Σηκώθηκα τελικά από το κρεβάτι, βάζω μαγιο και πάω στην πισίνα.
Ο Φίλιππος είναι εκεί.
Τον κοιτάω αλλά δεν λέω κάτι, βουτάω κατευθείαν μέσα.
Μόλις βγαίνω στην επιφάνεια τον βλεπω ήδη να με κοιτάει. Τον κοιτάω κι εγώ. Το χρωμα της πισίνας είναι σαν προβολέας στα καταγάλανα ματια του.
Θα μπορούσα να τα κοιτάω για ώρα.
Φ:Έλλη;
Ε: Εε;
Φ: Λεω, αυτό το μαγιό το θυμάμαι από όταν ήσουν μικρή. Πάντα έβγαινες τέτοια ώρα μπάνιο.
Λέει και με κοιτάει στα μάτια.
Ε: Ναι...Έχεις κάτι;
Φ: Τι εννοείς;
Ε: Φέτος είσαι κάπως διαφορετικός...
Φ: Έλλη-
Κων: Επ, Φίλιππε είσαι έτοιμος;
Ε: Για που;
Α: Θα πάμε σε ένα pool party!
Κων: Το αγγλικό σε μάρανε.
Τον χτυπάει ελαφρά το κεφάλι.
Α: Τι θα γίνει θα σηκωθείς;!
Γυρνάει ο Φίλιππος κοιτάει εμένα και μετά ξανά γυρίζει το βλέμμα του στα αγόρια.
Φ: Μπα νύσταξα.
Κων: Ναι γιατί κουράστηκες πολύ σήμερα. Τέλος πάντων τα λέμε το πρωί.
Ε: Εμένα δεν θα με ρωτήσει κανείς αν θέλω να ερθω;!
Κων: Εσυ είσαι νιάνιαρο.
Γελάνε και φεύγουν.
Ε: Βλάκες.
Βλέπω τον Φίλιππο να σηκώνεται.
Ε: Που πας κι εσυ τώρα;
Φ: Για ύπνο.
Ε: Δεν θες να δούμε καμία ταινία;
Φ: Κάποια άλλη φορά νιάνιαρο.
Ε: Εεε!
Λεει και του πετάω λίγο νερό ενώ αυτός κρυφογελάει.
Συναρπαστικό και αυτό το βράδι.
Κάνω ένα μπάνιο και πάω κι εγώ στο κρεβάτι μου. Αλλά περνάω πρώτα από το δικό του.
Δεν κοιμάται. Κοιτάει το ταβάνι κι αυτός. Δείχνει σκεπτικός. Νόμιζα είπε ότι ήταν κουρασμένος και νυστάζει, αλλά δεν φαίνεται.
Πάω να χτυπήσω την πόρτα αλλά τελευταία στιγμή το μετανιώνω.
Πάω πίσω στο δωμάτιο μου.
Μετά από 5 λεπτά ακούω την πόρτα να ανοίγει και γυρνάω να δω. Η Στέλλα είναι.
Στ: Δεν κοιμάσαι κορίτσι μου; Είδα το φως ανοιχτό.
Ε: Ναι δεν με πιάνει ο ύπνος.
Στ: Θες σου πω ένα παραμύθι όπως όταν ήσουνα μικρή;
Ε: Ναι αλλά δεν είμαι μικρή πια.
Στ: Εσυ θα είσαι για πάντα το μικρό μου κοριτσάκι.
Χαμογελάω και της κάνω νόημα να ξαπλώσει στο κρεβάτι.
Ε: Έχεις προσέξει κι εσυ κάτι διαφορετικό στον Φίλιππο;
Στ: Να πω την αλήθεια ναι. Όχι ότι έχει περάσει και λίγα. Πριν ένα μήνα κιόλας χώρισε με την κοπέλα του. 6 μήνες ήταν μαζί. Γι' αυτό είναι έτσι.
Ε: Σου το είπε;
Στ: Όχι αλλά ειναι πιθανόν. Κάνε ησυχία τώρα να ξεκινήσω το παραμύθι.
Γελάω και ξεκινάει να αφηγήτε. Πάντα οι ιστορίες της Στέλλα ήταν η αγαπημένες μου, γιατί ήταν πάντα κάτι δικό της και όχι ξένο παραμύθι με δράκους και πριγκίπισσες.
•
•
•