02
" ကျစ်! ဒါက ကိုယ်တို့ကြားတစ်ခုခုပဲဆိုတာသိပေမဲ့ ကိုယ်မရေတော့ဘူး ဘေဘီ ဖာခ့်ကြရအောင် "
" ဟင့် ကိုကိုကလည်း မေးနေသေးတယ်ကွာ "
ပျစ်ချွဲချွဲ နဲ့ ယုန်ဖြူလေးရဲ့ အသံပိစိလေးက ရမ္မက်တွေကိုထကြွဖို့ လောင်စာဆီနှယ်။
မှားတယ်..
လောင်စာထက် ပိုပြင်းတယ်။
ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်က အဲ့လောက်ချွဲပြနိုင်ပါ့မလားမသိပေမဲ့ သူ့ယုန်ဖြူလေးက တကယ်ကို အချွဲတုံးလေး။
အိကျိအိကျိနဲ့ စိတ်မရှည်တဲ့ ယုန်စုတ်လေးက လှုပ်ရွလာပြီမို့ Wang အဝတ်တွေကို ခဏတွင်းချွတ်ပြစ်တယ်။ အဝတ်ကိုဇိမ်ခံချွတ်နေရအောင်အထိ သူစိတ်မရှည်တော့ပါ။
" မှောက်လိုက် "
စကားနားထောင်တဲ့ ယုန်ဖြူလေးက ချက်ချင်းမှောက်ပြစ်တာမို့ Wang က ယုန်ဖြူလေးခါးကို ဆွဲမပြီး အပေါ်ပိုင်းကို အိပ်ရာနဲ့ ဖိကပ်ထားတယ်။
ဖြောင်း! အ့
" ကိုကို မရိုက် ဖြောင်း!! အ့ "
ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်လုံးတွေမှာ လက်ဝါးရာထင်းတဲ့အထိ ရိုက်နေတယ်။ ဒီလိုရိုက်တာကိုတောင် နာကျင်သလိုလိုနဲ့ ညည်းပြသွားတဲ့ ယုန်ဖြူလေးကြောင့်ရော အပေါ်ထောင်ထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ ဖင်လုံးလေးကြားက ပန်းဆီရောင်အပေါက်လေးကြောင့်ပါ သူ့ရိုးတံက ဗိုက်သားပြင်ကိုတောင်ကပ်နေပြီ။
မှောက်သိပ်ခံထားရတဲ့ ယုန်ဖြူလေးမှာ အရိုက်ခံထားရလို့ နာတာတစ်မျိုး ကျောပေါ်မှာ အနမ်းတွေ ခြေရာတင်နေတဲ့ ကိုကို့ကြောင့်ရော ရင်တွေမတရားခုန်နေရတယ်။
" ကိုကို...ဟာ့ "
ဘာချောဆီ ဘာအရည်မှ မသုံးမပြုပါဘဲ ဖင်ဝကို ဝင်ရောက်လာတဲ့ လက်ညှိုးရှည်ရှည်သည် ဝင်ချည်ထွက်ချည်။
" နာ...ကိုကို...နာတယ် "
" ထွီ! "
" အင့်...အာ့ ကို.ကို ဟ့ "
" Shit စောက်ရမ်းမိုက်တယ် ရှီး "
Wang ကျေနပ်တယ်။ ပန်းဆီရောင် ယုန်တွင်းပေါက်ထဲ သူ့လက်ချောင်းတွေ ဝင်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး မတောမသတ်နိုင်တဲ့ ရယူလိုမှုတွေက သွေးကြောတွေကြား ပြန့်နှံ့လာတယ်။
တစ်ချောင်း... နှစ်ချောင်း
" ကိုကို...နာတယ် "
" ဟင်းးး ခဏပဲသည်းခံ "
" အားးး အင့် "
သုံးချောင်းမြောက်သော လက်ချောင်းရှည်တို့သည် ဖင်ဝလေးထဲ ဝင်ချည်ထွက်ချည် ကြာလာလေလျှင် အဝင်အစဟာ အရည်တစ်ချို့နှင့် Wang ရဲ့ သထွေးတွေကြောင့် ချောချိလာလေပြီ။
" ကိုကို...ဘယ်နှစ်ချောင်းတွေထည့် အ့ နေတာ အင့် ဟင့် "
" လေးချောင်း... ကျစ်! ကျပ်နေတာကွာ "
" ကိုကို မြန် မြန်ပေး "
ဆွဲထုတ်သွားတဲ့ လက်ချောင်းရှည်တွေကြောင့် လစ်ဟာသွားတဲ့ ဖင်ဝလေးဟာ ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြင့်။ ယုန်ဖြူလေးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ရီဝေနေပြီး Wang ကို လှည့်ကြည့်လာတယ်။
" ဘာ...ဘာလို့ထုတ်လိုက်... "
" ဒီထက်ပိုကောင်းတာလာတော့မှာလေ ဘေဘီရဲ့ ပြွတ်စ် "
ဂုတ်ပိုးလေးကို အနမ်းကျဲချတော့ ယုန်ဖြူလေးနားရွက်တွေက ရဲတွက်လာတယ်။ ဒီအခြေအနေထိတောင် ရောက်ခဲ့ပြီပဲ ရှက်နေသေးတယ်လား ဘေဘီရာ။
ဒီမှာ ပစ္စည်းတွေရှိပေမဲ့ Wang မသုံးချင်ဘူး။ ဒါက အလွှာမခြားချင်တာလား ဒါမှမဟုတ် ယုန်ဖြူလေးနေရာမှာ တစ်ခြားသူဆို ဘယ်လိုမှမဖြစ်ဘူး ထင်ပါတယ်။
" ထ လာ ဘေဘီ... ကိုယ်က ဘာအလွှာမှမခံမှာသိတယ်မလား ဟာ့ "
အကင်းပါးတဲ့ ယုန်ဖြူလေးက သူ့ရိုးတံကို ထွေးကိုင်လာတယ်။ လက်သေးသေးလေးနဲ့ အကိုင်ခံရတာတောင် အဲ့လောက်ကောင်းနေရင် Shit!!.
" ဟ့ အားးး "
ရိုးတံက သာမန်ထက်ပိုတဲ့ size နဲ့မို့ အကုန်ဝင်အောင် မငုံနိုင်။ ဆံပင်ရှည်လေးနဲ့ BJ ပေးနေသော ယုန်ဖြူလေး၏ မျက်နှာလေးမှာ ဆံစလေးတွေ ဝဲဖြာလို့။ ခါးကိုအပေါ်ကော့ထားတာမို့ တင်လုံးတွေက ထင်းထွက်နေတာ။ Wang လက်က အကြီးကြီးမို့ လက်တစ်ဖက်ထဲမှာတင်တစ်လုံးတစ်လုံးလျှံကျနေတဲ့ တင်လုံးတွေက ကိတ်တစ်လုံးလို အိတင်းနေတာ ငြင်းမရသည့် အချက်။
အနောက်ပိုင်းက ခရေပွင့်အစား ပါးစပ်ကို ဖာခ့်နေရတာမို့ Wang အသံတွေက မတည်မငြိမ်။
" ရှီးလ် တော်ပြီ ဘေဘီ ကိုယ်ဒီလိုပြီးသွားလို့မဖြစ်သေးဘူး "
" ဟား "
အသက်ရှူကျပ်မှ လွှတ်ပေးတာမို့ အသက်ကိုအလုအရက်ရှူနေရတဲ့ ယုန်လေးက တကယ်လှတယ်။ ဆောရီး...ဒါပေမဲ့ တကယ်ကိုလှတာ။
" လာထိုင်ဘေဘီ မင်းဘာမင်းထိုင်ချ "
" ဖြစ်...ဖြစ်ပါ့မလား အား "
စိတ်မရှည်တဲ့ သခင်ကြီးက ယုန်ဖြူလေး တစ်ကိုယ်လုံး သူ့ဆီပါအောင် ဆွဲပွေ့တယ်။ ယုန်တွင်းဝနဲ့ သူ့ရိုးတံကိုချိန်ပြီးတာနဲ့ တန်းဖိချပြစ်တယ်။
" မဖြစ်တာမရှိဘူးဘေဘီ။ ဖြစ်အောင်လုပ်ရင် အား ဖြစ်တယ် "
" ကိုကို နာတယ် ဟာ့ "
ယုန်ဖြူလေးနာတယ်ဆိုတာ သူ့ရိုးတံက ထိပ်ဖူးပဲဝင်ရသေးတယ်။
" စိတ်ကိုလျှော့ထား ဘေဘီ မင်းညှစ်နေရင် ဟာ့ ဝင်ရခက်နေမှာ "
" နာတယ်...အင့် "
" နာရင် ကိုယ့်ပုခုံးကို ကိုက် "
အပေါ်စီးက ယုန်ဖြူလေးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ပစ်ပြီး Wang က သူ့ရိုးတံကို ယုန်တွင်းထဲ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းတယ်။ နာကျင်တာတွေကို ကြွက်သားတွေစုနေတဲ့ Wang ပုခုံးကြီးပေါ် စုကိုက်လိုက်တာမို့ ပုခုံးကတော့ သွေးထွက်သွားတယ်။ မနာပါဘူး။ အပ်နဲ့ထိုးသလိုလေးပဲဟာ။ ယုန်သွားရာလေး နှစ်ချောင်းကျန်ခဲ့တာတော့ ချစ်စရာ။
ဖတ်..ဖတ်.. ဖွက်..ဖက်
" ကိုကို...အင့် ဟာ့ "
" ဟားး မိုက်တယ်ကွာ... ရှီးလ်... ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ ဖင်လေးက ဟူးးး ကောင်းလား ဘေဘီ ကိုယ့်ဒစ်က ဘေဘီ့ကိုစိတ်ကျေနပ်စေရဲ့လား ဟား "
" အင့် မပြော ဟာ့ အဲ့လိုမပြောနဲ့ အီး ဟ့ "
" မကြိုက်လို့လား ဘေဘီ ဟူးဟ့ "
" ဟင့် အင့် မဟုတ်... ဟ့ မဟုတ်ဖူး....အင့် ဟင့် စိတ်ပိုကြွ ဟ့ ကြွလို့ အီးဟင့် "
" ပုခုံးကို သေချာကိုင်ထားဘေဘီ နည်းနည်းကြမ်းမယ် "
ပြွတ်...
ကိုကိုဟာလေ နွားသိုးကြီးကျလို့။
ပုံစံမျိုးစုံ ဖာခ့်နေကြတာမို့ အသံတွေကတော့ စုံစိနေအောင်ထွက်နေမှာ တွေးကြည့် ပြေးကြည့်တာထက်မှန်တယ်။
" အင့် ဟား ဟ့ ကိုကို့းး ဟာ့ ကျန့်ကို အားး ခေါင်သွားပါ "
" ဘယ်ကို ဟ့ ခေါ်ခိုင်းနေတာလဲ "
" ကျေးဇူးပြုပြီး...ခေါ်သွားပါ "
" ဟာ ဟေ့ ယုန်စုတ်လေး "
ဖာ့ခ်နေရင်းတန်းလန်း သတိလစ်သွားရှာတဲ့ ယုန်ဖြူလေးဟာ အားနည်းဖျော့တော့စွာ။
အေးလေ ဆယ်ကြိမ်နဲ့အထက် ဖာခ့်ခံထားရမှတော့ ဘယ်ခံနိုင်တော့မလည်း။
" ခေါ်သွားမှာမို့ ကိုကိုက ခေါ်သွားမှာမို့ စိတ်မပူပါနဲ့ ဘေဘီ "
Wang က ယုန်ဖြူလေးရဲ့ တွင်းထဲမှာရှိတဲ့ ဘယ်နှကြိမ်မြောက်မှန်းမသိတဲ့ သူ့သုတ်ရည်တွေကို သန့်ရှင်းပေးပြီး ပြဲသွားတဲ့ အဝတ်တွေကိုပြန်ဝတ်မပေးတော့ဘဲ သူ့ကုတ်အင်္ကျီနဲ့ ထွေးပွေ့လိုက်တယ်။
" စံအိမ်ကိုမောင်း လုံခြုံရေးတွေနှစ်ဆမြှင့်လိုက် "
" ဟုတ်ကဲ့သခင်ကြီး "
ကားပေါ်ရောက်တဲ့အထိ သခင်ကြီးက ကုတ်အင်္ကျီကြားထဲ မြုပ်နေတဲ့ သူကို ချမပေးခဲ့ဘူး။ ဒါကိုမြင်တဲ့ ဒါရိုက်ဘာကြီးနဲ့ လုံခြုံရေးဘော်ဒီဂပ်တွေက တော်တော်ကို အံ့အားသင့်နေရတယ်။
သေးသေးကွေးကွေးပုဇွန်ထုပ်ကလေးကို ရင်ဝယ်ပိုက်လို့ တစ်မိုးအောက် နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ သခင်ကြီးက ပြုံးပါသတဲ့။
" ဟျောင့် ငါ့ပါးတစ်ချက်လောက်ရိုက်လိုက်စမ်းပါ "
ဖြန်း!!!
" ဟာ..မအေလိုး တကယ်ရိုက်ရလားဟ "
လက်အောက်ငယ်သားလေးက သူ့ရဲ့ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ ဂတုံးကို ပွတ်တယ်။
" ခေါင်းဆောင်ပဲ ရိုက်ဆို "
ဘော်ဒီဂပ်ခေါင်းဆောင်က သူ့လက်အောက်ငယ်သားရဲ့ စကားကြောင့် မျက်ဖြူစိုက်သွားတယ်။
' ငါနော် မရှိတဲ့ ဆံပင်မွှေးတောင် စောင့်ဆွဲပြစ်ချင်တယ်'
" ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော်တို့ သခင်မလေးရတော့မှာလား "
" တိတ်စမ်း သခင်ကြီးမပြောမချင်း မင်းတို့စကားသံထွက်ဖို့မစဥ်းစားနဲ့ ဟိုမှာ သခင်ကြီးကားထွက်ပြီ မောင်းတော့ "
" Yes sir! "
အချမ်းသာဆုံးအိမ်တော်သခင်ကြီး စီးနှင်းလာတဲ့ ကားနောက်မှာ ကြွက်မှီးတန်းလို စီတန်းလျက်လိုက်ပါလာတဲ့ သက်တော်စောင့်ကားတွေ။
ပြီးတော့ ကားပေါ်မှာ ရန်ဖြစ်နေတဲ့ သက်တော်စောင့်၂ယောက်နဲ့ အရှေ့ကားက အကဲပိုအကိုကဲ Wangသခင်ကြီး။
အင်း... ရှေ့ရေး ကြိုတွေး ရင်လေး နေပါပြီနော်။
..............................
မကြိုက်ဘူး
မကြိုက်ဘူး ဟုတ်တယ်ဟုတ် 😃
List တွေထဲထည့်ပေးကြလို့ ကျေးဇူးပါရှင့် 💗
02
" က်စ္! ဒါက ကိုယ္တို႔ၾကားတစ္ခုခုပဲဆိုတာသိေပမဲ့ ကိုယ္မေရေတာ့ဘူး ေဘဘီ ဖာခ့္ၾကရေအာင္ "
" ဟင့္ ကိုကိုကလည္း ေမးေနေသးတယ္ကြာ "
ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲ နဲ႕ ယုန္ျဖဴေလးရဲ႕ အသံပိစိေလးက ရမၼက္ေတြကိုထႂကြဖို႔ ေလာင္စာဆီႏွယ္။
မွားတယ္..
ေလာင္စာထက္ ပိုျပင္းတယ္။
ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က အဲ့ေလာက္ခြၽဲျပနိုင္ပါ့မလားမသိေပမဲ့ သူ႕ယုန္ျဖဴေလးက တကယ္ကို အခြၽဲတုံးေလး။
အိက်ိအိက်ိနဲ႕ စိတ္မရွည္တဲ့ ယုန္စုတ္ေလးက လႈပ္႐ြလာၿပီမို႔ Wang အဝတ္ေတြကို ခဏတြင္းခြၽတ္ျပစ္တယ္။ အဝတ္ကိုဇိမ္ခံခြၽတ္ေနရေအာင္အထိ သူစိတ္မရွည္ေတာ့ပါ။
" ေမွာက္လိုက္ "
စကားနားေထာင္တဲ့ ယုန္ျဖဴေလးက ခ်က္ခ်င္းေမွာက္ျပစ္တာမို႔ Wang က ယုန္ျဖဴေလးခါးကို ဆြဲမၿပီး အေပၚပိုင္းကို အိပ္ရာနဲ႕ ဖိကပ္ထားတယ္။
ေျဖာင္း! အ့
" ကိုကို မရိုက္ ေျဖာင္း!! အ့ "
ျဖဴေဖြးေနတဲ့ တင္လုံးေတြမွာ လက္ဝါးရာထင္းတဲ့အထိ ရိုက္ေနတယ္။ ဒီလိုရိုက္တာကိုေတာင္ နာက်င္သလိုလိုနဲ႕ ညည္းျပသြားတဲ့ ယုန္ျဖဴေလးေၾကာင့္ေရာ အေပၚေထာင္ထားသလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္လုံးေလးၾကားက ပန္းဆီေရာင္အေပါက္ေလးေၾကာင့္ပါ သူ႕ရိုးတံက ဗိုက္သားျပင္ကိုေတာင္ကပ္ေနၿပီ။
ေမွာက္သိပ္ခံထားရတဲ့ ယုန္ျဖဴေလးမွာ အရိုက္ခံထားရလို႔ နာတာတစ္မ်ိဳး ေက်ာေပၚမွာ အနမ္းေတြ ေျခရာတင္ေနတဲ့ ကိုကို႔ေၾကာင့္ေရာ ရင္ေတြမတရားခုန္ေနရတယ္။
" ကိုကို...ဟာ့ "
ဘာေခ်ာဆီ ဘာအရည္မွ မသုံးမျပဳပါဘဲ ဖင္ဝကို ဝင္ေရာက္လာတဲ့ လက္ညွိုးရွည္ရွည္သည္ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္။
" နာ...ကိုကို...နာတယ္ "
" ထြီ! "
" အင့္...အာ့ ကို.ကို ဟ့ "
" Shit ေစာက္ရမ္းမိုက္တယ္ ရွီး "
Wang ေက်နပ္တယ္။ ပန္းဆီေရာင္ ယုန္တြင္းေပါက္ထဲ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ ဝင္ထြက္ေနတာၾကည့္ၿပီး မေတာမသတ္နိုင္တဲ့ ရယူလိုမႈေတြက ေသြးေၾကာေတြၾကား ျပန့္ႏွံ႕လာတယ္။
တစ္ေခ်ာင္း... ႏွစ္ေခ်ာင္း
" ကိုကို...နာတယ္ "
" ဟင္းးး ခဏပဲသည္းခံ "
" အားးး အင့္ "
သုံးေခ်ာင္းေျမာက္ေသာ လက္ေခ်ာင္းရွည္တို႔သည္ ဖင္ဝေလးထဲ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ ၾကာလာေလလွ်င္ အဝင္အစဟာ အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ Wang ရဲ႕ သေထြးေတြေၾကာင့္ ေခ်ာခ်ိလာေလၿပီ။
" ကိုကို...ဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းေတြထည့္ အ့ ေနတာ အင့္ ဟင့္ "
" ေလးေခ်ာင္း... က်စ္! က်ပ္ေနတာကြာ "
" ကိုကို ျမန္ ျမန္ေပး "
ဆြဲထုတ္သြားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြေၾကာင့္ လစ္ဟာသြားတဲ့ ဖင္ဝေလးဟာ ရႈံ႕ခ်ည္ပြခ်ည္ျဖင့္။ ယုန္ျဖဴေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက ရီေဝေနၿပီး Wang ကို လွည့္ၾကည့္လာတယ္။
" ဘာ...ဘာလို႔ထုတ္လိုက္... "
" ဒီထက္ပိုေကာင္းတာလာေတာ့မွာေလ ေဘဘီရဲ႕ ႁပြတ္စ္ "
ဂုတ္ပိုးေလးကို အနမ္းက်ဲခ်ေတာ့ ယုန္ျဖဴေလးနား႐ြက္ေတြက ရဲတြက္လာတယ္။ ဒီအေျခအေနထိေတာင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီပဲ ရွက္ေနေသးတယ္လား ေဘဘီရာ။
ဒီမွာ ပစၥည္းေတြရွိေပမဲ့ Wang မသုံးခ်င္ဘူး။ ဒါက အလႊာမျခားခ်င္တာလား ဒါမွမဟုတ္ ယုန္ျဖဴေလးေနရာမွာ တစ္ျခားသူဆို ဘယ္လိုမွမျဖစ္ဘူး ထင္ပါတယ္။
" ထ လာ ေဘဘီ... ကိုယ္က ဘာအလႊာမွမခံမွာသိတယ္မလား ဟာ့ "
အကင္းပါးတဲ့ ယုန္ျဖဴေလးက သူ႕ရိုးတံကို ေထြးကိုင္လာတယ္။ လက္ေသးေသးေလးနဲ႕ အကိုင္ခံရတာေတာင္ အဲ့ေလာက္ေကာင္းေနရင္ Shit!!.
" ဟ့ အားးး "
ရိုးတံက သာမန္ထက္ပိုတဲ့ size နဲ႕မို႔ အကုန္ဝင္ေအာင္ မငုံနိုင္။ ဆံပင္ရွည္ေလးနဲ႕ BJ ေပးေနေသာ ယုန္ျဖဴေလး၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ဆံစေလးေတြ ဝဲျဖာလို႔။ ခါးကိုအေပၚေကာ့ထားတာမို႔ တင္လုံးေတြက ထင္းထြက္ေနတာ။ Wang လက္က အႀကီးႀကီးမို႔ လက္တစ္ဖက္ထဲမွာတင္တစ္လုံးတစ္လုံးလွ်ံက်ေနတဲ့ တင္လုံးေတြက ကိတ္တစ္လုံးလို အိတင္းေနတာ ျငင္းမရသည့္ အခ်က္။
အေနာက္ပိုင္းက ခေရပြင့္အစား ပါးစပ္ကို ဖာခ့္ေနရတာမို႔ Wang အသံေတြက မတည္မၿငိမ္။
" ရွီးလ္ ေတာ္ၿပီ ေဘဘီ ကိုယ္ဒီလိုၿပီးသြားလို႔မျဖစ္ေသးဘူး "
" ဟား "
အသက္ရႉက်ပ္မွ လႊတ္ေပးတာမို႔ အသက္ကိုအလုအရက္ရႉေနရတဲ့ ယုန္ေလးက တကယ္လွတယ္။ ေဆာရီး...ဒါေပမဲ့ တကယ္ကိုလွတာ။
" လာထိုင္ေဘဘီ မင္းဘာမင္းထိုင္ခ် "
" ျဖစ္...ျဖစ္ပါ့မလား အား "
စိတ္မရွည္တဲ့ သခင္ႀကီးက ယုန္ျဖဴေလး တစ္ကိုယ္လုံး သူ႕ဆီပါေအာင္ ဆြဲေပြ႕တယ္။ ယုန္တြင္းဝနဲ႕ သူ႕ရိုးတံကိုခ်ိန္ၿပီးတာနဲ႕ တန္းဖိခ်ျပစ္တယ္။
" မျဖစ္တာမရွိဘူးေဘဘီ။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ အား ျဖစ္တယ္ "
" ကိုကို နာတယ္ ဟာ့ "
ယုန္ျဖဴေလးနာတယ္ဆိုတာ သူ႕ရိုးတံက ထိပ္ဖူးပဲဝင္ရေသးတယ္။
" စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထား ေဘဘီ မင္းညွစ္ေနရင္ ဟာ့ ဝင္ရခက္ေနမွာ "
" နာတယ္...အင့္ "
" နာရင္ ကိုယ့္ပုခုံးကို ကိုက္ "
အေပၚစီးက ယုန္ျဖဴေလးကို သိမ္းက်ဳံးေပြ႕ပစ္ၿပီး Wang က သူ႕ရိုးတံကို ယုန္တြင္းထဲ တစ္ဆုံးထိုးသြင္းတယ္။ နာက်င္တာေတြကို ႂကြက္သားေတြစုေနတဲ့ Wang ပုခုံးႀကီးေပၚ စုကိုက္လိုက္တာမို႔ ပုခုံးကေတာ့ ေသြးထြက္သြားတယ္။ မနာပါဘူး။ အပ္နဲ႕ထိုးသလိုေလးပဲဟာ။ ယုန္သြားရာေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းက်န္ခဲ့တာေတာ့ ခ်စ္စရာ။
ဖတ္..ဖတ္.. ဖြက္..ဖက္
" ကိုကို...အင့္ ဟာ့ "
" ဟားး မိုက္တယ္ကြာ... ရွီးလ္... က်ပ္ထုတ္ေနတာပဲ ဖင္ေလးက ဟူးးး ေကာင္းလား ေဘဘီ ကိုယ့္ဒစ္က ေဘဘီ့ကိုစိတ္ေက်နပ္ေစရဲ႕လား ဟား "
" အင့္ မေျပာ ဟာ့ အဲ့လိုမေျပာနဲ႕ အီး ဟ့ "
" မႀကိဳက္လို႔လား ေဘဘီ ဟူးဟ့ "
" ဟင့္ အင့္ မဟုတ္... ဟ့ မဟုတ္ဖူး....အင့္ ဟင့္ စိတ္ပိုႂကြ ဟ့ ႂကြလို႔ အီးဟင့္ "
" ပုခုံးကို ေသခ်ာကိုင္ထားေဘဘီ နည္းနည္းၾကမ္းမယ္ "
ႁပြတ္...
ကိုကိုဟာေလ ႏြားသိုးႀကီးက်လိဳ႕။
ပုံစံမ်ိဳးစုံ ဖာခ့္ေနၾကတာမို႔ အသံေတြကေတာ့ စုံစိေနေအာင္ထြက္ေနမွာ ေတြးၾကည့္ ေျပးၾကည့္တာထက္မွန္တယ္။
" အင့္ ဟား ဟ့ ကိုကို႔းး ဟာ့ က်န့္ကို အားး ေခါင္သြားပါ "
" ဘယ္ကို ဟ့ ေခၚခိုင္းေနတာလဲ "
" ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ေခၚသြားပါ "
" ဟာ ေဟ့ ယုန္စုတ္ေလး "
ဖာ့ခ္ေနရင္းတန္းလန္း သတိလစ္သြားရွာတဲ့ ယုန္ျဖဴေလးဟာ အားနည္းေဖ်ာ့ေတာ့စြာ။
ေအးေလ ဆယ္ႀကိမ္နဲ႕အထက္ ဖာခ့္ခံထားရမွေတာ့ ဘယ္ခံနိုင္ေတာ့မလည္း။
" ေခၚသြားမွာမို႔ ကိုကိုက ေခၚသြားမွာမို႔ စိတ္မပူပါနဲ႕ ေဘဘီ "
Wang က ယုန္ျဖဴေလးရဲ႕ တြင္းထဲမွာရွိတဲ့ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ သူ႕သုတ္ရည္ေတြကို သန့္ရွင္းေပးၿပီး ၿပဲသြားတဲ့ အဝတ္ေတြကိုျပန္ဝတ္မေပးေတာ့ဘဲ သူ႕ကုတ္အကၤ်ီနဲ႕ ေထြးေပြ႕လိုက္တယ္။
" စံအိမ္ကိုေမာင္း လုံၿခဳံေရးေတြႏွစ္ဆျမႇင့္လိုက္ "
" ဟုတ္ကဲ့သခင္ႀကီး "
ကားေပၚေရာက္တဲ့အထိ သခင္ႀကီးက ကုတ္အကၤ်ီၾကားထဲ ျမဳပ္ေနတဲ့ သူကို ခ်မေပးခဲ့ဘူး။ ဒါကိုျမင္တဲ့ ဒါရိုက္ဘာႀကီးနဲ႕ လုံၿခဳံေရးေဘာ္ဒီဂပ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ကို အံ့အားသင့္ေနရတယ္။
ေသးေသးေကြးေကြးပုဇြန္ထုပ္ကေလးကို ရင္ဝယ္ပိုက္လို႔ တစ္မိုးေအာက္ ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ သခင္ႀကီးက ၿပဳံးပါသတဲ့။
" ေဟ်ာင့္ ငါ့ပါးတစ္ခ်က္ေလာက္ရိုက္လိုက္စမ္းပါ "
ျဖန္း!!!
" ဟာ..မေအလိုး တကယ္ရိုက္ရလားဟ "
လက္ေအာက္ငယ္သားေလးက သူ႕ရဲ႕ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ဂတုံးကို ပြတ္တယ္။
" ေခါင္းေဆာင္ပဲ ရိုက္ဆို "
ေဘာ္ဒီဂပ္ေခါင္းေဆာင္က သူ႕လက္ေအာက္ငယ္သားရဲ႕ စကားေၾကာင့္ မ်က္ျဖဴစိုက္သြားတယ္။
' ငါေနာ္ မရွိတဲ့ ဆံပင္ေမႊးေတာင္ ေစာင့္ဆြဲျပစ္ခ်င္တယ္'
" ေခါင္းေဆာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သခင္မေလးရေတာ့မွာလား "
" တိတ္စမ္း သခင္ႀကီးမေျပာမခ်င္း မင္းတို႔စကားသံထြက္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႕ ဟိုမွာ သခင္ႀကီးကားထြက္ၿပီ ေမာင္းေတာ့ "
" Yes sir! "
အခ်မ္းသာဆုံးအိမ္ေတာ္သခင္ႀကီး စီးႏွင္းလာတဲ့ ကားေနာက္မွာ ႂကြက္မွီးတန္းလို စီတန္းလ်က္လိုက္ပါလာတဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ကားေတြ။
ၿပီးေတာ့ ကားေပၚမွာ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္၂ေယာက္နဲ႕ အေရွ႕ကားက အကဲပိုအကိုကဲ Wangသခင္ႀကီး။
အင္း... ေရွ႕ေရး ႀကိဳေတြး ရင္ေလး ေနပါၿပီေနာ္။
..............................
မႀကိဳက္ဘူး
မႀကိဳက္ဘူး ဟုတ္တယ္ဟုတ္ 😃
List ေတြထဲထည့္ေပးၾကလို႔ ေက်းဇူးပါရွင့္ 💗