Chapter 36 – Farewell Words
Seri's POV
"Okay, class dismiss." Mr. Vinas announced. Agad naman ako tumayo saka naunang lumabas sa room kay Shelby. Agad akong napangiti nang makita kong naghihintay sa labas si Hunter.
"Hi, kanina ka pa?" tanong ko saka ako kumapit sa braso niya.
"Hindi naman. Tara na?" sabi niya saka kami nag simulang maglakad.
"Where are we going this time?" I asked.
Isang buwan na rin ang nakaraan nang sagutin ko si Hunter. I must say na ibang-iba na siya kumpara sa Hunter na nakilala ko noon na masungit at lagi akong kaaway. He's extra sweet and thoughtful. Parang wala siyang sinasayang na oras kapag magkasama kami.
"Gusto mo bang lumabas ng portal?" he asked kaya biglang nagningning ang mga mata ko.
"Talaga? Puwede?" I said ecstatic. Tumango naman siya.
"Kahit saan mo gustong magpunta okay lang sa akin basta ikaw ang kasama ko." Lihim akong kinilig sa sinabi niya. Habang tumatagal mas lalo ko siyang minamahal. Hulog na hulog na nga ata ako sakanya. I'm not denying it. Natatakot lang ako para sa nararamdaman ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung biglang mawala siya sa akin. Paano kung ma fall out of love siya at iwan niya ako? I would be very broken emotionally and physically.
"You're over thinking," he said while driving.
"Huh?" napatingin ako sakanyang nagtataka.
"Ang dami mong iniisip. Gusto mo bang i-share sa akin?" malambing niyang sabi.
"Wala 'to. Pagod lang sa school works," I lied.
"Hmm, don't think about school when you're with me." he said. I smiled at him. Ginagap niya ang kamay ko at hinalikan ito habang nakatingin sa daan.
Nakalabas kaming portal at agad kong nalanghap ang kakaibang simoy ng hangin sa mundo ng tao. Matagal-tagal din akong hindi nakalabas at sobra ko 'tong na-miss. Saan kaya kami pupunta ni Hunter?
Dahil madaling araw pa lang kaya walang tao sa paligid at iilan lang ang mga nakikita kong naglalakad. Inihinto niya ang sasakyan sa isang bakanteng lote saka kami sabay na umibis. Agad akong napangiti nang makita ko ang tanawin. Para kaming nasa isang mataas na cliff at nakikita ko ang buong cuidad sa mundo ng tao. 'Yung mga ilaw sa buildings, street lights, ang araw na nagtatago pa sa likod ng ulap at medyo orange-ish na kulay ng kalangitan.
Hindi na summer kaya sobrang lamig ng panahon. Nakikita ko nga ang hangin na lumalabas sa bibig ko, eh.
"Ang ganda pala ng tanawin dito," baling ko kay Hunter.
"I'm happy you liked it," he said. Umakbay siya sa akin at nagulat na lang ako kasi para akong dinala ng hangin papunta sa kung saan. Nagteleport kami paakyat sa puno. Mas lalo kong nakita ang kaganda ng natatanaw. Pinaupo ako ni Hunter sa isang sanga mas mataas sa kinatatayuan niya kaya mas mataas ako sakanya at nakatingala siya sa akin ng konti.
"Serenity..." he whisperED. The way he looks at me ay para bang wala nang bukas. Alam ko naman na Hunter values time so much pero pag dating sa akin, parang ayaw niyang tumingin sa ibang direksyon dahil baka bigla na lang ako mawala sakanya.
"Hunter, I miss Mom and Dad. Gusto ko silang puntahan," sabi ko sakanya.
"Sasamahan kita. Gusto mo bang doon muna tayo sa inyo maghapon?" aniya na ikinatuwa ko naman. Napatango ako sakanya habang tumatawa.
"Okay lang ba sa'yo?"
"Oo naman!"
Ilang oras pa ata ang tinagal namin sa puno bago kami bumaba at napagdesisyonan na puntahan sila Mommy.
Kagaya ng dati, hawak-hawak niya ang kamay ko habang nagda-drive siya. Para bang ayaw akong pakawalan.
"Hindi naman ako tatakas, Hunter." Biro ko sakanya at nakatingin sa kamay namin.
"Alam ko," kibit niya. "I just want to hold your hand while there's still time,"
Napakunot noo naman ako sa sinabi ni Hunter. Lately talaga kung ano-anu na lang ang mga pinagsasabi niya. He talks as if mawawala siya—or ako.
"Marami pang oras, Hunter. You can always hold my hand whenever you like." Nakangiting baling ko sakanya pero nginitian niya lang ako ng malungkot.
Shelby's POV
"Kuya likes you, too." Biglang sabi sa akin ni Charity. Nagulat ako kasi bigla na lang siyang tumabi sa akin dito sa bench para sabihin 'yon. Siguro nakita niya kanina na iniiwasan ako kanina ni Connor—ng kambal niya.
"If he likes me, why is he pushing me away? I know he was aware of my feelings for him," I said pouting.
"Kuya said something like, the Chancellor of this Academy warned him to stay away from you kung ayaw niyang mapaalis dito sa Vampire City." Nanlaki ang mga mata ko. Hanggang ngayon 'yon pa rin ang issue niya? Bakit niya ba ako pinapalayo kay Connor?
"I see, my Grandmother."
"Oh, don't get mad at your Lola. She's nice naman, actually mabait siya sa amin ni Kuya. She just don't want Kuya for you, that's all." Kibit niya pero malungkot ang mga mata niya. I stared at Charity and somehow, parang naging magaan ang pakiramdam ko. May kahawig nga siya, eh. I just can't pin point it on my finger, but her face looks familiar.
"Charity, saan nga pala nakatira ang mother niyo ni Connor?"
"Oh, she's in—" napatigil ako kasi narinig kong nag ring ang phone ni Charity. "Hmm, speaking! Mom's calling," nakangiti niyang sabi bago sinagot ang tawag. "Hello, Mom! Nope! No, I'm actually with Shelby. The Princess, you know her?" tumingin sa akin si Charity at nag-sign na aalis muna. Tumango lang ako sakanya.
—-
Nagpabalik-balik akong naglalakad sa hallway outside my Grandmother's room. I wanted to talk to her. Hindi pa rin malinaw sa akin kung bakit niya ako pinagbabawalan na magkagusto kay Connor. Para bang isang napakalaking kasalanan kapag nagkagusto ako sakanya.
Kinatok ko ulit ang pinto ng malakas. Naiinis kasi ako. Ngayon na ayos na kami ni Daddy, si Grandma Erina naman ang umaaktong weird.
Bumukas ang pinto at tumambad sa akin ang seryosong mukha ni Grandma.
"If you're going to insist on seeing him, forget it. Hindi ako papayag na magkaroon kayo ng relasyon ni Connor," sabi niya saka pumunta sa gitna nang kwarto. Sumunod naman ako sakanya habang nakahalukipkip. I closed the door and faced her.
"Bakit po ba ayaw niyo sakanya? Ano bang rason niyo? Gusto ko siya! At kung hindi mo siya pinagbantaan para layuan ako, sana magkasama kami. Sana masaya ako," I saidtrying to make her understand every word I say.
"You can fall in love to anyone. Pero hindi kay Connor. Not to him, Shelby!" matigas na sabi niya.
"But why?! Tell me why kasi hindi ko alam kung bakit ayaw niyo sakanya!" pinagtaasan ko ng boses si Grandma. I respect her pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.
"Because I said so! This conversation is over at susundin mo ang gusto ko!" ma-awtoridad niyang sabi. I've never seen my Grandma Erina so mad like this. She was always calm at malambing. Kahit kailan hindi niya ako pinagtaasan ng boses. Kahit kailan hindi pa siya nagalit sa akin.
"I won't. I've been a very good girl to you, and to this family. But not this time." Matapang kong sabi. Kailangan kong pangatawanan 'tong pinaglalaban ko.
"Ganyan na ba katigas ang ulo mo, Shelby?!" her eyes were glaring with rage. She can't read my thoughts because I am blocking her.
"Ganyan na rin po ba katigas ang puso niyo para hindi ako maintindihan? Mahal ko si Connor! You know what I'm saying kasi nagmamahal ka rin Grandma. You love Grandma so much so why can't you understand my feelings?" nakita kong nagbago ang expression ng mukha niya pero agad din namang bumalik sa dati,
"Iba ang sa amin ng Grandpa mo." Mahina niyang sabi. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang pisngi ko. "Makakahanap ka pa ng iba, Shelby. Connor is not for you."
Tinabig ko ang kamay niya sa pisngi ko at naiiyak na tiningnan siya.
"Hindi ikaw ang magsasabi kung sino ang nararapat sa akin. Only my feelings will tell who I want. And it's Connor." Pagkasabi ko noon ay lumabas akong kwarto niya.
Nasalubong ko sa hallway ang mga tagapaglingkod ng Palasyo. Binati nila ako pero hindi ko sila pinansin.
Lumabas akong palasyo at dumeretso papunta sa Plaza kung saan nandoon na ang karamihan sa studyante kasi tapos na ang klase. Masaya silang tingnan. Nagtatawanan ang mga magkakaibigan, may nagliligawan, at may mga sweet na lovers.
Nakakainggit sila. Sana naging ordinaryong vampira na lang ako para walang magdidikta sa akin kung sino ang dapat kong magustuhan.
Naramdaman kong may tumabi sa gilid ko kaya napaangat ako ng tingin. Nagulat ako nang makita ko si Connor. Nakatingin lang siya sa crowd at kagaya ko pinagmamasdan niya 'to.
"Maybe we're not meant for each other." He said. Napasimangot ako pero napatawa siya ng mapait.
"I like you, Connor. And I don't care if the world is against it." Sabi ko sakanya.
"Gusto rin kita, Shelby." My heart beats faster when he said it. Iba pala kapag sa personal mo narinig na gusto ka ng mahal mo kesa sa narinig mo lang sa iba. "Pero ayaw ng Grandma mo sa akin."
"Matatanggap ka rin niya," nakangiting sabi ko sakanya.
We stared at each other. Pakiramdam ko naging slowmotion ang paligid at naging malabo ang mga vampira. I know we have connection and I knew he can feel it, too.
"Sweet!" sabay kaming napalingon ni Connor sa likod at nakita namin si Charity na nakabungisngis. Sinamaan naman siya ng tingin ni Connor at parang sinasabi na istorbo siya.
"Kuya, let me interrupt your moment pero may sasabihin ako sa'yo," excited niyang sabi.
"Ano 'yon?"
"Pupunta si Mommy dito!" she squeals. "And she wants to meet you, Shelby."
-=-
Seri's POV
"Hunter, thank you so much for bringing my daughter here." Masayang sabi ni Mommy. Si Mommy lang ang nandito kasi nasa business trip si Daddy. Sayang nga, eh. Miss na miss ko na rin 'yon si Daddy.
"Walang ano man po. Basta para kay Seri." Sagot naman ni Hunter.
"Hindi ako makapaniwala na magiging kayo ng anak ko. Pero masaya ako para sainyo." Napangiti lang ako sa sinabi ni Mommy. Inakbayan naman ako ni Hunter saka kinabig palapit sakanya.
"Serenity is my destiny, Tita. Wala nang iba," pakiramdam ko namula ang pisngi ko. Kung ano-anu na lang lumalabas sa bibig ni Hunter.
"Then when will you marry her?" natigilan ako sa tanong ni Mommy. Pati si Hunter hindi rin nakapagsalita. Para bang he was caught off guard.
"Oh, you don't have to answer that. Bata pa naman si Seri, eh." nakangiting sabi ni Mommy.
I love the idea of me marrying Hunter. Pero hindi ko alam kung bakit ba parang nag-iba ang timpla ng mukha niya dahil sa topic na 'yon. Nandito kami sa dati kong kwarto dito sa bahay namin. Nasa baba lang si Mommy nag-luluto ng pagkain para sa akin.
"Hunter," I called his name pero hindi siya lumingon sa akin. Nasa labas lang ng bintana ang attensyon niya. "Hunter..." tinapik ko ang braso niya kaya na napalingon siya s aakin. "Ayos ka lang ba?" tanong ko pa.
"Yup! Why?"
"Wala naman. Para kasing wala ka sa sarili. Dahil ba 'yon sa sinabi ni Mommy tungkol sa kasal?" sabi ko. Hindi naman siya umimik. So tama nga ako. "Alam mo, huwag mo na 'yon isipin. Baka masyado lang masaya si Mommy kaya 'yon lumabas sa bibig niya. Sakanya na rin nanggaling na bata pa naman ako para magpakasal." Pinilit kong maging casual sa pandinig niya. Ang totoo apektado ako. Paano kung ayaw niya pala akong pakasalan?
"I wanted to marry you, Serenity. If life would give me chance to marry you gagawin ko 'yon. I will marry you over and over again." Sabi niya. Hindi ko alam pero parang may kulang sa sinabi niya. Parang may kasunod na but.
Naramdaman ko na lang niyakap niya ako ng mahigpit.
"I love you so much. Sana mapatawad mo ako."
Naguluhan ako sa huling sinabi ni Hunter. Habang tumatagal nagiging weird siya. Kung ano-anu ang lumalabas sa bibig niya.
——————-
Read between the lines. Kumusta ang first day of school? Nakakamiss din mag-aral lalo na highschool. Napaka nostalgic ng amoy ng bagong notebook no? ahahaha.
Nagbigay ako ng question poll sa facebook group last week. Kung sino bet niyo, Hunter or Ryder. Natatawa ako kasi halos 80% ng vote puro Hunter pero kapag dito sa wattpad comments na kay Ryder ang simpatya niyo. Hahahaha. Wala naman, natutuwa lang ako.
Ang VC pala ay hanggang book 3 lang. Bakit? Kasi after kong matapos ang mga vampire genre ko, sasabak ako sa bagong genre. At 'yon ay? Erotic! Hahahahaha JOKEEEEE! Joke lang guys! May ginagawa akong bagong story. Werewolf ang genre. Sobra akong nag-eenjoy na isulat siya, as in! Marked by the Beast ang title. Hindi ko pa siya napo-post sa wattpad. Sana suportahan niyo rin 'yon pinapadugo nun ilong ko... nope! Hindi siya English. Tagalog siya. Pure hindi taglish. Tapos first time ko rin gagamit ng 3rd person's POV so sana kayanin ng powers ko!
Anyway, matutulog muna ako. Bukas ko na lang aayusin ang chapter kasi alam kong may mga typo 'yan.
MORNIGHT, vampires and vampirettes!
©THYRIZA