အခန်း (၃၀၇) မဟာလေရတနာစည်းတံဆိပ်
အကြီးအကဲသုံးယောက်က ထောက်ခံသည့်အနေဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့က လုကျိုး၏ အကြောင်းပြန်မှုကို စောင့်ဆိုင်းနေလေ၏။
ဖန်လီထန်းက ထည့်ပြောလိုက်သည်။
“ပုံမှန်ဆို ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်က နည်းလမ်းတွေ ပိုပြီး ကျင့်ကြံနေရင် ပိုနှေးလိမ့်မယ်။ ကျင့်ကြံသူအများစုက သူတို့ဘဝမှာ ကျင့်စဉ်နှစ်မျိုး ဒါမှမဟုတ် သုံးမျိုးကိုပဲ အထူးပြုကျင့်ကြံဖို့ ရွေးချယ်ကြတာ”
လုကျိုးက မထောက်ခံပေ။ သူက မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် ပြောလိုက်၏။
“မင်းရဲ့စကားက မှန်ပါရဲ့၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက ကျင့်ကြံသူပေါ်လည်း မူတည်သေးတယ်။ တာအိုကိုယ်ပျောက်ခြင်းဆိုတာက ပြောရရင် ထွက်ပြေးတဲ့စွမ်းရည်တစ်မျိုးပဲလေ။ တာအိုဂိုဏ်းအောက်မှာ နည်းလမ်းပေါင်း ရာချီထောင်ချီ ရှိနေတာ။ အမျိုးအစားတွေက စိတ်ရှုပ်ထွေးစေနိုင်တယ်။ ဒါတောင်မှ ကျင့်စဉ်ရဲ့ အားသာချက်တွေကို ပေါင်းစည်းနိုင်တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခု ဟုတ်မနေဘူး။ တကယ်တော့ သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံမှုမှာ သုံးနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်က လူတိုင်းမှာ အကန့်အသတ်ရှိတယ်။ ကျင့်စဉ်တစ်မျိုးတည်းကို ပြီးပြည့်စုံတဲ့ အနေအထားထိ ရောက်အောင် ကျင့်ကြံနိုင်တဲ့သူ တွေက ခမ်းနားတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေလို့ သတ်မှတ်လို့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ရဲ့တပည့်တွေကတော့ တခြားသူတွေနဲ့မတူဘူး”
သူ ပြောပြတာကို နားလည်စေရန် အကြီးအကဲသုံးယောက်ကို အသေးစိတ် ရှင်းပြရန် မလိုအပ်ချေ။ ကျန်သည့်ဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ဆိုလျှင် ကျင့်ကြံရန်အတွက် အမျိုးမျိုးသော လမ်းကြောင်းများမှ တစ်ခုကိုသာ ရွေးချယ်နိုင်သည်။ သို့သော် သူ့ရှေ့ရှိ ကျင့်ကြံသူကမူ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်း၏ နဝမတပည့်ဖြစ်သည်။ ပါရမီအရ သူမကို မည်သူမျှ ကျော်မတက်နိုင်လောက်ပေ။ သူမက ကျင့်စဉ်အချို့ ပိုမိုသင်ယူရန် အချိန်နှင့် စွမ်းအား ရှိခဲ့မည် ဆိုလျှင် ယင်းက ကိစ္စကောင်းတစ်ရပ် ဆိုတာ သေချာ၏။
လန်လော့က လက်သီးဆုပ်လိုက်သည်။
ဖန်လီထန်းက ပြောလိုက်လေ၏။
“လန်လော့ မင်းတစ်ဘဝလုံး တာအိုကိုယ်ပျောက်ခြင်းကို လေ့လာခဲ့တာပဲ။ အားလုံးကထွက်ပြေးဖို့ပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ မင်း သတ်ဖြတ်ခြင်းသိုင်းကိုလည်း မင်း တိတ်တဆိတ် သင်ယူခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား။ မဟုတ်ရင်.. အခု မင်း ဒီနေရာမှာ ရပ်နေနိုင်မယ်လို့ ငါ မထင်ဘူး”
လန်လော့က သူတောင်းစားကြီးကို ကြည့်တောင် မကြည့်ပေ။ သေရေးရှင်ရေး အခြေအနေမှာ ငါ့အခြေအနေကို ချနင်းနေတာ ဒီသူတောင်းစာအိုကြီးက တကယ်ရက်စက်တာပဲ။
ဖန်လီထန်းက လုကျိုးဘက်လှည့်ပြီး လက်သီးဆုပ်မိုးကာ ပြောလိုက်တော့သည်။
“အထွတ်အထိပ် သန့်စင်ကျောက်စိမ်းကျင့်စဉ်က ရှောင်ယွမ်အာအတွက် အသင့်တော်ဆုံး ကျင့်စဉ်တွေထဲက တစ်ခုဆိုတာ ကျုပ်ထောက်ခံတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ခဏပဲ ကျင့်ကြံရသေးတာ။ သူ့အုတ်မြစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တည်ဆောက်ရမယ်”
ပြီးနောက် သူက ဘူးသီးခြောက်ကို ထုတ်လိုက်၏။ သူမ၏ နိဗ္ဗာနခါးစည်းဖြင့် ပုလင်း၏ ဘူးဆို့ကို ဖယ်ရှားစဉ်က သူ လုပ်ပြခဲ့ပုံကို အမှတ်ရစေရန် ဖြစ်သည်။ စစ်ဆေးမှုအရ သူမက အခြေခံထိန်းချုပ်မှု ချို့တဲ့နေတာ သိသာ၏။ သို့သော်ငြား ယင်းက ညတွင်းချင်း လေ့ကျင့်၍ရသည့်အရာမဟုတ်ပေ။
“ကျုပ်ထောက်ခံတယ်”
ဟွားဝူတောက်က ပြောသည်။ လန်လော့က လက်မခံပေ။
“သူက သင်ယူခါစလို့ ခင်ဗျားပြောလိုက်တာ မဟုတ်လား။ ဒီလိုဆိုမှတော့ သူ့မှာအခု တည်ငြိမ်တဲ့အုတ်မြစ်ရှိဖို့ ခင်ဗျားဘယ်လိုများ မျှော်လင့်ထားတာလဲ။ နှစ်တစ်ရာလောက် ကျင့်ကြံပြီးမှ ရနိုင်တဲ့ ထိန်းချုပ်မှုကို မိန်းမငယ်လေးက ပြလာလိမ့်မယ်လို့ ခင်ဗျားမျှော်လင့်နေတာလား။ ခင်ဗျားအစား ရှက်မိတယ်”
ဖန်လီထန်းက အံ့ဩသွားလေ၏။
“ကျုပ်ထောက်ခံတယ်”
ဟွားဝူတောက်က ထပ်ပြောပြန်သည်။ ဖန်ကျုံး၊ ကျိုးကျစ်ဖုန်း၊ ဟွားယွဲ့ရှင်းနှင့် ကျန်သည့် အမျိုးသမီး ကျင့်ကြံသူများက ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားကြသည်။
လုကျိုးက ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ခေါင်းခါလိုက်လေ၏။ သူက ထိုအဘိုးကြီးများကို ခက်ခဲသည့်အချိန် ပေးခဲ့သည်။ သူတို့အဖို့ ကြက်ဥထဲက အရိုးရွေးဖို့က ခက်ခဲမှန်း တွေးထင်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ လက်နောက်ပစ်ထားလျက် သူက ရှောင်ယွမ်အာကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တော့သည်။
“မင်း အကြီးအကဲ သုံးယောက် သင်ပြပေးတာကို ရင်ထဲ မှတ်သားထားရမယ်။ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ပစ္စည်းတွေကို အားကိုးလွန်းနေတယ်။ ဒီနေ့ကစပြီး မင်းရဲ့နိဗ္ဗာနခါးစည်း၊ တိမ်ယံလျှောက်လမ်းဖိနပ်၊ တိမ်ယံငှက်မွေးဝတ်စုံတွေကို သိမ်းထားရမယ်။ မလိုအပ်ရင် သုံးခွင့်မရှိဘူး”
“ဟမ်..”
ရှောင်ယွမ်အာက မကျေမချမ်း ဖြစ်သွားသည်။
လုကျိုးက ထပ်ပြောလိုက်၏။
“ပွင့်ချပ်ငါးလွှာအဆင့်ကို ရောက်ပြီးမှ ဒါကို ပြန်စဉ်းစားပေးမယ်”
အကြီးအကဲသုံးဦးက ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ ယင်းက အရေးအကြီးဆုံး ကိစ္စရပ်ဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား သူတို့က တိုက်ရိုက်ပြောထုတ်ရသည်အထိ သတ္တိမရှိကြပေ။ သူမ၏ ရတနာများက မယောင်ရာ ဆီလူးနေသည့်ပမာပင်။ သူမ၏ ခိုင်မြဲသော ကျင့်ကြံဆင့်ကို နောက်သို့ ပြန်ဆွဲနေ၏။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ၎င်းကို ထောက်ပြမည် ဆိုလျှင် သူတို့က သူမ၏ရတနာကို တပ်မက်နေတာ သို့မဟုတ် အားကျနေတာဟု တွေးထင်သွားလောက်သည်။ သူမ၏ဆရာ ထုတ်ပြောတာကို အသင့်တော်ဆုံး ဖြစ်၏။
“ဟုတ်ကဲ့ ရှစ်စွင်း..”
ရှောင်ယွမ်အာက ထိုအချက်ကို လက်မခံလိုသော်ငြား လိမ်လိမ်မာမာ ခေါင်းညိတ်လိုက်လေ၏။
“တင်း.. ရှောင်ယွမ်အာကို ညွှန်ကြားပြသပြီးပါပြီ။ ဆုလာဘ် ကုသိုလ်မှတ် ၃၀၀”
မြန်လိုက်တာ ငါ ကုသိုလ်မှတ် ၉၀၀ ရနေပြီးပြီ။ လမ်းညွှန်ခြင်းလမ်းကြောင်းက ကျယ်ဝန်းတဲ့ လမ်းကျယ်တစ်ခု ဖြစ်နေပုံပဲ။
“ဒါဆို သွားတော့..”
လုကျိုးက လက်ဝှေ့ယမ်းလိုက်လေ၏။ တွမ့်မူရှန်းနှင့် ရှောင်ယွမ်အာက တစ်ပြိုင်နက်တည်း အရိုအသေ ပေးပြီးနောက် ထွက်သွားသည်။ အကြီးအကဲသုံးဦး၏ ရင်ထဲ ခံစားချက်များ ပြည့်သွားတော့၏။ ဟွားဝူတောက်က ထုတ်ပြောလိုက်တော့သည်။
“ကျုပ်ရဲ့ မျက်စိနဲ့သာ မမြင်ရဘူးဆိုရင် ဒါက မျှော်နန်းသခင် တပည့်တွေကို သင်ပြပေးတဲ့ နည်းလမ်းဆိုတာ ယုံမှာ မဟုတ်ဘူး။ အပြင်လောကက ပြောနေတာနဲ့ မတူဘူးပဲ”
လုကျိုးသည် ထိုကောလာဟလများ ဘာမှန်း သိထားပေ၏။ သူက သူတို့ကို ဖျော်ဖြေချင်စိတ် မရှိပေ။
ဖန်လီထန်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ထရပ်လိုက်၏။ သူက လက်သီးဆုပ်မိုးကာ ပြောလိုက်တော့သည်။
“ကျုပ်တစ်ခုလောက် မေးချင်ပါတယ် မျှော်နန်းသခင်”
“ဘာများလဲ”
လုကျိုးက လှည့်ကြည့်လိုက်၏။
“တွေးကြည့်တော့မှ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းထဲ ရောက်နေတာ အခုဆို အချိန်တချို့ ရှိသွားပြီ။ တခြားကျင့်စဉ်တွေရဲ့ အားသာချက်ကို လေ့လာနေတယ်လို့ ကြားထားတယ်။ အဲဒါ အမှန်ပဲလား”
ဖန်လီထန်းက မေးလိုက်၏။ ယင်းက ဟွားဝူတောက်နှင့် လန်လော့တို့ သိချင်နေသည့် အကြောင်းအရာလည်း ဖြစ်သည်။ လုကျိုးသည် ဗုဒ္ဓဇင်၊ ဗုဒ္ဓရွှေခန္ဓာ၊ မိစ္ဆာဇင်၊ တာအိုကျင့်စဉ်၊ တာအိုကိုးပါး ဖြတ်တောက်ခြင်း လက်သင်္ကေတတို့ကို ကျွမ်းကျင်ကြောင်း သူတို့ သိထားသည်။ ဓားနှင့် ဓားမော့သိုင်းအတွက်မူ သူ့တပည့်များကို ကြည့်ပြီး သူတို့ ကျွမ်းကျင်ပုံကို သူတို့ ပြောနိုင်ပေ၏။ လုကျိုးက ပြောလိုက်သည်။
“တစ်မိုးအောက်က ဂိုဏ်းတွေက တူညီတဲ့ပန်းတိုင်နောက် လိုက်နေကြတာ”
သူ့ညာလက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း မြှောက်လိုက်၏။ ယခုအခေါက်တွင် သူ၏လက်ထဲ၌ အသုံးပစ္စည်းကတ် ရှိမနေပေ။ သူက ကနဦးချီကို ဆွဲထုတ်ပြီး အသုံးပစ္စည်းကတ်ပုံ ရေးဆွဲရန် ကြိုးစားလိုက်၏။ လက်သင်္ကေတက ပိုရိုးရှင်းလာသည်ဟု သူ ခံစားမိသည်။ အသုံးပစ္စည်းကတ်များက လုကျိုး ကတ်များအသုံးပြုသည့် အချိန်၌ သင်ပြပေးနေသေည့် ပညာရှင်များသဖွယ် ဖြစ်နေသည်။ မိုးကောင်းကင်အောက်ရှိ အမျိုးမျိုးသော ဂိုဏ်းများက တူညီသည့်ပန်းတိုင်ကို လိုက်ကြသည်။ အနှစ်သာရအရ သူတို့အားလုံးက ကနဦးချီကို သုံးပြီး စွမ်းအင်အဖြစ် သိပ်သည်းတာပဲ ဖြစ်သည်။ တိုက်ခိုက်သည်ဖြစ်စေ။ ခုခံသည်ဖြစ်စေ။ သိမ်မွေ့သည်ဖြစ်စေ။ လွှမ်းမိုးသည်ဖြစ်စေ။ သူတို့၏ စိတ်ကူးဉာဏ်အပေါ်သာ မူတည်နေသည်။
ကနဦးချီက လုကျိုး၏ လက်ဖဝါးထဲ သိပ်သည်းလာပြီး နာရီလက်တံ ပြောင်းပြန်ပုံသဏ္ဌာန်လှည်ပတ်နေလေ၏။
ယင်းက ပြီးစီးသွားသည့် လက်သင်္ကေတတစ်ခု ပေါ်လာလေ၏။
အကြီးအကဲသုံးယောက်က လုကျိုး၏ လက်ဖဝါးပေါ်ရှိ လက်ဝါးရာကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
“မဟာလေကြောင်းရတနာစည်းတံဆိပ်..”
လုကျိုးက ဘယ်လက်ဖြင့် မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် စည်းတံဆိပ်ကို ကျေနပ်စွာ ထုတ်ပြလိုက်သည်။ ယင်းက အသုံးပစ္စည်းကတ်များက ထုတ်ဖော်သည့် ကြီးမားသည့် စည်းတံဆိပ်ကိုးခုနှင့် ယှဉ်နိုင်ပေ၏။ သို့သော်ငြား ယင်းက သရုပ်ပြမှုတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ သူ၏ခွန်အားအပြည့်ဖြင့် ထုတ်ပြစရာ မလိုပေ။
အကြီးအကဲသုံးယောက်က တအံ့တဩဖြင့် နှုတ်ခမ်းသပ်မိသွားသည်။ မဟာလေကြောင်းရတနာစည်းတံဆိပ်နားတစ်ဝိုက်၌ အက္ခရာအသေးလေးများ ရစ်ဝဲနေလေ၏။ သူတို့ထဲမှ တစ်ခုက တာအိုကိုးပါး ဖြတ်တောက်ခြင်း လက်သင်္ကေတတစ်ခု ဖြစ်သည်။
“ကျုပ်ရဲ့အမြင် ကျယ်သွားပြီ”
“ဒါကို ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက် အလွယ်တကူ လုပ်နိုင်ရတာလဲ”
“အံ့ဩဖို့ ကောင်းလိုက်တာ၊ မယုံနိုင်စရာကောင်းလိုက်တာ”
“တကယ့်ကို လူအိုကြီးတွေ ဖားတဲ့ မျှော်နန်းဆိုတာ အမှန်ပဲ”
လုကျိုးက လက်သီးဆုပ်လိုက်၏။ မဟာလေကြောင်းရတနာစည်းတံဆိပ်က ပျော်ကွယ်သွားတော့သည်။
ဟွားဝူတောက်က လုံလောက်သည်ဟု ထင်ပုံမရပေ။ သူက လက်သီးဆုပ်မိုးလျက် ထပ်ပြောလိုက်သည်။
“မျှော်နန်းသခင် ဒီလိုဆိုရင် လျို့ဟယ်တာအိုစည်းတံဆိပ်ကိုရော.. သုံးနိုင်လား”
လုကျိုးက တည်ငြိမ်ပုံပေါ်၏။ သို့သော်ငြား စိတ်ထဲတွင်မူ ကျိန်ဆဲနေလေ၏။ ခင်ဗျားဘာကြောင့် ဒီလိုနည်း လုပ်နေရတာလဲ။ လိုအပ်တာထက် ပိုပြီး သရုပ်မဆောင်ချင်ဘူး။ ဘယ်အချိန်ကျမှ ပြီးမှာလဲ။ လန်လော့သည် လုကျိုးက တာအိုကိုးပါး ဖြတ်တောက်ခြင်း လက်သင်္ကေတသုံးတာကို တွေ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် ထပ်မြင်ရတာ မအံ့ဩပေ။ လျို့ဟယ်တာအိုစည်းတံဆိပ်သည် ဟွားဝူတောက်၏ ဖန်တီးမှု ဖြစ်သည်။ စွမ်းရည်သည် နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ်ရှိ ကျွင်းကျင်သူတစ်ယောက် ထုတ်ဖော်လျှင် ၎င်း၏ အလားအလာ အပြည့်အဝကို ရောက်နိုင်မည်။ ထို့အပြင် သူ နှစ်ပေါင်း၂၀ကျော် ကျင့်ကြံလာခဲ့သည့် လိပ်ခွံကျင့်စဉ်ဖြစ်၏။ လုကျိုး၏ ကျင့်စဉ်က နတ်ဒေဝါဦးတည်နယ်ပယ်တွင်သာ ရှိသေးသည်။ သူ မည်ကဲ့သို့ သုံးနိုင်မည်နည်း။
ဖန်လီထန်းက ပြောလိုက်၏။
“ခင်ဗျားပြောတာ အဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး သရုပ်ပြရင်း ကျွန်တော်တို့ကို အမြင်ချဲ့ပေးပါ မျှော်နန်းသခင်”
“ကျုပ်ထောက်ခံတယ်”
လန်လော့က ပြောလိုက်၏။ အဘိုးအိုလေးဦး၏ ပြောစကားများသည် အနီးရှိ လူငယ်ကျင့်ကြံသူလေးများ၏ နားထဲ ရောက်သွားသည်။ အားလုံးက အဝေးကနေ လေ့လာနေရာမှ အနီးကပ် ရွေ့လာကြသည်။ အားလုံးက တလေးတစား ရပ်နေပြီး အသေးစိတ် လွဲချော်သွားမှာကို စိုးရိမ်နေ၏။ ထိုအဘိုးအိုလေးယောက်အဖို့ ဤကဲ့သို့ ဆွေးနွေးနေတာ ရှားပါးသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။
လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်သပ်လိုက်၏။ ငါ ပြစ်ချက်မဲ့ကတ်ကို သုံးသင့်လား။ မဟုတ်ဘူး.. မဟုတ်ဘူး ရှိုးပြဖို့ သက်သက် သုံးလိုက်ရင် ဖြုန်းတီးရာ ရောက်နေမှာ။
...
Page cbမှာ hi ပို့ပြီး paid group ဝင်လို့ရပါတယ်ဗျ
GP 1(61-160)
GP 2(161-260)
GP 3(261-360)
GP4(361-460)
15 ပိုင်းပါ doc တစ်ခုကို page cbမှာ hi ပို့ပြီး ဝယ်ယူလို့ ရပါတယ်ခင်ဗျာ
Zawgyi
အခန္း (၃၀၇) မဟာေလရတနာစည္းတံဆိပ္
အႀကီးအကဲသုံးေယာက္က ေထာက္ခံသည့္အေနျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔က လုက်ိဳး၏ အေၾကာင္းျပန္မႈကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေလ၏။
ဖန္လီထန္းက ထည့္ေျပာလိုက္သည္။
“ပုံမွန္ဆို က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္က နည္းလမ္းေတြ ပိုၿပီး က်င့္ႀကံေနရင္ ပိုေႏွးလိမ့္မယ္။ က်င့္ႀကံသူအမ်ားစုက သူတို႔ဘဝမွာ က်င့္စဥ္ႏွစ္မ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ သုံးမ်ိဳးကိုပဲ အထူးျပဳက်င့္ႀကံဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကတာ”
လုက်ိဳးက မေထာက္ခံေပ။ သူက မုတ္ဆိတ္သပ္လ်က္ ေျပာလိုက္၏။
“မင္းရဲ႕စကားက မွန္ပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက က်င့္ႀကံသူေပၚလည္း မူတည္ေသးတယ္။ တာအိုကိုယ္ေပ်ာက္ျခင္းဆိုတာက ေျပာရရင္ ထြက္ေျပးတဲ့စြမ္းရည္တစ္မ်ိဳးပဲေလ။ တာအိုဂိုဏ္းေအာက္မွာ နည္းလမ္းေပါင္း ရာခ်ီေထာင္ခ်ီ ရွိေနတာ။ အမ်ိဳးအစားေတြက စိတ္ရႈပ္ေထြးေစနိုင္တယ္။ ဒါေတာင္မွ က်င့္စဥ္ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကို ေပါင္းစည္းနိုင္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခု ဟုတ္မေနဘူး။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ က်င့္ႀကံမႈမွာ သုံးနိုင္တဲ့ စြမ္းအင္က လူတိုင္းမွာ အကန႔္အသတ္ရွိတယ္။ က်င့္စဥ္တစ္မ်ိဳးတည္းကို ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အေနအထားထိ ေရာက္ေအာင္ က်င့္ႀကံနိုင္တဲ့သူ ေတြက ခမ္းနားတဲ့ က်င့္ႀကံသူေတြလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ရဲ႕တပည့္ေတြကေတာ့ တျခားသူေတြနဲ႕မတူဘူး”
သူ ေျပာျပတာကို နားလည္ေစရန္ အႀကီးအကဲသုံးေယာက္ကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပရန္ မလိုအပ္ေခ်။ က်န္သည့္ဂိုဏ္းမွ က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ က်င့္ႀကံရန္အတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားမွ တစ္ခုကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္နိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ေရွ႕ရွိ က်င့္ႀကံသူကမူ မိစာၦေဝဟင္ေမွ်ာ္နန္း၏ နဝမတပည့္ျဖစ္သည္။ ပါရမီအရ သူမကို မည္သူမွ် ေက်ာ္မတက္နိုင္ေလာက္ေပ။ သူမက က်င့္စဥ္အခ်ိဳ႕ ပိုမိုသင္ယူရန္ အခ်ိန္ႏွင့္ စြမ္းအား ရွိခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္ ယင္းက ကိစၥေကာင္းတစ္ရပ္ ဆိုတာ ေသခ်ာ၏။
လန္ေလာ့က လက္သီးဆုပ္လိုက္သည္။
ဖန္လီထန္းက ေျပာလိုက္ေလ၏။
“လန္ေလာ့ မင္းတစ္ဘဝလုံး တာအိုကိုယ္ေပ်ာက္ျခင္းကို ေလ့လာခဲ့တာပဲ။ အားလုံးကထြက္ေျပးဖို႔ပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ မင္း သတ္ျဖတ္ျခင္းသိုင္းကိုလည္း မင္း တိတ္တဆိတ္ သင္ယူခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ မဟုတ္ရင္.. အခု မင္း ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနနိုင္မယ္လို႔ ငါ မထင္ဘူး”
လန္ေလာ့က သူေတာင္းစားႀကီးကို ၾကည့္ေတာင္ မၾကည့္ေပ။ ေသေရးရွင္ေရး အေျခအေနမွာ ငါ့အေျခအေနကို ခ်နင္းေနတာ ဒီသူေတာင္းစာအိုႀကီးက တကယ္ရက္စက္တာပဲ။
ဖန္လီထန္းက လုက်ိဳးဘက္လွည့္ၿပီး လက္သီးဆုပ္မိုးကာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
“အထြတ္အထိပ္ သန႔္စင္ေက်ာက္စိမ္းက်င့္စဥ္က ေရွာင္ယြမ္အာအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံး က်င့္စဥ္ေတြထဲက တစ္ခုဆိုတာ က်ဳပ္ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ခဏပဲ က်င့္ႀကံရေသးတာ။ သူ႕အုတ္ျမစ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တည္ေဆာက္ရမယ္”
ၿပီးေနာက္ သူက ဘူးသီးေျခာက္ကို ထုတ္လိုက္၏။ သူမ၏ နိဗၺာနခါးစည္းျဖင့္ ပုလင္း၏ ဘူးဆို႔ကို ဖယ္ရွားစဥ္က သူ လုပ္ျပခဲ့ပုံကို အမွတ္ရေစရန္ ျဖစ္သည္။ စစ္ေဆးမႈအရ သူမက အေျခခံထိန္းခ်ဳပ္မႈ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတာ သိသာ၏။ သို႔ေသာ္ျငား ယင္းက ညတြင္းခ်င္း ေလ့က်င့္၍ရသည့္အရာမဟုတ္ေပ။
“က်ဳပ္ေထာက္ခံတယ္”
ဟြားဝူေတာက္က ေျပာသည္။ လန္ေလာ့က လက္မခံေပ။
“သူက သင္ယူခါစလို႔ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္တာ မဟုတ္လား။ ဒီလိုဆိုမွေတာ့ သူ႕မွာအခု တည္ၿငိမ္တဲ့အုတ္ျမစ္ရွိဖို႔ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားတာလဲ။ ႏွစ္တစ္ရာေလာက္ က်င့္ႀကံၿပီးမွ ရနိုင္တဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို မိန္းမငယ္ေလးက ျပလာလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားေမွ်ာ္လင့္ေနတာလား။ ခင္ဗ်ားအစား ရွက္မိတယ္”
ဖန္လီထန္းက အံ့ဩသြားေလ၏။
“က်ဳပ္ေထာက္ခံတယ္”
ဟြားဝူေတာက္က ထပ္ေျပာျပန္သည္။ ဖန္က်ဳံး၊ က်ိဳးက်စ္ဖုန္း၊ ဟြားယြဲ႕ရွင္းႏွင့္ က်န္သည့္ အမ်ိဳးသမီး က်င့္ႀကံသူမ်ားက ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားၾကသည္။
လုက်ိဳးက ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ေခါင္းခါလိုက္ေလ၏။ သူက ထိုအဘိုးႀကီးမ်ားကို ခက္ခဲသည့္အခ်ိန္ ေပးခဲ့သည္။ သူတို႔အဖို႔ ၾကက္ဥထဲက အရိုးေ႐ြးဖို႔က ခက္ခဲမွန္း ေတြးထင္ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ လက္ေနာက္ပစ္ထားလ်က္ သူက ေရွာင္ယြမ္အာကို ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
“မင္း အႀကီးအကဲ သုံးေယာက္ သင္ျပေပးတာကို ရင္ထဲ မွတ္သားထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ပစၥည္းေတြကို အားကိုးလြန္းေနတယ္။ ဒီေန႕ကစၿပီး မင္းရဲ႕နိဗၺာနခါးစည္း၊ တိမ္ယံေလွ်ာက္လမ္းဖိနပ္၊ တိမ္ယံငွက္ေမြးဝတ္စုံေတြကို သိမ္းထားရမယ္။ မလိုအပ္ရင္ သုံးခြင့္မရွိဘူး”
“ဟမ္..”
ေရွာင္ယြမ္အာက မေက်မခ်မ္း ျဖစ္သြားသည္။
လုက်ိဳးက ထပ္ေျပာလိုက္၏။
“ပြင့္ခ်ပ္ငါးလႊာအဆင့္ကို ေရာက္ၿပီးမွ ဒါကို ျပန္စဥ္းစားေပးမယ္”
အႀကီးအကဲသုံးဦးက ေခါင္းညိတ္လိုက္၏။ ယင္းက အေရးအႀကီးဆုံး ကိစၥရပ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ျငား သူတို႔က တိုက္ရိုက္ေျပာထုတ္ရသည္အထိ သတၱိမရွိၾကေပ။ သူမ၏ ရတနာမ်ားက မေယာင္ရာ ဆီလူးေနသည့္ပမာပင္။ သူမ၏ ခိုင္ၿမဲေသာ က်င့္ႀကံဆင့္ကို ေနာက္သို႔ ျပန္ဆြဲေန၏။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ၎ကို ေထာက္ျပမည္ ဆိုလွ်င္ သူတို႔က သူမ၏ရတနာကို တပ္မက္ေနတာ သို႔မဟုတ္ အားက်ေနတာဟု ေတြးထင္သြားေလာက္သည္။ သူမ၏ဆရာ ထုတ္ေျပာတာကို အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္၏။
“ဟုတ္ကဲ့ ရွစ္စြင္း..”
ေရွာင္ယြမ္အာက ထိုအခ်က္ကို လက္မခံလိုေသာ္ျငား လိမ္လိမ္မာမာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ေလ၏။
“တင္း.. ေရွာင္ယြမ္အာကို ၫႊန္ၾကားျပသၿပီးပါၿပီ။ ဆုလာဘ္ ကုသိုလ္မွတ္ ၃၀၀”
ျမန္လိုက္တာ ငါ ကုသိုလ္မွတ္ ၉၀၀ ရေနၿပီးၿပီ။ လမ္းၫႊန္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းက က်ယ္ဝန္းတဲ့ လမ္းက်ယ္တစ္ခု ျဖစ္ေနပုံပဲ။
“ဒါဆို သြားေတာ့..”
လုက်ိဳးက လက္ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ေလ၏။ တြမ့္မူရွန္းႏွင့္ ေရွာင္ယြမ္အာက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း အရိုအေသ ေပးၿပီးေနာက္ ထြက္သြားသည္။ အႀကီးအကဲသုံးဦး၏ ရင္ထဲ ခံစားခ်က္မ်ား ျပည့္သြားေတာ့၏။ ဟြားဝူေတာက္က ထုတ္ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
“က်ဳပ္ရဲ႕ မ်က္စိနဲ႕သာ မျမင္ရဘူးဆိုရင္ ဒါက ေမွ်ာ္နန္းသခင္ တပည့္ေတြကို သင္ျပေပးတဲ့ နည္းလမ္းဆိုတာ ယုံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အျပင္ေလာကက ေျပာေနတာနဲ႕ မတူဘူးပဲ”
လုက်ိဳးသည္ ထိုေကာလာဟလမ်ား ဘာမွန္း သိထားေပ၏။ သူက သူတို႔ကို ေဖ်ာ္ေျဖခ်င္စိတ္ မရွိေပ။
ဖန္လီထန္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထရပ္လိုက္၏။ သူက လက္သီးဆုပ္မိုးကာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
“က်ဳပ္တစ္ခုေလာက္ ေမးခ်င္ပါတယ္ ေမွ်ာ္နန္းသခင္”
“ဘာမ်ားလဲ”
လုက်ိဳးက လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။
“ေတြးၾကည့္ေတာ့မွ မိစာၦေဝဟင္ေမွ်ာ္နန္းထဲ ေရာက္ေနတာ အခုဆို အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ ရွိသြားၿပီ။ တျခားက်င့္စဥ္ေတြရဲ႕ အားသာခ်က္ကို ေလ့လာေနတယ္လို႔ ၾကားထားတယ္။ အဲဒါ အမွန္ပဲလား”
ဖန္လီထန္းက ေမးလိုက္၏။ ယင္းက ဟြားဝူေတာက္ႏွင့္ လန္ေလာ့တို႔ သိခ်င္ေနသည့္ အေၾကာင္းအရာလည္း ျဖစ္သည္။ လုက်ိဳးသည္ ဗုဒၶဇင္၊ ဗုဒၶေ႐ႊခႏၶာ၊ မိစာၦဇင္၊ တာအိုက်င့္စဥ္၊ တာအိုကိုးပါး ျဖတ္ေတာက္ျခင္း လက္သေကၤတတို႔ကို ကြၽမ္းက်င္ေၾကာင္း သူတို႔ သိထားသည္။ ဓားႏွင့္ ဓားေမာ့သိုင္းအတြက္မူ သူ႕တပည့္မ်ားကို ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ ကြၽမ္းက်င္ပုံကို သူတို႔ ေျပာနိုင္ေပ၏။ လုက်ိဳးက ေျပာလိုက္သည္။
“တစ္မိုးေအာက္က ဂိုဏ္းေတြက တူညီတဲ့ပန္းတိုင္ေနာက္ လိုက္ေနၾကတာ”
သူ႕ညာလက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမႇောက္လိုက္၏။ ယခုအေခါက္တြင္ သူ၏လက္ထဲ၌ အသုံးပစၥည္းကတ္ ရွိမေနေပ။ သူက ကနဦးခ်ီကို ဆြဲထုတ္ၿပီး အသုံးပစၥည္းကတ္ပုံ ေရးဆြဲရန္ ႀကိဳးစားလိုက္၏။ လက္သေကၤတက ပိုရိုးရွင္းလာသည္ဟု သူ ခံစားမိသည္။ အသုံးပစၥည္းကတ္မ်ားက လုက်ိဳး ကတ္မ်ားအသုံးျပဳသည့္ အခ်ိန္၌ သင္ျပေပးေနေသည့္ ပညာရွင္မ်ားသဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္ရွိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဂိုဏ္းမ်ားက တူညီသည့္ပန္းတိုင္ကို လိုက္ၾကသည္။ အႏွစ္သာရအရ သူတို႔အားလုံးက ကနဦးခ်ီကို သုံးၿပီး စြမ္းအင္အျဖစ္ သိပ္သည္းတာပဲ ျဖစ္သည္။ တိုက္ခိုက္သည္ျဖစ္ေစ။ ခုခံသည္ျဖစ္ေစ။ သိမ္ေမြ႕သည္ျဖစ္ေစ။ လႊမ္းမိုးသည္ျဖစ္ေစ။ သူတို႔၏ စိတ္ကူးဉာဏ္အေပၚသာ မူတည္ေနသည္။
ကနဦးခ်ီက လုက်ိဳး၏ လက္ဖဝါးထဲ သိပ္သည္းလာၿပီး နာရီလက္တံ ေျပာင္းျပန္ပုံသဏၭာန္လွည္ပတ္ေနေလ၏။
ယင္းက ၿပီးစီးသြားသည့္ လက္သေကၤတတစ္ခု ေပၚလာေလ၏။
အႀကီးအကဲသုံးေယာက္က လုက်ိဳး၏ လက္ဖဝါးေပၚရွိ လက္ဝါးရာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
“မဟာေလေၾကာင္းရတနာစည္းတံဆိပ္..”
လုက်ိဳးက ဘယ္လက္ျဖင့္ မုတ္ဆိတ္သပ္လ်က္ စည္းတံဆိပ္ကို ေက်နပ္စြာ ထုတ္ျပလိုက္သည္။ ယင္းက အသုံးပစၥည္းကတ္မ်ားက ထုတ္ေဖာ္သည့္ ႀကီးမားသည့္ စည္းတံဆိပ္ကိုးခုႏွင့္ ယွဥ္နိုင္ေပ၏။ သို႔ေသာ္ျငား ယင္းက သ႐ုပ္ျပမႈတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ သူ၏ခြန္အားအျပည့္ျဖင့္ ထုတ္ျပစရာ မလိုေပ။
အႀကီးအကဲသုံးေယာက္က တအံ့တဩျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းသပ္မိသြားသည္။ မဟာေလေၾကာင္းရတနာစည္းတံဆိပ္နားတစ္ဝိုက္၌ အကၡရာအေသးေလးမ်ား ရစ္ဝဲေနေလ၏။ သူတို႔ထဲမွ တစ္ခုက တာအိုကိုးပါး ျဖတ္ေတာက္ျခင္း လက္သေကၤတတစ္ခု ျဖစ္သည္။
“က်ဳပ္ရဲ႕အျမင္ က်ယ္သြားၿပီ”
“ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေလာက္ အလြယ္တကူ လုပ္နိုင္ရတာလဲ”
“အံ့ဩဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ၊ မယုံနိုင္စရာေကာင္းလိုက္တာ”
“တကယ့္ကို လူအိုႀကီးေတြ ဖားတဲ့ ေမွ်ာ္နန္းဆိုတာ အမွန္ပဲ”
လုက်ိဳးက လက္သီးဆုပ္လိုက္၏။ မဟာေလေၾကာင္းရတနာစည္းတံဆိပ္က ေပ်ာ္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
ဟြားဝူေတာက္က လုံေလာက္သည္ဟု ထင္ပုံမရေပ။ သူက လက္သီးဆုပ္မိုးလ်က္ ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
“ေမွ်ာ္နန္းသခင္ ဒီလိုဆိုရင္ လ်ိဳ႕ဟယ္တာအိုစည္းတံဆိပ္ကိုေရာ.. သုံးနိုင္လား”
လုက်ိဳးက တည္ၿငိမ္ပုံေပၚ၏။ သို႔ေသာ္ျငား စိတ္ထဲတြင္မူ က်ိန္ဆဲေနေလ၏။ ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင့္ ဒီလိုနည္း လုပ္ေနရတာလဲ။ လိုအပ္တာထက္ ပိုၿပီး သ႐ုပ္မေဆာင္ခ်င္ဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ၿပီးမွာလဲ။ လန္ေလာ့သည္ လုက်ိဳးက တာအိုကိုးပါး ျဖတ္ေတာက္ျခင္း လက္သေကၤတသုံးတာကို ေတြ႕ဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထပ္ျမင္ရတာ မအံ့ဩေပ။ လ်ိဳ႕ဟယ္တာအိုစည္းတံဆိပ္သည္ ဟြားဝူေတာက္၏ ဖန္တီးမႈ ျဖစ္သည္။ စြမ္းရည္သည္ နတ္ဝိညာဥ္ဝဋ္ေႂကြးေခ်နယ္ပယ္ရွိ ကြၽင္းက်င္သူတစ္ေယာက္ ထုတ္ေဖာ္လွ်င္ ၎၏ အလားအလာ အျပည့္အဝကို ေရာက္နိုင္မည္။ ထို႔အျပင္ သူ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ က်င့္ႀကံလာခဲ့သည့္ လိပ္ခြံက်င့္စဥ္ျဖစ္၏။ လုက်ိဳး၏ က်င့္စဥ္က နတ္ေဒဝါဦးတည္နယ္ပယ္တြင္သာ ရွိေသးသည္။ သူ မည္ကဲ့သို႔ သုံးနိုင္မည္နည္း။
ဖန္လီထန္းက ေျပာလိုက္၏။
“ခင္ဗ်ားေျပာတာ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သ႐ုပ္ျပရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျမင္ခ်ဲ့ေပးပါ ေမွ်ာ္နန္းသခင္”
“က်ဳပ္ေထာက္ခံတယ္”
လန္ေလာ့က ေျပာလိုက္၏။ အဘိုးအိုေလးဦး၏ ေျပာစကားမ်ားသည္ အနီးရွိ လူငယ္က်င့္ႀကံသူေလးမ်ား၏ နားထဲ ေရာက္သြားသည္။ အားလုံးက အေဝးကေန ေလ့လာေနရာမွ အနီးကပ္ ေ႐ြ႕လာၾကသည္။ အားလုံးက တေလးတစား ရပ္ေနၿပီး အေသးစိတ္ လြဲေခ်ာ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေန၏။ ထိုအဘိုးအိုေလးေယာက္အဖို႔ ဤကဲ့သို႔ ေဆြးေႏြးေနတာ ရွားပါးေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။
လုက်ိဳးက မုတ္ဆိတ္သပ္လိုက္၏။ ငါ ျပစ္ခ်က္မဲ့ကတ္ကို သုံးသင့္လား။ မဟုတ္ဘူး.. မဟုတ္ဘူး ရွိုးျပဖို႔ သက္သက္ သုံးလိုက္ရင္ ျဖဳန္းတီးရာ ေရာက္ေနမွာ။
...
Page cbမွာ hi ပို႔ၿပီး paid group ဝင္လို႔ရပါတယ္ဗ်
GP 1(61-160)
GP 2(161-260)
GP 3(261-360)
GP4(361-460)
15 ပိုင္းပါ doc တစ္ခုကို page cbမွာ hi ပို႔ၿပီး ဝယ္ယူလို႔ ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ