Ilang araw na ang nakalipas ay ilang araw ko na rin hindi pinapansin si Lucas. Nag-uusap kami pero kapag hindi na involve ang trabaho ay hindi ko na ito kinakausap. Nainis ako sa ginawa niyang pagtawag kay Sir Czek at pagsabi sa kaibigan niya na nasa condo ko si Louise.
Ilang beses niya akong sinubukan kausapin pero lagi ko lang itong tinatalikuran tulad ng ginagawa niya sa akin. Ano siya ngayon? Akala niya siya lang marunong gumawa no'n. Ngayon alam na niya ang pakiramdam ko tuwing ako ang tinatalikuran niya.
“Nakakuha na raw si Mom ng mag-aayos at isu-suot natin sa event.”, wika nito pagpasok ko sa office niya. Tumango lang ako bilang sagot at inilapag ang files na dala ko sa table niya.
“You've been ignoring me for days now.”, napatigil ako at napatingin sa kaniya.
Inayos ko ang pagkakatayo ko at nagsalita.
“If you need anything, just give me a ring on the intercom.”, tatalikuran ko na sana ito nang biglang hawakan nito ang kamay ko. Agad akong napalingon sa kaniya.
“What?”, kunot-noo kong tanong.
Pinakatitigan ako nito nang mariin. Bumukas ang labi nito ngunit walang salita ang namutawi mula roon. Tinapunan ko ito ng tingin at aalisin na sana ang kamay mula sa pagkakahawak niya sa akin nang mas lalong humigpit ito.
I took a deep breath and closed my eyes tightly. Lumunok ako tsaka dumilat at tinitigan ito.
“If you don't say anything else, I'll leave.”, wika ko ngunit patuloy pa rin nakahawak ang kamay nito sa akin.
“I'm sorry.”, he sincerely said.
I looked into his eyes. Hindi ko pinansin ang paglambot ng mga mata nitong nakatitig sa akin. Nanatili lang itong nakatingin sa akin, naghihintay sa isasagot ko.
“Okay.”, I just said and went back to work.
Nauna akong umuwi sa kaniya pagkatapos ng work hours. Hindi naman talaga kami sabay unuuwi dahil magkaiba ang sasakyan na ginagamit namin. Mainam na rin 'yon para walang makahalata sa amin.
I went to the kitchen and took some chocolates from the refrigerator. I love sweets, like chocolates or something sweet kaya halos laman ng ref ko ay ang mga ito. It's my way of coping with stress, eating sweets. Nai-stress kasi ako sa lalaking 'yon.
Nagsimula na rin ako magluto ng hapunan. Habang hinihintay maluto ang ulam ay napatingin ako sa cellphone ko at tinignan kung anong oras na. Napakunot ang noo ko noong makita na mag-aalas syete na pero hindi pa rin ito dumarating.
“Saan kaya nagpunta 'yon?”, tanong ko sa sarili ko. “Baka dumaan sa bahay nila.”, sagot ko nalang sa sarili ko.
Tinuloy ko na ang ginagawa ko at naghain ng pagkain na para sa akin lang. Wala naman siya kaya hindi na ako naghain na pang-dalawa. Paupo na sana ako at magsisimulang kumain noong marinig kong bumukas ang pinto. Sumilip ako, dumating na pala si Lucas.
Agad akong umiwas ng tingin noong nahagip ng mga mata niya ang kinaroroonan ko. Tumalikod ako at nag-isip kung paghahain ko rin siya pero umupo nalang ako sa upuan at nagsimula na kumain.
“Won't you invite me to eat?”, tanong nito pagkapasok sa kusina. Hindi ko ito nilingon at nagpatuloy lang ako sa pagkain.
“Malay ko ba kung kumain kana.”, kaswal na sagot ko.
“Hindi pa.”, sagot nito.
“Okay.”, maikling sagot ko.
Nakatayo pa rin ito sa gilid ko at parang naghihintay sa akin. Nilingon ko na ito at tinaasan ng isang kilay.
“Hindi mo ba ako ipaghahain katulad ng lagi mong ginagawa?”, he asked.
“May kamay ka, kaya mo na 'yan.”, I said as I left the table. I also put the plate in the sink and cleaned it. After that, I left the kitchen and entered my room, ignoring him.
Hinarap ko ang laptop ko at tinuon ang atensyon sa ginagawa ko. Naramdaman ko ang pagpasok ni Lucas sa kwarto at dumiretso sa bathroom. Naamoy ko ang mabangong amoy nito paglabas. Napalingon ako rito noong lumapit ito sa akin at sinarado ang laptop ko.
“Magpahinga kana.”, wika nito. Napapikit ako noong may tumulong patak ng tubig sa mukha ko galing sa basang buhok nito. Masama ko itong tinignan.
“May ginagawa pa ako.”, sagot ko rito at bubuksan kong sanang muli ang laptop ngunit hindi nito inalis ang kamay na nasa itaas nito.
“What?”, inis na tanong ko rito.
“You can do that tomorrow.”, mariin itong nakatitig sa akin, hindi natitinag.
“Ano ba'ng pakialam mo? pinapakilaman ba kita?”, deretsong sagot ko sa kaniya.
“You're not at work, so take a break...besides, weekend na.”, maayos ang pagkakasabi nito pero wala siyang karapatan na pakilaman ako sa kung anong gusto kong gawin.
“Wala akong pake kung weekend na. Gagawin ko kung ano ang gusto ko gawin kaya huwag mo akong pakilaman.... Bakit pinakelaman ba kita kung anong oras ka uuwi o saan ka pupunta?”, inis na tanong ko rito.
Napaawang ang labi nito na para bang hindi inasahan ang sinabi ko. Napakunot naman ang noo ko kung ano ang sinabi ko para mag-react siya nang ganoon. Napalunok ako noong mapagtanto na para pala akong nagtatampo or what sa sinabi ko. Shit...baka kung ano ang isipin nito.
The corner of his lips rose, and he stared at me intently.
“So that's the reason you're being like that.”, tumingin ito sa akin ng nakakaasar.
“Of course not.”, mariing tanggi ko. Bakit ko pa kasi sinabi 'yon.
Narinig ko ang mahinang pagtawa nito. Inirapan ko ito at padabog na inayos ang mga gamit ko sa ibabaw ng study table. Dumiretso ako sa kama at nahiga, hindi siya pinansin. Inis akong tumagilid at nagkulubong, yakap ang isang unan ko at pumikit.
Maya-maya ay naramdaman ko ang pagpatay nito sa ilaw at paghiga sa tabi ko. Bumigat ang paghinga ko noong dumikit ang katawan nito sa likod ko. I caught my breath when an arm wrapped around my waist.
“L-lucas.”, nangatal ang boses ko sa pagtawag sa pangalan niya. What the fuck is he doing to me?
“hmm...”, why does he sound so fucking sexy?
“Don't hug me.”, wika ko ngunit mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito.
Dumilat ako at sinubukang kalasin ang braso nito sa beywang ko ngunit hindi ko nagawa dahil mas malakas ang pwersa nito.
“Hon, pleasee...”, mariin akong napapikit kasabay ng pagsitayuan ng mga balahibo ko noong tumama ang hininga nito sa batok ko.
He's making me crazy as hell.
“P-please...lucas..”, pakiusap ko noong halik-halikan nito ang batok ko. Nanghihina ako sa ginagawa ni Lucas. Sinubsob nito ang ulo sa leeg ko at niyakap akong mahigpit.
Kasama pa ba 'to sa pagpapanggap namin?!
“I'm sorry, hon..”, napadilat ako at tahimik na pinakinggan ang sinabi nito.
“I just stopped by the house to ask mom about your make-up and hair stylist for tomorrow's event.... I also said to send here to the condo what we would wear.”, he explained in a soft voice.
“I also talked to my dad about the company.”, he added.
Napahawak ako sa braso niya na nakayakap sa akin at hinimas-himas ito.
“You don't have to explain it to me.”, wika ko. Hindi naman talaga niya kailangan magpaliwanag dahil pekeng mag-asawa lang naman kami.
“I have too..”, sagot nito at marahan akong hinarap sa kaniya.
“I'll make it up to you.... and I promise that I'll update you every time... I'll tell you where I'm going and what time I'll be home...”, he smiled at me while looking intently into my eyes.
“I told you... you don't have to do that.”, saad ko.
“I will do it not because I have to, but because I want to.”, I closed my eyes when he kissed me on the forehead.
“I'm also sorry for what happened when Louise came here. Next time, I'll ask you first before doing it again.”, napairap ako noong ipaalala niya ang ginawa. Pero at least 'di ba ilang beses nag-sorry.
“Don't do it again. I'll be mad at you again.”, masama ko itong tinignan na ikinatawa naman nito ng mahina.
“Yeah, I won't do it again...promise... takot ko lang i-ignore mo ulit.”, natawa naman ako sa sinabi nito. Takot naman pala siyang hindi pansinin e.
“We're good now?”, he asked.
“I mean, bati na ba tayo?”, napatango naman ako sa kaniya na ikinangiti nito ng malapad.
“I can finally sleep well now.”, para itong nakahinga ng maayos. Natawa nalang ako.
“Always be happy, it suits you better.”, napahinto ako at pinakatitigan siya. I softly smiled at him. He smiled more sweetly, as if he admired me as I smiled.
“Let's sleep now, hon.”, he said as he kissed me on the top of my head.
“Goodnight, Lucas.”, I said as my eyes closed.
“Sleep tight, hon.”, I just let him hug me tightly until he fell asleep.
What time has it been, but I still can't sleep, wondering if this is just part of our pretense? If what he was doing was part of our deal. If he continues doing this, I don't know what will happen to me. I don't want to get to the point where I get used to having him by my side.
And I hate that.
___________________________________________________
Sorry for the late update.