KABANATA 32:
Third Person's POV
TAKOT at matinding galit, iyon ang bumabalot sa mga sandaling ito sa dibdib ni Samael. Nang malaman niya ang nangyari kay Ilaria ay mabilis niyang iniwan ang kanyang trabaho, umalis agad siya sa meeting niya kahit na hindi pa ito tapos. Fuck! Mas importante sa kanya ang dalaga kaya naman agad siyang nagtungo sa pinangyarihan ng pananambang.
"Fuck! Where is she?!" agad niyang itinanong nang makababa siya sa sasakyan.
Naabutan niyang naroon na ang ilan sa mga tauhan niya. Nabalitaan na lang niya na may isa sa mga tauhan niya na kasamang nag-escort sa dalaga pauwi ang tumawag kay Miano para humingi ng back-up dahil may mga grupo ng mga armadong lalaki ang tumambang daw sa kanila sa gitna ng kalsada. Kaya nagpadala agad si Miano ng mga back-up para i-rescue si Ilaria bago nito sabihin sa kanya ang totoong nangyari.
Hindi rin niya mapigilan na paulit-ulit na mapamura ng malulutong. Damn it! Lulan pa naman ng sasakyan na 'to si Ilaria! At kung sinuman ang mga grupo ng kalalakihan na 'yon ang may kagagawan nito ay sisiguraduhin niyang may kalalagyan sila. He will kill them!
"Don, wala po rito sa sasakyan si Signorina Ilaria.." sambit ni Miano sa kanya.
"Fuck! Then where is she?!" galit niyang singhal bago niya sinilip ang loob ng kotseng pinagsakyan ng dalaga.
Subalit wala siyang nakitang Ilaria roon. Tanging nakita na lang niya sa loob ay ang mga duguan niyang mga tauhan at pare-parehas na walang buhay. Ang driver nilang matagal ng nagtatrabaho sa kanila at palaging naghahatid-sundo sa dalaga sa tuwing aalis si Ilaria ay hindi na humihinga, nakasubsob na lang ang mukha nito sa manibela.
Pansin din ni Samael agad ang mga tama ng mga baril sa katawan nila, pati na rin ang mga bintanang nagkabasag-basag at mahahalata niya agad na pinaulanan sila ng mga bala. Nakakatiyak siya na pinagplanuhan ang pananambang. Pero bakit wala ang katawan ni Ilaria?!
"Shit! Wala rin siya dito sa kabilang sasakyan!" sigaw ng pinsan niyang si Palermo na siyang nag-check sa dalawang sasakyan na naka-convoy sa kotseng sinakyan ni Ilaria.
Samael cursed sharply. Hindi talaga niya mapigilan na mag-alala ng sobra kay Ilaria. Nasaan siya?! Did they take her?! Fucking shit! Hindi na tuloy alam ni Samael ang gagawin niya. Napasabunot na lang siya sa sarili niyang buhok dahil sa galit.
"Have you checked everything?! Try to check the whole area! S..She might run away p..para hindi siya makuha! Also check if any of our men are still alive, para malaman natin kung saan nagpunta si Ilaria o kung kinuha ba siya!" seryoso niyang utos sa mga tauhan niya.
Sinusubukan din niya na huwag mataranta sa mga nangyayari. Ang tanging nasa isip lang niya ngayon ay ang makitang ligtas at buhay ang dalaga, na sana walang masamang nangyari sa kanya.
Umaasa rin siya na sana hindi ito kinuha ng mga armadong mga lalaki, hinihiling niya na sana nakatakas si Ilaria at tumakbo lang ito para iligtas ang sarili.
The heck! He couldn't help but blame himself, it was his fault fuck! Kung sana siya na lang ang naghatid pauwi sa dalaga, edi sana ay payapa itong nakauwi sa Mansyon nila.
"What are you waiting for?!" galit niyang sigaw sa mga tauhan niya nang mapansin niyang hindi sila agad kumilos para gawin ang pinag-uutos niya.
"Check the fucking whole area! She might just be around! Check if any of our men are still alive para makakuha tayo ng impormasyon kung sino ang nanambang sa kanila at kung nasaan ang asawa ko!" dumagundong ang malaki at nakakatakot niyang boses kaya nagulat at tila natauhan ang mga kasama niya.
Ramdam nilang galit na galit siya at nahihimigan din nila 'yon sa boses nito. His eyes were full of rage, his two fists were clenched tightly and he was ready to kill someone. Samael couldn't control his anger anymore. He wanted to kill those fucking bastards!
Dumidilim na talaga ang kanyang paningin kaya hindi maiwasan na makadama ng takot ang mga kasama niya sa kanya. The aura of their mafia boss has become dark and deadly. Alam nila na masama itong magalit. Baka kapag hindi nila nahanap si Ilaria ay baka sila pa ang mapatay ng kanilang Don Samael.
"I want you to bring her to me alive, without any scars, wounds or blood!" dagdag pang asik ni Samael kaya agad nagsikilos ang mga tauhan niya.
Naghiwa-hiwalay naman ang mga ito para hanapin ang dalaga. Pati ang mga tauhan ni Palermo ay tumulong na rin sa paghahanap. Umaasa pa rin si Samael na sana nasa paligid lang si Ilaria at ligtas. Wala ang katawan nito sa sasakyan, maski ang mga gamit nito kaya dalawa lang ang maaaring nangyari sa dalaga.
Either she ran to save herself, or they took her to a place far away that he couldn't find right away. Shit! He can't forgive them! He won't stop until he finds his wife.
And if one of his enemies plans to take his girl and they do something bad to her, then there will be a war in the underworld. Sisiguraduhin niyang babaha ng dugo kapag sinaktan nila ang misis niya.
Kinuha niya ang kanyang phone at dinayal ang numero ni Ilaria pero nakapatay ang cellphone nito. Kanina pa niya tinatawagan ang dalaga, nagbabaka-sakali siya na sagutin nito ang kanyang tawag pero wala. He always heard on his phone every time he dialed Ilaria's number that it was unattended or out of coverage area.
He hopes she is safe. That was the only thing that mattered to him, that she was safe. Na sana hindi nila saktan ang babaeng mahal niya. Talagang mababaliw siya at masisiraan ng bait kapag may ginawa silang hindi maganda sa dalaga.
"All of your men are dead. Mga pare-parehas silang mga may tama ng bala sa katawan," sambit ni Palermo nang lapitan siya nito.
Nang hindi niya ma-contact ang numero ni Ilaria ay inis na lamang na ibinalik ni Samael ang cellphone niya sa bulsa ng kanyang jacket.
"Alamin mo kung sino ang may kagagawan nito. Paniguradong may mga CCTV sa paligid at nahagip ng camera ang mga nangyari." malamig niyang utos sa kanyang pinsan na ikinatango agad ni Palermo at inutusan ang kanang kamay nitong si Ocampo na i-check kung may CCTV camera ba sa paligid.
"Have you traced her location?" pagtatanong naman niya kay Miano.
Samael knows that Ilaria's cellphone has a tracking device. Siya mismo ang naglagay 'non para alam niya kung saan nagpupunta ang dalaga lalo na sa tuwing lalabas ito ng Mansyon na hindi siya kasama.
"Her GPS navigator vector is moving, Don Samael." turan nito kaya agad na tinignan ni Samael ang screen ng hawak nitong iPad. Nakita niya ang vector ng dalaga sa navigation map, gumagalaw nga ito.
"Maybe she's in the car kaya medyo mabilis ang galaw ng kanyang vector," ani Miano kaya marahas na napabuntong-hininga si Samael.
"I need to catch her before it's too late," seryoso niyang wika, "Alam niyo na ang gagawin niyo sa mga bangkay. Just make sure they are given a proper burial," utos pa niya kay Miano bago siya tumalikod at nagmamadaling sumakay sa kanyang kotse.
Hindi naman gano'n katigas ang puso niya. Pamilya at mga kaibigan na ang turing niya sa mga tauhan niya lalo na sa mga loyal na nagtatrabaho sa kanya. He gives a proper burial to his men who die, whether they die because they are sick or killed by their enemy. Masasabi pa rin ni Samael na maswerte siya dahil loyal sa kanya ang mga tauhan niya lalo na ang mga matagal nang nagtatrabaho sa kanya.
Yes, he is ruthless, savagely cruel and cold-blooded beast. But he still feels pity and deep sorrow for those people who are weak and innocents, especially his loyal men who have been working for him for a long time and are ready to die for him.
This is what actually happens in the underworld. They die brutally, mercilessly and sinfully. Don't expect to be safe and don't be carefree. Not everyone has a festive and peaceful life. Because some die weak, some die sick and some die because their job is too risky and deadly.
They were paid a large amount of money to protect someone, protect even if it cost them their lives --- whether they die or live. Pero sa nangyayari ngayon, mas gugustuhin pa ni Samael na siya na lang ang mamatay huwag lang ang babaeng kanyang higit na minamahal.
Ilaria is his medicine, his home, his favorite resting and happy place. He kept her, he treated her like a fragile and precious glass. Todo ang pag-aalaga at pagmamahal niya sa dalaga kaya naman hindi niya talaga matatanggap kapag nawala ang dalaga sa kanya. Nakakatiyak siya na mababaliw siya, masisiraan ng ulo at baka hindi rin niya alam ang maaari niyang gawin kapag napahamak si Ilaria at mayroong manakit sa kanya.
If she ever got hurt, he had no one to blame but himself. Magkakaroon siya ng matinding poot at pagkamuhi sa sarili kung sakali man na malagay sa peligro ang buhay ng dalaga. Kaya hangga't hindi pa huli ang lahat ay kailangan na niyang kumilos.
He hurriedly started the engine. Pero bago pa niya mapaandar ang sasakyan niya ay mabilis na sumakay ang pinsan niyang si Palermo sa shotgun seat.
"Maybe I should go with you. Baka madagdagan na naman sa listahan mo ang mga mapapatay mo," seryoso nitong pahayag.
Hindi na lamang siya sumagot at mabilis niyang pinaharurot ang kanyang sasakyan. Ang iba sa mga tauhan nila ay sumunod sa kanila habang ang iba naman ay naiwan para asikasuhin ang bangkay ng namatay niyang mga tauhan. He briefly took a glance at his car GPS navigation, nakita niya sa screen na gumagalaw pa rin ang vector ng dalaga kaya sinundan lang niya ito.
"Just drive slowly, Samael. Baka mauna pa tayong mamatay nito dahil sa bilis mong magmaneho. Maaabutan natin si Ilaria, okay? Maililigtas natin siya," rinig niyang turan ni Palermo.
"Tsk! I don't fucking care if I die or not, what matters to me is my wife. Fuck! Hindi ko na alam ang gagawin ko! Just thinking about Ilaria being hurt makes me lose my mind! I'm going insane, shit!" anas niya at galit na sinuntok ang manibela.
"Calm down, dude. Let's just hope that she is safe and in good hands,"
Malalim siyang bumuntong-hininga. Pinakalma rin niya ang kanyang sarili dahil ayaw niya na maibunton sa pinsan niya ang kanyang galit. Alam din naman niya na nag-aalala rin si Palermo para kay Ilaria, hindi lang nito pinapakita dahil baka parehas lang silang mataranta.
"You will also understand how I feel when you are in my situation, Palermo. Someday when you walk in my shoes and experience falling in love, I'm sure you'll be as crazy as I am. I'm pretty sure you'll do everything for the girl you love. You will realize that she is the precious and most important piece that will complete your life." mahaba ngunit kalmadong salita ni Samael sa kanyang pinsan.
"It sounds gay or cheesy to you, but I love her. I am totally, insanely and madly in love with her. Ilaria is my everything, and I would rather lose everything than her." he added.
Hindi nakaimik si Palermo. Mariin lang niyang pinagkatitigan at tahimik lang din niyang pinapakinggan ang kanyang pinsan. Subalit iisa lang ang nakikita niya sa mga mata ni Samael. Talagang inlababo nga ito. Hindi na niya kailangang kuwestiyunin ang pinsan niya dahil nakikita naman niya kung bakit ito nagkakaganito.
He truly and genuinely loves Ilaria.
Noon pa man ay nahahalata na talaga ni Palermo ang kanyang pinsan ngunit hindi lang siya nagsasalita. The way he looked at Ilaria, the way he treated her, held her and took care of her. He sees nothing but happiness and love.
Every time Palermo catches his cousin staring and smiling at Ilaria, it's as if Samael sees his future with her. And he knows that his cousin wants to be with her in his future. Hindi na niya kailangang itanong pa 'yon. Kaya nga noon pa lang ay todo bakod na 'to kay Ilaria at gusto na rin nitong asawahin. Gano'n kabaliw ang pinsan niya.
"The vector stops moving," saad ni Samael kaya mabilis na napunta ang tingin ni Palermo sa car GPS navigation. Tumigil nga sa paggalaw ang vector ni Ilaria.
"Where did it stop?" Samael asked.
Palermo quickly zoomed the screen to see where the vector stopped to know what its exact location was. Nangunot ang noo niya sa pagtataka nang makita niya kung saan ito at anong ginagawa ng vector ni Ilaria rito.
"They are in the Port of Messina," sambit niya na ikinamura naman ng malutong ni Samael.
"Someone really took her!" galit niyang asik. Sigurado siya roon, may kumuha sa dalaga. Maybe it was a kidnapping! Kaya siguro dinala sa daungan si Ilaria.
Bigla namang sumagi sa isipan ni Samael ang dalawang lalaking maaari na gumawa nito sa dalaga. It could be Luca who is Ilaria's crazy stalker, or Rosales who is already her ex-boyfriend. Dalawa lang sa mga iyon ang pu-pwedeng salarin.
"Tawagan mo ang iba nating tauhan. Hanapin nila si Rosales, baka may alam ang gagong 'yon sa mga nangyayari. Huwag silang titigil hangga't hindi nila siya nahahanap," utos niya na agad namang sinunod ni Palermo.
Inabot pa ng ilang minuto bago sila tuluyang nakarating sa daungan ng Messina. Dali-dali siyang bumaba sa sasakyan at pinuntahan ang lokasyon ng kinaroroonan ng vector.
Sumunod naman sa kanya sina Palermo at doon ay nakita nila ang ang mga itim na sasakyan. Napansin din nila ang mga grupo ng mga kalalakihan na puro mga armado na humihithit ng sigarilyo at tila nagkakatuwaan pa.
"Kill the rest, but keep one alive." malamig niyang utos sa mga kasama niya.
Tumango ang mga ito. Nakahanda na rin ang kanilang mga armas at dahil mga nakatalikod ang mga armadong mga lalaki at walang kamalay-malay na sumunod sila ay naging madali lang para kina Samael na paulanan sila ng bala subalit nag-iwan sila ng isa na buhay para makausap nila ito.
Nakasanayan na rin nila na lagyan ang mga baril nila ng silencer, kaya wala silang naririnig na kahit na anong putok ng baril. It was easy for them to knock them out. They killed them silently. He is a mafia, they commit crimes so he is very used to seeing blood and dead bodies. Pasalamat na lang sila na walang ibang mga tao rito, kung meron man ay tiyak na tatakbo ang mga ito papalayo dahil sa takot.
Nang makita niyang lahat sa mga armadong lalaki ay bagsak na ay saka naman niya kinuha ang tiyempo para mabilis na lapitan ang mga sasakyan para i-check ito. Una niyang nilapitan ang itim na Van na mas malapit sa kanya. But he saw nothing inside.
"She's not here!" sigaw ni Palermo sa kanya nang i-check din nito ang kabilang sasakyan.
They checked the cars one by one but he didn't see anything! Holy fuck! Wala siyang nakitang Ilaria, kahit na ang anino man lang ng dalaga ay hindi niya nakita subalit ang gamit nito ay narito sa isang sasakyan! Pati ang cellphone nitong may tracking device! Maybe they intentionally left her things behind so they couldn't trace her. Para sa gano'n ay hindi na sila makasunod pa.
"Fuck! Find her!" he shouted angrily.
Lahat ay sumunod sa sinabi niya. Isa-isa silang nagtungo sa iba't-ibang bahagi ng lugar para hanapin kung nasaan ang dalaga. Samael is starting to panic. Iritado na lamang siyang napahilamos sa kanyang mukha.
Marami siyang nakikitang mga ferry na nakaalis na habang ang iba ay papaalis pa lang dito sa daungan. Natanaw na lang din niya ang ibang mga yate na nasa malayo kaya hindi na niya alam kung saan niya unang hahanapin si Ilaria.
"May buhay pa rito!" Ani Palermo kaya nilingon ni Samael ang kanyang pinsan.
Nakita naman niya ang isa sa mga armadong lalaki na duguan ngunit buhay pa rin. Dali-dali niya itong nilapitan at galit na kinuwelyuhan kahit pa na nanghihina na ito at tila malapit ng malagutan ng hininga. He doesn't care if he's bleeding, weak and looks like he's going to suffocate. All he wanted was to know where his wife was and where she was taken.
"Tell me, where is she! Where did they take her?!" he asked him angrily.
He shook his body to wake him up. Nagtagumpay naman si Samael dahil agad na nagmulat ng mata ang lalaki kahit na naghihingalo na ito. He vomited blood, it is obvious that he is in critical condition but the bastard still managed to let out a scornful laugh. Animo'y gusto pa yata nito na inisin siya lalo.
"Sorry, b..but you're too late. You will never see her again. That g..girl voluntarily left with our boss. They ran away from you. She chose to go with him and go to the farthest place. Far a..away from y..you," nagkautal-utal ngunit tumatawa niyang saad.
His grip on his collar tightened, "What do you mean? Who is your boss?!" seryoso niyang tanong. Gusto niyang marinig galing mismo sa bibig ng lalaking ito kung sino ang amo nito kahit na may hula na siya kung sino ito.
"You know him and I'm sure they'll be leaving the country in a few minutes. Don't you notice anything? Your girl thought of running away. She really plans to run away from you because he is sick of you!" asik nito sa kanya kaya nandilim ang kanyang paningin.
No.. he is not telling the truth!
"You are lying. Fuck! Tell me, where did they take her!" sigaw niya sa galit na boses. Halos maputol na ang litid sa kanyang leeg dahil sa lakas ng boses niya.
But he gave a loud, silly laugh.
His patience was running out. Para siyang isang bulkan na malapit nang sumabog. Bago siya muling makapagsalita ay narinig niyang may tumutunog na cellphone. It was his phone so he hurriedly checked to see who was calling but it was an unknown number. Sino naman kaya itong tumatawag sa kanya?
"That's your girl. Come on, don't be shy. Answer the call." nakangising turan ng lalaki sa kanya. Malamig lang niya itong tinignan bago niya sagutin ang tawag.
"Samael.."
His heartbeat sped up when he heard her angelic voice. It was Ilaria's voice--- his wife. Hindi siya maaaring magkamali, boses nga talaga ito ng babaeng mahal niya.
"Where are you?" he asked her firmly and in a serious voice. He noticed and heard her breathing nervously, it was also shaky and heavy.
"S..Sorry. I'm going with Rosales. I love him so I ran away from you.."
Just hearing those words hurt him. It broke his heart. He was stunned to speak. His heart seemed to want to stop beating. Bigla na lamang din siyang nanlamig. He was not ready to hear those words.
He couldn't believe that he would hear that from Ilaria's mouth, but what he couldn't accept the most was that she ran away from him. Tumakas siya para sumama kay Rosales at 'yon ang ayaw niyang paniwalaan.
Narinig niya sa kabilang linya ang paghikbi ng dalaga. Umiiyak na siya at iyon ang mas lalong nagpanikip sa dibdib ni Samael. That's what he hates the most. He didn't want to see or hear her cry. That's his weakness -- it killing him. He would rather be the one being tortured than see her cry.
"Just tell me where you are, fuck!"
"You don't have to worry about me, I'm safe. Mahal ko talaga si Rosales kaya nakipagtanan na ako sa kanya." rinig pa nitong salita kaya mas lalong dumoble ang kirot na nararamdaman ng puso niya.
No, It's not fucking real! He heard her wrong, right? Namali lang siya sa kanyang narinig. Hindi magagawa ni Ilaria na makipagtanan sa lalaking 'yon! Nangako ang dalaga na hindi siya nito iiwanan!
"This is the last time you will hear my voice. Thank you for everything."
She hung up the phone before he could speak again. Napamura siya at dinayal ang numero na 'yun para makausap ulit si Ilaria pero nakapatay na ang phone na ginamit nito.
Nanggagalaiti tuloy niyang nasuntok ang bintana ng sasakyan na malapit sa kanya. He didn't even feel any pain kahit na nagkaroon ng dugo at sugat ang kamao niya.
"Si Ilaria ba 'yong nakausap mo? Anong sabi niya?" pagtatanong ni Palermo sa kanya.
"Nakipagtanan siya." he said coldly.
"What?! Doon kay Rosales?!" di-makapaniwalang katanungan ni Palermo kaya tumango siya.
"Come on, just accept the truth.." pagsabat ng lalaki kaya matalim niya itong tinignan.
"She doesn't love you and she will never love you. She loves our boss more than you so she chose to go with him and planned to run away. Everything is planned by her. They just made it look like they were ambushed and she was abducted, but the truth is that she ran away with our boss. She ran away from you, idiot! Just let them be happy and free. Just be happy for them!" mahaba pa nitong sabi.
Tuluyan na ngang naubos ang pasensya niya. He quickly pulled out his gun and shot him in the head. Tumalsik pa ang dugo nito sa kanya at pati na rin sa malamig na semento.
"Shut the hell up, you dirty scumbag." he said irritably before turning his back on his lifeless body.
"Where are you going?" rinig niyang tanong ni Palermo sa kanya.
"I will find her and take what is mine," he boldly replied.
Nakipagtanan man si Ilaria o hindi ay wala siyang pakialam. Ang mahalaga sa kanya ay mahanap at mabawi ulit niya ang dalaga. Ibabalik niya ito sa Mansyon niya! Hindi siya makakapayag na basta na lang itong sumama kay Rosales!
Walang ibang pwedeng magmamay-ari kay Ilaria. She just belongs to him! She is his property! Markado na niya ang dalaga, kung ano ang sa kanya ay kanya lang kaya walang pwedeng kumuha kay Ilaria mula sa kanya. He doesn't want to share! And he doesn't care if he becomes obsessive and possessive. Isa lang ang nasa isip niya, iyon ang mabawi si Ilaria.
He feels that something is off. He has an assumption that Ilaria didn't plan everything, she didn't plan to run away. He heard her voice earlier, it was shaking and seemed scared. That's why he won't stop until he finds her and brings her back into his arms.
#