ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ🚨🚨🚨🚨🍼

Part 5

ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ-(Part-5)

ဦးဓနမော်ကွန်းရဲ့ လက်တွေက ကြွေရုပ်လွှာရဲ့ နို့အိအိလေးတွေကို အတင်းဖိချေနေရင်းမှ သူမရဲ့ ခေါင်းလေးကို ဆွဲမော့ပြီး တည်တည်တံ့တံ့ကြီး ကြည့်လာသည်။ ဒီအကြည့်စူးစူးတွေကြား ကြွေ ရင်တွေ တလှိုက်လှိုက် တုန်ရီလှိုက်မောလာရသည်။

ပြွတ်စ်..

နောက်တော့ ဦးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက သူမနှုတ်ခမ်းပေါ် အလုံးစုံ ထပ်တူကျလာသည်။ အားပြင်းပြင်း စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လာတော့ သူမခမျာ အသက်ရှုတောင် ကြပ်လာရသည်။

ဦးရဲ့ လျှာဖျားတွေက သူမ ခံတွင်းထဲ ဝင်ဖို့ မျိုးစုံ ကြိုးစားပေမဲ့ အတင်းဖိပိတ်ထားကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကြောင့် ဦးက အလိုမကျသလို သူမအောက်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ကိုက်ချလာသည်။ စူးခနဲ နာကျင်သွားသော နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့အတူ ဦးရဲ့ လျှာကြီးကပါ သူမခံတွင်းထဲ ဝင်လာပြီး အမျိုးမျိုး မွှေနှောက်ပါတော့သည်။

အွင့် ပြွတ်စ်

''တော်..တော်ပါတော့နော် ''

ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲကနေ အတင်းရုန်းကန်နေတဲ့ သူမကို တချက်လွှတ်ပေးလာပြီး ရင်ခွင်ထဲက သူမကို ငုပ်စိုက်ကြည့်လာသည်။

အခုထိ ကြွေရဲ့ အပေါ်ပိုင်းမှာ အင်္ကျီအဝတ်အစားနဲ့ တူတာဟူ၍ ဘာတခုမှ မတွေ့ရသေး။ ဦးရဲ့ အကြည့်စူးစူးတွေကြောင့် လက်တွေက အလိုလို ရင်သားတွေကို ကွယ်လိုက်မိသည်။ ဦးအကြည့်တွေက ကြွေရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံး ဖောက်ထွင်းတော့မတတ်။

''ကိုယ် မဝသေးဘူး ''

''ဟင်..''

ဦးအကြည့်တွေက ကြွေရဲ့ ရင်သားတွေအပေါ်မှာ လုံးလုံးလျားလျား ရောက်ရှိနေတာကြောင့် ကြွေ မျက်လုံးအပြူးသား ဖြစ်နေရသည်။ ဘာ..ဘာကို မဝတာလဲ..။ ကိုယ်လုံးလေးတောင် ကြုတ်သွားရသည်အထိ။

''ကိုယ် ငယ်ငယ်က နို့တွေ မကြိုက်တတ်ပါဘူး၊ အခုတော့ Favorite တောင် ဖြစ်လို့ အဟွန်း''

သူ့ဘာသာပြော သူ့ဘာသာရယ်ရင်း ကြွေဆီကလည်း အကြည့်မပျက်။ သူမရဲ့ ဆံနွယ်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း..

''ဟုတ်တယ် ကိုယ် ငယ်ကတည်းက နို့မကြိုက်တတ်တာ ညှီလို့လေ အခုတော့ မစို့ရ မနေနိုင်အောင်ပဲ''

''အဟင့် ဦး..ဦး ဒီလို မပြောပါနဲ့ ကြွေ ရှက်တယ်''

တကယ်လည်း ကြွေ အရမ်းရှက်နေပါပြီ။ လူအရှေ့မှာ တိုက်ရိုက် ညစ်တီးညစ်ပတ် စကားတွေ ပြောနေတော့ ဘယ်သူ့က ခံနိုင်ရည်ရှိမှာတဲ့လဲ။

''မရှက်ပါနဲ့ကွာ မင်း ရှက်နေပုံလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းပေမဲ့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ကိုယ်တို့က လင်မယားတွေလေ၊ Sexက ​နေ့တိုင်းလိုလို ဖြစ်မှာပဲ၊ Sexက ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ မဟုတ်ဘူးလား''

''မဟုတ်ဘူး ''

''ဟာ..''

အမြဲလိုလို တဟုတ်ဟုတ်နဲ့ နာခံတတ်တဲ့ သူမက အခုတော့ ပြန်ငြင်းလာလေရဲ့။ ဓနမော်ကွန်းလည်း အံ့ဩတကြီး သူမကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူမက မကျေနပ်သလို မျက်နှာလေး လွှဲသွားရုံမက မျက်စောင်းပါ ထိုးသွားသေးတာ။ အမယ် သူမကလည်း စိတ်ဆိုးတတ်တယ်ပဲလား..။

နှစ်ဦးကြားမှာ တစ်ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်သွားပြီးမှ သူမဆီက စကားပြန်စလာသည်။

''ဦး ကြွေ..ကြွေ ဒီလိုအရာတွေ မလုပ်ချင်လို့မရဘူးလားဟင်''

မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ကြွေရုပ်လေးကို သနားပေမဲ့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ သူက သူမကို မြင်တာနဲ့ လူက ထိန်းသိမ်းမရတော့ဘဲ အမြဲတည်ငြိမ်နေတဲ့သူက သူမနဲ့ကျမှ အမြဲလိုလို စိတ်ကြွနေနေတာမလား။

'' ကိုယ် ပြောပြမယ် အဲဒီအရာတွေက မင်းနဲ့ စိမ်းသက်နေတယ်ဆိုတာ ကိုယ် နားလည်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နဲ့လည်း အဲဒါတွေက ရင်းနှီးနေတာမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ၊ ယောက်ျားဆိုတဲ့အတိုင်း နည်းနည်းပါးပါးတော့ စူးစမ်းတာမျိုးတော့ ရှိတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ မင်းက အခု ကိုယ်ရဲ့ အိမ်ထောင်ဘက် ဖြစ်လာပြီလေ၊ ဘယ်သူမဆို ကိုယ့်အိမ်‌‌ထောင်‌ဘက်ပေါ်တော့ ဒီလိုစိတ်မျိုး ရှိကြတာပဲ၊ နောက်ပြီး အိမ်ထောင်ဘက်ကလည်း ပိုလှနေတော့ ခက်ပြီလေ''

''ဘယ်လို!..''

ကြွေရုပ်ကို လှတယ်လို့ ပြောလာတဲ့ ဦးဓနမော်ကွန်းရဲ့ မျက်နှာကို အံ့သြသလို ကြည့်မိသည်။ လှတယ် ဟုတ်လား ဘယ်နေရာမှာများ လှတာပါလိမ့်။ ​အမြဲလိုလို ပုံးတုံးတုံး နေတတ်တဲ့ ကြွေက ဘယ်နေရာမှာများ လှနေလို့လဲ။

''ကိုယ်ကတော့ မင်းရဲ့အလှအပတွေကို ခံစားမိတယ်၊ ကြွေ မင်းက တကယ်လှတယ်၊ နောက်ပြီး မင်း အဲလို ငိုမဲ့မဲ့ မျက်နှာလေးကလည်း တကယ်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်၊ ကိုယ် အကြိုက်ဆုံးက ဘယ်နေရာလဲလို့ ပြောပြရမလား''

''ဟင့်အင်း မပြော..မပြောနဲ့လို့''

သိနေတယ် ဦးဓန ဘယ်နေရာကို အကြိုက်ဆုံးလဲဆိုတာ ကြွေအသိဆုံးပါ ။ ဒါကြောင့် ဦးဓန ပါးစပ်က ထွက်လာမဲ့ စကားကို နားမထောင်ရဲတာမို့ အလျင်စလို ငြင်းလိုက်ရသည်။

မျက်စိမျက်နှာအပျက်ပျက်နဲ့ ငြင်းဆန်နေတဲ့ သူမကို သဘောကျသလို တဟားဟား အော်ရယ်မိသည်။ အော် ဒီမိန်းကလေးက ကြာလေကြာလေ တော်တော်လေး ချစ်ဖို့ကောင်းလေပဲ။

''ကိုယ် ပြောတာ မင်းနားမထောင်ချင်လည်း ကိုယ်က ဆက်ပြောမှာပဲ၊ ဟုတ်တယ် ကိုယ် မင်းရဲ့ နို့လေးတွေကို ကြိုက်တယ်၊ ပါးစပ်ထဲမှာ အမြဲငုံထားချင်နေတာ အဟားး''

'' ဦး !..''

အထိတ်တလန့်နဲ့ ခေါ်လိုက်တော့လည်း ဦးက ဘာအပြစ်မှ မလုပ်ထားသလို လူကို ​​ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်​ပြီး တဟားဟား သဘောကျသလို ရယ်ပြန်သည်။

အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်း ရှိတာသိပေမဲ့ မလုံမလဲ အခန်းဘေးပတ်ပတ်လည်ကို​ ကြည့်ပြီး စိတ်က မလုံမခြုံ ဖြစ်လာရသည်။

''တကယ်ပြောတာ ကိုယ်ဖြင့်လေ အဲဒီနို့လေးတွေကို နေ့တိုင်း ကိုင်မှာ၊ ကိုယ့်ကို နေ့တိုင်း နို့တိုက်နော်''

''ဟာ.. ဦး..''

''ဟားဟား ''

အ့ အဟင့်..

ပြောလို့တောင် မဆုံးသေး နို့အုံလေးတွေကို လက်နဲ့အပြည့် ဆုပ်နယ်လာပြီး အတင်းငုံ့စို့ပြန်သည်။

ပြွတ်စ် ပြွတ်ပြွတ်..

''အဟာ့ ကျိန်းတယ် ''

နို့တဖက်ကို ဖိချေ၍ စို့ရင်း မော့ကြည့်တော့ သူမ မျက်နှာလေးက ရှုံ့မဲ့နေပြီး လက်တွေကလည်း ထားစရာနေရာမရှိဘဲ လေထဲ အယောင်ယောင်အမှားမှား။ တအောင့်လောက်ကြာတဲ့အထိ ဇိမ်နဲ့ ဖိစို့ရင်း လွှတ်ပေးလိုက်​တော့ နို့သီးဖျားတွေမှာ မြင်မကောင်းလောက်အောင် နီတွက်နေသည်။ ကိုယ်လည်း နို့အဝစို့ပြီး သူမကလည်း မျက်ရည်တွေ ကျနေသည်။

ကြည့်ရတာ ရင်သားတွေ နာသွားတာနဲ့ တူတယ်။ မနာဘဲ ခံနိုင်ရိုးလား သူက အတင်းဖိကြိတ်စို့ထားတာလေ။ ဒီအသီးလုံး၂လုံးကိုမြင်ရင် လူက ဘယ်လိုမှ နေမရတော့။ အသည်းယားသည် ဒါကြောင့်ပဲ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတွေ ဖြစ်ကုန်တာ..။

''နီရဲနေပြီ ကိုယ် ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ထွက်လာမှ ကြက်သီးထိုးပေးမယ်၊ ကိုယ် ရေနွေးမှာထားလိုက်မယ်''

သူ့ဘာသာ ပြောပြီး ကြွေ အခြေအနေကို တချက်ကြည့်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ ပြန်ထွက်လာရင် ရေနွေးနဲ့ ကြက်သီးထိုးပေးမှာတဲ့။ အဲ့ကျရင်တော့ သူကရော သူ့ပါးစပ်ကပါ အငြိမ်နေမှာတဲ့လား..ဟင့်အင်း.. ။

အထိမခံနိုင်တော့သော ရင်ဘတ်တွေကို ကြည့်ပြီး ကြွေ ပိုပိုငိုချင်လာသည်။ အားပြင်းပြင်း စုပ်ယူသွားရင် ကြွေ အသက်တောင် ဘယ်နားထွက်သွားမှန်းမသိ ဖြစ်ရသည်။ အင်္ကျီကြယ်သီးလေးတွေ ဖြစ်သလို တပ်ရင်း ရေချိုးခန်းတံခါး ပွင့်လာမှာကို အလိုလို စိုးထိတ်နေမိတော့သည်။

ဦးက အရမ်းကြမ်းတာပဲ..အဟင့်...။

💙💙💙💙💙💙💙💙

''ဟဲ့ရေ နင့်သတင်းက တိရော တိကျရဲ့လား''

''သေချာပါတယ်ဆို ဟေမာကလည်း ၊ ငါ အသေအချာကို ဒီသတင်းကို ကြားလာတာပါဆို''

''ငါတော့ မထင်ဘူးနော်''

''ဘာ မထင်စရာရှိလဲ၊ အရုပ်ကလေးက လှတာပဲရှိတာ၊ သူနဲ့ငါတို့က အဆင့်အတန်း အတူတူပဲ''

''အေး အဲလိုအဆင့်အတန်းနဲ့ မိန်းမက ထိပ်တန်းသူဌေးကြီး ဦးဓနမော်ကွန်းလို လူကို ရအောင်ယူနိုင်တာ အရမ်းကို ငါက အံ့သြနေတာ''

''ဘာအံ့ဩစရာရှိလဲ ယောက်ျားပဲ မြူပြဆွယ်ပြမှတော့ ကိုယ့်ဘက်ကို ပါလာပြီပေါ့၊ ဘာမှအထင်ကြီးစရာ မရှိပါဘူး ''

ဓနစံအိမ်ကို အလုပ်လာကြတဲ့ အလုပ်သမားတွေ ပြောနေတဲ့ စကားတွေကို ကြွေရုပ်လွှာ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ သူတို့ ဘယ်သူ့အကြောင်း ပြောနေလဲဆိုတာကိုပါ သေသေချာချာ ကြားရတော့ မျက်ရည်လေး ဝဲလာရသည်။ ဟုတ်တယ် သူမလို အဆင့်အတန်းမျိုးနဲ့ ဦးဓနမော်ကွန်းရဲ့ အိမ်သူသက်ထား ဖြစ်လာတာကို ဘယ်သူက ယုံကြည်မှာတဲ့လဲ။ ဦးဓနမော်ကွန်းကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြွေရုပ်ကို ရွေးချယ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဦးဓနမော်ကွန်းက တာဝန်ယူပေးလာတဲ့အပေါ်မှာ လူတွေ ပြောလည်းပြောချင်စရာ။

''ဒီလိုအရေမရအဖတ်မရတွေ ဘာလို့ နားထောင်ပြီး ခံစားနေတာလဲ''

အနောက်ကနေ ကပ်ပြောလိုက်တဲ့ အသံကြောင့် ကိုယ်လုံးလေးက ဆတ်ခနဲ တုန်သွားရသည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးဓနမော်ကွန်းက အနောက်ကို ရောက်နေသည်။ ကြွေရုပ်လွှာ ကြားလိုက်သလို ဦးဓနမော်ကွန်းလည်း အဲဒီလိုအကြောင်း တွေ အကုန်ကြားလိုက်ရတာနဲ့တူပါတယ်။

ဦးဓနရဲ့ မျက်နှာက လုံးဝတည်တည်တံ့တံ့နဲ့ ​ကြောက်ဖို့ကောင်းနေသည်။ အရယ်အပြုံးမရှိတဲ့ ဦးဓနရဲ့ မျက်နှာက အရမ်းကို အရှိန်အဝါကြီးလာသလို ကြောက်ဖို့လည်း ကောင်းသည်။

'' မဟုတ်ရင် မဟုတ်တဲ့အကြောင်း ဝင်ပြောလိုက်ပါလား၊ မင်းက ဒီအိမ်မှာ သခင်မပဲလေ ''

''နေပါစေတော့ ..ဟာ ..ဦး..''

ပြောလို့တောင်မဆုံးသေး ဦးဓနက အလုပ်သမားတွေရှိရာသို့ သွားနေပြီ။ အနောက်ကနေ ကပျာကယာ လိုက်ပေမဲ့ ဦးက အလုပ်သမားတွေရှေ့မှာ ခါးထောက်ကာ ရပ်နေပြီ။

'' ပါးစပ်ဖွာတတ်တဲ့လူမျိုးကို ဒီအိမ်ထဲ အဝင်ခံတာ ဘယ်သူလဲ''

''ဟို..ဟို..''

အလုပ်သမားတွေကလည်း ဦးဓနမော်ကွန်းကို မြင်တာနဲ့ အသက်ရှူဖို့တောင် မရဲဘဲ ကြောက်လန့်​တကြားနဲ့ ဖြစ်နေရှာသည်။ နောက်ပြီး သူတို့ပြောတဲ့ စကားတွေကို ဦးဓနမော်ကွန်းက ကြားလိုက်တယ်ဆိုတာ သိလိုက်တော့ နဂိုထဲက အသက်ရှုဖို့ မရဲဘဲဖြစ်နေရတဲ့အပြင် သေးတွေပါ ထွက်ကျလာမတတ်။

ကြီးမော်ကလည်း ကပျာကယာ သူသို့ အနားသို့ရောက်လပြီး..

''သူဌေးကြီး ဘာဖြစ်တာလဲ''

'' သူတို့တွေကို ဘယ်သူ အလုပ်ခေါ်လိုက်တာလား''

''ကြီးမော်ပါ သူတို့ အလုပ်လိုချင်တယ်ဆိုလို့''

'' ဒီအိမ်ကြီးမှာ လိုက်နာရမယ့် စည်းကမ်းချက်တွေကို ကြီးမော်က မပြောပြလိုက်ဘူးလား''

'' ပြောပြထားပါတယ် အကုန်လုံးပြောပြထားပါတယ် အကုန်လုံးလိုက်နာနိုင်တယ်ဆိုလို့ ​ကြီးမော်က အလုပ်ပေးလိုက်တာပါ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ သူဌေးကြီး ''

''အလုပ်သမားတွေကို ဘယ်လိုစီမံနေလဲ''

ဒီလို အသုံးမကျတဲ့ အလုပ်သမားတွေကို ကြီးမော်က ဘာကိုကြည့်ပြီး အလုပ်ခန့်လိုက်တာလဲမ သိ။ ဦးဓနမော်ကွန်းက ဒီကိစ္စကို လုံးဝအလျှေ့ာမပေးဘဲ အဆုံးထိ စီမံတော့မလို..။

'' အိမ်ရှင်ရဲ့အကြောင်းတွေကို ဒီလိုလက်လွှတ်စပယ် ပြောလို့ရလား''

အလုပ်သမားတွေကလည်း ကြောက်လွန်းလို့ ဒူးတွေတောင် တုန်နေသည်။ ဦးကလည်း ဘယ်မျက်နှာကိုမှ မထောက်ပဲ မေးလာသည်။ တင်းမာပြတ်သာလွန်းတဲ့ ဦးရဲ့ အရှိန်အဝါတွေက ဒီနေရာမှာ တော်တော်လေး သိသာသည်။

ကြီးမော်က အခြေအနေတွေကို နားလည်သလို ရှိလာပြီး ..

''ကြီးမော် အမှားပါ သူတို့ကို အလုပ်ထုတ်လိုက်ပါ့မယ်၊ နောက်တစ်ခါ ဒီလို မဖြစ်စေရပါဘူး''

''အလုပ်သမားက အလုပ်သမားလို မနေတတ်တာပဲ၊ အိမ်ရှင်ရဲ့ အကြောင်းတွေ အလုပ်ပေးထားတဲ့ကိုယ့်အလုပ်ရှင်ရဲ့ အကြောင်းကို မထီလေးစားပြောရဲရလောက်တဲ့ သူတို့ကို ကျုပ် ဘယ်လို အပြစ်မျိုး ပေးရမလဲ''

''ကြီးမော်အမှားပါ ​ကြီးမော် သူတို့ကို အားလုံးပြောပြထားပြီးပါပြီ၊ မလိုက်နာတဲ့ သူတို့တွေကို အလုပ်ထုတ်ပြီး အပြစ်ပေးပါ့မယ်''

''ဒီကိစ္စကို နောက်တစ်ခါ ထပ်မဖြစ်စေရဘူးလို့ ကြီးမော် ကတိပေးလား''

''ကတိပေးပါတယ် သူဌေးကြီးကိုလည်း တောင်းပန်ပါတယ်''

ကြီးမော်က သူအပြစ်မဟုတ်ဘဲ ဦးဓနမော်ကွန်းကို တောင်းပန်ရသည်။ အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်အနေနဲ့ အလုပ်သမားအသုံးမကျတော့ သူကိုယ်တိုင်မှာလည်း တာဝန်ရှိတယ်မလား ။

''သူတို့ကို ထိုက်သင့်တဲ့အပြစ်ပေးမှာပါ''

''အခု လောလောဆယ် ကြွေရုပ်ကို တောင်းပန်လိုက်''

ဦးဓနရဲ့ စကားအဆုံး အလုပ်သမား၃ယောက်ကလည်း ကြွေရုပ်လွှာအရှေ့ ဒူးထောက်ချကာ

''တောင်းပန်ပါတယ် နောက်.. နောက် မဖြစ်စေရပါဘူး ''

''ဖြစ်စရာလဲ မရှိပါဘူး မင်းတို့ကို အလုပ်ဖြုတ်လိုက်ပြီ၊ ဒီအလုပ်မှ မဟုတ်ဘူး ၊ မင်းတို့ ဘယ်နေရာမှာပဲ အလုပ်လျှောက်လျှောက် မင်းတို့ကို ဘယ်သူမှ မလုပ်မပေးစေရဘူး၊ အဲ့ဒါ မင်းတို့ အာချောင်တဲ့ အပြစ်ပဲ''

''ဒီလို.. ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်မတို့မှာ မိသားစု ရှိသေးလို့ပါ အမေအိုနဲ့ ကလေးတွေကို လုပ်ကျွေးနေရလို့ပါ''

သူတို့ကလည်း ဦးဓနကို ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်ကြသည်။ ခြေသလုံးဖက်မတတ် တောင်းပန်နေကြတော့ ကြွေရုပ် မမြင်ရက်တော့ပေ။

''ဦး အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့နော် ကြွေပဲ ကြားကနေ တောင်းပန်ပါတယ် အလုပ်ကပဲ ထုတ်လိုက်ပါ ဟို ဘယ်နေရာမှာမှ အလုပ်မရအောင်တော့ မလုပ်ပါနဲ့နော် ''

ကြားကနေ အသည်းအသန် ဝင်တောင်းပန်နေတဲ့ ကြွေကို ဓန အလိုမကျသလို ကြည့်လာသည်။

''သူတို့ကို ကျုပ်မမြင်ချင်တော့ဘူး ဒီတခါတော့ လျော်ပေးလိုက်မယ် ''

''ကြီးမော်လည်း သေသေချာချာလေး စစ်ဆေးပြီး အလုပ်သမားတွေ ခေါ်ပါ့မယ်''

''ဒီလိုပဲလုပ်ကြတာပေါ့ လာလိုက်ခဲ့..''

ဦးဓနက ကြွေရုပ် လက်ကို လှမ်းဆွဲ၍ အပေါ်သို့ တက်သွားသည်။

ကြီးမော် သူမ အရှေ့က သုံးယောက်ကိုတော်တော်လေး ဒေါသထွက်နေသည်။ အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်အနေနဲ့ အလုပ်သမားတွေ အပြစ်ပေးတဲ့နေရာမှာ စည်းကမ်းကြီးတာမို့ အားလုံးက ကြီးမော်ကို ကြောက်ကြတဲ့အပြင် သူဌေးကြီးကပါ ဖမ်းမိသွားတော့ သူတို့အတွက် ရမယ့်အပြစ်က သေးသေးလေးတော့ မဟုတ်တော့ပါ။

ကြောက်ဒူးတွေ တုန်နေတဲ့ အလုပ်သမားသုံးယောက်ကို ..

'' သမီးကြွေရုပ် ဝင်တားပေးလို့ နင်တို့ သက်သာသွားတယ်မှတ်''

💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙

To be continue

ရှင်မွှေးလွန်း