Kanina pa siya bagot na bagot. Samantalang ang Boss naman niya ay kanina parin nagbababad sa Laptop nito, nag order nga lang ito kaninang Tanghali ng pagkain pero para sa kaniya lang dahil hindi din naman ito kumain.
Kaunti lang din ang kinain niya dahil wala naman siyang gana. Pabalik-balik na lamang siya sa sala, terrace at kuwarto pero hindi naman siya nito kinakausap hanggang sa maghapon na.
Or maybe he just don't want to be distracted na naiintindihan naman ni Lauren.
Instead of boring herself. She decided to call her Brother Viron para kumustahin ang mga ito. Naalala niya tuloy na kailangan pa pala niyang kausapin ang Daddy ng mga Kapatid niya.
Sa isiping may possibilidad na kukunin nito ang dalawa ay nalulungkot na siya. Nagsimula na ring manikip ang dibdib niya tulad ng dati.
Alam kasi niya sa sariling wala siyang magagawa kong anuman ang magiging desisyon nito. She's just worried, matagal din niyang nakasama ang mga ito sa nakalipas na mga taon kaya mahirap para sa kaniya na pakawalan sila at hayaang bumalik ang mga ito sa poder ng Daddy nila who has the full rights.
"Hey.."Sagot ni Viron matapos ang ilang ring.
A smiled formed to her cute lips. Namiss tuloy niya ang dalawa ng marinig ang matigas at lalaking-lalaki nitong boses."Hey. Did I disturb you? Where's Heinrich?"
"She's with your Friend Roxan. We're here in the Park- as usual jogging to lose fat and to maintain our healthy lifestyle. How are you??"
She felt like crying. Imbis na siya ang nagtatanong non ay ito pa ang gumawa. Biglang lumitaw sa balintataw niya ang senaryo kong saan masaya silang nagjo-jogging.
Doing exercises at night is one of their siblings bonding plus kasama pa nila si Roxan. Gabi sila nag e-exercise dahil yun ang oras na free silang lahat. Si Roxan din kasi ang pasimuno sa exercise nilang iyon kisyo daw ay importante talaga ang healthy lifestyle sa buhay ng Tao and she was right.
"I'm fine. Okay naman ba kayo diyan?"
Humihingal itong sumagot sa kaniya."Yes. You know we're always okay.."Biro nito.
Natawa siya, he just wanted to lighten the talks. Kilalang-kilala siya ni Viron, alam nitong namimiss niya ang mga ito.
"Is that Ate Lauren??"
"Yeah.."
Tumili ito, narinig niya sa background ng tawag."Can I talk to her?"
"Sure."Ibinigay nito sa Kapatid ang Cellphone at ilang sadali lang ay si Heinrich na ang kausap niya.
"Ate! Is that true?!"
Naguluhan at kinabahan siya sa ibinungad nitong tanong."What do you mean??"
"Oh my God Ate! Tita Roxan tell us 'bout you doing a three months services for Mr. Baldivino!!"
"You're making me so nervous Heinrich..."Natatawang sagot niya.
"Oh c'mon Ate Lauren. Is that true?"
"Yes it is. I'm his private Flight Attendant for three months, what about it?"
Inis na tumili ito. Narinig niya ang tawa ng kaibigang si Roxan sa kabilang linya."What about it?! Seriously Ate, si Mr. Santiago Baldivino kaya yan. Alam mo bang crush na crush yan ng mga Classmates ko? Even my Adviser.."
"Really??"
"Yes. Ipagyayabang ko talaga that you're working with him to make them jealous! Who wouldn't right? You are working with the famous Lawyer and a notorious Business Man!"
Napairap siya sa kawalan, hindi niya alam kong bakit. Dahil ba sa sinabi nitong crush ito ng mga Classmates niya o ng Professor nito. She's not jealous that's it, really?
Natapos ang usapan nila ng magpaalam na ang mga ito. Nagkausap narin sila ni Roxan about her property at sobrang natuwa ito para sa kanila. Hindi na muna niya pinasabi sa dalawa ang tungkol doon because she wants to make it a surprise.
Bukas o sa susunod na araw ay pababalikin na niya si Viron at Heinrich sa Mansion. Nakausap narin nito si Manang Esmi ang dating katulong nila.
Ibinaba niya ang Cellphone at tinungo ang banyo. Dumiritso siya paharap sa salamin at tinitigan ang sarili, inayos niya ang buhok. Lalabas na sana siya ng bumukas ang pintuan and it was him while looking at her intently.
"Are you ready?"
"Po??"
Natawa ang Binata dahil sa naging reaksiyon niya."You want to go out right? Or maybe you change your mind and wanted to stay here?"
Nataranta siyang umayos ng tayo dahil sa sinabi nito. Siyempre gusto niyang lumabas, nababagot narin kasi siya. Gusto niyang makasinghot man lang ng hangin mula sa labas.
"Hindi! Hindi pa a-akala ko po kasi may gagawin kapang Trabaho. Pasensya na po.."
"Whatever. I'm just going to change my clothes real quick. I'll wait for you here in the living room."Nauna na itong tumalikod, may dinaanan itong ilang damit na nakapatong sa paanan ng kama na hindi man lang niya napansin kanina.
Bago paman ito magalit ay nagmamadali narin siyang naghanap ng masusuot dahil baka magbago pa ang isip nito at hindi na tumuloy lalo pa at maulan.
Isang itim na black highwaist jeans ang sinuot niya. Pinarisan niya ng baby blue turtleneck na pinatungan ng itim na oversized sweater and a strappy winter boots. Sobrang lamig din kasi sa labas dahil umuulan.
Inilugay lang niya ang buhok niya saka nag apply ng minimal make ups para hindi naman siya haggard tingnan.
Sinipat niya ang oras sa Cellphone at alas sais na ng gabi. Sakto din ang pagpasok ni Santiago mula sa labas.
"I thought you'll wait for me in the living room??"Napakainosente niyang tanong.
Napatitig siya ng mabuti sa buong hitsure nito. He wear a wool sweater with black overcoat vintage long na pinarisan ng pang-ibabang pants and a clark atticus LT mid leather boots.
Napakaguwapo nitong tingnan idagdag pa ang nakalugay nitong itim na scarf sa leeg.
Nag-angat siya ng tingin dahil hindi man lang nito pinansin ang tanong niya at lumapit ito sa kaniya."What took you so long?"
"Sorry po Sir pero hindi pa naman umabot ng isang oras ang p-pagbibihis ko?"
Dahan-dahan itong naglakad palapit sa kaniya, he grab her waist and touch her shoulder."Tss. Hindi nga, or maybe you want to stay here for an hour? We can do somethin-"
"I'm done!"
Napahalakhak ito dahil sa ginawa niya na lumayo siya rito kaagad. Baka kong saan pa mapunta ang gagawin nito lalo pa at marami itong pinapahiwatig sa titig nito.
Tumakbo na siya palabas bitbit ang bag niya dahil nakita niya kong papaano sumilay ang nakakalokong ngiti sa labi nito and Lauren knows that he's up to something.
Bago paman siya tuluyang makalabas patungong elevator ay nahila na siya nito sa kamay at walang kahirap-hirap na idinikit sa katawan nito.
Their foreheads kissed while their both nose were touching each others.
Ilang dangkal na lang din ang pagitan ng kanilang mga labi. Naaamoy pa ng Dalaga ang bango ng mint na ginamit ng Boss niya sa bunganga nito.
"You crazy Woman..."He whispered.
He was about to kiss her when they heared the elevator open. Namumula ang mukha na lumayo siya rito at hindi na muling tiningnan pa ang ekspresyon ng mukha ni Santiago.
Pumasok silang pareho sa elevator ng lumabas na ang mga sakay nito. Sa kinamalasmalasan nga lang ay sila lang dalawa sa loob, di alam ni Lauren kong sadyang mapaglaro lang ba talaga ang tadhana o pinaglalaruan sila.
Naramdaman na lamang niya ang paglapit ng Boss niya sa kaniya at ang paghawak nito sa kaniyang nanlalamig na kamay. Hanggang ngayon ay hindi parin siya mapakali sa tuwing malapit ito sa kaniya.
Ayaw din niyang masanay sa presensya ng Binata dahil baka lunurin siya nito sa pag-asang hindi naman sigurado.
She didn't even know why is he acting like this. Itong mga pagbabagong nakita niya sa Binata ay hindi niya alam kong totoo. Ang mga tawa nito, sweetness and his concern na apektado siya.
Pero bago paman siya mag-isip ng kong ano-ano ay bumukas na ang elevator. Magkahawak parin sila ng kamay, pinagtitinginan na sila ng mga Tao lalo na sa may reception area dahil kilala ang Boss niya ng mga taong nandoon.
Ang ibang Babae ay iniirapan siya at tinataasan ng kilay. Yumuko na lamang siya dahil sa hiya.
Hanggang sa makarating sila sa parking area. Isang valet ang na-abot ng susi sa kasama niya. Pinagbuksan din siya ni Santiago ng pinto, nagpasalamat lamang siya at nagkabit na ng seat belt pagkaupo.
Pumasok narin naman ito kaagad saka minaniubra ang kotse paalis doon sa lugar.
...