Unicode
မိထွေးဖြစ်သူကလန့်သွားကာ သူ(မ)ရဲ့လက်ကိုရုန်းလိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ ဝမ်ရန်ကောကသူ(မ)လက်ကိုမလွှတ်ပေးပဲ တင်းကြပ်စွာဆုတ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။
"ခင်ဗျားကိုမေးနေတယ်လေ..ဘာကိစ္စကျုပ်အမေရဲ့လက်ကောက်ကခင်ဗျားဆီရောက်နေရတာလဲ!"
"အာ့ ငါ့လက်ကိုလွှတ်!..အကိုရေ..ကျွန်မလက်နာနေပြီ ဟင့်"
မိထွေးကသူ့အဖေဆီလှည့်ကာသနားကမားဖြင့် အကူအညီတောင်းလာသည်။ ဝမ်ရန်ကောမှာထိုမိန်းမရဲ့အသံကိုအော်ဂလီဆန်သွားရသည်။ ဝမ်သခင်ကြီးကသူ့မိန်းမကိုအပြစ်တင်လိုက်တော့သည်။
"မင်းကိုအဲ့လက်ကောက်ကိုမထိဖို့ပြောထားတယ်လေ။အခုချက်ချင်း သားကိုပြန်ပေးလိုက်စမ်း"
"အကို..ဒါပေမဲ့"
"ပြန်မပြောနဲ့..ပေးလိုက်!"
မိထွေးဟာမကျေနပ်ပေမဲ့ သူ(မ)ရဲ့လက်ကလက်ကောက်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဝမ်ရန်ကောကိုမပေးချင်ပေးချင်နဲ့ပေးလိုက်ရသည်။ ဝမ်ရန်ကောကမိထွေးလက်ထဲကသူ့အမေရဲ့လက်ကောက်ကိုချက်ချင်းဆွဲယူလိုက်ပြီး ထမင်းဝိုင်းမှထလိုက်၏။
"သား မစားတော့ဘူးလား?"
ဝမ်ရန်ကောက မိထွေးကိုအထင်သေးရှုံ့ချစွာကြည့်လိုက်ပြီး..
"စားချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး..ကျွန်တော်အခန်းပြန်နားတော့မယ်"
"အေး အေး..ဗိုက်ဆာလာရင် တစ်ယောက်ယောက်ကိုပြောလိုက် ဟုတ်ပြီလား"
ဝမ်ရန်ကောခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြလိုက်ပြီး ထမင်းဝိုင်းမှလှည့်ထွက်သွားလိုက်တော့သည်။ ဝမ်သခင်ကြီးကတော့ သူ့ဇနီးကိုအပြစ်တင်တဲ့မျက်လုံးတို့ဖြင့်စိုက်ကြည့်လိုက်တော့သည်။
ဝမ်ရန်ကောဟာသူ့အမေနေခဲ့တဲ့အခန်းဆီသို့သွားလိုက်ပြီး စင်ပေါ်တင်ထားသောလက်ဝတ်ရတနာများထည့်သည့်သေတ္တာငယ်ကိုဖွင့်လိုက်ကာ သူ့အမေရဲ့လက်ကောက်ကိုသေချာပြန်သိမ်းလိုက်၏။ ထိုနောက်ရတနာသေတ္တာကိုပိုက်ပြီးနောက် သူ့အခန်းဆီသို့သွားလိုက်တော့သည်။
ညရောက်တဲ့အခါမှာသူဗိုက်ဆာလာ၏။မိထွေးဖြစ်သူကြောင့် ညစာကိုဝလင်အောင်မစားခဲ့ရဘူးမဟုတ်ပါလား။ဒါကြောင့် ဝမ်ရန်ကောဟာသူ့အခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။
"အကိုကျွန်မအတွက်လည်းထည့်စဥ်းစားပါဦး!!!"
အလုပ်အခန်းထဲမှထွက်လာသည့် ကျယ်လောင်သောအသံကြောင့် ဝမ်ရန်ကောခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်သွားရသည်။ ဝမ်ရန်ကောမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။ထိုအသံကသေချာပေါက် မိထွေးရဲ့အသံပဲဖြစ်သည်။ ဝမ်ရန်ကောခဏလောက်တွေဝေနေပြီးနောက် အလုပ်ခန်းဆီသို့ခြေဦးလှည့်လိုက်၏။
"ရှူးး..တိုးတိုးပြောပါကွာ..သားကြားသွားလိမ့်မယ်!"
အခန်းနားရောက်တော့သူ့အဖေရဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရသည်။တံခါးကသေချာမပိတ်ထားပဲအနည်းငယ်ဟနေကာ ထိုအဟကြားမှဝမ်ရန်ကောအထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်သည်။
မိထွေးဖြစ်သူကလက်ကိုပိုက်ထားကာ အဖေနှင့်စကားများနေကြသည်။ မိထွေးဖြစ်သူကကလေးဆန်စွာအဖေ့ရှေ့မှာခြေဆောင့်လာပြီး..
"အကိုပြောတော့ အဲ့ရတနာပစ္စည်းတွေကကျွန်မပိုင်ဆိုင်လာလိမ့်မယ်ဆို!အခုတော့ အကို့သားကပြန်ယူသွားပြီ!ပြန်တောင်းပေးး!"
"ငါမင်းလိုချင်တာကိုပေးမှာပါ။ဒါပေမဲ့ အခုတော့သည်းခံလိုက်ပါဦး..မင်းမကြားဘူးလား?ကိုယ့်ရဲ့ယောက္ခထီးက သူ့မြေးကိုသူ့လုပ်ငန်းတွေလွှဲပြောင်းပေးမယ်ပြောထားတယ်။ရန်ကောကိုအခုရက်ပိုင်းကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံရမယ်။ဒါမှအနာဂတ်မှာယောက္ခထီးရဲ့လုပ်ငန်းတွေကိုရန်ကောကလွှဲပြောင်းလက်ခံလာတဲ့အခါမှာ ကိုယ်တို့သားလေးအတွက်လည်းအလိုလိုနေရင်း လုပ်ငန်းတချို့အမွေရလာလိမ့်မယ်..ရန်ကောကိုအကိုတို့ဘက်မှာစည်းရုံးထားမှ အခုအကိုတို့ကုမ္ပဏီရဲ့ငွေကြေးပြဿနာကိုအကူအညီတောင်းလို့ရမှာ..အကိုပြောတာနားလည်လား"
"အကို့ရည်ရွယ်ချက်ကို ကျွန်မသိတာပေါ့။ဒါပေမဲ့ရှင့်သားကကျွန်မကိုနဂိုကတည်းကသဘောမှမကျတာ..ကျွန်မတို့ကလေးကိုသူ့လုပ်ငန်းတွေလွှဲပြောင်းချင်ပါ့မလား..ကျွန်မကိုလည်းယုံကြည်လာအောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ?"
ဒုန်း*
"ဘယ်လိုမှလုပ်မနေနဲ့!"
တံခါးဆောင့်ဖွင့်သံနှင့်အတူအခန်းရှေ့၌မြင်လိုက်ရသည့် ဝမ်ရန်ကောကြောင့် သူတို့တုန်လှုပ်သွားလေသည်။
"သား..သား!"
"ဘာလဲ..အရမ်းကိုတုန်လှုပ်သွားကြတာလား။ဒီမိန်းမကိုတော့သူစိမ်းမလို့ကျုပ်ဘာမှမပြောချင်ဘူး..ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားကျတော့ ကျုပ်ရဲ့အဖေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးလေဗျာ။ဘယ်လိုကြောင့်များ အခုလိုလုပ်ရက်တာလဲ!ခင်ဗျားနဲ့ဒီမိန်းမရတဲ့ကလေးကောင်းစားဖို့အတွက် ကျုပ်ဆီကအကျိုးအမြတ်လိုချင်လို့ကြင်နာပြနေတာပေါ့!"
"သား..အဖေရှင်းပြပါရစေ!"
"ဘာရှင်းပြမှာလဲ..ဘာလဲ..အထင်လွှဲနေတာပါလို့ပြောမလို့လား?ကျုပ်နားနဲ့သေချာကြားလိုက်ရတာဗျ!ဘာမှလာမရှင်းပြနဲ့..ခင်ဗျားဆီကထွက်လာမဲ့အကြောင်းပြချက်တွေလည်းမကြားချင်ဘူး။ ခင်ဗျားသိလား..ခင်ဗျားကျုပ်ကိုဆက်သွယ်လာတော့ ကျုပ်လေအရူးတစ်ယောက်လိုပျော်ရွှင်ခဲ့သေးတယ်။ငါ့အဖေကငါ့ကိုသတိရသေးတာပဲဆိုပြီးတော့လေ...ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းကသူ့နောက်ကလေးကောင်းစားဖို့အတွက် သူ့သားအရင်းကိုလိုအပ်တာဖြစ်နေတယ်။"
"...."
"ဒီမတိုင်ခင် ခင်ဗျားကိုကျုပ်ရဲ့အဖေအဖြစ်သတ်မှတ်ထားသေးတယ်။အခုကျုပ်အပြတ်ပြောမယ်..အခုကစပြီးခင်ဗျားကကျုပ်ရဲ့အဖေမဟုတ်တော့သလို ခင်ဗျားမှာလည်း ကလေးဆိုလို့ဒီမိန်းမနဲ့ရတဲ့ကလေးပဲရှိတော့တယ်။ အခုကစပြီးကျုပ်ရဲ့မျိုးရိုးနာမည်ကဝမ်မဟုတ်တော့ဘူး!"
"သား..ရန်ကော!သားး!!အဖေ့အမှားပါ..ငါ့သားစိတ်ကျေနပ်အောင်အဖေဘာလုပ်ပေးရမလဲ!ပြောပါ..သားကျေနပ်သာအကုန်လုပ်ပေးမယ်..အနည်းဆုံးတော့ အဖေ့ရဲ့ကုမ္ပဏီကအခက်အခဲကိုကူညီပေးပါကွာ"
"ဘာများလဲလို့..ဒီမှာ..ကျုပ်ပြောတာကိုနားမလည်ဘူးလား?ကျုပ်ခင်ဗျားကိုအဖေအဖြစ်ကစွန့်ပစ်လိုက်ပြီ..။ဘာကိစ္စခင်ဗျားရဲ့ကုပ္မဏီကိုကျုပ်ကကယ်တင်ပေးရမှာလဲ..။ကုမ္ပဏီကိုဒီအခြေအနေထိရောက်အောင် ခင်ဗျားဖန်တီးခဲ့တာပဲ။ခင်ဗျားနောက်ကွယ်မှာကုမ္ပဏီရဲ့ငွေတွေကိုဘယ်လိုယူသုံးထားသလဲခင်ဗျားအသိဆုံးဖြစ်မှာပါ"
"ဝမ်ရန်ကော!မင်းကျေးဇူးမကန်းနဲ့..ဒါမင်းအဖေပဲ!သိလား...ကိုယ့်အဖေကိုအဲလိုရက်စက်မှဖြစ်မှာလား!"ဟုပြောလာသည့်မိထွေးဖြစ်သူကိုဝမ်ရန်ကောအေးစက်စွာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ မိထွေးဟာဝမ်ရန်ကောအကြည့်ကြောင့် လန့်ဖြန့်သွား၏။
"ခင်ဗျားကဘာအဆင့်ရှိလို့ဝင်ပါရတာလဲ။ခင်ဗျားအလုပ်ကသူ့ဘေးမှာနေပြီး မြူဆွယ်နေဖို့ပဲမဟုတ်ဘူးလား!ခင်ဗျားမှာကျုပ်ကိုအခုလိုလာပြောဖို့ အရည်အချင်းရှိတယ်ထင်နေလို့လား!!"
ခွပ်*
သူ့ရဲ့စကားအဆုံးမှာပဲ အဖေ့ဆီကလက်သီးဖြင့်အထိုးခံလိုက်ရလေသည်။
"ဝမ်ရန်ကော..မင်းအရိုင်းအစိုင်းကောင်!မင်းလိုကောင်မျိုးကငါ့သားဖြစ်နေတာငါရှက်တယ်ကွ!"
ဝမ်ရန်ကောဟာနှုတ်ခမ်းထောင့်ကသွေးစကိုသုတ်လိုက်ပြီး သူ့အဖေကိုစိုက်ကြည့်ကာပြန်ပြီးခွန်းတုန့်ပြန်လိုက်သည်။
"ကျုပ်ကလည်းခင်ဗျားရဲ့သားဖြစ်ရတာကိုရှက်ပါတယ်ဗျာ..တကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး..လောဘကြီးတဲ့လူ!"
"မင်း!"
"စိတ်မပူပါနဲ့..ခင်ဗျားကျုပ်ကိုထပ်ပြီးမတွေ့စေရတော့ပါဘူး။ ခင်ဗျားရဲ့ကုမ္ပဏီရဲ့ပြဿနာကိုကိုယ့်ဘာသာရှင်း..မဟုတ်လည်း ခင်ဗျားရဲ့သားတစ်ယောက်ရှိသေးတာပဲလေ အဲ့ကလေးကိုအသုံးချပြီးခိုင်းစားပေါ့ဗျာ..ကျုပ်အမေရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအကုန်လုံးကို ကျုပ်နဲ့အတူသယ်သွားမယ်!"
ထိုနောက်မှာတော့ ဝမ်ရန်ကောဟာသူ့အမေရဲ့ပိုင်ဆိုင်သမျှပစ္စည်းဥစ္စာအားလုံးကိုယူကာ ညတွင်းချင်းဝမ်အိမ်တော်မှနေထွက်ခွာလာခဲ့တော့သည်။ ထိုနေ့ကစပြီးဝမ်အိမ်တော်ကိုလည်းသူခြေဦးမလှည့်တော့သလို သူ့အဖေနှင့်လည်းအဆက်အသွယ်မလုပ်တော့ချေ။သူ့အဖေဘက်ကဆက်သွယ်လာခဲ့သော်လည်း ဖုန်းကဒ်ကိုပြောင်းပစ်လိုက်တော့သည်။ သူ့အပေါ်ကိုတောင်ရက်စက်နိုင်တဲ့အဖေကို သူကဘာကိစ္စသံယောဇဥ်ရှိနေရမည်လဲ။ အဖေဖြစ်သူဘက်ကပြတ်သားရက်စက်နိုင်မှတော့ သားဖြစ်သူကလည်းရေစက်ဖြတ်ပစ်နိုင်ရမှာပေါ့။
.....
"ရန်ကောတစ်ယောက်အခြေအနေမကောင်းဘူးလား?"
"ဖြစ်နိုင်တယ်။သူရောက်ကတည်းက တမှိုင်မှိုင်တတွေတွေနဲ့ဖြစ်နေတာ..ငါစကားသွားပြောတော့လည်း ရန်လိုတဲ့အကြည့်တွေနဲ့စိုက်ကြည့်ခံရတယ်"
"သူဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကွ"
ဝမ်ရန်ကော၏အပေါင်းအပါတွေဟာ clubကိုလာပြီးပျော်ပါးမသောက်စားပဲ ရောက်ကတည်းကထိုင်ခုံမှာငူငူကြီးထိုင်နေသောဝမ်ရန်ကောကိုကြည့်ပြီးပြောဆိုနေကြ၏။ ဝမ်ရန်ကောဘာဖြစ်နေတာလည်းဆိုတာကို သူတို့လည်းမသိတာကြောင့်မကူညီနိုင်ချေ။စကားသွားပြောရင်လည်းရန်လိုခံရသေးတာကြောင့် တစ်ယောက်မှဝမ်ရန်ကောဆီသို့စကားသွားမပြောရဲကြပေ။
အဲ့အချိန်မှာအလိုက်ကန်းဆိုးမသိသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကဝမ်ရန်ကောဆီသို့ချဥ်းကပ်သွား၏။
"ဟေး..ရှင့်ကိုကြည့်ရတာအထီးကျန်ဆန်လိုက်တာ..ကျွန်မကရှင့်ကိုကြည်နူးစရာညလေးဖန်တီးပေးရမလား?"
"..ထွက်သွား"
ဝမ်ရန်ကော၏ခြောက်ကပ်ကပ်အသံကထွက်ပေါ်လာပေမဲ့ ထိုမိန်းကလေးကဝမ်ရန်ကော၏စိတ်အခြေအနေကိုသတိမထားမိကာ ထွက်သွားခြင်းမရှိပဲပေကပ်ပြီးနေ၏။
"ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့..လာပါ၊ကျွန်မကရှင့်ကိုမမေ့နိုင်တဲ့ညတစ်ညလေးဖန်တီးပေးမယ်..ကျွန်မနဲ့မလိုက်ရင်ရှင်နောင်တရသွားလိမ့်မယ်နော်.."
"တောက်!မင်းကိုငါထွက်သွားဖို့ပြောနေတာ နားကန်းနေလားကွ!!"
ဝမ်ရန်ကော၏ဟိန်းခနဲထွက်လာသောလေသံမာမာကြောင့် ထိုမိန်းကလေးသာမကပဲဘေးကစောင့်ကြည့်နေတဲ့လူတွေပါလန့်ဖြန့်သွားရသည်။ ထိုမိန်းကလေးကတော့ကြောက်လန့်သွားရုံတင်မကပဲ လူကြားထဲအအော်ခံလိုက်ရတဲ့အတွက်ရှက်ရွံ့သွားလေသည်။ သူ(မ)ကိုစာနာသနားမည့်လူရှိမလားဟုဘေးဘီကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပေမဲ့..
"ဒီလောက်အဲ့တစ်ယောက်အခြေအနေမကောင်းတာကိုငါတောင်မြင်တယ်၊အဲ့မိန်းမမမြင်ဘူးလားဟ။အအော်ခံရတာတောင်နည်းသေးတယ်.."
"အလိုက်ကန်းဆိုးမသိတာ..အရိပ်အကဲမကြည့်တတ်တာလေ။ အဲလိုတွေကြောင့်ဒုက္ခရောက်တဲ့လူတွေတပုံကြီး..."
"လူတစ်ယောက်ကိုဆွဲဆောင်ချင်ရင် အဲလူရဲ့စိတ်ကိုအရင်ဖတ်တတ်ရတယ်ဟ..အခုလိုအရိပ်အကဲနားမလည်ပဲဇွတ်အတင်းကပ်နေရင်တော့ အအော်ခံရမှာပဲ.."
"ကောင်မလေးကလှတော့လှပါတယ်..သနားစရာပဲ၊သူကိုကဝမ်ရန်ကောစိတ်အခြေအနေမကောင်းတဲ့အချိန်နဲ့မှလာတိုးတာ.."
ထိုမိန်းကလေးကတော့အရှက်ခွဲခံလိုက်ရသလိုခံစားချက်ကြောင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီမြန်းကာထိုင်ရာမှထပြီးဝမ်ရန်ကောဘေးမှနေထွက်သွားလေတော့သည်။ သူ(မ)သွားနေစဥ် လူတစ်ယောက်နဲ့တိုက်မိကာလဲကျမလိုဖြစ်သွားပေမဲ့ ထိုလူကသူ(မ)ကိုထိန်းပေးလိုက်တာကြောင့် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်မဖြစ်သွားချေ။
"ကျစ်..ရှင်လူကိုမမြင်ဖူးလား!"
သူ(မ)ကိုကူညီလိုက်ပေမဲ့ တစ်ဖက်လူကိုလုံးဝကျေးဇူးတင်ချင်စိတ်မရှိချေ။ ဒေါသနှင့်ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် သူ(မ)ရဲ့အသိစိတ်ကဝဲစားသွားပြီဖြစ်သည်။
"လူမမြင်တာမင်းမဟုတ်ဘူးလား"
တစ်ဖက်လူရဲ့နားထောင်ကောင်းသည့်အသံနှင့်အတူရုပ်ကိုမြင်လိုက်တဲ့အခါ သူ(မ)အလွန်ရင်ခုန်သွားရသည်။
'ချောလိုက်တာ'
"ဟေး?"
"အာ..ကျွန်မရဲ့အမှားပါ..တောင်းပန်ပါတယ် ရှင်ဘာမှမဖြစ်သွားဘူးမလား"
ထိုမိန်းကလေးကပစ်မှတ်ပြောင်းသွားလေသည်။ ဝမ်ရန်ကောကိုမရမှတော့ ဒီလူချောလေးလည်းမဆိုးဘူးဟုသူ(မ)ကတွေးလိုက်၏။
"အဲဒါကျိုးချီလန်မဟုတ်လား?"
"အေး ဟုတ်တယ်။ကျိုးချီလန်ပဲ..တော်တော်ချောတာဟ..ယောကျာ်းချင်းတောင်ကြွေရတယ်"
"အေးကွာ..မနာလိုလိုက်တာ"
ဘေးပတ်လည်ကစကားတို့ကြောင့် ထိုမိန်းကလေးရှေ့ကလူဟာကျိုးချီလန်ဆိုတာကိုသိသွားပြီး သူ(မ)ကပိုပြီးလိုချင်တပ်မတ်သွားရသည်။
"ဟိုလေ..ကျွန်မနဲ့အတူ-အမလေး!"
စကားတောင်သေချာမပြောရသေးပဲ ဘေးဘက်သို့အတွန်းထုတ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် သူ(မ)လန့်သွားသလိုဒေါသပါထွက်လာတာကြောင့် သူ(မ)ကိုတွန်းထုတ်တာဘယ်သူလဲဟုလှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဝမ်ရန်ကောဖြစ်နေသည်။
ဝမ်ရန်ကောအပေါင်းအပါတွေကလည်း ဝမ်ရန်ကောဟာကျိုးချီလန်ရဲ့နာမည်ကြားသည်နှင့်စိတ်ဓာတ်ကျနေရာမှ ခေါင်းထောင်လာကာ ကျိုးချီလန်ဆီသို့ထထွက်သွားပြီး ထိုမိန်းကလေးကိုဘေးသို့တွန်းထုတ်လိုက်သည့်အဖြစ်အပျက်အားလုံးကိုမြင်လိုက်ကြသည်။
ဝမ်ရန်ကောကကျိုးချီလန်ကိုဘာလုပ်ဖို့များလည်းဟုစောင့်ကြည့်နေကြတုန်းမှာပဲ ဝမ်ရန်ကောဟာကျိုးချီလန်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး ထွက်သွားလေသည်။ ဘာပြဿနာမှမဖြစ်ပဲ အခုလိုပြီးသွားတဲ့အခါ..
..ဘာလဲဟ၊သူတို့ကရင်းနှီးကြတာလား..ဟုလူတိုင်းကတွေးလိုက်ကြ၏။
🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿
Zawgyi
မိေထြးျဖစ္သူကလန့္သြားကာ သူ(မ)ရဲ႕လက္ကို႐ုန္းလိုက္သည္။ဒါေပမဲ့ ဝမ္ရန္ေကာကသူ(မ)လက္ကိုမလႊတ္ေပးပဲ တင္းၾကပ္စြာဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားကိုေမးေနတယ္ေလ..ဘာကိစၥက်ဳပ္အေမရဲ႕လက္ေကာက္ကခင္ဗ်ားဆီေရာက္ေနရတာလဲ!"
"အာ့ ငါ့လက္ကိုလႊတ္!..အကိုေရ..ကြၽန္မလက္နာေနၿပီ ဟင့္"
မိေထြးကသူ႕အေဖဆီလွည့္ကာသနားကမားျဖင့္ အကူအညီေတာင္းလာသည္။ ဝမ္ရန္ေကာမွာထိုမိန္းမရဲ႕အသံကိုေအာ္ဂလီဆန္သြားရသည္။ ဝမ္သခင္ႀကီးကသူ႕မိန္းမကိုအျပစ္တင္လိုက္ေတာ့သည္။
"မင္းကိုအဲ့လက္ေကာက္ကိုမထိဖို႔ေျပာထားတယ္ေလ။အခုခ်က္ခ်င္း သားကိုျပန္ေပးလိုက္စမ္း"
"အကို..ဒါေပမဲ့"
"ျပန္မေျပာနဲ႕..ေပးလိုက္!"
မိေထြးဟာမေက်နပ္ေပမဲ့ သူ(မ)ရဲ႕လက္ကလက္ေကာက္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဝမ္ရန္ေကာကိုမေပးခ်င္ေပးခ်င္နဲ႕ေပးလိုက္ရသည္။ ဝမ္ရန္ေကာကမိေထြးလက္ထဲကသူ႕အေမရဲ႕လက္ေကာက္ကိုခ်က္ခ်င္းဆြဲယူလိုက္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းမွထလိုက္၏။
"သား မစားေတာ့ဘူးလား?"
ဝမ္ရန္ေကာက မိေထြးကိုအထင္ေသးရႈံ႕ခ်စြာၾကည့္လိုက္ၿပီး..
"စားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး..ကြၽန္ေတာ္အခန္းျပန္နားေတာ့မယ္"
"ေအး ေအး..ဗိုက္ဆာလာရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေျပာလိုက္ ဟုတ္ၿပီလား"
ဝမ္ရန္ေကာေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပလိုက္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းမွလွည့္ထြက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ ဝမ္သခင္ႀကီးကေတာ့ သူ႕ဇနီးကိုအျပစ္တင္တဲ့မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။
ဝမ္ရန္ေကာဟာသူ႕အေမေနခဲ့တဲ့အခန္းဆီသို႔သြားလိုက္ၿပီး စင္ေပၚတင္ထားေသာလက္ဝတ္ရတနာမ်ားထည့္သည့္ေသတၱာငယ္ကိုဖြင့္လိုက္ကာ သူ႕အေမရဲ႕လက္ေကာက္ကိုေသခ်ာျပန္သိမ္းလိုက္၏။ ထိုေနာက္ရတနာေသတၱာကိုပိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႕အခန္းဆီသို႔သြားလိုက္ေတာ့သည္။
ညေရာက္တဲ့အခါမွာသူဗိုက္ဆာလာ၏။မိေထြးျဖစ္သူေၾကာင့္ ညစာကိုဝလင္ေအာင္မစားခဲ့ရဘူးမဟုတ္ပါလား။ဒါေၾကာင့္ ဝမ္ရန္ေကာဟာသူ႕အခန္းထဲမွထြက္လာလိုက္သည္။
"အကိုကြၽန္မအတြက္လည္းထည့္စဥ္းစားပါဦး!!!"
အလုပ္အခန္းထဲမွထြက္လာသည့္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံေၾကာင့္ ဝမ္ရန္ေကာေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန့္သြားရသည္။ ဝမ္ရန္ေကာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏။ထိုအသံကေသခ်ာေပါက္ မိေထြးရဲ႕အသံပဲျဖစ္သည္။ ဝမ္ရန္ေကာခဏေလာက္ေတြေဝေနၿပီးေနာက္ အလုပ္ခန္းဆီသို႔ေျခဦးလွည့္လိုက္၏။
"ရႉးး..တိုးတိုးေျပာပါကြာ..သားၾကားသြားလိမ့္မယ္!"
အခန္းနားေရာက္ေတာ့သူ႕အေဖရဲ႕အသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။တံခါးကေသခ်ာမပိတ္ထားပဲအနည္းငယ္ဟေနကာ ထိုအဟၾကားမွဝမ္ရန္ေကာအထဲကိုေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
မိေထြးျဖစ္သူကလက္ကိုပိုက္ထားကာ အေဖႏွင့္စကားမ်ားေနၾကသည္။ မိေထြးျဖစ္သူကကေလးဆန္စြာအေဖ့ေရွ႕မွာေျခေဆာင့္လာၿပီး..
"အကိုေျပာေတာ့ အဲ့ရတနာပစၥည္းေတြကကြၽန္မပိုင္ဆိုင္လာလိမ့္မယ္ဆို!အခုေတာ့ အကို႔သားကျပန္ယူသြားၿပီ!ျပန္ေတာင္းေပးး!"
"ငါမင္းလိုခ်င္တာကိုေပးမွာပါ။ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့သည္းခံလိုက္ပါဦး..မင္းမၾကားဘူးလား?ကိုယ့္ရဲ႕ေယာကၡထီးက သူ႕ေျမးကိုသူ႕လုပ္ငန္းေတြလႊဲေျပာင္းေပးမယ္ေျပာထားတယ္။ရန္ေကာကိုအခုရက္ပိုင္းေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံရမယ္။ဒါမွအနာဂတ္မွာေယာကၡထီးရဲ႕လုပ္ငန္းေတြကိုရန္ေကာကလႊဲေျပာင္းလက္ခံလာတဲ့အခါမွာ ကိုယ္တို႔သားေလးအတြက္လည္းအလိုလိုေနရင္း လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕အေမြရလာလိမ့္မယ္..ရန္ေကာကိုအကိုတို႔ဘက္မွာစည္း႐ုံးထားမွ အခုအကိုတို႔ကုမၸဏီရဲ႕ေငြေၾကးျပႆနာကိုအကူအညီေတာင္းလို႔ရမွာ..အကိုေျပာတာနားလည္လား"
"အကို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ကြၽန္မသိတာေပါ့။ဒါေပမဲ့ရွင့္သားကကြၽန္မကိုနဂိုကတည္းကသေဘာမွမက်တာ..ကြၽန္မတို႔ကေလးကိုသူ႕လုပ္ငန္းေတြလႊဲေျပာင္းခ်င္ပါ့မလား..ကြၽန္မကိုလည္းယုံၾကည္လာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?"
ဒုန္း*
"ဘယ္လိုမွလုပ္မေနနဲ႕!"
တံခါးေဆာင့္ဖြင့္သံႏွင့္အတူအခန္းေရွ႕၌ျမင္လိုက္ရသည့္ ဝမ္ရန္ေကာေၾကာင့္ သူတို႔တုန္လႈပ္သြားေလသည္။
"သား..သား!"
"ဘာလဲ..အရမ္းကိုတုန္လႈပ္သြားၾကတာလား။ဒီမိန္းမကိုေတာ့သူစိမ္းမလို႔က်ဳပ္ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး..ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားက်ေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕အေဖအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးေလဗ်ာ။ဘယ္လိုေၾကာင့္မ်ား အခုလိုလုပ္ရက္တာလဲ!ခင္ဗ်ားနဲ႕ဒီမိန္းမရတဲ့ကေလးေကာင္းစားဖို႔အတြက္ က်ဳပ္ဆီကအက်ိဳးအျမတ္လိုခ်င္လို႔ၾကင္နာျပေနတာေပါ့!"
"သား..အေဖရွင္းျပပါရေစ!"
"ဘာရွင္းျပမွာလဲ..ဘာလဲ..အထင္လႊဲေနတာပါလို႔ေျပာမလို႔လား?က်ဳပ္နားနဲ႕ေသခ်ာၾကားလိုက္ရတာဗ်!ဘာမွလာမရွင္းျပနဲ႕..ခင္ဗ်ားဆီကထြက္လာမဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြလည္းမၾကားခ်င္ဘူး။ ခင္ဗ်ားသိလား..ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုဆက္သြယ္လာေတာ့ က်ဳပ္ေလအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ေသးတယ္။ငါ့အေဖကငါ့ကိုသတိရေသးတာပဲဆိုၿပီးေတာ့ေလ...ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းကသူ႕ေနာက္ကေလးေကာင္းစားဖို႔အတြက္ သူ႕သားအရင္းကိုလိုအပ္တာျဖစ္ေနတယ္။"
"...."
"ဒီမတိုင္ခင္ ခင္ဗ်ားကိုက်ဳပ္ရဲ႕အေဖအျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသးတယ္။အခုက်ဳပ္အျပတ္ေျပာမယ္..အခုကစၿပီးခင္ဗ်ားကက်ဳပ္ရဲ႕အေဖမဟုတ္ေတာ့သလို ခင္ဗ်ားမွာလည္း ကေလးဆိုလို႔ဒီမိန္းမနဲ႕ရတဲ့ကေလးပဲရွိေတာ့တယ္။ အခုကစၿပီးက်ဳပ္ရဲ႕မ်ိဳးရိုးနာမည္ကဝမ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး!"
"သား..ရန္ေကာ!သားး!!အေဖ့အမွားပါ..ငါ့သားစိတ္ေက်နပ္ေအာင္အေဖဘာလုပ္ေပးရမလဲ!ေျပာပါ..သားေက်နပ္သာအကုန္လုပ္ေပးမယ္..အနည္းဆုံးေတာ့ အေဖ့ရဲ႕ကုမၸဏီကအခက္အခဲကိုကူညီေပးပါကြာ"
"ဘာမ်ားလဲလို႔..ဒီမွာ..က်ဳပ္ေျပာတာကိုနားမလည္ဘူးလား?က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုအေဖအျဖစ္ကစြန့္ပစ္လိုက္ၿပီ..။ဘာကိစၥခင္ဗ်ားရဲ႕ကုပၼဏီကိုက်ဳပ္ကကယ္တင္ေပးရမွာလဲ..။ကုမၸဏီကိုဒီအေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ ခင္ဗ်ားဖန္တီးခဲ့တာပဲ။ခင္ဗ်ားေနာက္ကြယ္မွာကုမၸဏီရဲ႕ေငြေတြကိုဘယ္လိုယူသုံးထားသလဲခင္ဗ်ားအသိဆုံးျဖစ္မွာပါ"
"ဝမ္ရန္ေကာ!မင္းေက်းဇူးမကန္းနဲ႕..ဒါမင္းအေဖပဲ!သိလား...ကိုယ့္အေဖကိုအဲလိုရက္စက္မွျဖစ္မွာလား!"ဟုေျပာလာသည့္မိေထြးျဖစ္သူကိုဝမ္ရန္ေကာေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ မိေထြးဟာဝမ္ရန္ေကာအၾကည့္ေၾကာင့္ လန့္ျဖန့္သြား၏။
"ခင္ဗ်ားကဘာအဆင့္ရွိလို႔ဝင္ပါရတာလဲ။ခင္ဗ်ားအလုပ္ကသူ႕ေဘးမွာေနၿပီး ျမဴဆြယ္ေနဖို႔ပဲမဟုတ္ဘူးလား!ခင္ဗ်ားမွာက်ဳပ္ကိုအခုလိုလာေျပာဖို႔ အရည္အခ်င္းရွိတယ္ထင္ေနလို႔လား!!"
ခြပ္*
သူ႕ရဲ႕စကားအဆုံးမွာပဲ အေဖ့ဆီကလက္သီးျဖင့္အထိုးခံလိုက္ရေလသည္။
"ဝမ္ရန္ေကာ..မင္းအရိုင္းအစိုင္းေကာင္!မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကငါ့သားျဖစ္ေနတာငါရွက္တယ္ကြ!"
ဝမ္ရန္ေကာဟာႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေသြးစကိုသုတ္လိုက္ၿပီး သူ႕အေဖကိုစိုက္ၾကည့္ကာျပန္ၿပီးခြန္းတုန့္ျပန္လိုက္သည္။
"က်ဳပ္ကလည္းခင္ဗ်ားရဲ႕သားျဖစ္ရတာကိုရွက္ပါတယ္ဗ်ာ..တကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး..ေလာဘႀကီးတဲ့လူ!"
"မင္း!"
"စိတ္မပူပါနဲ႕..ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုထပ္ၿပီးမေတြ႕ေစရေတာ့ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ကုမၸဏီရဲ႕ျပႆနာကိုကိုယ့္ဘာသာရွင္း..မဟုတ္လည္း ခင္ဗ်ားရဲ႕သားတစ္ေယာက္ရွိေသးတာပဲေလ အဲ့ကေလးကိုအသုံးခ်ၿပီးခိုင္းစားေပါ့ဗ်ာ..က်ဳပ္အေမရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအကုန္လုံးကို က်ဳပ္နဲ႕အတူသယ္သြားမယ္!"
ထိုေနာက္မွာေတာ့ ဝမ္ရန္ေကာဟာသူ႕အေမရဲ႕ပိုင္ဆိုင္သမွ်ပစၥည္းဥစၥာအားလုံးကိုယူကာ ညတြင္းခ်င္းဝမ္အိမ္ေတာ္မွေနထြက္ခြာလာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုေန႕ကစၿပီးဝမ္အိမ္ေတာ္ကိုလည္းသူေျခဦးမလွည့္ေတာ့သလို သူ႕အေဖႏွင့္လည္းအဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ေခ်။သူ႕အေဖဘက္ကဆက္သြယ္လာခဲ့ေသာ္လည္း ဖုန္းကဒ္ကိုေျပာင္းပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူ႕အေပၚကိုေတာင္ရက္စက္နိုင္တဲ့အေဖကို သူကဘာကိစၥသံေယာဇဥ္ရွိေနရမည္လဲ။ အေဖျဖစ္သူဘက္ကျပတ္သားရက္စက္နိုင္မွေတာ့ သားျဖစ္သူကလည္းေရစက္ျဖတ္ပစ္နိုင္ရမွာေပါ့။
.....
"ရန္ေကာတစ္ေယာက္အေျခအေနမေကာင္းဘူးလား?"
"ျဖစ္နိုင္တယ္။သူေရာက္ကတည္းက တမွိုင္မွိုင္တေတြေတြနဲ႕ျဖစ္ေနတာ..ငါစကားသြားေျပာေတာ့လည္း ရန္လိုတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္ခံရတယ္"
"သူဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကြ"
ဝမ္ရန္ေကာ၏အေပါင္းအပါေတြဟာ clubကိုလာၿပီးေပ်ာ္ပါးမေသာက္စားပဲ ေရာက္ကတည္းကထိုင္ခုံမွာငူငူႀကီးထိုင္ေနေသာဝမ္ရန္ေကာကိုၾကည့္ၿပီးေျပာဆိုေနၾက၏။ ဝမ္ရန္ေကာဘာျဖစ္ေနတာလည္းဆိုတာကို သူတို႔လည္းမသိတာေၾကာင့္မကူညီနိုင္ေခ်။စကားသြားေျပာရင္လည္းရန္လိုခံရေသးတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္မွဝမ္ရန္ေကာဆီသို႔စကားသြားမေျပာရဲၾကေပ။
အဲ့အခ်ိန္မွာအလိုက္ကန္းဆိုးမသိေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကဝမ္ရန္ေကာဆီသို႔ခ်ဥ္းကပ္သြား၏။
"ေဟး..ရွင့္ကိုၾကည့္ရတာအထီးက်န္ဆန္လိုက္တာ..ကြၽန္မကရွင့္ကိုၾကည္ႏူးစရာညေလးဖန္တီးေပးရမလား?"
"..ထြက္သြား"
ဝမ္ရန္ေကာ၏ေျခာက္ကပ္ကပ္အသံကထြက္ေပၚလာေပမဲ့ ထိုမိန္းကေလးကဝမ္ရန္ေကာ၏စိတ္အေျခအေနကိုသတိမထားမိကာ ထြက္သြားျခင္းမရွိပဲေပကပ္ၿပီးေန၏။
"ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႕..လာပါ၊ကြၽန္မကရွင့္ကိုမေမ့နိုင္တဲ့ညတစ္ညေလးဖန္တီးေပးမယ္..ကြၽန္မနဲ႕မလိုက္ရင္ရွင္ေနာင္တရသြားလိမ့္မယ္ေနာ္.."
"ေတာက္!မင္းကိုငါထြက္သြားဖို႔ေျပာေနတာ နားကန္းေနလားကြ!!"
ဝမ္ရန္ေကာ၏ဟိန္းခနဲထြက္လာေသာေလသံမာမာေၾကာင့္ ထိုမိန္းကေလးသာမကပဲေဘးကေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့လူေတြပါလန့္ျဖန့္သြားရသည္။ ထိုမိန္းကေလးကေတာ့ေၾကာက္လန့္သြား႐ုံတင္မကပဲ လူၾကားထဲအေအာ္ခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ရွက္႐ြံ႕သြားေလသည္။ သူ(မ)ကိုစာနာသနားမည့္လူရွိမလားဟုေဘးဘီကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေပမဲ့..
"ဒီေလာက္အဲ့တစ္ေယာက္အေျခအေနမေကာင္းတာကိုငါေတာင္ျမင္တယ္၊အဲ့မိန္းမမျမင္ဘူးလားဟ။အေအာ္ခံရတာေတာင္နည္းေသးတယ္.."
"အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတာ..အရိပ္အကဲမၾကည့္တတ္တာေလ။ အဲလိုေတြေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္တဲ့လူေတြတပုံႀကီး..."
"လူတစ္ေယာက္ကိုဆြဲေဆာင္ခ်င္ရင္ အဲလူရဲ႕စိတ္ကိုအရင္ဖတ္တတ္ရတယ္ဟ..အခုလိုအရိပ္အကဲနားမလည္ပဲဇြတ္အတင္းကပ္ေနရင္ေတာ့ အေအာ္ခံရမွာပဲ.."
"ေကာင္မေလးကလွေတာ့လွပါတယ္..သနားစရာပဲ၊သူကိုကဝမ္ရန္ေကာစိတ္အေျခအေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္နဲ႕မွလာတိုးတာ.."
ထိုမိန္းကေလးကေတာ့အရွက္ခြဲခံလိုက္ရသလိုခံစားခ်က္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီျမန္းကာထိုင္ရာမွထၿပီးဝမ္ရန္ေကာေဘးမွေနထြက္သြားေလေတာ့သည္။ သူ(မ)သြားေနစဥ္ လူတစ္ေယာက္နဲ႕တိုက္မိကာလဲက်မလိုျဖစ္သြားေပမဲ့ ထိုလူကသူ(မ)ကိုထိန္းေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မျဖစ္သြားေခ်။
"က်စ္..ရွင္လူကိုမျမင္ဖူးလား!"
သူ(မ)ကိုကူညီလိုက္ေပမဲ့ တစ္ဖက္လူကိုလုံးဝေက်းဇူးတင္ခ်င္စိတ္မရွိေခ်။ ေဒါသႏွင့္ရွက္႐ြံ႕မႈေၾကာင့္ သူ(မ)ရဲ႕အသိစိတ္ကဝဲစားသြားၿပီျဖစ္သည္။
"လူမျမင္တာမင္းမဟုတ္ဘူးလား"
တစ္ဖက္လူရဲ႕နားေထာင္ေကာင္းသည့္အသံႏွင့္အတူ႐ုပ္ကိုျမင္လိုက္တဲ့အခါ သူ(မ)အလြန္ရင္ခုန္သြားရသည္။
'ေခ်ာလိုက္တာ'
"ေဟး?"
"အာ..ကြၽန္မရဲ႕အမွားပါ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရွင္ဘာမွမျဖစ္သြားဘူးမလား"
ထိုမိန္းကေလးကပစ္မွတ္ေျပာင္းသြားေလသည္။ ဝမ္ရန္ေကာကိုမရမွေတာ့ ဒီလူေခ်ာေလးလည္းမဆိုးဘူးဟုသူ(မ)ကေတြးလိုက္၏။
"အဲဒါက်ိဳးခ်ီလန္မဟုတ္လား?"
"ေအး ဟုတ္တယ္။က်ိဳးခ်ီလန္ပဲ..ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာဟ..ေယာက်ာ္းခ်င္းေတာင္ေႂကြရတယ္"
"ေအးကြာ..မနာလိုလိုက္တာ"
ေဘးပတ္လည္ကစကားတို႔ေၾကာင့္ ထိုမိန္းကေလးေရွ႕ကလူဟာက်ိဳးခ်ီလန္ဆိုတာကိုသိသြားၿပီး သူ(မ)ကပိုၿပီးလိုခ်င္တပ္မတ္သြားရသည္။
"ဟိုေလ..ကြၽန္မနဲ႕အတူ-အမေလး!"
စကားေတာင္ေသခ်ာမေျပာရေသးပဲ ေဘးဘက္သို႔အတြန္းထုတ္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ သူ(မ)လန့္သြားသလိုေဒါသပါထြက္လာတာေၾကာင့္ သူ(မ)ကိုတြန္းထုတ္တာဘယ္သူလဲဟုလွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဝမ္ရန္ေကာျဖစ္ေနသည္။
ဝမ္ရန္ေကာအေပါင္းအပါေတြကလည္း ဝမ္ရန္ေကာဟာက်ိဳးခ်ီလန္ရဲ႕နာမည္ၾကားသည္ႏွင့္စိတ္ဓာတ္က်ေနရာမွ ေခါင္းေထာင္လာကာ က်ိဳးခ်ီလန္ဆီသို႔ထထြက္သြားၿပီး ထိုမိန္းကေလးကိုေဘးသို႔တြန္းထုတ္လိုက္သည့္အျဖစ္အပ်က္အားလုံးကိုျမင္လိုက္ၾကသည္။
ဝမ္ရန္ေကာကက်ိဳးခ်ီလန္ကိုဘာလုပ္ဖို႔မ်ားလည္းဟုေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတုန္းမွာပဲ ဝမ္ရန္ေကာဟာက်ိဳးခ်ီလန္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး ထြက္သြားေလသည္။ ဘာျပႆနာမွမျဖစ္ပဲ အခုလိုၿပီးသြားတဲ့အခါ..
..ဘာလဲဟ၊သူတို႔ကရင္းႏွီးၾကတာလား..ဟုလူတိုင္းကေတြးလိုက္ၾက၏။
🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿🐿