ព្រឹកនៃថ្ងៃថ្មីនេះមានអារម្មណ៍ថាស្រស់ស្រាយជាងរាល់ដង ព្រោះមេឃភ្លៀងពេញមួយយប់ទៅហើយ ទើបធ្វើឲ្យបរិយាកាសកាន់តែស្រស់ថ្លាជាងមុន។ ពន្លឺនៃព្រះអាទិត្យក៏រះឡើងខ្ពស់ត្រដែតជះចូលមកកាន់បរិវេណបន្ទប់គេងដែលមានមនុស្សពីរនាក់កំពុងគេងឱបគ្នាយ៉ាងកក់ក្ដៅដោយគ្មានអ្វីមករំខានឡើយ។
Jungkook បើកភ្នែកឡើងយឺតៗនិងព្រិចញាប់ៗដើម្បីឲ្យស៊ាំនឹងពន្លឺថ្ងៃដែលជះឡើងមកចំៗលើផ្ទៃមុខសង្ហារៗរបស់នាយ។ បន្ទាប់ពីទទួលយកពន្លឺព្រះអាទិត្យបានហើយ Jungkook ក៏ឱនទៅសម្លឹងរាងតូចដែលគេងត្បុលក្បាលត្រសុលមករកទ្រូងរបស់នាយដោយមាននាយជាអ្នកឱបគេ ដូចជាកូនស្វាពេលគេងតោងម្ដាយជាប់មិនខុស។ Jungkook អស់សំណើចតិចៗម្នាក់ឯងទាំងព្រឹក ព្រោះតែឃើញគេឃ្យូតពេលកំពុងគេង ព្រមទាំងមានដៃតូចៗរបស់គេខ្ញាំអាវគេងយប់របស់នាយមិនព្រមលែងចេញទៀតផង។
« kitten ក្រោកឡើង! យើងត្រូវជូនឯងទៅទិញខោអាវរៀនថ្មី » Jungkook ដាស់រាងតូចដោយសម្លេងតិចៗស្រាលៗផ្អែមស្រទន់ពីរោះរណ្ដំគួរឲ្យចង់ស្ដាប់។
កាន់តែដាស់ Taehyung កាន់តែត្រសុលក្បាលចូលទៅរក Jungkook កាន់តែណែនជាងមុន។ Jungkook ឃើញដូច្នេះក៏ញញឹមនិងឱបគេវិញ ដៃលូកចូលក្នុងអាវគេងយប់របស់រាងតូចនិងអង្អែលសាច់ខ្នងសររលោងរបស់គេទៅមកឲ្យគេគេងឲ្យបានស្ងប់សុខ។ Jungkook ឱនទៅថើបសក់ក្បាលក្រអូបៗរបស់រាងតូចបន្តិចទើបបិទភ្នែកសង្ងំគេងទៅជាមួយ Taehyung ដែលឱបនាយជាប់។
***
ម៉ោងឈានចូល 12 ថ្ងៃត្រង់ទៅហើយ Taehyung នៅតែគេងមិនទាន់ក្រោកទៀត ព្រោះគេយំពេញមួយយប់ទើបធ្វើឲ្យគេហត់នឿយអស់កម្លាំងនិងគេងលង់លក់ទាំងមិនដឹងពីការងារដែលខ្លួនត្រូវធ្វើបន្ត។
Taehyung ចាប់ផ្ដើមកម្រើកត្របកភ្នែកបើកឡើងសន្សឹមៗ និងមានអារម្មណ៍ថាថប់ៗណែនៗដូចជាមានអ្វីមកសង្កត់ពីលើគេនិងមានទម្ងន់ធ្ងន់ទៀតផង។ ពេលភ្នែកទាំងគូទទួលយកថ្ងៃថ្មីបានហើយ Taehyung ក៏បើកភ្នែកពេញៗទើបឃើញថាជាលោកម្ចាស់របស់គេសោះដែលគេងឱបគេពេញមួយយប់នេះ។
« ភ្ញាក់ហើយហេស? » បន្តិចក្រោយមក Jungkook ស្រាប់តែភ្ញាក់មកតាមនិងសួរទៅកាន់រាងតូចដែលស្ងាត់ស្ងៀមមិននិយាយ ព្រោះគេកំពុងតែអៀននឹងកាយវិការសុភាពរបស់ Jungkook ។
« ឆាប់ក្រោកទៅងូតទឹកទៅ នឹងអាលបានទៅទិញសម្លៀកបំពាក់ចូលរៀន » Jungkook ទាញភួយចេញនិងក្រោកឈរឡើងចាកចេញទៅកាន់បន្ទប់របស់នាយវិញ។ ឯ Taehyung អង្គុយញញឹមម្នាក់ឯងមុននឹងក្រោកឡើងទៅធ្វើតាមការបញ្ជា។
****
ចំណាយរយៈពេលជាងកន្លះម៉ោង Taehyung ក៏បានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ ទើបនាយតូចបោះជំហានចុះទៅខាងក្រោមរក Jungkook ។ ចុះមកដល់ Taehyung ក៏បានឃើញ Jungkook អង្គុយនិយាយគ្នាជាមួយ Minho នៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ព្រមទាំងមានវត្តមានរបស់កម្លោះសង្ហារ រាងខ្ពស់ស្រឡះ សក់វែងពណ៌សនោះផងដែរ។
« ដាច់សប្ដាហ៍នេះឯងត្រូវឡើងទៅជួបម្ចាស់តានៅឯ Paris ជាមួយបង! » Jungkook និយាយទៅកាន់ hyunjin ដែលទើបនឹងឈានជើងចូលផ្ទះក្នុងថ្ងៃនេះ បន្ទាប់ពីបាត់មុខជិតមួយសប្ដាហ៍ព្រោះតែការងារ។
« ម្ចាស់តាមានការអ្វីមែនទេទើបហៅឲ្យពួកយើងទៅជួបគាត់ ទាំងដែលគាត់បានដឹងហើយថា hyung មានការងារត្រូវធ្វើច្រើន » hyunjin សួរទៅកាន់បងប្រុសទាំងជ្រួញចិញ្ចើមងឿងឆ្ងល់។
« បងក៏មិនដឹងដូចគ្នា! អញ្ចឹងមានតែពឹងផ្អែកលើ Minho និងមិត្តរបស់បងឲ្យគេទៅជួយមើលពីការសាងសង់កាស៊ីណូជំនួសហើយ » Jungkook
« hyung នោះគេចុះមកហើយ » Minho ផ្ដល់ដំណឹងដល់អ្នកជាបងពេលដែលបានឃើញ Taehyung ឈរចាំនៅខាងក្រៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ។
« អញ្ចឹងពួកឯងចាត់ចែងតាមហ្នឹងចុះ បងត្រូវចេញទៅក្រៅជាមួយគេសិន » Jungkook ក្រោកឈរឡើងដើរសម្ដៅទៅរករាងតូចដែលឈរឱនមុខចុះ រង់ចាំនាយនៅឯខាងក្រៅ។
« រួចរាល់អស់ហើយមែនទេ? អញ្ចឹងឆាប់ទៅៗ » Jungkook ស៊កដៃចូលហោប៉ៅខោដើរចេញទៅមុនយ៉ាងសង្ហារ មុននឹងរាងតូចរត់ទៅតាមនាយតាមក្រោយ។
ពួកគេទាំងពីរចូលឡានតែមួយជាមួយគ្នាដោយមាន Juyeon ជាជំនិតរបស់ Jungkook ជាអ្នកបើកបរជូនដំណើរពួកគេទៅកាន់ទីតាំងដែលពួកគេចង់ទៅ។
មិនយូរប៉ុន្មានឡានក៏បានមកឈប់នៅចំណតក្បែរមហាវិទ្យាល័យរបស់ Taehyung ធ្វើឲ្យនាយតូចញញឹមឡើងមកព្រោះគេសប្បាយចិត្ត នឹកសាលាផងនិងនឹកមិត្តភក្តិរបស់គេផង គេខានមករៀនជិតមួយសប្ដាហ៍ទៅហើយ មិនដឹងថាយ៉ាងម៉េចយ៉ាងម៉ានោះទេ។
« ចុះទៅ » Jungkook និយាយឡើងមុននឹងនាយបើកទ្វារចេញទៅមុនដោយខ្លួនឯង ចំណែកឯ Taehyung ក៏បើកទ្វារចុះចេញមកតាមក្រោយ។
« Juyeon! ឯងចាំនៅទីនេះហើយ » និយាយចប់ Jungkook ក៏បោះជំហានឆ្ពោះចូលទៅកាន់បរិវេណខាងក្នុងនៃមហាវិទ្យាល័យដោយមានរាងតូច Taehyung ដើរតាមនាយនៅពីក្រោយ។
« អូ! សួស្ដីលោក Jeon » អ្នកគ្រូស្រីម្នាក់ឱនលំទោនគោរពទៅកាន់ Jungkook ពេលដែលឃើញវត្តមានរបស់នាយនៅចំពោះមុខ។
« ខ្ញុំមកនេះក្នុងនាមជាអាណាព្យាបាលរបស់ Kim Taehyung គេខានមករៀនចំនួនប៉ុន្មានថ្ងៃហើយ? » Jungkook បោះសំណួរទៅកាន់អ្នកគ្រូម្នាក់នោះ។
« ដូចជាជិតចូលមួយសប្ដាហ៍ហើយលោក Jeon! តើ Tae បាត់ទៅណាចំនួនប្រាំថ្ងៃនេះ? » អ្នកគ្រូស្រីផ្ដល់ដំណឹងប្រាប់ Jungkook រួចក៏ងាកទៅសួររាងតូចដែលឈរក្បែរដៃរបស់ Jungkook ម្ដង។
« គឺ...គឺខ្ញុំ » Taehyung ឆ្លើយមិនចេញនោះឡើយ ហើយក៏មិនដឹងថាត្រូវឆ្លើយបែបណាដូចគ្នា បើគេនិយាយការពិតអ្នកគ្រូនឹងបានដឹងថា Jungkook នាំយកគេទៅកាន់វិមានរបស់នាយធ្វើឲ្យគេខកខានការសិក្សាជិតមួយសប្ដាហ៍ទៅហើយដែរ។
« បើមិនមានបញ្ហាអ្វីទេខ្ញុំចង់ឲ្យគេមករៀនវិញនៅថ្ងៃស្អែកនេះ! សម្រេចថាអ្នកស្រី Park នឹងជួយចាត់ចែងឲ្យគេបានចូលរៀនវិញទៅចុះ » Jungkook និយាយកាត់ពេលរាងតូចឆ្លើយមិនចេញ ព្រោះនាយដឹងច្បាស់ណាស់ថាគេនឹងមិននិយាយរឿងទាំងនេះប្រាប់នរណានោះទេ។
« ចាស៎ខ្ញុំនឹងរៀបចំជូនលោក Jeon តាមបំណង » អ្នកគ្រូ Park ញញឹមតិចៗដាក់នាយនិងទទួលយកតាមការបញ្ជារបស់ Jungkook ដែលត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចក៏ដោយឲ្យ Taehyung បានចូលសិក្សាវិញដោយមិនមានបញ្ហាចំពោះអវត្តមានរបស់គេ។
បន្ទាប់ពីអ្នកគ្រូ Park យល់ព្រមហើយ Jungkook ក៏បោះជំហានចាកចេញទៅវិញ។ ឯ Taehyung មុននឹងចេញទៅក៏ឱនគំនាបគោរពលាអ្នកជាគ្រូយ៉ាងសមរម្យផងដែរមុននឹងចាកចេញទៅតាមរាងក្រាស។
Taehyung ដើរតាមពីក្រោយ Jungkook ទាំងងឿងឆ្ងល់នៅក្នុងចិត្តថា ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគ្រូ Park ស្ដាប់តាមបញ្ជារបស់នាយនិងទំនងដូចជាខ្លាចនាយដល់ហើយ តើនាយជានរណា? ហើយមានអំណាចអ្វីទើបបានជាគ្រប់គ្នាខ្លាចនឹងនាយ ព្រមទាំងធ្វើតាមអ្វីដែលនាយចង់បានទៀតផង ដូចជាមុននេះអញ្ចឹង អ្វីដែលនាយចង់បាននោះគឺនាយចង់ឲ្យ Taehyung ចូលរៀនវិញព្រមទាំងឲ្យគ្រូលុបចោលនូវអវត្តមានរបស់ Taehyung ទាំងប៉ុន្មានចេញទៀតផង។ បើនិយាយពីការដើរតាមបរិវេណមហាវិទ្យាល័យវិញ គ្រូនីមួយៗតែងតែឱនលំទោនគោរពនាយសឹងតែគ្រប់គ្នា កាន់តែធ្វើឲ្យ Taehyung ឆ្ងល់និងចង់ដឹងបន្ថែមទៀតហើយ។
Taehyung រវល់តែនឹកគិតចង់ដឹងមិនដឹងជាអារម្មណ៍របស់គេហោះហើរដល់ទីណានោះទេ ទើបរំពេចនោះគេក៏ដើរទៅបំបុកជាមួយបង្គោលភ្លើងសាលា តែជាសំណាងក៏មានបាតដៃរបស់ Jungkook ពាំងក្បាលរបស់គេនិងធ្វើជារនាំងមិនឲ្យថ្ងាស់របស់គេបុកជាមួយនឹងបង្គោលភ្លើងបានទាន់នោះឡើយ។
« ឯងដើរមានមើលផ្លូវទេ? » Jungkook បោះសំណួរសួរទៅកាន់រាងតូចទាំងទឹកមុខបែបខឹងបន្តិចបារម្ភបន្តិចធ្វើឲ្យ Taehyung ខ្លាចនឹងនាយភ្លាមៗ។
« គឺខ្ញុំ...ខ្ញុំ »
« មិនបាច់និយាយច្រើនទេចូលឡានភ្លាមទៅ » ពួកគេទាំងពីរក៏ចូលទៅក្នុងឡានវិញពេលដែលរួចរាល់ Juyeon ក៏បញ្ឆេះម៉ាស៊ីនឡានធ្វើដំណើរចាកចេញពីមហាវិទ្យាល័យរបស់ Taehyung ទៅកាន់កន្លែងមួយផ្សេងទៀត។
***
ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកពួកគេក៏បានមកដល់ទីតាំងមួយកន្លែងដែលមើលទៅទំនងជាផ្សារទំនើបសម្រាប់លក់សម្លៀកបំពាក់ថ្លៃៗនិងជា brand ម៉ាកល្បីៗផងដែរ។ Jungkook ចេញទៅមុនដោយមិននិយាយអ្វីច្រើនដងច្រើនសារឡើយ Taehyung ឃើញដូច្នេះក៏ប្រញាប់ចុះទៅតាមនាយភ្លាម ព្រោះគេដឹងថាលោកម្ចាស់របស់គេមិនចូលចិត្តនិយាយអ្វីច្រំដែលៗនោះទេ។
« រើសសម្លៀកបំពាក់ទៅ! រួចរាល់ប្រាប់យើង » Jungkook និយាយទៅកាន់រាងតូចដោយសម្លឹងមុខរបស់គេទាំងគ្មានស្នាមញញឹម ព្រោះនាយមិនចូលចិត្តបញ្ចេញទឹកមុខបែបស្រស់ស្រាយឬរីករាយនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃឬក៏នៅទីសាធារណៈនោះទេ វាអាចនឹងធ្វើឲ្យខូចគុណភាពជាបុរសមុខងាប់គួរឲ្យកោតខ្លាចរបស់នាយអស់ហើយ។
Taehyung ងក់ក្បាលជំនួសព្រោះមិនហ៊ាននិយាយស្ដីអ្វីច្រើនជាមួយរាងក្រាសពេលដែលនាយបញ្ចេញទឹកមុខបែបនេះនោះទេ គេពិបាករៀបរឹកពារណាស់ ណាមួយខ្លាចថានិយាយអ្វីខុសទៅលោកម្ចាស់របស់គេនឹងខឹង ឬក៏អាចជេរស្ដីឲ្យគេនៅកណ្ដាលវាលទីសាធារណៈក៏ថាបានដែរ។
បន្ទាប់ពីរាងតូចចាកចេញទៅរើសម្លៀកបំពាក់បាត់ Jungkook ក៏ដើរទៅរកសាឡុងក្នុងហាងដើម្បីអង្គុយរង់ចាំនាយតូចមកវិញ។ នាយទាញទូរស័ព្ទចេញពីហោប៉ៅខោដើម្បីចុចមើលនេះមើលនោះបំបាត់ភាពអផ្សុកពេលកំពុងរង់ចាំរាងតូច។
« ឈុតនេះស្អាតណាស់ » Taehyung ដើរមើលឈុតណាដែលគេពេញចិត្តទើបគេរើសយក។ ទីនេះគឺលក់ចម្រុះទៅដោយសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់បុរសនិងស្រ្តី ហើយក៏មានឈុតឃ្យូតៗជាច្រើនដែលអាចឲ្យគេទិញវាយកទៅស្លៀកពាក់បានផងដែរ។
មួយសន្ទុះក្រោយមក Taehyung ក៏រើសឈុតរួចរាល់និងដើរត្រឡប់មករក Jungkook ដែលកំពុងអង្គុយចុចទូរស័ព្ទរង់ចាំគេនៅឯសាឡុងក្នុងហាងវិញ។
« លោកម្ចាស់! រួចរាល់ហើយ » Taehyung យួរឈុតដែលគេរើសមកជាមួយនិងដើរមកផ្ដល់ដំណឹងដល់ Jungkook តាមអ្វីដែលនាយបានប្រាប់គេ ទើបរាងក្រាសបានឮហើយក៏ស៊កទូរស័ព្ទចូលហោប៉ៅខោ ក្រោកឈរឡើងដើរទៅរករាងតូចដើម្បីយកសម្លៀកបំពាក់ទៅគិតលុយ។
« យកតិចម្ល៉េះ? ឯងស្លៀកពាក់គ្រាន់ដែរ? »
« គឺវាសុទ្ធតែថ្លៃៗទាំងអស់ខ្ញុំមិនហ៊ាន- »
« ណេះ! យកទៀតទៅ » Jungkook រើសយកៗដាក់ទៅលើដៃរាងតូចឲ្យគេកាន់រហូតទាល់តែនាយដើរទៅរើសដល់ជួរខាងមុខក៏ប្រទាក់ដៃជាមួយនឹងដៃរបស់មនុស្សម្នាក់ ធ្វើឲ្យ Jungkook ងើបទៅសម្លឹងមុខក៏បានឃើញនារីម្នាក់ដែលនាយមានអារម្មណ៍ថាដូចជាប្រហែលៗមុខកាលពីមុន។ បន្តិចក្រោយមកនាយក៏បានចងចាំពីមនុស្សស្រីដែលនាយឈោងដៃយកសម្លៀកបំពាក់តែមួយ ធ្វើឲ្យនាយឈរគាំងត្រឹងនៅមួយកន្លែងដូចជាពិភពលោកទាំងមូលលែងដំណើរការសកម្មភាពអ្វីទាំងអស់ គឺមានតែនាយនិងនារីដែលនៅចំពោះមុខរបស់នាយប៉ុណ្ណោះ។
« Laura? »
To be continued........
***
Night night 🤍