ផាច់!!~~
<អូយ៎!!~> គ្រាន់តែដកមាត់ចេញភ្លាមប្រអប់ដៃតូចមិនចាំយូរ លើកទៅទះនាយមួយកំផ្លៀង សម្លឹងមុខម៉ង់ៗ! ចំណែកឯជុងហ្គុកគ្មានអ្វីក្រៅអូយ៎! នេះឯង!
<ឈឺណា៎ថេយ៍! មិចលែងទះកំផ្លៀងចឹង?> ជុងហ្គុកអង្អែលថ្ពាល់ខ្លួនឯងទៅមកសម្លឹងថេយ៍ដោយការចងចិញ្ចើម មុខជូរហួញ!
<ចុះអ្នកណាឲលោកប្រធានថើបខ្ញុំ!? មាត់ខ្ញុំមិនមែនមាត់ដាក់ឲថើបជាសារធារណៈទេ!~> ពីមុនថើបគេ គេភាំងភ្លេចទះ! ប៉ុន្តែលើកនេះមិនឲបានចិត្តទៀតទេ! ថើបទះៗ!
<យ៉ាងណា៎ក៏មិនគួរទះដែរ! ប្រាប់ស្រួលបួលមកអ្នកណាថាអី? ឆ្នាស់នោះឆ្នាស់!>
<មុខលោកប្រធាននឹងចេះស្ដាប់ខ្ញុំស្រួលបួល?>
<ទះបែបនេះគួរតែសងជំនឿចិត្ត!> គេស្រដីរួចប្រុងនឹងដើរទៅរក រាងតូចទៀតតែ..
<សាកលោមើរ!~ សារនេះមិនមែនបាតដៃ តែកណ្ដាប់ដៃវិញម្ដង!~> មិនត្រឹមថាតែមាត់ នៅឆ្លៀតលើកកណ្ដាប់ដៃឡើងទៀត! រាងក្រាស់ឃើញហើយលេបទឹកមាត់ក្អឹក សឹឧទ្យានថា÷
<ទៅបានហើយ!~> នាយថារួច បើកទ្វារចូលឡានទាំងចិត្តមិនចង់! ឲឈ្នះសិនចុះ! ចាំមើលតែលើកណាមានឱកាសច្បាស់មិនរួចខ្លួនទេ!
<ហឹស! ស្មានតែខ្លាំងតើ!> ថេយ៍ញញឹមបែបមានអំណួតនឹងខ្លួនឯងដែលយកឈ្នះនាយបាន! ត្បិតមិនដឹងទេ ថានាយម្នាក់នេះកំពុងគុំទុក។
______
ជិះប្រហែលជាបានកន្លះម៉ោងឃើញថា ផ្លូវដែលនាយកំពុងបើកវាមិនមែនទៅក្រុមហ៊ុនទេ វាបើកចេញពីទីក្រុងទេតើ!
<លោកប្រធានទៅណានឹង? មិនទៅក្រុមហ៊ុនទេ?> ថេយ៍សម្លឹងផ្លូវដែលបើក មុនសម្លឹងមុខនាយឆ្លាស់គ្នាទៅមក!
<អ្នកណាថាទៅក្រុមហ៊ុននោះ?> គេផ្ចង់អារម្មណ៍ក្នុងការបើកបរ ត្រឹមឆ្លើយឆ្លងនឹងថេយ៍បែបហីៗ!
<បើមិនទៅក្រុមហ៊ុនទេ ដាក់ខ្ញុំចុះទៅលោកប្រធាន!> គេមិនចង់ទៅជាមួយនាយឡើយ ដូចដឹងចឹងមនុស្សដូចនាយនៅជិតមានតែខាតជាន់ខាត គេចំណេញឲតែរហូត!
<បើចង់ចុះបើកទ្វារឡានរួចហក់ចុះទៅ!> អាហុី!-,-
<បើហក់ចុះបានខ្ញុំហក់យូរហើយ ឈប់ឡានទៅៗៗ!!~> រាងតូចចាប់សម្លក់នាយថ្លែរ លើកនេះមិននិយាយតែមាត់គេជំទាលយកៗ ទាញដៃនាយអង្រួនឡើងរេពេញថ្នល់!
<ថេយ៍!!..លេងស្អីនឹង? ចេតរយទាំងពីរនាក់អីឡូវហើយ!> ជុងហ្គុកចាប់រេចង្កូតឡាន បើកភ្នែកសរដូចមាន់រកពង! សំណាងហើយបើកដល់កន្លែងផ្លូវស្ងាត់! បើនៅទីក្រុងវិញសង្ស័យណាស់។
<ចេតរយក៏ចេតទៅ!~> លើកនេះគេមិនខ្វល់ខ្លាំងហើយ នៅយកដៃទាំងពីរទៅច្របាច់.កអ្នកម្ខាងទៀត!
<អក៎!!..ខិះៗ!..ទៅជួបភ្ញៀវនៅជាយក្រុង!~ ឈប់ទៅបានហើយ!~> ដោយឃើញរាងតូចឡាំប៉ាខ្លាំងពេក នាយក៏សម្រេចថាកុហក! តាមពិតគេទៅដើរលេងនោះទេ។ មកលេងច្របាច់.កស្អីនៀក ចង់ដាច់ខ្យល់!
<ជួបភ្ញៀវហេ៎?~~> ថេយ៍ហាក់ស្ងាត់មកអង្គុយធម្មតាវិញសួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀត! គេឡាំប៉ាខ្លាំងបែបនេះព្រោះក្នុងគំនិតខ្លាចរាងក្រាស់យកទៅលក់! ចូលចិត្តគិតអីប្លែកៗ!
<ត្រូវហើយជួបភ្ញៀវ ប៉ុន្មឹងស្ងៀមចិត្តបានរឺនៅ? ធ្វើភ័យៗដូចខ្លាចគេយកទៅលក់!~ >
<ចុះអ្នកណាឲលោកប្រធានមិនប្រាប់មុន?~>
<ទៅៗ!..ឈ្នះទៅ! ឲឈ្នះហើយ!~> កន្លងមកមិនដែលចាញ់អ្នកណាទេ មកជួបលេខាកំពូលឌឺនេះមួយ! ម៉ែឪអាតមាត់រកលេខដាក់មិនឃើញ! ច្របាច់.កគេសឹងស្លាក់ខ្យល់ហើយ គិតថាខ្លួនត្រូវទៀត?
<ឆឺស!..ចឹងស្រាប់ហើយ!~> ថេយ៍ពេបមាត់ដាក់នាយបន្តិច មុននឹងងាកមកអង្គុយត្រង់ខ្លួនលើកដៃព័តចូលគ្នា ងាកចេញទៅខាងបង្អួចគយគន់ទេសភាពយ៉ាងខ្មើត។
|Skip|
@ ពេលល្ងាច!
ងុឺត!~~
<វ៉ាវ!~ ផ្ទះរបស់អ្នកណានឹងលោកប្រធាន? ស្អាតម្ល៉េះ?~> ថេយ៍បើកទ្វារចុះពីឡាន ភ្នែកទាំងគូរសម្លឹងជុំវិញបរិវេនផ្ទះ វាធំណាស់! ត្រឹមផ្ទះកម្សាន្តសោះ ធំហើយស្អាតដល់ម្លឹង!
<បើកចូលប៉ុន្នឹងហើយសួរថាផ្ទះអ្នកណាទៀត! ផ្ទះតម្លៃខ្ទង់មុឺនៗដុល្លារបែបនេះគិតថារបស់អ្នកណា?> នាយលើកដៃម្ខាងច្រត់នឹងឡាន ម្ខាងទៀតក្រវីសោរឡានលេង គេប្រើទឹកមុខបែបថា ផ្ទះប៉ុន្នឹងៗគ្មានអ្វីអស្ចារ្យ!
<..ផ្ទះរបស់ខ្ញុំ!> ថេយ៍ស្ងាត់មុននឹងងាកមកឆ្លើយដាក់នាយ! មើលតែមុខប្រឹងអួតទៅដឹងហើយថាជាផ្ទះរបស់អ្នកណា!
<ហឹស!..ពិតណាស់នេះជាផ្ទះរបស់ថេយ៍!..មិនត្រឹមតែផ្ទះនឹងមួយទេ ក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យTKទាំងមូលក៏ជារបស់ថេយ៍! ភូមិគ្រឹះត្រកូលចនក៏ជារបស់ថេយ៍ ក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗនៅបណ្ដាប្រទេសរបស់យើងក៏ជារបស់ថេយ៍!~> នាយអោនមុខសើចក្នុងបំពង់.កបន្តិច និយាយរៀបរាប់ពីទ្រព្យសម្បិត្តរបស់ខ្លួនផ្ទេរទៅឲរាងតូច។
<ថីនឹង?~> ឃើញនាយសើចហើយនិយាយម្នាក់ឯងទៅគេឆ្ងល់! កើតអីនៅសុខៗសើច គ្មានកំប្លែងកន្លែងណា៎ផង!
<មិនយល់?>
<ឲយល់យ៉ាងមិចបើលោកប្រធានសើចនិយាយតែឯងនឹង!>
<ចុះថេយ៍មិនឆ្ងល់ទេហេតុអ្វីបងនិយាយបែបនេះ?>
<ប្រាប់ហើយមិនឲហៅខ្លួនឯងថាបងទេ!~> លឺពាក្យបងអូនពេលណា គេព្រឺសម្បុរចង់បាស់សក់ហើយ! ស្អប់ណាស់! ស្ដាប់ហើយគួរឲជ្រេញ។
<សមឲហើយទៅ បន្តិចទៀតថេយ៍ក្លាយជាប្រពន្ធបងហើយ!> នាយស្រដីរួចផ្ញោចស្នាមញញឹមគែមមាត់បន្តិច ដើរចូលក្នុងផ្ទះយ៉ាងហាយ!
<អ៊ែក!~ ប្រពន្ធហេ៎?..អនាគតរបស់ខ្ញុំគឺប្ដីគេមិនមែនប្រពន្ធគេទេ!~> ថេយ៉ុងធ្វើរឹកជាក្អួតចង្អោរ ឆ្លៀតស្រែកប្រាប់នាយឡែតៗ! អនាគតប្ដីគេឯណារូបរាងចឹងទេ!
<ចាំដល់ថ្ងៃនោះចាំនិយាយ អ្នកណាសន្លប់ក្រោមទ្រូងអ្នកណាដល់ថ្ងៃនោះនឹងដឹងហើយ!~> ជុងហ្គុក លឺហើយសឹងសើចឆ្លងជាតិ! ចិត្តធំណាស់ ចង់ឡើងTopអត់មើល សមត្ថភាពខ្លួនឯងទេ?
<លោកប្រធានក្លួងណាស់ និយាយអត់អនាម័យ!~> មិនព្រមដើរទៅជិតគ្នានិយាយទល់មុខទៅ ចាំបាច់ម្នាក់នៅឈរក្បែរឡាន ម្នាក់មាត់ទ្វារម្នាក់? អូយ៎!! មិនយល់ទេ តើជំងឺCovid-19មិនទាន់បាត់មែនទេ?
TO BE CONTINUED
BY: Ju jinny 🧸