A little smut warning
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី Taehyung ក្រោកពីព្រឹកធ្វើការតាមធម្មតា ព្រោះវាជាភារ:កិច្ចរបស់គេស្រាប់ហើយ។ Tae ឈរជូតតុកៅអីក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ខណៈនោះក៏បានឃើញ Jungkook ចុះមកខាងក្រោមដោយស្លៀកពាក់ជាឈុតនៅផ្ទះធម្មតា។
« អរុណសួស្ដីលោកម្ចាស់ » អ្នកបម្រើដែលត្រូវ Jungkook ដើរកាត់ពួកគេក៏បានឱនគំនាបគោរពនាយយ៉ាងសមរម្យ។
« kitten! មកនេះ » Jungkook ដើរទៅដាក់ខ្លួនអង្គុយក្នុងតុអាហាររួចក៏ហៅរាងតូច ទើបនាយល្អិតប្រញាប់ដើរចូលទៅរកនាយតាមការហៅនៅឯក្នុងបន្ទប់ទទួលទានអាហារ។
« លោកម្ចាស់មានការអ្វីមែនទេ? » Taehyung
« ឯងចេះឆុងកាហ្វេទេ? »
« បាទខ្ញុំចេះ »
« អញ្ចឹងទៅឆុងកាហ្វេមកឲ្យយើង »
« សូមចាំបន្តិច » Taehyung ឱនគំនាបដាក់នាយបន្តិចមុននឹងដើរចេញទៅផ្ទះបាយ ដើម្បីរកម៉ាស៊ីននិងបានរៀបចំសម្ភារៈសម្រាប់ឆុងកាហ្វេ ព្រោះគេក៏ធ្លាប់ធ្វើការនៅឯក្នុងភោជនីយដ្ឋានដែរ ដូច្នេះគេប្រាកដជាយល់ពីរបៀបនៃការឆុងកាហ្វេហើយ។
មួយសន្ទុះក្រោយកាហ្វេខ្មៅឆុងដោយដៃរបស់ Kim Taehyung ក៏ហើយរួចរាល់។ Tae លើកកាហ្វេមួយកូនកែវយកមកឲ្យលោកម្ចាស់របស់គេដែលកំពុងអង្គុយរង់ចាំ។
« នេះកាហ្វេរបស់លោកម្ចាស់ » Taehyung រៀបចំដាក់លើតុជូននាយយ៉ាងរៀបរយរួចក៏ឈរស្ងៀមរង់ចាំឲ្យនាយភ្លក់រសជាតិកាហ្វេស្នាដៃរបស់គេផ្ទាល់។
« មានអី គ្រាន់បើ! » បន្ទាប់ពីក្រេបរសជាតិនៃកាហ្វេរួច Jungkook ក៏បានសរសើរគេបន្តិចដែរធ្វើឲ្យ Tae មានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្ត ទោះជាសរសើរបានបន្តិចក្ដី ប៉ុន្តែពាក្យដែលលោកម្ចាស់របស់គេសរសើរធ្វើឲ្យគេមានកម្លាំងចិត្តនិងលួចញញឹមត្រេកអរ។
« អឹមមមម...និយាយអញ្ចឹងមុខរបួសរបស់លោកម្ចាស់យ៉ាងម៉េចទៅហើយ? » Taehyung សួរទាំងស្ទាក់ស្ទើនិងប្រថុយប្រថាន ព្រោះគេតាំងចិត្តក្លាហានបានតែប៉ុណ្ណឹងទេ បើលោកម្ចាស់របស់គេស្ដីបន្ទោសដែលចេះសួរនាំទាំងខ្លួនជាអ្នកបម្រើ ក៏មានតែចាំទទួលយកពាក្យស្ដីបន្ទោសប៉ុណ្ណោះ។
« សួរធ្វើអី? » Jungkook សួរបកវិញទាំងមិនងាកសម្លឹងមុខរបស់រាងតូចសូម្បីបន្តិច។
« ខ្ញុំ...ខ្ញុំគ្រាន់តែបារម្ភប៉ុណ្ណោះ » Taehyung ឆ្លើយតបវិញទាំងខ្លបខ្លាចនឹងនាយ ព្រោះគេមិនគួរចេះដឹងពីជីវិតរបស់លោកម្ចាស់របស់គេនោះទេ។
« របួសប៉ុណ្ណឹងយើងមិនទៅស្លាប់ទេ » ម្ដងនេះ Jungkook ក៏ងាកទៅសម្លឹងមុខរាងតូចដែលឈរឱនមុខចុះទាំងមានអាការៈភិតភ័យមិនខុសពីរាល់ដងនោះឡើយ។ សម្លឹងបានមួយសន្ទុះតូច Jungkook ក៏ទាញកញ្ឆក់គេឲ្យមកអង្គុយពីលើភ្លៅសុទ្ធតែសាច់ដុំរបស់នាយធ្វើឲ្យ Taehyung ភ្ញាក់ខ្លួនព្រើតព្រោះរាងក្រាស់ទាញគេយកទៅភ្លាមៗ។
« លោក...លោកម្ចាស់ » Taehyung ងាកឆ្វេងស្ដាំ មុខក្រោយទាំងទឹកមុខភ័យស្លន់ស្លោ ព្រោះខ្លាចថានឹងមានអ្នកផ្សេងមកឃើញគេនិងលោកម្ចាស់កំពុងស្និតស្នាលអង្គុយឱបរឹតគ្នា ទាំងដែលគេជាកូនបំណុលចំណែកឯនាយជាម្ចាស់បំណុល។
« អង្គុយឲ្យស្ងៀមទៅ kitten! គ្មាននរណាមកឃើញទេ! » Jungkook យកដៃទាំងសងខាងឱបចង្កេះរាងតូចជាប់ធ្វើឲ្យនាយល្អិតគេចទៅណាមិនបាន។ ភ្លាមនោះ ដៃខាងស្ដាំរបស់ Jungkook ក៏រាវចុះឡើងរួចវារចូលទៅក្នុងអាវរបស់រាងតូចលួចអង្អែលសាច់សរម៉ដ្ឋរលោងរបស់គេធ្វើឲ្យម្ចាស់រាងកាយដកដង្ហើមញាប់ៗ និងបិទភ្នែកជិតព្រោះតែការស្ទាបអង្អែលរបស់ Jungkook ធ្វើឲ្យគេពិបាកក្នុងខ្លួនជាខ្លាំង។
Jungkook លូកដៃរាវអង្អែលសព្វសាច់រាងតូចទាំងមិនខ្វល់ថាម្ចាស់សមីខ្លួនគេមានអារម្មណ៍បែបណាឡើយ នាយបន្តស្ទាបអង្អែលគេពីក្រោមឡើងលើ ពីលើចុះក្រោមរួចក៏ប្ដូរមកជាលូកចូលតាមចង្កេះខោរបស់រាងតូចធ្វើឲ្យ Taehyung បញ្ឈប់សកម្មភាពនាយភ្លាមៗដោយការចាប់ដៃរាងក្រាសមិនឲ្យបន្តទៅមុខកាន់តែវែងឆ្ងាយជាងនេះ។
« លោកម្ចាស់កុំអី! » Taehyung ក្រវីក្បាលទៅមកបញ្ជាក់ថាឲ្យនាយបញ្ឈប់រាល់សកម្មភាពមុននេះទាំងអស់ ឯកែវភ្នែកទាំងគូរបស់គេពោពេញទៅដោយតំណក់ទឹកភ្នែករលីងរលោងរកយំ។
« ហេតុអី? ឯងខ្លាចមែនទេ? » Jungkook ក៏បានអាក់សកម្មភាពរបស់នាយទាំងប៉ុន្មាននិងសួរទៅកាន់រាងតូចដែលកំពុងឱនមុខចុះគេចចេញពីនាយទាំងដៃរបស់គេនៅកាន់ដៃរបស់នាយជាប់ ព្រោះខ្លាចថារាងក្រាសនឹងបន្តធ្វើអ្វីមកកាន់គេម្ដងទៀត។
Taehyung មិនបានឆ្លើយតបនោះឡើយ តែងក់ក្បាលរបស់គេញាប់ៗជំនួសវិញ។ បន្តិចក្រោយសម្លេងដង្ហើតដង្ហក់ក៏បន្លឺឡើងដោយមានតំណក់ទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមកតក់ៗលើខ្នងដៃរបស់គេ ធ្វើឲ្យ Jungkook បានឃើញនឹងដឹងភ្លាមថាគេកំពុងតែយំ។
« សុំទោស! » Jungkook ក្រសោបមុខរាងតូចឲ្យងើយឡើងសម្លឹងមកកាន់នាយរួចនាយក៏និយាយពាក្យសុំទោសទៅកាន់គេដោយការដឹងខុស ព្រោះនាយដឹងថារាងតូចខ្លាចនាយនិងមានអាការៈបែបណានៅពេលដែលមានមនុស្សប៉ះពាល់រាងកាយរបស់គេ។ ហើយនេះក៏ជាលើកទី ១ ផងដែរ ដែល Jungkook និយាយពាក្យសុំទោសទៅកាន់មនុស្សដែលមិនត្រូវជាអ្វីនឹងនាយទាល់តែសោះ។
បន្ទាប់ពីបានឮពាក្យ ''សុំទោស'' ជាពាក្យដែលមានតម្លៃចេញពីប្រអប់មាត់របស់រាងក្រាសហើយ Taehyung ក៏ក្រវីក្បាលទៅមកញាប់ៗដោយបញ្ជាក់ថាមិនឲ្យនាយសុំទោស ព្រោះគេមិនសាកសមនឹងទទួលបានពាក្យទាំងនេះពីលោកម្ចាស់របស់គេនោះទេ គេជាកូនបំណុលដូច្នេះលោកម្ចាស់របស់គេចង់ធ្វើអ្វីមកលើគេក៏បាន ប៉ុន្តែគេគ្មានចិត្តក្លាហានក្នុងការធ្វើរឿងបែបនេះនោះឡើយ គេមិនទាន់ត្រៀមចិត្តត្រៀមកាយហើយនៅឡើយទេ។
« កុំសុំទោសអី! លោកម្ចាស់មិនបានខុសទេ ខ្ញុំ...ខ្ញុំគ្រាន់តែខ្លាចប៉ុណ្ណោះ! » Taehyung និយាយទាំងយំអណ្ដើតអណ្ដក់ស្ទើស្ទះខ្យល់ម្ដងៗ។
« ទៅសម្រាកទៅ » Jungkook ទម្លាក់ដៃរបស់នាយចុះចេញពីចង្កេះរាងតូច ព្រោះមិនចង់ឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតមានអារម្មណ៌ថាមិនស្រួលពេលដែលនាយប៉ះពាល់គេ។
Taehyung ក៏បាត់យំទៅវិញនិងមិនងើបចេញពីភ្លៅរបស់ Jungkook ទៅណាឡើយគេនៅអង្គុយពីលើនាយ ក្បែរនាយព្រោះមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅនិងសុវត្ថិភាពពេលដែលបាននៅក្បែរនាយបែបនេះ។
« ហេតុអីមិនចុះ? » Jungkook ជ្រួញចិញ្ចើមសួរព្រោះ Taehyung មិនព្រមចុះពីលើភ្លៅរបស់នាយទាល់តែសោះ។
« បន្តបានទេ? »
« ឯងចង់មានន័យថាម៉េច? » Jungkook សួរទាំងមិនយល់និងឆ្ងល់ពីអាកប្បាកិរិយារបស់រាងតូច។
« បន្តធ្វើបែបនេះ » Taehyung ស្រាប់តែទាញដៃរបស់ Jungkook មកឱបចង្កេះរបស់គេវិញនិងអូសវាចូលទៅក្នុងចង្កេះខោរបស់គេ។
« ហេតុអី? »
« ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ឲ្យលោកម្ចាស់ខឹងនិងអន់ចិត្តជាមួយខ្ញុំ » Taehyung សម្លឹងមុខរាងក្រាសភ្លឹសៗទាំងតំណក់ទឹកភ្នែកនៅដក់ជាប់កែវភ្នែកគេនៅឡើយ ឃើញហើយពិតជាគួរឲ្យក្នក់ក្នាញ់ខ្លាំងណាស់។
« បើឯងខ្លាចកុំអីល្អជាង » Jungkook រៀបនឹងទាញដៃចេញមកវិញតែរាងតូចក៏ចាប់ដៃនាយជាប់។
« បើជាលោកម្ចាស់ខ្ញុំនឹងឲ្យនូវអ្វីដែលលោកម្ចាស់ចង់បាន! ហើយខ្ញុំក៏ចង់ស្គាល់និងចង់សាកល្បងធ្វើរឿងទាំងនេះដូចគ្នា! ខ្ញុំចង់ឲ្យលោកម្ចាស់ប៉ះពាល់ខ្ញុំ » Taehyung ទាញដៃរបស់រាងក្រាសចូលទៅក្នុងចង្កេះខោរបស់គេកាន់តែជ្រៅ ប៉ះទៅនឹងសាច់ត្រគៀករបស់គេ ធ្វើឲ្យគេបិទភ្នែកទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗផឺតផតពោះ ព្រោះតែភ័យ ប៉ុន្តែគេនៅតែទ្រាំផ្ដល់វាទៅឲ្យរាងក្រាសនូវអ្វីដែលនាយត្រូវការ។
« ឯងច្បាស់ហើយមែនទេ? » Jungkook សួរបញ្ជាក់ជាលើកចុងក្រោយ រួចរាងតូចក៏ងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាព្រម ទើប Jungkook ធ្វើតាមបំណងរបស់គេ។
Jungkook ដោះអាវដែលនាយពាក់ចេញរួចយកវាទៅគ្របដណ្ដប់ពីលើភ្លៅរបស់រាងតូចនិងតំបន់សម្ងាត់របស់គេដើម្បីបិទបាំងភាពអៀនខ្មាស់ មុននឹងនាយក៏រាវដៃដែលពោពេញទៅដោយសរសៃធំៗនិងស្នាមសាក់លូកចូលទៅម្ដងទៀតនិងទាញចង្កេះខោរាងតូចទម្លាក់ចុះបន្តិចដើម្បីធ្វើការប្រតិបត្តិការ។
« បើខ្លាចប្រាប់យើងឮទេ kitten? យើងនឹងឈប់ភ្លាម » Taehyung ងក់ក្បាលជំនួសដោយការឆ្លើយតប រួចគេក៏លើកដៃទាំងសងខាងដាក់ទៅលើស្មារបស់រាងក្រាសដើម្បីទប់លំនឹង។
Jungkook ចាប់ក្រសោបភាពរឹងមាំរបស់រាងតូចដោយដៃម្ខាងរបស់នាយ រួចនាយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាដៃអូសចុះអូសឡើងយឺតៗនិងសន្សឹមៗ។ Taehyung បិទភ្នែកខាំមាត់ខ្ញាំស្មារាងក្រាស ពេលដែលបាតដៃធំនិងត្រជាក់ប៉ះពាល់គេជាលើកដំបូងត្រង់តំបន់ហាមឃាត់។ រាងតូចខាំមាត់ទប់សម្លេងដែលរៀបនឹងរបូតចេញពីមាត់របស់គេ ឯដៃក៏ខ្ញាំស្មា Jungkook កាន់តែខ្លាំងព្រោះមានអារម្មណ៍ថាឈឺដោយសារវាគឺជាលើកដំបូងរបស់គេផង។
Jungkook ធ្វើចលនាដៃមួយៗឲ្យរាងតូចស៊ាំនិងសកម្មភាពទាំងនេះជាមុនសិន ព្រោះនាយដឹងថាលើកទីមួយបែបនេះវាគ្មានភាពងាយសម្រាប់អ្នកដែលមិនធ្លាប់ប៉ះពាល់ខ្លួនឯងនោះឡើយ។
« បញ្ចេញវាឲ្យយើងស្ដាប់មក kitten កុំទប់អី » Jungkook និយាយខ្សឹបៗដាក់ត្រចៀករាងតូចឯដៃនៅតែបន្តធ្វើចលនាលើភាពរឹងមាំរបស់គេដដែល។
« លោ...លោកម្ចាស់ អឹមមមម » Taehyung បញ្ចេញសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរស្រាលៗក្បែរត្រចៀករាងក្រាស រមិចរមួលនៅមិនសុខពេលចលនាកាន់លឿនទៅៗ ធ្វើឲ្យគេជ្រាបទឹកភ្នែកចេញមករឹមៗ។
« my kitten, my good boy » Jungkook ឱនទៅថើបថ្ពាល់រាងតូចខ្សឺតៗនិងស្រង់ក្លិនខ្លួនក្រអូបរបស់គេដើម្បីឲ្យវាដក់ជាប់ក្នុងច្រមុះរបស់នាយ។
« បញ្ចេញវាមក kitten » Jungkook បន្តសាប់កាន់តែញាប់ទៅៗពេលដែលរាងតូចឈានជិតដល់ចំណុចកំពូលរបស់គេ។
« Ohh Shit! What the heck? » ខណៈនោះ Minho ទើបតែចេញពីបន្ទប់របស់នាយទាំងសក់ក្បាលកន្រ្ទីងកន្រ្ទើងដូចសំបុកមាន់។ នាយបានដើរកាត់ទីនេះក៏បានឃើញសកម្មភាពដែលកើតឡើងនៅនឹងមុខដោយអចេតនា នាយមិនមានចេតនាមកមើលអ្វីនោះទេ វាគ្រាន់តែជារឿងចៃដន្យប៉ុណ្ណោះ។ ឃើញដូច្នេះ Minho ក៏ប្រញាប់ដើរបកក្រោយត្រឡប់ទៅកាន់បន្ទប់របស់នាយវិញ បើ Jungkook បានដឹងច្បាស់ជាស្លាប់មិនខានទេ។
« អ្ហឹក...លោកម្ចាស់ ខ្ញុំ...ខ្ញុំ »
« បញ្ចេញវាមក » បន្តិចក្រោយមក Taehyung ក៏បញ្ចេញនូវទឹកសរៗខាប់អន្ធិលដែលបានមកពីការធ្វើចលនាដៃរបស់រាងក្រាស ។ នាយតូចញ័រកន្រ្តាក់ខ្លួនពេលដែលកំពុងបញ្ចេញសារធាតុសរខាប់មួយនោះមកលើដៃរបស់ Jungkook ក្រោយមកគេក៏ទន់ខ្លួនទម្លាក់ក្បាលគេងកើយស្មារបស់រាងក្រាសទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗនិងបែកញើសជោគជាំពេញថ្ងាស់ព្រោះតែហត់ផងនិងអស់កម្លាំងផង។
« ឯងធ្វើបានល្អណាស់ kitten » Jungkook ថើបថ្ពាល់របស់រាងតូចមួយខ្សឺត រួចយកក្រដាសមកជូតសម្អាតដៃរបស់នាយនិងកន្លែងដែលបានប្រឡាក់រាងតូចចេញ។ ពេលដែលរួចរាល់នាយក៏ទាញខោស្លៀកឲ្យគេវិញនិងលើកដៃឱបចង្កេះគេសង្ងំឲ្យគេគេងកើយស្មារបស់នាយ។
To be continued........
***
Ohh yeah surprise 😜 enjoy babies and hope y'all like this chapter.