Hafsa'
Kapıyı giden çocuğun arkasından kapattım. Ses çıkmadığı için rahatladım. Kendimi berbat hissediyordum. Tıkanmış, hevesi kursağında kalmış. Öyle biraz kapının işliğinde oturdum. Dizlerimi kendime çektim. Her geçen saniye farkındalığım biraz daha arttı. Olayın ilk perdesi benim için bir yanlış anlaşılmaydı. İkinci perdesi yalnızlık, üçüncü perdesi küçümsenme , dördüncü perdesi dışlanma... Soğuk zeminde gittikçe zihnim çeşitli teoriler üretmeye başladı, engel olamıyordum. Muhtemelen annem ve Amine'nin orada o halde olduğumdan haberi bile yoktu. Yavaşça ayağa kalktım, bu zihin girdabına son vermeliydim. Gittikçe her şey su-i zan ve kıskançlığa dönüşmeye başlamadan bu işi bitirmeliydim. Soğuk zeminin soğuğu hâlâ ayaklarımdan atılmamışken salona girdim.
"Niye geldin?" Dedi annem fısıldayarak.
"Adam kaçtı mı yoksa Hafsa?" Dedi Amine sevecen bir şekilde boynunu dans ettirerek.
Ağlamaya başladım, bu hiç planımda yoktu.
Huzeyfe'
Aradan biraz zaman geçti. Şu anda içeride ne dönüyor bilmiyordum ama bunların sebebi bendim. Eğer Efeyi orada yalnız bırakmasaydım, belki hemen tamam demeseydim...
Fakat Amineye Huzeyfe olmadığını söylemiştir herhalde değil mi?
Söylememişse bile bu benim suçum değil, kocaman çocuk.
Fakat Efe'nin yalanına göz yumdum.
"Bir tane fransız ekleri alabilir miyim?" Dedi Kaya Fransız kelimesini 'fığansız' şeklinde söyleyerek.
"Yuh Kaya yeter oğlum sen hayatında 'fığansız' ekleri mi yedin ki şimdi hesabı kösüyorsun?" Dedi Talha.
"Abartmayın duyanda onuncu siparişim sanacak."Diye karşılık verdi Kaya ciddiyetle.
"Kaçıncı ki?" Diye sordu Kuzey.
"9." Diyip gülmeye başladı Kaya. Gazi, Rafih ve Talha da ona katıldılar.
"Çüş Kaya!"
Huzeyfe yan göz attı.
"Kaya 10.yu da elektrikli süpürge gibi çekmeden Efeyi bir arayalım o zaman." Dedi Kuzey
"Tamam ben arıyorum." Diyip telefonunu çıkardı Rafih.
*ceketli çocuk*
Aranıyor.
"Benim telefonumda da öyle kayıtlı." Dedi Âkif gülerek. Rafih sevindiğini gösterecek şekilde Âkif'in bacağına vurdu.
Arama çalarken "Bence açmaz." Dedi Gazi.
"Alo?"
Kaş göz hareketiyle Gaziye hava attı Rafih.
"ALO, Efe nerdesin kardeşim?"
"Ben çıktım oradan sonra anlatırım siz eve dönün."
Arama sonlandırıldı.
"Tamam Efe ben de seni çok seviyorum arkadaşım."
"Gazi mi, yanımda evet." Ciddiyetle Gaziye baktı.
"Tamam bekle bir saniye."
Kalkıp başka bir yere gitti. Arkasını dönünce sırıtmaya başladı.
"Ne oluyor?" Diye sordu Huzeyfe.
"Bilmiyorum." Dedi merakla Gazi.
Biraz sonra Rafih geldi.
"Hadi gidebiliriz. O eve geçiyormuş."
"Tamam hadi."
"Allah Allah niye haber etmedi?"
Herkes toparlanırken
"Rafih bana ne olmuş?" Dedi Gazi.
"Âkif beni bekle!"
"Raafih!"
Hepsi çıkınca hesabı ödemeye geçtim.
Borcumuz ne kadar?
İkramımız ile birlikte "725 tl."
"Buyrun." Kartı uzatırken durdu Huzeyfe.
"Bir dakika ne?!" Diye haykırdı içinden, bir anlık donma geldi. Kasiyer kartı alırken Huzeyfe sıkı tuttu.
Kasiyer bir Huzeyfeye bir karta baktı. Huzeyfe de bir karta bir kasiyere baktı.
"Taksit yapıyor musunuz?"
"Maalesef."
"Üzülecekseniz gerek yoktu." Dedi Kaya.
"Hayır, mutlu veya üzgün! Yapmıyoruz." Dedi kasiyer.
Huzeyfe ne zaman geldiğini görmediği Kayaya baktı gözlerini belerterek. Kaya sus pus olunca arkadınk döndü ve kapıdaki gruba baktı, Huzeyfeyi bekliyorlardı.
Huzeyfe gözlerini kıstı.
"Tesisatçı, garson, bulaşıkçı, fotoğrafçı, aşçı, temizlikçi, ressam elimde tam 7 adam var."
Adam bu kez bir Hâlet-i Rûhiye ekibine bir de Huzeyfe'nin kısık gözlerine baktı.
•
Bölüm sonu
(İlk bonusun fotoğrafını bulmuştum bir de bunu buldum bu da direkt kasiyerle bakışan Huzeyfe olur gibi ğaıshıhsushsa ayhh bu bölümde çok eğlendim aşırı)
•
*zeminlerin ısısı sizi de etkilemiyor mu? Bölüm bonusu*
"Off, beyler bakalım bi kimde ne kadar var?" Dedi Rafih ekibe. "Şimdi Huzeyfede 400tl var, Âkifte 77 Gazi?"
"23"
"Kasiyer abim sen ordan bi hesaplayıver." Eliyle hesap makinesini işaret edip Talhaya döndü.
"Talha?"
"Bende bi beşlik, bir açılmamış sakız var."
"Oooo Talha alırız bi dal" Dedi Kaya sinsi sinsi yaklaşarak.
"Sus lan zulam o benim yerleri sürtmemek için
ortaya koyuyorum." Dedi Talha, sakızını ceketinin iç cebine koyup sıkıca sarıldı.
"Kaya?" Dedi Rafih.
"Ben para taşımam abi." Dedi Kaya havalı bir şekilde saçlarına üflemeden hemen önce.
"Hadi canım kart mı var?" Diye heyecanlandı bir an Talha. Hepimiz Kayaya döndük.
"Yok ne arasın." Dedi gülerek.
"Te Allahım."
"Sabır yarabbi." Diye iç çekti Rafih.
"Hamdi?"
"15"
"Kuzey?"
Elindeki bozuklara baktı, "4."
"Tam 200 tl eksik. Siz nasıl adamlarsınız lan, Kaya insan yanında para taşımaz mı?"
Kaya Rafihe dik dik bakarak "Sen nereden bileceksin Rafih zengin adam yanında taşır mı?"
"Tutun beni şimdi elimden bir kaza çıkacak!" Kaya Âkif'in arkasına sindi.
"Tamam Rafih sakin bir Efeyi arayalım bakalım." Dedi Gazi.
"Yalnız acele edin beyleer."Diye araya girdi kasiyer.
"Ne dikleniyon lan kaçacak gibi bir halimiz mi var?"Dedi Rafih.
"Hamdi, Kuzey siz bunu tutun ben bir Efeyi arayıp geleyim. Ömerliği tuttu yine."
"Tamamdır."
Kasiyer bir kaç adım öne geldi ve yaylana yaylana"Nereye kardeşş?" Diye sordu elinde paralarla.
"Bak nasıl dikleniyor ya, oğlum sen bizim Kayamızdan bile zayıfsın neyine güveniyorsun lan arkadaşıma atar gider çekiyorsun!" Talha ile Hamdi gülmemek için kendilerini sıkıyorlardı. Bu kez Gazi de ciddiyet içindeydi. Gözlerini adama dikmiş adeta oyuruyordu. Tıpkı ilk tanıştıklrında Rafihi ezdiği gibi.
Kuzey ve Hamdi de artık Rafihi zor tutuyorlardı.
"Çocuk parmaklarımdan kayıyor."
"Tut tut oğlum."
Rafih adama dik dik bakarken kasiyer bir anda kollarını gerdirdi ve pazu gösterme modunu aldı. Kollarını iki yana gerdi ve damarlarını belirgenleştirdi.
"Farkettiyseniz kası var." Dedi Talha.
"Sağol Talha ama sen söylemesen de farkedilmeyecek gibi değil zaten."
"Abi senin spor salonu neresiydi bi adres yazsan." Diye devam ettirdi Kaya.
Efelenen Rafihten yavru köpek sesinin nasıl çıktığını orada olsanız duyabilirdiniz. "Tu- tutmayın lan beni! Tutm- ayın!"
"Artık tutmuyoruz Rafih." Dedi Kuzey.
"Sus lan." Diye fısıldadı dişlerinin arasından Rafih.
"Tutmayın!"
"Tamam sakin olalım ve patronumuzla iyi anlaşalım." Dedi Gazi şakaklarını ovarken. "Efe'nin telefonu kapalı."
"Neee olamaass!"
"Hayır oğlum!"
"Ben ve bu adam patron; oldu efendim daha neler!"
"Başka birini arayalım o zaman." Dedi Âkif.
"İyi de kimi?" Dedi Gazi.
"Işığı, yani Işık ile Dilarayı arayalım mı Talha?" Dedi Rafih.
"Kardeşlerim ne alaka lan Rafih? Hayırdır?"
"Hemen abi moduna geçme oğlum aklıma onlar geldi işte ne bileyim." Rafih elini inkar etme modunda kaldırıp gözlerini kaçırırken Talha'nın dik bakışları hâlâ Rafih'in anlındaydı.
"Aslında doğru söylüyor Talha, benim Hüsnamı çağırtmayacağımıza göre..."
"Niye senin Hüsnayı çağırmıyoruz Gazi, sen onu çağır kolaysa! SİZİN KARDEŞLERİNİZ CAN DA, KIZ DA, BENİM IŞIK VE DİLARAM SERT DİYE, KAVGAYA ÇAĞRILIYOR DİYE ONLAR MI GELMEK ZORUNDA!"
"Talha bebek lan daha delirme oğlum!"
"Haa doğru."
Gazi gülmeye başladı, Kaya dünden hazırdı.
"Te Allahım ya arıyorum iyi."
"Ben de anırıyorum!" Dedi kaya.
-açmıyor.
-o da açmıyor.
"Abi otobüs kartı geçiyor mu?"
•
(Bölüm sonu fotoğrafı ararken bulduğum ve haykıra haykıra koyduğum muazzam bir cuk fotoğraf. Sağdaki Kaya, ortadaki Rafih, soldaki Âkif. PUAHAUAHHZ)