Unicode
Jennie ရဲ့ အတန်းချိန်ပြီးတော့
နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်နေပြီ ။
စောနကတည်းက Joohyun
က နေ့လည်စာစားဖို့အတွက်
သူစောင့်နေမယ့်စားသောက်ဆိုင်
လိပ်စာလှမ်းပို့
ထားတာမို့ သူမ အဲ့ကိုပဲ
ထွက်လာလိုက်သည် ။
တစ်ခါတည်းစောင့်ပြီး
အတူတူသွားလိုက်ရင် Jennie
ကားမောင်းစရာ လိုမှာ မဟုတ်ဘူး ။
အခုတော့...Joohyun စုတ် !
စားသောက်ဆိုင်ထဲရောက်လာတော့
Joohyun က ဘေးမှာ လူတစ်ယောက်
နှင့်အတူ ထိုင်နေသည် ။
မိုးမမြင်လေမမြင် ပြုံးပျော်နေတယ့်
သူမ သူငယ်ချင်းရဲ့ မျက်နှာကို
မြင်လိုက်ရတည်းက အဲ့တစ်ယောက်
Kang Seulgi ဆိုတယ့်
Joohyun ရည်းစားဖြစ်မယ်ဆိုတာ
Jennie သိလိုက်သည် ။
ရည်းစားနဲ့အတူတူသွားမှာမို့
Jennie ကိုတောင် မစောင့်တာကိုး ။
အတော်လေး အားကိုးရတယ့်
သူငယ်ချင်းဖြစ်သည် ။
Jennieခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့
Joohyun ကနေပြီး
" Jennie...ဒါက Seulgi တယ့် ။
ငါ့ချစ်သူလေ...။ Seul...ဒါက Jennie
တယ့် ငါ့သူငယ်ချင်း...။ ဟိုတစ်ခေါက်
Seul ကို ဝိုင်လာပို့ပေးတယ့်
တစ်ယောက်လေ မှတ်မိလား..."
Joohyun က မိတ်ဆက်မေးတော့
Seulgi ဆိုတယ့်သူက တစ်ခုခုကို
သတိရသွားဟန်နှင့်
"အာ...ဟိုတစ်ခေါက် Jisoo နဲ့
တွေ့သွားတယ့် ကောင်မလေးဆိုတာ
မှတ်လား...။ ဒီက Jennie ကို
သူ Delivery နဲ့မှားသွားတာလေ..."
Jennie ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ
ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည် ။ Seulgi
ကတော့ ဟက်ခနဲ ရယ်ချပြီး
" အဲ့တုန်းက Jisooက အိမ်လာလည်
တာလေ ။ အဲ့တာ Jennie
လာပို့တော့ သူ့ဟာသူထွက်ယူလိုက်တာ ။
ပြီးတော့ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့
ပြောချင်တာတွေပြောလိုက်တာ...Jennie
ကို အားနာလိုက်တာ "
Seulgi က တောင်းပန်ရှာသည် ။
Jennie အသာ ခေါင်းခါလိုက်ကာ
ပြုံးပြရင်း
" မဟုတ်တာ...ရပါတယ် "
တကယ်တော့ အဲ့နေ့က
Jennie တော်တော်လေးတင်းသွားခဲ့တာ
ဖြစ်သည် ။
သူမကိုများ Delivery နဲ့
မှားရတယ်လို့လေ ။
ဒါပေမယ့်လည်း Jennie က
ပိုပြီး အပြစ်ကြီးတာပေါ့ ။
စိတ်ထဲက Kim Jisooကို
ထင်ချင်သလိုထင်ပြီး
ကျိန်ဆဲနေမိခဲ့တာလေ ။
" ပြီးတော့ Jisoo က Joohyun ရဲ့
ရည်းစားမဟုတ်ပါဘူးနော်...။ စောနက
hyun ပြောပြလို့ ရယ်နေရတယ်..."
Seulgi ပြောတော့ Joohyunဆီ
အကြည့်ရောက်သွားသည် ။
ဘာတွေလျှောက်ဖွထားပြန်ပြီလဲ ။
" Jennie က
အမြဲတလွဲထင်ပြီး သူ့ဟာသူ
ကောက်ချက်ချတယ့် အကျင့်
ရှိတယ် ။ အခုလည်း အဲ့လိုပဲလေ
Hyun နဲ့ Jisoo ကိုများ တွဲနေတယ်လို့
ထင်ရတယ်လို့ "
Joohyun ကို မျက်စောင်း
ကြီးကြီးတစ်ချက်ထိုးပစ်လိုက်တယ် ။
" ဒါနဲ့ Yujin ကို စာပြပေးရတာ
အဆင်ပြေရဲ့လား..."
" အော်...ဟုတ် ။ အဆင်ပြေပါတယ် "
" သူက နဂိုတည်းက စာတော်တယ်လေ "
" ဟုတ်မယ်နော် ။ သင်ရတာ
တော်တော်လေး လွယ်ကူတယ် "
" Jisoo နဲ့ကော စကားပြောဖြစ်ရဲ့လား "
" ဟင့်အင်း မပြောဖြစ်ဘူး ။
စာပြပြီးပထမတစ်ရက်ပဲ သူ့ကို
တစ်ခေါက်တွေ့လိုက်တယ် ။ နောက်ရက်
တွေ ယတော့ မတွေ့တော့ဘူး..."
သူမ စာပြပေးတာ
တစ်ပတ်ကျော်ကျော်ရှိသွားပြီလေ ။
ပထမတစ်ရက်ကလွဲရင်
Kim Jisoo ကို သူမ
မတွေ့ရတော့ဘူး ။
အဲ့တာကလည်း ကောင်းပါတယ် ။
မဟုတ်ရင် Jennie တစ်ယောက်တည်း
စိတ်ထဲကနေ
မျက်နှာပူနေရမှာ ။
" အော်...ဟုတ်သားပဲ ။ နောက်အပတ်ထဲ
သူ့ Company က Game အသစ်
တစ်ခု မိတ်ဆက်မှာလေ ။
အဲ့တာကြောင့် သူအလုပ်ရှုပ်နေတာ
နေမယ် ။ details ကျကျကို
စစ်ဆေးပြင်ဆင်နေတာ...။
ပြီးတော့သူက အလုပ်လုပ်ပြီဆို
Robot လိုပဲ မရပ်မနားလေ...။
လုံးဝကို non-stop ပဲ "
" ဟုတ်တယ် ။ Jisoo က
အလုပ်အရမ်းလုပ်တာ ။ ငါ့ဘေးက
တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့များ ကွာခြားသလား
မမေးနဲ့ "
Joohyun က ပြောတော့ Seulgi
မျက်နှာကြီးဆူပုတ်သွားသည် ။
ဒါပေမယ့်လည်း Joohyun က
ပြန်ချော့တော့ ဟိုကခဏလေးပဲ
ပြန်ပျော့သွားပြန်သည် ။
တစ်ကယ်ပါပဲ...အတွဲတွေဟာလေ ။
-
Yujin ကို ကျောင်းကြိုပြီး
အိမ်ပြန်တော့ လမ်းမှာမီးပွိုင့်မိနေသည် ။
အလုပ်နဲ့ မအားတာကြောင့်
ကျောင်းအကြိုအပို့ါထိ
လုပ်ပေးလေ့မရှိပေမယ့်
ကျောင်းကြိုကျောင်းပို့အတွက်
ငှားပေးထားတယ့် Driver ကောင်မလေး
က ဒီနေ့တစ်ရက် ခွင့်ယူထားသည် ။
Driver ကိုမိန်းကလေးငှားပေးထားတာက
ယောကျာ်းလေးတွေနဲ့ သူ့ညီမလေးကို
စိတ်မချလို့ဖြစ်သည် ။
လူဆိုတာ ပြောလို့ရတာမှ
မဟုတ်တာ ။
အခုက Company မှာ
အလုပ်လုပ်နေရင်းကနေ ထွက်လာပြီး
လာကြိုတာဖြစ်သည် ။
Yujin က Taxi ငှားပြီးပဲ ပြန်လိုက်မယ်
ပြောပေမယ့် တစ်ယောက်တည်း
Taxi စီးလွှတ်လိုက်ဖို့ကို
စိတ်မချတာကြောင့် ကိုယ်တိုင်လာ
ကြိုရခြင်း ။
မှောင်ခါနီးနေပြီမို့ Taxi ကို
မိန်းကလေးတစ်ယောက်တည်းစီးဖို့
မသင့်တော်ဘူးလေ ။
မီးပွိုင့်စောင့်ရင်း ဘေးဘီ
ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့
သူတို့ရဲ့ တဖက်လမ်းက ပလက်ဖောင်း
ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်လာတယ့်
မိန်းကလေး ။ အဲ့တစ်ယောက်ကို
Jisoo မှတ်မိတယ် ။ ဟိုတစ်ခေါက်
Seulgi အိမ်မှာ သူ့ကို
စွာသွားတယ့် ကောင်မလေး
ဖြစ်သည် ။
Yujin ကလည်း
သူငေးကြည့်နေတယ့်နေရာလိုက်
ကြည့်ပြီး
" အယ်...ဟိုအစ်မ ပဲ "
" သိလို့လား "
" အင်းလေ...။ ညီမလေးကို
စာပြပေးနေတယ့် College က
Professor ဆိုတယ့် သူလေ ။ ငှားပဲ
ငှားပေးထားပြီး တစ်ချိန်လုံး အိမ်မှ
မကပ်တာ ဘယ်သိမှာလဲ..."
" Kim Jennie ဆိုတာလား "
Yujin က ခေါင်းညိမ့်ပြသည် ။
ဒီရက်ပိုင်းအလုပ်ရှူပ်နေတာမို့
Company မှာ နောက်ကျတယ့်
အထိနေဖြစ်နေတာလေ ။
ဒါကြောင့် အဲ့တစ်ယောက်
စာလာသင်ရင် သူ မသိတာ ဖြစ်မည် ။
" Wow! Kim Jisoo တို့ကတော့...!
ကိုယ့်ညီမလေးကို စာပြပေးနေတယ့်
လူမှန်းတောင်မသိဘဲ ငေးနေတာ...အံ့ဩမိတယ် ။ အဲ့အစ်မ လှတာသိပေမယ့်
ငါ့အစ်မကို ဖမ်းစားနိုင်တယ့်အထိ
လှမှန်း သတိမထားမိခဲ့ဘူး..."
Yujin က သူ့ကို
စနေတာမို့ Jisoo မကြည်ကြည့်နဲ့
ကြည့်လိုက်သည် ။
" ငေးတာမဟုတ်ဘူး ။ မြင်ဖူးတယ်
ထင်လို့ ကြည့်လိုက်တာ "
" ဟုတ်လား ။ ဘယ်မှာ
မြင်ဖူးတာလဲ "
" မသိဘူး...။ နင်ဘာလို့ ဒီလောက်
အမေးအမြန်းထူနေတာလဲ "
Yujin က သူ့စကားကို
မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ
ပုခုံးနှစ်ဖက်တွန့်ပြသည် ။ စတာ
ရပ်တန့်သွားပြီ ထင်လိုက်ပေမယ့်
မရပ်တန့်သွားခဲ့ ။
" ဖူးစာဟောတမ်းထဲမှာ မြင်ဖူးတာလား ။
အိမ်မက်ထဲမှာ မြှားနတ်မောင်က
လာပြသွားတာလား..."
" တော်လိုက်တော့ Kim Yujin
မဟုတ်ရင် နင့်ကို ကားပေါ်က
ပစ်ချခဲ့မှာ "
ရပ်တန့်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိသော
Yujin ရဲ့ ရယ်သံတွေသာ အိမ်ပြန်လမ်း
တစ်လျှောက်လုံး ပျံ့လွင့်နေတော့သည် ။
-
Yujin ကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီးတော့
Seulgi က ဖုန်းဆက်သည် ။
ဘာမှမပြောဘဲ အိမ်ကိုလာခဲ့ဖို့
ပြောသည် ။ ဒါကြောင့် Jisoo
Company ခဏဝင်ကာ ယူစရာရှိတာ
တွေဝင်ယူပြီး Seulgi ဆီ
ထွက်လာခဲ့သည် ။
အချိန်ကတော့ မှောင်စပျိုးနေပြီ ။
သောက်ဖို့များ ခေါ်သလားမသိ။
Seulgi ရဲ့တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်တော့
သူဒီညအိမ်ပြန်နောက်ကျမယ့်
အကြောင်း Yujin ကို message
ပို့လိုက်သည် ။
ပြီးတော့ စာရိုက်နေရင်းပင်
အိမ်တံခါးဖွင့်လာလို့ ဝင်မယ်
လုပ်တော့ မဖယ်ဘဲ သူ့ရှေ့
ရပ်နေတာကြောင့်
ကြည့်လိုက်မိသည် ။
သူ့ရှေ့ရပ်နေတာက Seulgi
မဟုတ်ဘဲ ဟိုမိန်းကလေးဖြစ်နေတာမို့
အနည်းငယ် အံ့ဩသွားမိသည် ။
ရုတ်တရက်များ တိုက်ခန်းမှား
သွားလားလို့ ထင်မိပေမယ့်
သူမှားစရာ အကြောင်းမှ
မရှိတာ ။
Kang Seulgi ရဲ့ တိုက်ခန်းဆီကို
မျက်စိမှိတ်ပြီး လာရင်တောင်
တန်းတန်းရောက်တယ့်အထိ
ဒီနေရာကို အကျွမ်းတဝင်
ရှိပြီးသား ။
" အယ်...ဟို...ဝင်...ဝင်ပါ "
စကားအထစ်ထစ်နဲ့
မိန်းကလေးကို ခေါင်းညိမ့်ပြရင်း
တိုက်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည် ။
သူဝင်လာတော့ Seulgi ကို မတွေ့ ။
Joohyun က ဧည့်ခန်းက စားပွဲပေါ်မှာ
စားစရာတွေ ၊ သောက်စရာတွေ
နေရာချနေသည် ။
ဆိုဖာဆီ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး
" Seulgi ကော "
" မီးဖိုချောင်ထဲမှာ...။ နင်ဟယ်
သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့တုန်းကို အဲ့
အလုပ် လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်နော်...ငါနဲ့တွေ့မယ် "
Kim Jisoo ကို လက်သီးတကဲကဲ
ပြနေသော Joohyun ကို
မြင်တော့ အတော်လေး ရင်းနှီးကြပါလားလို့ တွေးမိသွားသည် ။
Joohyun က မီးဖိုချောင်ဘက်
ပြန်သွားတော့ သူမနဲ့ Kim Jisoo
နှစ်ယောက်တည်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ
ကျန်နေခဲ့သည် ။
Joohyun ခြိမ်းခြောက်ထားလို့လား
မသိ ။ Kim Jisooက သူ့ရဲ့ Laptop
အိတ်ကို ဘေးချထားပြီး တောင်ကြည့်
မြောက်ကြည့် လုပ်နေသည် ။
Kim Jisoo က
လူကို သက်သောင့်သက်သာ
မရှိအောင် လုပ်ဖို့များ
မွေးဖွားလာသလားလို့
တွေးမိသွားသည် ။
သူမကို ဘာမှလည်း မပြောမဆို ၊
အကြည့်ချင်းဆုံရင်လည်း
အူတူတူရုပ်နဲ့မို့ Jennie တစ်ယောက်
ချွေးဇောပျံနေရသည် ။
ခဏနေ Seulgi နဲ့ Joohyun
ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်လာတော့မှ
အဆင်ပြေတော့သည် ။
မဟုတ်ရင် ဒီ Kim Jisoo နဲ့
သူမ ရူးတော့မှာ ။
အကုန်လုံးသောက်စားပြီးကြတော့
Joohyun နဲ့Kim Jennie ဟာတော့
မူးနေပြီ ။
Seulgi ကလည်း မူးနေပေမယ့်
အရမ်းကြီးတော့ မဟုတ် ။
Jisoo ကတော့ တစ်ခွက်သာ
သောက်ထားရသည် ။ ဒီည
အလုပ်တွေဆက်လုပ်မှာဆိုတော့
သူမူးလို့ မဖြစ်တာကြောင့်
ဖြစ်သည် ။
" Jisoo...နင်သူတို့နှစ်ယောက်ကို
အိမ်ပြန်ပို့ပေးပါလား ။ ငါက
တော်တော်လေး သောက်ထားတော့
ကားမောင်းလို့မရဘူး "
" ဒီမှာ အိပ်ခိုင်းလိုက်ပေါ့ "
" ဒီကနေ မနက်အလုပ်တက်ဖို့
အဆင်မပြေဘူးတယ့်..."
အပန်းကြီးတယ့် အလုပ်မဟုတ်တော့
Jisoo သဘောတူလိုက်သည် ။
Seulgi က တိုက်ခန်းအောက်ထပ်ထိ
Joohyun ကို တွဲလာပေးပြီး
သူက ဟိုကောင်မလေးကို တွဲလာ
ပေးရသည် ။
နှစ်ယောက်လုံးက မူးရိပ်ရိပ်နဲ့
ယိုင်ထွက်နေကြသည် ။
အနောက်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးတော့
Joohyun က အရင်တက်သွားပြီး
တုံးလုံးလှဲကာ အိပ်သွားသည်မို့
Jennie ကို အရှေ့ခန်းမှာသာ
ထိုင်ခိုင်းစေလိုက်ရသည် ။
အနောက်ခန်းက Joohyun က
မူးပြီး အိမ်မက်ယောင်သလို
ပွစိပွစိပြောနေသည် ။ ဘေးနားက
ဟိုကောင်မလေးကတော့
ငြိမ်ပြီး အိပ်ပျော်နေသည် ထင်သည် ။
တော်သေးသည် ။ သူအရက်မသောက်
ထားမိတာ ။ မဟုတ်ရင်
လမ်းမှာ Alcohol စစ်ဆေးတာနဲ့
တိုးပြီး ရဲစခန်းရောက်သွားမယ့်
အဖြစ်လေ ။
ကားမောင်းနေရင်း Yujin ဆီက
ဖုန်းလာသည်မို့ စပီကာ ဖွင့်လိုက်ပြီး
" အိမ်မပြန်လာသေးဘူးလား "
" ပြန်လာနေပြီ ။ လမ်းမှာ "
" အော်...အင်းပါ ။ Companyမှာများ
အိပ်မှာလားလို့ လှမ်းမေးကြည့်တာ "
" မအိပ်....."
ပုခုံးပေါ်သို့ ရောက်လာသော
အလေးချိန်တစ်ခုကြောင့် Jisoo
ပြောလက်စ စကားရပ်သွားသည် ။
ဟိုကောင်မလေးက သူ့ပုခုံးပေါ်
မှီထားပြီး အိပ်ပျော်နေခြင်းဖြစ်သည် ။
" အဲ့ဆိုဒါပဲနော် "
Yujin က ဖုန်းချသွားတယ့်အထိ
သူ့မှာ ကျောက်ရုပ်လို ဖြစ်နေသည် ။
အနောက်က ကားဟွန်းတီးသံကြားမှ
သာ သတိဝင်ပြီး ကားကို
သေချာအာရုံစိုက်မောင်းဖို့
သတိရသွားသည် ။
သူဘာလို့ သတိလွတ်သွားမိတာ
ပါလိမ့်...။
တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်တော့
သူ့ပုခုံးပေါ်က ကောင်မလေးကို
အသာပြန်မတ်ကာ ထိုင်စေရင်း
အနောက်က Joohyun ကို
လှမ်းနှိုးရသည် ။
" ဟေး! Joohyun ! ထတော့
ရောက်ပြီ "
သူ့အသံကြားတော့ Joohyun က
တုံးလုံးလှဲနေရာက ကုန်းရှုန်းထလာ
သည် ။ ကြည့်ရတာ အမူးနည်းနည်း
ပြေသွားတယ့် ပုံစံ ။
" ရောက်တောင် ရောက်ပြီလား ။
ဟေ့ ! Jennie ! ကာလနဂါး ထတော့
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီ "
Joohyun ရဲ့ vocal ကြောင့်
ဘေးနားက ကောင်မလေးလည်း
နိုးလာသည် ။ နိုးနိုးချင်း အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့
အကြောတွေဘာတွေ ဆန့်နေသည်မို့ လက်သီးတွေနဲ့လွတ်အောင်
ရှောင်တိမ်းနေရသေးသည် ။
" အပေါ်တက်လို့ အဆင်ပြေလား "
" အင်း OK တယ် ။ အိပ်လိုက်
တော့ နည်းနည်းအမူးပြေသွားပြီ "
" အင်း ။ အဲ့တာဆိုရင်လည်း
ပြီးတာပဲ "
နှုတ်ဆက်ပြီး Joohyun တို့
နှစ်ယောက်က ကားပေါ်က
ဆင်းသွားကြသည် ။
Joohyun ရဲ့ဘေးနားက
ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ လျှောကိနေတယ့်
ကောင်မလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်းမှပင်
Jisoo တစ်ချက်ပြုံးသွားမိသည်...။
To be continued
Zawgi
Jennie ရဲ႕ အတန္းခ်ိန္ၿပီးေတာ့
ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ ။
ေစာနကတည္းက Joohyun
က ေန႔လည္စာစားဖို႔အတြက္
သူေစာင့္ေနမယ့္စားေသာက္ဆိုင္
လိပ္စာလွမ္းပို႔
ထားတာမို႔ သူမ အဲ့ကိုပဲ
ထြက္လာလိုက္သည္ ။
တစ္ခါတည္းေစာင့္ၿပီး
အတူတူသြားလိုက္ရင္ Jennie
ကားေမာင္းစရာ လိုမွာ မဟုတ္ဘူး ။
အခုေတာ့...Joohyun စုတ္ !
စားေသာက္ဆိုင္ထဲေရာက္လာေတာ့
Joohyun က ေဘးမွာ လူတစ္ေယာက္
ႏွင့္အတူ ထိုင္ေနသည္ ။
မိုးမျမင္ေလမျမင္ ၿပဳံးေပ်ာ္ေနတယ့္
သူမ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မ်က္ႏွာကို
ျမင္လိုက္ရတည္းက အဲ့တစ္ေယာက္
Kang Seulgi ဆိုတယ့္
Joohyun ရည္းစားျဖစ္မယ္ဆိုတာ
Jennie သိလိုက္သည္ ။
ရည္းစားနဲ႔အတူတူသြားမွာမို႔
Jennie ကိုေတာင္ မေစာင့္တာကိုး ။
အေတာ္ေလး အားကိုးရတယ့္
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္ ။
Jennieခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့
Joohyun ကေနၿပီး
" Jennie...ဒါက Seulgi တယ့္ ။
ငါ့ခ်စ္သူေလ...။ Seul...ဒါက Jennie
တယ့္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း...။ ဟိုတစ္ေခါက္
Seul ကို ဝိုင္လာပို႔ေပးတယ့္
တစ္ေယာက္ေလ မွတ္မိလား..."
Joohyun က မိတ္ဆက္ေမးေတာ့
Seulgi ဆိုတယ့္သူက တစ္ခုခုကို
သတိရသြားဟန္ႏွင့္
"အာ...ဟိုတစ္ေခါက္ Jisoo နဲ႔
ေတြ႕သြားတယ့္ ေကာင္မေလးဆိုတာ
မွတ္လား...။ ဒီက Jennie ကို
သူ Delivery နဲ႔မွားသြားတာေလ..."
Jennie ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ
ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္ ။ Seulgi
ကေတာ့ ဟက္ခနဲ ရယ္ခ်ၿပီး
" အဲ့တုန္းက Jisooက အိမ္လာလည္
တာေလ ။ အဲ့တာ Jennie
လာပို႔ေတာ့ သူ႔ဟာသူထြက္ယူလိုက္တာ ။
ၿပီးေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔
ေျပာခ်င္တာေတြေျပာလိုက္တာ...Jennie
ကို အားနာလိုက္တာ "
Seulgi က ေတာင္းပန္ရွာသည္ ။
Jennie အသာ ေခါင္းခါလိုက္ကာ
ၿပဳံးျပရင္း
" မဟုတ္တာ...ရပါတယ္ "
တကယ္ေတာ့ အဲ့ေန႔က
Jennie ေတာ္ေတာ္ေလးတင္းသြားခဲ့တာ
ျဖစ္သည္ ။
သူမကိုမ်ား Delivery နဲ႔
မွားရတယ္လို႔ေလ ။
ဒါေပမယ့္လည္း Jennie က
ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးတာေပါ့ ။
စိတ္ထဲက Kim Jisooကို
ထင္ခ်င္သလိုထင္ၿပီး
က်ိန္ဆဲေနမိခဲ့တာေလ ။
" ၿပီးေတာ့ Jisoo က Joohyun ရဲ႕
ရည္းစားမဟုတ္ပါဘူးေနာ္...။ ေစာနက
hyun ေျပာျပလို႔ ရယ္ေနရတယ္..."
Seulgi ေျပာေတာ့ Joohyunဆီ
အၾကည့္ေရာက္သြားသည္ ။
ဘာေတြေလွ်ာက္ဖြထားျပန္ၿပီလဲ ။
" Jennie က
အၿမဲတလြဲထင္ၿပီး သူ႔ဟာသူ
ေကာက္ခ်က္ခ်တယ့္ အက်င့္
ရွိတယ္ ။ အခုလည္း အဲ့လိုပဲေလ
Hyun နဲ႔ Jisoo ကိုမ်ား တြဲေနတယ္လို႔
ထင္ရတယ္လို႔ "
Joohyun ကို မ်က္ေစာင္း
ႀကီးႀကီးတစ္ခ်က္ထိုးပစ္လိုက္တယ္ ။
" ဒါနဲ႔ Yujin ကို စာျပေပးရတာ
အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
" ေအာ္...ဟုတ္ ။ အဆင္ေျပပါတယ္ "
" သူက နဂိုတည္းက စာေတာ္တယ္ေလ "
" ဟုတ္မယ္ေနာ္ ။ သင္ရတာ
ေတာ္ေတာ္ေလး လြယ္ကူတယ္ "
" Jisoo နဲ႔ေကာ စကားေျပာျဖစ္ရဲ႕လား "
" ဟင့္အင္း မေျပာျဖစ္ဘူး ။
စာျပၿပီးပထမတစ္ရက္ပဲ သူ႔ကို
တစ္ေခါက္ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ ေနာက္ရက္
ေတြ ယေတာ့ မေတြ႕ေတာ့ဘူး..."
သူမ စာျပေပးတာ
တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိသြားၿပီေလ ။
ပထမတစ္ရက္ကလြဲရင္
Kim Jisoo ကို သူမ
မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ။
အဲ့တာကလည္း ေကာင္းပါတယ္ ။
မဟုတ္ရင္ Jennie တစ္ေယာက္တည္း
စိတ္ထဲကေန
မ်က္ႏွာပူေနရမွာ ။
" ေအာ္...ဟုတ္သားပဲ ။ ေနာက္အပတ္ထဲ
သူ႔ Company က Game အသစ္
တစ္ခု မိတ္ဆက္မွာေလ ။
အဲ့တာေၾကာင့္ သူအလုပ္ရႈပ္ေနတာ
ေနမယ္ ။ details က်က်ကို
စစ္ေဆးျပင္ဆင္ေနတာ...။
ၿပီးေတာ့သူက အလုပ္လုပ္ၿပီဆို
Robot လိုပဲ မရပ္မနားေလ...။
လုံးဝကို non-stop ပဲ "
" ဟုတ္တယ္ ။ Jisoo က
အလုပ္အရမ္းလုပ္တာ ။ ငါ့ေဘးက
တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား ကြာျခားသလား
မေမးနဲ႔ "
Joohyun က ေျပာေတာ့ Seulgi
မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္သြားသည္ ။
ဒါေပမယ့္လည္း Joohyun က
ျပန္ေခ်ာ့ေတာ့ ဟိုကခဏေလးပဲ
ျပန္ေပ်ာ့သြားျပန္သည္ ။
တစ္ကယ္ပါပဲ...အတြဲေတြဟာေလ ။
-
Yujin ကို ေက်ာင္းႀကိဳၿပီး
အိမ္ျပန္ေတာ့ လမ္းမွာမီးပြိဳင့္မိေနသည္ ။
အလုပ္နဲ႔ မအားတာေၾကာင့္
ေက်ာင္းအႀကိဳအပို႔ါထိ
လုပ္ေပးေလ့မရွိေပမယ့္
ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းပို႔အတြက္
ငွားေပးထားတယ့္ Driver ေကာင္မေလး
က ဒီေန႔တစ္ရက္ ခြင့္ယူထားသည္ ။
Driver ကိုမိန္းကေလးငွားေပးထားတာက
ေယာက်ာ္းေလးေတြနဲ႔ သူ႔ညီမေလးကို
စိတ္မခ်လို႔ျဖစ္သည္ ။
လူဆိုတာ ေျပာလို႔ရတာမွ
မဟုတ္တာ ။
အခုက Company မွာ
အလုပ္လုပ္ေနရင္းကေန ထြက္လာၿပီး
လာႀကိဳတာျဖစ္သည္ ။
Yujin က Taxi ငွားၿပီးပဲ ျပန္လိုက္မယ္
ေျပာေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္း
Taxi စီးလႊတ္လိုက္ဖို႔ကို
စိတ္မခ်တာေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္လာ
ႀကိဳရျခင္း ။
ေမွာင္ခါနီးေနၿပီမို႔ Taxi ကို
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တည္းစီးဖို႔
မသင့္ေတာ္ဘူးေလ ။
မီးပြိဳင့္ေစာင့္ရင္း ေဘးဘီ
ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူတို႔ရဲ႕ တဖက္လမ္းက ပလက္ေဖာင္း
ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ့္
မိန္းကေလး ။ အဲ့တစ္ေယာက္ကို
Jisoo မွတ္မိတယ္ ။ ဟိုတစ္ေခါက္
Seulgi အိမ္မွာ သူ႔ကို
စြာသြားတယ့္ ေကာင္မေလး
ျဖစ္သည္ ။
Yujin ကလည္း
သူေငးၾကည့္ေနတယ့္ေနရာလိုက္
ၾကည့္ၿပီး
" အယ္...ဟိုအစ္မ ပဲ "
" သိလို႔လား "
" အင္းေလ...။ ညီမေလးကို
စာျပေပးေနတယ့္ College က
Professor ဆိုတယ့္ သူေလ ။ ငွားပဲ
ငွားေပးထားၿပီး တစ္ခ်ိန္လုံး အိမ္မွ
မကပ္တာ ဘယ္သိမွာလဲ..."
" Kim Jennie ဆိုတာလား "
Yujin က ေခါင္းညိမ့္ျပသည္ ။
ဒီရက္ပိုင္းအလုပ္ရႉပ္ေနတာမို႔
Company မွာ ေနာက္က်တယ့္
အထိေနျဖစ္ေနတာေလ ။
ဒါေၾကာင့္ အဲ့တစ္ေယာက္
စာလာသင္ရင္ သူ မသိတာ ျဖစ္မည္ ။
" Wow! Kim Jisoo တို႔ကေတာ့...!
ကိုယ့္ညီမေလးကို စာျပေပးေနတယ့္
လူမွန္းေတာင္မသိဘဲ ေငးေနတာ...အံ့ဩမိတယ္ ။ အဲ့အစ္မ လွတာသိေပမယ့္
ငါ့အစ္မကို ဖမ္းစားႏိုင္တယ့္အထိ
လွမွန္း သတိမထားမိခဲ့ဘူး..."
Yujin က သူ႔ကို
စေနတာမို႔ Jisoo မၾကည္ၾကည့္နဲ႔
ၾကည့္လိုက္သည္ ။
" ေငးတာမဟုတ္ဘူး ။ ျမင္ဖူးတယ္
ထင္လို႔ ၾကည့္လိုက္တာ "
" ဟုတ္လား ။ ဘယ္မွာ
ျမင္ဖူးတာလဲ "
" မသိဘူး...။ နင္ဘာလို႔ ဒီေလာက္
အေမးအျမန္းထူေနတာလဲ "
Yujin က သူ႔စကားကို
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
ပုခုံးႏွစ္ဖက္တြန႔္ျပသည္ ။ စတာ
ရပ္တန႔္သြားၿပီ ထင္လိုက္ေပမယ့္
မရပ္တန႔္သြားခဲ့ ။
" ဖူးစာေဟာတမ္းထဲမွာ ျမင္ဖူးတာလား ။
အိမ္မက္ထဲမွာ ျမႇားနတ္ေမာင္က
လာျပသြားတာလား..."
" ေတာ္လိုက္ေတာ့ Kim Yujin
မဟုတ္ရင္ နင့္ကို ကားေပၚက
ပစ္ခ်ခဲ့မွာ "
ရပ္တန႔္ဖို႔ စိတ္ကူးမရွိေသာ
Yujin ရဲ႕ ရယ္သံေတြသာ အိမ္ျပန္လမ္း
တစ္ေလွ်ာက္လုံး ပ်ံ႕လြင့္ေနေတာ့သည္ ။
-
Yujin ကို အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီးေတာ့
Seulgi က ဖုန္းဆက္သည္ ။
ဘာမွမေျပာဘဲ အိမ္ကိုလာခဲ့ဖို႔
ေျပာသည္ ။ ဒါေၾကာင့္ Jisoo
Company ခဏဝင္ကာ ယူစရာရွိတာ
ေတြဝင္ယူၿပီး Seulgi ဆီ
ထြက္လာခဲ့သည္ ။
အခ်ိန္ကေတာ့ ေမွာင္စပ်ိဳးေနၿပီ ။
ေသာက္ဖို႔မ်ား ေခၚသလားမသိ။
Seulgi ရဲ႕တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့
သူဒီညအိမ္ျပန္ေနာက္က်မယ့္
အေၾကာင္း Yujin ကို message
ပို႔လိုက္သည္ ။
ၿပီးေတာ့ စာ႐ိုက္ေနရင္းပင္
အိမ္တံခါးဖြင့္လာလို႔ ဝင္မယ္
လုပ္ေတာ့ မဖယ္ဘဲ သူ႔ေရွ႕
ရပ္ေနတာေၾကာင့္
ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။
သူ႔ေရွ႕ရပ္ေနတာက Seulgi
မဟုတ္ဘဲ ဟိုမိန္းကေလးျဖစ္ေနတာမို႔
အနည္းငယ္ အံ့ဩသြားမိသည္ ။
႐ုတ္တရက္မ်ား တိုက္ခန္းမွား
သြားလားလို႔ ထင္မိေပမယ့္
သူမွားစရာ အေၾကာင္းမွ
မရွိတာ ။
Kang Seulgi ရဲ႕ တိုက္ခန္းဆီကို
မ်က္စိမွိတ္ၿပီး လာရင္ေတာင္
တန္းတန္းေရာက္တယ့္အထိ
ဒီေနရာကို အကြၽမ္းတဝင္
ရွိၿပီးသား ။
" အယ္...ဟို...ဝင္...ဝင္ပါ "
စကားအထစ္ထစ္နဲ႔
မိန္းကေလးကို ေခါင္းညိမ့္ျပရင္း
တိုက္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္ ။
သူဝင္လာေတာ့ Seulgi ကို မေတြ႕ ။
Joohyun က ဧည့္ခန္းက စားပြဲေပၚမွာ
စားစရာေတြ ၊ ေသာက္စရာေတြ
ေနရာခ်ေနသည္ ။
ဆိုဖာဆီ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
" Seulgi ေကာ "
" မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ...။ နင္ဟယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕တုန္းကို အဲ့
အလုပ္ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္ေနာ္...ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ "
Kim Jisoo ကို လက္သီးတကဲကဲ
ျပေနေသာ Joohyun ကို
ျမင္ေတာ့ အေတာ္ေလး ရင္းႏွီးၾကပါလားလို႔ ေတြးမိသြားသည္ ။
Joohyun က မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္
ျပန္သြားေတာ့ သူမနဲ႔ Kim Jisoo
ႏွစ္ေယာက္တည္း ဧည့္ခန္းထဲမွာ
က်န္ေနခဲ့သည္ ။
Joohyun ၿခိမ္းေျခာက္ထားလို႔လား
မသိ ။ Kim Jisooက သူ႔ရဲ႕ Laptop
အိတ္ကို ေဘးခ်ထားၿပီး ေတာင္ၾကည့္
ေျမာက္ၾကည့္ လုပ္ေနသည္ ။
Kim Jisoo က
လူကို သက္ေသာင့္သက္သာ
မရွိေအာင္ လုပ္ဖို႔မ်ား
ေမြးဖြားလာသလားလို႔
ေတြးမိသြားသည္ ။
သူမကို ဘာမွလည္း မေျပာမဆို ၊
အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္လည္း
အူတူတူ႐ုပ္နဲ႔မို႔ Jennie တစ္ေယာက္
ေခြၽးေဇာပ်ံေနရသည္ ။
ခဏေန Seulgi နဲ႔ Joohyun
ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္လာေတာ့မွ
အဆင္ေျပေတာ့သည္ ။
မဟုတ္ရင္ ဒီ Kim Jisoo နဲ႔
သူမ ႐ူးေတာ့မွာ ။
အကုန္လုံးေသာက္စားၿပီးၾကေတာ့
Joohyun နဲ႔Kim Jennie ဟာေတာ့
မူးေနၿပီ ။
Seulgi ကလည္း မူးေနေပမယ့္
အရမ္းႀကီးေတာ့ မဟုတ္ ။
Jisoo ကေတာ့ တစ္ခြက္သာ
ေသာက္ထားရသည္ ။ ဒီည
အလုပ္ေတြဆက္လုပ္မွာဆိုေတာ့
သူမူးလို႔ မျဖစ္တာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္ ။
" Jisoo...နင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို
အိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါလား ။ ငါက
ေတာ္ေတာ္ေလး ေသာက္ထားေတာ့
ကားေမာင္းလို႔မရဘူး "
" ဒီမွာ အိပ္ခိုင္းလိုက္ေပါ့ "
" ဒီကေန မနက္အလုပ္တက္ဖို႔
အဆင္မေျပဘူးတယ့္..."
အပန္းႀကီးတယ့္ အလုပ္မဟုတ္ေတာ့
Jisoo သေဘာတူလိုက္သည္ ။
Seulgi က တိုက္ခန္းေအာက္ထပ္ထိ
Joohyun ကို တြဲလာေပးၿပီး
သူက ဟိုေကာင္မေလးကို တြဲလာ
ေပးရသည္ ။
ႏွစ္ေယာက္လုံးက မူးရိပ္ရိပ္နဲ႔
ယိုင္ထြက္ေနၾကသည္ ။
အေနာက္ခန္းတံခါးဖြင့္ေပးေတာ့
Joohyun က အရင္တက္သြားၿပီး
တုံးလုံးလွဲကာ အိပ္သြားသည္မို႔
Jennie ကို အေရွ႕ခန္းမွာသာ
ထိုင္ခိုင္းေစလိုက္ရသည္ ။
အေနာက္ခန္းက Joohyun က
မူးၿပီး အိမ္မက္ေယာင္သလို
ပြစိပြစိေျပာေနသည္ ။ ေဘးနားက
ဟိုေကာင္မေလးကေတာ့
ၿငိမ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ထင္သည္ ။
ေတာ္ေသးသည္ ။ သူအရက္မေသာက္
ထားမိတာ ။ မဟုတ္ရင္
လမ္းမွာ Alcohol စစ္ေဆးတာနဲ႔
တိုးၿပီး ရဲစခန္းေရာက္သြားမယ့္
အျဖစ္ေလ ။
ကားေမာင္းေနရင္း Yujin ဆီက
ဖုန္းလာသည္မို႔ စပီကာ ဖြင့္လိုက္ၿပီး
" အိမ္မျပန္လာေသးဘူးလား "
" ျပန္လာေနၿပီ ။ လမ္းမွာ "
" ေအာ္...အင္းပါ ။ Companyမွာမ်ား
အိပ္မွာလားလို႔ လွမ္းေမးၾကည့္တာ "
" မအိပ္....."
ပုခုံးေပၚသို႔ ေရာက္လာေသာ
အေလးခ်ိန္တစ္ခုေၾကာင့္ Jisoo
ေျပာလက္စ စကားရပ္သြားသည္ ။
ဟိုေကာင္မေလးက သူ႔ပုခုံးေပၚ
မွီထားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
" အဲ့ဆိုဒါပဲေနာ္ "
Yujin က ဖုန္းခ်သြားတယ့္အထိ
သူ႔မွာ ေက်ာက္႐ုပ္လို ျဖစ္ေနသည္ ။
အေနာက္က ကားဟြန္းတီးသံၾကားမွ
သာ သတိဝင္ၿပီး ကားကို
ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္ေမာင္းဖို႔
သတိရသြားသည္ ။
သူဘာလို႔ သတိလြတ္သြားမိတာ
ပါလိမ့္...။
တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့
သူ႔ပုခုံးေပၚက ေကာင္မေလးကို
အသာျပန္မတ္ကာ ထိုင္ေစရင္း
အေနာက္က Joohyun ကို
လွမ္းႏႈိးရသည္ ။
" ေဟး! Joohyun ! ထေတာ့
ေရာက္ၿပီ "
သူ႔အသံၾကားေတာ့ Joohyun က
တုံးလုံးလွဲေနရာက ကုန္းရႈန္းထလာ
သည္ ။ ၾကည့္ရတာ အမူးနည္းနည္း
ေျပသြားတယ့္ ပုံစံ ။
" ေရာက္ေတာင္ ေရာက္ၿပီလား ။
ေဟ့ ! Jennie ! ကာလနဂါး ထေတာ့
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီ "
Joohyun ရဲ႕ vocal ေၾကာင့္
ေဘးနားက ေကာင္မေလးလည္း
ႏိုးလာသည္ ။ ႏိုးႏိုးခ်င္း အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔
အေၾကာေတြဘာေတြ ဆန႔္ေနသည္မို႔ လက္သီးေတြနဲ႔လြတ္ေအာင္
ေရွာင္တိမ္းေနရေသးသည္ ။
" အေပၚတက္လို႔ အဆင္ေျပလား "
" အင္း OK တယ္ ။ အိပ္လိုက္
ေတာ့ နည္းနည္းအမူးေျပသြားၿပီ "
" အင္း ။ အဲ့တာဆိုရင္လည္း
ၿပီးတာပဲ "
ႏႈတ္ဆက္ၿပီး Joohyun တို႔
ႏွစ္ေယာက္က ကားေပၚက
ဆင္းသြားၾကသည္ ။
Joohyun ရဲ႕ေဘးနားက
ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ ေလွ်ာကိေနတယ့္
ေကာင္မေလးကို လွမ္းၾကည့္ရင္းမွပင္
Jisoo တစ္ခ်က္ၿပဳံးသြားမိသည္...။
To be continued