Taehyung, Jungkook'un dudaklarının üzerinde birkaç saniye hareketsiz durduğunda, Jungkook anında kendini toparladı ve Taehyung'un göğsüne minik minik yumruklar atarak onu geri itmeye çalıştı. Ama tabii ki sadece denedi, ama hiç yardımcı olmadı.
Taehyung büyük elleriyle onun belini tutmuş,adeta tek beden olmuştular.
Tabii o zaman Jungkook'un kaçma çabaları imkansızdı.Hem de Taehyung'un kollarında minicik kalırken.
"Jungkook, beni dinlemeye ne dersin? Zaten benden kurtulamayacaksın."
Jungkook omuz silkti ve hala kaba davranan Taehyung'dan yüzünü çevirdi.Taehyung, bu hareketinin onun söylediklerini kabul etmek olduğunu düşündü.Hayatında ilk kez birine açıklama yapmak zorunda hissetti kendini.Sevdiği birine sahip olmak ne kadar acı vericiyse, aynı zamanda hayatta olduğunu hatırlatan, kendisiymiş gibi hissetmesine neden olan bir duyguydu.
"Jimin'den o sözleri duyduğumda kendimde değildim.Bunca zamandır çektiğim tüm acıları sana anlattım, ilk defa birine güvenmiştim.Jimin öyle deyince bir an babamın kötü durumda olduğunu bile unuttum, gözlerimin önüne gelen tek şey sana olan aşkımın kırılan güveni oldu."
Taehyung, Jungkook'un yüzüne yaklaşıp konuştuğunda, Jungkook kafasını geri çekmiş, "Ben de sana güvenmiştim. " demişti. Kalbinin kırıldığı sesinden belliydi..
Taehyung duyduğu sözler karşısında nefesinin kesildiğini hissetti.Ama her zamanki gibi, bunun nedeni Jungkook'un sevgisi değildi, onu seven Jungkook'un kalbinin kırılmasıydı.
"Sen benim hayatımdaki tek parlak ışıksın ve senin kırgınlığın benim dünyamı karartmaya yetiyor." Dedi Taehyung ve parmaklarının konumunu belinde sıkıştırdı.
"Gözyaşların boşa harcanmayacak kadar değerli. İzin ver, her bir gözyaşı tanesini telafi edeyim."
Taehyung, Jungkook'tan özür dilemek anlamına gelen bu sözleri söylediğinde aklında bir düşüncesi daha vardı.Babasını gerçekten kim zehirlediyse onu bulmak ve tüm işkenceleri ona yapmak.Çünkü o kişi Jungkook'un inci gibi gözyaşlarının akmasına neden olmuştu..
Jungkook'un giderek dolan gözleri, Taehyung'u hâlâ affetmediğinin kanıtıydı.Ki Taehyung, miniğinin ne söylemek istediğini her yüz ifadesinden anlıyordu.
"Benim tatlı meleğim… Sakinleştiğimde aklımda tek bir soru vardı; nasıl bu kadar düşüncesiz olabildim? Lütfen zarar verdiğim şeyi onarmam için bana bir şans daha ver. Özür dilerim…
En derin özürler kulaklarla işitilmez, ancak kalple hissedilir derler ya.. Elini kalbime koy" dedi Taehyung, bir elini belinden çekip Jungkook'un elini tuttu ve meleğinin elini kalbinin üzerine koydu. "Ve pişmanlığımı hisset. Seni seviyorum ve senden tekrardan özür dilerim. Affet beni sevgilim"
Jungkook'un Taehyung'un kalbi üzerindeki eli titremiş, gözlerindeki yaşlar yavaşça akmıştı..Taehyung'un masum olduğunu bilmesi onu ne kadar mutlu etse de hala o sözleri unutamıyordu.
Ama elinin altındaki, zaten sahibi kendisi olduğu bu kalbin üzgün olduğunu çok iyi anlamıştı.
Jungkook gözyaşları içinde, "Ama Bay Kim.." dedi.Bu, Taehyung'un kalbinin Jungkook'un elinin altında üzüntüyle hızlanmasına neden oldu.Ona 'Bay Kim' demesini istemiyordu. Bedenleri yakınken, kalplerinin de yakın olmasını istiyordu.
Kalbi elinin altında hızla atarken, Jungkook gözyaşlarının arasından kıkırdadı, "Şaka yapıyorum,Tae..Pişmanlığını hissedebiliyorum aşkım."
Taehyung, miniğinin kahkahasıyla sarhoş olmuş ve aynı zamanda güzelliğinin son sözü onu mahvetmişti bile..
Taehyung'un gözleri hala Jungkook'un gülümseyen dudaklarından ayrılmamışken, o da farkında olmadan onunla birlikte gülümsüyordu.
Jungkook bu sefer cesaret etmiş, boyuna ulaşmaya çalışarak parmak uçlarına yükselmişti. Ellerini hemen Taehyung'un boynuna dolayarak Taehyung'un gülümseyen dudaklarını dudaklarının arasına almıştı.
İkisi de bu hareket karşısında afallamışken, Taehyung Jungkook'a şans tanımadı ve ilk hareket eden kendisi oldu.
Taehyung, Jungkook'un üst dudağını ağzına alırken, ilk kez hareket etme cesaretini bulan Jungkook, Taehyung'un alt dudağını nazikçe dudaklarının arasına aldı.
Kalbi uçuyormuş gibi çırpınıyordu..
Taehyung, dudaklarının arasındaki yumuşak pembelere dayanamamış daha sert davranmaya başlamıştı.Önce sertçe öpmüş, sonra ısırmıştı.
"Ah, Tae..”
Taehyung, Jungkook'un ağzından kaçan inlemeyle Jungkook utanç içinde kızarırken, Jungkook'un dudaklarından uzaklaşmış ve boynuna doğru hareket etmişti.Boynundaki o tatlı nokta..Küçücük bir ben.
Önce küçüğünün boynundaki beni öpmüş, ardından dil darbeleriyle tenine dokunmaya başlamıştı.
Bu Jungkook'a büyük bir zevk verdi ve Taehyung'un boynuna doladığı ellerini minik yumruklar şeklinde sıkmasına neden oldu.
Jungkook, Taehyung'a boynunda daha fazla yer açmak için başını geriye attığında, Taehyung bu kez emmeye ve aynı zamanda beyaz teni ısırmaya başlarken bu Jungkook'un ağzından daha yüksek inlemelerin çıkmasına neden oldu.Jungkook'un boynunda izler kalmıştı bile..
Taehyung kafasını geri çekip tekrar Jungkook'un güzel dudaklarına kenetlendiğinde, eskisi kadar yavaş değildiler. Öpüşme gittikçe sertleşiyor, derinleşiyordu.Taehyung dilini Jungkook'un aralanmış dudakları arasından kaydırdığında Jungkook'un vücudu titredi.Utançtan inlememeye çalıştı ama bu imkansız görünüyordu.Dili damağına vurup diline sürtünürken gözleri kaydı.Taehyung'un dili ağzını becerdiğinde dilini diline doladı ve emmeye başladı anında.
İlk defa böyle duygular hissediyordu.Konuşmak istiyordu, yalnız kalacakları bir yere gitmelerini söylemek istiyordu, birinin onları görmesinden korkuyordu ama duyguları onu sarhoş ederken konuşması imkansızdı.
"O-odaya gidelim T-tae."
Jungkook nefes nefese konuştuğunda, Taehyung Jungkook'un kalçasını kavrayıp onu kollarının arasına alırken Jungkook bacaklarını Taehyung'un beline doladı.
Sanki ayrı kaldıkları birkaç günlük özlemin telafisi gibiydi.
_____________________________
Çoooğk dadlularrrr😋😭💗