမင်းကြီးကိုမေ့ာကြည်နေတဲ့ jungkook သက်ပြင်းယဲ့ယဲ့လေးချလိုက်တာကို seokjin တွေ့လိုက်သည်
"သေချာတဲ့အချိန်ကြရင် hyung ရှောင်မပြေးဘဲ အဖြေပေးပါမယ့်"
"အက်နေ့လေးကို လိုလိုလားလားစောင့်နေပါမယ် hyung"
သူတှိုနှစ်ယောက်ကြား တိတ်ဆိတ်သွားသည်၊အေးသောလေရဲ့အထိတွေကြောင့် seokjin နှာဖျားလေးတွေမှ ပိုလိုရဲ့လာသည်၊အကျီအိတ်ကပ်ထဲက လက်တွေမှလဲ အချင်းချင်းတင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်နေမီကြသည်၊ခြံထဲတွင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်ရည်ရွှမ်းသောအကြည်တို့ဖြင့် jungkook ကလဲ စူးစူးစိုက်စိုက် ဆွဲဆောင်ဖွယ်ကောင်းအောင်ကြည်နေသလို seokjin မှလဲ အရင်လို မျက်လွှာချခြင်း အကြည်လွဲခြင်းတို့မရှိဘဲ နူးညံစွာကြည်နေမီသည်၊
"အေးစိမ့်နေတာကို ခြံထဲဆင်းပြီး Romanticဆန်နေလိုက် မနက်ကြရင် ဆန်ပြုတ်နဲ့ မိတ်ဆွေ့ဖွဲ့နေရမှကို မြင်ယောင်သေးတယ် ၊ပြောရင်းနဲ့ လူကြီးကိုလွမ်းလာပြီး
ဟူး......."
ထိုကြည်နူးစရာကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းကို အမြင်ကပ်စွာကြည်နေတဲ့ Jimin ကတော့ ပါးစပ်ကထုံးစံအတိုင်းပွစီပွစီပြောကာ မို့ရာပေါ်တွင် စောင်းခြုံရင် အိပ်စက်ခြင်းသိုသာ ဦးတည်လိုက်သည်၊အိမ်မက်ထဲတွင်လဲ သူရဲ့လူကြီးနဲ့ romantic ဆန်နေလိုက်တာ jungkookနဲ့ seokjin တို့လောက်က သနားသည်ဟု ပြောလိုပင်ရသည်၊
________
Jimin လဲ မခံချင်သိတ်ကြောင့် နမ်းဂျွန်ခေါ် သူရဲ့လူကီ့းနဲ့ အိမ်မက်ထဲမှ ရိုမန့်တစ်ဆန်ဆန်နှစ်ပါးသွားနေပါသည်🤧
ဟဲဟဲ ရှင်တို့မှရော့ ရှိကြလားဝေ့🤭🤭
အရင်အပတ်က မအပ်လိုက်လို့ အခုမျက်နှာချိုတဲ့အနေနဲ့ များများရေးပေးထားတယ်နော်
🥀🥀🥀🥀
"ဘာ"
ထိုအသံမွ Jimin ဆီကျဖစ္သည္၊
Jiminပုံစံ မွ တအံတဩျဖစ္သြားပုံရသည္၊ေအာ္လိုက္တဲ့အသံကလဲ အနည္းငယါက်ယ္ေနသည္၊သူမ်က္ႏွာ ဘယ္ကိုထားလို ထားရမွန္ူေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ဒီတစ္ခါ ေဒါသထြက္ပုံရတဲ့သူဟာ jungkook မဟုတ္ဘဲ Jimin ျဖစ္ေနသည္၊ jungkook ကေတာ့ Jimin ကိုမရွိသလိုေနကာ သူကိုသာဆက္ေမးေနသည္
"ေျဖေလ hyung "
စိတ္မရွည္သလို အသံနဲ႕ ေျပာလိုက္သည္
"ေဟ့ေဟ်ာင့္ jungkook မင္းတို႔နားမွ ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာကို သတိထားအုံး"
"မေက်နပ္ရင္ အျပင္ထြက္သြား"
အိမ္ရွင္ကိုျပန္ႏွင္ထုတ္တာ jungkook တစ္ေယာက္ဘဲရွိမည္၊ seokjin ဟာအသက္ျပည့္ၿပီး ရည္းစားထားရတဲ့အ႐ြက္ကိုပင္ေရာက္ေနသည္မို႔ သူဘာမွဝင္မေျပာပါ၊သူေတာင္ထားေသးတာဘဲ အကိုလဲ ထားမွေပါ့၊ႏုႏုဖက္ဖက္အကို ကိုႏွေမ်ာေပမဲ့လဲ အကိုစိတ္နဲ႕ အကို ကိုယ္မို႔ သူမေျပာလို႔ပါ၊ၿပီးသည္ကာ အကိုေရာက္မလာတဲ့အခ်ိန္ထိ ဆိုးသြမ္းေနခဲ့သူက အကိုေၾကာင့္ေျပာင္းလဲသြားသည္မဟုတ္လား၊ အရာရာၿပီးျပည့္စုံတဲ့ jungkook ကို အကိုနဲ႕သေဘာမတူနိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိ၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစိေနတာေၾကာင့္လဲပါသည္၊ဒါေပမဲ့ သိပ္ေတာ့မၾကည္ပါ ၊အိမ္ရွင္ကိုျပန္ေမာင္းထုတ္တဲ့အေကာင္ကိုမွတ္သြားေအာင္ ပညာေလးေတာ့ျပရမယ္မဟုတ္လား
"ေအးပါ ေအးပါ မင္းေတာ့ ခံရဖို႔နီးေနၿပီ
အံႀကိတ္ကာ ေျပာၿပီး ထသြားတဲ့ Jimin ကို Seokjin လိုက္ၾကည္ေနမီသည္၊ေခ်ာင္ပိတ္ၿပီးအၿမဲေမးေနတဲ့ jungkook ေမးခြန္းေတြကို သူဘယ္လိုေရွာင္လြဲရမလဲ၊
"က်ေနာ္တို ၿခံထဲ ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္းစကားေျပာၾကမလား"
"ဟင္ အင္း သြားၾကမယ္ေလ"
ထမင္းစားခန္းကေန ၿခံအျပင္သို႔ထြက္လာၾကသည္၊ေဆာင္းရာသီမို႔ အရမ္းေအးေနတာေၾကာင့္ ကုတ္အက်ီလက္ရွည္ကို ဝတ္ထားလိုက္သည္၊
အေရွ႕ကေန ၿခံအျပင္ဘက္သိုဦးတည္ကာ ေလွ်ာက္သြားတဲ့ jungkook ေနာက္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလိုက္သြားရျပန္သည္၊ရင္ေတြလဲ တလဲ့လဲ့တုန္ေနမီသည္၊ထို တုန္ေနေသာရင္ဘတ္ေလးကို လက္ေလးနဲ႕ဖိကာ jungkook ကိုမသိမသာေလး မ်က္လုံးေဝ့ၾကည္ေနမီသည္၊ အခုၾကေတာ့လဲ jungkook ဟာ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို တစ္ခုခုကိုအေလးနက္ဆုံးျဖတ္ေနသည္ပုံျဖစ္သည္၊
မီးခိုေရာင္တိမ္တိုက္ေတြၾကား ထြက္ေပၚေနတဲ့ လမင္းႀကီးရဲ႕အလင္းေရာင္ေလးသည္ ခပ္ျဖာျဖာေလး ေျမပင္သို႔က်ေရာက္ေနသည္၊ ေဝ့ဝဲသြားတဲ့ ေလေအးေအးေလးေတြေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ခ်မ္းသလိုခံစားလိုက္ရသည့္မို႔ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို တုန္သြားသည္၊ထိုခ်ိန္ သူလက္ကိုဆုပ္ကိုင္လာတဲ့ ခပ္ေအးေအးလက္တစ္စုံ၊ seokjin ၾကည္လိုက္ေတာ့ သူလက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း အက်ီအိပ္ကပ္ေလးထဲ ထည့္လိုက္တာေၾကာင့္ ရင္ထဲလွိုက္ဖိုသြားရျပန္သည္၊ေအးေနတဲ့ သူလက္ကို မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ေပးထားတဲ့ jungkook လက္ေတြေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းႏြေးေထြးသြားသည္ခံစားခ်က္၊ ေအးတဲ့ဓာတ္ေလးဟာ ေျဖေလ်ာ့သြားသလို၊ရိေဝေဝအၾကည္ေတြေၾကာင့္လဲ ရင္ေတြခုနါရျပန္သည္
၊လေရာင္ေၾကာင့္ ၿခံထဲရွိပန္းပင္ကေလးမ်ားသည္ လြနါးစြာမွ ရင္သတ္႐ူေမာဖြယ္ လွေဝဖ်ာေနသည္၊ထိုသည္ပန္းပင္ေလးတို႔ရဲ႕အလွသည္ သက္ရွိ hyung ရဲ႕ မက္ေမာဖြယ္လွေနရက္တာကိုပင္မမွီနိုင္၊ ေယာကၤ်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မို႔ လွသည္ဟု မသုံးသင့္ေပမဲ့ hyung ဟာ မိန္းကေလးေတြထပ္ ပန္းပင္ေလးေတြ ထပ္ အင္မတန္မွ စြဲေဆာင္မႈရွိကာ လွေနသည္၊ထိုေၾကာင့္ လွသည္ဟု စကားလုံးက ေယာကၤ်ားေလးတစ္ေယာက္ကို အသုံးျပဳေစသည္မွ ေသခ်ာေပါက္ hyung ေၾကာင့္ျဖစ္လိမ့္မည္၊ေအးသည္မို႔ ႏွာဖ်ားေလးမွ ရဲလိုလားတာေၾကာင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနျပန္သည္၊ၿခံဝင္းထဲတြင္ ရွိေနတဲ့လူႏွစ္ကိုမွ လမင္းႀကီးက သိသိသာသာမ်က္ႏွာလိုက္၍ hyung အေပၚကိုဘဲ လေရာင္ေလးေတြ စြန႔္ႀကဲေနသလို၊ လမင္းႀကီးကိုေမာ့ၾကည္ေနတဲ့ hyung ကို ေဘးတိုက္အေနထားတဲ့ မက္မက္ေမာေမာ ေငးၾကည္ေနမီသည္မွ jungkook ပင္၊
ပန္းေရာင္ဟူဒီ ေလးကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ hyung က ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနသလို လမင္းေရာင္ေလးေၾကာင္ ဆြဲေဆာင္မႈလဲဪွိသည္၊အေပၚသို႔ ေမာ့ၾကည္ေနတာေၾကာင့္ေက်ာ့ရွင္းေသာ လည္တိုင္းေဖြးေဖြးျဖဴျဖဴေလးကိုရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေနရသည္၊ jungkook တစ္ေယာက္ တံေထြးပင္မ်ိဳခ်မီသြားသည္၊ေဘးတသ္ေယာက္အေနထားေၾကာင့္ ေျပျပစ္ေသာႏွာဖူး ၊ေျဖာင့္စင္းေသာ ႏွာတံ၊ပါးမို႔မို႔ေလး၊ဆိုးေဆးမကူးထားတဲ့နီေဆြ႕ေဆြ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုကို ေဘးကေနျမင္ရသူအတြက္ ႐ူးခ်င္စရာေကာင္းလြန္းသည္၊ jungkook မွ အံဩမွင္သက္စြာ သတိလက္လႊတ္ေငးေနမီသည္၊
ေဘးတိုက္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ တည့္တည့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အစိတ္ပိုင္းမဆို စြဲလမ္းခ်င္စရာ တြယ္ၿငိခ်င္စရာေကာင္းလွသည္၊ လေရာင္ေလးေၾကာင့္ ဝင္းလဲေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဟာ jungkook ရဲ႕ သမာဓီအားကိုစမ္းသပ္ေနသလို၊
ထိေတြ႕ခ်င္မီတယ္ ထိုႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို၊
စိတ္လိုလက္ရ နမ္းရွိုက္လိုက္ရင္hyung မုနါးသြားမွလဲေၾကာက္သည္၊ hyung အမုန္းေတြကိုခံစားရမွေၾကာက္တဲ့စိတ္ဟာ ထိုနီေဆြ႕ေဆြ႕ႏႈမ္းခမ္းဖူးဖူးေလးကို နမ္းရွိုက္ခ်င္တဲ့စိတါအစုံကို အနိုင္ရသြားသည္၊
hyung အမုန္းေတြကို ခံဖိုါသူမွ အားအင္ရွိမေနပါ၊ hyung သာမခ်စ္ရင္ jungkook ေတာ့ ေဆာကါရာေတြ ဦးတည္ရာေတြမဲ့ကာ အဓိပၸာယ္မရွိေသာလူအျဖစ္ ျဖတ္သန္းေနမီမယ္ပုံ၊သူ hyung ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ hyung ကသူကိုဘာလိုျပန္မခ်စ္ရတာလဲ၊
"hyung"
တိုးညင္စြာေခၚလိုက္တဲ့ jungkook ေၾကာင့္ အေပၚသိုေမာ့ၾကည္ေနတဲ့ seokjin မွ သူဆီအၾကည္ပို႔ကာ ျပန္ေျဖသည္
"အင္း ေျပာေလ jungkook"
"hyung အတြက္အရမ္းခက္ခဲေနရလို႔လားဟင္"
"ဘာကိုလဲ jungkook "
"က်ေနာ္ကိုျပန္ခ်စ္ဖို႔ေလ"
နားမလည္သလို ျပန္ေမးမီတဲ့ seokjinဟာ jungkook ရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ ေခါင္းကိုတစ္ျခားဖက္လွည့္ကာ တုနါရီေနတဲ့ရင္ဘတ္ေလးကို အသက္႐ူသြင္း ႐ူထုတ္လုပ္ကာေခ်ာ့ျမဴေနသည္
"hyung ဘက္က လုံးဝမခ်စ္နိုင့္ေတာ့ဘူးလား က်ေနာ္ကို သနားပါအုံး hyung ရယ္"
"မဟုတ္ပါဘူး hyung ကေလးရယ္"
ထိုစကားကို seokjin သူစိတ္ထဲတြင္သာေရ႐ြတ္မီသည္
" က်ေနာ္ကို မသနားဘူးလား ဟင္"
သနားခံကာ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ jungkook ေၾကာင့္သူလဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္မီတယ္၊ jungkook လဲ hyung သူကိုသနားေအာင္ခြၽဲရေတာ့မည္မဟုတ္လား၊International Playboy Jeon Jungkook ရဲ႕Dignity အက်ခံၿပီး hyung ကိုခြၽဲပါေတာ့မည္၊ခ်စ္ရဲ႕သားနဲ႕ျငင္းခ်င္ေနတဲ့ hyung ကိုနည္းနည္းေတာ့ အျပစ္ျမင္မီတယ္၊ hyung ေၾကာင့္ သူႏွလုံးသားေလးဟာလဲ နာက်င္စျပဳလာၿပီး၊ hyung သုအေပၚမရက္နိုင္ေအာင္ သူလုပ္ရေတာ့မည္၊
"hyung ကိုနားလည္ေပးပါ jungkook ရယ္ ၊အခ်ိန္ယူတယ္ဆိုတာလဲ ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားေနမီခ်င္လိုပါ၊ jungkook အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ လူေတြ႕ခံစားဖူးတဲ့သူေလ hyung ကေတာ့ လူေတြ႕မေျပာပါနဲ႕ စာေတြ႕ေတာင္ မႀကဳံဖူးေသးတာမို႔ jungkook အေပၚ hyung ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ေလးေလးနက္နက္သိေစခ်င္လိုပါ"
" hyung က်ေနာ္ကို အထင္လြဲေနတာ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ hyung စကားမွားသြားတယ္"
သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းအေနထားသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕လိုက္တဲ့ jungkook အက်ီအိတ္ကပ္ထဲရွိသူလက္ေလးကိုလဲ ပိုမိုတင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လာသည္၊ထိုအေျခေနေၾကာင့္လဲ သူရင္ခုန္သံေတြက စည္းခ်က္ပင္မမွန္ေတာ့ပါ၊ျဖစ္ခ်ငါရာျဖစ္ဆိုၿပီး hyungကေလး ေလးဆီ ဦးၫႊန႔္ပစ္ခ်င္မီသည္၊သိပ္ကိုညို႔ယူလြန္းေနတာ ၾကာရင္ hyung ရဲ႕ ႏွလုံးသားေလးလဲ ခံနိုင္မွမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ျဖစ္နိုင္ရင္ hyung ရဲ႕ကေလး ဆီကခ်စ္စကားေလးေတြအၿမဲၾကားခ်င္တယ္ ၊ရွက္ေပမဲ့လဲ ရင္ခုန္ရတာမို႔ အခ်ိန္တိုင္း ခ်စ္စကားေလးၾကရဖို႔ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ေနမီသည္
"က်ေနာ္ဘယ္သူကိုမွ hyung ေလာက္မခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူး၊hyung ေျပာသလို အခ်စ္ဆိုတာကိုကိုယ္ေတြႀကဳံလိုက္ရတာ သိပ္မွန္တယ္ ဘာလိုဆို က်ေနာ္ခ်စ္မီသြားတဲ့သူက hyung ဘဲ"
seokjin ခပ္ေရးေရးေလး ၿပဳံးမီသြားသည္၊အၿမဲဇြတ္တရိုက္ နိုင္တဲ့ jungkook က ေလးေလးနက္နက္သူကို ခ်စ္စကားေတြေျပာေနသည္၊ jungkook မွေတာ့ ၿပဳံးေနတဲ့ seokjin ကိုသာ ၾကည္ေနမီသည္၊ဒီအၿပဳံးေတြဟာ သူအတြက္ႏွစ္လိုဖြယ္အၿပဳံးမ်ိဳးျဖစ္ေစသည္၊hyungရဲ႕ အၿပဳံးေလးေတြကို ႏွစ္သက္သည္၊ရွက္သည္းဖို႔တဲ့ hyung အၾကည္ေတြကို ျမတ္နိုးသည္၊တြယ္ၿငိဖြယ္ေကာင္းတဲ့ hyung ရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္ေတြ၊ေဝ့ဝဲသြားတဲ့ေလေၾကာင့္ လႈပ္ခတ္သြားတဲ့ ခရမ္းေရာင္ဆံႏြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကေတြက နမ္းရွိုက္ခ်င္စရာ၊အံဩသြားသည္ပုံစံ၊လန႔္သြားသည့္အျပဳမႈ ၊ hyung ရဲ႕လႈပိရွားမႈ ေသးေသးတစ္ခုစီခ်င္းကိုပင္ ျမတ္နိုးေနသည္၊
"hyung ယုံတာမယုံတာ က်ေနာ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ၊က်ေနာ္ hyung ကိုခ်စ္တယ္ ျမတ္နိုးတယ္ သေဘာက်တယ္ hyung ရဲ႕ဥေပကၡာအေသးဖြဲ႕ေလးကိုေတာင္ မခံနိုင္တဲ့အထိ ခ်စ္မီေနတယ္၊က်ေနာ္ကို မယုံရင္ေတာင္ က်ေနာ္ႏွလုံးသားေလးရဲစကားသံကိုနားေထာင္ေပးၿပီယုံေစခ်င္တယ္"
ေျပာရင္း မ်က္ရည္တိုရစ္ဝဲလာတာမို႔ seokjin တစ္ေယာက္ ဗ်ာမ်ားသြားရသည္၊
"hyung လဲ ကိုယ္ႏွလုံးသားေလးရဲ႕စကားသံကို နားေထာင္ေပးဖို႔လိုအပ္တာမို႔ jungkook ကနားလည္ေပးပါ"
သူကိုဘာစကားမွမေျပာဘဲ လမင္းႀကီးကိုေမ့ာၾကည္ေနတဲ့ jungkook သက္ျပင္းယဲ့ယဲ့ေလးခ်လိဳက္တာကို seokjin ေတြ႕လိုက္သည္
"ေသခ်ာတဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ hyung ေရွာင္မေျပးဘဲ အေျဖေပးပါမယ့္"
"အက္ေန႕ေလးကို လိုလိုလားလားေစာင့္ေနပါမယ္ hyung"
သူတွိုႏွစ္ေယာက္ၾကား တိတ္ဆိတ္သြားသည္၊ေအးေသာေလရဲ႕အထိေတြေၾကာင့္ seokjin ႏွာဖ်ားေလးေတြမွ ပိုလိုရဲ႕လာသည္၊အက်ီအိတ္ကပ္ထဲက လက္ေတြမွလဲ အခ်င္းခ်င္းတင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ေနမီၾကသည္၊ၿခံထဲတြင္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ခ်စ္ရည္႐ႊမ္းေသာအၾကည္တို႔ျဖင့္ jungkook ကလဲ စူးစူးစိုက္စိုက္ ဆြဲေဆာင္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ၾကည္ေနသလို seokjin မွလဲ အရင္လို မ်က္လႊာခ်ျခင္း အၾကည္လြဲျခင္းတို႔မရွိဘဲ ႏူးညံစြာၾကည္ေနမီသည္၊
"ေအးစိမ့္ေနတာကို ၿခံထဲဆင္းၿပီး Romanticဆန္ေနလိုက္ မနက္ၾကရင္ ဆန္ျပဳတ္နဲ႕ မိတ္ေဆြ႕ဖြဲ႕ေနရမွကို ျမင္ေယာင္ေသးတယ္ ၊ေျပာရင္းနဲ႕ လူႀကီးကိုလြမ္းလာၿပီး
ဟူး......."
ထိုၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို အျမင္ကပ္စြာၾကည္ေနတဲ့ Jimin ကေတာ့ ပါးစပ္ကထုံးစံအတိုင္းပြစီပြစီေျပာကာ မို႔ရာေပၚတြင္ ေစာင္းၿခဳံရင္ အိပ္စက္ျခင္းသိုသာ ဦးတည္လိုက္သည္၊အိမ္မက္ထဲတြင္လဲ သူရဲ႕လူႀကီးနဲ႕ romantic ဆန္ေနလိုက္တာ jungkookနဲ႕ seokjin တို႔ေလာက္က သနားသည္ဟု ေျပာလိုပင္ရသည္၊
________
Jimin လဲ မခံခ်င္သိတ္ေၾကာင့္ နမ္းဂြၽန္ေခၚ သူရဲ႕လူကီ့းနဲ႕ အိမ္မက္ထဲမွ ရိုမန႔္တစ္ဆန္ဆန္ႏွစ္ပါးသြားေနပါသည္🤧
ဟဲဟဲ ရွင္တို႔မွေရာ့ ရွိၾကလားေဝ့🤭🤭
အရင္အပတ္က မအပ္လိုက္လို႔ အခုမ်က္ႏွာခ်ိဳတဲ့အေနနဲ႕ မ်ားမ်ားေရးေပးထားတယ္ေနာ္