" တီ တီ !!!!!!! "
" ဝူး ဝူးး ဝူး ဗြီးးး ဗြီးးးး !!! "
" အဖေကြီး "
" ခြံရှေ့မှာ ဘယ်က မိမဆုံးမ ဖခရီးဝေး
သားသမီးတွေ ရောက်နေကြလဲ မသိဘူး
သွားပြီးမောင်းထုတ်ပေးစမ်းပါရှင် ။ "
သတင်းစာကို ဟန်ပါပါ ဖတ်နေတဲ့ လူကြီးမင်း
ကင်မ် ရဲ့ အမျိုးသမီးက အိမ်ရှေ့မှ ဆူညံသံတွေကြောင့် သူ့အမျိုးသားအား ထိုသို့ ဆိုလာသည်။
" ထားလိုက်ပါ အမေကြီးရယ် ကလေးတွေပဲ ။"
" မရဘူး ရှင်က ကြောက်နေတာလား
သူတို့ကို ရတယ် ကျွန်မ ဘာသာ သွားမယ် !!!
ခေတ်ကာလ သားသမီးတွေများ ပျက်စီးချင်တိုင်းပျက်စီးနေကြတာ မြင်လို့ကို
မကောင်းဘူး !! "
အမျိုးသမီး ကင်မ်က ထိုသို့ပင်။ ဇက်ဇက်ကျဲ
ကတ်ကတ်လန် သူနဲ့ တည့်သည့်လူ သိပ်မရှိ။
လူတိုင်းကို ကြည့်မရတာက များသည်။
အခုလည်း အိမ်ရှေ့မှာ ဆိုင်ကယ်လ် လီဗာ
ကို တအားဆွဲ ဟွန်းသံ ဆူညံနေအောင်ကို
လာနှောက်ယှက်နေတဲ့ ဂျလေဘီ ဂျပလွတ်
တွေကို ပြောဆိုရန် ထွက်လာခဲ့သည်။
ကင်မ် အမျိုးသမီးက ပိုက်ဆံရှိ ချမ်းသာသည့် နည်းတူ မောက်လည်း မောက်မာသည်။
တော်ရုံလူဆို လူမထင်တတ်သည့် ပုံစံမျိုးပင် ။
အင်္ကျီ အနက်ရောင်ကို ဝတ်ဆင်
ထားပြီး မျက်နှာမှာလည်း ပလာစတာ အချို့
ကပ်ထားသေးသည့် ဂျောင်ဂုက ဆိုင်ကယ်လ်
ပေါ်မှာ ထိုင်ကာ အပေါ်ထပ် က အခန်းလေးကို
ငေးကြည့်နေသည်။
သူ့ချစ်သူ သူ့ကို စိတ်ကောက်နေတာ
ဒီနာရီ လက်တံ 12 ကိုရောက်ရင်
တစ်နာရီ ရှိပြီ။ သူက သိပ်ပြီး စိတ်ရှည်
တတ်တဲ့ အမျိုးအစားထဲမှာမပါဘူး ။
အခုလည်း ကင်မ်ဆော့ဂျင် စိတ်ဆိုးဆိုး
ခြင်း ချော့ဖို့လိုက်ခဲ့တာပဲ ။
အခုလောလောဆယ်တော့ အိမ်ထဲ
ရောက်အောင် ဘယ်လို ဝင်ရမလဲ
ခေါင်းစားနေရသည် ။
" ဟဲ့ ဟိုအကောင် !!! "
" ....... "
ထိုအချိန်မှာပဲ ဘွားတော်ကြီး တစ်ယောက်
ထွက်လာပြီး တစ်ခုခုကို အသံပြုသည်။
ထိုအမျိုးသမီးက ဘာပြောချင်နေတာလည်း
သူမသိ။
ပြောချင်ရာသာ ပြော ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သည်မို့
မျက်နှာကို တစ်ဖက်ဖက်လှည့်ထားလိုက်သည်။
သူနဲ့ ဆိုင်တာ ဆော့ဂျင် သူ့ကို စိတ်ဆိုးပြေဖို့။
" ဟဲ့ အကောင် နင့်ကို ခေါ်နေတာ !!! "
" ဘာကိစ္စလဲ !!! ? "
ထိုအမျိုးသမီးရဲ့ လေသံက သူ့ဆီ ဦးတည်
နေသည်မို့ အစကတည်းက စိတ်မရှည်တတ်
သည့် လူမို့ ဂျစ်ကန်ကန်ပဲ ပြန်ထူးလိုက်သည်။
လူကိုများ အကောင်လေး ဘာလေးနဲ့ !!!
သူထိုသို့ ထူးလိုက်တော့ အဲဒီ အမျိုးသမီးကြီး
ကအံ့ဩသလို ပုံစံနဲ့ သူ့ဆီသို့ ပါးစပ်ကို ဟ
ကာ လမ်းလျှောက်လာသည်။ ကြည့်ရတာ
သူ့ကို အရမ်း ပြောချင် ဆိုချင်နေပုံပေါ်သည်။
ထိုနေရာက အိမ်ခြေစိပ်တာမို့ လမ်းကြာတွေလည်းများသည် လူကုန်ထံတွေချည်းပဲ နေပုံပေါ်သည်။
ဒီအမျိုးသမီးကြီးက ဘယ်အထဲက ထွက်လာ
မှန်း မသိလိုက်ဘူး ။ သူကလည်း ကင်မ်ဆော့ဂျင်
အိမ်ရှေ့တည့်တည့်မှာ စောင့်ကြည့်နေတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်း ကပဲ စောင့်ကြည်နေမိတာ။
" အောင်မာ !!! မင်းလိုကောင်ကများ
ငါ့ကို မခန့်လေးစား ထူးရဲတယ်ပေါ့။
ရုပ်ကိုက လမ်းသရဲရုပ်နဲ့ !! "
" ဒီမှာ ဘွားတော်ကြီး ကျုပ်ရင်ထဲ ပန်းတွေပွင့်
နေတာ မဟုတ်ဘူးနော် ဆူးတွေ ထောင်နေတာ !!
အာရုံလာမစားနဲ့ ဂျောင်း လိုက်တော့ !! "
ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ့်ချစ်သူနဲ့ အဆင်မပြေရ
တဲ့ကြားထဲ သီးသန့်ကြီး ရန်တွေ့ ခံရတော့
ပိုပြီး တင်းသွားရသည်။
"အိုမို အိုမို !!! ရိုင်းလိုက်တာ ရိုင်းလိုက်တာ
ဘယ်လို မိဘတွေက ပေါက်ဖွား ထားတာလဲ
ငါမွေးမှ ငါ့ သားလောက် ရှိတဲ့ ကောင်ကများ
ရိုင်းစိုင်းပြနေလိုက်တာ ။ ငါကလည်း သွားမှာ
အေး မင်းလည်း ငါ့ခြံရှေ့က အခုချက်ချင်း
ထွက်သွား မသွားရင် မင်းကို ပိုင်နက်ကျူးလွန်မှု ၊
ဆူပူသောင်းကျန်းမှု ၊ သက်ကြီးရွယ်အိုအထိတ်တလန့်ဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်မှု
အားလုံးပေါင်းပြီး ရဲကို တိုင်မယ် ။ "
ထိုအမျိုးသမီးကလည်း လက်ပေါက်ကတ်
သည့် အလျှောက် ဂျွန်ဂျောင်ဂု ကို ဆရာကြီး
စတိုင်လ် ခြိမ်းခြောက်နေသည်။
" တိုင်ချင်တဲ့ နေရာ တိုင်ဗျာ !!! "
ဂျောင်ဂု တစ်ခွန်းတည်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ပြီးတော့ သူဆိုင်ကယ်လ် ပေါ်မှာ ပက်လက်
လှန် ပြန်လှဲလိုက်ပြီး ဆော့ဂျင် အခန်းဆီ
ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူနဲ့ ချစ်သူဖြစ်နေတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး ဆော့ဂျင်က သူ့အိမ်
ကိုတစ်ခါမှ အလည်မခေါ်ခဲ့ဖူးဘူး ။
အခုတောင် ဆော့ဂျင် သူငယ်ချင်းတွေကို
သွားခြိမ်းခြောက် မေးခဲ့ရင်းမှ သိခဲ့တာပင်။
"တောက်ခ် !!! မင်းလို လူမျိုးကို မွေးထားတဲ့
မင်းမိဘတွေ အစား ငါရှက်တယ် ။"
" သဘောပဲ ။ "
ထိုသို့ ပြောပြီး မျက်လုံး မှိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
ဂျောင်ဂုကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပင် ။
သူက အမြဲ အဲလိုပဲ အသက်ကြီးတာတွေ
ငယ်တာတွေ စိတ်မဝင်စားဘူး ။ လူတိုင်းကို
မှန်လိုသာ ဆက်ဆံသည်။ သူ့ကို ရန်လာတွေ့ရင်
အသက်ကြီးရုံမကလို့ ဘာကြီးပဲ ဖြစ်ဖြစ်
သူ ဂရုမစိုက်ဘူး။သူမျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
ထိုမိန်းမကြီးက သူ့ကို ပြောဆိုကာ ထွက်သွား
ခဲ့ပြီ။
" ဘယ်လို ရေစက်လည်း မသိဘူး
စတွေ့ကတည်းက ကြည့်မရတာ ။ "
~~~~~~
သူ ဒီလိုနဲ့ စောင့်နေခဲ့ရင်း ညနေ မှောင်ရီ
တန်းလာသည်။ သူဆော့ဂျင် ကိုတွေ့ရဖို့
အရမ်းစိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်။
ကင်မ်ဆော့ဂျင်က အခုထိ သူ့ကို လျှစ်လျှူပြ
နေတာ သူ့ကို စိန်ခေါ်နေသလိုပဲ မဟုတ်ဘူးလား ။
ဂျွန်ဂျောင်ဂု ကို ဒီစောက်ချိုးလာမချိုးနဲ့ !
တမလွန် အထိ လိုက်တွေ့ ပစ်မယ်။
" ဘုတ် !! "
သူ ဆော့ဂျင် တို့ အိမ်နောက်သို့ သွားချောင်း
ကာ အခြေအနေ ကြည့်လိုက်ပြီး ခြံနောက်က
နိမ့်နေတဲ့ နေရာက ကနေ ကျော်ကာ ခြံထဲကို
ဝင်လိုက်သည်။ သူဆော့ဂျင် ရှိမဲ့ အထပ်ကို
ချောင်းရင်း အပေါ်ကို တက်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။
" ဟင်း ဟင်း !!မင်း ကိုယ့်လက်က ဘယ်လို
လွတ်အောင် ပြေးမလဲ ကင်မ်ဆော့ဂျင်ရယ် ..."
" ခွမ်း !!! "
သူ မမှီမကမ်းနဲ့ ဖက်တက်နေရင်း အပေါ်လည်း
ရောက် ပန်းအိုး တစ်လုံးကို ခြေထောက်နဲ့ ကန်မိ
ကာ ကွဲသွားတော့သည်။ သူ တစ်ဖန် အခြေအနေ
ကြည့်မိတော့ ငြိမ်သက်နေသေးသည်။
အဆင်ပြေပါသေးတယ် ။
ထို့နောက် လိုက်ကာတွေပဲ ချထားတဲ့ မှန်တံခါး
တစ်ခုကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ အနည်းငယ်ဆွဲ
ဟ ကြည့်လိုက်တော့ အထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ
ဆော့ဂျင်က ခွေခွေလေး အိပ်နေသည် ။
သူ့ကို ကောက်ချိတ်နေတာ ဖြစ်မည်။
အခုထိ စိတ်ဆိုးပြေသေးပုံလည်းမပေါ်
ချစ်စရာလေးတော့ ကောင်းနေသည်။
ခွဲနိုင်တာလည်း မဟုတ်ပဲ သက်သက်
ကောက်တေးလေး လုပ်နေတာ ။
သူထိုတံခါးကနေ ပုန်းခိုးကာ ဝင်သွားလိုက်ပြီး
ကုတင်ပေါ်က ဆော့ဂျင်ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။
" အင့် .... ဘယ်သူလဲ လွှတ် !! "
" ကိုယ် .... "
" မလာနဲ့ သွား !! "
သူမှန်း သိသွားတော့ ဆော့ဂျင်က ရုန်းကန်
ပြီး ထိုသို့ ပြောသည်။ သူဆော့ဂျင် နဲ့ အတူ
လှဲချလိုက်ပြီး ဆော့ဂျင်ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ
အနောက်ကနေ ခြေတွေရောနဲ့ ခွကာ လက်တွေ
နဲ့လည်း ဖက်ထားသည်။
"မရုန်းနဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေ နာရီပိုင်းလေး ခွဲနေ
ရတာတောင် သေမလိုပဲ ။ "
" ဒါဆိုလည်း သေ လေ !! ဘာလုပ်နေတာလဲ
အခုသေ !! "
" အချစ်က တကယ် သေစေချင်တယ်
ဆိုရင် ကိုယ် မငြင်းပါဘူး လက်ခံတယ်။ "
" ........ "
သူထိုသို့ ပြောတော့ ကင်မ်ဆော့ဂျင် ငြိမ်ကျ
သွားသည်။ ကျွန်တော် မလုပ်ရဲတာ ဘာမှမရှိဘူး
ဒါကို ကင်မ်ဆော့ဂျင် သိသည်။
" ဟင် ...ပြောလေ တကယ် သေစေချင်တာလား။"
" ဟင့် !!! "
သူ့ကို ကျောပေးထားတဲ့ ဆော့ဂျင်ဆီက
ရှိုက်သံတွေ ထွက်လာသည်။
" တစ်ခွန်းပဲပြော သေပေးရမှာလား။
မင်းရဲ့ ပါးစပ်က ထွက်သမျှ စကားတိုင်းက
ဥပဒေမို့ သေမိန့်ဆိုလည်း သေပေးမယ်။
ပျောက်ကွယ်ပေးဆိုလည်း ထွက်သွားပေးမယ်။
" ဟမ့် ... ဘယ်သူက သေစေချင်နေလို့လဲ ။"
" ဒါဆို ဒီဘက်လှည်ပါအုံး ။ "
သူပခုံးက ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ ကွေးကွေးလေး
ပါလာသည်။ ဒီလို ကောင်လေးကို သူရဖို့ကြိုးစား
ခဲ့ရတာလည်း မနည်းမနောပဲလေ ။ ဒီဟာလေးကို
ပဲ လူလို့ထင်သည်။
ဘယ်သူ့မျက်နှာကိုမှ မထောက်တတ်တဲ့ ကျွန်တော်က ဆော့ဂျင် မျက်နှာ ညှိုးမှာ
ကိုတော့ အသေ ကြောက်ပါသည် ။
" ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ ကိုယ့်ကို လွမ်းလို့လား။"
" မလွမ်းဘူး ဘာလို့ လွမ်းရမှာလဲ ။ "
သူဆိုစွတ် နေတဲ့ မျက်တောင်ဖျားက
မျက်ရည်စ တွေ ကို သုတ်ပေးရင်း ဆိုတော့
ဆော့ဂျင်က ဆူပုတ်ပုတ်လေး ထိုသို့ဆိုသည်။
" စိတ်ကောက်ပြေပါတော့ အချစ်ရယ်
ကိုယ့်မှာ မင်းကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။
နော် ဒီတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ရှိရှိသမျှ အချစ်
တွေ အကုန်ပုံပေးပြီး ချစ်တာပါဗျာ တစ်ကယ်။"
" မသိဘူး ။ "
ဆော့ဂျင် ကို သူ သိမ်းကျုံးဖက်ထား
တာမို့ ဆော့ဂျင်က သူနဲ့ တစ်သားတည်း
ဖြစ်ကာ သူ့ရင်ခွဲထဲ ကပ်နေသည်။
အသည်းယားလာအောင် လုပ်သည့် အမှုနဲ့
ဆော့ဂျင့် ကိုယ်လေးကို ပိုတိုးပြီး ဖျစ်ညှစ်
လိုက်သည်။
" အင့် ... အရမ်း မဖက်နဲ့ !! "
" ဒါဆို နမ်းရအောင် ! နမ်းချင်တယ် ။
နာရီပိုင်းလောက် စိတ်ကောက်ထားလို့
မနမ်းရသေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းက ဘာအရသာရှိလဲ
သိချင်တယ်။ "
" ဘာအရသာ ရှိမှာလဲ ဒီတိုင်းပဲပေါ့ ။"
" အချစ် မပြောနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ စမ်းကြည့်မယ်။ "
ဂျောင်ဂုက ပြောပြီးပြီးချင်း နှုတ်ခမ်းသား
တွေကို ဖိကပ်လိုက်သည်။
စိတ်ဆိုး မပြေသေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးမို့
ထင်သည် ပုံမှန်ထက် ထူထဲပြီး ပါးစပ်ထဲ
လုံးလုံးထုတ်ထုတ်လေး ဝင်ရောက်နေသည်။
" ပြွတ်စ့် !! "
" နမ်းနေရင်း နှုတ်ခမ်းကို စူထားတာလား ။"
ခေါင်းလေငုံ့နေတဲ့ သူ့ချစ်သူက
ကော်ပတ်ရုပ်လေး ကျလို့ နုနု နယ်နယ်လေး ။
" လာမနမ်းတော့နဲ့ သွား !! "
ပလပ် ....
ဆော့ဂျင်က နှုတ်ခမ်းကို စုချွန်ပြီး ပြောတော့
ချွန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့ လျှာဖျားလေး
နဲ့ လှမ်းလျက်လိုက်သည်။ ရုတ်တရတ်မို့
ဆော့ဂျင်ရဲ့ ဗေဒါစေ့ရောင် မျက်လုံးလေးက
ဝင်းခနဲ ။
" ဘာလုပ်တာလဲ ရွံဖို့ကောင်းတယ် ။ "
" ဟုတ်လား ရွံဖို့ကောင်းလား !!
ဒီထက် ရွံစရာကောင်းတဲ့ ကိစ္စတွေကို
အချစ် ကိုယ် နဲ့အတူ အများကြီး လုပ်ရအုံးမှာ။
ဒါက အစပဲရှိသေးတယ် ။ "
သူ လျှာနဲ့ လျက်လိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းကို လက်နဲ့
ဖိသုပ်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်ကို ထိုသို့ ပြောလိုက်သည်။
သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲလည်း လက်တွေ့ စမ်းသပ်ပြ
ချင်နေတဲ့အရိပ်အယောင်တွေက အပြည့် ။
သူ ဆော့ဂျင် မျက်ဝန်းတွေကို ရွှန်းရွှန်းစားစား
စိုက်ကြည့်ကာ တစ်ခုခု လုပ်ရန် အရှိန်ယူနေသည်။
" ဒီလိုလေးလေ !! "
ထို့နောက် အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဆော့ဂျင် အပေါ်
ကနေ အုပ်မိုးလိုက်ပြီး ဆော့ဂျင် လက်နှစ်ဖက်မြှောက်ကာ မွေ့ယာအခင်းပေါ် ဖိကပ်ချုပ်ထား
လိုက်သည်။ သူကတော့ ဆော့ဂျင် ခါးအပေါ်ကနေ ကားယားခွထိုင်ကာ အောက်ပိုင်းတွေ လှုပ်မရအောင် ချုပ်ထားလိုက်သည်။
သူ ပြောပြီးပြီချင်းပဲ လည်ပင်း တစ်လျှောက်
လျှာနဲ့ စတင်ရပ်လိုက်တော့ ကင်မ်ဆော့ဂျင်က
မျက်လုံးတွေ မှိတ်ချသွားပြီး လည်ပင်းလေး
လည်း မော့တက်လာသည်။
ထို့နောက် သူ့လက်တစ်ဖက်က အင်္ကျီ အပွ
ကြီးအောက် လက်ထည့်ကာ ဆော့ဂျင်ရဲ့
ချပ်ချပ်ကပ်ကပ် ရင်သားတွေကို စုပ်နယ်
နေသည်။ လည်ပင်းညှပ်ရိုးတွေကို အရာထင်
အောင် ကိုက်လိုက် လျှာနဲ့ ပြန်လျှက်ပေးလိုက်
နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
သူ့လက်က အောက်က ဘောင်းဘီဆီရောက်
တော့ ဆော့ဂျင်က သူ့လက်ကို ထိန်းကိုင်လာသည်။ ဟန့်တားချင်ပုံပေါ်သည်။
ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ...
" အခု မရဘူး အိမ်မှာ အမေတို့ ရှိတယ် ။ "
ထင်သည့် အတိုင်း ကင်မ်ဆော့ဂျင်က
ဟန့်တားလာသည်။
" အသံ မထွက်အောင် လုပ်ကြမယ်လေ ။ "
" ရူးနေတာလား အသံက မထွက်ပဲ
ဘယ်လိုလုပ် !! အင့် .. မစော့တော့နဲ့ ! "
ခေါင်းမာတဲ့ ဂျောင်ဂုက သူ့အရာကို
ပွတ်သတ်ဖို့ အခုထိ ကြိုးစားနေတုန်း ။
အင်္ကျီကလည်း တစ်ဝက်ကို လှန်တင်ခံ
ထားရပြီ ။ သူ့ပုံစံက အနည်းငယ်တော့
ဖရိုဖရဲ ဆန်နေမှာ သေချာသည် ။
"ပြွတ်စ့် !! အသံမထွက်ဖို့ ယုံကြည်ချက်
မရှိဘူးလား "
သူ့ဗိုက်ကို ငုံ့ နမ်းရင်း ဂျောင်ဂုက ထိုသို့
ဆိုသည်။ ဘယ်လိုလုပ် အသံမထွက်ပဲ
ရမှာလဲ !!!
" ဟင့်အင်း အရမ်းနာမှာကြီး !! "
" မနာအောင် ဖြည်းဖြည်းပဲဆိုရင်ရော "
" ဖြည်းဖြည်း ဆိုတာ မရှိဘူး အရမ်းနာမှာ !! "
သူနဲ့ ဂျောင်ဂု ထိုကိစ္စကို အသည်းအသန်း
ငြင်းခုံနေရသည်။
" ဒေါက် ဒေါက် ကင်မ်ဆော့ဂျင် !!"
ထိုအချိန်မှာ တံခါးခေါက် လာသော အသံ !!
" အမေ အမေ !! ဂျောင်ဂု ပုန်း ! ! "
တစ်ခဏ အတွင်းပျာယာခတ် သွားသည်။
ပုန်းဖို့နေရာပဲ ရှာရတော့မလို ခုန်ချပြီးပဲပြေး
ရတော့မလို ...
" ဂျောက် ... !! "
ဆော့ဂျင် ထမင်းစား .. !!! "
" မင်း .... မင်း ငါ့သား အခန်းထဲ ဘယ်လို
ရောက်နေတာလဲ !!!"
သူတို့ နောက်ကျသွားခဲ့လေပြီ အခု သူတို့
နှစ်ယောက်လုံး စလုံး မလွတ်တော့ ။
" မေမေ "
ထိုအမျိုးသမီးကဆော့ဂျင် ဆီတွင်
အာရုံသိပ်မရှိ။ သူ့ကိုသာ ကြည့်နေသည်။
သူလည်း ထိုအမျိုးသမီးနဲ့ အလားတူ
ပြန်ကြည့်မိသည်။ တစ်နေရာမှာ လောလော လတ်လတ် တွေ့ဖူးနေသည်။
အာ ဟုတ်သား နေ့လည်ကမှ ... ဝါး !!
ကံကြမ္မာက ဆန်းကြယ်ပုံများ ...
ရှီး ... !! ယောက္ခမ လောင်းနဲ့များ ဘယ်လို
ရန်ဖြစ်ခဲ့ရတာလဲ ဂျွန်ဂျောင်ဂုရယ် !!
" အာညော် !! ဟီး "
မတတ်သာသည့် အဆုံး အလှဆုံး
ပြုံးပြကာ နှုတ်ဆတ်ရန် ပြင်ရတော့သည်။
" မင်းက ဘာလဲ ...!!
ကင်မ်ဆော့ဂျင် ဒါဘာလဲ !!! "
" ဟို .... ဟို .... "
" ကင်မ်ဆော့ဂျင်က ကျွန်တော့် ချစ်သူ ! "
သူ ဖြေရခက်နေတဲ့ ကင်မ်ဆော့ဂျင်အစား သူ
ဖြေပေးလိုက်သည်။ သူပြောတာ အမှန်တွေ
လေ ဘယ့သူ့ကို ဂရုစိုက်ရမလဲ !!
" ဟုတ်လား ဆော့ဂျင် !! အေးဟုတ်လည်း
သဘောမတူဘူး ဒါအပြတ်ပဲ ။ "
ထိုအမျိုးသမီးက ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခါတည်း
ချပေးသည်။ ဘာမို့လို့ !
" ဒီမှာ ယောက္ခမကြီး ! ယောက္ခမကြီးက
သဘောမတူဘူးဆိုတိုင်း ကျွန်တော်တို့က
လွယ်လွယ်နဲ့ လက်လျှော့လိမ့်မယ် တွက်
ထားတာလား ။ ကျွန်တော်တို့ အချစ်ရေးကို
ကြားထဲက ဆုံးဖြတ်ချက် ဝင်ချပေးရအောင်
ယောက္ခမကြီးက ဘယ်လောက် ယုံကြည်ချက်
ရှိလဲ ။ "
"ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား လမ်းဘေးကကောင်
လမ်းဘေးက ခွေးက လမ်းဘေးမှာပဲ
ပျော်တာ ! မင်းနဲ့ ငါ့သားကို ဘယ်လို
ခွဲပြမလဲ စောင့်ကြည့်နေလိုက် !! "
" ဝိုး .... ကြုံးဝါးလှချေလား !! "
ဂျောင်ဂုက ပခုံးတွေ တွန့်ပြရင်း ဆိုသည်။
မျက်နှာ အနေအထားကလည်း အခုထိ
မပြောင်း သူဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုစိုက်မနေခဲ့ဘူး။
သူ့ပုံစံ သူ့စကားတွေကြောင့် ယောက္ခမကြီး
ကတော့ ဒေါသအမျက်ခြောင်းခြောင်း ထွက်နေသည်။
" မင်းကို ရဲနဲ့ မတိုင်ခင် အခုချက်ချင်း
ငါ့အိမ်က ထွက်သွားတော့ !! "
" မေမေ အဲလို မလုပ်ပါနဲ့ !! "
တစ်ချိန်လုံး ငြိမ်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်က သူတို့
စကားဝိုင်းထဲ ဝင်လာသည် ။
" မင်း ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား !! ဒီနေ့ကစပြီး
အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်ထွက်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့
ဒီ ကလေကချေ ကောင်နဲ့လည်း
အဆက်အသွယ် တစ်ခါတည်းဖြတ် ! ! "
ဆော့ဂျင် ရဲ့ အမေက ဆော့ဂျင် ဘက်ပါ
လှည့်ကာ ရာဇသံ ပေးသည်။
" ဒီမှာ ...
" ပြန်ပါတော့ ဂျောင်ဂု ! "
ဂျောင်ဂုက ထပ်ဝင်ပြောဖို့ ပြင်တော့
ဆော့ဂျင်က ဝင်တားလိုက်သည်။
" အချစ် ...
" ပြန်ပါတော့ နောက်မှ ဆက်ပြောရအောင် "
" တောက်ခ် !! "
ထပ်ပြောနေရင် ထပ်ပြီး ပြဿနာတက်ဖို့ပဲ
ရှိတာမို့ ဂျောင်ဂုကို သူပြန်ရန် နားချလိုက်
တော့ တောက်ခ် တစ်ချက် ခေါက်ကာ ထွက်
သွားတော့သည်။
" ရုပ်ကိုက ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် နဲ့ !!
မင်း အဲကောင်နဲ့ ထပ်ပတ်သတ်နဲ့ ကင်မ်ဆော့ဂျင်
မင်း အပေါ်မှာ ငါ မရက်စက်ချင်ဘူးနော်
အဲကောင်က လူကောင်း ဟုတ်မယ်လို့
တွေးမနေနဲ့ !! ကြောက်စရာကောင်းတဲ့
အောက်တန်းလွှာက လူတန်းစားတွေ !!
စရိုက် ကိုကြည့် သူနဲ့ မင်း ရှေ့ဆက်လည်း
မင်းဘဝက တိုးတက်မယ် မထင်နဲ့
အဲ့အစား မင်းပါ ကလေကချေ ဖြစ်လာမှာ !! "
အရှေ့ တံခါးက မသွားပဲ ပြတင်းပေါက် ပေါ်
က ခုန်ချသွားတဲ့ ဂျောင်ဂုကို ကြည့်ကာ အမေ
ကတော့ ကောက်ချက်မျိုးစုံချ ပေးနေသည်။
ပြီးနောက် အခန်းတံခါးတွေကို သူကိုယ်တိုင်
သော့လိုက်ပိတ်နေသည်။
" အခန်းထဲက အခန်းပြင်ထွက်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့ "
" ဒုန်း !! "
ထိုသို့ပြောပြီး အခန်းတံခါးကို ပြင်းပြင်း
စောင့်ပိတ်သွားကာ ထွက်သွားတော့သည် ။
_______________________
" စောင့်ရတာကြာသွားလား ယောက္ခမကြီး ။"
" မင်းကို ငါ စကား အပိုအလိုတွေ မပြောချင်
ဘူး ။ ဒါကြောင့် စကားပြောတာ ဆင်ခြင် ။ "
ဆေးလိပ်ကို အငွေ့တထောင်းထောင်းထွက်
အောင် သောက်လာတဲ့ ဂျောင်ဂုက ဆော့ဂျင်
အမေ သူ့ ယောက္ခမကြီးကို တွေ့တွေ့ ခြင်း
နှုတ်ဆတ်သည်မှာ ထိုသို့ !
သူ ညက သူ့ယောက္ခမလောင်း ဆီက
ဖုန်းဆက်ချိန်းဆိုခြင်း ခံခဲ့ရတာပင်။
သူ သက်သက် အရွဲ့တိုက်ကာ ချိန်းထား
တဲ့ အချိန်ထက် တမင် နောက်ကျပြီးမှ
ရောက်အောင် သွားလိုက်သည် ။
ဆော့ဂျင် နဲ့ စကားမပြောရတာလည်း ကြာပြီ
ဖုန်းပါ ခေါ်မရတော့ စိတ်ညစ် ရသည် ။
လွမ်းဖျား လွမ်းနာတွေလည်း ကျလှပြီ ။
ထို့ကြောင့် သူတို့ကို ခွဲထားတဲ့ ထိုအမျိုးသမီး
ကြီးကို မကျေနပ်ပါ ။
" ညီလေးရေ မှာမယ် ။ "
" ယေက္ခမကြီးရော ဘာစားမှာလဲ
ဒီဟင်းလေးက အရသာရှိမဲ့ပုံ ....
"ငါမင်းနဲ့ အလာပသလာပ လာပြောတာ
မဟုတ်ဘူး။ အရမ်းအားနေလို့ မင်းလိုလူမျိုးကို
ခေါ်တွေ့တာ လည်း မဟုတ်ဘူး ။
ငါ မင်းနဲ့ အပေးအယူလုပ်စရာ ရှိတယ် ။ "
" ဟုတ်ပါပြီ ယောက္ခမကြီး သဘောပါ ။"
သူဝိတ်တာ ကောင်လေးကို ခေါ်ရင်း သူ့
ယောက္ခမကြီး မကြိုက်လောက်ဘူးထင်သည့်
အသုံးအနှုန်း ၊ မျက်နှာ အနေအထားတွေကို
ပြုလုပ်ကာ သူပြောလိုက်တော့ ချက်ချင်း
ပတ်ခနဲ ရန်ပြန်တွေ့လာသည် ။ထို့ကြောင့်
အပေးအယူ ကိစ္စကိုပဲ သူဆက်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။
" ပိုက်ဆံ ဝမ်သန်းတစ်ရာ ပေးမယ်
ငါသား အနားက ထွက်သွားပေး။
အဆက်အသွယ် ဖြတ်ပေး ထပ်မပတ်သတ်
နဲ့ !! ငါ့သား အနားမှာ မင်းကို ထပ်ပြီး မမြင်
ချင်ဘူး ငါပေးတဲ့ ပိုက်ဆံကို ယူပြီး သွားချင်တဲ့
နေရာ သွားလိုက် အဓိက က ကင်မ်ဆော့ဂျင်
အနားက မင်း ထွက်သွားဖို့ပဲ !! "
သူဌေးမကြီးက သူ့ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက
ပိုက်ဆံ အထုတ်လိုက်ကို သူ့မျက်စိရှေ့
ပစ်ချပြီးပြောတော့ သူမျက်ခုံး တွန့်မိသည်။
သူ့အချစ်ကို အခု ပိုက်ဆံနဲ့ စျေးလာဖြတ်
နေတာလား ။
" ဒီမှာ ယောက္ခမကြီး အခု ကျုပ်အချစ်ကို
ဒီပိုက်ဆံတွေနဲ့ စျေးစကား လာပြောနေတာလား။
ဒီပိုက်ဆံလောက်က ဂျွန်ဂျောင်ဂု တစ်ခါ လောင်းကစား ဝိုင်းမှာ လောင်းတဲ့ ပိုက်ဆံ
လောက်တောင် မရှိဘူး ကျုပ်အချစ်ကို
ယောက္ခမကြီး အထင်သေးလွန်းနေပြီ ။ "
" စကားကြီးစကားကျယ် တွေ မပြောနဲ့
မင်းလို လမ်းဘေးမှာနေတဲ့ ကောင်ကများ
ဘာအချစ်ကြောင်းတွေ လာပြောနေတာလဲ
ဘယ်လောက် လိုချင်တာလဲ ပြောလိုက်
သွယ်ဝိုက် မနေပဲ မင်းလိုချင်တဲ့ ပမာန
ကို တောင်းလိုက် ။ "
" သန်း တစ်ထောင် ... "
" ဘယ်လိုလဲ ယောက္ခမကြီး ...
ကျွန်တော့်က ကျွန်တော့် ချစ်သူ
တစ်ယောက်လုံးနဲ့ အလဲအထပ် လုပ်ရမှာနော် "
" သဘောတူတယ် ဟက် မင်းတို့လို
လူစားမျိုးတွေက အချစ်ကို မကိုးကွယ်ဘူး
ဆိုတာ ငါသိသားပဲ အလကား အပေါစားတွေ ။"
သူ မလိုက်လျှောလောက်ဘူး ထင်ခဲ့ပေမဲ့
ယောက္ခမကြီးက လိုက်လျော လာသည်။
အကြံတွေနဲ့ ဂျောင်ဂုကတော့ ဒီပွဲမှာ
အောင်နိုင်သူ !
" ရော့ တစ်သက်လုံး ပေါ်မလာနဲ့
ငါသားအနားက ထာဝရ ပျောက်ကွယ်သွားပေး ။
ငါဘာမှ ထပ်ပြီး မင်းကို မပြောတော့ဘူးနော်
ကိုယ့်အသိနဲ့ကိုယ် သစ္စာရှိရှိ စကားကို တည်ပေး။"
" စိတ်ချပါ အမေ ။ အမေ့ သားနဲ့လည်း
ကျွန်တော် ဝေးဝေး နေပါ့မယ် ။ စိတ်ချထား
လိုက်ပါ ။ "
" အေး ငါသွားတော့မယ် မင်းထပ်ပြီး
ပြန်ပေါ်လာရင်တော့ မင်းအသက်ကို
အာမခံဘူးနော် လူငှားပြီး သတ်ပစ်မယ် ။"
" စိတ်ချပါ !! ကျွန်တော့် ရဲ့ အဖိုးတန်ဘဝ
လေးကို ဒီလို ဇာတ်သိမ်းမခံဘူး စိတ်ချ ။ "
သူတို့ သဘောတူညီချက်ယူပြီးသည်နဲ့
ဆော့ဂျင် အမေက ထွက်သွားတော့သည် ။
သူကတော့ အကြံ အစည်တွေနဲ့မို့ အပျော်ကြီး
ပျော်နေသည် ။
" ဟား ဟား ချမ်းသာချင်တော့လည်း
နေ့ချင်းညချင်းပဲ !! အူးမွ !
ဂျောင်ဂုက သူ့ပိုက်ဆံ အထပ်လိုက်ကို
နမ်းကာ အပျော်ကြီး ပျော်နေသည် ။
~~~~~
အချိန်အားဖြင့် ည ဆယ့်နှစ်နာရီ ရှိပြီ ။
သူအခု ကင်မ်ဆော့ဂျင် ကို လာခိုးတာပင် ။
ဒါပြီးရင် ဟာဝိုင်အီကို ပျားရေစမ်း ဟန်းနီးမွန်း
သွားရမည် ။
သူတက်ဖူးတဲ့ လမ်းအတိုင်း ဆော့ဂျင်
အခန်းဆီသို့ တက်လာခဲ့သည် ။
သူ ရောက်တော့ အခန်းမီး မှိန်မှိန်မှာ
ရှိုက်သံ ပိစိလေးတွေ တစ်စွန်းတစ်စ
ထွက်နေသည် ။ သူ့ ချစ်သူ သူ့ကို လွမ်းနေပြီ ။
သူမြန်မြန်ပဲ ကုတင်ပေါ် တက်သွားလိုက်သည် ။
သူ့ကိုယ်ငွေ့ကို လွမ်းနေမဲ့ ကိုယ်ငယ်လေးကို
ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည် ။
" ဂျောင်ဂု ~~ "
" အွန်း ကိုယ် ~~ "
" အချစ် ကိုယ့်ကို လွမ်းနေတာလား ။ "
".......... "
" ကိုယ်လည်း လွမ်းနေတာ အများကြီး ။
ဒါနဲ့ အချစ် အမေ ဆူသေးလား ။ "
" အွန်း .... "
" ဘာတဲ့လဲ !! "
" ထပ်မပတ်သတ်နဲ့တဲ့ ... "
" လက်ခံလိုက်ရောလား "
" ဟင့်အင်း "
" ဒါဆို အခု ကိုယ်တို့ ခိုးပြေးရအောင် ။ "
" ဟမ် ... ဘယ်လို ။ "
ကျောခိုင်းထားတဲ့ လူကို ဖက်ထားပြီး
စကား တစ်ခွန်းစီ ပြောနေရာက ခိုးပြေးဖို့
ပြောတော့ ဆော့ဂျင်က မျက်လုံးလေး ပြုး
သူ့ဘက် လှည့်လာတော့ သူ ဆော့ဂျင်
ပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်လိုက်သည် ။
" ရှူး !!! တိုးတိုး မင်းမေမေ ကြားသွားမယ် ....
ဟုတ်တယ် အချစ် ကိုယ်တို့ ထွက်ပြေးရအောင်
ကိုယ် မင်းနဲ့ မခွဲနိုင်ဘူး သိလား အခုတောင်
ကိုယ်နေလို့ မကောင်းဘူး ကိုယ့်အချစ်ကို
ကိုယ် လွမ်းနေလို့ ။ "
" ဖြစ်ပါ့မလား ...."
" ကိုယ့်ကို ယုံလား "
"အင်း ...."
သူမေးလိုက်တော့ ဆော့ဂျင်က ခေါင်းညိတ်
ပြသည် ။
" ပြွတ်စ့် !!! အလိမ္မာတုံးလေး "
" ကိုယ်ခေါ်သွားမဲ့ နောက် မင်းလိုက်ခဲ့ ...
အခုချက်ချင်း ကိုယ်တို့ ထွက်ပြေးရအောင် ။ "
သူတို့တွေ ထိုသို့ တိုင်ပင်ကြပြီး ဆော့ဂျင်
လက်ကို တွဲကာ ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစား
ကြတော့သည် ။
" တင်းတင်း ဖက်ထား အချစ်
ပြုတ်ကျမယ် !! မင်းလေး တစ်ခုခု
ဖြစ်ရင် ရင်ကျိုး ရမှာ ကိုယ်ပဲ ။ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ !! ပိုကို ပိုလွန်းတယ် ။ "
သူတို့ခြံထဲက ထွက်ပြီးသည်နှင့် အပြင်မှာ
ရပ်ထားတဲ့ ဆိုင်ကယ်လ်ပေါ် တက်ကာ
မောင်းထွက်လာခဲ့ကြတော့သည် ။
အိပ်ယာထဲမှာ အိပ်နေတဲ့ ယောက္ခမကြီးကို
အားနာပေမဲ့ သူတို့သားဦး ကို ကျွန်တော်
ရအောင် ခိုးယူပြီးခဲ့ပါပြီ ။
ပြီးတော့ ယောက္ခမကြီးထောက်ပံ့ငွေတွေနဲ့ ကျွန်တော် တို့ ကောင်းကောင်းပျော်ခဲ့အုံးမှာပါ ။ စိတ်မပူပါနဲ့ အမေ ...အမေ့သားကို ကျွန်တော် "လင်မှတ်မှတ် သားမှတ်မှတ်"ပေါင်းသင်းမှာပါ ။
~~~~~~
" ဟွန်း ... ဘာလို့ တက်ဖိထားတာလဲ
ခရီးပန်းနေတာပါဆို "
" ဖိချင်လို့ ... "
လေယျာဥ်ပေါ်က ဆင်းဆင်းချင်း ဟိုတယ်
အခန်းထဲမှာ တုံးလုံးလှဲနေတဲ့ ဆော့ဂျင် အပေါ်
ကို ကန့်လန့်ဖြတ်ပြီး ဂျောင်ဂုက လှဲနေသည် ။
သူတို့ ညတွင်းကြီး လေယျာဥ်လက်မှတ်ဖြတ်ကာ
ဟာဝိုင်အီ သို့ လာခဲ့တာပင် ။
ယောက္ခမကြီး ပိုက်ဆံတွေနဲ့ ပျော်သလောက်
နေပစ်မည် တွေးထားသည် ။
" ဆော့ဂျင် "
" အင်း ... "
" မင်း ကိုယ့်ကို အခု Daddy လို့ တစ်ခွန်း
ခေါ်ရင် ဝမ်တစ်သိန်း ပေးမယ် ။ "
"ဟင် မင်းက သူဌေးလား ပြောပါအုံး "
" မင်းယောင်္ကျား သူဌေး ဖြစ်နေပြီ ။ "
" Daddy ...."
" ဗျာ ... ဗျာ ပြောပါ ခင်ဗျ ....
Daddy ရဲ့ အသည်းနှလုံးလေး ။ "
ဆော့ဂျင် ဂျောင်ဂု ပြောတဲ့ စကားကို မယုံလို့
စမ်းခေါ်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဂျောင်ဂုက လည်း
သိပ် အခေါ်မခံချင်ရှာပါဘူးလေ ။
" မင်းပြောတော့ ပိုက်ဆံပေးမယ်ဆို
ဘယ်မှာလဲ !! ကလိမ်ကကျစ်ကောင် ! "
" ရော့ ... တွေ့တယ်နော် ဟားဟား "
ဂျောင်ဂုက ပြောပြီးပြီးချင်း ဆော့ဂျင်
လက်ထဲပိုက်ဆံတွေ ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည် ။
" နမ်းပြီး ခေါ်ရင် ဝမ်နှစ်သိန်း
နမ်းတာကိုတော့ စည်းကမ််းချက်နဲ့ပဲ
နှုတ်ခမ်းနဲ့ပဲ နမ်းရမယ် ကိုယ် သဘောကျ
မဲ့ နေရာကို နမ်းပေးရင် ပိုက်ဆံ ပိုပေးမယ်။
" ပြွတ်စ့် !! ချစ်တယ် Daddy ! "
ဆော့ဂျင်က ဂျောင်ဂု နှုတ်ခမ်းတွေကို
လှမ်းနမ်းရင်း ထိုသို့ ဆိုတော့ ဂျောင်ဂုကလည်း
အလျှင် အမြန် ဆော့ဂျင် ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်
ထားလိုက်ပြီး နဖူးချင်းထိထားလိုက်သည်။
" မင်း .... တစ်ခါတည်း သန်းကြွယ်
သူဌေးကြီး ဖြစ်ချင်ရင် ကိုယ်အခွင့်ရေး
တစ်ခု ပေးရမလား ။ "
" ဘယ် ... လိုမျိုးလဲ ... "
" ကိုယ်တောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်း မင်းလိုက်လုပ်
ပေးရုံပဲ ....ဒါပြီးရင် ဒီအိတ်ထဲက ပိုက်ဆံတွေ
က မင်း အတွက်ပဲ ဘေဘီ ! လိမ္မာဖို့ပဲ လိုတာ ၊ "
သူကုတင် ခြေရင်းက ပိုက်ဆံအိတ်ကို
ပြပြီး ထိုသို့ ဆိုတော့ ဆော့ဂျင် က အနည်း
ငယ်မူပျက်သွားသည် ။
သူသိတာပေါ့ ပိုက်ဆံ တွေက အရမ်းများသည်ကို
" စိတ်မပူနဲ့ မဟုတ်တာတွေရော မကောင်းတာ
တွေရော ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး ။ ရိုးရိုးသားသား
ရခဲ့တာ ။ ဒါကို အသာထားပါ အခု ကိုယ်နဲ့
အတူ ညစ်ပစ်တဲ့ အရာတွေ လုပ်ကြရအောင် ! "
" ဟင့်အင်း ပင်းပန်းနေ အွတ် ... !!
ပြွတ်စ့် အွန့် ..."
ငြင်းလာမဲ့ ဆော့ဂျင်ကို သူတစ်ခါတည်း
နှုတ်ပိတ်ပစ်လိုက်သည် ။
ဒီညတော့ မင်္ဂလာ ရအောင် ဦး မည် ။
သူတို့ရဲ့ နေရာ အထားတွေ ချက်ချင်း
ပြောင်းသွားပြီး ဂျောင်ဂုက ဆော့ဂျင် အပေါ်
အုပ်မိုးသွားတော့သည် ။
နှုတ်ခမ်းသားတွေကို နမ်းရှိုက်စုပ်ယူကာ
ထင်တိုင်း ကြဲပြီးနောက် ဆော့ဂျင်
ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို အလျှင်စလို ဆွဲချွတ်
ပြီး သူ့ ကိုယ်က အဝတ်တွေကို လည်း ဆွဲချွတ်
ပစ်လိုက်သည် ။ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့ သူမကြမ်း
တမ်းချင်ပါ ။ ဆော့ဂျင်ကလည်း သူအနမ်းတွေ
နဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာ နောက်ကို တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း
စီးမြောလာခဲ့တော့သည် ....
" Daddy လို့ ခေါ်ကိုယ့်အသည်း ... ! "
" ဟင့် .... Daddy ! အား အင်း ...."
" စိတ်ကို လျှော့ထား ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်မှာ !"
"ဟင့် ..... နာတယ် ... အားးးး !! "
ဖြည်းဖြည်းပဲ သွားမှာ ဆိုသော်လည်း
ဆော့ဂျင်အတွင်းသားတွေရဲ့ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်
မထင်မှတ်ပဲ စိတ်လွတ်စွာ ထိုးဆောင့် သလို
ဖြစ်သွားရသည် ။ ခံစားချက်တွေက အရမ်း
ကောင်းနေပြီမို့ ဆော့ဂျင်အထဲ စိမ်ထားတဲ့
သူ့အကောင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မြန်မြန်
လုပ်ရင်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဆောင့်
ချက်တွေလည်း ပိုမို မြန်ဆန်လာခဲ့တော့သည် ။
ဟာဝိုင်အီ ပင်လယ်ကြီး က လှိုင်းလုံး
ရိုက်ခတ်သံတွေကိုတောင် ရောက်ရောက်ခြင်း
အရင်ဆုံး ကြည့် နှုတ်ဆတ်ရတာထက်
ဒီအရသာကို ပိုကြိုက်သည် ။ ပင်လယ်ကမ်း
ခြေက ရေပြာတွေထက် သူ့အောက်က
ကင်မ်ဆော့ဂျင် က ပိုလှသည် ထိုနည်းတူ
ပိုရင်ခုန်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည် ။
ယောက္ခမ လောင်း ပေးလိုက်တဲ့ ပိုက်ဆံတွေ
ကိုလည်း နောက်ရက်မှ သေသေချာချာ ဖြုန်းပစ်
မည်ဟု ကင်မ်ဆော့ဂျင် ကိုယ်ထဲ သူ့အရာကို
ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်သွင်း နေရင်း စိတ်ထဲ
တွေးထားလိုက်သည် ... ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ မင်္ဂလာဦး ညမှာ တရိုတသေ
ဦးချ ရင်း ချွေးစက်များနဲ့ အာရုဏ်တက်
ခဲ့ကြတော့သည် ။
~~~ ပြီးပါပြီ ~~
ဒီ fic လေးကတော့ တစ်စုံတစ်ခိ
ရေးခိုင်းထားတဲ့ ဟာလေးပါ ။
(အပျင်းကြီးတာနော် ကိုယ့်ဘာသာ မရေးဘူး 😡)
တစ်စုံ တစ်ခိရေ ... ကျေနပ်မယ်လို့လည်း
ထင်ပါတယ်။ 😚💙
(မကျေနပ်လည်း ဒါပဲ ဒီလောက်ပဲ တတ်တာ 😞
မီ ကတော့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်လိုက်ပြီ 🔥 )
ကဲ ဒါဆိုတော့ ဒီဘက်ကနေ ပြန်ပြီး
နှုတ်ဆတ်ပါအုံးမယ် ။ ဆေးလိပ်ကိုပဲ
ပြန်ပြီး အပ် မှန်တော့မှာမို့ ဒါလေးကနေ
ပြန်ပြီး ခွင့်ယူပါအုံးမယ် ။ ပိုင့်ပိုင့် 😚