Papunta ako ng terrace para doon imeet ang lahat sa magaganap na meeting, na naman... Ako nalang ata ang hinihintay kasi wala na 'kong nakikitang tao dito sa loob. Hindi kasi ako agad bumangon nung inattempt nila Lauren na gisingin ako.
Dumaan ako sa kitchen malapit sa sala para kumuha ng tubig. Habang umiinom ay nahagip ng paningin ko ang cellphone na nasa counter. Nakabuhay ito kaya naman kinuha ko.
Kanino naman kaya 'to? Plain black lang ang casing kaya mahirap idetermine kung sa babae ba o lalaki. Yung lockscreen naman, gitara lang.
Tinry ko itong buksan at himala namang walang password kaya isang swipe ko lang, bukas na.
Bumungad sa akin ang cute na maliit na aso sa homescreen. Apricot ang kulay ng balahibo nito. Hindi ako mahilig sa aso kaya hindi ko alam kung anong kind siya ng dog. Pero that doesn't mean na hindi ko sila gusto. It's just not my interest, though they attract me sometimes like this one.
Ngumiti ako. "Cute naman."
Hindi ko na balak galawin pa yung cp kaya ibababa ko na sana kaso biglang may tumawag.
Gio is calling
Naka silent ang cellphone kaya ang vibration lang nito ang naramdaman ko. Buti nalang binaba agad ni Gio yung tawag. Nacurious naman ako bakit may contact si Gio dito. Hindi ko na natiis kaya binuksan ko ang gallery.
Bumungad sa akin ang picture ko sa eroplano habang nakanguso at naiinis na nagsisintas ng sapatos. Biglang nag click sa utak ko kung kanino itong cp na hawak ko.
So this is Tristan's. Kaso ba't walang password 'tong cp niya? Di ba siya natatakot na may magbukas ng mga messages niya?
"Hoy babae, kanina ka pa hinihintay dun. Bilang na ang taon wala ka pa din."
Naibulsa ko agad ang cellphone na hawak nang tinawag ako ni Lauren.
Ininom ko ang tubig sa hawak kong baso. "Ito na, sorry." Lumabas na ako kasabay niya.
Ibabalik ko nalang sa kaniya ito mamaya, sabihin ko nahanap ko sa kitchen. Totoo naman. Hindi ko na din siya icoconfront sa picture na 'yun. Baka nagandahan lang siya sakin kaya nagstolen siya o pwede din namang trip niya lang. Kung ano man, sa kaniya na yun remembrance niya sa'kin.
"Okay guys, I will not speak formal sa inyo ngayon since wala naman tayo sa University and halos magkakaedad lang tayo. We advisers had a chitchat about what you can do here in Boracay na makakaaffect pa rin sa grades ninyo since hindi naman puwedeng puro nalang kayo walwal dahil alam kong may umiinom na dito." Tumingin ito ng matalim sa mga lalaking kasama namin.
"Ma'am ito oh." Turo ni Gio kay Jacob na nakikipagkuwentuhan kay Tristan.
"Ikaw naman nagaaya." Sabat ni Jacob sa kaniya.
Umiling nalang si ma'am tsaka itinuloy na ang sinasabi.
"Napag-usapan namin na bibisitahin ko kayo every once a week dito sa guesthouse ninyo since ako naman na ang nandito at ako din ang head. Yes hindi ako magtatagal dito but don't worry, hindi naman ako aalis mismo sa Bora. Nandiyan lang ako sa kalapit na hotel para kung kailangan ninyo ng kabonding sa trip niyo, tawagin niyo lang ako. But ofcourse the officers will take charge kapag wala ako. And secretary please kindly update us everyday sa attendance para maassure ang safety ng bawat-isa. Nakasalalay ang reputation ng LPU kapag isa sa inyo ay mapahamak kahit mga nasa 20's na kayo. Ayaw ko pa mag retired, baka naman." Biro ni ma'am.
Nagtaas ng kamay si Abby. "Ma'am, may curfew po ba? And rules?" Tanong niya.
"Walang curfew pero make sure naman na hindi kayo umagahin ng uwi. Malalaki na kayo alam niyo na yan. About sa rules naman, makinig lang kayo sa isa't-isa to get along with each other. Basta kapag kailangan niyo ako, nasa room 103 ng Hermosa Hotel lang ako." Sagot ni ma'am.
"Kailan po ang start ng activities?" Tanong ko.
"Kailan niyo ba gusto? Puwede namang ngayon na. Alas dos palang naman, nasa akin na din ang list." Nilabas ni ma'am sa bulsa niya ang mini notebook.
"Gora na ma'am!" Sigaw ni Lauren.
Ang hilig talaga sumigaw nitong babaeng 'to out of the blue. Kaya nagugulat nalang ako palagi dahil sa ganiyang habit niya.
"First, I'll group you into 4 teams with 3 participants each. Pakitaas nalang ng kamay yung matatawag ko tapos magsama-sama." Tumingin ito sa cellphone niya para siguro tignan ang mga pangalan namin.
"Selene, Jacob, Abby."
"Jayla, Gio, Maeve."
"Vien, Jalene, Yuan."
"Lauren, Eloise, Tristan."
"There you go. Magpalit na kayo." Utos ni ma'am.
Ay ganon-ganon na lang yun ma'am? Wala nang ane-ane, diretso na agad? Aba parang mali naman yun.
Sinunod namin ang inutos ni ma'am at bumalik na sa terrace kung saan magkakasama na ulit ang bawat team at nang matapos hintayin ang iba ay naglakad na kaming lahat papunta sa beach. Para talagang field trip 'to. Ma'am kasi, pinapila pa kami according sa mga team namin. Ginawa kaming elementary.
Simple lang ang suot ko. Naka dark blue long sleeve rashguard bodysuit ako na naka tucked-in sa white maong shorts na suot ko with a black cap habang nakalugay naman ang maikli at bagsak kong buhok. Naka tsinelas lang din ako at nakasuot ng sunglass. Nga pala, iniwan ko din sa room namin yung cellphone ni Tristan. Ewan ko nga kung napapansin niya bang wala yung cellphone niya.
Habang naglalakad ay hindi namin maiwasang magbulungan ni Lauren.
"Loise parang nabulag ako sa nakita kong nakabukas sa likod." Kinikilig niya akong niyugyog.
Sumilip ako saglit sa likod at nakita si Tristan sa likod namin na naka loose babyblue polo shirt. Bukas ang dalawang butones nito na tinatangay ng hangin kaya naman sumisilip ang maskulado nitong dibdib. Samahan mo pa ng white shorts habang nakasuot ng sunglass at inaappreciate ang view ng beach.
I scoffed tapos kinurot siya sa tagiliran. "Sa ganda ng view dito sa harap natin, yan pa talaga napansin mo. Nakakainis nga kasi ang awkward niyang kasama." Nakasimangot kong bulong.
Bukod sa pinagtitinginan na siya ng mga dalagang nadadaanan namin dahil sa mala artista niyang tindig, nasa akin din yung phone niya. Ano nalang iisipin niya diba? Baka maging stalker pa ko sa paningin niya.
Hinampas naman ako ng mahina ni Lauren. "Pero alam mo, as I look at the both of you, papasa kayong magka relationship kung hindi ka lang ignorante at mataray."
Aba, baka mabaon ko 'to sa buhangin ng wala sa oras.
Tinulak ko sya at tinarayan. "Epal mo naman." Hindi na pabulong yan, nainis na 'ko eh.
Nakatingin naman sa amin si Tristan habang nagtataka. Ayan na nga ba sinasabi ko, siguro iniisip niyang weird kami.
Tinignan ko siya. "Problema mo?" Mataray kong tanong.
He grinned. "Para kayong tanga."
Nauna na itong naglakad sa amin. Which left us both speechless. Ganon pala ugali nun, akala ko pa naman friendly na approachable na pacute lang, ganto, ganyan. Aba the audacity?! Baka dalawa sila ni Lauren ang maibaon ko sa buhangin pag nagkataon.