The newest hanamichi sakuragi: cold hearted
Chapter 106:
****
Ala singko palang nang umaga nakagayak na si rukawa para sa balak niyang pag punta sa bahay ni sakuragi at sunduin si aki, may pakiramdam kasi si rukawa na baka may hindi magandang mangyari kapag tumagal pa si aki doon.
Nakita niya rin ang kanyang ama na nakapang bihis kaya nagtaka siya at nilapitan ito.
"Pa, saan lakad mo?" Tanong ni rukawa na seryosong tinitignan ang ama
"Ang tita mo, uuwi na kaya susunduin ko siya sa train station." Anas ng tatay ni rukawa na kinakunot noo naman niya, biglaang naman yata ang pag uwi ni tita. (Pangalawang asawa ng tatay ni rukawa)
"Gusto mo pa po bang samahan ko kayo?" Tanong niya sa ama, ngunit umiling nalamang ito bago ito tinapik sa likod
"Hindi na kailangan anak, alam ko na may lakad ka rin ngayon. Mag madali ka na at sunduin mo na si aki, mamaya niyan sumugod ulit ang tatay non dito, wala pa naman ako para gabayan ka." Anas nito na kinangisi ni rukawa
"Ginawa mo naman akong bata papa, kaya ko na pong depensahan sarili ko." Anas niya bago nagpaalam na aalis na siya
Nang makalabas siya mula sa gate ng kanilang bahay, naglakad na siya agad ng may pagmamadali.. hindi kasi niya maintindihan ang nararamdaman kung bakit bigla siyang nakaramdam ng kaba para sa kaibigan.
Ilang minuto rin ang paglalakad niya at medyo tanaw niya na rin ang palikong daan patungo sa bahay ni sakuragi, napatigil siya ng makita ang likod ni sakuragi at mukhang may kinakausap ito.
"Teka? Hindi naman dyan ang tapat ng bahay niya ah?" Punang saad ni rukawa na biglang naweirduhan sa kaibigan.
Nagmadali nalamang siya sa paglalakad hanggang sa mapagtanto ni rukawa na hindi pala ito nag iisa at mukhang madami itong kausap. Kaya nang maaninag niya ng maayos ay ganon nalang ang gulat ni rukawa ng makita niya ang ama ni aki, may mga police itong kasama.
"Hulihin niyo na ang lalaki na yan, kinidnapped niya ang anak ko." Anas ni kotaro na tinuturo pa si sakuragi na bakas na ang galit sa mukha, marahil hindi na maintindihan kung ano ba talaga ang gusto ng matandang lalaki sa buhay ni sakuragi.
"Dad, ano ba?! Walang ginagawang masama si sakuragi, ako ang nagkusang pumunta dito kagabi.. hindi niya ako kinidnap." Sigaw ni aki sa amang mahigpit na nakakapit sa braso nito.
"Manahimik ka aki, wag mo nang kampihan pa ang kriminal na yan." Balik na sigaw ng papa nito sakanya
"Bat ba ayaw niyong makinig sakin daddy? Ilang beses ko bang sasabihin sayo na mahal ko si sakuragi at wala akong intensyon na pakawalan siya dahil lang sa inutos niyo sakin. I have my own decision, kung hindi niyo iyon rerespetuhin, respetuhin niyo naman po iyong nararamdaman ko." Naiiyak na saad ni aki, nagulat kaming lahat ng malakas nitong sampalin si aki sa pisngi..
"Sumasagot kana ngayong bata ka? Respeto? Gusto mo ng respeto pero hindi niyo ako nirerespeto?" Galit na anas ng tatay ni aki, balak pa sana nitong sampalin sa mukha si aki ng mabilis na itong napigilan ni sakuragi.
"Tama na po yan, sir. Alam ko pong mali ang nagawa ko sa anak niyo at sobrang pinag sisisihan ko na po iyon. Pero sana wag niyo namang saktan si aki sa harapan ko." Malamig at puno ng kaseryosohang saad ni sakuragi na matalim na tinignan sa mga mata si kotaro.
"Bitawan mo ako, wala kang modo.. akala mo ba mapapatawad kita sa ginawa mong pananakit sa anak ko at pambabastos sakin ngayon? Kahit siguro pumuti ang buhok ko, hinding hindi mo makukuha ang blessings ko sainyo." Puno ng determinasyon saad ng tatay ni aki na lalong kinaluha lamang ni aki
"Naiintindihan ko po, sir! Wala po akong balak baliin ang mga prinsipyong nais niyong ipahiwatig sakin. Pero kahit na anong gawin niyo po, hinding hindi ko susukuan ang anak niyo, kahit kayo pa ang humadlang non." Anas ni sakuragi na nakapag patahimik sa tatay ni aki
"Kayo? Hulihin niyo na ang kriminal na yan at ikaw, sasama ka sakin pauwi." Saad nito kay aki na sinimulan ng hilahin subalit nagpupumilit namang humiwalay si aki sa kanya.
"Daddddd!! Pakiusap naman oh! Wag niyong gawin ito sakanya, wala siyang g-ginagawang kasalanan. P-please, gagawin ko ang lahat ng gusto niyo, p-pakawalan mo lang si sakuragi." Humihikbing pakiusap ni aki sa ama, nakadikit palad din itong nag mamakaawa sa amang hindi natitinag sa sitwasyon ng anak.
Pero pagkaraan ay tila may bumukas sa isipan ng ama ni aki at unti unti'y ngumiti ito na tila'y may ibig ipahiwatig na hindi maganda sa magiging sitwasyon nilang dalawa.
"Gagawin mo talaga ang lahat para sakanya ha? Oh Sige, papayag ako na palayain siya, ngunit... Sasama ka sakin sa canada." Tila tumigil ang mundo ni aki ng marinig ang mga katagang sinabi ng ama sakanya, si sakuragi naman na hawak ng mga pulis ay biglang nagpupumiglas at nag sisigaw.
"Aki, wagggg.. kaya ko na ang sarili ko, wag kang umalis pakiusap." Umiiyak na ring anas ni sakuragi na pilit nag pupumiglas sa pagkakahawak ng dalawang police sakanya..
Umiiyak namang napatingin si aki kay sakuragi, puno ng sakit at pagmamahal habang nakatingin siya dito. Maraming mga bagay na sumagi sa isipan ni aki, lahat ng iyon ay ikabubuti ni sakuragi.. kahit na ang sakripisyo non ay ang paglayo niya ay gagawin niya para dito.
"M-mahal na Mahal kita, sakuragi. L-lahat handa kong gawin para sayo, kahit napakahirap nitong gawin ay susubukan ko paring magpakatatag para sa ikabubuti mo. Love, kahit sa huling beses lang, sana maging maayos kana talaga.. wag kana ulit masasaktan ng dahil sakin.." saad ni aki na iyak ng iyak bago tumingin sa ama na tuwang tuwa sa nakikita, hindi na muling tumingin si aki at naglakad na siya palayo sa lugar na iyon, palayo sa taong naging dahilan ng kasiyahang hindi niya nahanap sa iba, ang pagmamahal na kailanman ay hindi niya mahahanap sa iba.
Rinig na rinig parin ni aki ang namamaos na pag sigaw ni sakuragi na lalong ikinasisikip lamang ng kanyang dibdib. Sobrang sakit na halos pigain ang kanyang puso, hindi siya makahinga ng ayos, nanginginig na rin ang kanyang kamay at nanlalamig.
'sorry sakuragi, alam kong magagalit at masasaktan ka sa gagawin kong ito, pero ito lang ang tanging paraan na nakikita ko para mapatunayan mo kay daddy na ikaw ang karapat dapat para sakin, kung hindi ako sasama sakanya, ilalayo ka parin niya sakin. Sorry love, I'm so sorry.' saad ng isipan nito