The newest hanamichi sakuragi: cold hearted
Chapter 100;
Continuation...
*****
"Sakuragi?" Tawag pa ni haruko, naistatwa naman si aki sa kinatatayuan niya ng muli niyang makita si sakuragi, isang buwan na ang huling beses na makita nila ito.
"Haruko, wag mo nang guluhin pa si sakuragi, ayaw niya na kayong guluhin kaya, please! Ako na ang nakikiusap sayo. Wag niyo na siyang guluhin pa." Pakiusap ni mito ng subukan pang habulin ni haruko si sakuragi na nakapasok na sa loob ng ramen house.
"Pero.. gusto ko siyang kausapin, gusto ko siyang tulungan.." umiling si mito bago malungkot na tumingin kay haruko.
"Haruko, mukha lang siyang malakas sa panlabas pero sa kaloob looban niyan durog na durog na siya. Hindi lang naman kayo iyong nasasaktan e, kung tutuusin mas kaawa awa si sakuragi, napaglaruan siya ng sarili niyang emosyon at mga taong nasa paligid niya. Ni isa walang umintindi sakanya, kahit na magpaliwanag pa siya." Anas ni mito na tinignan pa si aki at rukawa, si aki naman ay nakayuko lamang samantalang si rukawa ay nakakunot ang noo at seryosong nakatingin kay mito at doon sa pinuntahan ni sakuragi.
"Tara na, rukawa." Pakiusap ni aki sa mababang boses
"Teka lang aki, pakiusap.. kahit ilang minuto lang gusto kita kausapin sa isang bagay, gusto ko sabihin sayo ang lahat lahat." Napakunot ang noo ni aki sa sinabi ni haruko, galit parin siya sa babae subalit bigla siyang naintriga sa sasabihin nito sakanya.
"Anong kasinungalingan pa ang idadagdag mo haruko?" Pag sungit ni rukawa sa usapan nila, hinarangan pa nito si aki.
"Hindi ako nakikipag biruan dito rukawa, seryoso akong pumunta dito dahil gusto kong ayusin iyong gulong nagawa ko." Anas ni haruko na may seryosong boses
Napangisi si rukawa na parang di naniniwala sa sinabi ni haruko sakanya.
"Tigilan mo na si aki, haruko.. wala siyang balak na kausapin ka kaya umalis kana." Anas ni rukawa
"Bakit kaba humahadlang ha? kaibigan mo si sakuragi, Diba? Dapat tinutulungan mo silang magkaayos na dalawa? O baka may dahilan kung bakit ka humahadlang iyon ay dahil may GUSTO ka sa girlfriend ng kaibigan mo?" Akusa ni haruko na kinagulat ni mito at aki, maging si rukawa ay nanlalaki ang mata
"Wag kang mang imbento dyan haruko, kaibigan ko silang dalawa, bakit ko Naman aagawin sakanya si aki?" Saad ni rukawa na pilit pinapaseryoso ang boses
"Huli kana, itatanggi mo pa.. bat di ka magpakatotoo sa nararamdaman mo. Aminin mo na may nararamdaman ka para kay aki," anas ni haruko pa na pilit idinidiin si rukawa. Nakita ni rukawa na lumabas si sakuragi mula sa ramen house.
"OO, GUSTO KO SI AKI!! GUSTO KO SIYA.. MASAYA KANA?" sigaw ni rukawa nang nakatingin ng diretso kay sakuragi na nakatingin sakanya ng walang emosyon.
"Tarantado ka." Anas ni mito dahil sa pagkabigla, napatingin pa siya sa likod niya ng makita niya si sakuragi na nakatingin pala sakanila.
"Sakuragi?" Saad ni mito, naglakad naman si sakuragi paalis na parang di narinig ang mga sinabi ni rukawa.
Nainis si rukawa sa naging reaksyon ni sakuragi kaya inis na sinundan niya ito. Pero bago iyon, hinarap Niya muna si aki.
"Mauna kanang umuwi aki, kakausapin ko si sakuragi." Anas ni rukawa bago mabilis na tumakbo patungo sa direksyon kung saan pumunta si sakuragi.
Tumingin naman si aki kay haruko ng seryoso bago bumuntong hininga ng malalim. Gusto na kasi malaman ni aki ang lahat ng matapos na lahat ng ito at makamove on na siya.
"Diba may gusto kang sabihin sakin? Sige, mag usap tayo." Hindi mawari ni haruko kung bakit bigla siyang kinabahan sa kaharap.
"Anong gulo na naman ba to?" Puno ng frustration na saad ni mito bago naiiling na umalis at tumungo sa loob ng ramen house.
Sa kabilang dako naman kung saan naabutan ni rukawa si sakuragi, agad niya itong napigilan sa balikat. Huminto si sakuragi at walang ano ano'y sinuntok nito si rukawa dahilan para mapaupo ito.
Hindi naman makakapayag si rukawa sa ginawa ni sakuragi, bumawi din ito ng suntok kaya nagkarambulan na silang dalawa. Ilang minuto rin silang ganon hanggang sa mapagod sila at huminto na rin.
"Gago! Anong plano mo at nagawa mong tiisin si aki ng isang buwan?" Panimula ni rukawa na hinihingal parin sa naging suntukan nila.
"Tsk! Wala akong plano, pinag sasabi mo. Gusto ko lumayo iyon lang ang dahilan ko." Sagot ni sakuragi, kahit medyo mainit ang sahig dahil nasa gilid sila na may mga puno ay nakahiga parin ang dalawa.
"Sumusuko kana agad? Hindi mo man lang ipaglalaban pagmamahal mo para sakanya?" Tanong ni rukawa na medyo napupuna na ang pagkawalang interest ni sakuragi sa usapan.
"Sinabi ko na sayo, ayaw ko na. Lumayo ako kasi di ko na siya mahal." Sagot ni sakuragi na kinagulat ni rukawa.
"Tangna mo, sinungaling ka. Hindi mabilis makalimutan ang ganong klaseng pag iibigan sakuragi. Kita sa mata mo kanina na nagselos ka at nasaktan ka." Anas ni rukawa na naupo na.
"Tsk! Bat naman ako magseselos? Bagay nga kayo e. Edi kayo na." Anas nito na parang madali ditong kalimutan ang lahat sa isang salitaan lang
"Alam mo, napakalaking gago mo talaga. Kung alam ko lang na ganito ka, edi sana pinigilan ko na si aki na wag nang umalis sa bahay nila para lang sayo. Hindi mo ba alam? Mag mula ng mangyari ang kaguluhang iyon, kinausap agad ni Coach si aki at kusang pinapalayo na siya sayo. Pero ipinaglaban ka niya, kapalit ng pag takwil sa kanya ng kanyang ama." Nagulat si sakuragi sa narinig, bigla siyang napaisip sa bagay na iyon at sa sinabi ni coach sakanya.
Flashback:
"Layuan mo na ang anak ko, hindi ikaw ang makabubuti para sakanya. Hindi ko nga maintindihan kung bakit sa dinami daming mamahalin ng anak ko. Ikaw pa ang napili niya." Saad ni coach kotaro na hustong kinagulat ni sakuragi.
"Ano ho ang ibig niyong sabihin?" Tanong ni sakuragi
"Akala mo ba ginusto talaga kita para sa anak ko? Napipilitan lang akong pakisamahan ka dahil sa pakiusap ng anak ko sakin. Binalak ko na ngang gumawa ng paraan para mapag hiwalay kayo, buti nalang gumawa na ang tadhana para paghiwalayin kayo." Nagulat si sakuragi sa sinabi ni coach kotaro sakanya, buong akala niya kasi ay butong buto ito sakanya, hindi pala.
"Layuan mo ang anak ko, kung ayaw mong ako mismo ang gumawa ng paraan para magkahiwalay kayo ng tuluyan at hindi mo na siya makita kailanman." Anas nito bago tuluyang umalis at iniwan si sakuragi na naguguluhan.
End of flashback:
"Hindi ko na problema iyon, kasalanan niya kung bakit tinakwil siya dahil ipinaglaban niya ako." Napikon si rukawa sa sinabi ni sakuragi kaya inis na sinuntok niya na naman ito.
"Tangina mo talaga, gago. Hayaan mo ito na ang huling beses na makikita mo siya, dahil isasama ko siya sa pag alis ko." Saad ni rukawa bago tumayo at umalis palayo.
Naging hudyat naman iyon kay sakuragi upang umiyak. Hindi niya kasi akalain na Mahal parin pala siya ni aki.
"Patawad, baby. Pero hindi na talaga Pwede e." Bulong ni sakuragi sa sarili habang umiiyak.