Unicode
မနက်ပိုင်း ရာဇဘုံမာန်နိုးလာခဲ့တယ်... နိုးလာချင်း ဘေးနားမှာ အိပ်နေတဲ့ သဲငယ်ကြောင့် ပြုံးလိုက်ကာ သဲငယ် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်...
"ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရာ..."
"မွ အိပ်အုံးနော်...မောင် ကိုကို့အတွက် စွတ်ပြုတ်လုပ်ပေးမယ်..."
ပြောကာ ရာဇဘုံမာန်က ထလာပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ကာ .အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့တယ်...
"ကိုကို့အတွက် ကြက်စွတ်ပြုတ်လေး..."
ဆိုပြီး သူ့ဘာသာသေချာ ပြင်ဆင်လို့နေတယ်...
အပေါ်က သဲကြင်ယာကတော့ နိုးလာချင်း အောက်ပိုင်းက နာကျင်မှုကြောင့် မျက််မှောင့်ကြုံ့သွားတယ်...
"သေနာကောင်..."
သဲကြင်ယာ မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ ခေါင်းအုံးကို ထုရိုက်နေလေတယ်....
"ကိုကိုကလဲဗျာ...ခေါင်းအုံးကိုရိုက်နေရလား..."
ရာဇဘုံမာန်ကိုတွေ့တော့ သဲကြင်ယာ နှာတစ်ချက််မှုတ်ကာ ဟိုဘက်လှည့်သွားတော့တယ်...
ရာဇဘုံမာန်ကတော့ ကြည့်ရင်း ပြုံးလို့သာနေတယ်...
တစ်ကယ် သူ့ကိုကိုက ကလေးပေါက်စလေးကျနေတာပဲ...
"ဒီမှာ ကိုကို့အတွက် ကြက်စွတ်ပြုတ်လေးလုပ်လာတယ်...."
"မသောက်ဘူး ..."
"လာပါဗျာ..."
ဆိုပြီး အတင်းဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲ အတင်းခွံလေတယ်...
"မင်းငါ့ကိုအသေသတ်နေတာလား..."
"ဟော မောင်က ချစ်လို့တောင်မဝသေးတာကို ခင်ဗျားလေးကို အသေသတ်စရာလား..."
ရာဇဘုံမာန် အပြောကြောင့် သဲကြင်ယာ မျက်စောင်းသာထိုးလိုက်တယ်...
အား ဒီကိုကိုကတော့ ကိုက်စားချင်အောင်တအားလုပ်တာပဲ....
စိတ်ထဲတွေးနေရင်းမှာပင် သဲကြင်ယာရဲ့ပါးကို ရာဇဘုံမာန်တစ်ယောက် ကိုက်ပြီးချေပြီ...
"အား...နာတယ်..ဘာလို့ကိုက်တာလဲ..."
"အသည်းယားလို့ပါဗျာ .."
"အသည်းယား ကိုယ့်ဘာသာကုတ်လေ..."
"မောင့်နှလုံးသားလေးက ကိုကို ကုတ်ပေးမှပျောက််မှာတဲ့ ပြောနေတယ်..."
"ကဲဟယ်..."
သဲကြင်ယာတစ်ယောက် ရှက်ကာ ခေါင်းအုံးယူပြီး ရာဇဘုံမာန်ကိုရိုက်လေတော့တယ်...
"မောင့်ရဲ့ နှလုံးသားလေးထိမိသွားပြီ...ကိုကို ထာဝရ ကုပေးရတော့မယ်..."
"ငါက ကျောင်းဆရာ ဆရာဝန်မဟုတ်ဘူး..."
"ကိုကိုရဲ့အနမ်းလေးနဲ့သာဆို ချက်ချင်းပျောက်..."
ပြောတုန်းရှိသေး...ရာဇဘုံမာန်မှာ သူ့ရင်ဘတ်ကိုကိုက်နေတဲ့ ကိုကိုကြောင့် ပြုံးလိုက်တယ်.
"ခွေးပေါက်လေး...ကိုက်ရတာ ပျော်နေတယ်ဟုတ်လား..."
သဲကြင်ယာ သူ့ကိုခွေးနဲ့နှိုင်းတာကြောင့် မျက်လုံးလှန်ကြည့်ကာ အားပိုထည့်ပြီး ကိုက်လေတယ်. ...
"ခွေးလေး သွားတွေထက်နေတယ်နော်..."
ရာဇဘုံမာန်ကတော့ ဘယ်လောက်ကိုက်ကိုက် အပြုံးမပျက်ပေ...
သဲကြင်ယာ ကိုက်လို့ဝတော့...
"ရပြီ..."
ပြောကာ အိပ်ရာက ထတုန်းရှိသေး..အဝတ်အစားမပါတာကြောင့် ပြန်ထိုင်လိုက်ရတယ်..
"သေနာ သတောင်းစား ကလေကဝ အုတ်ကြားမြက်ပေါက် ချီးကားတိုက်သေပါစေ..."
"ဟား..ကိုကိုရာ ဘယ်လိုတောင်ချစ်ဖိူ့ကောင်း..."
ရာဇဘုံမာန် အိပ်ရာပေါ် ပလက်လှန်ကာ ဗိုက်နှိပ်ပြီး ရယ်လေတော့တယ်...
"ရယ်နေရင်း သေသွားအုံးမယ်..."
"စိတ်ပူတယ်ပေါ့...."
"ဘာလို့ပူရမှာ ငါဒီကနေ ထွက််မရမှာစိုးလို့..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..._"
"ငါ့အဝတ်အစားတွေရော..."
"ကို့ကို့အဝတ်အစားတော့မရှိဘူး...ကိုကို့အတွက် ဝယ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားပဲရှိတယ်...."
ပြောကာ အိပ်ရာပေါ်က ထပြီး ဗီရိုထဲက အဝတ်အစားထုတ်ကာ ပေးလေတယ်....
"မင်း အပြင်ထွက်..."
"ကိုကိုကလဲ အကုန်မြင်ဖူးပြီးသားကို...."
"မင်းနော်...ထွက်ဆိုထွက်...."
ခွေးပေါက်လေးတွေ မာန်ဖီသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ရာဇဘုဲမာန် ရယ်လိုက်ပြီး....
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ...ပြီးရင် ခေါ်လိုက်နော်...."
ရာဇဘုံမာန်က အပြင်ထွက်သွားတော့တယ်....
သဲကြင်ယာကတော့...
"ဘာလို့ခေါ်ရမှာ....အန္တရယ်ကောင်ကြီး...."
သဲကြင်ယာ ပွစိပွစိပြောကာ အဝတ်အစားလဲလေတော့တယ်....
အဝတ်အစားလဲပြီးသွားတော့....သဲကြင်ယာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေမိတယ်....ထွက်ပြေးလို့ရတဲ့နေရာလေးများရှိမလားလို့...ဒါပေမယ့် အခန်းထဲ အပေါက်တစ်ပေါက်တောင်မရှိပေ...
"ဟင်း...."
သဲကြင်ယာ သက်ပြင်းချကာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲတွေးနေမိတယ်....
အဲ့အချိန်...
ဒေါက်
"ကိုကို...အဝတ်လဲတာကြာနေပြီနော်...မောင် ဝင်လာပြီ...."
ကြည့် ပြောရင်း ဆိုရင်း ဇွတ်ဝင်လာပြန်ပြီ....
"ပြီးတာကို မခေါ်ပဲ...."
"မင်းလို အန္တရယ်ကောင်ကို ခေါ်စရာလား....."
"ကိုကိုကတော့လေ....အော် ကြိုပြောမယ်နော်....ဒီအိမ်ကနေ ထွက်ပြေးလို့မရဘူးနော်....ဒီအိမ်က တောအုပ်ထဲမှာမို့လို့...ကိုကိုပြေးလဲ တောအုပ်ထဲကနေထွက်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး...ပြီးတော့ ကိုကို ထွက်ပြေးခဲ့ရင် ကိုကို့အမေနဲ့ညီမလေး..."
"မင်းနော်...ငါ့အမေနဲ့ညီမလေးကိုမထိနဲ့ ..."
"Okလေ မထိနဲ့ဆို မထိပါဘူး ဒါမယ့် ကိုကိုပြေးရင်တော့ မသိဘူးနော်..."
"ကျစ် မင်း အန္တရယ်ကောင်ကြီး...."
"မောင်က အန္တရယ်မရှိပါဘူးဗျာ...ကိုကို့ကို ချစ်ချင်တာပဲရှိတယ်...လာ အောက်ထပ်သွားရအောင်..."
ပြောပြီး သဲကြင်ယာရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ အောက်ထပ်ကိုခေါ်လာတော့တယိ....
သဲကြင်ယာကတော့ အိမ်ကြီးကိုကြည့်ကာ မျက်လုံးပြူးနေတယ်...
တစ်ကယ် အကြီးကြီးပဲ....
ရာဇဘုံမာန်ကတော့ သဲကြင်ယာငေးနေတဲ့ပုံလေးကိုကြည့်ကာ အသည်းယားနေရတယ်...ဒီနေ့ အသည်းယားလို့ဆုံးအုံးမှာလားတော့မသိပေ...ကိုကိုက တအားပြုစားလွန်းတယ်....
"ကိုကို ဒီအိမ်မှာ အလုပ်သမား၂ယောက်ပဲရှိတယ်...ထမင်းဟင်း ချက်တဲ့ အဒေါ်ကြီးနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့ ကောင်မလေးပဲရှိတယ်..."
အိမ်ကြီးက အကြီးကြီးကို လူလေးက ၄ယောက်ထဲနဲ့ ကြက်သီးထစရာကြီး...
"လာ ကိုကို ခုနက စွတ်ပြုတ်သောကိထားတာ အစာကြေလောက်ရောပေါ့...ထမင်းစားကြမယ်...."
အဲ့နောက် ရာဇဘုံမာန်နဲ့ သဲကြင်ယာတို့ ထမင်းတူတူစားလိူက်ကြတယ်...သဲကြင်ယာရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ ထွက်ပြေးဖို့ကလွဲလို့ တခြားအရာမရှိပေမယ့်...ရာဇဘုံမာန်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ သဲကြင်ယာကို အပိုင်သိမ်းထားလိုစိတ်သာ ရှိတယ်...
ကဲ ထပ် upပေးလိုက်ပြီနောိ။မကောင်းတာလေးကို ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးပါ😘
နောက်အပိုင်းမျှော်
3.8.2023
Zawgi
မနက္ပိုင္း ရာဇဘံုမာန္ႏိုးလာခဲ့တယ္... ႏိုးလာခ်င္း ေဘးနားမွာ အိပ္ေနတဲ့ သဲငယ္ေၾကာင့္ ၿပံဳးလိုက္ကာ သဲငယ္ ပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္...
"ခ်စ္လိုက္တာ ကိုကိုရာ..."
"မြ အိပ္အံုးေနာ္...ေမာင္ ကိုကို႔အတြက္ စြတ္ျပဳတ္လုပ္ေပးမယ္..."
ေျပာကာ ရာဇဘံုမာန္က ထလာၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ကာ .ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့တယ္...
"ကိုကို႔အတြက္ ၾကက္စြတ္ျပဳတ္ေလး..."
ဆိုၿပီး သူ႔ဘာသာေသခ်ာ ျပင္ဆင္လို႔ေနတယ္...
အေပၚက သဲၾကင္ယာကေတာ့ ႏိုးလာခ်င္း ေအာက္ပိုင္းက နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္္ေမွာင့္ႀကံဳ႔သြားတယ္...
"ေသနာေကာင္..."
သဲၾကင္ယာ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ ေခါင္းအံုးကို ထုရိုက္ေနေလတယ္....
"ကိုကိုကလဲဗ်ာ...ေခါင္းအံုးကိုရိုက္ေနရလား..."
ရာဇဘံုမာန္ကိုေတြ့ေတာ့ သဲၾကင္ယာ ႏွာတစ္ခ်က္္မႈတ္ကာ ဟိုဘက္လွည့္သြားေတာ့တယ္...
ရာဇဘံုမာန္ကေတာ့ ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးလို႔သာေနတယ္...
တစ္ကယ္ သူ႔ကိုကိုက ကေလးေပါက္စေလးက်ေနတာပဲ...
"ဒီမွာ ကိုကို႔အတြက္ ၾကက္စြတ္ျပဳတ္ေလးလုပ္လာတယ္...."
"မေသာက္ဘူး ..."
"လာပါဗ်ာ..."
ဆိုၿပီး အတင္းဆြဲကာ ပါးစပ္ထဲ အတင္းခြံေလတယ္...
"မင္းငါ့ကိုအေသသတ္ေနတာလား..."
"ေဟာ ေမာင္က ခ်စ္လို႔ေတာင္မဝေသးတာကို ခင္ဗ်ားေလးကို အေသသတ္စရာလား..."
ရာဇဘံုမာန္ အေျပာေၾကာင့္ သဲၾကင္ယာ မ်က္ေစာင္းသာထိုးလိုက္တယ္...
အား ဒီကိုကိုကေတာ့ ကိုက္စားခ်င္ေအာင္တအားလုပ္တာပဲ....
စိတ္ထဲေတြးေနရင္းမွာပင္ သဲၾကင္ယာရဲ့ပါးကို ရာဇဘံုမာန္တစ္ေယာက္ ကိုက္ၿပီးေခ်ၿပီ...
"အား...နာတယ္..ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ..."
"အသည္းယားလို႔ပါဗ်ာ .."
"အသည္းယား ကိုယ့္ဘာသာကုတ္ေလ..."
"ေမာင့္ႏွလံုးသားေလးက ကိုကို ကုတ္ေပးမွေပ်ာက္္မွာတဲ့ ေျပာေနတယ္..."
"ကဲဟယ္..."
သဲၾကင္ယာတစ္ေယာက္ ရွက္ကာ ေခါင္းအံုးယူၿပီး ရာဇဘံုမာန္ကိုရိုက္ေလေတာ့တယ္...
"ေမာင့္ရဲ့ ႏွလံုးသားေလးထိမိသြားၿပီ...ကိုကို ထာဝရ ကုေပးရေတာ့မယ္..."
"ငါက ေက်ာင္းဆရာ ဆရာဝန္မဟုတ္ဘူး..."
"ကိုကိုရဲ့အနမ္းေလးနဲ႔သာဆို ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္..."
ေျပာတုန္းရိွေသး...ရာဇဘံုမာန္မွာ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုကိုက္ေနတဲ့ ကိုကိုေၾကာင့္ ၿပံဳးလိုက္တယ္.
"ေခြးေပါက္ေလး...ကိုက္ရတာ ေပ်ာ္ေနတယ္ဟုတ္လား..."
သဲၾကင္ယာ သူ႔ကိုေခြးနဲ႔ႏိႈင္းတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္ကာ အားပိုထည့္ၿပီး ကိုက္ေလတယ္. ...
"ေခြးေလး သြားေတြထက္ေနတယ္ေနာ္..."
ရာဇဘံုမာန္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကိုက္ကိုက္ အၿပံဳးမပ်က္ေပ...
သဲၾကင္ယာ ကိုက္လို႔ဝေတာ့...
"ရၿပီ..."
ေျပာကာ အိပ္ရာက ထတုန္းရိွေသး..အဝတ္အစားမပါတာေၾကာင့္ ျပန္ထိုင္လိုက္ရတယ္..
"ေသနာ သေတာင္းစား ကေလကဝ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ ခ်ီးကားတိုက္ေသပါေစ..."
"ဟား..ကိုကိုရာ ဘယ္လိုေတာင္ခ်စ္ဖိူ႔ေကာင္း..."
ရာဇဘံုမာန္ အိပ္ရာေပၚ ပလက္လွန္ကာ ဗိုက္ႏိွပ္ၿပီး ရယ္ေလေတာ့တယ္...
"ရယ္ေနရင္း ေသသြားအံုးမယ္..."
"စိတ္ပူတယ္ေပါ့...."
"ဘာလို႔ပူရမွာ ငါဒီကေန ထြက္္မရမွာစိုးလို႔..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..._"
"ငါ့အဝတ္အစားေတြေရာ..."
"ကို႔ကို႔အဝတ္အစားေတာ့မရိွဘူး...ကိုကို႔အတြက္ ဝယ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားပဲရိွတယ္...."
ေျပာကာ အိပ္ရာေပၚက ထၿပီး ဗီရိုထဲက အဝတ္အစားထုတ္ကာ ေပးေလတယ္....
"မင္း အျပင္ထြက္..."
"ကိုကိုကလဲ အကုန္ျမင္ဖူးၿပီးသားကို...."
"မင္းေနာ္...ထြက္ဆိုထြက္...."
ေခြးေပါက္ေလးေတြ မာန္ဖီသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ရာဇဘဲုမာန္ ရယ္လိုက္ၿပီး....
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...ၿပီးရင္ ေခၚလိုက္ေနာ္...."
ရာဇဘံုမာန္က အျပင္ထြက္သြားေတာ့တယ္....
သဲၾကင္ယာကေတာ့...
"ဘာလို႔ေခၚရမွာ....အႏၲရယ္ေကာင္ႀကီး...."
သဲၾကင္ယာ ပြစိပြစိေျပာကာ အဝတ္အစားလဲေလေတာ့တယ္....
အဝတ္အစားလဲၿပီးသြားေတာ့....သဲၾကင္ယာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္ေနမိတယ္....ထြက္ေျပးလို႔ရတဲ့ေနရာေလးမ်ားရိွမလားလို႔...ဒါေပမယ့္ အခန္းထဲ အေပါက္တစ္ေပါက္ေတာင္မရိွေပ...
"ဟင္း...."
သဲၾကင္ယာ သက္ျပင္းခ်ကာ ကုတင္ေပၚထိုင္ကာ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲေတြးေနမိတယ္....
အဲ့အခ်ိန္...
ေဒါက္
"ကိုကို...အဝတ္လဲတာၾကာေနၿပီေနာ္...ေမာင္ ဝင္လာၿပီ...."
ၾကည့္ ေျပာရင္း ဆိုရင္း ဇြတ္ဝင္လာျပန္ၿပီ....
"ၿပီးတာကို မေခၚပဲ...."
"မင္းလို အႏၲရယ္ေကာင္ကို ေခၚစရာလား....."
"ကိုကိုကေတာ့ေလ....ေအာ္ ႀကိဳေျပာမယ္ေနာ္....ဒီအိမ္ကေန ထြက္ေျပးလို႔မရဘူးေနာ္....ဒီအိမ္က ေတာအုပ္ထဲမွာမို႔လို႔...ကိုကိုေျပးလဲ ေတာအုပ္ထဲကေနထြက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး...ၿပီးေတာ့ ကိုကို ထြက္ေျပးခဲ့ရင္ ကိုကို႔အေမနဲ႔ညီမေလး..."
"မင္းေနာ္...ငါ့အေမနဲ႔ညီမေလးကိုမထိနဲ႔ ..."
"Okေလ မထိနဲ႔ဆို မထိပါဘူး ဒါမယ့္ ကိုကိုေျပးရင္ေတာ့ မသိဘူးေနာ္..."
"က်စ္ မင္း အႏၲရယ္ေကာင္ႀကီး...."
"ေမာင္က အႏၲရယ္မရိွပါဘူးဗ်ာ...ကိုကို႔ကို ခ်စ္ခ်င္တာပဲရိွတယ္...လာ ေအာက္ထပ္သြားရေအာင္..."
ေျပာၿပီး သဲၾကင္ယာရဲ့လက္ကိုဆြဲကာ ေအာက္ထပ္ကိုေခၚလာေတာ့တယိ....
သဲၾကင္ယာကေတာ့ အိမ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာ မ်က္လံုးျပဴးေနတယ္...
တစ္ကယ္ အႀကီးႀကီးပဲ....
ရာဇဘံုမာန္ကေတာ့ သဲၾကင္ယာေငးေနတဲ့ပံုေလးကိုၾကည့္ကာ အသည္းယားေနရတယ္...ဒီေန့ အသည္းယားလို႔ဆံုးအံုးမွာလားေတာ့မသိေပ...ကိုကိုက တအားျပဳစားလြန္းတယ္....
"ကိုကို ဒီအိမ္မွာ အလုပ္သမား၂ေယာက္ပဲရိွတယ္...ထမင္းဟင္း ခ်က္တဲ့ အေဒၚႀကီးနဲ႔ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့ ေကာင္မေလးပဲရိွတယ္..."
အိမ္ႀကီးက အႀကီးႀကီးကို လူေလးက ၄ေယာက္ထဲနဲ႔ ၾကက္သီးထစရာႀကီး...
"လာ ကိုကို ခုနက စြတ္ျပဳတ္ေသာကိထားတာ အစာေၾကေလာက္ေရာေပါ့...ထမင္းစားၾကမယ္...."
အဲ့ေနာက္ ရာဇဘံုမာန္နဲ႔ သဲၾကင္ယာတို႔ ထမင္းတူတူစားလိူက္ၾကတယ္...သဲၾကင္ယာရဲ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႔ကလြဲလို႔ တျခားအရာမရိွေပမယ့္...ရာဇဘံုမာန္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သဲၾကင္ယာကို အပိုင္သိမ္းထားလိုစိတ္သာ ရိွတယ္...
ကဲ ထပ္ upေပးလိုက္ၿပီေနိာ။မေကာင္းတာေလးကို ဖတ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ😘
ေနာက္အပိုင္းေမ်ွာ္
3.8.2023