Whose hand it is?
"APPLE POV'S"
Damn!
How come I never thought they would play with me? Those worthless twins
I shouldn't be wearing it, but they reminded me of my Moma when Ace told them!
Damn that Ace!
Like moma, they thought I'm not a girl and wanted to see me wears like a true woman!
I'm missed my Moma, I'm missed them!
One of the things I will never forget about my mother is the fact that she is my greatest mother in all of existence, and no one can compare to my families along with those who hold my heart. She consequently got dressed up for me when we were having birthday parties. She states it is her role to take care between my siblings and me.
They have been buried in my existence because I am forever connected to them, and when I reflect on them, I was end up weak since losing them always kills me so much.
I'm so broken that I can't even hide it from the outside world, and I don't want anyone to know how awful I am because they'll just laugh at me even though durog na durog parin ako Hanggang ngayon, It's been 10 years but I am still sad and remember the happy memories that I will never forget.
Paulit ulit akong bumuntong hininga para pakalmahin Ang sarili because I could feel the tightness in my chest again and that's hurt.
I felt uncomfortable in my attire, plus it was really annoying to see how numerous individuals were staring at my thighs, so I failed to finish the ceremony earlier.
Dala ang bag na hinablot ko kay Hansley I rushed to the rooftop where I always hang out when I feel like this.
Nakakawala Kasi ng sikip ng dibdib ang preskong hangin sa rooftop kaya ito lagi ang tinatambayan ko.
Kahit naka dress ay walang pasabing humiga ako gamit ang cartoon while looking at the sky and felt the fresh air for my whole body.
This is what I have been doing since I was a child, pinalagyan ni Popa ng Rooftop ang Bahay namin dahil alam niyang gustong gusto ko iyon lalo na at nagagandahan akong tingnan ang langit.
Napatingin ako sa magkabilang gilid ko at makita ang anino ng dalawa kong kapatid na nakangiti sakin, hindi ko na naman maiwasang tumulo ang luha sa mga mata ko ng akmang hahawakan ko sila ngunit bigla nalang silang naglaho sa paningin ko, naiwan ang kamay kong nakataas at Nanginginig.
Lagi nila akong sinasamahan tuwing pumupunta ako ng Rooftop lalo pa at gusto rin nilang gumaya sakin na mapanood ang langit habang nakahiga sa lapag.
I still remember Zen's question about heaven.
"Ate, Can I ask po?"
Nakangiti ko siyang tiningnan Bago kinurot Ang matambok niyang pisngi.
"What is it Zen?"
Mahinahon Kong wika sa kaniya habang kinukurot parin Ang pisngi.
"They said kapag namatay ka po mapupunta ka ng langit, It's that true ate?"
"It's that true, they said if your kind you will go to heaven if your not you will go to hell"
Sagot naman ni Neo sa kabilang gilid ko.
Ngumiti Ako at umupo Ng maayos para humarap sa kanilang dalawa.
"I don't know the story but Kuya Neo is right, If your kind you will go to heaven if your not you will go to hell"
"Ate, Mabait naman po Ako Diba? I want to go in heaven please?"
Nanlaki Ang mata ko sa sinabi niya kaya sinaway ko Siya at inasar na naman siys ni Neo.
"Zen, Neo, Listen to me, Pareho kayong mabait because you are my favorite siblings I love the both of you kaya wag na kayong mag away"
Nakangiti nila akong niyakap kaya hinigpitan ko Ang kapit sa kanilang dalawa as if they leave me.
"Ate, What If kuya Neo and I ay mawawala sa tabi mo, what will you do?"
Nabigla Ako sa tanong ni Zen kaya kinurot ko na naman Ang pisngi Niya Hanggang Sa umangal Siya.
"Hmmmmn..."
Kunwari pa akong nag iisip pero naghihintay silang dalawa sa magiging sagot ko.
"Of course, kahit saan kayo magpunta hahanapin kayo ni ate, susundan ko kayo"
And that's hurt me the most because I can't find them, I can't see them.
Humagolgol Ako habang nakaupo at nakatingin sa langit, hinayaan ko lang na tumulo Ang luha sa buong Mukha ko Wala ka akong pakialam kung may makakita man sakin.
Because I'm hopeless until now!
"Z-Zen! N-Neo! I'm so-sorry I can't see y-you! I'm a use-less!"
"I-toko?"
Naramdaman Kong may yumakap sa likod ko kaya sumandal Ako sa kaniya.
"P-Please Do-Don't cry, I'm here"
Naramdaman ko ring humihikbi Siya at parang sinasabayan Ang pagdadalamhati ko, patuloy parin Ang pagbuhos Ng luha sa mga mata ko habang inaalala Ang masasayang araw Ng buong pamilya ko na Buhay na Buhay sa puso't isip ko.
Patindi Ng patindi Ang paghagolgol ko at ganoon Rin Siya.
"I'm he-here, Do-Don't cry, na-dadala akoo"
Nararamdaman ko Ang kamay niyang unti unting pinupunasan Ang mga luhang tumutulo sa Mukha ko.
"Ante!"
"Nandito na Pala si Angkol Hans ehhh"
"Sandali! Umiiyak ba sila?"
"Nan-dito lang Ako sa ta-bi mo, hin-ding Hin-di kita i-iwan, if you're sad just tell me, if you want to cry I'll lend you my whole body to let your tears flow, hi-ramin mo lang Ang Ako"
Mas lalo kong niyakap Ang mga kamay Niya Ng marinig Ang mga sinabi niya.
Kahit nanlalabo Ang paningin ko dahil sa sunod sunod na luhang bumubuhos sa Mukha ko ay Nakita ko Ang lahat Ng section na nakatingin sakin, makikita sa Mukha nila Ang awa kaya yumuko nalang Ako para hindi nila makita Ang miserable Kong Buhay.
Maya Maya lang ay nakakarinig Ako Ng sunod sunod na paghikbi Hanggang sa marami na kaming humahagolgol sa tabi ko.
Mas lalo pa akong humagolgol Ng marinig Ang mga hikbi nila na para bang dinadamayan nila Ako.
"An-te! Nan-dito lang ka-mi sa tabi mo, wag Kang gagawa Ng kahit na Ano huh? Hindi kami papayag"
"Kaisa ka Ng section Namin, kaya kung anong mararamdaman mo mararamdaman Rin Namin"
"You are the only girl in our section, you are the only princess and the queen and the only one Lady S"
"An-te, Ang sa-kit na umiiyak ka! Dadamayan ka nalang Namin para maramdaman mo rin na Hindi lang Ikaw Ang nag iisa dahil nandito pa kami! Kami na ang iyong magiging pamilya, Ako Ang papa Ikaw Ang mama hehe"
"Tangina ka Soybeans! Tutulo na sana yong luha ko pero sipon yong lumabas putang!"
"Hahahahahahahaha Gago!"
Nagtawanan sila kaya nadala Ako.
Pinagtatawanan nila si Jerry na masama Ang tingin sa kanila.
Naramdaman Kong may malambot na kamay Ang nakahawak sa kanan Kong kamay akmang hahablutin Niya iyon Ng higpitan ko Ang kapit.
Nakakaramdam Ako Ng comport sa may Ari Ng kamay na iyon, Hindi ko makita Ang taong yon dahil lahat sila nakaupo at nakapalibot sakin.
Nararamdaman ko Ang panginginig Ng kamay Niya ngunit binaliwala ko na lamang iyon lalo pa at ang init Ng kamay Niya.
Lahat Kasi sila ay nakayakap sakin impossible ring si Hans dahil nakayakap Siya sa buong katawan ko at yakap ko Rin Ang dalawang kamay Niya.
Maya Maya lang ay mahigpit narin Ang kapit Ng kamay na iyon sa kamay ko habang Dahan Dahan Niya iyong hinihimas na mas lalong nagpagaan Ng loob ko.
Bumuntong hininga Ako Ng paulit ulit habang hawak Niya parin Ang kamay ko tuwing bubuntong hininga Ako ay palakas Ng palakas Ang paghimas Niya na para bang nakikita Niya Ang ginagawa Kong pagpapakalma sa sarili.
Hindi ko alam pero gumagaan Ang Pakiramdam ko sa ginagawa niya.
Whose hand is it?
"Halika na Ante! Tumayo ka na, ayos ka na ba? Hindi ka na umiiyak?"
Akmang niyang pupunasan Ang Mukha ko Ng iharap ko Ang mismong palad ko sa kaniya, nagpapahiwatig na kaya kong magpunas Ng sarili.
Inalalayan akong tumayo ni Hansley kaya lang ay bumitaw bigla yong kamay na hawak hawak ko kanina pa at narinig ko nalang Ang malakas na pagsara Ng pinto sa rooftop.
"Gago! Sino yon? Nakakatakot naman"
"May multo yata rito Katakot!"
"Kayo na Mauna! Baka andiyan pa, bilis!"
"Mga bakla kayo! Putangina!"
"Edi ikaw magbukas Angkol! Matapang ka ehhh"
"Ayoko! Matatakutin Ako ehhh"
"Ulol! Ako na nga lang magbubukas! Ayoko na Pala! Nanginginig pati itlog ko ehh"
"Tangina ka Juanita!! Itlog mong bungi!"
"Sandali! Ako na nga lang!"
"Woahh! Soybeans! Soybeans! Soybeans! Soybeans!"
"Pandak! Pandak! Pandak! Pandak!"
"Nabuksan ko na! Wala namang tao ehhh"
"Edi Tara na! Labas na mga Angkol!"
"Putangina niyo!!"
Katabi si Soy-soy at Hansley inalalayan nila akong bumaba Ng hagdan lalo pa at mataas yong dress na suot ko.
Gumaan Ang Pakiramdam ko Ng makitang Ang dami nila sa tabi ko at parang Hindi na Ako nag iisa.
Are they my Family?
Nakakataba Ng puso kung ganoon nga Ang mangyayari.
Dinala nila Ako sa cafeteria at pinaupo Ng maayos, Sabi pa nila sila na Ang bahala sakin, nag agawan pa sila kung sino Ang kukuha Ng pagkain, sa huli lahat sila pumunta kaya Ang Ako nalang Ang naiwan.
Ramdam ko Ang tinginan Ng lahat sakin ngunit dahil likas na sa aking walang kibo at walang pinapansin hinayaan ko nalang sila.
"Adi! Ikaw lang mag Isa? Nasan yong section mo? Iniwan ka noh?"
Sunod sunod na lumapit sakin Ang lahat Ng council na pinangungunahan ni Sofia.
"Woy! Mesa Namin yan!"
"Ayy putek Kang Soy-soy ka! Para Kang kabuti sulpot na sulpot mabuti kung matangkad ka pero Hindi ehh...nagmumukha ka lang 10 years old"
"Hahahahahahahaha I feel you"
"Ayan na naman si Linolapid sa I feel you Niya nagmumukhang bakla"
"Tangina niyong lahat! Kay Ante nalang Ako kahit bakla Ako sa paningin Niya lalab ko parin Siya, Diba Ante? Wag ka Ng umiyak huh?"
"Yay! Ang panget!"
"Sinong umiyak?"
"Wala yon!"
"Tara! Chibog na!"
"Hey! That's my seat! Go away"
"Okay! Angkol bangkay!"
"Putek!"
Nauna na akong kumain Ng ilapit nila yong salad sa harap ko, naramdaman ko Ang tinginan nilang lahat sakin na para bang Hindi sila makapaniwala.
"Sige Ante! Kain ka lang marami pa don! Ako kukuha hehe"
"Uyy, Ako naman, tapos ka na Diba?"
"Si Angkol Hans kaya kumuha non!"
"Sandali! Ako na kukuha!"
"Hindi! Ako na kukuha!"
"Putek kayo edi tayong lahat! Diba Ante?"
Kibit balikat lang Ang naging sagot ko sa kanila dahil pinag aagawan talaga nila kung sino Ang kukuha ulit Ng pagkain ko.
"He-Here"
"Ayy! Naunahan na naman tayo!"
"Si Angkol Blake?"
Napatingin Ako Kay Blake Ng iabot Niya sakin Ang Isang tray, Nagulat Siya Ng magkadikit Ang mga kamay Namin Ng Kunin ko Ang tray sa kamay niya.
"Hala! Namumula si Angkol!"
"May lihim na pagtingin yata si Angkol!"
"Itoko, kumain ka lang muna rito huh? Pupuntahan ko lang muna si Lane"
Tinuro niya Ang pwesto ni Lane sa katabing mesa habang kausap si Xhyl.
"Hala! Peace na ba sila ni Ante Lane? Kaya Pala nakangiti na Si Boss! Ayiehhh"
"Hala, OO nga nakangiti na Si Bossing! Hindi na bad mood tulad kanina na kulang nalang sunggaban Tayo ehhh"
"Ayos na Siya Ng Ante Ng Buhay Niya hehe"
Bogshhhhhhhh!
"Ayyybilat! Si Angkol Hans Kasi ehh!"
"Pffftttttt..... Bwahahahahahaha putangina ka Tom and Jerry! Hahahahahahaha bilat!"
"Anong bilat?"
The Fuck!
"Bwahahahahahahahaha"
Tumayo Ako at kumuha Ng tubig Bago bumalik sa mesa ngunit may humarang na naman sakin habang iniinom ko Ang tubig sa mineral.
Si Luis!
How long will the worms stop me around? There are a lot of them wandering around, the heck!
Tinaasan ko Siya Ng kilay dahil ayaw Niya talaga akong padaanin.
Maya Maya lang ay Nakita kong nakaangat na Ang kamay Niya na para bang nakikipag shakehands sakin.
"I'm Lu-Luis Lowa! N-Nice to meet you"
Napangisi Ako Ng marinig Ang sinabi niya.
Naramdaman ko Rin Ang pagtinginan Ng lahat sa pwesto Namin habang Hindi makapaniwala Ang mga Mukha Ng marinig Ang sinabi Ng kaharap ko.
"A-Apple Thatcher! Nice to meet you too"
Tinanggap ko Ang pakikipagkamay Niya kaya Nakita Kong napangisi siya, Maya Maya lang ay naramdaman ko na Ang paghigpit Ng kapit Niya sa kamay Kong Hindi Niya parin tinatanggal.
I know what he's plan!
Baka akala niya maiisahan niya ang babaeng to!
Try me!
Mas lalo pang humigpit Ang kapit Niya ngunit binaliktad ko Ang kamay namin at Ako na ngayon Ang nakahawak sa kamay Niya habang pinipilit iyon Ng mahigpit, Nakita ko Ang pagngiwi Niya habang pinipilit na kinukuha Ang kamay Niya ngunit Hindi Niya iyon mahablot dahil mas lalo ko pang hinihigpitan para iparamdam sa kaniya na Hindi Ako Basta bastang kalaban lang.
"Ahhhhhhhhhhh!! Fuck!"
Tinulak ko siya kaya ngayon nakadapa na Siya sa harap ko hawak Ang kamay niyang pinilipit ko.
Nakita ko Ang takot Ng lahat Ng mapatingin Ako sa kanila habang Ang section Azalea naman ay makikita sa Mukha nila Ang pagkamangha.
They don't know me completely because they haven't seen what I can do.
Walang pasabing naglakad Ako palabas Ng Cafeteria at padabog na sinara Ang pinto.