"ေဟ့..ထေတာ့"
မေန႔ကအျဖစ္အပ်က္ေတြကလံုးဝျမန္ဆန္လြန္းခဲ့တာသူ႔အတြက္
ညကဆို..မားကခ်င္းမိုင္းကိုခ်က္ခ်င္းထျပန္မယ္ဆိုလို႔မနည္းဝင္းတားရေသးတာ။မားကိုေတာ့ဘယ္ေတာ့မွမလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္အထုတ္ေတြေသခ်ာထုတ္ပိုးေပးရျပန္တာညဥ့္နက္သြားတယ္၊ေနာက္ၿပီးအလုပ္ကလည္းထြက္၊
အခုေတာ့ေန႔ခ်င္းညခ်င္းသူကဒီအိမ္ႀကီးမွာတေယာက္တည္းရွင္သန္ေနရသူလိုျဖစ္သြားၿပီ
အေႂကြးရွင္ရဲ႕အလုပ္သမားကလည္းအလိုလိုျဖစ္သြားတာ
ဘာေတြျဖစ္ခဲ့မွန္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္သတိမထားမိေလာက္ေအာင္အျဖစ္အပ်က္ေတြကျမန္ဆန္လြန္းခဲ့တာေလ
ဘာျဖစ္ျဖစ္အရမ္းပင္ပန္းခဲ့တဲ့ညတာကိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတဲ့သူ႔အတြက္အိပ္ခ်ိန္ေကာင္းေကာင္းေလးေတာ့ေပးသင့္တယ္မလား
"အင္းပါမားး..5minေလးပဲ"
"ဘယ္ မားကိုေျပာေနတာလဲမင္းက"
အိပ္မႈန္စံုဖြားျဖင့္ထေျပာေနေသာကိုယ့္ေရွ႕သူကလာထိုင္လ်က္
ဒီ..ဒီ..ဒီလူ
"ဘယ္လိုဝင္လာတာလဲကြ်န္ေတာ့္အခန္းထဲ"
"ေမ့သြားၿပီလား..ငါကဒီအိမ္ပိုင္ရွင္ဆိုတာ"
"အဲ့ဒီေတာ့ေရာ...
မဟုတ္ဘူး။ကြ်န္ေတာ့္အိမ္...ခင္ဗ်ားအိမ္ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
ဖြာလန္ေနေသာသူ႔ဆံပင္ကိုထိုလူကေသခ်ာျပန္ဖိသပ္ေပးေနတာ
ဘာမွန္းမသိထိုလူကသူ႔ရဲ႕အုပ္ထိန္းသူျဖစ္သြားသလို
"ထေတာ့ေလ...မနက္စာအျပင္မွာစားမယ္။ေရခ်ိဳးေတာ့ေနာ္ကိုယ္ေအာက္မွာေစာင့္ေနမယ္"
သူ႔ဆံပင္ေတြကိုကေလးတေယာက္လိုဖြာလိုက္ဖိသပ္ေပးလိုက္နဲ႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္ေနတာ၊အံ့ဩတာကကိုယ့္လည္းသူလုပ္သမၽွကိုမျငင္းမိဘဲၿငိမ္ေနမိတာဒါဘာခံစားခ်က္ႀကီးလဲ။
ၿပီးေတာ့သေဘာက်ေနမိတာလားဒီခံစားခ်က္ႀကီးကို,ထိုလူကအျပံဳးႀကီးႀကီးေတြႏွင့္ေႏြးေထြးေနသလို
"အြန္းးသိၿပီ....သြားေတာ့
ဒါကြ်န္ေတာ့္အခန္းေနာ္ေနာက္တခါဝင္ခ်င္သလိုဝင္မလာပါနဲ႔၊ကြ်န္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ..ေနာက္ဆိုကိုယ့္အခန္းျဖစ္လာမွာပဲေလ"
တကယ္ပါ...ထိုလူႀကီးကတကယ္ေဂါက္သီးး၊ေဘးကေခါင္းအံုးနဲ႔ခပ္ဆတ္ဆတ္ထုေပးကာမွအေႏွာင့္ယွက္ကစြန္႔ခြာေတာ့တယ္
****
"ျမန္ျမန္စားကိုယ့္ကိုမင္းလုပ္ကူေပးစရာရွိတယ္"
"ဘာေတြလုပ္ကူရမွာလဲ"
"အိမ္ေရာက္မွေပါ့"
"ခင္ဗ်ားကြ်န္ေတာ့္အကူညီတကယ္လိုတာလား"
"အင္း"
တကယ္ေတာ့ကိုယ္လုပ္ရမဲ့အလုပ္
ဆိုလို႔ေတြးလိုက္တာသူ႔ရဲ႕ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတဲ့စာရြက္ေတြနဲ႔ရုံခန္းကိုေျပးျမင္မိလိုက္တာသိပ္မွားသြားတယ္
သိပ္သပ္ရပ္ေနတဲ့သူ႔အိပ္ခန္းထဲေခၚသြားလို႔အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔သြားတာေတာ့အမွန္။
"ဘာလို႔အဝတ္အစားေတြ..."
"မင္းသိထားသလိုပဲ"
"ေဟးးဒါေတာ့မျဖစ္ဘူးေလ
အခုထိခင္ဗ်ားမပိုင္ေသးတာကို"
"ဘယ္သူေျပာလဲမပိုင္ေသးဘူးလို႔
ဒီေလာက္အေၾကာင္းစံုသိထားၿပီကို၊ဟုတ္တယ္မလား
ၿပီးေတာ့ကိုယ္မင္းတို႔အေပၚဘယ္ေလာက္ထိငဲ့ထားလဲဆိုတာသိပါတယ္ေနာ္"
အဝတ္အစားေတြထုတ္ေနတဲ့ပံုကသူ႔အိမ္မွာတကယ္လာေနမည့္ပံု။တကယ္ေက်းဇူးရွင္ပံုစံဖမ္းေနတာ
"အဲ့ဒီေပၚကအိတ္ကိုယ့္ကိုေပး"
ပိုင္စိုးပိုင္းနင္းနဲ႔သူမ်ားအိမ္မွာလာတက္ေနေတာ့မွာၿပီးရင္ဟိုဟာလုပ္ပါဒီဟာလုပ္ပါဆိုၿပီးဆရာႀကီးလုပ္အိမ္ႀကီးရွင္ပံုဖမ္းပါအံုးမည္။
"မင္းပြစိပြစိေျပာေနတာေတြၿပီးၿပီလား"
"ဟင္..ေအာ္
ဒီမွာ"
အိတ္လည္းလွမ္းေပးရင္းႏႈတ္ခမ္းတခ်က္ကိုထိုသူအတြက္မသိမသာရြဲ႕ျပလိုက္ပါသည္။အိုးးငါဘာေတြျဖစ္အံုးမွာလဲဒီလူႀကီးဆီမွာ
အခန္းထဲကေနဘယ္ဘက္ျပတင္းေပါက္ကိုေက်ာ္ၿပီးၾကည့္ေတာ့အကုန္ျမင္ေနရတယ္တဖက္ျခံကသူတို႔အိမ္ႀကီးကို
ဒီကေနဘဲအားလံုးကိုၾကည့္ေနခဲ့တာလားသူက
****
"ကိုယ္မင္းရဲ႕ေဘးခန္းမွာအိပ္မယ္
ၿပီးေတာ့ညပိုင္းေတြဆိုမင္းကိုယ့္ဆီလာရမယ္"
"ခင္ဗ်ားဆီဘာလို႔လာရမွာလဲ
ကိုယ့္အခန္းနဲ႔ကိုယ္အိပ္မွာေပါ့"
သူကေကာင္ေလးဆီေျခေထာက္ေတြေရွ႕တိုးလွမ္းလိုက္တာေၾကာင့္ေကာင္ေလးကအလိုက္ထိုက္ေလးေနာက္ဆုတ္သြားတာအေနာက္မွာနံရံသာသူ႔တြက္အားကိုးဖြယ္
"မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ
လာဆိုရင္လာခဲ့ေပါ့။ၿပီးေတာ့ကိုယ့္ကိုခင္ဗ်ားခင္ဗ်ားနဲ႔မင္းကိုသက္ညႇာမႈေပးထားတဲ့အေႂကြးရွင္ကိုေတာ့နာမည္ေလးတပ္ၿပီးေလးစားမႈရွိသင့္တယ္"
"အင္းအင္းးpond..ရၿပီမလားဖယ္ေပးေတာ့"
"အိုေခ..ၿပီးေတာ့တခုေျပာျပမယ္
မင္းေက်ာင္းတက္မဲ့ေနက်ကိုယ့္ကိုေျပာလိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"အင္း အင္း၊ဒါနဲ႔ေလကြ်န္ေတာ္က
ခင္ဗ်ားဆီမွာဘာေတြလုပ္ရမွာလဲၿပီးေတာ့လစာကေရာ"
"ဒီတိုင္းေန...ကိုယ့္အနားမွာ"
"ဟမ္!! ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ၾကားတဲ့အတိုင္းဘဲေလ"
"ဒါဆိုဘာလို႔.."
"အိမ္သန္႔ရွင္းေရးေတြလည္းမင္းလုပ္စရာမလိုဘူးကိုယ့္အကူေတြေခၚထားတယ္...မင္းကသာ,ကိုယ့္အနားမွာဒီတိုင္းေနေပး"
"အိုးးဒါဆိုကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုလစာရေတာ့မွာလဲၿပီးေတာ့ခင္ဗ်ား မဟုတ္ဘူးpond...ကြ်န္ေတာ္သာpondအနားမွာဘဲေနရင္တျခားအလုပ္ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလဲ
ကြ်န္ေတာ္အလုပ္မလုပ္ရင္အေႂကြးမဆပ္ႏိုင္ဘဲေနလိမ့္မယ္,အဲ့လိုေတာ့မျဖစ္ခ်င္ဘူး"
"လစာကိုစိတ္ပူေနတာလား
စိတ္ခ်ပါကိုယ္ကမင္းကိုဒီတိုင္းတင္ေကြ်းထားမဲ့လူမဟုတ္ပါဘူး
ကိုယ္ေျပာတယ္ေလ,ညတိုင္းကိုယ့္ဆီမင္းလာရမယ္လို႔
ၿပီးေတာ့...လစာကိုလည္းစိတ္ပူဖို႔မလိုဘူး,မင္းအရင္ကလုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ထက္×3[3ဆ]ေပးမွာ"
"3ဆ...ကြ်န္ေတာ္ကဘာလုပ္ရမွာမို႔အဲ့ေလာက္ႀကီးထိ
ၿပီးေတာ့ေက်ာင္းလည္းထားေပးမယ္ဆိုေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ဘူးခင္ဗ်ားးအဲ..pondတခုခုၾကံေနတာလား"
"ဟင္းးဘာကိုၾကံရမွာလဲ
ဟာသေနာ္မင္းက...ကိုယ္မင္းဆီကဘာမွမၾကံဘူးဟုတ္ၿပီလားၿပီးေတာ့ညပိုင္းက်မင္းကိုယ့္အလုပ္ေတြကိုမင္းကူရုံဘဲ
မင္းအားလပ္တဲ့ေန႔ေတြေတာ့ကိုယ္တို႔hotelထိလိုက္ခဲ့ရမယ္"
"အင္းးရတယ္"
"ၿပီးေတာ့တခုရွိတယ္...အဲ့တာက
မနက္တိုင္း၊ေန႔လည္တိုင္း၊ညတိုင္းကိုယ္နဲ႔အတူတူစားရမယ္..ေနာ္"
"အင္းအင္းအဆင္ေျပတယ္
ရၿပီမလားး"
"အင္းးမေမ့ပါနဲ႔ဒီေန႔ညကိုယ့္ဆီလာဖို႔...မဟုတ္ရင္လစာျဖတ္မယ္ေနာ္"
"သိပါတယ္..ဒါပဲမလား"
ဘယ္အခ်ိန္ထဲကသူ႔နားကထြက္ေျပးခ်င္ေနမွန္းမသိေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းသြားတာ,သူ႔ကိုစားမယ္ထင္ေနသလားပင္မွတ္ရသည္
ေလွကားတဝက္ေလာက္ဆင္းၿပီးခ်ိန္ေလာက္ျပန္တက္လာၿပီးေျပာေသးတာတြန္႔ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔
"မနက္ျဖန္တအိမ္လံုးပတ္ျပမယ္၊
ခင္ဗ်ားစိတ္ဝင္စားမွာပါ" တဲ့ေလ
___________________________
"ဘယ္ခ်ိန္ထိထြက္ေျပးရအံုးမွာလဲဟင္"
"Pooh..."
"တခုေတြးမိတယ္
ဒီလိုအခ်ိန္ေတြမွာကြ်န္ေတာ္တို႔လိုခ်င္ခဲ့တာေတြကိုေသခ်ာျပန္ယူသင့္တယ္မလား"
"အင္းး"
သူ႔ေကာင္ေလးကိုအေျဖေတြမေပးမိဘဲစကားတလံုးခံ၍သာႏႈတ္ဆိတ္ေနရပါသည္
ေလစိမ့္ေအးေအးၾကားကဆံသားႏုႏုေလးေတြေပၚအသာဖိသပ္ေပးေနရင္းသူ႔စကားေလးေတြကိုဆက္နားေထာင္ေပးျဖစ္သည္
"ေမႀကီးကသူ႔ေက်းဇူးရွင္အတြက္တကယ္ေကာင္းတာေတြလုပ္ေပးခဲ့တာပဲ,
အဲ့တာေၾကာင့္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔..ေမႀကီးကို"
သေဘာၤစက္သံကိုသာအမွီျပဳရင္းဘာတခြန္းမွမေျပာႏိုင္ေသာသူ႔အတြက္ေကာင္ေလးကဘယ္လိုေတြးေနမလဲ
"ေမႀကီးကNaraတြက္ပိုေကာင္းမယ္ထင္တဲ့လမ္းကိုေပးခဲ့တာပဲေလ"
သူဘယ္ေလာက္ပဲထြက္ေျပးႏိုင္ေကာင္းသည့္ေနရာမ်ားကိုပိုင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ပါေစဒီကံၾကမၼာကိုေတာ့ရင္ဆိုင္ရျမဲ
အခုအေမႀကီးကသူတို႔ရွိေနေၾကာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဆီသတင္းေပးထား၍သူတို႔အဆင္မေျပ
ေအးစိမ့္စိမ့္ေလေျပေတြျကားကဆံသားႏုႏုေလးေတြကိုဖိသပ္ေပးရင္းသေဘာၤစက္သံေတြကိုအမွီျပဳၿပီးစကားလံုးေတြကိုၿမိဳသိပ္ထားရသည္
"အဆင္ေျပသြားမွာ..ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူရွိႏိုင္ဖို႔လက္တကမ္းေလးဘဲလိုေတာ့တယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...Nara"
သူ႔နာမည္အဆံုးသတ္မွာဝမ္းနည္းမႈ၊သိမ္ငယ္မႈတို႔ကေပ်ာ္ဝင္ေနသလိုတိုးညႇင္းေျပျပစ္ေန၏
သူတို႔ၾကားကေအးစက္စက္ေလထုကို
သူ႔ရင္ခြင္ထဲအသည္းငယ္ကိုေနရာေပးထိုးသိပ္ၿပီးၿဖိဳခြင္းေစသည္
တေယာက္တည္း
မင္းတေယာက္တည္းဒီရင္ခြင္ကိုအပိုင္ယူပါ
"ကြ်န္ေတာ့္မွာဆနၵတခုရွိတယ္"
"အင္း..ေျပာျပခ်င္လား"
ေခါင္းတခ်က္ညိတ္ျပရင္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲပိုလို႔ေခါင္းတိုးဝင္ရင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေထြးဖက္လာတယ္
ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ကိုယ္သင္းေလးကအရင္လိုေႏြးေထြးေနတုန္း။သိပ္ကိုေႏြးေထြးတယ္ကိုယ့္တဘဝလံုးအတြက္
"ကြ်န္ေတာ့္ဆနၵကNaraကိုကြ်န္ေတာ့္လက္ထဲမွာဖမ္းဆုတ္ထားခ်င္တာဘယ္ေတာ့မွအနားကထြက္မေျပးႏိုင္ေအာင္ေလအက်ဥ္းခ်ထားခ်င္တယ္ႏွလံုးသားထဲမွာ"
လံုေလာက္ၿပီကိုယ့္အနားမင္းရွိတာနဲ႔
မင္းကိုယ့္အနားတသက္တာလံုးရွိေနမဲ့အေၾကာင္းေတြးလိုက္ရုံနဲ႔ကိုယ္ရူးမတတ္ၾကည္ႏူးေနမိတာ
ကိုယ္ကလည္းမင္းအနားမွာဘဲပိတ္မိခ်င္တာလြတ္လမ္းရွိရင္ေတာင္ျပန္ပိတ္ၿပီးမင္းႏွလံုးသားထဲမွာပဲခိုဝင္ေနမဲ့သူပါ
ဖမ္းခ်ဳပ္ပါ၊ဖမ္းခ်ဳပ္ပါမင္းစိတ္ႀကိဳက္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေနမွာပါ၊ညီမၽွတယ္တရားတယ္ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးအတြက္
ဒါေပမဲ့ေနာက္က်သြားတာကသူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲကေနေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမ်က္လံုးေတြကိုတားဆီဖို႔
သိမ္ငယ္ဝမ္းနည္းမႈေတြရစ္သိုင္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြရယ္၊စိုစြတ္ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ဖ်ားေလးေတြကေကာင္ေလးႀကိတ္မွိတ္ခံစားေနရတဲ့အရာတခ်ိဳ႕ကိုျပေနသလိုပင္၊
"အဲ့ဒီစိတ္ကူးေလးကမၾကာေသးတဲ့နာရီလက္တံျခားေလးတုန္းကျဖစ္မယ္ထင္တယ္၊စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြရွိေသးတယ္သူတို႔ျဖစ္ေစခ်င္တာကကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးအတြက္ေကာင္းမြန္တဲ့တည္ရွိမႈေတြေလ"
"မင္းဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့ေကာင္ေလး"
ေကာင္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲကတြန္းထုတ္ၿပီးၾကားရမဲ့ေနာက္ထပ္စကားလံုးေတြကိုသူေၾကာက္ေနခဲ့တာ
"ကြ်န္ေတာ္လႊတ္ခ်လိုက္ခ်င္ၿပီ....
ကြ်န္ေတာ္ဖမ္းဆုတ္ထားရတာသိပ္ကိုနာက်င္ၿပီးပင္ပန္းေနၿပီ
လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္ခ်င္ၿပီ"
သူသုတ္ေပးေနက်အဲ့ဒီမ်က္ရည္စေတြကိုသူကပထမဦးဆံုးအႀကိမ္လစ္လ်ဴရႈလိုက္ျခင္းပင္၊
နာက်င္တယ္
နာက်င္တယ္
နာက်င္တယ္
နာက်င္တယ္...ကိုယ္ကပိုပိုနာက်င္တယ္အဲ့ဒီစကားလံုးေတြေၾကာင့္
အူလွိုက္သည္းလိွုက္ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကတခါတည္းျပာလိုေဝသြားၿပီ
"ကြ်န္ေတာ္တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ခ်င္ေတာ့ဘူူး
ကိုယ့္လမ္းကိုသြားရေအာင္"
"မင္းေတာ္ေတာ့လို႔ကိုယ္ေျပာေနတယ္ေလ"
အရင္ကျပန္ေျပာနားမေထာင္ေကာင္ေလးကအခုစရုိက္ဆိုးေတြျပန္ေပၚလာၿပီသူ႔ကိုဆိုးဆိုးရြားရြားစကားလံုးေတြနဲ႔ရက္စက္တတ္ေနၿပီ
"ကိုယ္တားတာကိုမင္းကမရပ္ဘူးဆိုေတာ့
မလိမၼာတဲ့မင္းလိုေကာင္ေလးကိုကိုယ္အျပစ္ေပးရေတာ့မယ္"
ႏွာရည္တရႈံ့ရႈံ့နဲ႔ငိုလက္စေကာင္ကေလးကိုေကာက္ခ်ီေတာ့အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာေလးကပို၍သိမ္ငယ္ေနတာ၊ေၾကာက္ရြံ႕ေနတာ
ႏွာထိပ္ဖ်ားရဲရဲေတြကမငိုမိေအာင္ႀကိတ္တင္းခံထား၍ထင္သည္ခပ္ရဲရဲႏွင့္
"Nara..ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"အျပစ္ေပးခ်င္လို႔
အျပစ္..မင္းမလိုခ်င္တဲ့အျပစ္ေလ"
ဒီေန႔ေတာ့မင္းကိုကိုယ္အပိုင္သိမ္းၿပီးအျပစ္ေပးေတာ့မယ္ေကာင္ေလး
_________________
"ဟင္..Pooh!!! "
"ဘာျဖစ္တာလဲ..pond"
မ်က္လံုး၂စံုအပြင့္မွာေနရာယူလိုက္တဲ့ပံုရိပ္ေလးေၾကာင့္ရင္ထဲကစိုးရြံ႕မႈ၊တြန္႔တိုမႈေတြေျပေပ်ာက္သြားၿပီ
သူ႔ကမၻာႀကီးရွိေသးတယ္
ေတာ္ေသးတယ္ကိုယ့္အနားမွာမင္းရွိေနေသးလို႔ၿပီးေတာ့့..လႊတ္ခ်ဖို႔မေျပာေသးလို႔
သူကဟိုအရင္ကPoohဆိုတဲ့ေကာင္ေလးလားလက္ရွိphuwinဆိုတဲ့ေကာင္ေလးလားမသိေပမဲ့သူသိေနတာကသူျမတ္ႏိုးေနတဲ့ပံုရိပ္ေလးကေႏြးေႏြးေထြးေထြးသူ႔အနားမွာရွိေပးေနတုန္းဘဲ
သူ႔နားမွာသူ႔ပုခံုံးကိုကိုင္ၿပီးျပဴးၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုပဲရင္ထဲအတင္းထည့္ၿပီးသက္ျပင္းသံတိတ္တိတ္ေလးခ်လိုက္ပါသည္
အမ်ားႀကီးေတာ္ေသးတယ္
အရင္ကအိမ္မက္အပိုင္းအစေတြမို႔~~
Thx u all ×3×