Naghahanda ngayon si Tita ng mga pagkain sa dining. Tinulungan namin siya ni Ivan. Nawala na rin naman ang pagkailang ko kay Ivan dahil kanina pa kami nag-uusap.
"Let's eat!"
Umupo ako sa harap ni Ivan. Kukuha na sa ako ng ulam nang tanungin ako ni Ivan. Nagtataka man ay sinagot ko pa rin siya.
"What do you want?"
Itinuro ko ang mga ulam na gusto ko. "Buttered shrimp and menudo."
Kumuha naman siya ng mga 'yon at inilagay niya sa plato ko. Huli na nang pigilan ko siya dahil nanigas ako sa kinauupuan ko dahil sa ginawa niya.
"T-thank you, Ivan."
Nakita ko ang nang-aasar na mukha ni Tita. Hindi ko alam kung natutuwa ba siya o kinikilig sa ngiti niya.
Yumuko na lang ako at pinagtuonan ng pansin ang aking pagkain. How I missed this moment, just the three of us eating and making conversation. Sayang lang at wala si Tito ngayon.
"How's work, Amery?"
Itinigil ko ang paghiwa sa aking karne. "I'm enjoying it, Tita, even though it's hard and tiring."
"That's good, then."
Kukuha na sana ako ng juice sa pitsel pero masyadong mabilis ang kamay ni Ivan sa akin.
"Ako na, Amery."
Binigyan niya ang aking baso ng juice. Wala akong nagawa kung hindi ang magpasalamat sa kanya. Ngumiti lang siya at nagpatuloy sa ginagawa.
"Son, ginugulo ka pa ba ni Claire?"
Napainom ako ng tubig dahil sa tanong ni Tita. Umiling si Ivan sa kanya. "No, Ma. I can handle her."
Tumango si Tita sa sinabi niya tila nakahinga nang maluwag. "Don't let her come closer to you, Ivan. Don't believe in her, no matter what she's saying."
"Yes, iniiwasan ko naman siya sa hospital, Ma. Kinakausap ko lang siya kapag tungkol sa trabaho."
"Ayaw ko talaga sa babaeng 'yon. Hindi maganda ang idudulot niya sa'yo. Mabuti na lang at humiwalay ka na sa kanya."
"I don't really understand her, Ma. I just can't love her. She even threatened me."
Sumama naman ang mukha ni Tita. "Kaya huwag mo siyang hahayaan na makalapit ka. Ipapahamak ka lang niya, Nak."
"I won't, Ma. Don't worry, okay?"
Tumango si Tita at nginitian si Tita. Hindi na talaga dapat pang lumapit si Claire kay Ivan. Baka kung ano pa ang panlolokong sabihin sa kanya ng babaeng 'yon.
"Tita, your birthday is coming. What birthday gift do you want?"
Iniba ko ang usapan dahil nararamdaman kong bumibigat ang pakiramdam ko kapag naririnig ang pangalan ni Claire. Naaalala ko lang ang mga ginawa niya sa amin.
"Pwede naman na walang regalo, Amery. Gusto ko lang ay pumunta ka sa birthday ko."
Agad akong tumango sa sinabi niya. "Of course, Tita. I'll be present on your birthday."
Taon-taon ay tinatanong ko si Tita kung anong gusto niyang regalo. Pero hindi nag-iiba ang sinasagot niya sa akin. Kahit naman sabihin ni Tita na hindi na kailangan ng regalo, nagdadala pa rin ako.
"Pero gusto kong regalo sa akin ni Ivan ay apo."
Naubo ako sa sinabi ni Tita. Inabutan agad ako ni Ivan ng tubig. Ininom ko agad ang binigay niya.
"Are you okay, Amery?"
Ramdam ko ang pag-aaalala ni Ivan sa kanyang boses. Tumango naman ako at inilapag ang baso na wala ng laman.
"N-nabigla lang ako sa sinabi ni Tita."
Nagulat si Tita. "Oh, I'm sorry, Amery. But I'm serious, Ivan. You can give me apo na."
"I don't have a girlfriend, Ma. So, how can I give you a grandchild? And I want marriage first before having a child."
Sumimangot si Tita. "Maghanap ka na kasi. Hindi ka na bata, Nak."
Bumuntong hininga na lang si Ivan sa sinabi ni Tita. Mukhang wala siyang masagot kay Tita.
"Ikaw ba, Amery, may boyfriend ka na ba?"
Lumingon ako kay Tita dahil sa gulat. Umiling ako sa kanya. Ramdam ko rin ang titig ni Ivan sa akin kaya mas lalo akong kinabahan. "Wala po, Tita."
"Bakit hindi na lang kaya kayo? Single si Ivan, single ka rin naman. At bagay na bagay kayong dalawa."
Parehong nanlaki ang mga mata namin ni Ivan. Tumawa naman si Tita sa naging reaksyon namin. Hinampas pa ni Tita ang table dahil sa tawa niya.
"Why? I'm stating the facts here because you're both single. What if you are both destined for each other? I'll definitely be happy when that time comes."
"Ma, stop it. Nakakahiya kay Amery."
I gave them an awkward smile. "Baka po ayaw ni Ivan, Tita. Bak-"
Umiling sa akin si Ivan. "Hindi sa ay-"
"Ayos lang Ivan. Naiintindihan ko naman."
Pintutol ko ang sasabihin niya. Ayaw ko namang marinig na ayaw niya sa akin. Mas lalo lang akong masasaktan.
Natapos ang tanghalian namin nang masaya. Nandito kami ngayon sa may living room. Masaya talagang kausap si Tita. Hindi kami nauubusan ng topics.
Nang mapansin ko na malapit nang mag-gabi, nagpaalam na ako kay sakanila. "Tita, I'm sorry, but I need to go. Mag-gagabi na po, pupuntahan ko po ngayon sina Mama at Papa.
Nag-promise po kasi ako sa kanila na roon po mag-di-dinner."
Nalungkot naman ang mukha ni Tita. "Oh, it's okay, Amery. You need to spend the night with your family."
"Thank you for your time, Tita. I promise, Tita. I will attend your birthday party."
Tumayo si Ivan at lumapit sa akin. "Did you bring your car? I can drive you to your parents house, Amery."
Piniling ko ang ulo ko. "Uh, don't bother, Ivan. I did bring my car, so no worries."
"Bye, Tita." Nag-beso ako kay Tita at niyakap siya. "Take care, Amery." Ngumiti ako sa kanya. "I will, Tita. Take care, too."
"Ivan... goodbye."
"Mag-iingat ka sa pagmamaneho, Amery."
Ngumiti ako kay Ivan at tinanguan siya. Nakita ko naman ang ngiti ni Tita na animo'y kinikilig.
Sa bahay ako dumiretso at hindi sa aking condo. Ayaw ko namang magtampo sa akin sina Mama at Papa. Baka sabihin nila ay masyado akong busy at hindi ko na sila nadadalaw.
Mabuti nga at hindi masyadong marami ang ginagawa ngayon sa company. Hindi tulad ng dati, wala akong tulog dahil sa mga ginagawa. Kahit ang rest day namin ay hindi ko nagagamit dahil sa rami ng mga ginagawa.
Pagkapasok ko pa lang ng aming bahay, bumungad na sa akin ang pamilyar na amoy ng niluluto ni Mama. Nakagugutom naman ang amoy. Amoy pa lang, ulam na.
"Anak, nandito ka na pala!"
Yinakap ko si Mama nang mahigpit at isinunod ko naman si Papa. Miss na miss ko na sila. Last week pa ang last ko na uwi rito kaya na miss ko sila nang sobra.
"Saktong-sako at niluluto ko na ang ulam natin."
"Naamoy ko na nga po, Ma! Excited na akong kumain!"
Kinurot naman ako nito sa aking pisngi. Si Mama talaga, ginagawa na naman akong bata.
"How's your work, Nak?" Papa asked.
"Mas okay naman po ngayon. Hindi na katulad ng dati na mas hectic ang schedule."
Tumango siya. "That's good. Huwag kang masyadong magpapagod, nak. Alagaan mo pa rin ang sarili mo."
Ngumiti ako at niyakap si Papa. "Hmmm, opo. 'Di ko naman po 'yon kinakalimutan, Pa. Ayaw ko rin po kasing magkasakit ako kaya inaalagan ko po ang sarili ko."
Gumanti ito ng yakap sa akin at hinalikan ang noo ko. "Tama na muna ang lambingan niyong mag-ama. Kumain na tayo habang mainit pa ang sabaw."
Nakumpleto ang gabi ko na magkakasama kaming tatlo sa dining. Kung pwede nga lang na araw-araw kaming ganito, ginawa ko na.
Natulog ako nang gabi ring 'yon sa kwarto ko. Ngayon na lang ulit ako natulog dito.
Maaga akong nagising dahil may trabaho pa ako. Pupunta pa ako sa condo ko kaya mas inagahan ko ang gising ko.
Hindi ko na rin ginising sina Mama at Papa. Alam din naman nila na aalis ako nang maaga kaya hindi ko na sila inistorbo.
Pumasok ako sa office. Wala akong ginawa buong araw kung hindi ang trabaho. Ginabi na rin kasi ako ng uwi ngayon. Kumain pa kami sa labas ng mga office mates ko.
Pagdating ng aking day off, pumunta ako sa mall para bumili ng dress na susuotin ko para sa birthday party ni Tita. Bibili na rin pala ako ng regalo sa kanya.
I can't miss that event. Baka magtampo pa sa akin si Tita kapag wala ako roon.
Napukaw ng mga mata ko ang black dress na may glitters. It's so elegant yet simple!
Nagtanong ako sa sales lady kung magkano ito.
"Miss, how much is this dress?"
Lumapit siya sa akin. "It's only 6,999 pesos, Ma'am."
Tumango ako. "Okay, I will buy it." Sumunod ako sa kanya papunta sa cashier. Ibinigay ko ang card ko dahil wala akong cash na dala.
Habang naglalakad ay napapaisip ako kung ano ang regalong ibinigay ko para kay Tita.
How about a bag?
Tama! Gusto rin kasi ni Tita ng mga bags. Sa totoo lang ay may collection pa nga ito ng kanyang mga bags.
Nang makabili ng bag para kay Tita, umuwi na rin ako dahil gabi na. Dahil sa pagod ay nakatulog din ako agad.