Choose!
"ANGELO POV'S"
"Mayie! Saan ba Kasi pumunta si Apple? Ni Hindi Siya nagpaalam sakin, bakit sayo lang Siya nagpaalam? Ni hindi Rin Siya nagpaalam Kay Ate kaya ngayon ay maghahabol Siya Ng mga subject dahil Hindi pa Siya nakapag prelim at malapit na Ang midterm examination"
"Sir, Hindi Kasi sinabi kung saan Siya pupunta Basta Ang Sabi Niya lang mawawala Siya Ng dalawang linggo at Hindi ko naman alam kung bakit baka may emergency siyang ginagawa?"
"Ha? Ano namang gagawin Niya? Sabi ko naman kasi na bawal pa siyang umalis mag Isa dahil binabangungot parin Siya Hanggang ngayon"
"Sir, pwede magtanong? Kung ayos lang?"
"Ano yon Mayie?"
"Paano niyo ho nakilala si Mi?"
Nagulat Ako bigla sa tanong niya, kaming dalawa nalang Ang naiwan dito sa first floor Ng Mercedes Bar dahil Ang iba ay kaniya kaniyang natutulog sa itaas dahil nag overtime kami ngayon dahil dumagsa bigla Ang mga customer kaya Umaga na kaming nakapagpahinga.
"Kung Hindi niyo ho mamasamain Ang tanong ko hehe"
"Ayos lang Mayie"
Sabi ko at umayos Ng upo at hinarap Siya Ng seryoso, nandito pa kaming dalawa sa tavern dahil tinulungan Niya akong maligpit Ng mga boteng Wala Ng mga laman sa lagayan.
"Si Apple ay Hindi Namin kamag anak ni Ate Audrey ngunit malaki Ang naitulong Niya saming dalawa kaya parang anak narin Ang Turing Namin sa kaniya, simula Kasi Ng mamatay sa sakit na Cancer si Mama at na aksidente si Papa sarili nalang Namin Ang pinagkakatiwalaan, naranasan Namin Ang tumira sa kalye at mamalimos para may makain dahil Ang hirap maghanap Ng trabaho kapag Hindi ka nakapagtapos Ng kolehiyo"
"Oh my gosh... Sir nagawa niyo yon? Kahit naman mahirap Rin Ang Buhay Namin Hindi Namin naranasan yon sobrang hirap kaya mamalimos"
Hindi Makapaniwalang Saad Niya sakin habang nanlalaki yong mata.
"So paano kayo tinulungan ni Mi para maipatayo tong Mercedes Bar nato sir?"
Tiningnan ko Siya Ng maigi kaya Unti unti niyang naintindihan Ang ibig kung sabihin.
"No way! Ibig sabihin si Mi Ang may Ari nito? Oh my goshhhhh..... Sir! Mali Ang hinala ko Diba? Mali lang Ako Diba? Hahahahahah... Sabi ko na nga ba mali Ako ehhh"
"Tama ka Mayie she's the owner of this Mercedes Bar, ipinatayo Niya ito para sa Amin ni Ate"
"Fucking No way!! Pa-paano?"
Hindi makapaniwalang Ani Niya sakin.
"Maawain siyang tao at iyon Ang Nakita ko sa kaniya Hindi lang naman kami Ang natulungan Niya dahil marami pang iba"
"Wow!! Hindi Ako makapaniwala na Siya Ang may Ari nito"
Wika Niya habang inililibot Ang tingin sa buong paligid.
"Sobrang yaman siguro ni Mi Diba ho sir? Baka naman mas mayaman pa Siya sa presidente?"
"Actually tama ka Mayie, simula Kasi Ng mawala Ang pamilya Niya Siya na Ang lahat na nag aasikaso sa mga iniwan nilang ari-arian"
Nakita ko na naman Ang gulat sa Mukha Niya na kanina ko pang nakikita kapag may sinasabi akong Hindi kapani-paniwala.
"Mayie, pwede bang sa atin nalang muna ito? Wag mo Ng sabihin sa kanila Ang mga nalaman mo tungkol Kay Apple dahil ayaw Niya Ng ganoon gusto niyang empleyado parin Ang trato natin sa kaniya, ayaw Niya kasing tinatawag na Ma'am o kaya naman boss Hindi Siya sanay sa ganoon, gusto Niya paring maging simpleng tao"
"Makakaasa ho kayo sir, naiintindihan ko naman si Mi kung bakit gusto niyang maging normal dahil gusto Niya pa ring ibalik Ang dating siya simula Ng mawala Ng sabay sabay Ang pamilya Niya"
Malungkot na Saad nito sa Mahinang boses.
"Siguro kung Buhay pa Ang pamilya Niya baka Hindi Siya ganoon kalungkot na pati Tayo ay nadadala sa bigat na nararamdaman Niya, Tama ka sir siguro kung Ako Ang nasa position niya baka nagpakamatay narin Ako, Hindi ko Kasi kaya Ang ganoon sobrang sakit non dahil sabay sabay pa silang nawala sa harap mo at Nakita mo pa silang Wala Ng Buhay sa mismong mga kamay mo, Hindi ko man Nakita Ang emosyon Niya Ng araw na yon para na akong dinudurog dahil kung iisipin sobrang sakit nga ng pinagdadaanan Niya kaya naiintindihan ko na ngayon kung bakit walang kabuhay Buhay yong mga Mata Niya ni Hindi na Siya marunong ngumiti dahil iisa lang Ang pinapakita niyang emosyon iyon ay blanko, kahit sinong tao ay magiging ganoon Ang emosyon kapag nawala lahat Ng mga mahal mo sa Buhay, sinisi Niya pa Ang sarili sa lahat Ng mga nangyari, Hindi na Ako magtataka kung nagtangka siyang magpakamatay at hiniling na sana Hindi nalang Rin Siya nabuhay, may mga tao kasing kapag Hindi na kaya Ang lahat Ng emosyon na nararamdaman nila gusto narin nilang sumuko at magpakaanod sa sariling damdamin kaya Hindi na nakakapagtakang may mga taong ganoon mabuti na nga lang at Hindi Siya nawala sa sarili dahil kung iisipin pwede siyang mabaliw sa pinagdadaanan niya Kasi kahit Ako nga nawala si Papa sobrang sakit na ehh ano pa kaya Siya Diba? Paulit ulit niyang naaalala Ang pangyayaring yon sa Buhay Niya paulit ulit niyang sinisisi Ang sarili"
Niyakap ko si Mayie Ng makitang bumubuhos na Ang luha sa mga Mata Niya, Maya Maya lang ay naririnig kung humihikbi na siya.
Sinabi ko Kasi sa kaniya ang lahat Ng nangyari sa pamilya ni Apple at dinibdib Niya iyon dahil alam Niya sa sarili kung gaano kasakit mawalan Ng mahal sa Buhay kahit Ako at si Ate ay naging emotional Rin Ng ikuwento ni ate Armies Ang mommy ni Archie Ang lahat Ng nangyari Ng araw na yon dahil nandon Siya mismo sa senaryong yon.
Ikinuwento Niya kung paano nagtangkang magpakamatay si Apple sa pamamagitan Ng bubog na pinulot Niya para hiwain Ang pulsuhan mabuti nalang at Nakita kaagad nila ito, wala na raw ito sa sarili Hindi na kumikibo, malayo Ang tingin Hindi na nagsasalita at higit sa lahat Wala Ng kabuhay Buhay yong mga mata ni Hindi nito naramdaman na may Tama Siya sa bewang at umaagos Ang dugo, ni Hindi narin nila ito makausap Ng matino in short nawala ito sa sarili Ng ilang araw o mga buwan, naging mahirap Kay Armies Ang pag aalaga Kay Apple dahil ni kumain ay Hindi raw nito magawa mabuti nalang at may katu katulong siyang nag aalaga nito, Hindi naging madali Ang Buhay ni Apple dahil umiiyak ito Ng mag Isa, sinasaktan Ang sarili at Gabi gabing binabangungot at Hindi nakakahinga Ng maayos.
Mabuti nalang at ngayon ay Hindi na Niya iyon ginagawa ngunit malaki na Ang ipinagbago Niya Sabi pa ni Armies palangiti ito lagi at makulit pero ngayon ay Hindi Niya na iyon Nakita pa.
Yong mga bagay na nagpapaalala sa pamilya Niya ay pinapahalagahan Niya dahil iyon raw yong nakakapagpawala Ng kahinaan Niya, tulad Ng sticker note ni Zen Ang bunso niyang kapatid na mahilig raw sa ganoong bagay, si Neo ang pangalawa niyang kapatid na mahilig sa itim na pusa kaya Ng makita Niya yong itim na pusa Hindi na Niya ito pinakawalan pa nagpapaalala Kasi yon sa kapatid niyang lalaki habang yong nag iisang bulaklak naman sa mesa Niya ay nagpapaalala sa Moma Niya mahilig raw Kasi ito sa ganoong klaseng bulaklak na kung Hindi Ako nagkakamali milyon Ang presyo habang yong mansanas naman na lagi niyang kinakain para sa Popa Niya hobby Rin nitong ihagis sa iri Ang mansanas Bago kagatin at iyon Ang nakikita ko sa kaniya.
Believe Rin Ako sa kaniya Kasi kung sa ibang tao ayaw nilang maalala Ang mga bagay na makakaalala sa namayapa nilang mahal sa Buhay pero ibahin niyo si Apple dahil gusto niyang maalala Ang mga ito araw araw kahit Ang kapalit ay matinding pangungulila pero nakakaya na niyang kontrolin Ang sarili.
Kasi kung Ako Ang tatanungin ayaw ko Ng balikan pa Ang lahat Ng nangyari dahil Paulit ulit ko lang mararamdaman Ang sakit at matinding pangungulila habang nabubuhay pa sila dati, ayoko Ng balikan pa Ang mga masasakit na alaala na nangyari samin dahil mas lalo ka lang masasaktan dahil Paulit ulit mo lang Kinakaawaan Ang sarili mo pero iyon Ang nakikita ko sa kaniya Hindi Niya pa kayang bitawan Ang mga ito.
Tayong mga nabubuhay ay kailangan ring makalimot iyon lang kasi ang paraan para makalabas tayo sa Mundo nila dahil kung hindi mo sila kayang bitawan may posibilidad na hinding Hindi mo na sila makakalimutan at iyon ang dahilan na mas lalo ka lang masasaktan dahil hinding hindi mo sila kayang bitawan sa sitwasyon ni Apple iyon ang nakikita kong pinagdadaanan niya ngayon, ayaw niya parin itong kalimutan kasi Tama naman Siya dahil masasaktan siya kapag gagawin niya iyon pero Ang Hindi Niya alam mas lalo lang siyang nadudurog kapag hinayaan Niya Ang sariling magpatangay sa sarili niyang emosyon at Hindi na Ako magtataka kung hihilingin Niya ulit na mamatay nalang.
When someone is hurt, you can never forget them as if they were part of the life you built.
Sana ay matuto Rin siyang makalimot at baguhin ang sarili para makahanap siya ng bagong mundo na sisimulan niyang buuin.
kung sakaling may taong makakapagpabago sa kaniya sana ay dumating na Siya dahil mukhang iyon lang Ang paraan para magbago Siya.
Balang araw ay makakahanap Rin Siya Ng taong mamahalin Niya at mamahalin Siya tulad Ng pagmamahal Niya sa pamilya.
I hope someone give her a freedom to become happy.
Nagkaniya kaniya kaming akyat ni Mayie sa Third floor para makapagpahinga dahil napagod raw Siya kakaiyak kanina.
🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎
"BLAKE POV'S"
"Saklap naman boss, binasted ka Ng paulit ulit baka may susunod pa a---"
"Manahimik ka soybeans! Kung ayaw mong mabugbog ni boss tingnan mo nga kung gaano na kasama Ang tingin Niya Sayo? Tapos puro daldal ka pa diyan"
"Okay.. Zipper my mouth, ehh Kasi yon naman Ang totoo Diba? Nabasted naman talaga si----ngina!! Arayyykooo.... Angtsakittt!!"
"Pffftttttt..... Buti nga sayo, sinabi ko namang manahimik kana ehhh paulit ulit ka pa kasi"
Natatawang Saad ni Jerry sa Kaibigan na biglang binatukan ni Xhyl na kanina pa nakikinig sa kanilang dalawa, kararating lang namin galing sa cafeteria at don ay Nakita ni Xhyl na magkahawak kamay si Lane at Hansley kaya naman nilapitan Niya Ang mga ito at kaagad na sinuntok si Hansley mabuti nalang at naawat pa Namin Dahil kung Hindi tiyak mahihirapan na naman kaming paghiwalayin sila, nangyari narin Kasi ito dati Kaso naulit na naman.
Nong isang araw Kasi ay nangligaw si Xhyl Kay Lane in public ngunit Ang Akala naming perpekto ay nauwi lang sa kasiraan dahil pinapili Niya si Lane kung sino sa kanilang dalawa ni Hansley Ang mahal Niya dahil iyon din Pala Ang araw na nagkaayos na Si Lane at Hansley unti unti ulit silang nagkalapit habang si Xhyl naman ay selos na selos sa dalawa dahil nakikita na Niya itong magkasama, kahit Hindi na pumili pa si Lane ay alam na Namin kung sino talaga Ang pipiliin Niya sa dalawa at alam Kong Hindi si Xhyl iyon.
Kaya ngayon nandito kami sa classroom at tahimik na tahimik habang nakatingin sa pwesto ni Xhyl na gigil na gigil yong Mukha at may balak na Talagang manapak.
"Angkol Hans! Ayy sorry"
Bogggshhhhhh!!
Nagulat nalang kami Ng masuntok ni Xhyl si Hansley sa Mukha dahil kanina ay nasa likod ko palang Siya.
Tsk! Parehong matigas Ang ulo!
"Ayan Kasi Hindi niyo nakitang pumasok si Angkol! Yan tuloy nag boksingan na!"
"Fuck you Hansley! Wag Kang makialam samin ni Lane!"
"Xhyl just accept that she's not in love with you! She choose over me!"
"Hindi Ako papayag! Hindi Ako magpapatalo sa Isang kagaya mo!! Damn it!!"
Lumapit Ako sa tabi ni Xhyl dahil sobrang lakas na talaga Ng sigaw Niya at alam Kong naririnig na sa buong building.
"Owen! Papuntahin mo rito si Lane and tell her that they are fighting again!!"
Tumango si Owen na nasa tabi ko lang at yong iba pa na nasa likod Rin ni Hansley para kung sakaling magbugbugan Ang dalawa ay mapipigilan pa nila.
"Xhyl! I'm sorry but I love Lane"
Madamdaming Saad ni Hansley sa pwesto ni Xhyl na pulang pula na yong mukha.
"But I love Lane too!"
"What happened?"
Sunod sunod na pumasok Ang council na pinangungunahan ni Lane na kaagad na lumapit sa pwesto Namin at takang tiningnan Ang dalawang napatingin Rin sa kaniya.
"You have to choose between the two of them right now!"
Nagtinginan Ang lahat sa pwesto ko Ng marinig Ang sinabi ko.
"H-u-h?"
Nakita ko Ang pagkabalisa sa Mukha ni Lane habang nakatingin sa dalawang lalaki sa harap niya.
"Grave Ang haba Ng hair ni Ante! Sana naging babae nalang Ako"
"Paranas naman please!"
"Hahahahahahaha putangina ka talaga Linolapid! Maghanap ka Ng jojowain mo!"
"Sana Ako nalang pinag aagawan ni boss at Angkol! Paranas Rin!"
"Bakla amputs!"
"Tangina! Manahimik kayo dahil Hindi makapag desisyon si Ante!"
Sigaw ni Soy-soy Ang nangibabaw sa lahat habang Tahimik na tahimik kaming nakaabang sa sasabihin ni lane.
"Bakit kailangan pang may piliin ehhh Halata namang mas mahal Niya si Hansley!"
"Pero nahulog narin Siya Kay Xhyl! Kaya talagang mahirap!"
🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎
"LANE POV'S "
Nahihirapan akong mamili dahil kapag pinili ko Ang Isa masasaktan ko Ang Isa and I don't know what I'm going to do!
I don't want to hurt them both! I don't want to choose between them.
Mahirap!
Sobrang hirap!
Ito Ang Isa sa kinatatakutan ko Ang pumili sa kanilang dalawa, ito Ang kahinaan ko ayokong mamili.
Pareho silang mahalaga sakin at ayoko silang saktan ngunit kahit Hindi Ako mamili ay mangyayari ulit ito at mahihirapan na naman ulit Ako.
Hansley is important to me and Xhyl is also important to me pero alam ko sa sarili ko kung sino Ang may puwang sa puso ko.
Ibinaling ko Ang tingin sa taas para Hindi tuluyang tumulo Ang Namumuong luha sa mga mata ko dahil nahihirapan akong mamili sa kanilang dalawa.
Hindi ko kaya!
Hindi ko kayang pumili sa kanilang dalawa!
Pero kapag Wala akong piliin titindi Ang sakitan nilang dalawa at ayokong mangyari yon.
Please! Anong gagawin ko?
Ang hirap!
Napatingin Ako sa pwesto ni Hansley na nasa kaliwa ko habang nasa kanan naman si Xhyl at kuyom na kuyom Ang kamao.
Hindi ko maiwasang masaktan sa pinapakitang tingin sakin ni Xhyl dahil matalim iyon na para bang nahihinuha na niya kung sino Ang pipiliin ko.
Nasasaktan naman Ako sa tingin ni Hansley sakin dahil ramdam ko Ang sakit na pinapakita niya na para bang Nagmamakaawa siya.
Napapikit Ako at Ramdam Ang luhang tumulo sa kaliwang mata ko.
I hope I've made a right desisyon! Ayokong mangyari to pero Hindi Ako pwedeng manahimik nalang sa Isang tabi at pinapanuod silang magbugbugan sa harap ko.
Tiningnan ko si Hansley at unti unti Kong ipinakita sa kaniya Ang natural Kong ngiti kaya Nakita Kong Umaliwalas Ang mukha Niya ngunit Ng mapatingin Ako Kay Xhyl ay nakaramdam Ako Ng kirot Ng makitang lumuluha na siya.
I'm sorry Xhyl
"I already know that you choose him over me dahil kakaiba Ang tingin mo sa kaniya kesa sakin and it hurts me damn much! Fuck it!!"
Sigaw niya Ang nangingibabaw sa buong paligid kaya napayuko Ako at paulit ulit na bumuntong hininga.
"Why? Ano bang mali sakin? Why don't you choose me? Dalawa na kayong dumaan sakin pero bakit ayaw niyo akong piliin? I don't understand! Fuck it!!"
Naramdaman Kong may biglang humawak sa dalawa Kong kamay at Ng tingnan ko Ang lumuluhang Mukha ni Xhyl Ang bumungad sakin.
"Lane! Tell me! You choose me right? Lane please tell me!! Damn it!!!"
Pinigilan ko Siya Ng sabunutan Niya Ang sariling buhok habang ngunit tinulak Niya lang Ako kaya muntik na akong matumba ngunit may biglang sumalo sakin.
It was Hansley.
"I'm sorry" Saad Niya ngunit nginitian ko lang siya ng may halong sakit.
Nakita ko Ang papalayong pigura ni Xhyl kaya tumango Siya na ibig sabihin ay ayos lang sa kaniya na sundan ko ito.
Naabutan ko siyang Papasok sa elevator kaya pumasok Rin Ako at isinara, matalim Niya akong tiningnan ngunit may halo iyong sakit.
"Xhyl... I'm sorry"
Nag umpisa na namang tumulo Ang luha ko habang tinitingnan Siya na Hindi na makatingin sakin, Hindi narin maayos Ang suot niyang uniform.
"Lane, why don't you love me back? Umasa akong mamahalin mo Rin Ako"
Hinawakan ko Siya sa Mukha kaya napatingin Siya sakin, pulang pula na yong Mukha niya lalo pa at basang basa ito Ng luha.
"I'm so-sorry Xhyl, Hindi ko alam na masasaktan pala kita Ng ganito, minahal naman kita ngunit bilang kaibigan lang, I'm sorry"
Tumalikod na Ako sa kaniya Ng bumukas Ang elevator ngunit bigla Niya akong hinila at niyakap Ng mahigpit.
"I love you Lane and it hurts because you didn't choose me"
Tiningnan Niya Ako sa mga mata ko at Ramdam ko Ang sakit sa pinapakita niyang emosyon sakin, nasasaktan Ako sa ideyang sinaktan ko Siya kaya Ganito nalang KA miserably Ang hitsura niya.
"Please, Can I kiss you for a last time? I love You Lane! I love you!! You broke mee!!! You hurt me damn much!!"
Nakita ko na naman Ang luha niyang sunod sunod na bumuhos ngunit unti unti siyang lumapit sakin kaya hinintay ko nalang kung anong gagawin Niya sakin ngunit naramdaman ko nalang na may mainit na bagay na dumapo sa noo ko.
He didn't kiss me on the lips because he kissed me on the forehead.
"Damn this pain!! From now on Lane I hate you damn much!! Because I don't want to love you anymore, Because it's hard to let you go!!"
Pinanuod ko siyang maglakad palayo sakin kaya napaupo nalang Ako at umiiyak sa loob Ng elevator.
I'm sorry Xhyl, sana makahanap ka Ng babaeng mamahal ka, I'm sorry dahil Hindi ko masuklian Ang pagmamahal na binigay mo sa akin, I'm sorry at nasaktan kita.