Heal my broken heart

By only_miss

372 110 5

[ ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ] "Θέλεις να γίνεις η πριγκίπισσα μου ; " Είπε με τα μάτια του να καίνε κάθε σπιθαμή του δέρμ... More

[ Σάββατο !] Κεφάλαιο 1
[Δεν φρικάρουμε !] Κεφάλαιο 2
[Δεν φρικάρουμε ποτέ μπροστά σε έναν κούκλο] κεφάλαιο 3
[Αχ ! Δεν μπορώ !] Κεφάλαιο 5
[Ο mister παράξενος ] Κεφάλαια 6
[𝗬𝗼𝘂 𝗸𝗻𝗼𝘄 𝗜'𝗺 𝗵𝘂𝗻𝗴𝗿𝘆 ] Κεφάλαιο 7
[Μεγιστάνας ] Κεφάλαιο 8
[ψωμί και have a niece day ] Κεφάλαιο 9
[Oh ] Κεφάλαιο 10
[Meet] Κεφάλαιο 11
[Όνειρο ή εφιάλτης;] Κεφάλαιο 12
[Παιδαγωγός] Κεφάλαιο 13
[OOPS] Κεφάλαιο 14
[Moi ?] Κεφάλαιο 15
[What is ] Κεφάλαιο 16
[Who is it ] Κεφάλαιο 17
[Who are you ?] Κεφάλαιο 18
[Εξαφάνιση Κούκλου, μπορείτε να βοηθήσετε ;] Κεφάλαιο 19
[Κάποια παιδικά χρόνια ]

[Ένα τρεξιματάκι . . . Καλό είναι ] Κεφάλαιο 4

17 6 0
By only_miss

Ευτυχώς η χθεσινή μέρα τελείωσε γρήγορα μετά από αυτήν την άτυχη στιγμή. . .Το παράξενο είναι όμως ότι μετά από αυτό δεν τον ξαναείδα στο σχολείο . . ..

Τον έψαχνες.

* πνίγεται στο σάλιο της

λιθγαπιδψηπα , όχι φυσικά !

Εεεε με το όνομα μου τι θα γίνει

Γρήγορα τον ξέχασες . . .Θα έρθει και η ώρα σου μην ανησυχείς.

Μιας και το ανέφερες . . .

Έχω νέα! Άρχισα να βλέπω ελληνικές σειρές και παρόλο που γενικά βλέπω κάτι κωμικές δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθώ τακτικά, όμως κάτι έγινε και οι γονείς μου βλέπουνε ''Το σοί σου'' στον ελεύθερο χρόνο τους και με αυτό εννοώ κάθε Σαββατοκύριακο.

Μα κάθε σαββατοκύριακο.

Σύντομη αναδρομή στο παρελθόν

Ήμουν στο δωμάτιό, όταν άκουσα την τηλεόραση να παίζει. Κατεβαίνω τα σκαλιά καθώς παραξενεύτηκα που κάποιος εκτός από εμένα άνοιξε την τηλεόραση.

Κατευθύνομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ στο σαλόνι και βλέπω τους γονείς μου να βλέπουν τηλεόραση καθισμένοι στον καναπέ και να γελάνε.

Μισό λεπτό , μάλλον έχω παραισθήσεις . . .

Ο μπαμπάς μου για να καταλάβετε βλέπει παλιές ελληνικές ταινίες , της δική του εποχής , κυρίως κωμωδία και δράση , ενώ η μαμά μου εκτός από αυτά βλέπει και ξένες αλλά κυρίως ρομαντικές.

Μ : Κοριτσάκι μου ; Μήπως κοιμόσουν ; Σε ξυπνήσαμε ; Ρώτησε ο μπαμπάς μου ενώ εγώ είχα καρφώσει το βλέμμα μου στην τηλεόραση.

Εγώ : Όχι , όχι ! Απλά άκουσα την τηλεόραση και είπα να δω τι βλέπετε

Μα : Ααα εδώ βλέπουμε μια πολύ ωραία σειρά. Μου λέει η μαμά μου και τραβάω το βλέμα μου απο την τηλεόραση κοιτώντας τους

Εγώ : Και ποια είναι αυτή; Ρωτάω κυριολεκτικά κρεμάμενη από τα χείλη τους.

Μ : ''Το σοι σου '' Λέει ο μπαμπάς μου και εκείνη την στιγμή μένω κάγκελο.

Μου ήρθε λίγο απότομο αυτό . . .

Εγώ : Πώς και έτσι ; Ρωτάω ενώ κουνάω νευρικά τα χέρια μου με τον ρυθμό της φωνής μου , δίνοντας έμφαση στην λόγο μου.

Μ : Είδα κατά τύχη ένα απόσπασμα στο Youtube και γέλασα πολύ. Λέει και τον κοίταγα λες και είναι εξωγήινος

Μα : Έλα κάτσε μαζί μας . Λέει ο μπαμπάς μου και χτυπάει την παλάμη του στον καναπέ ακριβώς δίπλα του.

Χάρηκα πολύ όταν το είπε αυτό , οι γονείς μου δεν έχουν και πολύ χρόνο, μόνο στις διακοπές και δεν τους έχω χορτάσει, οπότε θεωρώ καλό να εκμεταλλεύομαι την κάθε στιγμή μαζί τους.

Χωρίς να πολυλογώ καρφωθήκαμε στην τηλεόραση.

ήρθε μετά και ο Αχιλλέας που είχε βγει βόλτα με κάτι φίλους του και μας βλέπει όλους στο καναπέ.

Μα : Γειά σου αγάπη μου ! Πεινάς ; Ρωτάει αμέσως η μαμά μου με το που αντιλαμβάνεται την παρουσία του

Α : Όχι . . . Μια χαρά είμαι . . Λέει ενώ μας κοιτάζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που κοίταζα εγώ τους γονείς μου πριν .

Μοιάζουμε πολύ , λέτε να είμαστε συγγενείς ;

Α : Τι γίνεται ; Μάζωξη έχουμε ; Ρωτάει.

Εγώ : Σουτττττ του κάνω και παραξενεμένος ήρθε κοντά μας . Αφού μας αγκάλιασε, κάθισε και αυτός στον καναπέ να δει τις μας είχε απορροφήσει τόσο.

Τελικά , κολλήσαμε όλοι μαζί στην τηλεόραση , όπως όταν ήμασταν 5 χρονών που κολλάγαμε στην τηλεόραση βλέποντας παιδικά.

Τέλος σύντομης αναδρομής.

Έτσι καταλήξαμε να καθιερώσουμε το ''Σάββατο του μαραθωνίου'' , βέβαια μόνο εγώ το αποκαλώ έτσι, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ καλή ονομασία και ας διαφωνεί ο Αχιλλέας.

Άντεεεεε βαρέθηκα

Κάτσε να ακούσεις , σε συμφέρει.

Τι έγινε ;

Σου βρήκα όνομα.

Αλήθεια ; !

Ναι και μάλιστα σου ταιριάζει γάντι !

Και ποιο είναι αυτό ;

Αλεξάνδρα.

Απο πού το σκέφτηκες αυτό;

Από το σόι σου , συνειδητοποίησα πως εσύ και η κυρία Αλεξάνδρα έχτε πολλά κοινά.

Εεεεε! Πες μόνο ένα πράγμα στο οποίο μοιάζουμε !

Προσβάλετε και οι δύο όλο τον κόσμο.

Παραδίνομαι.

Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα μετά από εκείνο το περιστατικό και δεν τον ξαναείδα στο σχολείο, λες να αρρώστησε τόσο γρήγορα ;

Τέλος πάντων δεν με ενδιαφέρει, έχω σημαντικότερα πράγματα με το οποία πρέπει να ασχοληθώ, όπως το γεγονός ότι έχω πάρει κιλά !

Και όχι δεν είμαι από αυτά τα κορίτσια που είναι αδύνατα και κλαίνε λες και έχουν πάρει κιλά ενώ είναι μοντέλα !

Άμα είστε τέτοια κορίτσια κόψτε το !
Κάνετε κακό σε εσάς ψυχολογικά και σε εμάς που τρώμε σαν βόδια !

Πρέπει να κάνω γυμναστική γιατί από δίαιτα .... Ας μην μιλήσω.

Την ημέρα που ανακοίνωσα στην οικογένειά μου ότι θα αρχίσω δίαιτα είχαμε για μεσημεριανό παστίτσιο, οπότε πρέπει να το προσεγγίσω αλλιώς το θέμα ....

Το πήρα απόφαση θα πάω για τρέξιμο!. . . Καλά, για περπάτημα.

Ευτυχώς κοντά στο σπίτι μου υπάρχει και ένα στάδιο το οποίο είναι και κύριο αξιοθέατο του τόπου μας.

Εκεί γίνονται διάφορες εκδηλώσεις ,εκεί πάνε τα παιδιά να κάνουν βόλτες , εκεί οι ποδηλάτες βγάζουν το άχτι τους με την ποδηλασία ,εκεί μας πάει για περίπατο το σχολείο και εκεί τα βοδι- εννοώ τα άτομα σαν εμένα πάνε με την ελπίδα να χάσουνε κιλά .

Όταν ήρθε το πολυπόθητο Σάββατο σηκώθηκα νωρίς.

Ενημέρωσα τους γονείς μου χθες ότι θα έφευγα νωρίς και ευτυχώς συμφώνησαν.

Φόρεσα ένα ροζ σορτσάκι με ένα άσπρο αστέρι στο πλάι και μια κίτρινη μπλούζα που έλεγε στην μέση " life is beautiful".

Τι ευγενικό εκ μέρους των εταιριών να μας δώσουν θέληση για ζωή !
* Πεταρίζει τις βλεφαρίδες της. Ούτε καν.

Έπιασα τα μαλλιά μου αλογοουρά με ένα χοντρό, φούξια κοκαλάκι και κοιτάχτηκα στον καθρέπτη που μου είχε κολλήσει ο Αχιλλέας στον τοίχο δίπλα από το κρεβάτι μου.

Φτου σου Κόκλα μου ! ( Και όχι δεν είναι τυπογραφικό λάθος το "Κόκλα ").

Αφού με καμάρωσα, πήρα το αγαπημένο μου μπλε σακίδιο και έβαλα μέσα τα βασικά :

Παγούρι με νερό , καπέλο, μπισκότα για την λιγούρα, έναν φορτιστή γιατί ποτέ δεν ξέρεις, ένα power bank, τσίχλες με γεύση μέντας για να μην μυρίζει η ανάσα μας λες και ήμαστε δράκοι ,τα ακουστηκά μου γιατί χωρίς αυτά δεν πάω πουθενά ,φυσικά πήρα ένα βιβλίο γιατί μπορεί να κάτσω να διαβάσω και το πιο σημαντικό από όλα έβαλα μέσα την αυτοπεποίθηση μου γιατί χάνεται εύκολα.

Κατέβηκα ήσυχα, ήσυχα τα σκαλιά για να μην ξυπνήσω τους δικούς μου.
Είναι τόσο κουρασμένοι που δεν μου πάει η καρδιά να τους ξυπνήσω.

Κατέβηκα λοιπόν αργά αφοσιωμένη στο κάθε βήμα που κάνω.

?: Τι κάνεις εκεί ; Ακούω την γλυκιά του φωνή και τρομάζω.

Γυρίζω το βλέμμα μου αντικρίζοντας έναν αγουροξυπνημένο Αχιλλέα φορώντας μόνο ένα γκρι σορτσάκι και κρατώντας ένα ποτήρι νερό στο χέρι.

Εγώ : Πάω για περπάτημα. Είπα και γυρίζει να δει την τσάντα μου.

Α: Και για περπάτημα τα παίρνεις όλα αυτά ; Είπε ειρωνικά και τον κοιτάω παράξενα.

Εγώ : Ποια ; Του λέω και μου δείχνει την τσάντα.

Α : Μην μου λες εμένα ψέματα, για περπάτημα πας ή μετακομίζεις ; Ρωτάει με το ειρωνικό του ύφος που αν δεν τον ήξερα θα νόμιζα ότι σοβαρολογούσε.

Εγώ : Δεν πήρα πολλά ,εντάξει ; Του λέω ελαφριά τσιτωμένη.

Α : Το ξέρεις ότι το βάρος της τσάντας σε τραβάει πίσω έτσι ; Λέει και εκείνη την στιγμή συνειδητοποιώ ότι όντως με τράβαγε η τσάντα όρος τα πίσω.

Τον κοιτάω και κατεβάζω την τσάντα στο πάτωμα ,ανοίγοντας την

Α : Τι είναι όλα αυτά ;! Ρωτάει γουρλώνοντας τα μάτια.

Αφού του είπα όλα όσα έχω πάρει ,βάζει το χέρι του στο κούτελο του λες και είναι meme.

Α: Μετά ρωτάς πώς έπαθες σκολίωση. Λέει και κατεβάζω το βλέμμα μου κοιτώντας το έδαφος.

Αφού με βοήθησε να διαλέξω τι πραγματικά χρειάζομαι και την όχι ,τον αγκάλιασα σφιχτά ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Πλάκα, πλάκα είναι αρκετά γυμνασμένος. . .

Όταν ξαναέβαλα την τσάντα κατάλαβα πόσο βάρος είχε χάσει και γέλασα λίγο . . . Τι ειρωνεία.

Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω περπατώντας- χοροπηδώντας.

Ακόμη αντηχούν τα λόγια του Αχιλλέα στο κεφάλι μου όταν με βοήθησε να φτιάξω την τσάντα μου.

Flash back

Α: Το βιβλίο τι το θες ; Λέει και με κοιτάει με έκπληξη. Αφού για τρέξιμο θα πας δεν το χρειάζεσαι, άσε που είναι και βαρύ. Λέει και ζυγίζει με το χέρι του το βάρος του βιβλίου.

Flash back end

Για να μην έχει πολύ κόσμο ( αφού ξέρετε ήδη ότι δεν συμπαθώ την πολυκοσμία) Έκανα τους υπολογισμούς μου και τελικά έφτασα στο στάδιο κατά της 7:10.

Ευτυχώς όπως περίμενα δεν είχε πολύ κόσμο.

Μπήκα μέσα και κατευθύνθηκαν προς έναν χώρο που ήταν μόνο για τρέξιμο και περπάτημα.

Άφησα την τσάντα μου σε ένα παγκάκι και έβγαλα τα ακουστικά μου από την τσάντα μου.

Τα συνέδεσα με το κινητό μου και έβαλα να παίζει μουσική.

Προφανώς σαν μια ξεχωριστή κοπέλα που είμαι, με ξεχωριστό γούστο στην μουσική, που διαφέρει από όλους και από όλα θα βάλω. . . Ποπ.

Αφού μου έφτιαξε η διάθεση με το τραγούδι άρχισα να περπατάω ενώ η σκέψη μου χανόταν εντελώς.
______________________________________

Χαιρετώ τις αγαπημένες μου υπάρξεις !

Μαντέψτε ποια έγραψε 1410 λέξεις ; Ε-εγω...εγώ έγραψα τόσες λέξεις .... Για να είμαι ειλικρινής ήθελα να γράψω κι άλλες αλλά δεν θέλω να σας κουράσω, οπότε πείτε μου εσείς:

Σας πειράζουν τα μεγάλα κεφάλαια ή σας φαίνονται κουραστικά ;

Άσχετο αλλά το τραγούδι πάνω πάνω είναι απλά 😍 Το ακούω συχνά τελευταία οπότε γιατί να μην το μοιραστώ μαζί σας ;

και επίσης

Η ώρα που τα γράφω αυτά είναι 23:30 και αύριο έχω σχολείο . . . Με πρώτη ώρα μαθηματικά 😖😖😖😖

Σας αφήνω προς το παρόν μπας και κοιμηθώ.

*Ανέβασα αυτό το κεφάλαιο μετά από κάτι μήνες οπότε ...Δικά σας τα συμπεράσματα

Αντίο αγαπημένα μου κουρκουμπίνια!!

<33333333333333

Continue Reading

You'll Also Like

57.8K 7.9K 41
"Ειλικρινά τι υπέροχο έχω δεσποινίς Ντέιζι? Πάντα καταλήγετε να ξεστομίζετε ανοησίες!"
138K 11.2K 55
Η Νόρα ταξιδεύει στο μαγικό νησί της Σύρου έχοντας μια πληγή στη καρδιά, τον Μάνο. Ένα ταξίδι που ξεκινάει σαν μια οικογενειακή επανένωση, σύντομα θα...
118K 4.5K 52
Η δεκαεπτάχρονη Νόα Μόργκαν λατρεύει την ήσυχη, φυσιολογική της ζωή στο Τορόντο. Αλλά όταν η μητέρα της επιστρέφει από μια κρουαζιέρα απροσδόκητα πα...
69.6K 7K 86
Μία νηπιαγωγός. Μία μυστηριώδης σκοτεινή φιγούρα που ακολουθεί το κάθε της βήμα. Εκεί που η κοπέλα πίστευε πως δεν υπάρχουν δαίμονες, μαθαίνει ότι μπ...