Unicode
ရာဇဘုံမာန်တစ်ယောက် မျက်လုံးအနေအထားကို ချက်ချင်းပြင်လိုက်တယ်။ကျစ် ခင်ဗျားရယ် ဒီကောင့်ကို အရူးရင့်အောင်လုပ်နေပြန်ပြီ။
"ရာဇာ ဘာစာလုပ်နေတာလဲ.."
"အော် ကျွန်တော် မနေ့က စာတွေပြန်တွက်ကြည့်နေတာ.."
"အော် ဟုတ်ပြီ နားမလည်တာရှိလား.."
"မရှိပါဘူး.."
"အင်း အခုမှ အစပဲရှိသေးတာမို့လို့ စာကိုသေချာလုပ်ထားနော် နောက်ပိုင်းကျရင် အေးဆေးပဲဖြစ်နေမှာ.."
"ကိုကို ၁၀တန်းတုန်းကရော ကျွန်တော့်လိုပဲလား.."
"မဟုတ်ပါဘူး ဆရာ ၁၀တန်းတုန်းကဆို အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ ကျောင်းတက်ရတာ.."
"အော်..."
"ဆရာမှာ ညီမလေးရှိတော့ သူ့ကျောင်းဖိုးပါ ဆရာက တာဝန်ယူရတာဆိုတော့ အလုပ်လုပ်လို့ရတဲ့ပိုက်ဆံကို သူ့ကျောင်းစရိတ်အတွက်သုံးပြီး နောက်အချိန်ပိုင်းလုပ်တဲ့ ပိုက်ဆံကိုတော့ ဆရာ့ကျောင်းစရိတ်နဲ့အိမ်စရိတ်ဖိုးသုံးတာပေါ့.."
"ကိုကိုပင်ပန်းခဲ့မှာပဲနော်.."
"ဒီလိုပါပဲ.. ကဲ စာလုပ်မယ်.."
"ဟုတ်.."
စိတ်ချပါကိုကို ကျွန်တော့်ဆီရောက်ရင် ကိုကို့ကို ကျွန်တော်က ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ထားမှာ..
အဲ့နောက် စာတွေပြပြီး နေ့ခင်းလောက်ကျတော့
"ကိုကို စာသင်လို့ပြီးပြီလား.."
"အင်းပြီးပြီ အရမ်းကြီးစာလုပ်တဲ့အခါ စာတွေမမှတ်မိမှာစိူးလို့ နဲနဲချင်းဆီလုပ်ကြတာပေါ့.."
"ဒါဆို ကျွန်တော်နဲ့ အပြင်သွားရအောင်.."
"အမ် ဘယ်ကို.."
"လျှောက်သွားကြမယ်လေ..နော်လို့.."
"အင်းပါ သွားလေ.."
ရာဇဘုံမာန်လဲ ကိုကိုရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။
"ရာဇာ..ဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း မောင်းပါ.."
"ကိုကို ကြောက်လို့လား.."
ရာဇဘုံမာန် အနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုတင်းကြပ်အောင်ဖက်ထားတဲ့ကိုကိုကြောင့် ပြုံးကာ ဆိုင်ကယ်ကိုအရှိန် ပိုတင်လိုက်တယ်။
"ရာ..ရာဇာ..."
သဲကြင်ယာမှာ ဘုရားစာရွတ်ပြီးလိုက်နေရတယ်။
ဆိုင်ကယ်ရပ်တော့မှ အသက်ဝအောင်ရှူရတယ်။
"ကိုကို ရောက်ပြီ.."
သဲကြင်ယာ ကြည့်လိုက်တော့ ကစားကွင်းဖြစ်နေတာကြောင့် ပြုံးလိုက််မိတယ်။
သဲကြင်ယာ ရဲ့အပြုံးကို မြင်ပြီး ဘေးနားက ကြည့်နေတဲ့သူတွေကြောင့် ရာဇဘုံမာန်သတ်ချင်စိတ်ကို ထိန်းမရဖြစ်ပြီး မျက်မှောင့်ကြုံ့ကာ
"ကိုကို!!!မပြုံးနဲ့.."
"ဟင်.."
သဲကြင်ယာ မှာ လန့်သွားတာကြောင့် ပြုံးတာတောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိချေ။
"ဘာလို့လဲ ရာဇာ.."
"ကျစ်.."
ရာဇဘုံမာန်က ဘာမှမပြောပဲ သဲကြင်ယာရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲကာ ကစားကွင်းထဲ ခေါ်သွားတော့တယ်။
"ရာဇာ ဆရာ့လက်နာနေပြီ.."
အဲ့တော့မှ ရာဇဘုံမာန်က အလန့်တကြား ပြန်ကြည့်မိတယ်။
"ကိုကို ရရဲ့လား..ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်နော်.."
"ရပါတယ်.."
ရာဇာကို ပြုံးပြီး ပြောလာတဲ့ ကိုကိုကြောင့် ရာဇဘုံမာန် မျက်လုံးတွေ မှောင်မိုက်သွားရပြန်တယ်။စိတ်ထဲတွင်တော့
*အား..ကိုကို ခင်ဗျားရာ ကျွန်တော်ရူးတော့မှာပဲ..အဲ့လောက် ချစ်ဖို့မကောင်းပါနဲ့လို့..*
"ရာဇာ ရရဲ့လား မျက်နှာတွေနီရဲနေတာပဲ.."
*ကျစ် ငလူးလေး ဒီချိန်မှ ထလာရလား..*
"ကိုကို ဟို စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဝင်သွားပြီး ထိုင်နေနော် ကျွန်တော် ခဏနေပြန်လာခဲ့မယ်..."
ပြောပြီး ရာဇဘုံမာန်တစ်ယောက် သန့်စင်ခန်းထဲ ပြေးရတော့တယ်။
အထဲရောက်တော့မှ ဘောင်းဘီနဲ့ boxer ကို ချွတ်ကာ လက်ဖြင့်လှုပ်ရှားရတော့တယ်။
"အာ့!!!သဲငယ်!!!ကောင်းလိုက်တာ!!အင်း...!!"
နာရီဝက်ကျော်လောက်တော့မှ ရာဇဘုံမာန်တစ်ယောက် ပြီးဆုံးသွားတော့တယ်။
"မင်း နောက်ခါ ထောင်ရဲထောင်ကြည့် ဟွန်း ကိုကို့ကိုအပိုင်သိမ်းပြီးမှ ထောင်ကြားလား.."
လက်တွေကိုသေချာသန့်စင်ကာ စားသောက်ဆိုင်ကိုပြန်လာတော့ ကိုကို့ကို ဓာတ်ပုံရိုက်နေတဲ့ လူ၄ယောက်ကြောင့် မျက်််မှာင်ကြုံလိုက်််မိတယ်။
ကိုကို့ဆီ မသွားသေးပဲ အဲ့ကောင်တွေဆီသွားကာ
"ပုံကို အခုဖျက်လိုက်ရင် ကောင်းမယ်နော်..."
"မင်းနဲ့ဆိုင်လား.."
"ဟက် လူသတ်ရအုံးမယ်.."
ပြောပြီး ရာဇဘုံမာန်က ဘာမှမပြောပဲ ပြန်ထွက်သွားတော့တယ်..
"ကိုကို တခြားဆိုင်သွားရအောင်.."
"ဟင် အင်း သွားလေ.."
ဟိုကောင်တွေကို မျက်လုံးအကြည့်နဲ့သတိပေးကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။
ရာဇဘုံမာန်အပြုံးကြောင့် ဟိုဘက်က ကောင်လေး ၄ယောက်က နဲနဲကြက်သီးထသွားပေမယ့် သူတို့ကလဲ ကုပ္မဏီပိုင်ရှင်ရဲ့သားတွေမိူ့လို့ သိပ်တော့ မကြောက်ပေ။
သဲကြင်ယာ လဲ ချက်ချင်းကြီး ဆိုင်ပြောင်းမယ်ဆိုတာကြောင့် ကြောင်သွားမိတယ်။
"ရှောင်ဝမ် အဲ့ဆိုင်က ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
"အော် ဟိုဘက်က ဆိုင်မှာ ရေခဲမုန့်ရှိတယ်လေ အဲ့ဒါကျွေးချင်လို့.."
"ရေခဲမုန့်..."
မျက်လုံးလေးတွေတောက်ပစွာပြောလာတဲ့ ကိုကို့ကြောင့်
"ရေခဲမုန့်ကြိုက်တာလား.."
"အင်း ဆရာက ရေခဲမုန့်အရမ်းကြိုက်.."
ရာဇဘုံမာန် နောက်ခါကျမှ ကိုကို့အတွက် ရေခဲမုန့်မျိုးစုံထည့်ထားအုံးမယ်လို့ စဥ်းစားလိုက်တယ်။
"အယ် မိန့်မိန့်..."
ကိုကို့ ပါးစပ်ကနေ တခြား မိန်းကလေးနာမည် ထွက်လာတာကြောင့် မျက််မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။
"ကိုကို.."
"မိန့်မိန့် ဘယ်ကဘယ်လို..."
ရာဇဘုံမာန် အခုမှ သက်ပြင်းချမိတယ်။မိန့်မိန့်ဆိုတာ ကိုကိုရဲ့ညီမအရင်းဆိုတာ အခုမှ စဥ်းစားမိတာမို့လို့ စိတ်ကို လျှော့လိုက်တယ်။ဘာလို့ဆို သူ့ရဲ့ ခယ်မလေးပဲလေ..
"ကိုကို ဘာလို့အပြင်ထွက်တာလဲ..တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."
"အော် မိန့်မိန့် ကိုကိုက ယောက်ျားလေးပါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.."
"အဲ့ဒါကြောင့် စိုးရိမ်နေရတာ ကိုကိုရဲ့.."
"ကဲပါ အခု သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လာတာမလား သွားလေ.."
"ဟုတ်...သွားပြီ.."
စကားပြောပြီးတော့ ရာဇဘုံမာန်တို့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ထိုင်လိုက်တယ်။
"ကိုကို့ကို ဘာလို့ စိုးရိမ်နေတာလဲ.."
"ဆရာလဲမသိပါဘူး...အိမ်က အမေနဲ့ညီမ အဲ့အတိုင်းပဲ.."
"အော်..ကိုကို ရေခဲမုန့်စားချင်တယ်မလား မှာလိုက်လေ.."
"ဆရာ့မှာ ပိုက်ဆံပါမလာဘူး.."
"အော် ကိုကိုရယ် ရေခဲမုန့်ဖိုးနဲ့တော့ ကျွန်တော်မွဲမသွားပါဘူး.."
"ဟီး အဲ့ဒါဆို စားမယ်နော်.."
ရာဌဘုံမာန် ပြုံးလိုက််မိတယ်။21နှစ်တဲ့ ကလေးလေးကျနေတာပဲ..
မကြမ်းသေးဘူးနော်။စောသေးတယ်လေ..မကောင်းတာလေးကို ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးပါနော်..🥰
နောက်အပိုင်းမျှော်
20.7.2023
Zawgi
ရာဇဘံုမာန္တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးအေနအထားကို ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္တယ္။က်စ္ ခင္ဗ်ားရယ္ ဒီေကာင့္ကို အရူးရင့္ေအာင္လုပ္ေနျပန္ၿပီ။
"ရာဇာ ဘာစာလုပ္ေနတာလဲ.."
"ေအာ္ ကြၽန္ေတာ္ မေန့က စာေတျြပန္တြက္ၾကည့္ေနတာ.."
"ေအာ္ ဟုတ္ၿပီ နားမလည္တာရိွလား.."
"မရိွပါဘူး.."
"အင္း အခုမွ အစပဲရိွေသးတာမို႔လို႔ စာကိုေသခ်ာလုပ္ထားေနာ္ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ေအးေဆးပဲျဖစ္ေနမွာ.."
"ကိုကို ၁၀တန္းတုန္းကေရာ ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး ဆရာ ၁၀တန္းတုန္းကဆို အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္ရတာ.."
"ေအာ္..."
"ဆရာမွာ ညီမေလးရိွေတာ့ သူ႔ေက်ာင္းဖိုးပါ ဆရာက တာဝန္ယူရတာဆိုေတာ့ အလုပ္လုပ္လို႔ရတဲ့ပိုက္ဆံကို သူ႔ေက်ာင္းစရိတ္အတြက္သံုးၿပီး ေနာက္အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္တဲ့ ပိုက္ဆံကိုေတာ့ ဆရာ့ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔အိမ္စရိတ္ဖိုးသံုးတာေပါ့.."
"ကိုကိုပင္ပန္းခဲ့မွာပဲေနာ္.."
"ဒီလိုပါပဲ.. ကဲ စာလုပ္မယ္.."
"ဟုတ္.."
စိတ္ခ်ပါကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရာက္ရင္ ကိုကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထားမွာ..
အဲ့ေနာက္ စာေတျြပၿပီး ေန့ခင္းေလာက္က်ေတာ့
"ကိုကို စာသင္လို႔ၿပီးၿပီလား.."
"အင္းၿပီးၿပီ အရမ္းႀကီးစာလုပ္တဲ့အခါ စာေတြမမွတ္မိမွာစိူးလို႔ နဲနဲခ်င္းဆီလုပ္ၾကတာေပါ့.."
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အျပင္သြားရေအာင္.."
"အမ္ ဘယ္ကို.."
"ေလ်ွာက္သြားၾကမယ္ေလ..ေနာ္လို႔.."
"အင္းပါ သြားေလ.."
ရာဇဘံုမာန္လဲ ကိုကိုရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္။
"ရာဇာ..ျဖည္း..ျဖည္းျဖည္း ေမာင္းပါ.."
"ကိုကို ေၾကာက္လို႔လား.."
ရာဇဘံုမာန္ အေနာက္ကေန သူ႔ခါးကိုတင္းၾကပ္ေအာင္ဖက္ထားတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ ၿပံဳးကာ ဆိုင္ကယ္ကိုအရိွန္ ပိုတင္လိုက္တယ္။
"ရာ..ရာဇာ..."
သဲၾကင္ယာမွာ ဘုရားစာရြတ္ၿပီးလိုက္ေနရတယ္။
ဆိုင္ကယ္ရပ္ေတာ့မွ အသက္ဝေအာင္ရႉရတယ္။
"ကိုကို ေရာက္ၿပီ.."
သဲၾကင္ယာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကစားကြင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ၿပံဳးလိုက္္မိတယ္။
သဲၾကင္ယာ ရဲ့အၿပံဳးကို ျမင္ၿပီး ေဘးနားက ၾကည့္ေနတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ရာဇဘံုမာန္သတ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းမရျဖစ္ၿပီး မ်က္ေမွာင့္ႀကံဳ႔ကာ
"ကိုကို!!!မၿပံဳးနဲ႔.."
"ဟင္.."
သဲၾကင္ယာ မွာ လန္႔သြားတာေၾကာင့္ ၿပံဳးတာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေခ်။
"ဘာလို႔လဲ ရာဇာ.."
"က်စ္.."
ရာဇဘံုမာန္က ဘာမွမေျပာပဲ သဲၾကင္ယာရဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆြဲကာ ကစားကြင္းထဲ ေခၚသြားေတာ့တယ္။
"ရာဇာ ဆရာ့လက္နာေနၿပီ.."
အဲ့ေတာ့မွ ရာဇဘံုမာန္က အလန္႔တၾကား ျပန္ၾကည့္မိတယ္။
"ကိုကို ရရဲ့လား..ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.."
"ရပါတယ္.."
ရာဇာကို ၿပံဳးၿပီး ေျပာလာတဲ့ ကိုကိုေၾကာင့္ ရာဇဘံုမာန္ မ်က္လံုးေတြ ေမွာင္မိုက္သြားရျပန္တယ္။စိတ္ထဲတြင္ေတာ့
*အား..ကိုကို ခင္ဗ်ားရာ ကြၽန္ေတာ္ရူးေတာ့မွာပဲ..အဲ့ေလာက္ ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းပါနဲ႔လို႔..*
"ရာဇာ ရရဲ့လား မ်က္ႏွာေတြနီရဲေနတာပဲ.."
*က်စ္ ငလူးေလး ဒီခ်ိန္မွ ထလာရလား..*
"ကိုကို ဟို စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားၿပီး ထိုင္ေနေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ ခဏေနျပန္လာခဲ့မယ္..."
ေျပာၿပီး ရာဇဘံုမာန္တစ္ေယာက္ သန္႔စင္ခန္းထဲ ေျပးရေတာ့တယ္။
အထဲေရာက္ေတာ့မွ ေဘာင္းဘီနဲ႔ boxer ကို ခြၽတ္ကာ လက္ျဖင့္လႈပ္ရွားရေတာ့တယ္။
"အာ့!!!သဲငယ္!!!ေကာင္းလိုက္တာ!!အင္း...!!"
နာရီဝက္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့မွ ရာဇဘံုမာန္တစ္ေယာက္ ၿပီးဆံုးသြားေတာ့တယ္။
"မင္း ေနာက္ခါ ေထာင္ရဲေထာင္ၾကည့္ ဟြန္း ကိုကို႔ကိုအပိုင္သိမ္းၿပီးမွ ေထာင္ၾကားလား.."
လက္ေတြကိုေသခ်ာသန္႔စင္ကာ စားေသာက္ဆိုင္ကိုျပန္လာေတာ့ ကိုကို႔ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေနတဲ့ လူ၄ေယာက္ေၾကာင့္ မ်က္္္မွာင္ႀကံဳလိုက္္္မိတယ္။
ကိုကို႔ဆီ မသြားေသးပဲ အဲ့ေကာင္ေတြဆီသြားကာ
"ပံုကို အခုဖ်က္လိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ေနာ္..."
"မင္းနဲ႔ဆိုင္လား.."
"ဟက္ လူသတ္ရအံုးမယ္.."
ေျပာၿပီး ရာဇဘံုမာန္က ဘာမွမေျပာပဲ ျပန္ထြက္သြားေတာ့တယ္..
"ကိုကို တျခားဆိုင္သြားရေအာင္.."
"ဟင္ အင္း သြားေလ.."
ဟိုေကာင္ေတြကို မ်က္လံုးအၾကည့္နဲ႔သတိေပးကာ မဲ့ၿပံဳးၿပံဳးလိုက္တယ္။
ရာဇဘံုမာန္အၿပံဳးေၾကာင့္ ဟိုဘက္က ေကာင္ေလး ၄ေယာက္က နဲနဲၾကက္သီးထသြားေပမယ့္ သူတို႔ကလဲ ကုပၼဏီပိုင္ရွင္ရဲ့သားေတြမိူ႔လို႔ သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္ေပ။
သဲၾကင္ယာ လဲ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဆိုင္ေျပာင္းမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ေၾကာင္သြားမိတယ္။
"ေရွာင္ဝမ္ အဲ့ဆိုင္က ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"ေအာ္ ဟိုဘက္က ဆိုင္မွာ ေရခဲမုန္႔ရိွတယ္ေလ အဲ့ဒါေကြၽးခ်င္လို႔.."
"ေရခဲမုန္႔..."
မ်က္လံုးေလးေတြေတာက္ပစြာေျပာလာတဲ့ ကိုကို႔ေၾကာင့္
"ေရခဲမုန္႔ႀကိဳက္တာလား.."
"အင္း ဆရာက ေရခဲမုန္႔အရမ္းႀကိဳက္.."
ရာဇဘံုမာန္ ေနာက္ခါက်မွ ကိုကို႔အတြက္ ေရခဲမုန္႔မ်ိဳးစံုထည့္ထားအံုးမယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။
"အယ္ မိန္႔မိန္႔..."
ကိုကို႔ ပါးစပ္ကေန တျခား မိန္းကေလးနာမည္ ထြက္လာတာေၾကာင့္ မ်က္္ေမွာင္ႀကံဳ႔လိုက္တယ္။
"ကိုကို.."
"မိန္႔မိန္႔ ဘယ္ကဘယ္လို..."
ရာဇဘံုမာန္ အခုမွ သက္ျပင္းခ်မိတယ္။မိန္႔မိန္႔ဆိုတာ ကိုကိုရဲ့ညီမအရင္းဆိုတာ အခုမွ စဥ္းစားမိတာမို႔လို႔ စိတ္ကို ေလ်ွာ့လိုက္တယ္။ဘာလို႔ဆို သူ႔ရဲ့ ခယ္မေလးပဲေလ..
"ကိုကို ဘာလို႔အျပင္ထြက္တာလဲ..တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..."
"ေအာ္ မိန္႔မိန္႔ ကိုကိုက ေယာက္်ားေလးပါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.."
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနရတာ ကိုကိုရဲ့.."
"ကဲပါ အခု သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လာတာမလား သြားေလ.."
"ဟုတ္...သြားၿပီ.."
စကားေျပာၿပီးေတာ့ ရာဇဘံုမာန္တို႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ထိုင္လိုက္တယ္။
"ကိုကို႔ကို ဘာလို႔ စိုးရိမ္ေနတာလဲ.."
"ဆရာလဲမသိပါဘူး...အိမ္က အေမနဲ႔ညီမ အဲ့အတိုင္းပဲ.."
"ေအာ္..ကိုကို ေရခဲမုန္႔စားခ်င္တယ္မလား မွာလိုက္ေလ.."
"ဆရာ့မွာ ပိုက္ဆံပါမလာဘူး.."
"ေအာ္ ကိုကိုရယ္ ေရခဲမုန္႔ဖိုးနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မြဲမသြားပါဘူး.."
"ဟီး အဲ့ဒါဆို စားမယ္ေနာ္.."
ရာဌဘံုမာန္ ၿပံဳးလိုက္္မိတယ္။21ႏွစ္တဲ့ ကေလးေလးက်ေနတာပဲ..
မၾကမ္းေသးဘူးေနာ္။ေစာေသးတယ္ေလ..မေကာင္းတာေလးကို ဖတ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါေနာ္..🥰
ေနာက္အပိုင္းေမ်ွာ္
20.7.2023