Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
____________________________
-King Valdemar's POV.-
Everything was a mess.
It's been a week since my son-Galen left, and everything is a mess.
Vladimir has been locking his self in his room since the incident, and my wife.....she never talked to me. Simula nung malaman niya ang nangyari......palagi nalang siyang tulala at maya-maya ay agad na tutulo ang luha....
And I'm hurt seeing them like that- especially my wife.....para siyang bumalik sa dati.
I really hate it....but......wala akong magagawa.
"So......any update Captain Lev?" I asked with a lower yet cold tone.
"I'm sorry Sire, but no....all the troops have been looking outside of the Kingdom and even every kingdom yet we never found them. But don't worry Sire, we'll do our best para mahanap ang prinsipe. We will never stop finding him." He said seriously.
"I'm looking forward to it Captain Lev....don't disappoint me. Now please keep looking for my son." I said, he nodded and bowed before he left.
I just let out a big sigh
"King.....just rest for a while, I'll just do the paperworks na natira." Delroy offered, kaya napatingin ako sa kinaroroonan niya.
"Are you sure? I know you will visit them now.... right?" I asked
"I'm sure King Valdemar, and I'll just visit tomorrow...just...rest King, I know you're tired." He assured
"Okay, okay..... thank you Delroy...and ikamusta mo ako sa kanila please..... especially- you know it already. I'll leave now Delroy." I said as I smiled faintly, tumango naman siya at ngumiti sa akin.
'I hope everything will be okay and my son will come back.....that's my only wish.'
-Galen's POV.-
It's been a week since simula nung umalis ako sa kaharian at kakarating lang namin ngayon sa.....wait-
"Seb where are we right now?" I asked
"We're in the Kūki Kingdom, where the people who live here are using air techniques and can fly without wings but sa pagkakaalam ko ay mga royalty lang ng Kūki Kingdom ang nakagawa nun at kung may makakagawa man na commoners, marahil ay konti lamang.
Wag ka pong mag-alala, kailangan lang nating lagpasan ang kaharian ng Kūki bago makarating sa ating titirahan. I'm sure po na magiging safe ka- tayo doon." He responded kaya tumango na lamang ako
'Tinanong ko lang naman kung na saan tayo tapos biglang ganon' I thought as I sweatdrop
"Let's go Little Prince, kailangan nating magmadali papuntang pamilihan. Ramdam ko na medyo marami ang mga guwardiyang umaaligid dito." He seriously said kaya tumango na lang ako, at sinimulang maglakad papuntang pamilihan.
Habang patuloy sa paglalakad ay ramdam ko ang presensya ng mga guwardiya na umaaligid. Ngunit binaliwala ko na lamang iyon at nagpatuloy sa paglalakad.
Maya-maya ay nakarating kami sa pamilihan at bumili na ng kakailanganin namin sa aming titirahan. Habang pumipili si Seb ay tumingin ako sa aking paligid.....
Mga batang naghahabulan, mga taong nag-uusap at namimili, hanggang sa napunta ang aking paningin sa isang batang lalaki....and I think he's 2 years older than me.
And I think Arsene and him ay mag kasing edad lang......
He was acting like he would buy something....well, halata naman. I knew those movements, marami na akong nakasalamuha ng ganiyang galawan at nagawa ko na rin iyan.
At maya't maya ay kumilos ito, mabilisan niyang kinuha ang pitaka ng babaeng nasa gilid niya. Ngunit masyadong mahina at mabagal ang kaniyang kilos dahilan na mapansin ito ng babaeng ninakawan niya at sumigaw.
Tumakbo ang batang lalaki malapit sa gilid kinaroroonan ko kaya nagkunwari akong maglalakad dahilan upang mabangga niya ako, mabilisan kong kinuha ang pitaka ng hindi niya napapansin bago pa man ako matumba.
"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!" Singhal nito sa akin at akmang tatakbo na ulit ngunit nahuli siya ng isang guwardiya.
"Galen?! Are you okay?" Seb asked habang tinutulungan akong tumayo
"I'm okay Seb...mauna kana lang sa karwahi at susunod ako" saad ko habang pinagpagan ang sarili
"But what if makita at mahuli ng mga guwardiyang naghahanap sayo??" Pag-aalalang tanong nito kaya ngumiti na lamang ako at sinabing
"I'll be okay, Seb. I know naman ang gagawin so...don't worry too much okay?" At kita ko naman ang pagkalma nito
"Fine....just be careful okay?" Saad nito kaya tumango na lamang ako, he hugged me first before he left.
Nang hindi ko na siya matanaw ng aking mga mata ay tinungu ko na kung saan ang kinaroroonan ng batang lalaki na ngayon ay hawak-hawak ng guwardiya at sinisigawan ng babaeng kaniyang ninakawan. At pinapalibotan ng mga tao.
Nang makalapit ay tiningnan ako ng masama ng batang lalaki na para bang may ginawa akong masama.
"IKAW NA BATA KA KIBATA BATA MO PA, MAGNANAKAW NA! ABALIK MO SAKIN YUNG PITAKA KO!!" At marami pa ang pinagsisigaw ng babaeng maingay nato. Nakakarindi ng boses p*ta.
Pero habang nagda-dada siya ay pa sekreto at mabilisan kong nilagay sa bulsa niya yung pitaka ng hindi napapansin ng ibang tao, dahil nasa likod lang naman ako ng babaeng ninakawan ng batang lalaki....at sa liit ko....pano pa nila ako mapapansin.
Bago pa man na magsalita ang guwardiya ay inunahan ko na.
"Are you sure he is the thief, miss??" I asked coldly, great
F-cking great. All the attention went to me. I really hate this.
"Ano ang ibig mong sabihin?" The guard asked
"Check him. Kung nasa kaniya yung pitaka ng ginang, para matigil ang pagdada niya." I said, kita ko naman ang pag-bahid ng kaba sa mukha ng batang lalaki. Kaya napangisi nalang ako, hindi naman nila makikita kase naka cloak at di kita yung mukha ko.
Sinimulan ng guwardiya na kapkapan ang batang lalaki, mula taas hanggang sa baba ay kinapkap na ngunit wala siyang may nakita o nakuha.
"See? Now Miss.... I want you to check your pocket kung totoo ngang ninakaw niya iyon." I said at agad niya namang kinapkap ang kaniyang bulsa, bigla naman itong natigilan at may kinuha.
"T-teka pano?? Wala ito k-kanina ah?!" Pasigaw na tanong nito habang inilabas ang pitaka na galing sa kaniyang bulsa
"Oh come on.... let's not play innocent games here. Alam mo ba na pwedeng mag reklamo ang batang inakosahan mo? He's being accused of a crime he didn't do." I said
"Pwede ba?! Huwag kang makealam ditong bata ka-" pagdada nito ngunit nagsalita ang guwardiya na ngayon ay binitawan ang pagkakahawak sa batang lalaki.
"Tama na yan Miss. Napatunayan na na walang sala ang batang ito kaya huwag kanang magdada diyan, sinayang mo lang ang oras ko e andiyan lang naman pala sa bulsa mo yang pitaka mo. Inakusahan mo pa ang walang ka malay-malay na batang ito." Saad ng guwardiya
Nagsi-alisan ang mga tao habang tinatawanan at sinisinghalan ang ginang. Habang ang ginang ay napayuko nalang sa hiya. Tumalikod na ako at magsisimula na sana akong umalis ngunit
"Teka!" Tawag ng kung sino kaya nilingon ko ito at bumungad ang mukha ng batang lalaki na puno ng kuryosidad.
"P-pano mo yun ginawa?" He asked, but I just stared at him like he did something.
"H-huwag mo nga ako tignan ng ganiyan." He nervously said making me chuckle.
"Just follow me please." Tanging saad ko habang tumatalikod at sinimulang maglakad papunta kay Seb. Hindi na ako lumingon dahil ramdam ko ang pagsunod nito.
After a few minutes, tanaw ko na ang karwaheng sinakyan namin ni Seb papunta rito. Himdi pa man kami nakakalapit ngunit agad na tumakbo si Seb sa direksyon ko kaya't napahinto na lamang ako at bagot na inantay kung ano na naman ang gagawin niya.
Nang makarating ay mabilisan niyang eneksamin ang ibat ibang parte ng aking katawan ko may pasa ba or something na nangyari sakin. Nang matapos ay mabilis niya akong niyakap ng mahigpit.
Habang ako ay walang ginawa at pinabayaan siyang gawin kong ano ang gusto niya. Well.....di na to bago. Pangatlong araw niya na to ginagawa sa akin, yung tipong ilang oras o minuto lang akong nawala ay para bang mababaliw na siya.
Tapos parati niya pa akong inaamoy tas minsan biglang yayakap. Parang buntis at ako ang pinaglilihian, no. Buntis talaga.
Yes. Tama yung nabasa niyo, buntis siya at hindi ko alam kung alam ba niya or sadyang hindi niya lang sasabihin sa akin....and idk kung sino ang salarin na nakascore kay Seb. Pero....pagnalaman ko talaga kong sino....tatanggalan ko yan ng skin.
"Thank Goodness you're okay Little Prince, alam mo ba kong gaano ako nag-alala sayo ha?!!" Ano ba tong lalaking to sa una ang lambing, tapos biglang maninigaw.
"You let me. Remember?" I said while giving him a deadpan look.
"Ohhhhhh........ right....hehe sorry about that" he said as he smiled with his eyes closed.
"Teka....anong ibig mong sabihin na Prince? Yun ba pangalan ng batang to?" Tanong ng nasa likoran ko na sa tingin ko ay ang batang lalaki kanina, bakas pa sa tono niya ang pangamba at kuryosidad.
"Well-" Seb stopped his sentence when he looked at the boy in my back. Dark aura filled around Seb as he gave a murderous look at the boy.
"You...... you're the one.....who. bumped. on. my little Prince Galen.........." Unti unti nitong saad
I turned around and saw the boy who was sweating already because of Seb.
"HOW DARE YOU TO DO THAT AND SAID THOSE TO A PRINCE YOU LITTLE-"
"Stop it Seb. He didn't know...and I planned it" I said cutting Seb's sentence, I looked at the boy who was terrified and too stunned to speak while taking off my hooded cloak...
pftt- para siyang pinagsakloban ng langit at lupa
"Mapag-tripan nga.' I evilly thought and smirk
"And you....do you know na pwede kang mamatay dahil sa ginawa mo sa akin?" I said coldly at kita ko naman ang pagkamutla niya at parang naiiyak na. Maya maya ay-
"Wahhh!!! P-pasensya po mahal na p-prinsipe, pasensya sa g-ginawa at sinabi ko sa iyo hindi ko po s-sinasadya!" Biglang sigaw nito at yumoko
"G-gusto ko l-lang naman bumili n-ng makakain.....p-pasensya po talaga. P-pinalayas po kase ako sa a-ampunan kase a-ayaw na daw nila sa a-akin....g-gusto ko lang p-po m-mabuhay" he added as started to cry.
'D-mn....Idk na ganto ang pinagdadaanan niya.........I think I want to burn that orphanage.' I said mentally as I hardly clenched my fist
"Oi. Where the f-ck is that orphanage....so I can burn it." I said directly with a cold tone, causing him to stop crying and looked at me in disbelief
"What? Do you want me to find it on my own?" I added
"H-hindi po.......o-kay lang po m-mahal na prinsipe..." He said habang nauutal pa rin....
Masyado ba akong nakakatakot??? Sagot.
"Fine. Btw what's your name??" I asked as I looked at him with dotted eyes.
"Uhmm.....J-jared po mahal na prinsipe" sagot nito habang nakayuko parin
"And I'm Galen. Stop the formality please.... I hate it, at isa pa lumayas na din naman ako sa palasyo" I said and chuckled while scratching the back of my head.
"Ehh?!?!" He said in disbelief habang nakatangin sa akin na parang lalabas na yung eyeballs niya sa kaniyang mga mata......creepy.
"I'll tell you all about it mamaya...kailangan na natin umalis" sabi ko saka tumalikod at nagsimulang mag lakad papunta sa karwahe. At ramdam ko ang presensya ni Seb na sumunod sa akin.
"N-natin?" He asked
"Of course....why? Ayaw mo?" Saad ko dito habang tumigil at nilingon siya...kita ko naman ang pagbahid ng saya sa kaniyang mukha.
"Syempre, g-gusto!" Sigaw nito habang nakangiti at tumakbo sa kinaroroonan namin ni Seb.
Napangiti na lamang ako at nagsimulang mag lakad muli.
_________________________
Kūki- 'Air'
~Unknown Ingredients for this Chapter~
•Seb was literally looking like this '(•_•)' nung nag-uusap sina Jared at Galen
•And Seb was thinking like *I didn't exist right now.*
(~‾▿‾)~🍞!!