The newest hanamichi sakuragi: cold hearted
Chapter 124
*****Continuation of flashback/s*****
Magti'trenta minutos na yata ang nakakalipas mag mula ng makarating ang apat sa pinag tataguan ni sakuragi, walang umiimik sa mga ito kahit na napag usapan na nila kung sino ba ang unang magsasabi tungkol sa pinapasabi ni rukawa sa kanila.
Nagkatinginan pa si mito at takamiya habang panaka nakang nakatingin kay sakuragi na nakahiga mula sa duyan, kumuha pa ng maliit na bato si mito upang batuhin si takamiya ngunit umiling lamang ito.
"Kanina ko pa kayo napapansin ha? Ano bang problema niyo at ang tatahimik niyo dyan?" Pag putol ni sakuragi ng katahimikan, bahagya pang nagitla ang mga ito bago pekeng natawa.
"A-ahh! H-haha, meron sana kaming gustong sabihin sayo sakuragi." Saad ni takamiya na tinignan pa si mito upang ito naman ang mag salita at mag sabi.
"Tungkol naman saan?" Tanong ni sakuragi
"A-ano kasi, nakita namin si rukawa kanina, m-may sinabi ito tungkol sa kalagayan ni aki." Natigil sa pag sipa sa lupa si sakuragi dahilan upang matigil ang pag galaw ng duyan nito.
At pagkaraan ay tumikhim..
"Ano iyong pinag usapan niyo?" Tanong muli ni sakuragi
"Si a-aki raw, aalis na kasama ang ina nito patungong america, pero hindi iyon ang pinaka nakakagulat na sinabi ni rukawa samin kanina. Hindi rin namin alam if totoo bang sayo iyon." Saad ni noma, nakatanggap naman ito ng batok sa tatlo kaya napatingin na sakanya si sakuragi.
"Ano bang pinag sasabi niyo? Hindi niyo rin sigurado kung totoo? Ang alin? Putcha, ang daming paligoy." Gigil na saad ni sakuragi na sinamaan na silang lahat nang tingin.
"Eh! K-kasi, sabi ni rukawa samin si aki daw.." pag putol ulit ni takamiya kaya inis na tumayo si sakuragi at babatukan na sana ng....
"BUNTISSS si aki, at ikaw ang sinasabing ama ng dinadala niya." Napatigil sa ere ang kamay ni sakuragi ng marinig ang mga katagang iyon.
Unti unti ring nanlalaki ang mata niya ng marealize niya ang sinabi ng mga kaibigan niya. Halos mabuwal sa kinatatayuan si sakuragi, buti na lamang at nahawakan siya agad ni mito.
"The hell! So hindi pala panaginip ang nangyaring iyon sa amin? Totoong may nangyari samin?" Bulalas ni sakuragi habang natutulala parin at hindi makapaniwala sa narinig.
Dahan dahan din siyang napatingin sa mga kaibigan bago nailing.
"Tangina, sapakin niyo nga ako.. baka nananaginip lang ako kaya kung ano ano nalang ang naririnig ko." Nagulat si sakuragi at napadaing ng sapakin siya ni mito sa panga.
"Siraulo ka, ang sakit non ah! Gusto mong masaktan?" Galit na saad ni sakuragi, ngunit nginisihan lamang siya ni mito.
"Ganti ko yan sa pagsuntok mo sakin kahapon, bwesit ka! Hanggang ngayon nangingilo parin ang sugat ko." Giit ni mito na umirap pa kay sakuragi
"Tsk! Pero... Gago, totoo nga.. hindi ako nananaginip lang, totoong may anak na ako?" Malawak ang pag kakangiti ni sakuragi habang sinasabi ang mga iyon, maluha luha pa nga ito habang nakatingin sa kung saan.
"Nasaan daw si aki ngayon? Pupuntahan ko siya.." masiglang saad ni sakuragi na dali dali sa pagkilos.
"Nasa ōsaka ngayon si aki, iyon ang sabi ni rukawa samin kanina." Saad ni mito
"Ahm, may pera ba kayo dyan? Pahiram na muna, pampamasahe lang." Saad ni sakuragi, naiiling na ibinigay ni mito ang buong perang dala niya. Masayang napayakap si sakuragi dito kaya napaatras si mito.
"Chill bro, nag binakla ka naman." Saad ni mito na nakangiwi pa
"Siraulo, basta.. salamat sa tulong niyo.. Sige, aalis na ako.. gusto ko ng makita ang mag iina ko." Ngising saad ni sakuragi bago mabilis na tumakbo, sumunod naman ang mga kaibigan dito.
"Tama ang naging desisyon natin na sabihin sakanya ang totoo, ngayon ko nalang ulit nakita ang saya sa mukha niya." Saad ni takamiya
"Oo, tama ka." Saad ni mito na naiiling pa
-Meanwhile
At ōsaka village
Nasa terrace si aki habang nakatingin sa gate ng kanilang bahay, nagbabakasaling na baka biglaang dumating si sakuragi. Ilang oras na siya doong nakaupo samantalang ang ina nitong si akira ay abala sa pag iimpake ng kanilang gamit.
Iniisip ni aki kung nasabi ba ng kanyang kuya ang pag dadalang tao niya kay sakuragi, natatakot siya na kaya hanggang ngayon ay wala pa ito'y dahil hindi niya tanggap ang bata. Nasasaktan si aki, isipin niya palang na itatanggi ni sakuragi ang nangyari sakanya ay naaawa na siya para sa magiging anak nila.
*Tap*
Napatingin si aki mula sa loob ng bahay ng marinig niya ang mabilis at mabibigat na tapak ng ina nito, nag aalala ang mukha nito habang hawak ang cellphone'ng nakatapat sa tenga nito. Lumipat ang ina habang namumutla ang ibabang labi, kinabahan si aki sa inaakto ng ina, nanginginig din ang kamay nito kaya hinawakan niya ito para kumalma.
"M-mom? What happen po?" Tanong ni aki na nag aalala para sa ina, kitang kita ni aki ang paglunok ng ina bago hinawakan sa braso si aki.
"Anak ang ama mo, papunta na raw dito.. s-si kuya rukawa mo, n-narinig silang nag uusap ng tito clyde (papa ni rukawa) mo kung nasaan tayo ngayon tumutuloy. A-anak, wala na tayong oras para hintayin pa si sakuragi, please.. ayokong malayo ka ulit sakin, u-umalis na tayo." Umiiyak at gumagaralgal ang boses na pakiusap ni akira sa anak, dali daling tumango si aki sa ina bago nag patianod sa pag hila sakanya papasok.
Buti na lamang at patapos na sila sa pag iimpake kaya agad silang nakapag asikaso ng sarili, ilang minuto rin ay natapos na sila ngunit nakarinig sila ng sasakyan sa labas kaya nagkatinginan sila habang may kabang nakarehistro sa mukha.
"A-anak sa likod.. sa likod meron daan patungong kalsada, d-doon tayo dumaan." Saad ng ina, tumango si aki sa ina bago naunang naglakad habang nasa likod naman nito ang inang umaalalay sa kanya at sa dala nitong bag.
Nang makalabas ang dalawang mag ina, agad silang pumara ng taxi ng may makita silang patungo sa gawi nila.
Samantalang ang taong kakababa palang mula sa taxi at sa tapat ng gate nila aki ay may malawak na pagkakangiti sa labi, naluluha din ito habang pinag mamasdan ang bahay.
"Sa wakas, makikita na kitang muli aki.." maluha luhang anas nito
Hanggang sa may muling pumarada ng sasakyan sa tapat ng bahay, nang tignan ito ni sakuragi ay ang ama ito ni aki na si kotaro na may galit sa mga matang nakarehistro.
"Anong ginagawa mo ditong bastardo ka?" Galit na bulalas ni kotaro, may kasama rin pulis si kotaro kaya nagulat si sakuragi ng damputin siya ng mga ito.
"Hulihin niyo ang hayop na iyan, isa rin siya sa mga kumidnap sa anak ko. Sa loob ng bahay, marahil nandoon parin ang anak ko at ang ina nito." Bulalas ni kotaro na galit na nakatingin kay sakuragi
"Ano bang pinagsasabi mo, sir. Wala akong ginagawang masama sa anak niyo. Alam niyo yan at alam iyan ng diyos.." saad ni sakuragi na iwinawaksi ang sarili dahil sa mahigpit na pagkakahawak ng pulis sa kanya.
"Heck! Alam din ba ng diyos mo kung gaano ako kasabik na ipakulong ka ngayon? Wala akong pakialam sayo, sa anak ko meron." Anas ni kotaro bago tumalikod at dumeretso sa loob ng gate.
'pagbabayaran mo ang araw na ito, kotaro. Hindi man ngayon, sisiguraduhin ko na magsisisi ka sa pagmamaltrato sakin at kay aki.'
Nakita ni rukawa mula sa malayong distansya ang nangyari, kitang kita niyang dinampot si sakuragi ngunit mas nag aalala siya sa kanyang tita mommy at kapatid. Dali dali nitong tinawagan ang ama at sinabi ang mga nakita.
"Tangna, malala na siguro ang damage sa utak ni tito kotaro at umabot pa sa ganito ang mga nangyayari." Saad ni rukawa bago nagmadaling umalis sa lugar na iyon. Uuwi na siyang muli sa kanagawa.