Αποκλείεται...
Ε: Μπαμπά;
Μπ: Έλλη μου;!
Ε: Φίλιππε, τι θέλει αυτός εδώ;
Φ: Ήρθε σήμερα το πρωί.
Λέει και φεύγω από την κουζίνα χωρίς να πω τίποτα.
Μπ: Ελλη περίμενε!
Μου πιάνει το χέρι. Το αίμα μου πάγωσε.
"Flashback":
Μπ: Εγώ τι ώρα σου είπα να έρθεις;
Ε: 11 είναι μπαμπά χαλάρωσε.
Πάω να φύγω. Μου πιάνει το χέρι και το σφίγγει.
Ε: Άσε με, με πονάς.
Μπ: Αν ξανά γυρίσεις τέτοια ώρα ξέρεις τι θα πάθει η μαμάκα σου...
Ε: Εντάξει...
Μπ: Δεν άκουσα;
Ε: Μάλιστα μπαμπά.
"End of flashback"
Τον κοιτάω με τρόμο και το καταλαβαίνει και αφήνει το χέρι μου.
Με αφήνει να φύγω. Αυτή τη φορά.
(...)
Κάθομαι στο δωμάτιο μου και ακούω μουσική, να μην σκέφτομαι.
Κάποιος με σκουντάει και πετάγομαι.
Φ: Εγώ είμαι ηρέμησε...
Ανακουφίζομαι και κάθομαι καλύτερα στο κρεβάτι.
Φ: Είσαι καλά;
Ε: Ας τα λέμε.
Φ: Συγνώμη δεν ηξερα ότι θα εμφανιστεί έτσι...
Ε: Δεν φταις εσυ...Γιατί μαλώνετε;
Φ: Ήθελε να μείνει εδώ λίγες μέρες.
Ε: Ορίστε;! Για ποιο λόγο;!
Φ: Του έκαναν έξωση λέει.
Ε: Καλά του έκαναν. Κι εμάς τι μας νοιάζει;
Φ: Έλλη μπαμπά σου ειναι. Μπορεί να μην τον συμπαθώ αλλά εξακολουθεί να ειναι πατέρας σου.
Ε: Όταν γύρναγε ντιρλα κάθε μέρα, ήταν πατέρας τότε;
Λέει και αφού καταλαβαίνω τι είπα σκύβω το κεφάλι μου.
Ο Φίλιππος δεν ξέρει. Ούτε η Στέλλα, ούτε ο Αχιλλέας. Μόνο για το ποτό ξέρουν και ότι έμπλεκε παντού.
Μου χαϊδευει το κεφάλι.
Φ: Δεν θα τον αφήσω να μείνει εντάξει; Στο υπόσχομαι.
Λέει και σηκώνει το πιγούνι μου να τον κοιτάω.
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και φευγει. Ξαπλώνω πάλι και συνεχίζω να ακούω μουσική.
"Flashback": 5 χρόνια πριν...
Εδώ και κάτι μήνες μαζεύουμε με την μαμά χρήματα για τις διακοπές τα Χριστούγεννα, είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που θα πάμε διακοπές αυτή την εποχή. Του μπαμπά δεν του αρέσουν ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα, ίσα ίσα που τα γιορτάζουμε κιόλας.
Λέει ότι τώρα που μεγάλωσα πια, δεν χρειάζεται να συνεχίσουν τις ηλιθιότητες.
Αλλά φέτος τα πράγματα θα αλλάξουν. Το περίμενα από τέλη Αυγούστου αυτές τις διακοπές.
Τις ημέρες των Χριστουγέννων θα πάμε στο Λονδίνο. Και μετα, τη πρωτοχρονιά θα πάμε να το γιορτάσουμε μαζί με την Στέλλα, το Αχιλλέα και τον Φίλιππο.
Όπως πάντα δηλαδή. Αλλά φέτος ο Κύριος Γιάννης, ο μπαμπάς τον αγοριών δηλαδή, δεν θα είναι στο γιορτινό τραπέζι.
Χωρίσανε με την Στέλλα. Άλλη ιστορία και αυτή τώρα.
Τέλος πάντων, εγώ και ο Αχιλλέας είμαστε 11 χρόνων πια και μετράει η άποψη μας σαν των μεγάλων.
"End of flashback"
•
•
•