Uni!!
Bright sunအမည်ရှိတဲ့ ပေကျင်းရဲ့နာမည်ကြီး မူကြိုကျောင်းတစ်ခု...
နိုင်ငံရဲ့အကောင်းဆုံးမူကြိုကျောင်း10ခုထဲက
တစ်ခုဖြစ်တာမို့ တက်ရောက်တဲ့ ကျောင်းသားတွေကလည်း နာမည်ကြီး မျိုးရိုးမြင့်အိမ်တော်တွေက သခင်လေး/သခင်မလေးများသာဖြစ်ကြသည်။
ကျောင်းခန်းတွေထဲမှာ ကလေးတွေရဲ့ ကဗျာရွတ်သံ စာအံသံ ရယ်မောသံလေးတွေနဲ့ ဆူညံလျက်ရှိသော်လည်း
*ဒေါက် ဒေါက်*
့ကျောင်း Corridorတစ်လျှောက်မှာတော့ ဒေါက်ဖိနပ်သံ တစ်ဒေါက်ဒေါက် ကလွဲ၍ တိတ်ဆိတ်မှုကြီးကသာလျှင် မင်းမူလျက်...
ကျက်သရေရှိစွာ ထုံးဖွဲ့ထားတဲ့ဆံထုံး၊
shirt အဖြူလက်ရှည်၊ ဒူးနဲ့ကွက်တိကျနေတဲ့စကက်နဲ့ အနှီမိန်းကလေးက ကျောင်းသားမဟုတ်တဲ့ ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်ဖြစ်ဟန်တူသည်။
ထိုဆရာမလေးရဲ့ ဦးတည်ရာကတော့
*knock knock*
"ဝင်လာခဲ့ပါ lock မချထားပါဘူးခင်ဗျ"
ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံချိုချိုလေးကြောင့် ထိုအသံပိုင်ရှင်ကို ရှှုစားချင်လွန်းတဲ့စိတ်တွေနဲ့
ဆရာမလေးက တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်လိုက်မိတော့သည်။
သူမ မြင်လိုက်ရတာက အလုပ်စားပွဲမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အဖြူရောင်အမျိုးသားငယ်ကို...
အို......လှရက်လိုက်တာ...
သူမတို့မိန်းမတွေလို ကနွဲ့ကလျ လှနေတာမျိုးမဟုတ်ပါပဲ ဖွေးအုနုဖက်နေတဲ့ မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတွေကအစ လက်ချောင်းခြေချောင်းလေးတွေကအဆုံး အနုပညာဆန်ဆန်လှနေတာမျိုးဖြစ်ပြီး ယောက်ျားဆန်ဆန်
အပြုအမူတွေက သိမ်မွေ့နူးညံ့ပီး ကျက်သရေရှိတဲ့ အလှမျိုး......
သူမတို့လို မိန်းကလေးတွေတောင် အားကျမနာလိုသွားစေမဲ့အလှမျိုး...
"ဆရာမရှင်း ဆရာမရှင်း"
"ရှင် ဆ ဆရာဝမ်"
ရှင်းယီမှာ သူမ အငေးလွန်နေတာ လူမိသွားတာကြောင့်
မျက်နှာလေးရဲလို့ ရှက်သွေးဖြာသွားရသည်။
ထိုတော့ အနှီအမျိုးသားလေးက ပါးအို့လေးတွေ မို့တဲ့အထိ ပြုံးနေပြန်သည်...
"အဟွန်းဒါနဲ့ ဆရာမရှင်း လာရင်းကိစ္စက"
ထိုအခါမှ ရှင်းယီခမျာ လာရင်းကိစ္စကိုအမှတ်ရသွားတော့သည်။
"အာ ဆရာဝမ့်ကို ကျောင်းအုပ်က ခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့"
"ဟင်.........ကျောင်းအုပ်က လား?......အာ
ကျေးဇူးပါ ဆရာမရှင်း ဒါဆို ကျွန်တော်
ကျောင်းအုပ်ရုံးခန်းကို သွားလိုက်အုံးမယ်ဗျ"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာဝမ်"
ရှင်းယီမှာ သူမကိုပြုံးပြလို့ကျောင်းအုပ်ရုံးခန်းကို ထွက်သွားတဲ့ ဆရာဝမ့် ကျောပြင်လေး သူမ၏ မြင်လွှာအတွင်းမှ ပျောက်သွားတဲ့အထိ ငေးကြည့်နေမိတော့သည်...
*knock knock*
"ကျောင်းအုပ်ကြီးခင်ဗျ ကျွန်တော် ဝမ်ရိပေါ်ပါ
ဝင်ခွင့်ပြုပါခင်ဗျ"
"aww ဝမ်လောင်ရှီး လာဗျာ ထိုင်"
"ဟုတ်"
"ဝမ်လောင်ရှီးကို ခေါ်ရတာက ဝမ်လောင်ရှီးကို အလုပ်တစ်ခု ကမ်းလှမ်းချင်လို့ပါ"
"ဗျာ ကျွန်တော် အခု အလုပ်က"
ရိပေါ်မှာ ကျောင်းအုပ်စကားကြောင့် ရင်ထဲဒိန်းခနဲဖြစ်သွားရသည် သူ့ကိုအလုပ်ထုတ်မှာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား...
ကျောင်းအုပ်နျန်သည်လည်း ရိပေါ်၏ စိုးရိမ်နေသည့် မျက်နှာအမူအယာကိုကြည့်ရုံဖြင့်ပင် ရိပေါ်၏အတွေးကို သိသည့်အလား ရယ်မောကာ စကား ဆက် ဆို၏။
"အာ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ဝမ်လောင်ရှီးထင်သလို မဟုတ်ပါဘူး"
"အာ"
"ဒီလိုပါ ဝမ်လောင်ရှီး Xiao Groupကိုသိတယ်မဟုတ်လား"
ရိပေါ်သိတာပေါ့ Xiao Groupဆိုတာ တရုတ်မှာတင်မဟုတ် ကမ္ဘာထိကို ထိုးဖောက်နေတဲ့ Companyကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်...ပြီးတော့ ထိုCompanyပိုင်ရှင်က Single Fatherတစ်ယောက်ဖြစ်သည်တဲ့ ။မျက်နှာကိုတော့ မမြင်ဖူးပေ။ရိပေါ်ကမိမိ အလုပ်ကိစ္စကလွဲ ကျန်တာတွေ ဂရုမစိုက်အားလို့ ဖြစ်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်သိပါတယ်"
"ရှောင်းသခင်ကြီးမှာ သုံးနှစ်အရွယ် သားတစ်ယောက်ရှိပါတယ် ။ ရှောင်းသခင်ကြီးကလည်း အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့မို့ သခင်လေးကို သူ့အစား ဂရုစိုက်စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ ကလေးထိန်း တစ်ယောက်လောက်ရှာပေးပါလို့ ကျွန်တော့်ကို တောင်းဆိုလာတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ကတော့ ဒီအလုပ်နဲ့ ထပ်တူညီတဲ့
သူက ဝမ်လောင်ရှီးလို့ပဲ ထင်မိလို့ အခုလို ခေါ်ပြီး အကြောင်းကြားတာပါ ဝမ်လောင်ရှီးသဘောကရော"
ရိပေါ် အမှန်အတိုင်း ဆိုရလျှင် ဒီအလုပ်မှ မပြောင်းချင်ပေ...ရိပေါ်က မိဘမဲ့တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။
အသက်ပြည့်လို့ ဂေဟာကထွက်လာကတည်းက အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေ သိမ်းကျူံးလုပ်လို့ ဘွဲ့တစ်ခုရတဲ့ အထိ ကြိုးစားခဲ့ရတာဖြစ်သည်။
ပြီးတော့ ဒီကျောင်းမှာ ဆရာအဖြစ် လုပ်ကိုင်နိုင်ဖို့အတွက်လည်းအများကြီး ကြိုးစားခဲ့ရသေးသည်။ ဒီကျောင်းမှာ တက်တဲ့ ကလေးတွေအားလုံးက အကောင်ကြီးကြီးသားသမီးတွေမို့ သူတို့လေးတွေကို စာသင်ပေးတဲ့ဆရာတွေကလည်း အဆင့်မှီမှီ ဖြစ်ရမည်ဖြစ်တာကြောင့် ဒီကျောင်းမှာ အလုပ်ရဖို့မလွယ်ပါပေ။ထို့ကြောင့်လဲ ဒီကျောင်းမှ ကျောင်းဆရာ တစ်ဦး၏ လ စာ မှာ ကုမ္ပဏီ ကြီး တစ်ခုမှ ဝန်ထမ်း တစ်ဦး၏ လ စာ နဲ့ ညီမျှပေသည်။
ဒါပေမယ့် ကျောင်းအုပ်ပြောတဲ့အလုပ်ကိုလည်း စိတ်ဝင်စားပြန်သည်...
"ဟို လ စာက"
"အော ဟုတ်သားဗျာ ကျုပ်ကလည်း အဓိက ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် လစာက ယွမ်၅သိန်းပါ"
ရိပေါ်မှာ ယွမ်၅သိန်းဆိုတဲ့စကားကြောင့် မျက်လုံးအပြူးသားဖြစ်သွားရသည် ယခုအလုပ်မှာတောင် လစာက ယွမ်၁သိန်းခွဲပဲ ရတာဖြစ်သည်...အင်း
"ဟို ကျွန်တော် စဉ်းစားပါရစေအုံးခင်ဗျ"
"အာ ဟုတ်ပါပီဗျာ ဝမ်လောင်ရှီး အလုပ်လက်ခံတယ်ဆိုရင်တော့ ဒီလိပ်စာcard ထဲက အိမ်ကို သွားလိုက်ပါဗျ"
"ဟုတ်ကဲ့ သွားခွင့်ပြုပါအုံးခင်ဗျာ"
"ကောင်းပါပီ"
ရိပေါ်လည်း ကျောင်းအုပ်ပေးတဲ့ လိပ်စာ cardကို ယူလို့ ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်...သူ့အတွေးထဲမှာတော့ အလုပ်ဝင်သင့် မဝင်သင့်ကိုသာ တွေးတောနေမိတော့သည်......
• • •
ရိပေါ် တစ်ယောက် ခမ်းနားကြီးကျယ်လွန်းတဲ့
အိမ်ကြီးကိုကြည့်ပြီး အချိန်အတန်ကြာသည်
ထိ အံသြငြိမ်သက်နေမိသည်...
မနေ့က ကျောင်းဆင်းကတည်းက တိုက်ခန်းကိုတန်း
မပြန်ပဲ ရိပေါ်အရင်နေခဲ့သည့် ဂေဟာကို ခန သွားဖြစ်ခဲ့သည်...
ဂေဟာမှူး 'မားရှန်'ပြောတာကတော့ ရိပေါ်တို့ဂေဟာကို အရင်ကလို ထောက်ပံ့သူတွေသိပ်မရှိတော့သလို ဂေဟာရှိ
ကလေးအရေအတွက်လည်း ပိုများလာသည်တဲ့။
ရိပေါ်လည်း ရတဲ့လစာထဲမှ တစ်ဝက် ကို ဂေဟာကို အမြဲထောက်ပ့ြံဖစ်ပေမယ့် ငွေက နည်းလွန်းတာကြောင့် ဂေဟာတစ်ခုလုံးအတွက်မလုံလောက်ပေ။
ဒါကြောင့် ရိပေါ် ကျောင်းအုပ်နျန်ပြောသည်ကို
လက်ခံပြီး ရှောင်းသခင်လေးအတွက်လိုအပ်နေသည့် ကလေးထိန်းအလုပ်ကို လုပ်ရမည်။ဒါမှလည်း ဂေဟာကို များများထောက်ပံ့နိုင်မှာဖြစ်သည်။
ရိပေါ် အတွေးတွေကို လက်စသတ်ပြီး ခြံရှေ့ နံရံမှ
လူခေါ်ဘဲလ် ကိုနှိပ်လိုက်သည်။
မကြာခင် အသက်20ကျော် ဝန်းကျင် ကောင်လေး တစ်ယောက်ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့လည်း"
"ဟို ကျောင်းအုပ်နျန် လွှတ်လိုက်တာပါဗျ"
ထိုသို့ပြောတော့မှ ထိုကောင်လေးက ခါးကြားထဲမှ ဖုန်းကိုထုတ်လို့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဖုန်း ပြောနေလေသည်။
ရိပေါ်လည်း သူတစ်ပါး Personalကို မစပ်စုသင့်ဘူးထင်တာကြောင့် ဟိုငေးသည်ငေးဖြင့်သာ နေလိုက်တော့သည်။
"အိမ်တော်ထိန်းက ဝင်လို့ရပါပီတဲ့ အကိုလေး "
"ဟုတ်ကဲ့"
စောစောက ဖုန်းဆက်တာ ရိပေါ်ရောက်လာတာကို အကြောင်းကြားဖို့ဆက်နေတာမှန်း ရိပေါ်သိလိုက်သည်...
ထို့နောက် ထိုကောင်လေး လမ်းပြသည့်အတိုင်း လိုက်လာခဲ့သည်။
လျှောက်လမ်းတစ်လျှောက် တွေ့ရသည့်အရာများကြောင့် ရိပေါ်မှာ နှူတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးတွေ ဝိုင်းတက်သွားသည်အထိ အံသြနေရသည်...
ခြံရှေ့ကနေ အိမ်ကြီးဆီရောက်ဖို့အထိ မိနစ်20 နီးပါး လမ်းလျှောက်ရသည့်အပြင် လမ်းတစ်လျှောက်မှာလည်း မျိုးစုံသည့် ပန်းတွေမှ ရနံ့သင်းသင်းလေးတွေကို ရနေသေးသည်...ရောင်စုံကျောက်တုံးလှလှလေးတွေကိုလည်း လျှောက်လမ်းတစ်လျှောက်အစီအရီခင်းထားသေးသလို နှင်းဆီအဖြူတွေ ပြည့်နေသည့် ဥယျာဉ်လေးနှင့် ခမ်းနားပြီး သာယာလှသည့် ရေကူးကန် ကြီးကိုလည်း တွေ့ရလေသည်။
ို့လမ်းတော်တော်လျှောက်ပြီးမှသာ ရိပေါ်တို့တွေ ကြီးကျယ်ခမ်းနားလှသည့် သုံးထပ်တိုက် အိမ်ကြီးဆီကိုရောက်လာတော့သည်။ထိုအိမ်ကြီးဆီ ရောက်တော့ အသက်50အရွယ် ဦးလေး တစ်ယောက်က ထွက်လာကာ ရိပေါ်ကို အထက်အောက် အစုံအဆန် ကြည့်လို့ အမေး ပြုလေသည်။
"ကြွပါ အကိုလေးက ကျောင်းအုပ်နျန်လွှတ်လိုက်တဲ့ ဆရာဝမ်ရိပေါ် မဟုတ်လားဗျာ"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ ကျွန်တော် ဝမ်ရိပေါ်ပါဗျ"
"ကြွပါ......ရီရီရေ! ရီရီ!!! လာအုံး ဒီက အကိုလေးအတွက် သောက်စရာတစ်ခုခုသွားစီစဉ်ချေ...ပြီးရင် သခင်ကြီးကို ကျောင်းအုပ်နျန်လွှတ်လိုက်တဲ့သူရောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်း သွားအသိပေးလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဘဘ!"
ထို ဦးလေးသည် မိန်းကလေးတစ်ဦးကိုခေါ်ကာ ပါးစပ်က ကရားရေလွှတ်သကဲ့သို့ မရပ်မနား ခိုင်းစေပြီးသည်နှင့် ရိပေါ်ကို လက်ဟန်ဖြင့် အိမ်ထဲကို ဝင်စေ၏။
ရိပေါ်မှာတော့
အိမ်ထဲမှ ကြွေပြားခင်းတွေကို နင်းရမှာတောင် အားနာသွားရသည်။
ပန်းကနုတ်ပုံကြွေပြားချပ်ကြီးတွေသည် ပြောင်လက် သန့်ရှင်းနေသည်မှာ မိမိ ပုံရိပ်ကိုတောင် မြင်နေရသည်အထိ။
ရိပေါ်လည်း အံ့သြနေဟန်ကိုထိန်းကာ ထိုဦးလေး ဦးဆောင်လမ်းပြသည့် ဆိုဖာခုံတွေဆီကို
လျှောက်သွားကာ ထိုင်လိုက်သည် ...
"ကျွန်တော်က ဒီရှောင်းအိမ်တော်ရဲ့အိမ်တော်ထိန်း အန်းမင် ပါ"
ရိပေါ်သည် မိမိမှာ ဒီအိမ်ကြီးတွင် ကလေးထိန်းလာလုပ်တာဖြစ်သော်လည်း
မိမိကိုရိုသေဟန်ပြုနေကြသည့် လူတွေကြောင့် နေရခက်စွာပင်ကိုယ်ကိုကျူံ့လို့ ဟန့်တားမ်ိသည်...
"ဟို ရိပေါ်ကို ရိပေါ်လို့ပဲ ခေါ်ပါ ဦးလေးအန်း...
လူကြီး တစ်ယောက်က သားအရွယ်လူငယ်တစ်ယောက်ကိုအခုလို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံတာ မသင့်တော်ပါဘူး"
အိမ်တော်ထိန်းအန်းမှာ ရိပေါ်ရဲ့စကားကြောင့် ပြုံးမိသွားသည်။ဒီလူငယ်ကလေးက မျက်နှာလှလှလေးနဲ့လိုက်အောင် ရိုးသားဖြူစင်လွန်းပေသည်လေ။
မကြာခင်ပဲ အိမ်အပေါ်ထက်က ဆင်းလာတဲ့အရိပ်တစ်ခုကြောင့် ရိပေါ်မှာ မှင်သက်သွားရသည်။စီးထားသည့် လည်သာ ဖိနပ်မှာ ဈေးကြီးအဖိုးတန်မှန်းသိသာစွာ နက်စွေးတောက်ပြောင်လျက်။
အနက်ရောင်Suitကိုသေသပ်စွာဝတ်ဆင်ထားပြီး ရှည်လျားသည့်အရပ်ကြောင့်ထိုလူသည် ဧကရာဇ်တစ်ပါးလို အရှိန်အဝါကိုပိုင်ဆိုင်ထား၏။
ဆံသားနက်နက်တွေကို သေသပ်စွာ အပေါ်ကိုဖီးသင်ထားပီး နဖူးမကျဉ်းမကျယ်၊ နက်မှောင်လွန်းသည့် မျက်ခုံးနက်တွေ ၊ ဗာဒံဆေ့သဏ္ဌာန်မျက်လုံးဝိုင်းတွေပေါ်ဖြာကျနေသည့် မျက်တောင်ရှည်တွေ ၊ နှာတံချွန်ချွန်နဲ့သေသပ်စွာ စေ့ပိတ်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဆေးလိပ်သောက်မှန်းသိသာစွာ အနည်းငယ်ညိုနေသေးသည်။ထိုနီညိုရောင် နှုတ်ခမ်းသားရဲ့အောက်က မှဲ့နက်လေးကို မြင်မိချိန်မှာတော့ ရိပေါ်၏ နှစ်ပေါင်း25နှစ်တာလောက်ငြိမ်သက်နေသည့် နှလုံးသားမှာ ပြင်းထန်စွာ ခုန်လှုပ်လာပါတော့သည်...
မောင်......
ရိပေါ်မသိလိုက်ခင်မှာတင် ရိပေါ်ကိုယ်တိုင်ထိုလူ့ကို လိုလိုလားလားခေါ်ချင်မိသည့်နာမ်စားလေးက
မောင် ဟူ၍ပင်...
••••••••••••••••••••••••••••••••••
Zozo's note :နောက်ဆုံးတော့ my survivalလေးကို ကတိအတိုင်း ပြန်လည် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ပါပြီ ပြောပါဦး ဇိုဇိုက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်မလား...😂😂
Zaw!
Bright sunအမည္႐ွိတဲ့ ေပက်င္းရဲ႕နာမည္ႀကီး မူႀကိဳေက်ာင္းတစ္ခု...
ႏိုင္ငံရဲ႕အေကာင္းဆုံးမူႀကိဳေက်ာင္း10ခုထဲက
တစ္ခုျဖစ္တာမို႔ တက္ေရာက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း နာမည္ႀကီး မ်ိဳး႐ိုးျမင့္အိမ္ေတာ္ေတြက သခင္ေလး/သခင္မေလးမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။
ေက်ာင္းခန္းေတြထဲမွာ ကေလးေတြရဲ႕ ကဗ်ာ႐ြတ္သံ စာအံသံ ရယ္ေမာသံေလးေတြနဲ႔ ဆူညံလ်က္႐ွိေသာ္လည္း
*ေဒါက္ ေဒါက္*
့ေက်ာင္း Corridorတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေဒါက္ဖိနပ္သံ တစ္ေဒါက္ေဒါက္ ကလြဲ၍ တိတ္ဆိတ္မႈႀကီးကသာလွ်င္ မင္းမူလ်က္...
က်က္သေရ႐ွိစြာ ထုံးဖြဲ႕ထားတဲ့ဆံထုံး၊
shirt အျဖဴလက္႐ွည္၊ ဒူးနဲ႔ကြက္တိက်ေနတဲ့စကက္နဲ႔ အႏွီမိန္းကေလးက ေက်ာင္းသားမဟုတ္တဲ့ ေက်ာင္းဆရာမ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဟန္တူသည္။
ထိုဆရာမေလးရဲ႕ ဦးတည္ရာကေတာ့
*knock knock*
"ဝင္လာခဲ့ပါ lock မခ်ထားပါဘူးခင္ဗ်"
ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေၾကာင့္ ထိုအသံပိုင္႐ွင္ကို ႐ွွဳစားခ်င္လြန္းတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔
ဆရာမေလးက တံခါးကိုအျမန္ဖြင့္လိုက္မိေတာ့သည္။
သူမ ျမင္လိုက္ရတာက အလုပ္စားပြဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္အမ်ိဳးသားငယ္ကို...
အို......လွရက္လိုက္တာ...
သူမတို႔မိန္းမေတြလို ကႏြဲ႕ကလ် လွေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါပဲ ေဖြးအုႏုဖက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းေတြကအစ လက္ေခ်ာင္းေျခေခ်ာင္းေလးေတြကအဆုံး အႏုပညာဆန္ဆန္လွေနတာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေယာက်္ားဆန္ဆန္
အျပဳအမူေတြက သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ပီး က်က္သေရ႐ွိတဲ့ အလွမ်ိဳး......
သူမတို႔လို မိန္းကေလးေတြေတာင္ အားက်မနာလိုသြားေစမဲ့အလွမ်ိဳး...
"ဆရာမ႐ွင္း ဆရာမ႐ွင္း"
"႐ွင္ ဆ ဆရာဝမ္"
႐ွင္းယီမွာ သူမ အေငးလြန္ေနတာ လူမိသြားတာေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေလးရဲလို႔ ႐ွက္ေသြးျဖာသြားရသည္။
ထိုေတာ့ အႏွီအမ်ိဳးသားေလးက ပါးအို႔ေလးေတြ မို႔တဲ့အထိ ျပဳံးေနျပန္သည္...
"အဟြန္းဒါနဲ႔ ဆရာမ႐ွင္း လာရင္းကိစၥက"
ထိုအခါမွ ႐ွင္းယီခမ်ာ လာရင္းကိစၥကိုအမွတ္ရသြားေတာ့သည္။
"အာ ဆရာဝမ့္ကို ေက်ာင္းအုပ္က ေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"
"ဟင္.........ေက်ာင္းအုပ္က လား?......အာ
ေက်းဇူးပါ ဆရာမ႐ွင္း ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္
ေက်ာင္းအုပ္႐ုံးခန္းကို သြားလိုက္အုံးမယ္ဗ်"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာဝမ္"
႐ွင္းယီမွာ သူမကိုျပဳံးျပလို႔ေက်ာင္းအုပ္႐ုံးခန္းကို ထြက္သြားတဲ့ ဆရာဝမ့္ ေက်ာျပင္ေလး သူမ၏ ျမင္လႊာအတြင္းမွ ေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္...
*knock knock*
"ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးခင္ဗ် ကြၽန္ေတာ္ ဝမ္ရိေပၚပါ
ဝင္ခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်"
"aww ဝမ္ေလာင္႐ွီး လာဗ်ာ ထိုင္"
"ဟုတ္"
"ဝမ္ေလာင္႐ွီးကို ေခၚရတာက ဝမ္ေလာင္႐ွီးကို အလုပ္တစ္ခု ကမ္းလွမ္းခ်င္လို႔ပါ"
"ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ အခု အလုပ္က"
ရိေပၚမွာ ေက်ာင္းအုပ္စကားေၾကာင့္ ရင္ထဲဒိန္းခနဲျဖစ္သြားရသည္ သူ႕ကိုအလုပ္ထုတ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား...
ေက်ာင္းအုပ္ႏ်န္သည္လည္း ရိေပၚ၏ စိုးရိမ္ေနသည့္ မ်က္ႏွာအမူအယာကိုၾကည့္႐ုံျဖင့္ပင္ ရိေပၚ၏အေတြးကို သိသည့္အလား ရယ္ေမာကာ စကား ဆက္ ဆို၏။
"အာ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဝမ္ေလာင္႐ွီးထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး"
"အာ"
"ဒီလိုပါ ဝမ္ေလာင္႐ွီး Xiao Groupကိုသိတယ္မဟုတ္လား"
ရိေပၚသိတာေပါ့ Xiao Groupဆိုတာ တ႐ုတ္မွာတင္မဟုတ္ ကမ႓ာထိကို ထိုးေဖာက္ေနတဲ့ Companyႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္...ၿပီးေတာ့ ထိုCompanyပိုင္႐ွင္က Single Fatherတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္တဲ့ ။မ်က္ႏွာကိုေတာ့ မျမင္ဖူးေပ။ရိေပၚကမိမိ အလုပ္ကိစၥကလြဲ က်န္တာေတြ ဂ႐ုမစိုက္အားလို႔ ျဖစ္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္"
"ေ႐ွာင္းသခင္ႀကီးမွာ သုံးႏွစ္အ႐ြယ္ သားတစ္ေယာက္႐ွိပါတယ္ ။ ေ႐ွာင္းသခင္ႀကီးကလည္း အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔မို႔ သခင္ေလးကို သူ႕အစား ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးဖို႔ ကေလးထိန္း တစ္ေယာက္ေလာက္႐ွာေပးပါလို႔ ကြၽန္ေတာ္႕ကို ေတာင္းဆိုလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီအလုပ္နဲ႔ ထပ္တူညီတဲ့
သူက ဝမ္ေလာင္႐ွီးလို႔ပဲ ထင္မိလို႔ အခုလို ေခၚၿပီး အေၾကာင္းၾကားတာပါ ဝမ္ေလာင္႐ွီးသေဘာကေရာ"
ရိေပၚ အမွန္အတိုင္း ဆိုရလွ်င္ ဒီအလုပ္မွ မေျပာင္းခ်င္ေပ...ရိေပၚက မိဘမဲ့တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
အသက္ျပည့္လို႔ ေဂဟာကထြက္လာကတည္းက အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြ သိမ္းက်ံဴးလုပ္လို႔ ဘြဲ႕တစ္ခုရတဲ့ အထိ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
ၿပီးေတာ့ ဒီေက်ာင္းမွာ ဆရာအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္လည္းအမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားခဲ့ရေသးသည္။ ဒီေက်ာင္းမွာ တက္တဲ့ ကေလးေတြအားလုံးက အေကာင္ႀကီးႀကီးသားသမီးေတြမို႔ သူတို႔ေလးေတြကို စာသင္ေပးတဲ့ဆရာေတြကလည္း အဆင့္မွီမွီ ျဖစ္ရမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီေက်ာင္းမွာ အလုပ္ရဖို႔မလြယ္ပါေပ။ထို႔ေၾကာင့္လဲ ဒီေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းဆရာ တစ္ဦး၏ လ စာ မွာ ကုမၸဏီ ႀကီး တစ္ခုမွ ဝန္ထမ္း တစ္ဦး၏ လ စာ နဲ႔ ညီမွ်ေပသည္။
ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းအုပ္ေျပာတဲ့အလုပ္ကိုလည္း စိတ္ဝင္စားျပန္သည္...
"ဟို လ စာက"
"ေအာ ဟုတ္သားဗ်ာ က်ဳပ္ကလည္း အဓိက ကိုေျပာဖို႔ေမ့ေနတယ္ လစာက ယြမ္၅သိန္းပါ"
ရိေပၚမွာ ယြမ္၅သိန္းဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖစ္သြားရသည္ ယခုအလုပ္မွာေတာင္ လစာက ယြမ္၁သိန္းခြဲပဲ ရတာျဖစ္သည္...အင္း
"ဟို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားပါရေစအုံးခင္ဗ်"
"အာ ဟုတ္ပါပီဗ်ာ ဝမ္ေလာင္႐ွီး အလုပ္လက္ခံတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလိပ္စာcard ထဲက အိမ္ကို သြားလိုက္ပါဗ်"
"ဟုတ္ကဲ့ သြားခြင့္ျပဳပါအုံးခင္ဗ်ာ"
"ေကာင္းပါပီ"
ရိေပၚလည္း ေက်ာင္းအုပ္ေပးတဲ့ လိပ္စာ cardကို ယူလို႔ ႐ုံးခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့သည္...သူ႕အေတြးထဲမွာေတာ့ အလုပ္ဝင္သင့္ မဝင္သင့္ကိုသာ ေတြးေတာေနမိေတာ့သည္......
• • •
ရိေပၚ တစ္ေယာက္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လြန္းတဲ့
အိမ္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး အခ်ိန္အတန္ၾကာသည္
ထိ အံၾသၿငိမ္သက္ေနမိသည္...
မေန႔က ေက်ာင္းဆင္းကတည္းက တိုက္ခန္းကိုတန္း
မျပန္ပဲ ရိေပၚအရင္ေနခဲ့သည့္ ေဂဟာကို ခန သြားျဖစ္ခဲ့သည္...
ေဂဟာမႉး 'မား႐ွန္'ေျပာတာကေတာ့ ရိေပၚတို႔ေဂဟာကို အရင္ကလို ေထာက္ပံ့သူေတြသိပ္မ႐ွိေတာ့သလို ေဂဟာ႐ွိ
ကေလးအေရအတြက္လည္း ပိုမ်ားလာသည္တဲ့။
ရိေပၚလည္း ရတဲ့လစာထဲမွ တစ္ဝက္ ကို ေဂဟာကို အၿမဲေထာက္ပ့ျံဖစ္ေပမယ့္ ေငြက နည္းလြန္းတာေၾကာင့္ ေဂဟာတစ္ခုလုံးအတြက္မလုံေလာက္ေပ။
ဒါေၾကာင့္ ရိေပၚ ေက်ာင္းအုပ္ႏ်န္ေျပာသည္ကို
လက္ခံၿပီး ေ႐ွာင္းသခင္ေလးအတြက္လိုအပ္ေနသည့္ ကေလးထိန္းအလုပ္ကို လုပ္ရမည္။ဒါမွလည္း ေဂဟာကို မ်ားမ်ားေထာက္ပံ့ႏိုင္မွာျဖစ္သည္။
ရိေပၚ အေတြးေတြကို လက္စသတ္ၿပီး ျခံေ႐ွ႕ နံရံမွ
လူေခၚဘဲလ္ ကိုႏွိပ္လိုက္သည္။
မၾကာခင္ အသက္20ေက်ာ္ ဝန္းက်င္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ထြက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔လည္း"
"ဟို ေက်ာင္းအုပ္ႏ်န္ လႊတ္လိုက္တာပါဗ်"
ထိုသို႔ေျပာေတာ့မွ ထိုေကာင္ေလးက ခါးၾကားထဲမွ ဖုန္းကိုထုတ္လို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ဖုန္း ေျပာေနေလသည္။
ရိေပၚလည္း သူတစ္ပါး Personalကို မစပ္စုသင့္ဘူးထင္တာေၾကာင့္ ဟိုေငးသည္ေငးျဖင့္သာ ေနလိုက္ေတာ့သည္။
"အိမ္ေတာ္ထိန္းက ဝင္လို႔ရပါပီတဲ့ အကိုေလး "
"ဟုတ္ကဲ့"
ေစာေစာက ဖုန္းဆက္တာ ရိေပၚေရာက္လာတာကို အေၾကာင္းၾကားဖို႔ဆက္ေနတာမွန္း ရိေပၚသိလိုက္သည္...
ထို႔ေနာက္ ထိုေကာင္ေလး လမ္းျပသည့္အတိုင္း လိုက္လာခဲ့သည္။
ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႕ရသည့္အရာမ်ားေၾကာင့္ ရိေပၚမွာ ႏႉတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးေတြ ဝိုင္းတက္သြားသည္အထိ အံၾသေနရသည္...
ျခံေ႐ွ႕ကေန အိမ္ႀကီးဆီေရာက္ဖို႔အထိ မိနစ္20 နီးပါး လမ္းေလွ်ာက္ရသည့္အျပင္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း မ်ိဳးစုံသည့္ ပန္းေတြမွ ရနံ႔သင္းသင္းေလးေတြကို ရေနေသးသည္...ေရာင္စုံေက်ာက္တုံးလွလွေလးေတြကိုလည္း ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္အစီအရီခင္းထားေသးသလို ႏွင္းဆီအျဖဴေတြ ျပည့္ေနသည့္ ဥယ်ာဥ္ေလးႏွင့္ ခမ္းနားၿပီး သာယာလွသည့္ ေရကူးကန္ ႀကီးကိုလည္း ေတြ႕ရေလသည္။
ိလမ္းေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ၿပီးမွသာ ရိေပၚတို႔ေတြ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားလွသည့္ သုံးထပ္တိုက္ အိမ္ႀကီးဆီကိုေရာက္လာေတာ့သည္။ထိုအိမ္ႀကီးဆီ ေရာက္ေတာ့ အသက္50အ႐ြယ္ ဦးေလး တစ္ေယာက္က ထြက္လာကာ ရိေပၚကို အထက္ေအာက္ အစုံအဆန္ ၾကည့္လို႔ အေမး ျပဳေလသည္။
"ႂကြပါ အကိုေလးက ေက်ာင္းအုပ္ႏ်န္လႊတ္လိုက္တဲ့ ဆရာဝမ္ရိေပၚ မဟုတ္လားဗ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် ကြၽန္ေတာ္ ဝမ္ရိေပၚပါဗ်"
"ႂကြပါ......ရီရီေရ! ရီရီ!!! လာအုံး ဒီက အကိုေလးအတြက္ ေသာက္စရာတစ္ခုခုသြားစီစဥ္ေခ်...ၿပီးရင္ သခင္ႀကီးကို ေက်ာင္းအုပ္ႏ်န္လႊတ္လိုက္တဲ့သူေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သြားအသိေပးလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ ဘဘ!"
ထို ဦးေလးသည္ မိန္းကေလးတစ္ဦးကိုေခၚကာ ပါးစပ္က ကရားေရလႊတ္သကဲ့သို႔ မရပ္မနား ခိုင္းေစၿပီးသည္ႏွင့္ ရိေပၚကို လက္ဟန္ျဖင့္ အိမ္ထဲကို ဝင္ေစ၏။
ရိေပၚမွာေတာ့
အိမ္ထဲမွ ေႂကြျပားခင္းေတြကို နင္းရမွာေတာင္ အားနာသြားရသည္။
ပန္းကႏုတ္ပုံေႂကြျပားခ်ပ္ႀကီးေတြသည္ ေျပာင္လက္ သန္႔႐ွင္းေနသည္မွာ မိမိ ပုံရိပ္ကိုေတာင္ ျမင္ေနရသည္အထိ။
ရိေပၚလည္း အံ့ၾသေနဟန္ကိုထိန္းကာ ထိုဦးေလး ဦးေဆာင္လမ္းျပသည့္ ဆိုဖာခုံေတြဆီကို
ေလွ်ာက္သြားကာ ထိုင္လိုက္သည္ ...
"ကြၽန္ေတာ္က ဒီေ႐ွာင္းအိမ္ေတာ္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ထိန္း အန္းမင္ ပါ"
ရိေပၚသည္ မိမိမွာ ဒီအိမ္ႀကီးတြင္ ကေလးထိန္းလာလုပ္တာျဖစ္ေသာ္လည္း
မိမိကို႐ိုေသဟန္ျပဳေနၾကသည့္ လူေတြေၾကာင့္ ေနရခက္စြာပင္ကိုယ္ကိုက်ံဴ႕လို႔ ဟန္႔တားမ္ိသည္...
"ဟို ရိေပၚကို ရိေပၚလို႔ပဲ ေခၚပါ ဦးေလးအန္း...
လူႀကီး တစ္ေယာက္က သားအ႐ြယ္လူငယ္တစ္ေယာက္ကိုအခုလို ႐ို႐ိုေသေသ ဆက္ဆံတာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး"
အိမ္ေတာ္ထိန္းအန္းမွာ ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္ ျပဳံးမိသြားသည္။ဒီလူငယ္ကေလးက မ်က္ႏွာလွလွေလးနဲ႔လိုက္ေအာင္ ႐ိုးသားျဖဴစင္လြန္းေပသည္ေလ။
မၾကာခင္ပဲ အိမ္အေပၚထက္က ဆင္းလာတဲ့အရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ ရိေပၚမွာ မွင္သက္သြားရသည္။စီးထားသည့္ လည္သာ ဖိနပ္မွာ ေဈးႀကီးအဖိုးတန္မွန္းသိသာစြာ နက္ေစြးေတာက္ေျပာင္လ်က္။
အနက္ေရာင္Suitကိုေသသပ္စြာဝတ္ဆင္ထားၿပီး ႐ွည္လ်ားသည့္အရပ္ေၾကာင့္ထိုလူသည္ ဧကရာဇ္တစ္ပါးလို အ႐ွိန္အဝါကိုပိုင္ဆိုင္ထား၏။
ဆံသားနက္နက္ေတြကို ေသသပ္စြာ အေပၚကိုဖီးသင္ထားပီး နဖူးမက်ဥ္းမက်ယ္၊ နက္ေမွာင္လြန္းသည့္ မ်က္ခုံးနက္ေတြ ၊ ဗာဒံေဆ့သဏၭာန္မ်က္လုံးဝိုင္းေတြေပၚျဖာက်ေနသည့္ မ်က္ေတာင္႐ွည္ေတြ ၊ ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္နဲ႔ေသသပ္စြာ ေစ့ပိတ္ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ေဆးလိပ္ေသာက္မွန္းသိသာစြာ အနည္းငယ္ညိဳေနေသးသည္။ထိုနီညိဳေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းသားရဲ႕ေအာက္က မွဲ႔နက္ေလးကို ျမင္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ရိေပၚ၏ ႏွစ္ေပါင္း25ႏွစ္တာေလာက္ၿငိမ္သက္ေနသည့္ ႏွလုံးသားမွာ ျပင္းထန္စြာ ခုန္လႈပ္လာပါေတာ့သည္...
ေမာင္......
ရိေပၚမသိလိုက္ခင္မွာတင္ ရိေပၚကိုယ္တိုင္ထိုလူ႕ကို လိုလိုလားလားေခၚခ်င္မိသည့္နာမ္စားေလးက
ေမာင္ ဟူ၍ပင္...
••••••••••••••part-1 end•••••••••••••
Zozo's note :ေနာက္ဆုံးေတာ့ my survivalေလးကို ကတိအတိုင္း ျပန္လည္ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ပါၿပီ ေျပာပါဦး ဇိုဇိုက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား...😂😂