U
ရွှမ်း
"အာ့"
ရွှမ်း
"အာ့"
တွဲချည်ထားသည့် လက်နှစ်ဘက်ကို ရင်ဘက်ပေါ်တွက် ခပ်တင်းတင်းလက်သီးဆုပ်လျက် ဆိုဖာအားမှီကာ ဆွေးတယောက် သူ့အတွင်းပေါင်သားများပေါ်တွင် ကျရောက်လာသည် ခါးပတ်ရိုက်ချက်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံနေရသည်။ အမြဲ နှုပ်ခမ်းကိုက်ကိုကြိတ်မိတ်နေတတ်သော်လဲ sattကမူ ထိုသို့အပြုအမူကိုမကြိုက်ပေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူနောက်ထပ်မလုပ်မိစေရန် သတိထားရသည်။ ဆွဲဖာပေါ်တွင် ဒူးထောင်ကာကားတင်ထားသည့် ဖြူဖွေးကာ ကြုံခိုင်တောင့်တင်းသည့်ပေါင်သွယ်သွယ်မှာ ခါးပါတ်ရာနီရဲရဲများ အစင်းလိုက်ရှိနေသည်။ အချက်၂၀ပြည့်သည့်အခါ စက်က သူ့အောက်မှ ကောင်လေးကိုကြည့်ကာ ရပ်တန့်လိုက်သည်။
ခါးပါတ်ကိုဘေးဘက် လွင့်ပြစ်လိုက်ရင်း ဆွေးအား တချက်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဆွေး ကိုယ့်ကိုချွတ်ပေးအုံး"
ဆွေး ကြိုးချည်ထားသောလက်အား အားဖြင့်ရှုန်းကာ နတ်ကတိုင်မှာ ပြဲသွားပြီး သူ့လက်တွန်လဲ နီရဲသည့် အဆင်းရာကြီးကျန်သွားလေသည်။ သို့သော် ထိုအရာအားသူအာရုံမစိုက်နိုင်သေးချေ။ စက် ထံပါးကို ရွေးလျားရင်း ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးအလယ်က ပွင့်ထွက်မလိုဖြစ်နေသောအကျနှစ်ဖက်ကိုအတင်းဖိနိုပ်ထားရသော အမောင်ကြယ်သီးများကို ဖြုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကြံခိုင်တောင်တံလှသည့် ရင်အုံမှာ ကျည်ဒါဏ် အမာရွတ်တချို့နှင့် အစင်းလိုက် အမာရွတ်သုံးခုရှိလေသည်။ သူ့လက်မောင်းတလျှောက် အမာရွတ်များအား ဖုံးရန် တက်တူးများစွာရှိသော်လဲ ရင်အုံ၊ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတေလျှာက်နှင့် ကျောပြင်တွင်မှု အမာရွတ်များသာရှိသည်။ သူ့၏ညှပ်ရိုးကနေ မေးစေထိ တရုတ်စာတန်း၂တန်းကို ဒေါင်လိုက် တက်တူးထိုးထားသေးသည်။ ထိုစာတန်းမှာ စက်နှင့် အလွန့်အလွန်ပနံသင့်လှပြီး မြင်သည့်သူတိုင်း ပြေးပင်လျက်ချင်မိစေသည်။
အင်္ကျီကျွတ်သွားသည်နှင့် ဆွေးခါးကို သူ့ခါးဆွဲကပ်လိုက်ရင်း စက်က သူရဲ့မို့မောက်နေးတဲ့တဲလေးဖြင့် ဆောင့်နေရင်း
"အပြစ်ပေးလို့တောင်မပြီးသေးဘူး ကိုယ်ဟာကြီးကမာနေပြီး အဲ့ဒါ အချစ်လေး အပြစ်ပဲ ကိုယ်အပစ်ပေးနေတဲ့အချိန် အရည်တွေစိုနေလို့မဖြစ်ဘူးလေ ကိုယ့်ကိုfu*kပေးခိုင်းနေသလိုပဲ"
ဆွေးမျက်နှာရဲရဲအားကြည့်ရင်း ဆွေးကို ရုတ်ချည်းမြှောက်ကာ ထမ်းလိုက်ပြီး အခန်းဆီဦးတည်လိုက်သည်။ ခုတင်ပေါ်ပစ်ချရင်း ဆွေးကို အတင်းနမ်းလာသည်။ မွတ်သိပ်ပြင်းပြသည့် တဏှာဆန်ဆန်အနမ်းမှာ နှစ်ယောက်သားစီးမြောရင်း တယောက်ကိုတယောက် ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ခံတွင်းတွင်းမှလျှာခြင်းလိမ်ကာ အပြန်အလှန်စားသုံးရင်း အသက်ရှုမဝသည်အထိ တယောက်ကိုတယောက်စူးစမ်းနေမိကြသည်။
"ဆွေး မင်းရင်သားတွေက ရမ်းကိုအိစက်မနေဘူးလား? အဲ့ဒါကငါ့ကိုစာဖို့ခေါ်နေသလိုပဲ" ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဆွေးချယ်ရီသီးလေးနှစ်ခုကို လျှာဖြင့်လျှက်လိုက်သည်။ ဆွေးချယ်ရီသီးလေးကိုလျှာဖြင့်လျက်ရင်း ဆွေးကို မော့ကြည့်လာသည့် အကြည့်မှာ ဆွေးပူစီလေးကို ပိုမိုအရည်ရွမ်းသွားစေသည်။ ထိုသို့သော ပျားရည်အိုင်လေးကို စက် လက်ချောင်းများဖြင့်နှစ်လိုက်ရင်း သူခိုအောင်းရာနေရာအတွက် စတင်ချဲ့ထွင်လာသည်။ ဆွေး၏ချယ်ရီသီးများကို စုပ်ယူရာမှ ခပ်ပြင်းပြင်းကိုက်လိုက်တိုင်း ဆွေးထံမှာ အော်ညီးကာ hornyနေသည့်မျက်နှာမှာ မြင်သူတကားရူးသွားမလိုပဲ။ ထိုသို့သောအမူအရာကို သူသာလျှင် မြင်ချင်သည်။ သူဆွေးအား ဘယ်တော့မှ လက်မလွှတ်ချင်တော့ပေ။ သူ့အလိုရမက် ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်မှာ လွန်ခဲ့သည့်ငါးနှစ်က ဆယ်ကျော်သက်လေး စက်ကဲ့သို ချုပ်တည်းနိုင်သည့် အဆင့်မဟုတ်တော့။ ခေါင်ဆောင်တယောက်ဖြစ်သည့် အရွယ်ရောက်ပြီးသည့် လူကြီးမင်း စက် အဖြစ်ထိန်းချုပ်မရအောင်ပြောင်းလဲသွားလေပြီ။ သူထိုသူအား သေသည်ထိအနားတွင် ခေါ်ထားရပေလိမ့်မည်။
"ဆွေး ကိုမင်းရဲ့ပန်းပွင့်လေးကို အရင်စားမယ်၊ ပြီးရင်မင်းရဲ့ ဂန္မာပန်းလေးအလှည့်ပေါ့၊ မင်းနောက်ပေါက်ကိုမသုံးတာကြာပြီဆိုတော့ အပျိုလေးလိုဖြစ်နေမှာဆိုးတယ်"
"...." တိုးလာလာသည့် စက်ရဲ့လီးကြောင့် ဆွေးတယောက် စကားမပြန်နိုင်ပေ။ ထိုသူသည် ရှိသမျှအားကုန်သုံးကာ သူ့အထဲအပြည့်ဖြည့်နေလေသည်။ စက်မှာ အနောက်တိုင်းသားကပြားဖြစ်သလို သူ၏လိင်တံမှာလဲ အကြီးဆုံးဆိုဒ်အမျိုးအစားတွင်ပါသည်။ သူ့ဘေးတွင် အပျိုမယ်လေးများ အများအပြားရှိနေရသည့်အကြောင်းမှာ တယောက်ကို တချီပင် ကောင်ကောင်မခံနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ဆွေး၏ ရှေ့ဘက်အပေါက်လေးမှာ နာရီအတော်ကြာသည်အထိ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်ထိုးသွင်းခံရသည်။ ဆွေးဘတွင် တခါမှာဤသို sexကို ရူးရူးမူးမူးဖြစ်သည်ထိ အာသာပြင်းပြမှုမရှိခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပေပြီ။
သူ့အားရိုက်နှက်နေသည့်တိုင် သူနှစ်သက်၏။
သူ့အားပြင်းပြင်းထန်ထန်ရူးသွပ်စွာထိုးသွင်းနေသည်ကိုလဲ နှစ်သက်၏။ သူနို့သီးခေါင်းများအား ပြတ်ထွက်မတန့် ကိုက်ထားသည်ကိုလည်းသဘောကျ၏။ အနောက်ကနေလုပ်တိုင်း သူ့တင်ပါးကို ရိုက်နှက်တတ်သည်ကိုလဲ ကျေနပ်မိသည်။
သူ၏ကိုယ်ဝှက်နေသောလိုအင်ဆန္ဒကြောင့်ပေလော၊ ထိုသူ၏ လွမ်းမိုးနိုင်စွမ်းအားပြင်းသည့် အရှိန်အဝါဖြင့် အပြုအမူကြောင့်ပေလော မစဉ်းစားနိုင်တော့။
ထိုသို အရမ်းထန်နေသည့် သူ့အောက်မှလူကိုကြည့်ရင်း စက်တယောက် သူ့ခါးအား ပိုမိုအလုပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကျစ် အဲ့လိုမျက်နှာနဲ့ ကိုယ့်လီးကိုဆွဲစုပ်ထားလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ အချစ်လေးရဲ့ နောက်မှကိုယ့်အဆိုးမဆိုနဲ့နော်"
ထိုသူက သူ့ ပူစီလေးထဲကို ထိုးသွင်းရင်း သူ့နောက်ပေါက်ကိုချဲ့နေခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့ပေါက်အား အပြည့်ဖြည့်ပြီးမှသာ သူ့နောက်ပေါက်အားထိခဲ့သည်။ သူ့နောက်ပေါက်မှာ နှစ်ပေါင်များစွာတိုင် မထိမတွေ့ခဲ့သောကြောင့် အပျိုလေးလိုဖြစ်နေပြီး နာကျင်ခဲ့သောကြောင့် ဆွေးတယောက် မျက်ရည်ပင်ကျခဲ့ရသေးသည်။
ထိုသူက သူ့မျက်ရည်များကိုလျှက်ရင်း နို့သီးခေါင်းများကိုချေပေးကာ
"စိတ်လျော့နော် မနာတော့ဘူး လိမ္မာတယ် အချစ်လေးလျော့ထား မဟုတ်လဲကိုယ်လဲနာတယ်လေကွာ အတင်းညစ်မထားရဘူး လိမ္မာတဲ့ကောင်လေ မနာဘူး မငိုနဲ့နော်" ပါးစပ်မှလဲ သူ့နားသီးကိုစုပ်ယူရင်း အနိမ့်သံဖြင့်ချောမြူနေခဲ့သည်။ ထိုညမှာ သူ၏အပြစ်ဒဏ်ကို ပြီးဆုံးသည်ထိ မခံယူခဲ့ရဘဲ ထိုသူနှင့် အိပ်ယာပေါ်တက်၍သာ ကုန်ဆုံးလိုက်တော့သည်။
.....
ကုန်ကားကြီးများပေါ်တွင် သရက်သီးဖာများပြည်နေလေသည်။ ထိုကားများပေါ်တွင် ထိပ်တန်းလေ့ကျင့်ထားသည့် လုံခြုံရေးများက ကားမောင်းသမားအဖြစ်တာဝန်ယူထားသည်။ ထိုကားများအနက်မှတစီးပေါ်တွင် ဘေးခရီးသည်ထိုင်ခုံးပေါ်တွင်ထိုင်ရင်း ကားမောင်းမည့် သူ့လက်ထောက်ကိုပျင်းရီစွာစောင့်နေသည်။
ဂျောက်
ယာဉ်မောင်းနေရာမှာကားတံခါးဖွင့်လာပြီး လူတယောက်ဝင်ထိုင်လာသည်။
ဆွေးက မှီနေရာမှာ ထိုသူဘက်ကိုလှည့်ကာ စကားပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာပင် လက်တစုံက သူ့၏လည်ပင်ပေါ်ကျရောက်လာပြီး ကားတံခါးနှင့်ဖိကပ်ကာ တင်းကျပ်နေအောင်ဖိတွန်းထားသည်။ ဆွေးမြင်ကွင်းထဲတွင် sattရဲ့ ဝံပုလွေသားရဲလိုမျက်ဝန်းတစုံက စူးရဲရဲအကြည့်ကို မြင်လိုက်ရပြီး ဆွေးမျက်စံများမှာ ကြုံဝင်သွားသည်။
ေဆွးမည်မျှပင်ရှုန်းကန်နေပါစေ ထိုသူမှာ လွတ်မပေးချေ။ ထိုသူ့၏မဲေမှာင်ေနသည့်မျက်နှာထက်မှ အကြည့်စူးစူးမှာ မပြောင်မလဲရှိချေသည်။ စက်လက်မောင်းကို ရိုက်ပုတ်နေသော်လဲ စက် မှာ စိတ်ရိုင်းဝင်နေသည့် သားရဲပမာ။ နောက်ဆုံးအခိုက်အတန့်မှသာ လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ချောင်းပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆိုးနေသည့် ဆွေးအားမေးရိုးကနေ အတင်ဆွဲကာ အကြည့်ချင်းစုံစေလိုက်သည်။
"ဒီလိုကိစ္စကြီးကို ဘယ်လိုသတ္တိနဲ့များ ကိုယ်ဘာသာဆုံးဖြတ်ရဲတာလဲ မင်းကိုအိပ်ယာပေါ်ကမထနိုင်အောင် လိုးထားပေးမှာ မင်းကအိမ်မှာလိမ်လိမ်မာမာမှာလား?၊ ဟင်!! ငါမင်းကို အမြဲတမ်းသံကြိုးနဲ့ချည်ပြီး ငါ့ဘေးမှာပိတ်လှောင်ထားလိုက်မယ်ဆိုတာ ယုံလား!"
" စက် ဒါအလုပ်ကိစ္စကြောင့်လေ ငါ့အလုပ်ကိစ္စထိ ဘယ်တုန်းကဝင်ပါလို့ရသွားတာလဲ"
"မင်းက နယ်မြေခေါင်းဆောင်မဟုတ်ဘူးလား ဘယ်တုန်းက ဒီလိုပစ္စည်းပိုတဲ့အလုပ်တွေထိ ဝင်ပါသွားရတာတုန်း!" စက်အသံမှာ ဒေါသရောနေပြီး တချက်လေးမှပြန်ကျမသွားပေ။ ေဆွး မျက်ဝန်း အပြစ်ရှိစိတ်တချက်လက်သွားသည်။ တကယ်တော့ သူ စက်အား ရက်ပိုင်းဖြစ်ဖြစ် ရှောင်နိုင်ရန်လုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
"ဝယ်လက်ကတောင် မင်းကိုယ်တိုင်တွေရလောက်သည်အထိအရေးကြီးတာ အဲ့ဒီဝယ်လက်ရဲ့ပစ္စည်းပိုတာကို ငါကိုယ်တိုင်ပို့ပေးရတာ သဘာဝပါပဲ"
"ကောင်းပြီ အတူတူသွားကြတာပေါ့"
"ရူးနေလား ငစက်"
သို့သော် စက်ကတော့ စထွက်ရန်ပြင်ဆင်နေလေပြီ။ ပုံမှန်ပစ္စည်ပို့ဆောင်သည်မှာ အန္တရာယ်သိပ်မများလှ ၊တခါတလေ ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်ခံရတတ်သော်လဲ ကိစ္စကြီးကြီးမားမားမရှိပေ။ သို့သော် စက်ပါလာသည်မှာထူးခြားလှသည်။ ထိုလမ်းမှာမလုံခြံပေ။ အကယ်၍ သူတို့အထဲ၌သတင်းပေးတယောက်ယောက်သာရှိပါက စက်၏အသက်အန္တရာ်မှာ ဆိုးရိမ်ရသည်။
သို့သော်စက်ဆိုသူ့ ထိုလူမှာ ဆွေးနိုင်နိုင်သည့်သူမဟုတ် ။ ဆွေးသက်ပြင်းချယုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ ကုန်ကားများမှာ စတင်ထွက်ခွာခဲ့ပြီး တနေရာအရောက် လမ်းမကြီးမှခွဲကာ ရံဖန်ရံခါသာ အသုံးပြုမှန်းသိသာသည့် မြေသားလမ်းအတိုင်းဝင်လာကာ ထိုင်း-မြန်မာ နယ်စပ်မှ မြန်မာ့နယ်မြေအတွင်းသို့ တဖြည်းဖြည်းဝင်ရောက်လာသည်။
Z
႐ႊမ္း
"အာ့"
႐ႊမ္း
"အာ့"
တြဲခ်ည္ထားသည့္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ရင္ဘက္ေပၚတြက္ ခပ္တင္းတင္းလက္သီးဆုပ္လ်က္ ဆိုဖာအားမွီကာ ေဆြးတေယာက္ သူ႔အတြင္းေပါင္သားမ်ားေပၚတြင္ က်ေရာက္လာသည္ ခါးပတ္႐ိုက္ခ်က္ကို ႀကိတ္မွိတ္ခံေနရသည္။ အၿမဲ ႏႈပ္ခမ္းကိုက္ကိုႀကိတ္မိတ္ေနတတ္ေသာ္လဲ sattကမူ ထိုသို႔အျပဳအမူကိုမႀကိဳက္ေပ။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ သူေနာက္ထပ္မလုပ္မိေစရန္ သတိထားရသည္။ ဆြဲဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာင္ကာကားတင္ထားသည့္ ျဖဴေဖြးကာ ႀကဳံခိုင္ေတာင့္တင္းသည့္ေပါင္သြယ္သြယ္မွာ ခါးပါတ္ရာနီရဲရဲမ်ား အစင္းလိုက္ရွိေနသည္။ အခ်က္၂၀ျပည့္သည့္အခါ စက္က သူ႔ေအာက္မွ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ရပ္တန႔္လိုက္သည္။
ခါးပါတ္ကိုေဘးဘက္ လြင့္ျပစ္လိုက္ရင္း ေဆြးအား တခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ေဆြး ကိုယ့္ကိုခြၽတ္ေပးအုံး"
ေဆြး ႀကိဳးခ်ည္ထားေသာလက္အား အားျဖင့္ရႈန္းကာ နတ္ကတိုင္မွာ ၿပဲသြားၿပီး သူ႔လက္တြန္လဲ နီရဲသည့္ အဆင္းရာႀကီးက်န္သြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာအားသူအာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ေသးေခ်။ စက္ ထံပါးကို ေ႐ြးလ်ားရင္း ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးအလယ္က ပြင့္ထြက္မလိုျဖစ္ေနေသာအက်ႏွစ္ဖက္ကိုအတင္းဖိႏိုပ္ထားရေသာ အေမာင္ၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳပ္ေပးလိုက္သည္။ ႀကံခိုင္ေတာင္တံလွသည့္ ရင္အုံမွာ က်ည္ဒါဏ္ အမာ႐ြတ္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ အစင္းလိုက္ အမာ႐ြတ္သုံးခုရွိေလသည္။ သူ႔လက္ေမာင္းတေလွ်ာက္ အမာ႐ြတ္မ်ားအား ဖုံးရန္ တက္တူးမ်ားစြာရွိေသာ္လဲ ရင္အုံ၊ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားတေလွ်ာက္ႏွင့္ ေက်ာျပင္တြင္မႈ အမာ႐ြတ္မ်ားသာရွိသည္။ သူ႔၏ညႇပ္႐ိုးကေန ေမးေစထိ တ႐ုတ္စာတန္း၂တန္းကို ေဒါင္လိုက္ တက္တူးထိုးထားေသးသည္။ ထိုစာတန္းမွာ စက္ႏွင့္ အလြန႔္အလြန္ပနံသင့္လွၿပီး ျမင္သည့္သူတိုင္း ေျပးပင္လ်က္ခ်င္မိေစသည္။
အက်ႌကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ေဆြးခါးကို သူ႔ခါးဆြဲကပ္လိုက္ရင္း စက္က သူရဲ႕မို႔ေမာက္ေနးတဲ့တဲေလးျဖင့္ ေဆာင့္ေနရင္း
"အျပစ္ေပးလို႔ေတာင္မၿပီးေသးဘူး ကိုယ္ဟာႀကီးကမာေနၿပီး အဲ့ဒါ အခ်စ္ေလး အျပစ္ပဲ ကိုယ္အပစ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ အရည္ေတြစိုေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ ကိုယ့္ကိုfu*kေပးခိုင္းေနသလိုပဲ"
ေဆြးမ်က္ႏွာရဲရဲအားၾကည့္ရင္း ေဆြးကို ႐ုတ္ခ်ည္းေျမႇာက္ကာ ထမ္းလိုက္ၿပီး အခန္းဆီဦးတည္လိုက္သည္။ ခုတင္ေပၚပစ္ခ်ရင္း ေဆြးကို အတင္းနမ္းလာသည္။ မြတ္သိပ္ျပင္းျပသည့္ တဏွာဆန္ဆန္အနမ္းမွာ ႏွစ္ေယာက္သားစီးေျမာရင္း တေယာက္ကိုတေယာက္ ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။ ခံတြင္းတြင္းမွလွ်ာျခင္းလိမ္ကာ အျပန္အလွန္စားသုံးရင္း အသက္ရႈမဝသည္အထိ တေယာက္ကိုတေယာက္စူးစမ္းေနမိၾကသည္။
"ေဆြး မင္းရင္သားေတြက ရမ္းကိုအိစက္မေနဘူးလား? အဲ့ဒါကငါ့ကိုစာဖို႔ေခၚေနသလိုပဲ" ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေဆြးခ်ယ္ရီသီးေလးႏွစ္ခုကို လွ်ာျဖင့္လွ်က္လိုက္သည္။ ေဆြးခ်ယ္ရီသီးေလးကိုလွ်ာျဖင့္လ်က္ရင္း ေဆြးကို ေမာ့ၾကည့္လာသည့္ အၾကည့္မွာ ေဆြးပူစီေလးကို ပိုမိုအရည္႐ြမ္းသြားေစသည္။ ထိုသို႔ေသာ ပ်ားရည္အိုင္ေလးကို စက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ႏွစ္လိုက္ရင္း သူခိုေအာင္းရာေနရာအတြက္ စတင္ခ်ဲ႕ထြင္လာသည္။ ေဆြး၏ခ်ယ္ရီသီးမ်ားကို စုပ္ယူရာမွ ခပ္ျပင္းျပင္းကိုက္လိုက္တိုင္း ေဆြးထံမွာ ေအာ္ညီးကာ hornyေနသည့္မ်က္ႏွာမွာ ျမင္သူတကား႐ူးသြားမလိုပဲ။ ထိုသို႔ေသာအမူအရာကို သူသာလွ်င္ ျမင္ခ်င္သည္။ သူေဆြးအား ဘယ္ေတာ့မွ လက္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ေပ။ သူ႔အလိုရမက္ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္မွာ လြန္ခဲ့သည့္ငါးႏွစ္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး စက္ကဲ့သို ခ်ဳပ္တည္းႏိုင္သည့္ အဆင့္မဟုတ္ေတာ့။ ေခါင္ေဆာင္တေယာက္ျဖစ္သည့္ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသည့္ လူႀကီးမင္း စက္ အျဖစ္ထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ေျပာင္းလဲသြားေလၿပီ။ သူထိုသူအား ေသသည္ထိအနားတြင္ ေခၚထားရေပလိမ့္မည္။
"ေဆြး ကိုမင္းရဲ႕ပန္းပြင့္ေလးကို အရင္စားမယ္၊ ၿပီးရင္မင္းရဲ႕ ဂႏၼာပန္းေလးအလွည့္ေပါ့၊ မင္းေနာက္ေပါက္ကိုမသုံးတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ အပ်ိဳေလးလိုျဖစ္ေနမွာဆိုးတယ္"
"...." တိုးလာလာသည့္ စက္ရဲ႕လီးေၾကာင့္ ေဆြးတေယာက္ စကားမျပန္ႏိုင္ေပ။ ထိုသူသည္ ရွိသမွ်အားကုန္သုံးကာ သူ႔အထဲအျပည့္ျဖည့္ေနေလသည္။ စက္မွာ အေနာက္တိုင္းသားကျပားျဖစ္သလို သူ၏လိင္တံမွာလဲ အႀကီးဆုံးဆိုဒ္အမ်ိဳးအစားတြင္ပါသည္။ သူ႔ေဘးတြင္ အပ်ိဳမယ္ေလးမ်ား အမ်ားအျပားရွိေနရသည့္အေၾကာင္းမွာ တေယာက္ကို တခ်ီပင္ ေကာင္ေကာင္မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေဆြး၏ ေရွ႕ဘက္အေပါက္ေလးမွာ နာရီအေတာ္ၾကာသည္အထိ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ထိုးသြင္းခံရသည္။ ေဆြးဘတြင္ တခါမွာဤသို sexကို ႐ူး႐ူးမူးမူးျဖစ္သည္ထိ အာသာျပင္းျပမႈမရွိခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ေပၿပီ။
သူ႔အား႐ိုက္ႏွက္ေနသည့္တိုင္ သူႏွစ္သက္၏။
သူ႔အားျပင္းျပင္းထန္ထန္႐ူးသြပ္စြာထိုးသြင္းေနသည္ကိုလဲ ႏွစ္သက္၏။ သူႏို႔သီးေခါင္းမ်ားအား ျပတ္ထြက္မတန႔္ ကိုက္ထားသည္ကိုလည္းသေဘာက်၏။ အေနာက္ကေနလုပ္တိုင္း သူ႔တင္ပါးကို ႐ိုက္ႏွက္တတ္သည္ကိုလဲ ေက်နပ္မိသည္။
သူ၏ကိုယ္ဝွက္ေနေသာလိုအင္ဆႏၵေၾကာင့္ေပေလာ၊ ထိုသူ၏ လြမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းအားျပင္းသည့္ အရွိန္အဝါျဖင့္ အျပဳအမူေၾကာင့္ေပေလာ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့။
ထိုသို အရမ္းထန္ေနသည့္ သူ႔ေအာက္မွလူကိုၾကည့္ရင္း စက္တေယာက္ သူ႔ခါးအား ပိုမိုအလုပ္ေပးလိုက္သည္။
"က်စ္ အဲ့လိုမ်က္ႏွာနဲ႔ ကိုယ့္လီးကိုဆြဲစုပ္ထားလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ အခ်စ္ေလးရဲ႕ ေနာက္မွကိုယ့္အဆိုးမဆိုနဲ႔ေနာ္"
ထိုသူက သူ႔ ပူစီေလးထဲကို ထိုးသြင္းရင္း သူ႔ေနာက္ေပါက္ကိုခ်ဲ႕ေနခဲ့သည္။ သူ႔ေရွ႕ေပါက္အား အျပည့္ျဖည့္ၿပီးမွသာ သူ႔ေနာက္ေပါက္အားထိခဲ့သည္။ သူ႔ေနာက္ေပါက္မွာ ႏွစ္ေပါင္မ်ားစြာတိုင္ မထိမေတြ႕ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အပ်ိဳေလးလိုျဖစ္ေနၿပီး နာက်င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဆြးတေယာက္ မ်က္ရည္ပင္က်ခဲ့ရေသးသည္။
ထိုသူက သူ႔မ်က္ရည္မ်ားကိုလွ်က္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကိုေခ်ေပးကာ
"စိတ္ေလ်ာ့ေနာ္ မနာေတာ့ဘူး လိမၼာတယ္ အခ်စ္ေလးေလ်ာ့ထား မဟုတ္လဲကိုယ္လဲနာတယ္ေလကြာ အတင္းညစ္မထားရဘူး လိမၼာတဲ့ေကာင္ေလ မနာဘူး မငိုနဲ႔ေနာ္" ပါးစပ္မွလဲ သူ႔နားသီးကိုစုပ္ယူရင္း အနိမ့္သံျဖင့္ေခ်ာျမဴေနခဲ့သည္။ ထိုညမွာ သူ၏အျပစ္ဒဏ္ကို ၿပီးဆုံးသည္ထိ မခံယူခဲ့ရဘဲ ထိုသူႏွင့္ အိပ္ယာေပၚတက္၍သာ ကုန္ဆုံးလိုက္ေတာ့သည္။
.....
ကုန္ကားႀကီးမ်ားေပၚတြင္ သရက္သီးဖာမ်ားျပည္ေနေလသည္။ ထိုကားမ်ားေပၚတြင္ ထိပ္တန္းေလ့က်င့္ထားသည့္ လုံၿခဳံေရးမ်ားက ကားေမာင္းသမားအျဖစ္တာဝန္ယူထားသည္။ ထိုကားမ်ားအနက္မွတစီးေပၚတြင္ ေဘးခရီးသည္ထိုင္ခုံးေပၚတြင္ထိုင္ရင္း ကားေမာင္းမည့္ သူ႔လက္ေထာက္ကိုပ်င္းရီစြာေစာင့္ေနသည္။
ေဂ်ာက္
ယာဥ္ေမာင္းေနရာမွာကားတံခါးဖြင့္လာၿပီး လူတေယာက္ဝင္ထိုင္လာသည္။
ေဆြးက မွီေနရာမွာ ထိုသူဘက္ကိုလွည့္ကာ စကားေျပာရန္ျပင္လိုက္စဥ္မွာပင္ လက္တစုံက သူ႔၏လည္ပင္ေပၚက်ေရာက္လာၿပီး ကားတံခါးႏွင့္ဖိကပ္ကာ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖိတြန္းထားသည္။ ေဆြးျမင္ကြင္းထဲတြင္ sattရဲ႕ ဝံပုေလြသားရဲလိုမ်က္ဝန္းတစုံက စူးရဲရဲအၾကည့္ကို ျမင္လိုက္ရၿပီး ေဆြးမ်က္စံမ်ားမွာ ႀကဳံဝင္သြားသည္။
ေဆြးမည္မွ်ပင္ရႈန္းကန္ေနပါေစ ထိုသူမွာ လြတ္မေပးေခ်။ ထိုသူ႔၏မဲေမွာင္ေနသည့္မ်က္ႏွာထက္မွ အၾကည့္စူးစူးမွာ မေျပာင္မလဲရွိေခ်သည္။ စက္လက္ေမာင္းကို ႐ိုက္ပုတ္ေနေသာ္လဲ စက္ မွာ စိတ္႐ိုင္းဝင္ေနသည့္ သားရဲပမာ။ ေနာက္ဆုံးအခိုက္အတန႔္မွသာ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေခ်ာင္းျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆိုးေနသည့္ ေဆြးအားေမး႐ိုးကေန အတင္ဆြဲကာ အၾကည့္ခ်င္းစုံေစလိုက္သည္။
"ဒီလိုကိစၥႀကီးကို ဘယ္လိုသတၱိနဲ႔မ်ား ကိုယ္ဘာသာဆုံးျဖတ္ရဲတာလဲ မင္းကိုအိပ္ယာေပၚကမထႏိုင္ေအာင္ လိုးထားေပးမွာ မင္းကအိမ္မွာလိမ္လိမ္မာမာမွာလား?၊ ဟင္!! ငါမင္းကို အၿမဲတမ္းသံႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ငါ့ေဘးမွာပိတ္ေလွာင္ထားလိုက္မယ္ဆိုတာ ယုံလား!"
" စက္ ဒါအလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ေလ ငါ့အလုပ္ကိစၥထိ ဘယ္တုန္းကဝင္ပါလို႔ရသြားတာလဲ"
"မင္းက နယ္ေျမေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူးလား ဘယ္တုန္းက ဒီလိုပစၥည္းပိုတဲ့အလုပ္ေတြထိ ဝင္ပါသြားရတာတုန္း!" စက္အသံမွာ ေဒါသေရာေနၿပီး တခ်က္ေလးမွျပန္က်မသြားေပ။ ေဆြး မ်က္ဝန္း အျပစ္ရွိစိတ္တခ်က္လက္သြားသည္။ တကယ္ေတာ့ သူ စက္အား ရက္ပိုင္းျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္ႏိုင္ရန္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဝယ္လက္ကေတာင္ မင္းကိုယ္တိုင္ေတြရေလာက္သည္အထိအေရးႀကီးတာ အဲ့ဒီဝယ္လက္ရဲ႕ပစၥည္းပိုတာကို ငါကိုယ္တိုင္ပို႔ေပးရတာ သဘာဝပါပဲ"
"ေကာင္းၿပီ အတူတူသြားၾကတာေပါ့"
"႐ူးေနလား ငစက္"
သို႔ေသာ္ စက္ကေတာ့ စထြက္ရန္ျပင္ဆင္ေနေလၿပီ။ ပုံမွန္ပစၥည္ပို႔ေဆာင္သည္မွာ အႏၲရာယ္သိပ္မမ်ားလွ ၊တခါတေလ ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္ခံရတတ္ေသာ္လဲ ကိစၥႀကီးႀကီးမားမားမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ စက္ပါလာသည္မွာထူးျခားလွသည္။ ထိုလမ္းမွာမလုံၿခံေပ။ အကယ္၍ သူတို႔အထဲ၌သတင္းေပးတေယာက္ေယာက္သာရွိပါက စက္၏အသက္အႏၲရာ္မွာ ဆိုးရိမ္ရသည္။
သို႔ေသာ္စက္ဆိုသူ႔ ထိုလူမွာ ေဆြးႏိုင္ႏိုင္သည့္သူမဟုတ္ ။ ေဆြးသက္ျပင္းခ်ယုံသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ ကုန္ကားမ်ားမွာ စတင္ထြက္ခြာခဲ့ၿပီး တေနရာအေရာက္ လမ္းမႀကီးမွခြဲကာ ရံဖန္ရံခါသာ အသုံးျပဳမွန္းသိသာသည့္ ေျမသားလမ္းအတိုင္းဝင္လာကာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွ ျမန္မာ့နယ္ေျမအတြင္းသို႔ တျဖည္းျဖည္းဝင္ေရာက္လာသည္။