Twenty-Eight Changed
"Wag kayong mag-away. Bad yun"pangaral ko sa dalawang batang lalaki na naabutan naming nag-aaway kanina. Wala kasi kaming teacher dahil may General Meeting sila ngayon kaya naisipan namin ni Cherry na maglibot-libot hanggang sa makarating sa Elementary Department. Nakita namin na tinulak nung mas matangkad na bata yung batang maliit kaya nadapa ito at nagkasugat sa tuhod.
"Sya po yung nauuna huhu" sumbong nung batang maliit habang nakaturo dun sa batang matangkad na hawak ni Cherry ngayon. Tinulungan ko yung batang tumayo at inupo ko sya sa may swing sa malapit. Inilabas ko yung panyo ko at pinunasan ng dahan-dahan yung sugat nya. Pagkatapos kong punasan yung sugat nya ay nilagyan ko yung ng band-aid. Buti na lang at parati akong may dalang band-aid sa bulsa ng palda ko.
Narinig kong pinapagalitan ni Cherry yung batang hawak nya. Pagkatapos nun ay lumapit sa amin si Cherry kasama yung bata at nagsorry ito. Agad naman syang pinatawad nung batang kasama ko. Magka-akbay silang umalis sa harapan namin. Nakakatuwa lang silang dalawa.
Nung maka-alis na sila ay nagyaya si Cherry na kumain kaya nagpunta kami ng Cafeteria. Naunang maglakad si Cherry dahil nakita nya si Colene habang ako naman ay nakasunod lang sa kanila.
"Dana" agad akong napalingin nung marinig ko yung boses na iyon. Galing yun sa isang taing gustong-gusto kong makita ngayon. Nakalagay ang dalawang kamay nya sa bulsa ng pantalon habang nakasandal sa isang puno. Nakangiti nya pero nakikita ko na naman ang mga lungkot sa mata nya. Lumapit ako sa kanya at mas lumaki ang ngiti nya kasabay nun ang mas paglungkot ng mga mata. Ayoko ko syang nakikitang ganito. Gusto ko yun nakangiting sya at walang lungkot sa mga mata nya.
"Jimuel" tawag ko sa kanya. Kinuha nya yung isang kamay ko at mahigpit na hinawakan iyon.
"Pwede ba tayong mag-usap?" tanong nya. Pati boses nya malungkot. Gusto kong magtanong pero walang nalabas sa bibig ko. Tumango ako bilang sagot saka kami naglakad.
Nakarating kami sa rooftop. Naalala ko tuloy noong umamin sya sa akin dito. Ipinatong nya yung dalawang kamay nya sa railing at tumingin sa kawalan. Ganun din ang ginawa ko. Ang bigat ng pakiramdam ko ngayon, parang may mangyayari.
Katahimikan ang naghari sa aming dalawa, walang gustong magsalita. Ang markrinig lang ay ang malakas na ihip ng hangin na halos tangayin na buhok ko.
"Dana" tawag nya sa akin kaya napatigil ako sa pag-aayos ng buhok ko. Humarap sya sa akin at tumingin sa mga mata ko.
"I miss you"napa-iwas ako ng tingin matapos nyang sabihin yon. Hindi ko alam kung ano tong nararamdaman ko.
"You don't have to say something, I just want you to know that I missed you" dagdag nya pa. Bumalik sya sa mga railings habang aki nakatingin pa rin sa ibaba.
Guilt
Naguguilty ako kasi wala akong masabi sa kanya. Sya yung palaging nandyan para bantayan ako, para protektahan pero ano? Walang akong magawa para ibalika yung kabutihan nyang yun.
"Bakit...bakit hindi ka na napasok?" tanong ko na bigla na lang lumabas mula sa bibig ko. Gusto kong malamab kung bakit simula nung manyari yung insidente ay hindi na sya nagpakita. Umasa rin akong dadalaw sya noon sa akin sa ospital pero hindi sya pumunta.
"Graduate na ako Dana, inayos na lahat ni Papa yung mga requirements ko para makuha ko na yung card at diploma ko" hindi ko maiwasang malungkot dahil sa sinabi nya. Kaya pala, kaya pala hindi na sya napasok.
"Bakit? Nagmamadali ba sya?" kahit na nasagot na yung una kong tanong, magulo pa rin para sa akin ang lahat.
Muli syang humarap sa akin. "Tuloy ang pag-alis ko Dana"
"Ano? Akala ko.." nabalitaan ko kasi noon na hindi natuloy yung pag-alis nya pero bakit matutuloy na ngayon.
"Gagawin ko to para sayo, para hindi ka na masaktan ulit"
"Hindi Jimuel, bakit, bakit kailangan mong magsakripisyo para sa akin? Bakit kailangn mong umalis para lang hindi ako masaktan?" naiinis ako sa sarili ko. Pakiramdam ko ang hina-hina ko na kailangan nya pang iwan lahat para maprotektahan ako.
Hinawakan nya yung pisngi ko at pinunasan yung mga luhang hindi ko namalayan na tumulo na pala.
"Kasi mahal kita, mahal kita kaya kahit anong maging kapalit gagawin ko wag ka lang masaktan" umiling ako. Bakit? Bakit ako pa kasi yung ginusto mo.
"Pwede bang wag ka na lang umalis?" tanong ko. Ayoko syang umalis dahil gusto ko pang maabawi sa lahat ng ginawa nya para sa akin.
Sumilay ang isang maliit na ngiti mula sa labi nya. Huminga sya ng malalim saka nagsalita.
"Kung sasabihin mong may pag-asa ako sayo hindi ako aalis"
Napakagat naman ako ng labi dahil sa kundisyon nya. Malinaw sa akin na gusto ko sya. Crush ba pero kasi.. Ay ang gulo!
"Hindi mo kailangang magmadali. Maghihintay ako Dana, hihintayin kita sa airport sa linggo, 6 PM ang flight ko. Kapag pumunta ka ibig sabihin may pag-asa ako. Sana pumunta ka." sabi nya saka hinalikan ang noo ko bago ako iwan sa rooftop.
Nagpalipas pa ako ng ilang oras sa rooftop. 3 subject ang hindi ko pinasukan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa linggo.
Nung madilim na ay napagpasyahan ko ng umuwi. Kinuha ko yung bag ko sa mag guard dahil nakasarado na yung room namin. Sumakay ako ng bus tapos inilabas ko yung cellphone ko.
36 unread messages
6 missed calls
Kay Stephen galing yung mga missed calls samantalang puro si Cherry yung nagtext pero may isang nanggaling sa isang unregistered number.
From: 09*********
Please, pumunta ka.
Napatingin ako sa labas ng bintana dahil dun. Hindi ko pa naranasan ang maguluhan.ng ganito sa buong buhay ko.
Papasok na ako sa kwarto namin ni Nanay ng may marinig ako mula sa loob.
"Please Nanay? I will take care of her. Please" boses ni Stephen yun ah.
"Oh sya sige sige, basta wag magpapagabi ha?" sabi ni Nanay na para bang sumuko sya.
"Thank you Nanay" masayang sabi ni Stephen saka lumabas ng kwarto namin. Nagulat pa sya nung makita ako sa labas ng pintuan.
"Anong sinabi mo kay Nanay?" tanong ko sa kanya. Baka mamaya kung ano-anong pinagsasa-sabi nya kay Nanay.
"Nothing, I just ask if you can go out on a date with me and she said yes" masayang sagot nya. Bagay din pala kay Stephen yung nakatawa.
"So, prepare yourself. We will going out on sunday. 5 PM Dana, I will wait for you" dagdag nya pa. Pinisil nya yung pisngi ko bago umalis.
5 PM
Sinong uunahin ko sa kanilang dalawa?
——————————————-
Kagabi wala akong magawa kaya binasa ko yung mga naunang chapters ng story na to at ang masasabi ko lang ay .. PAANO NYO NAPAGTYAGAANG BASAHIN YON? Ang epic ng pagkakasulat ko sa mga chapters na yon -_-
Ngayon pa lang ay gusto ko ng i-edit eh kaso baka hindi ko na sya matapos kaya sa susunod na lang.Maybe kapag tapos ko na yung Bangtan Series.
Gusto ko bago matapos yung pasukan ay tapos na sya para mapagpatuloy ko na yung iba kong stories.
Kaya I will finish this story this week.
Yun lang XXD.
I also decided na magdedicate dun sa mga nagcomment simula pa lang. May listahan na ako huehue ~~