╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Kabanata 22.
Someone
╚══ஓ๑♡๑ஓ══╝
Someone's Point of View
It's midnight. Suot ang aking disguise ay nagtungo na kaagad ako sa lugar na pinag-usapan namin. Dumating ako doon nang may ngiti sa labi, though they wouldn't see it.
“You really came. Paano ka nakapasok sa paaralan? Or… maybe you're a student here?”
This man is Atlas. Kung hindi ko sila naabutan noon ay baka namatay na ang babae na iyon. I can't let that woman die, nasa kaniya ang kailangan ko. Or should I say kailangan ng lahat ng mafia at yakuza organization ngayon.
I am neither a mafia nor a yakuza. I just wanted that thing to avenge what I've lost. Pretty much all I want is to take down that organization. I want them to vanish in this world. I want their organization dead.
“I'm here along with the item. Now, where is it?” Ipinakita ko sa kaniya ang dala kong pekeng flash drive.
“Here,” sagot niya at iwinagayway sa ere ang papeles.
“Good, now we'll exchange it. You toss that here and I toss this on you.” I said.
“Look at this,” tinuro niya ang sugat sa dibdib niya, “It's pretty deep right?”
Mukhang hindi ko makukuha ngayon ang papeles na 'yan a. A guy like him won't let me off that easily.
“Guys,” saad niya at may nagsilabasan na maraming lalake sa likod ko.
Napangisi ako, “Wrong move boy. I've changed my mind. I won't trade this anymore.”
“Yes you won't, 'cause I'm gonna kill you right here, right now. At tsaka ko kukunin sa'yo ang bagay na iyan.” He confidently said.
“Iyon kung mapapatay mo ako.”
Tumawa naman siya at tsaka sinabihan ang mga tauhan niya. “Go get him, whomever can take off his or her mask will be my right hand starting tomorrow.” He said.
May umapila naman sa sinabi niya, “Wait, are you trading my position here, Sir?”
Masama naman niyang tiningnan ang lalake, “Then show me how good are you,” asik nito.
Nagalit naman ang lalake sa sinabi ni Atlas sa kaniya. Nakita ko na naglabas kaagad ito ng apoy sa kamay. Siya ang unang sumugod sa'kin. They didn't know if I am a girl or a boy dahil sa voice changer mask na suot ko.
Mabilis kong nailagan ang mga maliliit na apoy na itinatapon niya sa direksyon ko. May isang lalake naman ang umatake sa'kin sa likod na kaagad kong sinuntok sa sikmura. Tinira ko ito sa tiyan sa gawa kong tubig na samurai. Bagsak ito sa sahig na butas ang tiyan.
I wielded my samurai and blast a big water sa lalakeng apoy ang kapangyarihan. Tumilapon siya pabalik sa kinatatayuan ng boss niyang si Atlas.
“Very interesting. Now I can't stop thinking, maybe you're that someone who punches me at the cafeteria, are you?” tanong ni Atlas sa'kin sa gitna ng paglalaban ko.
Tumba ang sampung lalaki bago ko siya nilingon. Napangisi ako kahit na alam kong hindi niya iyon nakikita. Walang binatbat ang mga tauhan niya. They're very easy to kill.
“Maybe yes. It could be no.” I playfully said.
May limang lalaki pang natitira. I created water surrounding me. Nahinto sila sa paglapit sa'kin. The next thing I did was blast that water. Natamaan pa ako ng kuryente nong isa ngunit hindi iyon nakatinag sa kinatatayuan ko.
Napadaing na ang mga ito dahil sa ginawa ko. I just blew hot boiling water on them which made them scream in pain. Now the right hand of Atlas is now standing beside him holding his stomach as if he's in pain.
“Now I'll give you a last chance, trade me that paper and I'll give this to you despite what you did.”
He just scoffed mockingly.
Bigla na lang akong umangat sa ere. Naramdaman ko ang isang enerhiya na nakapulupot sa leeg ko.
“Well, not so fast. Seems like I'm gonna kill you on my own.” He playfully said.
Natawa ako sa sinabi niya kaya hindi ko napigilang mapahagikhik kahit na sinasakal na niya ako. It doesn't affect me instead I form a cannonball that is made of water on my hand.
Hindi ako nagdalawang isip na ihagis iyon sa kaniya ngunit ang isa niyang kasamahan ay sinangga lang ito gamit ang apoy niyang kapangyarihan.
I'm running out of time kaya kailangan ko ng tapusin ito. Nang hindi niya ako pinakawalan ay ginamit ko na ang kapangyarihan ko. I concentrate and just for a second ay naging tubig ang katawan ko na nagpabagsak sa'kin sa lupa dahil nawalan ng epekto ang kapangyarihan niya sa'kin.
Sa pagtayo ko ay nakita ko ang panlalaki ng mata nila.
“Paano niya iyan nagagawa sir Atlas?” tanong no'ng isang lalaki.
“Beat me, I don't know either,” pagsusungit niya.
Hindi ko na sila pinakinggan pa at muli na lang lumapit sa kanila I grab the paper habang ipinasok ko sila sa bubbles na ginawa ko. Wala silang nagawa doon.
Even that fire guy ay hindi niya nagamit ang kapangyarihan niya nang maipasok ko na siya sa malaking bula. Napangiti ako nang mahawakan ko na ang envelope.
“As I promised,” isinabit ko sa kamay niya ang flash drive na dala ko. And without further ado ay mabilis akong nagteleport na may ngiti sa labi.
Mission success.
●∘◦❀◦∘●
Luna's Point of View
Malalim na ang gabi at nandito na naman ako sa labas. Hindi kasi ako makatulog dahil sa mga nangyari. Galit pa rin ako kay Olivia. Nakaupo lang ako dito sa ilalim ng malaking puno habang sinasanay ang bago kong kapangyarihan nang may marinig akong kaluskos kung kaya't mabilis akong napatayo.
Kaagad kong isinuot ang aking mask at tsaka sombrero. Nang hindi ko na marinig ang kaluskos ay naisipan ko na lang na umalis na sa lugar na iyon. Ayoko munang makipag-away kung sakali man.
Papaliko na sana ako sa may corridor nang mabangga ako sa isang matigas na bagay. Napagtanto ko na isang tao pala ito. Nahulog niya ang dala-dala niyang envelope na pinulot ko kaagad. But then napahinto ako nang makita ang logo na nakatatak dito.
Marahas niya itong hinablot sa'kin kaya napatingala ako sa kaniya. Umawang ang labi ko sa aking nakita. Napahakbang pa ako ng isang beses paatras nang masilayan ko na ang kaniyang itsura.
Mabilis niya akong nilagpasan ngunit hinawakan ko kaagad ang braso niya. He then twist my hand and pinned me on the wall. Kumawala ang mahinang ungol sa bibig ko dahil sa pagkakabigla ko sa ginawa niya.
“Leave me alone.” Malamig ang boses niya nang marinig ko iyon.
Naramdaman ko naman na binitawan na niya ako at sa pagtalikod ko pa sa kaniya ay hinawakan ko kaagad siya.
“Sandali—” muntik na akong mawalan ng balanse nang maglaho ako kasama niya.
Nagteleport pala siya at nasama ako sa kaniya.
“Shit! Why did you follow me!” Kakaiba ang boses niya nang dahil sa suot niyang voice changer na mask.
“I didn't follow you. Naisama mo ako sa'yo,” usal ko sa kaniya.
Now he knows I'm a woman.
Hindi ko makita ang mata niya dahil na din sa suot niya. Pero ramdam ko ang galit niya dahil naikuyom pa niya ang kamao niya.
“Now go back, idiot!”
Bago ko sundin ang utos niya ay iginala ko ang paningin ko sa paligid. When he noticed what I'm doing ay kaagad niyang tinakpan ang mata ko at sa pagtanggal pa niya ay nakabalik na kami sa corridor kung saan ko siya nabunggo.
He just looked at me as he vanish in front of me. Nagmistulang tubig ang katawan niya nang maglaho siya.
“A water att,” usal ko.
———
“Gianna, may sasalihan ka ba? Sports or anything?” Bungad na tanong sa'kin ni Elleanor.
Nasa sala ako ngayon habang kumakain. Nilingon ko naman siya at nagkibit-balikat.
“Ikaw ba, may sasalihan ka?”
“Nope, but there's this event in the evening. All students are required to attend and it's a hassle you know.” Mukha siyang nagrereklamo habang kumukuha siya ng makakain sa fridge.
“Anong event ba?” Curious kong tanong sa kaniya.
“Masquerade,” bungad na sagot ni Ellesse.
Tumango ako, “May isusuot na kayo?” tanong ko pa.
“Maghahanap pa. Sama ka?” Ani Elleanor.
Sasagutin ko na sana siya nang lumabas si Olivia sa kwarto niya at nagtama kaagad ang paningin naming dalawa. Mabilis akong tumayo at naglakad papunta sa kwarto ko nang mapigilan niya ako no'ng dumaan ako sa harapan niya.
“You're ate called,” may inilahad siya sa akin.
“Hindi ko naibigay ang bago mong phone kahapon.”
Sinipat ko ang inilahad niya and it's a new phone again. Hinablot ko ito at mabilis na umalis sa harap niya ng hindi nagsasalita. Sa pagsara ko ng pinto ay narinig ko silang nag-usap.
“Nag-away ba kayo?” Tanong ni Ellesse.
“Kinda,” sagot naman ni Olivia.
“Anong pinag-awayan ninyo? Iyon bang ginawa ninyo no'ng Miles ba 'yon?”
Hindi na ako nakinig sa mga sinasabi nila. Umupo ako sa higaan at mabilis na kinuha at in-on ang cellphone. Gano'n pa rin ang model nito ngunit nagbago na nga lang ang kulay.
May mga messages akong nakita kung kaya't mabilis ko itong binuksan.
From: Ate Sally
Miss Abi! Bakit hindi niyo po sinasagot ang mga tawag ko? So, ibig sabihin naiwala niyo na naman ang phone.
Miss Abi, pinapasabi nga pala ng ama ninyo na sa sabado ay pupunta kayo sa Main Mansion.
Ito bagong phone kasi mukhang naiwala mo na ata ang phone mo.
Naisipan kong magtipa ng isasagot kay Sally.
To: Ate Sally
Pasensya na, naiwala ko na naman ang phone ko Sally. Hindi ko alam kung saan na naman iyon napunta. Baka sakaling makita na naman iyon ni kuya, alam mo na it magically appear into his room.
Then I send it. I put some jokes at the end para malaman niya na okay lang talaga ako.
“I should probably get my phone back. Para man lang hindi magalit si Mom sa'kin kapag nagkita na kami uli.” Usal ko.
I heave a sigh.
Bumangon ako at nagbihis. Hapon na ngayon at wala kaming pasok sa iba dahil na rin sa gaganapin na anniversary sa paaralan. Pupunta na lang ako sa library para maghanap pa ng librong babasahin.
Paglabas ko sa kwarto ay napansin kong wala si Olivia sa sala at ang magkakambal lang ang nandoon na nanonood pa ng Tv.
“May lakad ka rin Gianna? Kakaalis lang din ni Olivia.” Ani Ellesse sa 'kin.
Tumango ako, “Punta lang ako sa library may hahanapin akong libro.”
Matapos no'n ay nagtungo na nga ako sa library. Nagpunta kaagad ako sa aisle na pagkukunan ko ng libro. Nang makakuha ay kaagad akong naghanap ng mauupuan nang makita ko ang isang pamilyar na tao.
But then I find him peacefully sleeping nang makalapit ako sa kaniya. I scan the whole area at wala nang ibang upuan kundi dito na lang sa kaniya. No choice ako kaya tahimik na lang akong naupo doon.
Tahimik akong nagbabasa nang bigla na lang siyang bumangon na para bang nagulat at tumingin sa'kin ng mariin. Nagulat din ako sa ginawa niya.
“F*ck!” Mahina kong anas dahil sa pagkagulat ko sa kaniya.
“Hi…” he said at kumaway pa sa'kin.
It's a simple word pero talagang nabigla ako nang sinabi niya iyon sa'kin. Napakurap ako ng mata sa sinabi niya. Matapos niyang sabihin 'yon ay nag-iwas kaagad siya ng tingin sa'kin.
“Baliw ba siya,” bulong ko.
“Gianna, right?” His deep voice again.
This tall, dark man. Damonn.
“Why?”
Tiningnan naman niya ako sa mata.
Hindi ko alam pero katulad nang nakita ko sa mga mata ni Zyriex ay nakikita ko din ang pangungulila sa mga mata niya. Men here are so weird.
“You're acting right?” tanong niya pa.
Nalukot ang mukha ko sa kalituhan, “Acting? Anong ibig mong sabihin?”
Lumapit naman siya sa'kin at mabilis niyang hinawakan ang salamin ko sa mata at tinangka niya itong tanggalin ngunit mabilis akong umusog papalayo sa kaniya.
“Ano bang ginagawa mo!” Galit kong saad sa kaniya habang inaayos ang salamin ko sa mata.
“Can you please take off your eyeglasses just for a minute?” His eyes are pleading.
Umiling ako, “Bakit ba?” inis kong turan.
He groaned, “Argh! Nevermind. Sorry for disturbing you.” Sabi pa niya.
Tumayo na siya at umalis na. Iniwan niya ako na parang wala lang nangyari. Sinundan ko siya ng tingin at sa di kalayuan ay nakasalubong niya sina Elleanor at Ellesse na nahinto pa sa harapan niya.
Nakita ko na saglit silang nagkatinginan bago magtama ang paningin namin ni Ellesse at saka doon muling tumakbo si Ellesse at Elleanor papunta sa direksyon ko.
Tumaas naman ang dalawa kong kilay sign na naghihintay ako sa sasabihin nila kasi mukhang nagmamadali sila e. Hinihingal pa si Elleanor nang marating nila ang kinaroroonan ko.
“Bakit?”
“Gianna! Si… si Olivia. Nandon sila sa rooftop, kasama ang mga babaeng ikinulong noon ni Ellesse sa bubbles.” Hingal niyang wika habang may tinuturo.
“Huh? Bakit? Anong ginagawa nila doon?”
Umiling-iling si Ellesse at napalunok pa bago ako sinagot, “They… they lock the door and seal it with their power. Hindi ko alam pero mukhang may masama silang ginagawa kay Olivia.” Paliwanag pa ni Ellesse sa'kin.
Nag-igting naman ang panga ko sa aking narinig.
“I also heard them say, Wanna taste kung paano namin pinasaya ang kaibigan mo noon?' Gano'n, gano'n ang sinabi no'ng isa.” Hingal pa na sabi sa'kin ni Elleanor.
Nagmadali akong tumayo at iniwan ko ang libro. Sumunod din sa'kin sina Ellesse at Elleanor.
Subukan lang nilang saktan si Olivia at makikita nila kung sino talaga ako. Papatayin ko talaga sila sa ayaw at sa gusto nila.
─•~❉᯽❉~•─
Leave a vote and comment(^^)