Merhaba!
Öncelikle böyle bir ara vermeyi planlamamıştım ama hayat...
Ayrıca yeni yüzler görüyor gibiyim*-* gözden kaçırdığım çok yorum var... İş edinip ilk bölümden beri taramalıyım!
Bu arada bölümğn başları haftalar önce yazılmıştı- dur aylar mı oldu..?- Bu yüzden direk bağlantılı, hatırlamak için önceki bölümü okumak istemeyenlere; üçüzler en son dönüşmüşlerdi,
Hoşgeldiniz ve iyi okumalar ~
×××
"Sen ciddi misin?!"
Yarı şaşkınlık yarı hayranlıkla güldüler. "Nasıl kaçırırız ya o anları!"
Niall yanındaki mama sandalyesinde oturan Valeria'ya baktı. "Kim bilir ne güzel görünüyordun..."
Küçük omega diğer tarafındaki babasının yedirmesi için önüne koyulan tabağına doğru elini savurunca içindeki kaşığın ucuna vurmuş ve kaşıkta toplanan mamasının Niall'ın suratına çarpmasını sağlamıştı.
Kısa bir sessizliğin ardından haline hunharca gülen arkadaşlarını duymazdan gelerek onlara katılan Valeria'ya baktı Niall.
"Aşkımızı damgalamak için... Ne kadar lezzetli bir yol omegam..."
"Bana bir reddediş gibi geldi Niall."
Niall, Zayn'e kötü kötü bakarken Louis'nin uzattığı peçeteyi aldı. "Bunu ilerde sana hatırlatacağım Z."
"Zayn'i dikkate alsan iyi olur Niall." Harry ona kısık gözlerle baktı. "Kızıma fazla göz dikmeye başladın gibi geldi."
"Benden iyi damat mı bulacaksın be!?"
Harry ona hırlamakla yetinirken Axel Louis’nin verdiği mamayı yutup Niall'a bakarak babasını aynen taklit etmeye çalıştı. Ancak tehditkâr bir hırlamanın yerine sevimli bir horultu çıkarabilmişti.
Neyse ki diğerleri onun niyetini anlamıştı.
"Yapma böyle Ax..."
Louis, Niall'a aldırmadan oğluna doğru eğildi. "O da neydi?" Diye mırıldandı diğerlerinin gülüşleriyle birlikte. "Hırlamak mı istiyorsun sen? Hm? Çok mu kızdın?"
Küçük alfa sinirli konuşmalarla kollarını sallayarak derdini anlatmaya çalışırken babasına baktı. Tabii bu tüm konuşmalarının yüz ifadesiyle birlikte yumuşamasına neden olmuştu.
Bu dışarıdan da açıkça anlaşıldığı için onun Omegaya olan bağına hayran kalmışlardı.
"Bu küçük, annesine aşık bir adam..."
"Nasıllardı peki? Ne renkti kürkleri?"
Yemeklerini üçüzlere duydukları hayranlığı dile getirerek bitirmişlerdi. Bahsi geçen üçüzler tabaklarını zorla da olsa bitirdiklerinde sızlanmaya başlamışlardı. Louis ve Harry de ağız-burunlarını temizleyip, kirli önlüklerini aldıkları gibi onları serbest bırakmışlardı. Onların arkasından çok fazla oturmayan üçlü ise onlarla oynamak için ikinci kere düşünmeden peşlerine takılmışlardı. Tok karınlı üçüzlerin uyumalarından korkuyorlardı.
Louis dışarıdan yemiş olmanın en sevdiği yönü olan geriye kalan atıkları bir çöp poşetine doldururken Harry de ona yardım etmişti. Tabii Louis bunu sadece onun iyiliği için değil, kendi iyiliği için de yaptığını mutfak temizlendikten sonra anlamıştı.
"Bekle..." Dedi yavaşça Harry. Mutfak ışığını kapatıp, açık kapılar yardımıyla salonun holü aşıp mutfağa sızan ışığı eşliğinde eşini yakaladı ve kapının arkasına, duvara yasladı.
Louis onun kendilerine siper ettiği kapıya baktıktan sonra ona dönünce çoktan kendisini duvarla Alfanın arasında sıkışmış bir halde bulmuştu.
"Harry..?"
"Bugün seni çok özlediğimden bahsederken oldukça ciddiydim..."
Louis alnına yaslanan alınla onun gibi kapattı gözlerini. "Her zamanki gibi zamansızsın." Diye fısıldadı.
"Aksine, uyanık olsalar bile endişelenmemize gerek yok çünkü çocuklar burada. Yani bunu fırsata çevirmeliyiz."
Omega gözlerini açarken Harry de onu belinden yakalayıp kendine çekti. "Hem... Böyle daha eğlenceli, haksız mıyım? Malikanedeyken yakalanma ihtimaliyle seni her köşede sıkıştırmak heyecan vericiydi..."
"Aptalın tekisin..."
"Hehehehehe..."
Louis sırıtarak onun kendisini öpmesine izin verdi. Saçlarına ve omzuna tutunmuşken gözlerini kapatmış, kendini Alfasına, onun kokusuna ve kollarının sıcaklığına bırakmıştı.
Tabii Harry'nin de ondan bir farkı olmadığı için gelen Niall'ı farketmemişlerdi.
"Görüyor musun Axel? Sen benim ve kardeşinin arasına girerken babaların arkandan böyle iş çeviriyorlar işte. Gör bak, Louis annen babanı sana tercih ediyor."
Louis ellerini indirip kapının arkasından çıkmış sinsi sinsi onlara bakan Niall'a ve kucağındaki oğluna bakarken Harry ellerini onun üzerinden çekmemiş, arkadaşına ihanete uğramış bakışlar atıyordu.
Görmüyordu ki Axel de Omegaya aynı bakışları atıyordu.
Kısa süre içinde ağlamaya başlayan alfa küçük ellerini Louis'ye doğru kaldırdığında Omega onu ağlattığı için Niall'a ölümcül bakışlar atarken Harry oğlunun oyalamak yerine aralarına soktuğu için Niall'ın üzerine yürümeye başlamıştı bile.
"Ben kaçar!"
"Gel buraya Niall!"
Onlar salona koştururken Louis kendisine sıkı sıkı tutunmuş olan oğlunu sakinleştirmeye çalışıyordu. İki alfanın koşturması Adrius ve Valeria'ya eğlenceli gözükse de kulaklarına dolan kardeşlerinin ağlayan sesi ikisini de huzursuz etmişti.
Diğerleri de ağlamaya başlamadan Axel'i sakinleştirebildiğinde tombul yanağına güvence veren bir öpücük kondurup onu kardeşlerinin yanına indirdi Louis. Axel'in dikkati hızla Adrius'a kayarken Niall da Alfa tarafından zarar görülmemek için Valeria'yı kapıp oturmuştu.
Harry pes etmek zorunda kalıp otururken boşa çıkan Axel'i Zayn, Adrius'ı da Liam yakalamıştı.
"Hey..." Dedi Harry kötü bakışlarını Niall'dan onlara çevirdiğinde. "Haksızlık... Evin favori babası benim, ama benim kucağım boş kaldı-!"
"Bu," Louis ona omzunun üzerinden baktı. "..susman için yeterli mi?"
Harry hızla pusup kollarını kucağındaki eşinin etrafına dolayarak, "Fazlasıyla." diye mırıldandı.
"Güzel."
Omega herhangi bir koltuğa oturur gibi yerleşip bacak bacak üstüne attığında diğerleri onlara gülerek bakıyorlardı.
"Sierra'yla da yarın mı görüşeceksiniz yani?"
"Evet, benim genel bir bilgim var ama daha fazlasına ihtiyacım var. Doris ve Ernest'ten gördüğüm tecrübeler de yetersiz."
"Halledersiniz."
"Ayrıca ne zaman dönüşeceklerini bilmemeniz heyecan verici değil mi sizce de? O sevimli, tombik tombik yanaklarla bıraktığın yavrular döndüğünde vahşi kurtlara dönüşmüşler! Hrr!"
Niall oyuncu bir hırlama verdiğinde omega kıkırdamış ve onu taklit etmeye çalışmıştı.
"Heyecan değil, endişe verici Niall."
Louis ona göz devirerek cevap verdiğinde Liam da gülerek katılmıştı. "Bu yetişkin bir kurttan daha tehlikeli olabilir, çünkü yavruların kontrolsüz bir güçleri var. İstemsizce yaralanmalara sebep olabilir."
Zayn, Niall'ı taklit etti. "Bir bakıyorsun, o tombik yanaklı bebek dönüşmüş ve arkasını döndüğünde Louis'nin suratına sevgi dolu bir pençe atıyor."
"Pati." Diye düzeltti Niall. "Pati daha uygun."
"Sen onu Louis'nin suratının ortasındaki tırnak izlerine anlatırsın Ni."
Kumral alfa esmer arkadaşına burun kıvırıp küçük omegaya eğildi. "Benim omegam öyle bir şey yapmaz. Değil mi Val? Hm? Hanimiş benim prensesim?"
"Hmm," dedi Louis alayla. "..sen bir de Harry'nin o üzerine koşarkenki suratını görsen."
Kahkaha attılar. "Tahmin edebiliyorum!" Dedi Zayn.
Onunla alay edilmesini umursamayan Harry yüzünü Louis'nin boynuna gömmeye devam etti.
Geceye doğru üçüzler yorgun düştüklerinde çocuklar da kalkmaya niyetlendi. Yani en azından Niall dışındakiler. Harry onun kendini Valeria'nın yanına sıkıştırmaya çalışmasına izin vermezken Louis onu uzun süre burada kalamayacağına dair ikna etmesi gerekmişti.
Ertesi gün ise sonunda Harry ve Louis soru işaretlerinden kurtulabilecekleri için danışmanlarını karşılarken hevesli sayılırlardı.
Harry bahçeye giren aracı görebilmek için evden çıkarken Omega uyanmaya yüz tutmuş üçüzlerle ilgileniyordu.
"Hoşgeldin."
"Hoşbuldum, Bay Styles."
Harry resmi bir başlangıç yapan eski arkadaşının kısık gözlerini umursadan yarı resmi bir konuşma yapabilmeleri için eve ve direk mutfaktaki yemek masalarına yönlendirdi. "Bugün işe yarar bilgiler vereceğini umuyorum Sierra..."
Umursanmadığını farkettiğinde Harry'yle uğraşmayı daha sonraya bırakarak ciddileşti.
"Buna karar verecek olan sizsiniz Bay Styles. Ben gözettiğim bütün ailelere ve yavrulara aynı özeni gösteriyorum. Tabii çocukların kendini göstermeye başlayan kişilikleri vardığımız sonuçlarda farklılık gösterebilir."
"Ne gibi?" Diye sorarken uzman kurdun karşısına oturdu Harry.
"Şöyle ki, dönüşüm söz konusu olduğunda işin çoğu size düşüyor. Bu kısımda onların kurtlarını eğitebilmelisiniz. Ne kadar sözünüzü geçirirseniz bu işinizi o kadar kolaylaştırır. Eh, bu kısımda çocuğun anne ve babaya olan düşkünlüğüne göre değişiklik gösterebilir."
Alfa zor bir evrede olduklarına biraz daha ikna olurken Louis kucağında Valeria, arkasında paytak paytak yürüyen Axel ve Adrius'la mutfağa girdi. Kızını Harry'nin kollarına bırakırken, "Tekrar hoşgeldiniz." demeyi ihmal etmedi.
"Hoşbuldum Bay Styles." Annelerinin peşinden koşturan küçük adamlara gülümsedi. "Siz de geldiğinize göre üçüzleri konuşmaya başlayabiliriz. Önce siz dünkü dönüşümlerini anlatabilir misiniz?"
Louis onlar için birer bardak çay ve atıştırmalık hazırlarken Harry kendi açısından anlattı yaşadıkları günü.
"Hmm, ilk sefer için çok iyi atlatmışsınız."
"Bu... İyi hali mi yani?"
Louis Harry'nin ifadesine hafifçe güldü.
"Evet, çoğu yavru kurt ilk dönüşümlerinde çok daha saldırgan ve tehlikeli olur. Kendilerini kontrol edemedikleri için doğalarına alışana kadar insanî ve hayvanî yönlerini dengeleyemiyorlar. Bu da vahşileşmelerine sebep oluyor."
Ellerini masanın üzerinde birleştirerek oturan babalarının etrafında dönüp duran ve onları oyun için ikna etmeye çalışan Adrius ve Axel'e baktı. Valeria kucağına oturduğundan beri babasının kıvırcık saçlarıyla oynuyordu.
"Bu ebeveynlere korkutucu gelebiliyor ama doğal bir süreç. Ama anlıyorum ki üçüzler beklediğimden çok daha bilinçli hareket etmişler."
"Onları korumalara saldırırlarken yakaladım."
"Niyetleri gerçekten zarar vermek olsaydı emin olun ciddi sonuçlarla da karşılaşırdınız. Onların durumu daha çok kontrolsüz bir güçle oyun oynamak olmuş."
"Anlaşılabilir..."
Harry artık hanım hanım oturmaktan sıkılmış olan kızının inmesine izin verdi. O kardeşlerinin peşinden mutfağın oturma odasına saçılmış oyuncaklarıyla oynamaya giderken erkek kardeşleri de tek dertlerinin Valeria'yı almak olduğunu belli ederek Louis ve Harry'yi salmışlardı.
Louis hızla ciddileşerek gözlerini dişi kurda dikti. "Peki ya bundan sonraki dönüşümlerinde dikkat etmemiz gereken şeyler neler?"
"Sizin de bildiğiniz üzere onları tam bir eğitimden geçirmeniz gerekiyor. Bu kısımda her ebeveyne standart önerilerde bulunamıyorum. Çünkü herkesin çocuğuyla olan iletişimi değişkenlik gösteriyor. Ama özetleyecek olursak...
Onlara dönüşümlerini kontrol etmeyi ve bunun doğru-yanlış zamanları olduğunu öğretmeniz gerekiyor."
Harry kaşlarını kaldırıp bir danışmanlarına bir de düşünceli bir şekilde parmaklarını dudaklarına yaslayan eşine baktı.
"Onlara söz geçirebilmenize göre bu sizin için kolaylaşır. Dönüşüm evresi de onların her şeyi daha iyi kavrayabildikleri yaşlara denk geldiği için bunu değerlendirmeniz gerekiyor. Onlarla olan ilişkinize göre ceza-ödül yöntemini de kullanabilirsiniz."
Louis anlamış bir şekilde başını salladı. "Sizin gibi başarılı eğitmenler olan ebeveynler bu konuda en az zorlanan kişiler." Harry'ye baktı. "Çok şanslısınız Bay Styles."
Omega küçük bir gülümsemeyle teşekkür ederken Harry hızla kaçırmaması gereken fırsatla sırıttı ve elini Louis'nin beline attı. "Kesinlikle öyleyim."
Louis yüzünü çevirip onun oynayan kaşlarına ve sırıtışına kısaca bakıp ukala bir gülüş verdi. Ardından da görmezden gelerek önüne döndü. O sırada yeni bir soru soramadan Amerikan mutfaklarında yankılanan çığlıkların geldiği yere baktılar. Omega beklemeden kalkıp üçüzlerin yanlarına gitti. Tahminen oğulları arasında yaşanan klasik bir oyuncak kavgasıydı.
Ancak Valeria'nın birer kolundan yakaladıklarını gördüğünde bunun bir kardeş kapışması olduğunu farketti.
Küçük omega çekiştirilen kollarının acısıyla ağlamaya başlarken Axel sinirli çığlıklarını kesip, bunu da bir oyun varsayarak, keyifle gülen Adrius'a aynı siniriyle bakmaya devam etti.
"Hey," Onların dikkatini çekmekle kalmayıp sakinleştirmek ve saçları sayesinde ona daha çok benzeyen kızını aralarından almak için yere çömeldi. "..ne yapıyorsunuz siz?"
Valeria ona sarılırken Axel küçücük boyuna bakmaksızın kapışmayı kazanamamanın hırsını üçüzünden almak istedi. Gözlerini üzerlerine dikkatle diken Louis ise o daha Adrius'ı itemeden elini aralarına sokup küçük bedenini durdurmuştu.
"Axel."
Küçük alfa bedenini tutan annesinin eline tutunarak ona döndü ve sanki hata yapmak üzere olan o değilmiş gibi Louis'ye sığındı. Omega onun ağlamaklı suratıyla koluna sarılmasını izlerken diğer koluna da beta oğlu tutunmuştu.
"Pekâlâ, hadi sizi barıştıralım."
Louis onlara uygun ve barışçıl oyun ortamını oluşturmak için yanlarına otururken Harry de ailesini hayranlıkla izliyordu.
"Cidden, sana hiç iş bırakmıyor gibi görünüyor."
"Onları şımartmamı engelleyip kendisi öncülük ediyor, karşılığında da bezlerini ben değiştiriyorum... Yani sen önce tuvalet eğitimlerini öğretmemizi sağlasan daha iyi olur."
Sierra gülerken geriye yaslandı. "Vay be... Bu günlerini de mi görecektim Harry?"
"Evet... Yıllar sonra çocuklarımın eğitimi için tutacağım danışmanın üniversite arkadaşım olacağını bilemezdim."
"Kampüslerimiz yakın olduğu için şanslıyım derdim bir de... Sürü varisi seni."
"Sen ne ara popüler bir 'Çocuk Gelişim Uzmanı' oldun?"
"Sen ünlü bir model olabiliyorsun ama ben uzman olamıyorum öyle mi?"
Harry göz devirip kollarını bağladı. "Sakın okul anılarımı anlatmaya kalkma, maaşından keserim."
"Ne o? Biricik Omegana rezil olmaktan mı korkuyorsun? Hm? Belki de Herman'ı getirmeme izin vermemenin intikamını böyle almalıyım."
"Sadece sus! Bu o varken başka şeye odaklanamadığın için!"
Louis üçüzlerin sakinleştiğinden emin olduktan sonra aralarına dönmüş ve kaldıkları yerden devam etmişlerdi. Edindikleri önemli ipuçları ve karşılaşacakları muhtemelen problemler onların büyük oranda işini kolaylaştırmıştı.
Evet Louis bundan önce ikiz kardeşlerinin büyümelerine tanık olmuştu ama aynı sıralarda izinli annesinin açığını kapatabilmek için çalıştığından dolayı oldukça da eksiği vardı. Yani her şeyde olduğu gibi bu konuda da yaşamadan gerçekten tecrübe etmiş olunmuyordu.
Yine de üçüzlerle olan iletişimleri yeterince iyi olduğundan bu süreç zorlu olmaktan çok eğlenceli geçmişti. Eğitimleri iki evreden oluşuyordu; öncesinde gerek sözel, gerek resimsel anlatımlarla onlara yapmaları gereken şeyleri, dönüşmek için uygun ortamları anlatmak ve sonrasında kürklü bedenleriyle yapmamaları gerekenleri anlatmak.
Ki sonrası gerçekten bir evcil hayvan eğitmek gibi olduğundan Louis çoğu zaman ciddiye alamıyordu...
Resmen otur-kalk eğitiminden başlamışlardı.
Ve bu süreçte Harry de oldukça eğleniyordu.
"Aferin sana Adrius, işte."
Ona kolayca sindirebileceği, iyice pişmiş yumuşak bir kırmızı et parçası yedirirken küçük kuyruğunun sallanışına gülümsedi. Onun doğru şeyi yaptığında ödüllendirildiğini gören kardeşleri de onun izinden gidiyordu.
"Hahaha!" Harry göz kenarında biriken yaşı silip geriye yaslandı. "Hâlâ alışamıyorum! Hey Omegam, sence birer tasma da almalı mıyız? Babam buna oldukça sevinirdi."
Louis onun yardımcı olmak yerine bir tiyatro sergiliyorlarmış gibi izlemesinin yanı sıra çocuklarına yaptığı muameleye kaşlarını çatarak karşılık verdi. Çöktüğü tek dizinin üzerinden kalkmadan ve gözlerini Alfasından çekmeden "Axel." dedi net bir sesle.
"Babanı yakala oğlum."
Küçük alfa sözlü komuta katkı olarak babasını işaret eden elle kafasını çevirip bahçe koltuğuna yaylanmış babasına doğru koşmaya başladı. Harry olacakları anladığında Axel onu çoktan minderli, hafif, hasır bahçe koltuğula birlikte geriye devirmişti.
"Dur-!" Üzerindeki baskı ve yüzüne uzanan salyalı dilden kaçınmaya çalıştı. "Ben hâlâ senin babanım Axel!"
Louis doğrulurken Valeria ve Adrius'ın da hevesle onlara baktığını gördüğünde, "Durun." dedi.
Bunun ufak bir test için iyi bir fırsat olacağını düşünerek koşmak üzere olan kurtlara dikkatle baktı. Babasıyla oynama fırsatını kaçırmak istemeyen kızı olduğu yerde tepindi. Annesinin sözünden çıkmak istemiyordu ama gözünün önünde babasıyla oynayan kişi alfaydı!
Louis betanın heyecanla kuyruğunu salladığını ancak omeganın kırışan burnunu ve huysuzca homurdandığını görünce ikisine tekrar seslendi. Valeria ve Adrius hızla ona döndüklerinde gülümsedi.
"Çok mu istiyorsunuz?"
Küçük betanın dili dışarı sarkmaya başladığında eğildi ve ikisinin de başlarını okşadı. "Bu beklediğiniz için..."
Geriye çekildi. "Gidin hadi."
Saniyesinde kendilerini hâlâ yerde yuvarlanan ikilinin üzerine attılar. Louis eşini kurban etmeyi umursamadan onları izledi. Algıları kurtken çok daha açıktı. Tam tersi olmasını beklerken küçük insan bedenleriyle dikkatleri çok daha kolay dağılıyordu ve odaklanamıyorlardı. Yaşlarını düşününce bu oldukça normaldi, Omeganın şaşırdığı kısım kurtken de baş edemeyeceklerini düşünmeleri ancak bunun tam aksinin olmasıydı.
Kocası üç kurtla baş edemeyeceğini anladığı an bulduğu ilk boşlukta aralarından sıyrılıp dönüşmüştü. Üç kurt sanki bunu bekliyormuş gibi daha da hareketlenerek ona doğru koştuklarında Alfa beklemeden evin etrafında kovalanmak için koşmaya başlamıştı.
Louis iç çekerek yürüdü ve parçalanan kıyafetleri yerden alıp bahçedeki çöp konteynerine attı. Onlar bahçede koşturup oynarken kendisi de biraz dinlenmek için tekli hasır koltuğa oturdu. Kafasını geriye atıp güzel havanın ve sıcak güneşin tadını çıkarmak için gözlerini kapattı.
Çok geçmeden kucağına düşercesine koyulan koca kafayla gözlerini açıp kafasını kaldırdı. Harry önünde çömüp kucağına koyduğu kafasıyla alttan alttan ona bakıyor, üçüzler ise etraflarını sarmış onlardan ilgi bekliyorlardı. Louis, Harry'nin kuyruğuyla oynayan Adrius'a bakarken kocasının kafasını okşadı. Kıl yumağı ailesiyle geçirdiği huzurlu ortam ise Alfanın intikam alma denemesine kadar sürmüştü.
Kafasını geri çekip ona, Louis'nin anlayabileceği, muzip bir bakış atmış ve aşağı eğdiği gibi de Omeganın oturduğu koltuğun altına sokmuştu. Louis geriye devrileceğini anladığı an Harry'nin kalkan kafasını yakalamış, kürküne sıkıca tutunup kafasına sarılmıştı.
Düşmemek uğruna harcadığı bu çaba tuhaf bir pozisyonda kalmalarına neden olsa da Alfanın amacına ulaşamamış olmasının getirdiği tatminle boynuna doladığı bacaklarını çözmüştü.
Harry boynundan sarkan eşiyle geriye adımlarken Louis sol bacağını onun ön ayağının yanına koyarak kocasına kötü bir bakış attı. Ardından o daha ellerinden kurtulamadan bacağını kendine çekerek dengesini bozdu ve yerden aldığı destekle koca kurdu yan tarafa devirip üzerine çıktı.
"Utanmıyorsun değil mi Omegana komplo kurmaya?"
"Bunu çocuklarımızı üzerime salan Omegam mı söylüyor?"
Louis onu susturmak ister gibi ağzını yakalayıp kafasını yan çevirdi. Ancak ne kadar onu devirse de bir kurdun gücüyle baş edemezdi. Alfa altında tepinip, pençelerini kullanmadan, onu devirene kadar uğraştı. Başarılı olup ikisi de ayaklanmaya kalktığında ise kuyruğunu yakalayan Louis'den kurtulamamıştı.
Omega onun kalın kuyruğunu yakaladığı gibi boştaki elini kaldırıp kalçasının yanına savurmuştu. "Seni koca kıl yumağı!"
Harry kuyruğunu kurtarmaya çalışıp dönerek Louis'nin üzerine atlayacaktı ki yan yana oturmuş merakla onları izleyen üçüzleri farkettiler.
Louis hızla toparlanıp Alfanın kafasını ittirmişti ki çocukların odaklanmış hâli aklına bir fikir getirdi. "Hey çocuklar," diyerek dikkatlerinden emin oldu. "..şimdi beni iyi dinleyin ve dikkatlice izleyin."
Bu durumu fırsata geçirebilmek için belli mesafede karşılarına geçti ve Harry'ye baktı. "Kıyafetimi dişle." dedi sessizce.
Kafasında canlanan senaryolarla amacını anlayan Alfa beklemeden dişlerini Omeganın tişörtüne geçirip çekiştirdi. Louis tam üçüzlere dönecekken Harry'nin rolünü bu kadar ciddiye alarak, kulakları yatışacak derece hızla çekiştirmesi ve neredeyse düşecek olmasıyla ona bakmıştı.
"Bu-" Ayağını yere iyice sabitleyip dengesini korudu ve can yakmayacak ancak dışarıdan yeterince sert görünecek şekilde Harry'nin burnuna tokat attı. "..kesinlikle yanlış."
Harry yediği tokatla tişörtü serbest bırakıp başını eğmişti. Hatta üçüzlerin zihinlerine iyice yerleşebilmesi için oyunculuğunu abartmış ve yere yasladığı kafasının üstüne pençelerini kapatmıştı. Böylece pişmanlığını yeterince belli edeceğini düşünüyordu.
"Asla kimseye dişlerinizi geçirmemelisiniz."
Louis sert sesiyle belirtirken yavru kurtların tepkilerini dikkatle izledi. Kafasını çevirip pençesinin altından onu gözetleyen Harry'ye işaret verdi.
"Eğer dikkat çekmek istiyorsanız," Harry hızla kalkıp heyecanla kuyruğunu salladı ve Louis'nin etrafında, ona tek bir kılı deymeyecek şekilde dönüp durdu. "..bu şekilde de belli edebilirsiniz."
Harry sonunda başladığı noktada durup beklediğinde Louis tokadın tam aksini yapıp Alfanın başını yavaşça okşadı. "Aferin." Dedi üçüzlerin duyabileceği gibi.
Dönüp baktığında onların parlayan gözlerini farketmesiyle başarılı olduklarına inandı. O çocukları incelerken Harry'nin başında olan eli henüz çekilmediği için Alfanın dili dışarı sarkmış ve usul usul onu seven Omegasına karşı kulakları yatışmıştı.
"Sanırım anlaştık."
Çocuklar onay verir gibi ayaklanırlarken Louis Harry'nin kendinden geçtiğini ancak farkedip elini geri çekti.
"Şapşal."
"Hehehehehe..."
Tabii bununla yetinmeyen Harry koca bedenini unutup bir kedi gibi Louis'ye sürtünmeye başlamıştı. O bedeninin etrafında dönüp dururken daha fazla kendilerini tutamayan üçüzler hızla onlara doğru koşmuşlardı. Louis üçünü karşılayamayacağını anladığında arkasındaki bedene şükretti.
Yavruların üzerine atladığı bedeni geriye savrulup Harry'nin iri gövdesine yaslanmış ve onunla birlikte yere düşmüştü. Bunu umursamadan sırnaşmaya devam eden üçüzlerin kafalarına sarılırken gülüşünü tutamıyordu.
Harry de burnunu yanağına yasladığı Omegasının ve çocuklarının mutluluğuna huzurlu bir şekilde ortak olmuştu.
Dönüşümden önce ve sonrası için gerçekleştirdikleri eğitimlerinde başarılı ilerlemelerinin yanı sıra gelen diğer sevindirici haber de üçüzlerin ilk kelimeleriydi.
Genel olarak çocukların konuşmaya başlama yaşını geciktirdikleri için belli etmese de endişelenen Louis ilk kelimelerine oldukça sevinmişti. Bu klasik ve çocukların en çok işittiği kelimeler olsa bile. Omega için Adrius'ın ona bakıp "Ma-ma!" demesi bile onun bütün yiyecekleri önüne sermesine yeterdi.
Üstelik bundan öncesinde yanıldıkları o seferden sonra tepkilerini minimumda tutmaya karar vermişlerken.
"Ba...ba..."
Harry Omegasıyla paylaştığı büyük L koltuklarında ayaklarını Louis'nin kucağına uzatmışken kulağına dolan telafuzla telefonunu indirip kızına döndü.
Louis muhtemel eksikliklerini kapatmak için okuduğu çocuk gelişim kitabını indirip gözlüklerinin ardından baktı Valeria'ya.
"Sen..."
"Ba...ba~"
Omega gözlüklerini çıkarırken "Val?" diye mırıldandı merakla.
Küçük omega babasının sesiyle oynadığı oyuncağı bırakıp onlara döndü. Babalarının dikkatle ona baktığını farkedince o da aynı şekilde baktı onlara.
"Baba mı dedi o...?"
"Valeria? Bana dedin değil mi kızım?"
"Hah! Tabiki de bana dedi!"
"Ba~ba~!"
Harry heyecanla çarpan kalbine elini bastırırken Louis kucağındaki koca ayakları ittirip kızına doğru eğildi. "Bebeğim, bana seslendin değil mi?"
"Ben onun favori babasıyım! Tabii ki bana seslendi!"
Louis kızına bakmayı bırakıp Alfaya döndü. "Gün boyunca onlarla ilgilenen benim."
Harry de Omegasına eğildi. "Altlarını değiştiren de benim! Asıl özel anlar benimkiler!"
"Onu da ben istediğim için yapıyorsun!"
Onlar birbirine hırlama aşamasına gelmişlerken Valeria kahverengi perçemlerinin altından onlara bakarak olduğu yerde yaylandı.
"Ba... Ba-ba-ba~!"
O kendince dans edip hecelemeye devam ederken yanında dikildiği elips orta sehpanın diğer tarafında oynayan Axel ve yerde arabalarını süren Adrius da eşlik etmeye başlayarak dansına ortak olmuşlardı.
Louis ve Harry kafalarını çevirip iki yana sallanan alfaya, oturduğu bezin üzerinde zıplayıp duran betaya ve adeta solistleri gibi, asla birbirlerine uyduramadıkları 'ba' hecesini yüksek sesle söyleyen omegaya baktılar.
Birbirlerine küçük bir bakış atıp eski pozisyonlarına geri döndüler. Louis hiç eşinin suratına hırlamamış gibi gözlüğünü takıp kaldığı sayfayı açarken Harry boğazını temizleyerek telefon ekranına gömülmeden önce bacak bacak üstüne atmıştı.
İkisi de bu yanlış alarmı, üçüzlerin kendilerince uydurdukları şarkıları eşliğinde görmezden gelirken Harry ortamın daha az garipleşmesini sağlamak amacıyla konuştu.
Ve tabii ki batırdı.
"Öhöm, artık bunun kalanına akşam devam ederiz."
"Hm-hm."
"Üçüzleri yatırdıktan sonra."
"Evet."
"Yatak odamızda..."
"..."
Louis duraksayıp bacağına kayan ele ve sanki buna hiç yeltenmemiş gibi tek eliyle telefonunu kurcalayan Harry'ye kısaca baktı. Ardından eli iteleyip duruşunu düzeltti.
"Kazanamayacağın kavgalara girmemen gerektiğini öğrenemedin Harold."
"Belki de bundan zevk alıyorumdur?"
Omega yüzünü hafifçe eğip ona gözlüklerinin üstünden keskin bir bakış attı. Ancak Harry bu kez görmezden gelmek yerine sırıtışını göstere göstere çevirdi kafasını. Dilini dudaklarında gezdirme cesaretini gösterdi, ısırma tehlikesini umursamadan.
"Belki de onlara yeni oyun arkadaşı yapmalıy-ah! Tamam! TAMAM! ÜREMESEM BİLE ONA İHTİYACIM VAR OMEGAM! DUR YAPMA! AAH!"
×××
Bir dönüş bölümü oldu he,
Aklımda size de okutmak istediğim güzel veya hareketli olaylar var, umarım hepsini aktarabilip başarılı bir son elde edebilirim,
Umarım beğenmişsinizdir,
Sizi özlemişim... Hepinizin iyi olmasını diliyorum.
Çok değerlisiniz,
-Arthur Hazel