______________________________________
Yael Thiago Esquivel
______________________________________
TATLONG araw na ang nakakalipas. Nakabalik na ako sa silid ko at maaari na akong pumasok ng klase bukas.
Sa tatlong araw na nakakulong ako, nag-iimbestiga ang ginawa ko ngunit...
"Ni wala man lang akong nasagap na mahalagang impormasyon."- dismayadong saad ko habang hila-hila ang buhok ko.
"Ibig sabihin lang nun ay walang alam si zamir, kohen at emma sa pinaggagawa ni odell. Kung ganun, sino ang pinuno niya? Kanino siya nagtatrabaho? Waaahhhh!"- nababaliw akong napasigaw.
Sana pala nagpuyat na lang ako ng gabing yun at binasa ng buo ang season 2. Hindi sana ako naghihirap ng ganito. Malaya na sana akong nagbabakasyon sa iba't-ibang lugar at ginagawa lahat ng gusto ko.
"*Tok!* *Tok!*"
Nanghihina akong napatayo atsaka binuksan ang pintuan ko.
Bumungad sakin ang nakasimangot na mukha ni caden at maki. Samantala ay nasa likuran nila si silas at vaughn.
"Anong ginagawa niyo dito?"- tanong ko.
"Papasukin mo muna kami pwede?"- sungit ni caden at tinulak ako.
Nagpasya na silang pumasok kahit na wala pa akong sinasabi.
"Zuku!"- masayang binuhat ni vaughn si zuku na kanina ay tulog.
"Maayos na ang iyong pakiramdam, vaughn?"- baling ko sa kaniya at pinagmasdan siya.
"Mabuti na ang aking pakiramdam. Maraming salamat din sayo yael at tinulungan mo kami."- thumbs up pa niya.
"Anong nangyari pala sa plano?"- tanong ko ng maalala yun at naupo saking kama.
Naupo si vaughn sa study table ko habang nilalaro si zuku. Si silas naman ay sumandal sa pader habang nakahalukipkip sa tabi lang ng study table ko malapit sa bintana. Samantala si maki at caden naman ay tumayo sa harapan ko.
"Yan ang una mong tatanungin pagdating namin? Bakit hindi mo muna ipaliwanag ang nangyayari?"- asik ni maki.
"Anong pumasok sa isip mo para gawin yun? Kung hindi ka pa nila pinarusahan ay hindi mo sana ipapaalam ang balak mo samin, ganun ba?"- sermon naman ni caden at hinila ang tenga ko.
"A-aray!"- reklamo ko at hinimas ang tenga kong namumula. "Naisip ko, mas mapapadali ang trabaho kapag ako lang ang nakakaalam. At isa pa, hindi niyo naman problema ito. Nagkataon lang talaga na nagkaproblema ako at hindi magawa yun kaya inutusan ko si silas na sabihin sa inyo."- paliwanag ko pa at humikab.
"Problema ng paaralan ang suliraning yan."- pagtatama naman ni maki at humalukipkip. "Partikular na sa mga kaklase naming kabilang sa mababang antas. Ibig sabihin lang nun, problema din namin ito."- punto niya.
"Sa susunod na gumawa ka na naman ng kakaiba nang wala kaming alam, pahihirapan ko ang buhay mo hanggang tumanda ka."- pinandilatan ako ng mata ni caden.
Nangilabot naman ako duon atsaka napa 'tsk' na lang.
"Kung ganun, ano ng nangyari sa plano?"- tanong ko kay silas.
"Dalawang tao lamang ang nadakip namin dahil mas humigpit ang pagbabantay ng mga myembro ng konseho ng mag-aaral. Bale apat silang nakatago sa lungga mo."- kwento niya.
Napahawak ako saking baba.
"Mas maigi nga to para matigil na sila sa pagdakip."- komento ko.
"Ngunit wala yun kasiguraduhan. Paano na lamang kung may iba itong plano? Pano kung sa susunod, pasukin na nito ang mga silid nila? Mas madali yun."- saad naman ni vaughn habang hinahaplos si zuku na natutulog sa kaniyang hita.
"Bakit hindi na lang si odell faustino ang dakpin natin?"- suhestiyon naman ni maki at nagkibit balikat.
"Kabilang siya sa konseho ng mag-aaral at ang pamilya niya ay tauhan ng palasyo. Kapag nangyari yun ay baka mapahamak tayo at maparusahan."- segunda ko.
"Anong gagawin na—"
"*Psssshhhhhhhkkkkkk*"- natigilan kami ng may marinig kami sa labas.
Nang mapalingon kaming lahat sa bintana ay nakita naming unti-unting napapalibutan ang paaralan ng puting mahika na parang barrier.
"Anong nangyayari?"- tanong ni caden at lumapit sa bintana.
Tumayo ako at lumapit din.
Mula sa baba ay kitang-kita ko ang paglabas ng mga estudyante habang pinapanood ang puting mahika na pinapalibutan ang buong paaralan.
"*Wiiiiiiiiinnngggg!*"- malakas na sirena sa loob ng kastilyo.
"Anong ingay yun?"- tanong ni silas.
"Ang ingay na to... Ibig sabihin lang nito ay may nakapasok dito ng walang pagkakakilanlan!"- sigaw ni vaughn at napatayo.
"Aaagggghhhh!"
"Waaaahhhhh!"
Mabilis kaming tumakbo palabas ng makarinig ng sigawan.
Ang mga estudyanteng nasa loob ng kanilang silid ay nagsisilabasan at nagsisitakbuhan sa takot at kaba.
"Kailangan nating lumabas!"- sigaw ni silas ng mapuna ang nangyayari.
Sa dami ng estudyante ay may nagsisitulakan pa at nagsisi-iyakan.
Ang mga guro pati na din ang mga konseho ng mag-aaral ay hindi magkandaugaga sa pag alalay at pagsigaw nila.
Sinubukan ng iba na lagpasan ang puting barrier ngunit tumilapon lang sila sa nangyaring impact.
"Hinding-hindi kayo makakalabas dito kahit anong gawin niyo!"- umangat ang paningin namin ng makarinig kami ng boses sa ere.
Isang matandang lalake ang lumilipad sa ere habang may hawak na mahabang stick. Ang buhok nitong puti ay mahaba at nakasuot ng puting suit na may itim na roba na mahaba at itim na sumbrero.
"Umatras kayo!"- sigaw ng isa guro na nasa harapan. Lahat sila ay nanduon at handa ng prumotekta.
"Napakagandang araw, hindi ba?!"- ngisi nito at itinaas ang dalawang kamay.
"Perpektong araw upang gawin ang nararapat."- sumingkit ang mata nito at mas lumawak ang ngiti.
"Ah! Muntik ko ng makalimutan. Ako nga pala si Señior Krofton Deveraux, ikinagagalak ko kayong makitang lahat. Lalong-lalo na ang inyong mga ekspresyong nangangamba, hahahaha!"
"Ikaw! Mananagot ka din sa kapangahasang ginawa mo sa paaralang ito! Ano sa palagay mo ang ginagawa mo?!"- gigil na sigaw ng guro namin sa ikalawang seksyon.
"Hindi mo ba alam na kapag may nangyari sa amin ay ang palasyo ng hermedilla ang makakalaban mo?!"- pananakot naman ng guro ng unang seksyon.
"Mananagot? Ha...hahahaha! Hindi niyo na yun malalaman pa dahil lahat kayong nandito ay mamamatay."- mabagal ang mga salitang binitawan niya.
Krofton Deveraux? Ah! Naalala ko na.
Pagkatapos ang pagsusulit ay magkakaroon ng atake sa loob ng paaralan. Makukulong ang mga estudyante at guro dahil sa barrier na naipatayo. Hindi yun basta-basta masisira ng kahit anong mahika kung kaya't walang takas ang mga tao kahit na anong gawin nila.
Si Krofton Deveraux ay isang mapanganib at makapangyarihang lalake. Ayaw niya sa mga salamengkero kung kaya't nagkaroon siya ng hangarin na puksain lahat ng mga taong may mahika.
At nakahanap nga siya ng tyansa na gawin yun dito sa Hermedillia. Dahil lahat ng may mahika ay nagtitipon-tipon ngayon dito sa paaralan kung kaya't mas mapapadali ang plano niya.
Haa. Bakit ko nakalimutan ang importanteng eksena na ito? Sh*t! Hindi ko pa nga nahahanap ang kontrabida sa kwentong ito, may sumunod na naman problema.
"Anong sabi mo?!"- napasinghap ang mga ilang estudyante sa narinig.
"Huwag kayong mag-alala dahil lahat kayong nandito ay sabay-sabay na mamamatay! Hindi ba't nakakatuwa? Magkakasama pa din kayong lahat sa kabilang buhay! Hahahaha!"
"Kung anumang binabalak mo ay hinding-hindi ka magwawagi!"- sigaw ng mga guro at sabay-sabay silang nagpakawala ng mahika.
Hindi pa man din nakakalapit ang mahika nila sa matanda ay biglang yumanig ang lupa.
Nagulat ang lahat ng may sumulpot na lamang na isang malaking tao sa gitna kung kaya't dito tumama ang mahika nila.
"*Gggggrrrrraaawwwrr!*"- ugong nito dahilan para mapaatras sa takot ang iba.
Bagama't mataas ang kastilyong paaralan ay kaya nang abutin ng higante ito pag tumalon.
Nakakatakot ang mukha nito na para bang mangangain na lang ito ng di oras.
"Atin ng simulan ang operasyong ito! Ahahahaha!"- tawa ni krofton at lumipad na sa ere patungo sa ibang direksyon.
"Aagggghhhhh!"- sigawan ng mga estudyante ng sumugod ang higante.
~ vis-beyan28
MelancholyMe