xx7: The Way He Courts (part2~)
[RACHELLYN's PoV]
A few weeks already passed and patuloy lang si Adrian sa panliligaw sakin.
In those weeks, he stayed as my seatmate, doing the same sweet things na talaga namang nakakahulog ng loob. BUT NO. Di pa tuluyang nahuhulog ang loob ko sakanya. Pinipigilan ko ang sarili ko eh.
Kasi naman.. Di pa rin ako sigurado sakanya at.. nakakaramdam pa rin ako ng takot..
"Ah! Mahilig kasi gumala ang mokong na yun kaya ayun, adik sya sa date!" sabi ni Millie na kasabay ko ngayong umakyat ng room. Naikwento ko kasi sakanya ang halos araw-araw na pagyayaya sakin ni Adrian ng date. "Pero bakit nga ba ayaw mo makipag-date sakanya? Mahalagang bagay kaya yun sa tulad nyong nasa ligawan stage!"
"Oo nga pero.. ewan.. di ko lang feel na makipagdate sakanya.." sagot ko.
"Hm.. Sabagay.." she shrugged. "5 times a week naman kayong nagkakasama nang maghapon dito sa school tapos kada uwian eh naihahatid ka pa nya pauwi. Dapat lang na makuntento na sya kahit papaano dun. Manliligaw mo pa lang naman sya eh, hindi boyfriend."
Manliligaw..
Somehow, that word made me feel a little guilty.
I gave Adrian a chance to be my suitor. But 'till when will we stay like this?
Inaamin ko na. I like him. I'm attracted to him. I'd like to give in already but I'm really scared. Gusto ko talagang makasigurado muna sakanya pero pano? Maybe I need a sign before I say yes to him? Pero ano naman kayang sign yun?
Tsk. Bakit ba ang daming arte nitong puso ko? ~___~
"Tsaka tama lang yan! Pag ganun, mas mapapahirapan mo sya sa panliligaw at malalaman din natin kung gaano sya kaseryoso't kapasensyoso sayo!"
Mas mapapahirapan?
Oh great.. Hearing that made me feel more guilty and scared.
Pinapahirapan ko si Adrian without any assurance na sasagutin ko sya. At paano na lang kung sumuko sya bigla sa pagiging hard-to-get ko?
I think.. that would hurt me..
"Ang tagal nyo naman!" reklamo ni Levi nang makabalik na kami ng room.
Lunchbreak ngayon eh at may ilang araw na rin na nagsasabay kaming apat, including Adrian, sa pag-kain. Dun kami pumupwesto sa seat namin ni Adrian. Ginagamit naman nina Levi at Millie ang dalawang seat sa tapat namin at iniikot yun para magkakaharap kaming apat.
"Ganun talaga pag babae noh! Matagal mag-CR!" sagot ni Millie sabay upo sa tabi ni Levi.
Habang ako, tahimik lang na umupo sa tabi ni Adrian.
"Tss. Bakit nga ba kayo ganyang mga babae? Ano bang ginagawa nyo at inaabot kayo ng syam-syam sa CR? Dinadasalan nyo pa ba muna yung inidoro bago kayo lumabas dun ah?"
"PFT! HAHAHAHAHA!" natawa nang napakalas si Adrian! "Dinadasalan ba? Yung with matching luhod? HAHAHAHA"
"Di lang luhod! Nag-aalay pa kamo sila!" dagdag pa ni Levi na mas ikinatawa nila.
Kami naman ni Millie, nakatingin lang sakanila.
o___o - tingin ko sa katabi kong si Adrian.
T___T - tingin ni Millie sa katabi nyang si Levi.
"HUH. Kayo kasing mga lalaki, mga baboy kayo sa katawan nyo. Kaya di na ko magtataka kung di kayo nagtatagal sa CR eh." inirapan ni Millie si Levi at tumuloy na sa pagkain ng sandwich nya.
"Aba! Pag kaming mga lalaki nagtagal sa CR, magtaka talaga kayo! Iba na kasi ginagawa namin pag ganun!" sagot ni Levi na ikinatawa na naman nila ni Adrian.
"Ack!" si Millie, muntik nang mabilaukan. "A-ANO?! Bastos kang pusandi ka ah!"
Tinulak nya nang napakalakas si Levi then.. *PAG!*
"ARAY! HAHAHAHA" nahulog si Levi mula sa seat nya pero tumatawa pa rin sya. Namumula na nga ang mukha nya kakatawa.
Si Adrian naman, tinakpan ng isang kamay ang mukha nya para pigilan ang sarili nya sa pagtawa.
"Maka-react naman ang askal na toh!" tumayo na si Levi. "Kailan ba naging bastos ang pagdumi?! Teka, pagdumi nga ba ang iniisip mo? Parang iba eh! Yun ba yung--"
"HEH! UMALIS NA NGA LANG KAYONG DALAWA DITO! KITA NYONG KUMAKAIN KAMI EH TAPOS KUNG ANU-ANO PINAG-UUSAPAN NYO!"
"Woooh! Hinde, hinde! Iba talaga iniisip mo sa pinag-uusapan namin eh! HAHAHA! Kaw ah, may alam ka pala DUN?!"
"UGH! WALA AKONG ALAM SA KUNG ANUMANG KABABUYANG TINUTUKOY MO KAYA TANTANAN MO NA KO PWEDE?!" at pinagbibira ni Millie ang braso ni Levi na tawang-tawa pa rin.
Grabe. Ang gulo ng mga toh noh? Araw-araw na lang, ganyan sila kagulo at ang saya lang. First time ko kasi mapabilang sa ganito-- sa isang BARKADA na napakasaya naman talagang kasama.
Although.. I don't feel THAT HAPPY now. Pero hindi naman ako malungkot. I just don't feel well kasi may sipon ako.
"Chelle ko.." bulong ni Adrian na inilapit ang mukha sakin. "Natulala ka na dyan.. Okay ka lang ba?"
"A-Ah.. Oo naman.." sagot ko nang nakangiti pero nag-isniff.
"Tss.. Wag ka na kasi masyadong magpuyat.. Dahil dun kaya madali ka magkasipon eh.."
T3T
Alam na nga pala ni Adrian ang madalas kong pagpupuyat dahil sa pagbabasa ng libro. Pero paano ko naman susundin ang sinabi nya? Ang hirap kaya magpigil magbasa lalo na kung nasa exciting part ka na ng isang istorya.
"Inumin mo na lang din tong juice ko." sinaksakan na nya ng straw yung grape juice na dapat sakanya at nilagay nya yun sa desk ko.
"Eh.. Ayoko na Adrian.." pagtanggi ko. "Sayo na lang yan.." =3=
"Inumin mo na yan." pagpilit naman nya. "Rich in Vitamin C daw yan oh kaya bagay yan sa tulad mong sipunin."
T3T
Alam ko yun. Pero paano na sya kung ako ang iinom ng juice nya?
"May naiinggit dito oh!" biglang sabi ni Levi. Napatingin kami ni Adrian sakanya. "Si askal, naiinggit sa kasweetan nyo!"
Kay Millie naman kami napatingin.
"Anong pinagsasabi mong pusandi ka?! Parang pinapanood ko lang sila eh naiinggit na ko agad?!" Ò___O - Millie
"Hayaan mo, askal. Magiging sweet na lang din ako sayo. Ito oh, sayo na lang tong mineral water ko." inabutan nya ng bote ng mineral water si Millie pero wala naman na yung laman. "Pasensya na kung wala nang laman yan ah? Pero at least, binigyan kita ng something from my heart. Diba? HEHEHE"
Nakasimangot na kinuha ni Millie yung bote. Tapos paulit-ulit nya yung pinukpok sa ulo ni Levi!
"ARAY-ARAY-ARAY!" paulit-ulit ding umaaray si Levi.
"WOW NAMAN! THANK YOU PUSANDI! NA-TOUCH AKO GRABE!" sarkastikong sabi ni Millie habang patuloy na pinupukpok ang ulo ni Levi. "BUT-NO-THANKS!"
*POKK!*
Sobrang lakas nung huling pukpok ni Millie tapos hinayaan na nyang mahulog yung bote sa lap ni Levi.
"Aww.." napahilot ng ulo si Levi.
"Tandaan mo, di ko kailangan ng something na nanggaling sa puso ng isang malanding pusa tulad mo! Okay?!" tumayo na si Millie. Mabilis nyang niligpit ang pinagkainan nya tsaka sya bumalik sa seat nya.
Naku.. Napikon na sya..
"Hoy." tawag ni Adrian kay Levi. "Pinikon mo yun oh."
"Alam ko. Hehehe. Geh, mas pipikunin ko lang muna sya." niligpit na rin ni Levi ang balat ng mga chichiryang kinain nya tapos sumunod na sya kay Millie.
Si Levi, parang naging pusa na nga sya.. Hindi pusang naglalandi pero pusang naglalambing. Kaya nga lang, ayaw sya pansinin ni Millie.
Pinapanood ko lang sila pero biglang hinarang ni Adrian ang ulo nya sa view. Napakurap ako.
"Ako na lang titigan mo." sabi nya.
O___O
Tinitigan ko nga sya. Kaso.. na.. nakatitig din sya sakin.. O///O
Ehhh. Napayuko ako!
Di ko pala kayang makipagtitigan kay Adrian. Yung mga mata nya kasi, kung makatitig...aish! >///
Natawa nang mahina si Adrian. Kinuha na nya ang kalat na nasa desk namin tapos tumayo sya para itapon ang mga yun. Habang ako, ininom na lang ang juice na binigay nya. =///=
AFTER CLASS, badtrip pa rin si Millie-- badtrip pa rin kay Levi to be exact. Si Levi naman kasi, di mo malaman kung gusto bang makipag-ayos o palalain pa ang galit ni Millie sakanya. Mang-aasar pa kasi sya tapos biglang babawiin pero maya-maya, mang-aasar sya ulit.
Ganun pa man sina ASKAL at PUSANDI, nagsabay pa rin silang umuwi. At kami ni Adrian, ganun din. As usual eversince he started on courting me, hinatid nya ko ulit hanggang sa bahay namin.
"Bye.." mahina at walang kalakas-lakas kong paalam kay Adrian. Tsk. Kainis naman tong sipon ko.
"Chelle."
Natigilan ako sa pagpasok sa gate namin at hinarap ulit si Adrian.
Pagkaharap ko, nakasimangot syang lumapit sakin at hinawakan ng dalawa nyang kamay ang mga pisngi ko! His face was so close to me-- closer than ever-- na para bang ha.. hahalikan nya ko..
O/////O
*budumbudumbudumbudumbudum
WAAAA~ >///
Pero teka.. di na sya kumilos eh.. Parang pinapakiramdaman nya lang ang mukha ko?
"Medyo mainit ka Chelle.." sabi nya. Inalis na nya ang pagkakahawak nya sa mga pisngi ko at nag-aalalang tinitigan ako. "Uminom ka ng gamot mamaya pagkakain mo ah?"
Napatango lang ako. Yun lang ang tugon na mabibigay ko kasi di na ko makapagsalita sa ginawa nya eh. o///o
"Sige.. Bukas na lang ulit.." may pag-aalala rin sa boses nya. Pero bago sya naglakad paalis, pilit nya pa kong nginitian.
Pinanood ko syang umalis bago ko pumasok ng bahay namin-- nang hawak-hawak ang mga pisngi kong hinawakan ni Adrian.
Ramdam ko pa rin ang paghawak na ginawa ni Adrian sa mga pisngi kong toh.. Maging ang pagtibok ng puso ko, mabilis pa rin..
Dahil yata sa paghawak nyang yun kaya ko biglang uminit eh! >//3//
Aishh.. T//3//T
Pero ah, ang maramdaman ang ganung paghawak ng mga kamay ni Adrian sakin?
Well.. It felt different.. different but very good..
* *
THE NEXT MORNING..
"Rachellyn.." ramdam kong may umupo sa tabi ko dito sa kama.
And I know, si Dad ko yun. Sya lang naman ang kasama ko dito sa bahay namin.
Di ko nga lang sya maharap at masagot kasi sobrang sama ng pakiramdam ko ngayon. Tuluyan na kong inatake ng sakit eh. From sipon, nagka-lagnat na rin ako.
"Rachellyn, aalis na ko." paalam ni Dad pero hinawakan nya pa ang noo ko. "Tsk. Ang init mo sobra. Wag na lang kaya ko pumasok sa trabaho ko?"
"D-DAD..?! NO.." napaupo ako mula pagkakahiga.
"Anong NO? Wag ka nga bumangon. I'll stay here to look after you."
"Ehh Dad! Kaka-promote nyo lang po kahapon sa work tapos aabsent kayo ngayon?" T3T
"It's okay. Isang araw lang naman."
"No Dad! Di po magandang tignan yun! So pumasok na po kayo, please.." >3
He sighed. "Pero may sakit ka nga."
"Pero lagnat lang po toh! Gagaling po ako kahit walang magbantay sakin so Dad, plea--"
"Enough of those PLEASES, Rachellyn." tuluyan na kong natahimik. "Alam mo yan, kahinaan ko ang pagpi-PLEASE nyo ng mommy mo."
I smiled at that. It's true. Dad can never stand it whenever Mom and I say PLEASE to him. Madali syang bumigay pag ginagamit na namin ang salitang yun.
Dahil dun, nagawa ko syang pilitin na pumasok sa work nya.
"Sabi mo yan ah? Eat on time, pati yung gamot, wag mo kakalimutan. And just text me if you need anything." paalala yan ni Dad na hinatid ko pa sa may frontdoor. "Oh, and take a rest. Tumigil ka muna sa pagbabasa ng mga binabasa mo."
"Yes Dad." natatawa kong sagot. Ang dami naman kasi nyang habilin. Pero di ko sya masisisi kung ganyan sya. Dalawang papel ang ginagampanan nya sakin eh-- una bilang tatay at pangalawa bilang nanay.
As you can see, walang nanay na umaasikaso samin. Si Mom kasi, OFW. She's working as a nurse in US.
"Bye." Dad kissed me on the forehead before he took his leave.
Yung si Dad ko naman pala, nagwowork sa isang broadsheet newspaper company. Kakapromote nga lang nya kahapon and now, isa na syang editor doon. Hmm.. sakanya ko rin yata namana ang hilig ko sa pagbabasa. And I think, career path nya ang susundan ko. Gusto ko kasing magtrabaho in the field of journalism like him.
After Dad left, sinunod ko ang mga habilin nya. Kumain ako ng breakfast, uminom ng gamot at nagpahinga. Magbabasa pa sana ko kahit pinagbawalan nya ko pero di ko kaya eh. Masakit masyado ulo ko. ~___~
Ito tuloy, nanatili lang ako sa kama ko, nagbalot ng kumot at natulog. Hanggang sa naalala ko na dapat ko palang itext si Millie!
Habang nakahiga, tinext ko nga sya. Pinaalam ko lang sakanya ang dahilan ng pag-absent ko ngayon sa school which is ito nga, may sakit ako.
'Kya pala absent k!at nku chelly, kung alam mo lng, knina p ko knukulit ng mokong mong manliligaw!tnong ng tnong kung bkt k rw wla!' - text ni Millie.
Uhm.. hehe.. Di ko mapigilang matuwa sa binalita nyang yun..
Gusto ko pa sana syang replyan at tanungin pa tungkol kay Adrian pero wala naman na kong pangtext. Naka-unli nga ko pero pang-same network lang eh. Pang network lang namin yun ni Dad. T3T
Itinulog ko na lang tuloy ulit tong sakit ko. Pero sa kalaliman ng tulog ko, may biglang nagdoorbell-- nang limang beses na sunud-sunod!
Naman.. Wala akong lakas na bumangon.. Masakit nga ang ulo ko.. ~___~
Buti na lang di na naulit yung pagdoorbell kaya di ko na yun pinroblema.
Pumikit na ko ulit para matulog.
Nang biglang..
*TAK!*
Biglang tumunog yung bintana ko na para bang may bumato dun ng kung ano!
Napabangon ako sa gulat at takot. Sino ba kasi yun?!
Kahit mabigat ang pakiramdam ko, tumayo ako at dahan-dahang lumapit sa may bintana ko.
"CHELLE!" rinig kong sigaw ng isang lalaki mula sa labas. At ang boses na yun.. Boses yun ni ADRIAN!
Nagmadali na kong lumapit sa bintana para makasigurado kung sya nga ba yung sumigaw.
Agad kong tinaas yung blinds pagkalapit ko sa bintana at sumilip ako sa labas.
"Chelle.." hinihingal nyang tawag.
At sya nga yun.. Si Adrian nga yung tumatawag..
Pero teka! May pasok ngayon ah! Kaya ano namang ginagawa nya ngayon dito?! o___o
xxxxxx TBC~
hmm.. sa pagkakaalam ko, naikwento toh ni Chelle sa PB eh.. hmm.. hehehe XD
at halata bang waley akez maisip na chapter title? hmm.. HAHA. XDD
comment/vote~ THANKS~ ^^v