Chapter Six
PRESENT TIME....
"oh bakit?" nababagot nyang sagot sa kabilang linya.
Tatlong araw na simula noong hindi sinasadyang nakaharap nya ang kanyang pag-ibig. Kaya lang simula din nong araw na 'yon hindi na nya palaging nakikita ang binata. She can still remember the look he gave her before he went out from their classroom. She didn't want to assume that Allen got jealous, kasi sino ba naman sya?
Kapag sinasadya naman nyang dumaan sa classroom ng mga ito ay pinapagalitan naman sya ng head ng mga seniors, bawal kasi sa building nila ang mga lower levels. Kaya sobra ang pagka-miss nya sa binata. Hanggang ngayon nga ay tinatamad parin syang magkikilos. Masakit masyado ang puso nya. Nanghihina sya dahil wala na syang vitamins sa araw-araw.
huhuhhu..pag-ibig ko!..waaaaahhh!!
"ay! bat ang sungit ng disney princess namin?" pang-aalaska ni Gregory sa kanya.
Walang klase ngayon kasi sunday, kaya siguro nagkaroon ng oras ang damuho na mang-inis sa kanya
"ano nga kailangan mo nga eh!?" nakabusangot nyang tanong sa kabilang linya."bilis! ibababa ko 'to!"
"charot! ang sungit mo gurl!" Grgory started to laugh already. "ano problema gurl?!walang vitamins for todays bedyo?" dagdag pa nito at pagkatapos ay malakas na tumawa.
"mukha neto!" nainis sya tuloy at napabalikwas ng bangon."gusto mo punta ako dyan sa inyo? namiss ko na kasi si Tita Sol eh." may double meaning ang sinabi ngayon.
Takot kasi itong madulas ang bibig nya at masabi ang tunay na pagkatao sa mga magulang nito, which she doesn't have plans to, because she didn't have the right to do so, at isa pa masyado nyang mahal ang kaibigan para saktan ito, in short gusto lang nyang inisin ito.
"don't you dare! nasa gate palang ay babarilin na kita!" inis nitong sabi
Ang tinutukoy nito ay hindi totoong baril, kundi ang malaking water gun na niregalo nya dito sa nakaraang birthday ng kaibigan, tig-iisa panga sila at kapag walang magawa sa buhay ay naghahabulan sa taniman ng mais ng mga Soriano gamit ang laruang water gun. Isa pangang dahilan kung bakit siguro ito nangungulit nayon. Sunday is always their fun day. Kaya lang tinatamad sya ngayon.
"you can't do that! tss!" mas lalo syang umupo ng tuwid."pagbukas mo palang ng pinto ay magugulat ka nalang at manghihilamos kana ng tubig!"
HAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHA
Humahalakhak sya nang malakas habang gumugulong-gulong sa kanyang higaan.
"hala sya, masaya kana nyan?!..tss!. you're really crazy Antonia!" napikon na ang kaibigan.
"ikaw ray buang!"
HAHAHAHAHAHHAHAAHHAHAHH
Tawa nanaman sya ng tawa, dahil alam nyang mas lalong maiinis nya ito. Pano ba naman, hindi nito maiintimdihan ang huli nyang banat dito, eh ayaw pa naman ng kaibigan nya ng ganon. Palagay kasi nito ay hindi maganda ang sinabi nya, na totoo naman.
hehehehe.
"i so hate you right now---
"me too! Nana--nNabohboh..bleee!"
"ah ganon ha..okay i won't tell you what i knew just this morning about your pag-ibig! bye---
"Hoy!..Wait!" agad syang bumangon
"what?!" masungit nitong tugon sa kanya.
"asuuss!..ito naman eh!" bigla syang nataranta."friend..hwag kana galit..hmm?"
Ewan ba nya pero kinakabahan sya bigla sa impormasyong alam nito.
"ewan ko sayo!" pakipot padin ito.
"ano nga eh!" nagsimula na naman syang mainis, maliit pa naman ang pasensya nya, ayaw nya ng suspense talaga."is it good or bad?---positive or negative? tell me please!" pagsusumamo nya sa kaibigan.
"it's just a joke" labas sa ilong nitong sabi."no...nothing too serious" Gregory lied again."naniwala ka naman"
Mas lalo syang kinabahan dahil alam nyang nagdadalawang isip ang kaibigang sabihin sa kanya ang nalalaman, kaya hindi ito nagsasabi ng totoo. She's getting scared na ang kinakatakutan nya ang gustong ibalita ng kaibigan nya.
no please..huwag naman sana!
"it's.. it's not what i think it is right?"
Gustong nyang manigurado kahit wala kasiguraduhan dahil hindi naman nya hawak ang puso ng masungit na Cortez na yon. She heard how Gregory cuss secretly. Dahil kung may iba pang nakakaalam sa nararamdaman nya sa binatang Cortez, wala ibang kundi ito lang na matalik nyang kaibigan, kaya alam nyang hindi rin magiging madali ang paaminin ito.
"it's not yet confirmed---
"may girlfriend nanga sya"
It's a statement and not a question coming from her.
"but it's not yet confirmed though!"
Parang naging mabigat bigla ang pakiramdam nya at naipikit nya ang mga mata ng mariin dahil sa sakit na naramdaman. She felt like crying but too shy to let her bestfriend hear her. She didn't know that this could be this hurtful. It's like someone stabbing her to death and was supressing her to breath. Kinagat nya ang pang-ibabang labi at pilit na pinigil ang sariling mapahikbi.
"Toni are you okay?"Gregory asked worriely."i know that you're crying right now----
"I..i am fine, i need to go somewhere, bye!" she cut the call off.
Hindi na nya hinintay ang iba pang sasabihin ng kanyang kaibigan. She felt she was too tired for everything.
-
-
-
KINABUKASAN....
Wala mang gana ay gumising parin sya ng maaga dahil kinailangan nyang gawin ang assignment nya na hindi nya nagawa kagabi dahil sa maaga nyang pagtulog. Hindi na nya kinaya ang lahat kaya nakatulog na sya dahil sa kaka-iyak ng palihim. Madilim palang ay bumangon na sya at ginawa ang assignment. Her study table is just beside the window, kaya tanaw nya ang labasan. May kalahating oras nadin syang gising at ginagawa ang assignment nya at sa wakas ay natapos narin.
Sakto namang tumunog ang alarm clock nya. It's exactly five in the morning. Automatically ay napatingin sya agad sa may bintana kaya bumangon na naman ang lungkot sa sestema mya. It was supposed to be an alarm for Allen's running time. Sa mga oras na ito ay malapit na ang binata sa kanila, pero wala syang balak na sumilip o hintayin itong dumaan sa tapat nila. It made her sad but she had to control herself. Sa lahat pa naman ang ayaw nya ay maging third party. So for now tiis lang muna hanggat hindi nya pa naconfirm ang lahat. Buntong-hininga sya at napatulala na naman habang ang mga mata ay nasa labas ng bintana. She breath hard to loosen heaviness she was feeling inside.
Napatigil sya sa ginagawang at gusto na namang maiyak sa lungkot.
"Toni adto naku!" nagpaalam na ang mamita nya. "nandyan na ang sundo ko apo! gising kanaba?"
"wait po, andyan na!" sagot nya habang pinalis ang takas na luha sa mga mata.
May three days seminar ang mamita nya sa Maynila kasama ang iba pang mga principal na tulad nito. Kaya miiwan na naman syang mag-isa. Hindi naman sya takot dahil malapit lang naman ang kaibigan nyang si Gregory. Tumayo na sya at matamlay na lumabas ng silid nya.
"ingat po Mamita" pinilit nyang ngumiti dito.
"is there something wrong, hindi mo pa naman dalaw diba?!" nagtaka bigla ang lola nya.
Kapag kasi may period sya ay nag-iiyak din sya dahil nadin sa sobrang sakit ng puson nya.
"there's nothing wrong Mamita"
"bakit naman namamaga ang mga mata mo ng walang dahilan?tell me the truth, umiyak kaba?"
"I'm not crying----
PEEPEEEP...PEEPEEP
"let's talk when i get back home, okay!..i want the full details kung paano ka binasted ng Cortez na iyon!" nagmamadaling sabi ng lola nya sabay yakap at halik sa noo nya."and don't be too sad nakakapangit!" pahabol pa nito.
"Mamita naman!" nainis sya sa biro nito.
Sana nga ang dahilan ng lahat ng ito ay dahil lang sa may period sya, at hindi dahil ganito!waaaaaaaaaa..huhuhu..APAKA SAKIT...waaaaaaa...
-
-
-
SA SCHOOL...
Mabilis syang naglakad sa kagustuhang marating agad ang building nila kung saan nasa second building lang. Pero bago nyan, una nyang madadaanan ang corridor kung saan doon tumatambay ang binata kasama ng mga kaklase nitong seniors. Sa kasamaang palad nasa pinaka-lower section ang binata gawa narin dahil nga napaka pasaway nito. But it didn't stop her from liking him.
There's just something about Allen that's keeping her so into him.
Nang nasa tapat na sya ay agad nyang nakita ang pag-ibig nya.
'pag-ibig ko!'
The boy is really her weakness and at the same time her strength. Kani-kanina lang ay sobrang tamlay nya, ngayon parang naka-ubos sya ng dalawang tasang kapi, sobrang alerto nya. Hindi nya namalayang dahan-dahan na palang bumagal ang mga hakbang nya hanggang sa kalaunan ay napatigil na talaga sya. Slow-mo is real and it happens just right at that moment, because out of the blue a girl came out of nowhere and hug Allen from his back. Nakita nya kung paano agad na iniharap ni Allen ang babae and kissed her square on the lips at tyempo namang nakita sya ng kaibigan.
"Royales!" tawag nito sa kanya.
Napapikit sya and just wanted to just disappear. When she open her eyes ay nagakatagpo ang mga mata nila ng binata. Her eyes surely mirror's pain, while Allen is painfully mirror's mockery and it hurts like hell knowing it makes him damn happy seeing her in pain.
kaligayahan mo na ngayon ang makitang nasasaktan ako.
"Antonia"
Agad na hinila sya ng kaibigan palayo doon.
-
-
-
A/N
Ouch!.kawawa naman si Toni natin.😭hmmp!😥. Ano na ang gagawin ng disney princess natin? susuko naba sya?🤨
Abangan at sundan ulit ang susunod na chapter🥰
Authornim🥀
❤️salamat sa pagbabasa!❤️