Mayie's situation!
"ARBIE POV'S"
"Ate Ash... Matagal niyo na Po bang Kilala si Ate Pawlyn?"
"Si Adi ba? Kakakilala ko lang sa kaniya, Mabait siya"
"Adi Pala Ang tawag mo Kay Ate Pawlyn? Gaano Siya kabait?"
"Hmmmn... Sobrang bait, una naming nagkita tinulungan Niya ako, ayaw Niya pang magsalita Ng mga panahong iyon sticker note palang Ang gamit niya, although Hindi siya masyadong nagsasalita makikita mo parin sa kaniya na she's kind, dahil sa kaniya nagkaroon Ako Ng mga Kaibigan, nakilala ko Ang kambal at Ang section Azalea, they're nice"
"You mean the all boys section? Wow! Don ba Siya sa section Azalea nakapasok?"
Kaagad siyang tumango.
"Maraming salamat po Manong, pahingi nalang po Ng sawsawan"
Tinanggap ko kaagad Ang sukang sawsawan ni Manong Ng iabot Niya ito sa akin, naisipan Kasi naming lumabas Ng palace para maglakad lakad at Nakita nga Namin itong streed foods ni Manong at pareho kaming natakam kaya napabili kamo kaagad.
Namiss ko Ang kumain Ng isaw, quick quick at fishball, ito Kasi lagi Ang kinakain ko tuwing recess dahil may nagtitinda Ng ganito sa harap Ng school Namin sa probinsya.
"Ate Ash, Hindi ka ba nawawala sa loob Ng palace ni ate Pawlyn? Nakakalula Kasi sobrang laki Ng mansion Niya"
"Nong una nawala Ako pero sinasamahan Ako ni Manang Hanggang ngayon nga Hindi ko parin kabisado"
"Kahit Ako ay nawawala Rin kaya puro elevator nalang Ako, Hindi Kasi Ako sanay sa ganoon kalaking bahay, maliit lang Ang Bahay Namin sa probinsya kasya lang sa aming pamilya"
"Galit ka parin ba sa Mommy mo?"
Nabigla Ako sa tanong Niya kaya Hindi kaagad Ako nakapagsalita.
"I don't know!"
"Mommy mo parin siya, wag Kang magalit sa kaniya siguro may dahilan Siya kung bakit Niya iyon ginawa, kung bakit ka Niya itinago"
"Ikaw ba ate Ash, may kinikimkim ka bang Galit sa mommy mo dahil pinalayas ka niya?"
Binaliktad ko sa kaniya Ang tanong kaya Nakita Kong natahimik Siya kaagad at parang nag iisip, Maya Maya lang ay Nakita Kong umiling Siya Ng paulit ulit.
"No, kahit kailan ay Hindi Ako nagtanim Ng Galit Kay Mommy, kahit Ano pa Ang ginawa Niya sakin she's my own mother, I love her in my own way"
Napaisip Ako sa sinabi niya at naalala ko si Mommy.
"Kaya ikaw Arb, wag Kang magtanim Ng Galit sa Mommy mo kahit Ano pa Ang ginawa Niya sayo kahit saktan ka pa Niya mahalin mo parin sila dahil Ina mo parin Siya at anak ka parin Niya"
Naramdaman Kong hinawakan Niya Ako sa balikat.
"Alam mo bang maswerte parin tayo dahil may tinatawag parin tayong Mama at Papa pero si Adi Ang ate Pawlyn mo Wala na siyang tatawaging Mama at Papa because they are gone kaya kung anong meron ka ngayon pahalagahan mo sila because they are only your treasure"
Parang may humaplos sa puso ko Ng marinig Ang sinabi niya na para bang tagos na tagos sa puso ko Ang mga salitang binanggit Niya.
Of course I love my Mom.
Hindi ko lang mapigilang magalit because of her I didn't see my dad.
Pero Hanggang doon lang naman Ang kaya ko dahil alam Ko sa huli sa kaniya parin Ako babagsak because she's my Mom.
I'm sorry Mom, I'm missed you even Kuya Archie.
Pero ayokong Iwan si Ate Pawlyn dahil Ako nalang Ang nag iisa niyang pamilya Ako nalang Ang nag iisa niyang karamay, Hindi ko na Siya kayang iwan sobrang bait Niya sakin tinuring Niya akong kapatid, nagkakasabay kaming kumain tuwing Umaga palagi Niya akong sinisilip sa kwarto tuwing Gabi, palagi Niya akong kinukumusta, binibigay Niya Ang mga gusto ko.
I love ate Pawlyn.
She's the best Ate for me.
Tinuturing Niya akong baby.
"Tanginang babae ka!! Bakit mo pinabayaan Ang kapatid mo? Muntik Ng masagasaan! Hayop Kang babae ka!!"
"Ma! Ta-ma na! Ma-sakit!"
"Ate Mar! Wag mo naman pagalitan Ang anak mo dito! Maraming taong nakakakita nakakahiya!"
"Wag kayong makialam! Anak ko Ang mga to kaya kung anong gusto ko magagawa ko sa kanila!!"
Lumapit kami sa kumupulan Ng mga tao Ng marinig Ang mga sigaw na iyon, napasinghap Ako Ng makitang pinapalo Ng ginang Ng malaking sinturon Ang anak Niya na masisiguro Kong kaedad lang ni ate Ash at ate Pawlyn.
"Ma-yie? Mayie!"
Napatingin Ako Kay Ate Ash Ng tawagin Niya yong babaeng pinapalo.
Mukhang Kilala Niya yong babae.
Napatingin samin yong ginang at yong Mayie na tinawag ni Ate Ash.
"Ash-ley?"
Pautal utal nitong saad habang nakatingin Kay Ate Ash, mukhang magkakilala nga sila nong babae.
"Ahhhh... Ma! Ta-ma na!"
Nagulat Ako Ng hampasin ulit Ng ginang yong babae kaya mas lalo pa itong umatungal Ng iyak ngunit nagulat Ako Ng tumakbo si Ate Ash at sinalo yong huling Palo Ng ginang sa babae.
Nakita ko Ang gulat sa Mukha Niya Ng mapagtanto Ang ginawa, napasinghap Ang mga tao Ng makita Ang nangyari kaagad Kong dinaluhan si Ate Ash at makikita sa Mukha nito na nasaktan Siya Palong iyon.
"Ash! Ba-kit mo gina-wa yon? Punyeta Ash!"
"Alam ko kapag nandito si Adi, gagawin Niya Rin sayo to"
"Nababa-liw ka na! Hinayaan mo nalang sana Ako! Sa-nay na Ako Ash! Sa-nay na Ang katawan ko sa ganito!"
Pautal utal na wika nito sa pamamagitan Ng paghikbi.
"A-Ate, Ayos ka lang?"
Tumango Siya pero makikita sa Mukha Ang sakit, tumayo Ako at hinarap Ng seryoso Ang ginang na gulat na gulat parin sa ginawa Niya.
"Hoy Matanda! Anong karapatan mong saktan Ang Ate Ash ko? Alam mo bang pwede Kang makasuhan nito? Ipapadimanda kita ngayon mismo! Kapag Hindi ka humingi sa kanila Ng tawad!"
"At sino Ka para pagsalitaan Ako Ng ganiyan? Kilala ba kita Iha? Kung maaari ay wag na kayong makialam sa aming mag iina"
"Wala Kang kwentang Ina!"
Nakita ko Ang paglaki Ng mata Niya at akma akong papaluin Ng pigilan Siya Ng anak niya.
"Ma! Wag! Please Ash! Umalis na ka-yo! Sige na! Ako Ng bahala!"
"Hayop Kang babae ka! Sino Ang mga Yan? Bakit pinapakialaman Ako? At anong Sabi Niya Wala akong kwentang Ina?"
"Iyon PO Ang totoo! Wala Kang kwentang Ina! Alam mo ba kung bakit? Pinpalo mo Ang sarili mong anak sa harap Ng maraming tao kung matino ka PO Hindi mo Siya papaluin rito mismo PO!"
"Wala Kang galang! Lumapit ka rito Bata! Makikita mo kung anong hinahanap mo!"
"Ash! Umalis na kayo! Lumayo na kayo! Dalhin mo na Ang kasama mo please!"
Tinulak Niya Ako papunta sa pwesto ni ate Ash na nakaupo sa gilid, Nakita Kong maraming nagkalat na isaw, quick quick at fishball sa lapag, mukhang iyon Ang paninda nilang mag iina, Nakita Kong pinupulot Ng dalawang maliit na Bata Ang mga nahulog na street foods habang nilalagay sa lalagyan.
"A-Ate, pwede po ba kayong tumabi?"
Kaagad akong umalis sa kinatatayuan ko Ng marinig Ang sinabi Ng batang babae na sa tantiya ko ay nasa limang taong gulang may Kasama siyang batang lalaking nasa pitong taong gulang at pareho silang namumulot.
"Kuya! Ang dami rito, bilis dalhin mo Ang sisidlan baka mapagalitan na naman si Ate"
"Hello, ate niyo ba yong babae?"
Napatingin sila sakin Ng tanungin ko iyon sa kanila pareho silang tumango habang nakakaawa yong mga Mukha, naka paa lang silang dalawa at itim na itim yong mga damit kahit kulay puti iyon.
"Si Ate Maying po ba? Opo ate po Namin Siya"
Inocenteng tanong Ng batang babae, umupo Ako para pantayan Siya at kinuha ko yong Dala niyang sisidlan na kung saan doon Niya nilalagay yong mga fishball.
"Madumi na Yan, Wala Ng bibili niyan Bata, itapon niyo na iyan marami na yang germs, nakakadiri"
"Ehh baka po mas lalong mapagalitan si ate Maying kapag Po Hindi Namin ito pinulot, huhugasan nalang po namin"
Umiling Ako at hinawakan Ang maliit niyang kamay.
"Hayaan mo na yan, madumi na Yan ehh.."
"Hayaan niyo lang PO ate, nakakain parin naman po Siya ehh"
"Boy! Sa inyo nalang to oh, Hindi pa ba kayo kumakain?"
Napatingin Ako sa pwesto ni ate Ash at makitang kausap Niya Rin yong batang lalaki at may inaabot siyang supot na tinapay na binili Niya kanina sa daan.
Nahihiyang inabot Ng batang lalaki Ang binigay Niya at kaagad hinihila Ang kapatid na babae na kinakausap ko pa, Nakita Kong nagsesenyasan sila gamit Ang mga kamay.
Anong ginagawa nila?
"Kuya! Wag natin Iwan si Ate Maying!"
Paulit ulit na sumesenyas Ang batang lalaki na para bang sinasabi niyang umalis na tayo, Nakita Ako pang tinuro Niya kami ni Ate Ash na nakatayo sa gilid nila.
"Bata! Hindi ka ba nagsasalita?"
Takang tanong ko sa batang lalaki pero Sinamaan Niya lang Ako Ng tingin kahit wala naman akong ginagawa.
"Hindi po nagsasalita Ang kuya Mayin ko"
Napasinghap Ako Ng marinig Ang sinabi Ng batang babae at alam Kong ganoon Rin si ate Ash.
"Mga kapatid sila ni Mayie"
"Kilala niyo sila Ate Ash?"
"Si Mayie lang Ang Kilala ko, nagtatrabaho Siya sa Mercedes Bar na pagmamay Ari Ng Ate mo, nakilala ko Siya noong may Community service Ang school at sumama Siya Kay Adi"
"So it means Kaibigan Siya ni Ate Pawlyn? Alam kaya to ni Ate?"
Nakita Kong umiling Siya nagpapahiwatig na Hindi Niya Rin alam.
"Ipaalam kaya natin to Kay Ate Pawlyn? Nakakaawa yong mga Bata, walang kwenta yong nanay nila"
"Ayaw niyang ipasabi Kay Adi Ang sitwasyon niya, iyon Ang sabi Niya sakin kanina hanggat maaari ay dapat Hindi malalaman Ng ate mo Ang nangyayari sa kaniya dahil alam niyang tutulungan Siya Ng ate mo"
"Bakit ayaw Niya Ng tulong ni Ate Pawlyn?"
Takang tanong ko habang nakatingin sa mag inang nagsisigawan sa harap Ng maraming tao.
"Ayaw niyang makulong Ang Mama Niya, mabait naman raw Ang mama Niya may sakit lang ito, iyon Ang Sabi Niya sakin"
"Kaya Pala dahil nababaliw na Ang matandang yon! Ehh dapat humingi Siya Ng tulong Hindi ba Siya naaawa sa mga kapatid Niya? Halatang pinapabayaan lang!"
Napatingin Ako sa magkapatid na nakaupo sa sahig habang kumakain Ng tinapay na binigay ni ate Ash kanina.
Poor little girl!
May kinuha akong ilang libo sa loob Ng Dala Kong shoulder bag at Hindi nagdalawang isip na ibigay sa kanila na kaagad nilang tinanggap.
"Sa-lamat po A-Ate"
Hinawakan ko Ang buhok Ng batang babae habang nginingitian Siya.
"Wag niyong ibibigay sa mama mo ayos ba? Ibili niyo iyan Ng pagkain pakabusog kayo mga Bata"
"Bye po!"
Nakita Kong ngumiti na sakin yong batang lalaki dahil sa kaniya ko binigay yong dalawang libo na kaagad niyang ibinulsa.
"Mayin! Mayla! Tara na! Uwi na tayo! Ash! I'm sorry at nadamay ka pa sa Amin, Hindi na ba masakit yong likod mo?"
"Ayos na Ako Mayie, Hindi na masakit, lagi ka bang binubugbog Ng mama mo?"
Kaagad siyang napayuko sa tanong na iyon ni Ate Ash at halata sa Mukha Niya Ang matinding pagod.
"Hi-Hindi na-man, ngayon lang ulit, pinabayaan ko Kasi Ang mga ka-patid ko kaya na-galit siya pero ngayon na-lang ulit Niya Ako siniga-wan"
Pautal utal nitong wika sa Amin at mahahalata mong nagsisinungaling lang Siya dahil Hindi Siya makatingin sa mga Mata namin.
"Ma-bait naman si Ma-ma, minsan lang Siya ganiyan ka-pag may ginawa akong Hindi Niya gus-to"
Bakit pa Siya nagsisinungaling? Halata naman sa hitsura niyang lagi siyang binubugbog.
"Ma-yie, lumapit ka Kay Adi"
"No!"
Kaagad niyang depensa sa sinabi ni ate Ash, tiningnan Niya kami Ng seryoso na para bang pinagbabantaan Niya kami.
"Wag niyong sabihin sa kaniya please, ayokong tulungan Niya Ako mas lalo lang lalala Ang problema Namin, ayokong mangyari yon mas gusto ko pang maging Ganito habang buhay wag lang makulong si Mama, kahit araw araw niya akong papaluin tatanggapin ko sanay naman Ang katawan ko sa mga Palo niya, ayoko lang mawalan Ng Ina Ang mga kapatid ko, mas lalo silang mauulila at ayokong mangyari yon!"
Kaagad niyang niyakap Ang dalawang kapatid na inocente Kaming tiningnan.
Naantig Ang puso ko Ng marinig Ang sinabi niya, so totoo Ang hinala ko na palagi siyang binubugbog Ng sariling Ina pero kinakaya Niya dahil ayaw niyang mawalan Ng Ina Ang mga kapatid.
Hindi Niya ba naisip na magiging impyerno Ang Buhay Niya sa ginagawa Niya, magiging impyerno Ang Buhay nilang magkapatid.
"A-Ate, kailan ka pa kikilos? Kapag nagkasakit na sila? Maawa ka sa kanila sobrang Bata pa nila, kung ikaw kaya mong magdusa pwes sila Hindi, nahihirapan Rin sila, alam mo ba habang nakikita ka nila kanina na pinapalo Ng mama mo umiiyak sila dahil naaawa sila sayo, iniisip nila kung sila Ang nasa kalagayan mo Wala silang magagawa at titingnan ka lang habang nagdudusa mas masakit sa mga Bata na nakikita nilang nasasaktan Ang mga mahal nila sa buhay because they have a heart too"
Natahimik Siya sa sinabi ko at Nakita Kong sunod sunod na tumulo Ang luha sa mga mata Niya habang yakap yakap Ang dalawang kapatid na mahina naring umiiyak.
"Hanggat kaya pa Ng katawan at hininga ko gagawin ko Ang lahat para sa mga kapatid ko, sa-lamat pero Hindi ko kailangan Ang tulong niyo"
Akma Niya Kaming tatalikuran Ng bigla Niya ulit kaming harapin.
"Pakisabi Kay Mi, Hindi na Ako mag aaral, magreresign na Ako sa trabaho"
Pareho Kaming napabuntong hininga ni ate Ash Ng makitang nakalayo na sila sa amin.
"Hindi ko alam na may pinagdadaanan Rin Pala si Mayie, alam mo bang Siya Ang pinakamalakas ngumiti sa Amin pero sa likod Ng ngiti Niya palang iyon ay may mabigat siyang pinagdadaanan"
Napatingin Ako Kay Ate Ash Ng marinig Ang sinabi niya.
Hindi basihan Ang ngiti Ng Isang tao kung sila ba ay totoong Masaya o may tinatagong mabigat na pinagdadaanan.