მას შემდეგ რაც ეს შეტყობინება ვნახე ძალიან მიხაროდა, მაგრამ ასევე ვწუხდი რადგან მან ჩემი ზეწოლის გამო იტირა. ვიცი ეს ორივეს ბრალია, მე მაშინ უბრალოდ გაბრაზებული ვიყავი რადგან ისევ დავკარგე იმის კვალი ვისაც უკვე 6 წელია ვეძებ, ხოლო იგი თავის ვინაობას მალავს და მე არ შემეძლო მისი ცნობა. ეგოისტი ვარ, ამას ვაღიარემ მე უბრალოდ ყველაფერი საუკეთესო მირჩევნია. 5 დღეში მასთან მომიწევს შეხვედრა, ცოტა ვღელავ მაგრამ დახმარებას ვერავის ვთხოვ რადგან ისევ ეწყინება თუ გაიგებს რომ მის შესახებ სხვამაც გაიგო. (ნეტა იცოდე რა გველაძუაა) ვცდილობდი ჩემი ბედნიერება სადმე ყვირილაში გადამეგდო მაგრამ ამათ ვინ რას გამოაპარებს.
ჯმ.-თეჰიონ რაზე იცინი? იქნებ შე... სიტყვა გავაწყვეტინე და ვუთხარი
-იმ სუნამოს წარმოება გააგრძელეს ყველაზე მეტად რომ მიყვარს.
ჯმ.-მართლა? მოიცა ვნახო
-რად გინდა ნავა ხომ გითხარი, არ მენდობი?
ჯკ.-უბრალოდ ცუდად იღიმი და...
დამთავრებული არ ჰქონდა სათქმელი პირდაპირ ოთახში გავიქეცი, ვიცი ამ ჩემი რეაქციით გოგოს ვგავდი და მაგაზე დამცინებენ, მაგრამ მე მის საიდუმლოს შევინახავ.
ჯიმინის პოვ:
-არ გგონიათ რომ აქ რაღაც საეჭვოა?
ჯკ.-რომ დავუფიქრდე მაგავსი ისტორია თეჰიონმა მე და ჯინს მოგვიყვა, ხომ ასეა ჯინ?
-ჰო ჰო თქვა ერთი ბიზნეს შემოთავაზება გავუშვი ხელიდან რომელსაც ვიღაც მთავაზობდაო, მანამდე დავცონოდო მერე კი ვეჩხუბეო.
ჯინი-თუ სწორად მახსოვს ავსტრალიაში მოხდა ეს ამბავი, კონფერენციის შემდეგ კლუბში ვიყავით და იქ მოყვა.
ნჯ.-პაკ ჯიმინ! ჯეონ ჰოსოკ! ერთმანეთზე მიგაბათ და ისე ჩაგიშვათ ყვირილაში თუ მაგ ფიქ...
-კარგი, კარგი წავედით. ერთმანეთს გავხედეთ და თეჰიონთან წავედით.
-თეჰიონნ შემოვდივართ. ჰოსოკმა კარი ხმაურიანად გააღო და მძინარი თეჰიონი დაგვხვდა
-კაფეში... შენ... გულ.... ხვალ...
-რეებს ბოდავს? ეს ხო კარგადაა, ვისთან შეხვედრას აპირებს?
-ჰოსოკ ჩჩჩ, ჩვენი მოქმედების დროა. უკვე მიმიკებს ვეღარ ვაკონტროლებდი და ეშმაკურად ისე ვიღიმოდი ჰოსოკმა ბოლო ხმაზე სიცილი დაიწყო.
-ჩუუუ ძინავს და გაეღვიძება. წავედით
ავტორის პოვ:
რეალურად თეჰიონს ეღვიძა და ცდიოლობდა ბიჭები გაეცურებინა რადგან ხვდებოდა რომ მისმა ხასიათის უეცარმა ცვლილებამ ბიჭებში ეჭვი გააჩინა და ისინი უნდა გაეცურებინა. ბიჭების წასვლის შემდე ბევრი იფიქრა გოგონაზე და ამ ფიქრში ჩაეძინა. ამ დროს გოგონა უფრალოდ ვიდეოთამაშებით იყო დაკავებული და თან ფიქრობდა თუ რა უნდა დაეწერა იმ გამოცდაზე რომელიც ოთხ დღეში ექნებოდა. მალევე მანაც გათიშა კომპიუტერი და დასაძინებლად გაემართ. მომდევნო დღეებს გოგონა მუდამ წიგნებში ჩაფლულს ატარებდა გამოცდაც დაწერა დ სტუდიაში წავიდა რათა ახალი ასიმღერა ჩაეწერა. დაახლოებით 2 საათში უკვე სიმღერა გამოსაშვებად მზად იყო, მაგრამ უკვე საკმაოდ დაგვიანებოდა, ამის გამო მან სიმღერა დილის ხუთ საათზე გამოუშვა და მალევე სახლში მიმავალ გზაზე ინსტაგრამიც განაახლა, რაც მისი ახალი სიმღერის ნამიოკადაც ითვლებოდა.
ნინეს უკვე აღარც კი ახსოვდა ის რომ დღეს შეხვედრა ჰქონდა თავის ფანთან, თეჰიონთან სანამ მისგან შეტყობინება არ მიიღო
SMS
-მოგესალმებით, როგორ შეიძლება მოგმართოთ?
-გამარჯობა, შეგიძლიათ სონი დამიძახოთ
-კარგით, დიდ ბოდიშს გიხდით მაგრამ დღეს თქვენთან შეხვედრას ვერ ვახერხებ რადგან ერთ-ერთ უნივერსიტეტში დამიბარეს ტესტების შესამოწმებლად
-არაფერია, სიმართლე გითხრათ ძალიან დაკავებული ვიყავი და არც კი მახსოვდა, მე მაპატიეთ.
-.....
-თუ საიდუმლო არ არის შეგიძლიათ მითხრათ რომელ უნივერსიტეტში მიბრძანდებით?
-*****უნივერსიტეტი
-მე სწორედ მაგ უნივრსიტეტში ვსწავლობ ამიტომ შეგვიძლია იქ შევხვდეთ, რაც მალე მით უკეთესი
SMS დასასრული
(ამ მიმოწერების არაფერი გამეგება (მხოლოდ ფიკებში) და ნუ მომკლავთ)
ნინეს პოვ:
შეხვედრა ფანთან? სულ დამავიწყდა, იმის შესახებაც არ მახსოვდა რომ უნივერსიტეტში წასვლა მიწევდა, მაგრამ "ბატონმა თეჰიონმა'' ეს გამახსენა. სახლში სირბილით მივედი თავი მოვიწესრიგე, რაც ხელთ მომყვა ჩავიცი და უნივერსიტეტისკენ სირბილით გავემართე. პირველ ლექციაზე შესვლისას ხმის ჩამწერი ჩავრთე და ცოტა წავიძინე, მეორე ლექციაზე უკვე გამოძინებულს ხატვის გარდა არაფერი მიკეთებია ისევ რომ არ ჩამძინებოდა და აი დადგა ბოლო მესამე ლექცია, ვინმემ ეს ლექტორი აწამეთ და ვიდეო გამომიგზავნეთ სანამ მე პირდაპირ 9 მტკივნეულ მაგრამ სიცოცხლისთვის უმნიშვნელო ჭრილობას მივაყენებ, შემდეგ სისლიგან დაიცლება და მოკვდება.
-ღმერთო ერთი სასწაული მაჩუქე რა. ჩემთვის ჩავიბუტბუტე და აი უბედურების ზარიც
-ლი სონი შეგიძლია მითხრა რომელ..... უეცრად კარი გაიღო როდესაც მთელი აუდიტორია მას მიაშტერდა, ხოლო ჩემი სახელი მხოლოდ დიექტორმა იცის და მასთან ისეთი გარიგება მაქვს დადებული ჩემს სახელს თვითთ ღმერთსაც ვერ ეტყვის.
-მაპატიეთ ქალბატონო ბელა შემოჭრისთვის, დირექტორის თხოვნით ჯონ მარტინი, მეგან კრუსი და ლი სონი მთავარ საკონფერენციო ოთახში სასწაროდ უნდა მოვიყვანო და თუ წინააღმდეგი არ იქნებით წავიყვან.
-აჰჰჰ რათქმაუნდა. ბელას ეს კაცი მოწონს რა უპოვა მოსაწონი ნეტა😒
-წავედით
მე თავიდანვე ვიცოდი რაზე მიბარებდნენ ამიტომ მთელი გზა ხმაამუღებლად გავიარე, ის ორნი კი ენებს არ აჩუმებდნენ. მალევე ჯეკი და სარაც მოიყვანეს და ჩვენი ესეების განხილვა დაიწყეს. როგორც მოველოდი ჩემსა და ჯეკის გარა ყველას სხვისი საქმე მიეწერა და ცდილობდნენ თავი წარმოეჩინათ, მაგრამ ისევ ჩემი მოლოდინები გამართლდა და თითვეულ მათგანს მინიმუმ სამი კაცი გვაკვირდებოდა. დირექტორმა ჩვენი შეფასებებიც გვამცნო ბოლოს კი უნივერსიტეტის წარმატებით დამთავრება მოგვილოცა დიპლმები დაგირიგა და გვითხრა რომ ჩვენი აქ მოსვლა საჭიროებას აღარ წარმოადგენა. უკვე დირექტორს ვემშვიდობებოდით, მარამ შემაჩერა და სხვების გასვვლას დაელოდა.
-ჩემო გოგო გარეთ ერთი კაცი გელოდება, მითხრა რომ შეხვედრა შენ დაუნიშნე, არ ვიცი სიმართლეს ამბობს თუ არა მაგრამ მისი ნათქვამი სიცრუე არასდოსაა. სახიფათო კაცია და გთხოვ უფრთხილდი, სწორედ იმ დაჯგუფებას ხელმძღვანელობს რასაც მამამისი 6 წლის წინ და სწორედ მამამისი იყო პირი ვინაც ჯიმის მოკვლის ბრძანება გასცა. გთხოვ უფრთხილხდი.
მისმა სიტყვებმა ჩემში უამრავი მოგონება და გრძნობები გამახსენა, გამახსენა ის რის დავიწყებასაც წლებია ვცდილობ. ამის შემდეგ უბრალოდ დირექტორს დავემშვიდობე და წავედი. მშვიდად მივაბიჯებდი როდესაც თეჰიონი გამახსენდა, ვკითხე თუ სად იყო მისმა პატუხმა ისევ ის საშინელი შეგრძნება დამიუფლა სხეულში რაც ცოტახნის წინ. მითხრა რომ გასასვლელში მელოდა და რომ დირექტორს უნდა გავეფრთხილებინე. სწრაფად შევიცვალე ხასიათი და მისკენ გავემართე, მაინტერესებდა რას იმოქმედებდა.
-გამარჯობა?
-მოგესალმებით ქალბატონო სოლ, როგორ ბრძანდებით
-გმადლობთ კარგად, თქვენ როგორ გიკითხოთ
-გმადლობთ მეც კარგად.
-იცით აქვე პატარა კაფეა იქ ხომ არ გვესაუბრა? და კიდევ თუ წინააღმდეგი არ იქნებით შენობით მოგმართავთ
-კი რათქმაუნდა, უკეთესი იქნება. დაჯექი მე წაგიყვან.
მანქანაზე მანიშნა და წავედით. კაფეში ცოტა ვისაუბრეთ, მიუხედავად იმისა რომ ზიზღით ვიყავი სავსე ვცდილობდი ეს მისთვის არ მეჩვენებინა. შუა საუბრისას მან მობილურზე შეტყობინება მიიღო და ხასიათი ეგრევე შეეცვალა, ცდილობდა დაწყნარებულიყო მაგრამ არ გამოსდიოდა ამიტომ ცოტახნით გავიდა ტელეფონი კი მაგიდაზე დატოვა. მეც რათქმაუნდა დრო ვიხელთე და შეტყობინება ვნახე, შიფრი ედო მაგრამ მე ეს ვერ შემაშინებდა. შიფრს ფოტო გადავუღე ისე რომ ნომერიც კარგად გამჩენილიყო და მის მოსვლას დაველოდე.
-ვიღაც გაუჩერებლად გირეკავდათ, ალბათ რაიმე მნიშვნელივანია
-დიახ, კომპანიაში პრობლემები შეიქმნა და ვერავინ ახერხებს გამოსწორებას
-თუ სასწრაფოა შეგიძლიათ წახვიდეთ
-რა? მადლობა, შემდეგში...
-კონცერტზე გნახავთ
მან უბრალოდ თავი დამიხარა ანგარიში მოითხოვა და გადახდის შემდეგ სასწრაფოდ წავიდა, მე კი ინტერნეტ კაფეში გავემართე გზად კი შიფრი ამოვხსენი. -თურმე მე მეძებს ეს ნაძირალა- ჩავილაპარაკე და შესვლისთანავე შეტყობინების გამომგზავნთან პაწაწინა საყვარელი შეტყობინება გავაგზავნე
*ალბათ უკვე დაიღალეთ ჩემი ძებნით. 😆😒 ალბათ კი. იქნებ გავიგო რისთვის გჭირდებით ნაბიჭვრებო* მალევე ზარიც შემომივიდა მაგრამ გავუთიშე და მიმოწერა დავიწყე
SMS
-დროს ნუ დაკარგავთ, შეტყობინების სახით მითხარით.
-სად ხარ?
-როგორც ჩანს ვიღაც გაბრაზდა. რისთვის გჭირდებით?
-ბოლოჯერ გეკითხები სად ხარ და როგორ გაიგე ეს ყველაფერი?
-მეც ბოლოჯერ გეკითხრბით, რისთვის გჭირდებით?
-დარწმუნებული იყავი რომ მალე მოგაკითხავ
-მჯერა და ისე მეშინია ადგილიდან ვერ ვიძრი. დაგელოდებით, უფროსი მომიკითხეთ... მოიცა შემეშალა, შენი ბიჭები მომიკითხე კიმ თეჰიონ და მამიკოც არ დაგავიწყდეს.
SMS დასასრული
როგორც კი მიმოწერას მოვრჩი მობილური გამოვრთე და კარტა გავანადგურე რათა ჩემთან დაკავშირება ვერ მოეხდინათ და ადგილი დავტოვე. სახლში მისვლისას შხაპი მივიღე და დასაძინებლად გავემართე.
თეჰიონის პოვ:
-ამის დედაც! ეს ძუკნა, როგორ გაჟონა ინფორმაციამ. უკვე ბოლო ხმაზე ყვირილი დავიწყე
-ბოს სისტემაში შემოჭრის კვალი არ ჩანს. ერთმა ენის ბორძიკით ძლივს თქვა ეს სიტყვები და თავი ჩახარა.
-გინდათ თქვათ რომ ჯაშუში გვყავს?
-არ...
-ორივე იპოვეთ.
იმდენად გაბრაზებული ვიყავი ტელეფონი მოვისროლე ამ დროს კი ქუქი შემოვიდა
-მგონი ვიპოვეთ....
დადადა ესეც შემდეგი თავი,
იმედია მოგეწონათ. გაგრძელება იქნება