Wow ang sipag ko naman ngayon^^
Ops, smile ka muna bago magbasa:)
- Devlixlu
Sa isang magarang itim na sasakyan bumaba ang isang babaeng medyo may edad na ngunit di makakaila ang ganda parin ng kutis nito kaysa sakin, ano kayang sabon nito gusto kong subukan pero nakapagtataka kung sino ang babaeng ito. Sa sobrang pagkamangha ko sa kanya hindi ko namalayan na nasa harapan kona pala sya.
" Hey, who are you? " agad na tanong nito sakin, sa pananalita niya palang ay alam ko nang suplada ito.
Lumingon muna ako sa likod, gilid kaliwa at kanan ko para tingnan kung may tao ba.
" Ako po ba? "
" Oh god, yes you are sino paba sa tingin mong tinuturo ko ha? " iritadang sabi nito sakim kaya naiinis na'ko.
" Katulong po ako dito, eh ikaw sino ka? " hindi ko alam kung san ko nakuha ang tapang na magtanong nang ganun pero ang alam ko lang matapang ako, si Adeline ako.
" Tse! how dare you to ask me like that, girl? katulong kalang alamin mo kung ano ang ginagawa ng isang katulong at hindi, nevermind tinanong mo kung sino ako? ako lang naman ang ina ni Bray. "
Piling ko binagsakan ako ng bato, kaya pala kakaiba ang kutis nasa lahi pala nila, hala anong gagawin ko Adeline, mag-isip ka! Adelinee ano na?
" M-mom?! " sabay kaming napalingon nitong matanda kung saan man ang boses nanggagaling, nakita ko naman si pogi na papalapit sa pwesto namin.
" How are you? i miss you, bray" sabay yakap naman kay pogi ngunit hindi ito niyakap ni pogi na tila hindi ko maipinta kung anong nasa isip ni pogi, tila nasusuka o naiinis malay natin nashock lang.
" Why are you here? "
" Ganyan ba ang mukhang ihahara mo sakin? again? galit kaba sakin? " tanong naman nitong ina ni pogi sa kanya, hindi ko alam kung tatayo nalang ba ako dito at makikinig or papasok sa loob.
" Let's go inside " pumasok naman si pogi at sumunod naman tong ina niya pero bago ito pumasok tiningnan muna ako nito na parang mangangain ng tao.
I'm not scared, Adeline yata 'to
BRAY POV
" Why are you here again? bakit kapa umuwi? what do you want? "
" So ganyan kana talaga makipag-usap sa mother mo? you don't have respect Bray! "
" Because you never respect me! " i can't control myself to shout at her.
" What do you want me to do? hindi mo sinusunod mga utos ko sayo, it's for your future Bray! for you!! "
" It's for you, para sa sarili mo! you know what mom? never kong naranasan na ituring mo'kong totoong anak, kahit minsan, since dad died parang wala lang akong sayo, tinakwil mo na . . .ako gusto mo gawin ko yung mga gusto mo para lang hindi ka mapahiya sa harap ng mga kaibigan mo, you're selfish mom! "
" Bray! "
" Ako parin ang sinisisi mo kung bakit namatay si Daddy, kahit na wala akong kasalanan, bakit? i never enjoyed my teenager life because of you "
" Hindi mo ba naiintindihan? hindi mo nararamdaman yung nararamdaman ko nanh mawala ang dad mo, i told myself that i will do my best para magkaroon ka ng magandang buhay kahit alam kong masasaktan ka sa paraang iyun, gusto ko lang mapaganda ang buhay mo! mahirap bang intindihin yun ha? "
" You never validate me, my feelings, my emotions, my decisions never! fucking never, because you're selfish- " hindi ko pa natatapos ang aking sasabihin ngunit dumapo na sakin ang kanyang palad sa aking pisngi, rason para tumulo ang luha ko.
" Naririnig mo ba ang sarili mo? para pagsabihan ako ng ganyan, ina mo parin ako, at ako ang masusunod! "
" Thank you " mahinahon lamang ang aking pagkabigkas sa salitang iyun ngunit tagos, halong emosyon ang aking nararamdaman ngayon, kaya lumabas nalang ako ng kwarto pero bago ko pa buksan ang pintuan pinunasan ko muna magkabilaan ng aking kamay ang aking luha sabay labas ng pinto.
ADELINE POV
Nanginginig ako sa kaba habang hawak itong tasa ng kape, dadalhin ko sana ito kay pogi na ngayon ay nasa labas habang tulala, alam kung hindi sya okay matapos silang mag-usap ng mom niya, hindi ko man alam ang nangyari pero alam ko sa mukha niyang may problema sya.
" Para kanino yan ate adeline? " bigla naman akong napalingon sa gilid ko nang magsalita itong si Chin, parang kaboteng pasulpot-sulpot lang kung saan-saan.
" Ibibigay ko sana kay pogi "
" Oh bakit hindi mo pa binibigay? lalamig yan, pangit nang inumin yan. "
" Eh kaso nga- "
" Anong problema ate Adeline? "
" May problema yata yun, hindi ko alam pero parang sinasabi ng puso ko wag kona daw ibigay. "
" Ate adeline oh, parang tanga ibigay mo na need ni sir ng comfort mo. "
" Tama ka nga, comfort ko sya buti naisip mo yun, hindi ko kasi naisip yun eh, sya lang kasi ang laman ng isip ko "
" Tama kana te, ang corny mo! "
" Okay, dyan kana nga kakausapin ko lang ang bebeluv ko. " sabi ko naman dito kay chin sabay hinga ng malalim at nagsimula nang lumakad papunta sa pwesto ni pogi.
" Uhmm kape? gusto mo ng kape? "
At parang bumagal ang mundo na parang slow motion na ang lahat nang bigla niya akong yakapin, kahit na napaso na ang aking kamay dahil sa kape hindi ko ito binitawan dahil nakayakap na sakin si pogi ngayon, mabilis ang tibok ng aking puso. Nararamdaman ko ang mainit nitong katawan.
" Thank you, Adeline! please just give me 1 minute to hug you. "
" Kung yakap ko ang makakatanggal ng problema mo, kahit gaano pa yan katagal go lang. Ang mahalaga napapagaan ko ang nararamdaman mo."
" Okay na, thank you ade! "
" Magaan naba ang iyong paghinga? okay kana ba? "
" Yes, i'm fine nadyan kana e "
" Walang anuman, oh ito oh pinagtimpla kita ng kape. . . ano bang iniisip mo? may problema ba kayo ng mom mo? "
" Actually yes, she's the problem. Gusto niyang ituloy ang pagpapakasal ko- " mahinahon niyang sabi habang napahigop sya sa kapeng tinimpla ko.
" Pumayag ka? "
" Noo, may sarili na akong utak i know what to do, alam ko kung anong makakabuti sakin. At bakit ko naman gagawin yun kung nandyan kana. "
" Pero pwede niyo naman dibang ayusin yun bray, diba mas masayang tumira sa isang bahay kung masaya at nagmamahalan kayo. "
Napaisip sya sa sinabi ko. . .
" Hindi mo ba sya namimiss? yung pakiramdam na may inang nagmamahal sayo? "
Hinawakan niya ang aking kamay pero pansing kong nanginginig ang kamay niya.
" Matagal ko nang hindi hiniling na maramdaman ko ulit ang pakiramdam na may inang sabik akong makita o makausap lamang, dahil alam kong malabo na iyung mangyari Adeline. "
" Everything happens for a reason Bray. "
" Kaya nga Ade, when i met you i found love, i found a real love, na never kong nakita o naramdaman sa sarili kong ina."
" So tinuturing mo'kong ina mo? " nagtataka kong tanong.
" Noo, i mean i found love because of you, hindi ako naniniwala sa sarili ko na may magmamahal pa sakin, sariling ina ko nga tinakwil na ako, so i don't believe love until i met you. "
Sino ba namang di maiinlove sayo eh ang perfect mo na para sakin.
" Dati binubugahan mo lang ako ng kape, ngayon minamahal mo na ako. "
" People change " wika niya sabay halik sa aking labi, hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan piling ko isa akong semento na naninigas dito, paano huminga? paano? ganito ba ang pakiramdam na halikan ng isang pogi.
So ganito nga ang pakiramdam kapag may nagmamahal sayong pogi? parang gusto ko nalang ulit maging tao, yung permanentong tao na hindi ko na kailangan gumawa pa ng misyo, dati ayaw kong ipadala ni pinuno dito sa mundo ng mga tao pero ngayon, ako na yung kusang ayaw umalis dito.
If dumating man yung oras na babalik na ako sa langit, gusto kong hilingin ulit na gawin akong isang tao, at itong taong minamahal ko ngayon ang mamahalin ko padin.