နတ်ရေးတဲ့ ရွှေဖူးစာ
or ရွှေမင်းသားရဲ့ ကြင်ရာတော်
အခန်း (၁၇)
.
ညနေခြောက်နာရီအချိန်ခန့်၌...
ဂါမဏီမြို့၏ မြို့ပြင် ကားလမ်းဘေးတစ်နေရာ
အနက်ရောင်ကားတစ်စီးနှင့် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးတို့
မျက်နှာချင်းဆိုင်၍ ရပ်ထားလေသည်။
ရပ်ထားတဲ့ ကားဘေးမှာ အနက်ရောင်ဘောင်ဘီနဲ့
ရှပ်တွေကို ဆင်တူသဖွယ် ဝတ်ထားသလို ဝတ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက် ထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။ထိုလူနှစ်ယောက်သည်ကာ....
" မင်းသား ခွန်းတေး ကို အနားမှာ ထပ်ခေါ်ထားတာ ဘယ်လောက်အထိ ကာကွယ်ပေးနိုင်လို့လဲ "
" မင်း UKကို ကျောင်းသွားတက်ကတည်းက ငါတို့ ဝေးသွားခဲ့တာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကြာခဲ့တယ်။အခု ပြန်တွေ့တော့ ပြောတဲ့စကားက... ငါ့တို့ အကြောင်း မဟုတ်ဘဲ... တခြားသူရဲ့ အကြောင်းတဲ့လား။မင်းက အရင်က ငါ့ရဲ့ကစားဖော်၊ကစားဖက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်မှ ဟုတ်သေးရဲ့လား စျာန် "
" စကားနာထိုးပြီး၊စကားလမ်းကြောင်း လွှဲမပစ်လိုက်ပါနဲ့ မင်းသား "
" အဟင်း မင်း က တော်တော်လေး သိချင်နေမှတော့ ပြောရမှာပေါ့။သူဆံချည်မျှင်တစ်ပင်ကိုတောင် အထိမခံတဲ့အထိ ကာကွယ်ပေးမှာ။နောက်ထပ်ရော ဘာသိချင်သေးလဲ "
" မင်းသား ကာကွယ်ပေးမယ်ဆိုရင် သေချာကာကွယ်ပေးပါ။ကျွန်တော့်အဖေနဲ့ အဒေါ်အကြောင်းကို မင်းသားလည်း သိိမှာပါ။ပြီးတော့ ခွန်းတေး ကို ဘယ်အချိန်ထိ ဟန်ဆောင်ကြင်ရာတော်လုပ်ခိုင်းမှာလဲ "
" ဘယ်သူက ပြောလဲ တေး က ဟန်ဆောင်ကြင်ရာတော် လို့! "
" ခွန်းတေး ကိုယ်တိုင် ပြောတဲ့ စကား...! မဟုတ်မှ မင်းသား! "
စျာန် စကားပြောနေရင်းက အကြောင်းအရာ တစ်ခုကို တွေးမိတာကြောင့်... မင်းသား ကို မယုံကြည်နိုင်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်မိသည်။
" အဟင်း မင်း ထင်နေတာ ဟုတ်တယ်။ အစကတော့ ခွန်းတေးအလင်္ကာ က ငါ့အတွက် ဟန်ဆောင်ကြင်ရာတော်တစ်ယောက်ပဲ။ဒါမဲ့ အခုတော့ မဟုတ်တော့ဘူး "
" ဘာလို့လဲ... ဘာလို့ ဟန်ဆောင်ကြင်ရာတော် မဟုတ်တော့တာလဲ "
အထိတ်တလန့် မျက်လုံးတွေနဲ့ မေးလာတဲ့ စျာန်ကြောင့်... အိမ်ရှေ့စံ၏ မျက်ဝန်းတွေက သူငယ်ချင်း မဟော်စျာန်၏ မျက်ဝန်းတွေကို သေချာအကဲခတ်နေ၏။အဲ့နောက်မှာတော့ အိမ်ရှေ့စံသည် လေးနက်သော မျက်ဝန်းတွေဖြင့်
သူငယ်ချင်းကို ကြည့်ကာ...
" ခွန်းတေးအင်္လကာ ကို ငါ့ရဲ့ဘေးမှာ ဟန်ဆောင်သူတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့ ဆက်မထားနိုင်တော့လို့ "
" ဒါဆို ကျွန်တော့် ညီမနဲ့ မင်းသားကို ထိမ်းမြားပေးဖို့ လုပ်နေတာကိုရော ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ။ကြားထဲက မင်းသားကြောင့်နဲ့ ခွန်းတေး ကို ထိခိုက်လာနိုင်တယ်။အဲ့ဒါကိုရော ကြိုတွေးထားပါရဲ့လား မင်းသား "
" ခွန်းတေးအလင်္ကာကို ငါ့အနားမှာ ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်ကတည်းက သူမအတွက် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့
အကျိုးဆက် အားလုံးကို ကြိုတွေးထားပြီးသားပါ။ခွန်းတေးအလင်္ကာအတွက် မင်း စိတ်မပူလဲ
ရတယ် "
" မင်းသား ကြိုတွေးထားရင် ပြီးတာပါပဲ။ဒါပေမဲ့
တစ်ခုတော့ ကျွန်တော် မင်းသားကိုပြောရပါမယ်
။ခွန်းတေး ကို ကာကွယ်မယ်ဆိုရင်၊အဆုံးထိတိုင်
ကာကွယ်နိုင်အောင် ကာကွယ်ပါ။ခွန်းတေး ကို ထိခိုက်စေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ကျွန်တော် က အလွတ်ပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ခွန်းတေး ကို ထိခိုက်စေမဲ့ သူက မင်းသားဖြစ်နေရင်တောင်မှပေါ့ "
မဟော်စျာန်၏ သတိပေးစကားကြောင့် အိမ်ရှေ့စံသည် နူတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကို တွန့်၍ ပြုံးသည်။
" ငါ ခွန်းတေးအလင်္ကာကို သူမရဲ့အုပ်ထိန်းသူဆီကနေပါ နူတ်နဲ့တောင်းလာခဲ့ပြီ၊နောက်ရက်မှာ
သူမအုပ်ထိန်းသူဆီသွားပြီး၊တရားဝင်တောင်းဆိုတော့မှာ "
" မဟုတ်မှ... ဦးဘောဂဆီမှာ ခွန်းတေး ကို တောင်းလာခဲ့တာလား "
" ဟုတ်တယ် "
" မင်းသား တောင်းဆိုတာကို ခွင့်ပြုတယ်လား "
" အင်း... နည်းနည်တော့ ခက်တယ်။ဒါပေမဲ့ အဆင်ပြေခဲ့ပါတယ် "
ဒီပ,စျာန့်ကိုပြောနေရင်းက သူမအဖေနှင့် ပြောခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးမိသွားသည်။
" ခွန်းတေးအလင်္ကာကို ကျွန်တော့် ကြင်ရာတော်အဖြစ် ဖြစ်ခွင့်ပေးပါ "
" မပေးနိုင်ပါဘူး မင်းသား "
ပြတ်သားစွာဖြင့် အဖြေတန်းပေးသည့် သူမအဖေကြောင့် ဒီပ,လွန်စွာ အံ့ဩသွားရသည်။မိန်းကလေးတိုင်း၏ မိဘတွေက သူ့ကို သမက်တေယ်ချင်နေကြတာ မဟုတ်လား။ သူမအဖေကတော့ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်လို့နေ၏။
" ဘာဖြစ်လို့ ငြင်းတာပါလဲ ဦးဘောဂ "
" သမီးကိုတောင်းတဲ့ လူက အိမ်ရှေ့စံမင်းသား ဖြစ်နေလို့ပါ "
" ကျွန်တော် ဖြစ်နေလို့တဲ့လား။အကြောင်းအရင်းက ဘာများလဲ "
" အိမ်ရှေ့စံကို အမတ်ချုပ်ကြီး က သမက်အဖြစ်ရွေးချယ်ထားတယ်လို့ ကြားသိထားပါတယ်။ဒီနိုင်ငံမှာ ဘုရင်ပြီးရင်၊အာဏာအရှိဆုံးက အမတ်ချုပ်ကြီးပါ။အဲ့လိုလူက ရည်ရွယ်ထားတဲ့ အရာကို ကျွန်တော့်လိုလူရဲ့ သမီးကကြားဝင်ရှုပ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားရင်၊အကျိုးဆက်က ဘာဖြစ်သွားနိုင်လဲဆိုတာ မင်းသား သိမှာပါ။မိဖုရားကြီးကလည်း အမတ်ချုပ်ကြီးရဲ့ ညီမပါ မင်းသား။စည်းမျဥ်း၊စည်းကမ်းတွေ တင်းကျပ်တဲ့ နေရာက လွတ်လပ်မူ့ကို သဘောကျတဲ့ ကျွန်တော့်သမီးအတွက် အဆင်မပြေပါဘူး မင်းသား "
" ကျွန်တော် က တေးကို ပျော်ရွှင်အောင် ထားပါ့မယ်။တေးအပေါ်ကိုလည်း ဘာအန္တရာယ်မှ မကျရောက်အောင်လို့ ကာကွယ်ပါ့မယ် "
" မင်းသားစကားကို ကျွန်တော်က ဘယ်လိုယုံကြည်ရမှာပါလဲ။ ကျွန်တော့်သမီးကို ဘယ်အတိုင်းတာထိ ကာကွယ်၊စောင့်ရှောက်ပေးမှာပါလဲ "
" ကျွန်တော့်အသက် ရှင်နေသရွေ့၍ တေးအပေါ်ကို ဘာအန္တရာယ်မှ မကျရောက်စေရပါဘူး။ကျွန်တော့်အသက်နဲ့တည်ပြီး၊ဦးဘောဂ ကို ကတိပေးပါတယ် "
" ကတိပေးတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်။သမီးနဲ့တွေ့တာက ရက်ပိုင်းပဲ ရှိပါသေးတယ်။အဲ့ရက်ပိုင်းအတွင်းလေးနဲ့ သမီးကို တောင်းရလောက်အောင်
မင်းသားနဲ့သမီးက ရင်းနှီးမူ့မရှိလောက်သေးဘူးလို့ ထင်မိပါတယ်။ကျွန်တော့်သမီးကို မင်းသားက ချစ်မြတ်နိုးလို့ တောင်းရမ်းတာလား။ဒါမှမဟုတ် အစားထိုးဖို့အတွက် လူမရှိလို့... တောင်းနေတာပါလား... "
" တေးနဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ တွေ့ဆုံမူက၊အချိန်တိုလေးပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ တေးက အရင်းနှီးဆုံးသူဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော့်အတွက် တေးကို လက်လွှတ်မခံနိုင်လောက်တဲ့အထိ လိုအပ်နေတယ်ဆိုတာကို...
တေး,ထွက်သွားတယ်ဆိုတာကို သိရတဲ့ အချိန်မှာရော၊စောနက စျာန့်ကို သူ့ခင်ပွန်းလောင်းပါလို့
လိမ်ညာပြီး မိတ်ဆက်ပေးနေချိန်မှာရော သေချာ သိလိုက်ရပါတယ်။တေးကို တစ်ယောက်ယောက် က ယူသွားမှာ၊ပိုင်ဆိုင်သွားမှာကို ကြောက်မိတဲ့ စိတ်က ကျွန်တော့်ကို ကြီးမားစွာ တုန်လှုပ်စေခဲ့တယ်။ဒါကြောင့်မို့ တေးကို တောင်းရမ်းရချင်ပါ။အခုလို လမ်းမှာတောင်းရမ်းတာက၊မဖြစ်သင့်မှန်းလည်း သိပါတယ်။ဦးဘောဂ ခွင့်ပြုတာနဲ့
ကျွန်တော့်မိဘတွေကို သေချာပြောပြီး၊တေးကို
တရားဝင် လာတောင်းရမ်းမှာပါ။ပြီးတော့ တေးကို ဘယ်သူမှ မထိခိုက်စေရပါဘူးဆိုတာကိုပါ
ကတိထပ်ပေးပါတယ် "
" မင်းသား က ဒီလောက်အထိ ပြောနေမှတော့
ကျွန်တော် က ခွင့်ပြုပေးရမှာပေါ့။တစ်ခုပဲ တောင်းဆိုပါရစေ။ဘယ်လို အခြေအနေမျိုးကို
ရောက်ရောက်၊ကျွန်တော့်သမီးလေးကို ထားသွားတာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။အဲ့လိုသာ လုပ်ခဲ့ရင်၊ကျွန်တော်က နန်းတော်ကိုရော၊မင်းသားကိုရော
ကြောက်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး "
" စိတ်ချပါ။တေးကိုဘယ်တော့မှ ကျွန်တော် က
မထားခဲ့ပါဘူး။အထိအခိုက်လည်း မခံပါဘူး။သေချာ စောင့်ရှောက်မှာပါ "
" မင်းသားရဲ့ ကတိစကားကို ကျွန်တော် အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်ပါရစေ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" မင်းသား ဘာတွေတွေးနေတာလဲ "
ဒီပ,အတွေးများနေစဥ် စျာန်က မေးလာတာပဲဖြစ်သည်။
" ငါလား... သူမအဖေနဲ့ပြောခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးနေမိတာပါ။ဒါနဲ့ မင်း မေးသမျှကို ငါက အကုန် အမှန်တိုင်း ဖြေပေးပြီးပြီ၊အခုတော့ ငါမေးတာကို မင်းက အမှန်တိုင်း ဖြေပေးရမယ် စျာန် "
" မေးပါ။ကျွန်တော် မင်းသား ကို မလိမ်ညာတမ်း
ဖြေပေးမှာပါ "
" မင်း စိတ်က ခွန်းတေးအလင်္ကာအပေါ်မှာ စီနီယာတစ်ယောက်ရဲ့ အဆင့်ထက်ပိုတယ်မလား
စျာန် "
စျာန် မျက်ဝန်းတွေကို ကြည့်ပြီး မေးလာတဲ့ မင်းသား၏ မေးခွန်းကို ဖြေဖို့ရာ... ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်သည်။အဲ့နောက်မှာတော့... မင်းသားမျက်နှာကို မဟုတ်ဘဲ... ကားလမ်းဘေး ခပ်ဝေးဝေးနေရာမှ ရေတွေဖွေးနေတဲ့ လယ်ကွင်းတွေဆီကို အကြည့်ပို့လိုက်ပြီး...
" မင်းသားနဲ့ ကျွန်တော်က ကလေးငယ်လေး အရွယ်မှာ ကစားဖော်၊ကစားဖက်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။
ကျွန်တော် UKကို သွားရတော့... ခြောက်နှစ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတယ်။အဲ့ကတည်းက မင်းသားနဲ့ တစ်နေမှ တစ်ခါလောက်ပဲ တွေ့ဖြစ်တော့တာ။ခွန်းတေးကတော့ ကျွန်တော် ငါးတန်းနှစ်မှာ၊UKက
ကျောင်းမှာ ကျောင်းစတက်တာ။အတန်းချင်းမတူပေမဲ့ ကျောင်းချင်းတူခဲ့တယ်။ကျွန်တော်အမေကျွန်တော်နေဖို့ ဝယ်ပေးခဲ့တဲ့ လုံးချင်းအိမ်ရာက အိမ်နဲ့ ခွန်းတေးနေတဲ့ အိမ်က မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ရှိတယ်။ကျောင်းသွား၊ကျောင်းပြန်တူသလို
နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ အပေါင်းအသင်း သိပ်မရှိတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် စစတွေ့ချင်မှာပဲ၊သွက်သွက်လက်လက်လေးရှိပြီး၊ချစ်စဖွယ်အပြုံးလေးတွေကို ပြုံးပြီး၊ကိုကိုလို့ ခေါ်ခဲ့တဲ့ ခွန်းတေး က အခင်မင်ရဆုံး လူသားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။
အတန်းကြီးလာတော့မှ စီနီယာလို့ ပြောင်းခေါ်ခဲ့တဲ့ ခွန်းတေး ကို ကျွန်တော့်ဆီလာတဲ့ အမေကလည်း အရမ်းချစ်တယ်။ခွန်းတေး ကျောင်းကပြန်လာတဲ့အခါ အမေက ကျွန်တော့်အနား မနေတော့ဘဲ ခွန်းတေးနဲ့ သွားနေတာများတယ်။အမေနဲ့ရော ကျွန်တော်နဲ့ပါ ခင်မင်တဲ့ ခွန်းတေးနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ခင်မင်မူ့က... ခင်မင်တာ ဆယ်စုနှစ်ချင်းတူပေမဲ့... မင်းသားနဲ့ ခင်မင်မူ့ထက် ပိုပြီးတော့ နက်ရှိုင်းပါတယ် "
အဟင်း သူမနဲ့ ခင်မင်မူ့က နက်ရှိူင်းတယ်တဲ့လား
မဟော်စျာန်!
" ခင်မင်မူ့က နက်ရှိူင်းတယ်ဆိုတာ ဘာကို ရည်ညွှန်းချင်တာလဲ စျာန် "
ဒီပ,စျာန် သူမအပေါ်မှာ ထားရှိတဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကို သိချင်တာမို့... ထပ်းမေးလိုက်သည်။
" ကျွန်တော် မင်းသားမေးတာကို အမှန်တိုင်း ဖြေပေးပါတယ်။ဒါပေမဲ့ တချို့အရာတွေကတော့...
ဒီတိုင်းလေး ကျော်သွားတာ အကောင်းဆုံးပါပဲ
မင်းသား "
မင်းက မင်းစိတ်ခံစားချက်ကို ဖုံးကွယ်ထားချင်တယ်ပေါ့ မဟော်စျာန်။အဟင်း... မင်းသဘောတိုင်း လိုက်လျောပေးရမှာပေါ့။ငါက သူမ ကို ပိုင်နေပြီဖြစ်တဲ့ လူမဟုတ်လား။
" ဒီတိုင်းလေး ကျော်သွားပေးရမယ်တဲ့လား။ကောင်းပြီလေ၊မင်း က ကျော်သွားနေစေချင်မှတော့ ငါက ကျော်သွားပေးရမှာပေါ့။ဒါပေမဲ့ ငါကလည်း မင်းကိုတစ်ခုတော့ ပြောရအုံးမယ်။ခွန်းတေးအလင်္ကာက ငါ့ကြင်ရာတော်၊ငါ့အပိုင် မိန်းကလေးဆိုတာတော့... မင်း မှတ်ထားရလိမ့်မယ် စျာန် "
" မကျော်သင့်တဲ့ စည်း၊မစားကောင်းတဲ့ အစားတွေရှိရာ အနားကို ရှောင်ဖယ်သွားတာက ကျွန်တော့် မူပါ။ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အထိအခိုက်မခံနိုင်အရာကို လာထိရင်တော့... ဒီတိုင်းနေမှာတော့ မဟုတ်ပါဘူး မင်းသား "
" မင်း အထိအခိုက် မခံနိုင်တဲ့ အရာကို ငါက သေချာ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှာပါ စျာန် "
" ကျွန်တော် မင်းသား ကို ယုံကြည့်နေပါ့မယ် "
" အင်း "
......
" ဟင်း... "
" ကြင်ရာတော်လေး အပြင်က ပြန်လာကတည်း က ပြတင်းပေါက်နား ထိုင်ပြီး၊သက်ပြင်းတွေပဲ ချနေတာ... စိတ်ညစ်စရာတစ်ခုခုများ ရှိလို့လား... "
" ဟီး... မရှိပါဘူး။ဒီတိုင်း ပျင်းနေလို့ပါ အစ်မယုယုရဲ့... "
တကယ်တော့ တေး နန်းတော်ကို ပြန်လာရလို့
အသက်ရှူရကျပ်တဲ့အထိ စိတ်မပျော်ဖြစ်နေတာပါ။
ထွက်ပြေးတုန်းက နန်းတော်ကို ဘယ်တော့မှ ပြန်မလာဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး၊ထွက်ပြေးခဲ့တာ။လိုက်ခေါ်တဲ့ အိမ်ရှေ့စံမင်းသား က လူကို စကားလုံးကြွယ်ကြွယ်တွေနဲ့ ပြောတော့... သနားစိတ်ဖြစ်မိတဲ့ တေးမှာ နန်းတော် ကို ပြန်လိုက်လာခဲ့မိသည်။
အခုကျတော့လည်း ပြန်လိုက်လာမိတာကိုပင်
နောင်တရချင်မိလာသည်။ဒါပေမဲ့လည်း မင်းသား သာ လက်ထပ်မယ့်သူကို အမြန်တွေ့ရင်ဖြင့် တေး,နန်းတော်ကနေ မြန်မြန် ပြန်နိုင်မည်။အခုချိန်မှာ တေး,လုပ်နိုင်တာက တစ်ခုပဲ ရှိသည်။
အဲ့ဒါက မင်းသား လက်ထပ်ချင်တဲ့ မိန်းကလေး ကို အမြန်ရှာတွေ့နိုင်ဖို့ကို ဆုတောင်းပေးဖို့သာ ရှိတော့သည်။
📱..........📱
တေး,ပြတင်းပေါက်နား ထိုင်ရင်း အတွေးများနေစဥ် ဘေးနားက ခုံပေါ်က ဖုန်းက မြည်လာတာပဲ
ဖြစ်သည်။တေး, မြည်နေတဲ့ ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်သည်။
" စီနီယာ ဖုန်းဆက်တာပါလား... "
လို့ ပြောရင်း... ဖုန်းကို ကိုင်လိုက်သည်။
" ဟယ်လို စီနီယာ "
" နန်းတော်မှာ အဆင်ပြေရဲ့လား ခွန်းတေး "
" အင်း... အဆင်ပြေပါတယ် "
" မင်း အဆင်မပြေတာ၊တစ်ခုခု စိတ်ညစ်စရာမျိုး
ရှိလာရင် ငါ့ကို ချက်ချင်း ပြောရမယ်နော် ခွန်းတေး "
" တေး ပြောပါ့မယ်။ စီနီယာရော အခု ဘယ်မှာလဲ
။အိမ်မှာလား... "
" အိမ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဆေးရုံမှာ "
" ဆေးရုံမှာ... စီနီယာ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား... "
" ငါ မဟုတ်ဘူး။အမေ နေမကောင်းလို့ ဆေးရုံတင်ထားရတယ် "
" တီတီ နေမကောင်းဘူးလား။တေး ကို ဘာလို့
အခုမှ ပြောရတာလဲ။တီတီ ဘယ်ဆေးရုံမှာတက်နေတာလဲ "
" အဘွားတော်မိဖုရားကြီးဖွင့်ထားတဲ့ 'တော်ဝင်နန်း' ဆေးရုံမှာပဲ "
" တေး မနက်ဖြန်ကျရင် တီတိီ့ဆီလာမယ် "
" အမေ က သိပ်မစိုးရိမ်ရဘူး။မင်း လာဖို့ အဆင် ပြေမှ လာ။အဆင်မပြေရင် ထွက်မလာခဲ့နဲ့ "
" တေး အဆင်ပြေတယ်။ဒါနဲ့ စီနီယာ က UKကို ဘယ်တော့ ပြန်မှာလဲ။စီနီယာ အလုပ်ကနေ ခွင့်ယူလာတာလား... "
" အလုပ်ကနေ ထွက်လိုက်ပြီ၊အမေ့ကို တစ်ယောက်တည်း မထားနိုင်တော့လို့... ပြီးတော့
အမေ့ရဲ့ ကုမ္ပဏီကိုလည်း ဦးစီးမယ့်လူက ငါကလွဲပြီး တခြားလူ မရှိဘူး "
" ဟင် အလုပ်ထွက်လိုက်တာလား။ဒါဆို...
စီနီယာရဲ့ ပရော်ဖက်ဆာတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တဲ့ အိပ်မက်ကရော... လက်လွှတ်လိုက်တော့မှာလား... "
တေး,မေးခွန်းကြောင့် စီနီယာဘက်က ခဏ တိတ်ဆိတ်သွားသည်။အဲ့ဒီနောက် သက်ပြင်းချသံနဲ့အတူ...
" ငါ့မှာ အမေပဲရှိတာ။အမေ့ထက် ငါ့အိပ်မက်က
အရေးမကြီးဘူး။အမေနဲ့ ငါ့အိပ်မက်ကြားမှာ ငါ့အမေကို ရွေးချယ်လိုက်လို့... ငါ့မှာ နောင်တဆိုတာ မရှိဘူး။အဲ့ဒါကြောင့် မင်းလည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်မနေပါနဲ့ "
" စီနီယာ အဆင်ပြေရဲ့လား... "
" အင်း... ငါ အဆင်ပြေပါတယ် "
ငါ ပထမဆုံး သဘောကျမိတဲ့ မိန်းကလေး မင်းကို ချစ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောခွင့် မရှိတော့တာကလွဲရင်ပေါ့။
" မင်းမနေချင်တဲ့ နေရာမှာ ဘာလို့ ထပ်နေနေတာလဲ ခွန်းတေး "
" တေး မင်းသားကို သူမချစ်တဲ့သူနဲ့ မယူရစေချင်လို့ပါ။မင်းသားက ကြင်နာပြီး၊သဘောထားပြည့်ဝတဲ့ သူတစ်ယောက်ပါ။အာ့ကြောင့် မင်းသား ကို
သူချစ်တဲ့ မိန်းကလေးနဲ့ပဲ ဖူးစာဆုံစေချင်တယ်။အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ တေး က မင်းသား ကို ကူညီနေတာပါ "
" မင်း အိပ်မက်စိတ်ကူးထဲက သတို့သားလောင်းပုံရိပ်မျိုးလဲ ခွန်းတေး "
" အင်း... ဥပမာပေးရရင် အိမ်ရှေ့စံလိုမျိုး လူကို
တေး သဘောကျတယ် "
မင်း စိတ်ကူးထဲက လူကတောင် မင်းနေတဲ့ အရင်းနှီးဆုံးဖြစ်တဲ့ ကိုယ်မဟုတ်ဘဲ... အိမ်ရှေ့စံတဲ့လား။
" ဒါဆိုရင် တေး ဖုန်းချတော့မယ် "
" ခ ခဏ ခဏလေး... ခွန်းတေး "
" ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ စိီနီယာ "
" ငါ့ကို မင်း ငယ်ငယ်က ခေါ်သလိုမျိုး တစ်ခါလောက် ခေါ်ပေးလို့ရမလား... "
" အင်း ရတာပေါ့ ကိုကိုရဲ့... ဟီး "
သူမ က ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ကိုယ့်ကို ကိုကိုလို့ခေါ်ပြီး ရယ်သလို... စျာန်ကိုယ်တိုင်လည်း နှစ်ခြိုက်စွာနဲ့ ပြုံးမိပါ၏။မျက်ဝန်းတွေကတော့
ပြုံးမိတဲ့ နူတ်ခမ်းပါးတို့နဲ့ ကွဲပြားနေ၏။
" Happy birthday ပါ ကိုကို့ရဲ့ ခွန်းတေးလေး။မင်း မွေးနေ့က အမေဆေးရုံတက်ရတဲ့ နေ့ဖြစ်လို့
မပြောဖြစ်လိုက်တာ။အဲ့ဒါကြောင့် အခုမှ ပြောရတာ။စိတ်မဆိုးဘူးမလား... "
" ဟင့်အင်း.. မဆိုးပါဘူး "
" ဒါဆို ဒါပဲလေ "
" အင်း မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်နော် ကိုကို "
သူမဆီက ကိုကို လို့ ထပ်ခေါ်သံလေးကြောင့်
စျာန့်နူတ်ခမ်းတွေက ထပ်ပြီးတော့... ပြုံးမိပြန်၏။ရင်ဘက်ထဲကတော့ နာကျင်လျက်ပေါ့။
သူမ ကိုယ့်လက်ကိုဆွဲပြီး၊အိမ်ရှေ့စံရှေ့မှာ...
" တေးရဲ့ ခင်ပွန်းလောင်း ပါ စီနီယာ က... "
ဟု ဟန်ဆောင်မိတ်ဆက်ပေးစဥ်က ကိုယ့်နှလုံးသားလေးက လှိုက်လို့ခုန်ပြီး ပျော်ခဲ့ရတဲ့
အခိုက်အတန့်လေးပေါ့။အခုတော့ သူမ၏ ဟန်ဆောင်မိတ်ဆက်စကားလေးက ကိုယ့်အတွက် နှစ်သိမ့်မူ့လေး ဖြစ်လို့နေ၏။
သူမ မွေးနေ့မှာ ပေးဖို့လုပ်ထားတဲ့ အရာလေးကို အခုတော့ မပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တော့သည်။
ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့်ပဲ သူမနဲ့တွေ့တဲ့အခါ ပေးဖို့ဆိုပြီး၊ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှာ ထည့်ယူလာမိတဲ့ အရာလေးကိုလည်း ပိုင်ရှင်လက်ထဲ ပြန်ပေးဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
စျာန် ဖုန်းရပ်ပြောနေတဲ့ ဝန်ရံတာဘက်ကနေ
အမေရှိနေတဲ့ အထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
" အမေ "
" ဘာလဲ... သား "
" ဒါလေး အမေပဲ ပြန်ယူထားလိုက်ပါ "
" တေးလေးကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းဖို့ အမေ သားကို ပေးထားတာလေ။ဘာလို့ အမေ့ကို ပြန်ပေးနေရတာလဲ သား... "
ဒေါ်နန်းပန်းဆမ်းမှာ ချွေးမလောင်းလေးအတွက်
ဘိုးဘွားတွေလက်ထပ်ကတည်းက လက်တင့်ကမ်းအမွေပစ္စည်း ရတနာလေးဖြစ်တဲ့ မိုးရေစက်ပုံစံ ပတ္တပြားလေးကို ဘေးကနေ စိန်ကွပ်ထားတဲ့
လက်စွပ်လေးကို ပြန်ပေးလာတာမို့... အံ့ဩသွားရသည်။
" ကျွန်တော် အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လို့ပါ အမေ "
" ဘာ... အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူး။သား မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ။တေးလေးနဲ့ စကားများလို့လား "
" ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းက ခွန်းတေးနဲ့စကားများဘူးလို့လဲ အမေ "
" ဒါဆို ဘာလို့လဲ... သား တေးလေးကို သဘောကျနေတာ အမေအသိပဲလေ။တေးလေးက အသက်ငယ်သေးလို့... အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ရင် ဖွင့်ပြောမယ်။ကျောင်းပြီးရင် လက်ထပ်ခွင့်တောင်းမယ်ဆိုပြီး၊သားကိုယ်တိုင်ပဲ အစီစဥ်တွေ ချထားခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။အခုကျမှ ဘာလို့လဲ သား... "
" ဘာလို့လဲ မမေးဘဲနဲ့... ကျွန်တော် ဖြစ်ချင်တဲ့ အတိုင်းလေးပဲ လိုက်လျောပေးပါ အမေ "
" သား... "
" ကျွန်တော် အနှောင်အဖွဲ့တွေ မလိုချင်တော့လို့ပါ
။ဒီတိုင်း အမေနဲ့ကျွန်တော် နှစ်ယောက်တည်းဘဝက ကျွန်တော့်အတွက် ပြည့်စုံနေပါပြီ အမေ "
သားရဲ့စကားတွေရဲ့ တစ်ဝက်က အလိမ်အညာတွေပါနေတယ်ဆိုတာကို သားမျက်ဝန်းတွေထဲကနေတွေ့ရသည်။
" သား... "
" တခြားမတွေးပါနဲ့။ဒီတိုင်းလေး ကျွန်တော်ပြောတာကိုပဲ ယုံပေးပါ။ အမေက ကျွန်တော် အချစ်ရဆုံးပါပဲ အမေ "
" သားရယ်... "
ဒေါ်နန်းပန်းဆမ်းမှာ သူ့ကိုပွေ့ဖက်၍ ပြောလာတဲ့ သားရဲ့အပြုံးတွေက ညိုးနွမ်းနေတာကို မြင်ရတော့ ရင်ထဲမချိဖြစ်ရ၏။
ပြေးကြည့်မှ ဒီသားနဲ့ ဒီအမေသာရှိတဲ့ ဘဝမို့...
သားကို အမြဲ ပျော်နေစေချင်တာက မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒပါ။အခုတော့ သားကို ပျော်စေမဲ့အရာလေးက သားကို မပျော်အောင် လုပ်နေသ ည်မို့... စိတ်မကောင်းဖြစ်နေရ၏။
ရင်ခွင်ထဲက သားရဲ့ ကျောပြင်လေးကို ဖွဖွလေးပုတ်ပေးရင်း... သားအတွက် အဆင်ပြေစေဖို့...
ဆုတောင်းပေးနေမိသည်။
တစ်ဖက်က ပထမဦးစားပေးခင်မင်ရသူ၊တစ်ဖက်ကလည်း အချစ်ဆုံးရသူ ထိုနှစ်ဦးကြားကို ကိုယ်က ဝင်လိုက်ရင်ဖြင့်... မလှမပတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေကို
ပုံဖော်လိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာ အသေချာပင်။
အခုအချိန်မှာ နောက်ဆုတ်ပေးနေတယ်ဆိုတာကလည်း၊သူမသာ အိမ်ရှေ့စံကို မချစ်လို့... အိမ်ရှေ့စံအနားကနေ ထွက်လာဖြင့်... ကိုယ့်အတွက် မျှော်လင့်ချက် ရှိနေသေးသည် မဟုတ်လား။
မျှော်လင့်ချက်ဆိုတာကြီးကို ထားနေတာမျိုးတော့ မဟုတ်ပေမဲ့... မျှော်လင့်နေတယ်ဆိုရုံလေးပါပဲ။
..................
" မင်းသား ရက်ပိုင်းလောက်တော့ ကျောက ဒဏ်ရာကို ရေမစိုအောင် နေပါ။ပြီးတော့ ဆေးကိုလည်း အချိန်မှန် ထည့်မှဖြစ်ပါမယ်။ဒီနေ့လို ဆေးကို ထည့်ရမယ့် အချိန်မှာ မထည့်ဖြစ်ရင် ဒဏ်ရာက အမြန်ပျောက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး "
" အင်း "
" ဟင့် "
" ဟင်... တေး ရောက်နေတာလား။ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ။သမားတော် လတ်စသက်ပြီး လိုက်တော့ "
" ဟုတ်ကဲ့ မင်းသား "
ကျောကဒဏ်ရာကို သမားတော်နဲ့ အိပ်ဆောင်ထဲမှာ ဆေးထည့်နေစဥ် နောက်ဘက်မှ ရှိုက်သံသဲ့သဲ့လေးကြောင့်... ဆေးထည့်နေတာ မပြီးတတ်သေးပေမဲ့ သမားတော်အား ပြန်စေလိုက်သည်။
သမားတော်သွားတာနဲ့ အိပ်ဆောင်ခန်းဝမှာ ရပ်နေတဲ့ သူမအနားကို ဆေးထည့်လို့ ချွတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီကို ကောက်စွပ်ရင်း လျှောက်သွားလိုက်သည်။စိတ်ကလည်း ငိုနေတဲ့ သူမကြောင့် ပူလောင်နေ၏။
အနားရောက်တာနဲ့ မျက်ရည်ကြည်လေးတွေနဲ့
ရှိုက်နေတဲ့ သူမ၏ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ...
" ဘာဖြစ်လို့ ငိုလာတာလဲ။မင်းကို ဘယ်သူက ဘာပြောလိုက်လို့လဲ။ကိုယ့်ကို ပြော။ကိုယ် အခု
မင်း ကို ငိုစေတဲ့ သူကို သွားအပြစ်ပေးမယ် "
" ဟင့် တ တကယ် အပြစ်ပေး ပေးမှာလား... "
" တကယ်ပေါ့။ကိုယ်က မင်းကို ညာပါ့မလား။ပြောပါ။မင်းကို ဘယ်သူက ငိုစေခဲ့တာလဲ တေး "
လို့ မေးလိုက်တဲ့ အခါမှာ ပြန်ဖြေလာတဲ့ သူမစကားကြောင့်... ကိုယ့်မှာ မျက်လုံးအစုံက ပြူးကျယ်သွားရ၏။စိတ်ထဲကနေလည်း ဗုဒ္ဓေါလို့ပင်
တလိုက်မိသည့်အထိပင်။သူမပြောတာက...
" တေးကို ငိုစေတဲ့ သူက မင်းသား " ပါတဲ့လေ။
#ကိုးအမရာမောင်
ဂရုထဲ Share သွားပေးပါနော်။
နတ္ေရးတဲ့ ေ႐ႊဖူးစာ
or ေ႐ႊမင္းသားရဲ႕ ၾကင္ရာေတာ္
အခန္း (၁၇)
.
ညေနေျခာက္နာရီအခ်ိန္ခန့္၌...
ဂါမဏီၿမိဳ႕၏ ၿမိဳ႕ျပင္ ကားလမ္းေဘးတစ္ေနရာ
အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးႏွင့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးတို႔
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၍ ရပ္ထားေလသည္။
ရပ္ထားတဲ့ ကားေဘးမွာ အနက္ေရာင္ေဘာင္ဘီနဲ႕
ရွပ္ေတြကို ဆင္တူသဖြယ္ ဝတ္ထားသလို ဝတ္ထားတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနၾကသည္။ထိုလူႏွစ္ေယာက္သည္ကာ....
" မင္းသား ခြန္းေတး ကို အနားမွာ ထပ္ေခၚထားတာ ဘယ္ေလာက္အထိ ကာကြယ္ေပးနိုင္လို႔လဲ "
" မင္း UKကို ေက်ာင္းသြားတက္ကတည္းက ငါတို႔ ေဝးသြားခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုၾကာခဲ့တယ္။အခု ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ေျပာတဲ့စကားက... ငါ့တို႔ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘဲ... တျခားသူရဲ႕ အေၾကာင္းတဲ့လား။မင္းက အရင္က ငါ့ရဲ႕ကစားေဖာ္၊ကစားဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား စ်ာန္ "
" စကားနာထိုးၿပီး၊စကားလမ္းေၾကာင္း လႊဲမပစ္လိုက္ပါနဲ႕ မင္းသား "
" အဟင္း မင္း က ေတာ္ေတာ္ေလး သိခ်င္ေနမွေတာ့ ေျပာရမွာေပါ့။သူဆံခ်ည္မွ်င္တစ္ပင္ကိုေတာင္ အထိမခံတဲ့အထိ ကာကြယ္ေပးမွာ။ေနာက္ထပ္ေရာ ဘာသိခ်င္ေသးလဲ "
" မင္းသား ကာကြယ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာကာကြယ္ေပးပါ။ကြၽန္ေတာ့္အေဖနဲ႕ အေဒၚအေၾကာင္းကို မင္းသားလည္း သိိမွာပါ။ၿပီးေတာ့ ခြန္းေတး ကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဟန္ေဆာင္ၾကင္ရာေတာ္လုပ္ခိုင္းမွာလဲ "
" ဘယ္သူက ေျပာလဲ ေတး က ဟန္ေဆာင္ၾကင္ရာေတာ္ လို႔! "
" ခြန္းေတး ကိုယ္တိုင္ ေျပာတဲ့ စကား...! မဟုတ္မွ မင္းသား! "
စ်ာန္ စကားေျပာေနရင္းက အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေတြးမိတာေၾကာင့္... မင္းသား ကို မယုံၾကည္နိုင္စြာနဲ႕ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
" အဟင္း မင္း ထင္ေနတာ ဟုတ္တယ္။ အစကေတာ့ ခြန္းေတးအလကၤာ က ငါ့အတြက္ ဟန္ေဆာင္ၾကင္ရာေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ။ဒါမဲ့ အခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး "
" ဘာလို႔လဲ... ဘာလို႔ ဟန္ေဆာင္ၾကင္ရာေတာ္ မဟုတ္ေတာ့တာလဲ "
အထိတ္တလန့္ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ေမးလာတဲ့ စ်ာန္ေၾကာင့္... အိမ္ေရွ႕စံ၏ မ်က္ဝန္းေတြက သူငယ္ခ်င္း မေဟာ္စ်ာန္၏ မ်က္ဝန္းေတြကို ေသခ်ာအကဲခတ္ေန၏။အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အိမ္ေရွ႕စံသည္ ေလးနက္ေသာ မ်က္ဝန္းေတြျဖင့္
သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ကာ...
" ခြန္းေတးအလၤကာ ကို ငါ့ရဲ႕ေဘးမွာ ဟန္ေဆာင္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ ဆက္မထားနိုင္ေတာ့လို႔ "
" ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ ညီမနဲ႕ မင္းသားကို ထိမ္းျမားေပးဖို႔ လုပ္ေနတာကိုေရာ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ။ၾကားထဲက မင္းသားေၾကာင့္နဲ႕ ခြန္းေတး ကို ထိခိုက္လာနိုင္တယ္။အဲ့ဒါကိုေရာ ႀကိဳေတြးထားပါရဲ႕လား မင္းသား "
" ခြန္းေတးအလကၤာကို ငါ့အနားမွာ ထားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ကတည္းက သူမအတြက္ ျဖစ္လာနိုင္တဲ့
အက်ိဳးဆက္ အားလုံးကို ႀကိဳေတြးထားၿပီးသားပါ။ခြန္းေတးအလကၤာအတြက္ မင္း စိတ္မပူလဲ
ရတယ္ "
" မင္းသား ႀကိဳေတြးထားရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ဒါေပမဲ့
တစ္ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မင္းသားကိုေျပာရပါမယ္
။ခြန္းေတး ကို ကာကြယ္မယ္ဆိုရင္၊အဆုံးထိတိုင္
ကာကြယ္နိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ပါ။ခြန္းေတး ကို ထိခိုက္ေစမဲ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ကြၽန္ေတာ္ က အလြတ္ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ခြန္းေတး ကို ထိခိုက္ေစမဲ့ သူက မင္းသားျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွေပါ့ "
မေဟာ္စ်ာန္၏ သတိေပးစကားေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕စံသည္ ႏူတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကို တြန့္၍ ၿပဳံးသည္။
" ငါ ခြန္းေတးအလကၤာကို သူမရဲ႕အုပ္ထိန္းသူဆီကေနပါ ႏူတ္နဲ႕ေတာင္းလာခဲ့ၿပီ၊ေနာက္ရက္မွာ
သူမအုပ္ထိန္းသူဆီသြားၿပီး၊တရားဝင္ေတာင္းဆိုေတာ့မွာ "
" မဟုတ္မွ... ဦးေဘာဂဆီမွာ ခြန္းေတး ကို ေတာင္းလာခဲ့တာလား "
" ဟုတ္တယ္ "
" မင္းသား ေတာင္းဆိုတာကို ခြင့္ျပဳတယ္လား "
" အင္း... နည္းနည္ေတာ့ ခက္တယ္။ဒါေပမဲ့ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္ "
ဒီပ,စ်ာန့္ကိုေျပာေနရင္းက သူမအေဖႏွင့္ ေျပာခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးမိသြားသည္။
" ခြန္းေတးအလကၤာကို ကြၽန္ေတာ့္ ၾကင္ရာေတာ္အျဖစ္ ျဖစ္ခြင့္ေပးပါ "
" မေပးနိုင္ပါဘူး မင္းသား "
ျပတ္သားစြာျဖင့္ အေျဖတန္းေပးသည့္ သူမအေဖေၾကာင့္ ဒီပ,လြန္စြာ အံ့ဩသြားရသည္။မိန္းကေလးတိုင္း၏ မိဘေတြက သူ႕ကို သမက္ေတယ္ခ်င္ေနၾကတာ မဟုတ္လား။ သူမအေဖကေတာ့ ဆန့္က်င္ဘက္ ျဖစ္လို႔ေန၏။
" ဘာျဖစ္လို႔ ျငင္းတာပါလဲ ဦးေဘာဂ "
" သမီးကိုေတာင္းတဲ့ လူက အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား ျဖစ္ေနလို႔ပါ "
" ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ေနလို႔တဲ့လား။အေၾကာင္းအရင္းက ဘာမ်ားလဲ "
" အိမ္ေရွ႕စံကို အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး က သမက္အျဖစ္ေ႐ြးခ်ယ္ထားတယ္လို႔ ၾကားသိထားပါတယ္။ဒီနိုင္ငံမွာ ဘုရင္ၿပီးရင္၊အာဏာအရွိဆုံးက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးပါ။အဲ့လိုလူက ရည္႐ြယ္ထားတဲ့ အရာကို ကြၽန္ေတာ့္လိုလူရဲ႕ သမီးကၾကားဝင္ရႈပ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားရင္၊အက်ိဳးဆက္က ဘာျဖစ္သြားနိုင္လဲဆိုတာ မင္းသား သိမွာပါ။မိဖုရားႀကီးကလည္း အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ညီမပါ မင္းသား။စည္းမ်ဥ္း၊စည္းကမ္းေတြ တင္းက်ပ္တဲ့ ေနရာက လြတ္လပ္မူ႕ကို သေဘာက်တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သမီးအတြက္ အဆင္မေျပပါဘူး မင္းသား "
" ကြၽန္ေတာ္ က ေတးကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ ထားပါ့မယ္။ေတးအေပၚကိုလည္း ဘာအႏၲရာယ္မွ မက်ေရာက္ေအာင္လို႔ ကာကြယ္ပါ့မယ္ "
" မင္းသားစကားကို ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုယုံၾကည္ရမွာပါလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္သမီးကို ဘယ္အတိုင္းတာထိ ကာကြယ္၊ေစာင့္ေရွာက္ေပးမွာပါလဲ "
" ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ရွင္ေနသေ႐ြ႕၍ ေတးအေပၚကို ဘာအႏၲရာယ္မွ မက်ေရာက္ေစရပါဘူး။ကြၽန္ေတာ့္အသက္နဲ႕တည္ၿပီး၊ဦးေဘာဂ ကို ကတိေပးပါတယ္ "
" ကတိေပးတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။သမီးနဲ႕ေတြ႕တာက ရက္ပိုင္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။အဲ့ရက္ပိုင္းအတြင္းေလးနဲ႕ သမီးကို ေတာင္းရေလာက္ေအာင္
မင္းသားနဲ႕သမီးက ရင္းႏွီးမူ႕မရွိေလာက္ေသးဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္သမီးကို မင္းသားက ခ်စ္ျမတ္နိုးလို႔ ေတာင္းရမ္းတာလား။ဒါမွမဟုတ္ အစားထိုးဖို႔အတြက္ လူမရွိလို႔... ေတာင္းေနတာပါလား... "
" ေတးနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတြ႕ဆုံမူက၊အခ်ိန္တိုေလးေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ ေတးက အရင္းႏွီးဆုံးသူျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတးကို လက္လႊတ္မခံနိုင္ေလာက္တဲ့အထိ လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာကို...
ေတး,ထြက္သြားတယ္ဆိုတာကို သိရတဲ့ အခ်ိန္မွာေရာ၊ေစာနက စ်ာန့္ကို သူ႕ခင္ပြန္းေလာင္းပါလို႔
လိမ္ညာၿပီး မိတ္ဆက္ေပးေနခ်ိန္မွာေရာ ေသခ်ာ သိလိုက္ရပါတယ္။ေတးကို တစ္ေယာက္ေယာက္ က ယူသြားမွာ၊ပိုင္ဆိုင္သြားမွာကို ေၾကာက္မိတဲ့ စိတ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကီးမားစြာ တုန္လႈပ္ေစခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔ ေတးကို ေတာင္းရမ္းရခ်င္ပါ။အခုလို လမ္းမွာေတာင္းရမ္းတာက၊မျဖစ္သင့္မွန္းလည္း သိပါတယ္။ဦးေဘာဂ ခြင့္ျပဳတာနဲ႕
ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြကို ေသခ်ာေျပာၿပီး၊ေတးကို
တရားဝင္ လာေတာင္းရမ္းမွာပါ။ၿပီးေတာ့ ေတးကို ဘယ္သူမွ မထိခိုက္ေစရပါဘူးဆိုတာကိုပါ
ကတိထပ္ေပးပါတယ္ "
" မင္းသား က ဒီေလာက္အထိ ေျပာေနမွေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ က ခြင့္ျပဳေပးရမွာေပါ့။တစ္ခုပဲ ေတာင္းဆိုပါရေစ။ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးကို
ေရာက္ေရာက္၊ကြၽန္ေတာ့္သမီးေလးကို ထားသြားတာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႕။အဲ့လိုသာ လုပ္ခဲ့ရင္၊ကြၽန္ေတာ္က နန္းေတာ္ကိုေရာ၊မင္းသားကိုေရာ
ေၾကာက္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး "
" စိတ္ခ်ပါ။ေတးကိုဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္ က
မထားခဲ့ပါဘူး။အထိအခိုက္လည္း မခံပါဘူး။ေသခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ "
" မင္းသားရဲ႕ ကတိစကားကို ကြၽန္ေတာ္ အႂကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္ပါရေစ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" မင္းသား ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
ဒီပ,အေတြးမ်ားေနစဥ္ စ်ာန္က ေမးလာတာပဲျဖစ္သည္။
" ငါလား... သူမအေဖနဲ႕ေျပာခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးေနမိတာပါ။ဒါနဲ႕ မင္း ေမးသမွ်ကို ငါက အကုန္ အမွန္တိုင္း ေျဖေပးၿပီးၿပီ၊အခုေတာ့ ငါေမးတာကို မင္းက အမွန္တိုင္း ေျဖေပးရမယ္ စ်ာန္ "
" ေမးပါ။ကြၽန္ေတာ္ မင္းသား ကို မလိမ္ညာတမ္း
ေျဖေပးမွာပါ "
" မင္း စိတ္က ခြန္းေတးအလကၤာအေပၚမွာ စီနီယာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆင့္ထက္ပိုတယ္မလား
စ်ာန္ "
စ်ာန္ မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေမးလာတဲ့ မင္းသား၏ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႔ရာ... ပင့္သက္ရွိုက္လိုက္သည္။အဲ့ေနာက္မွာေတာ့... မင္းသားမ်က္ႏွာကို မဟုတ္ဘဲ... ကားလမ္းေဘး ခပ္ေဝးေဝးေနရာမွ ေရေတြေဖြးေနတဲ့ လယ္ကြင္းေတြဆီကို အၾကည့္ပို႔လိုက္ၿပီး...
" မင္းသားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ကေလးငယ္ေလး အ႐ြယ္မွာ ကစားေဖာ္၊ကစားဖက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ UKကို သြားရေတာ့... ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲ ရွိေသးတယ္။အဲ့ကတည္းက မင္းသားနဲ႕ တစ္ေနမွ တစ္ခါေလာက္ပဲ ေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တာ။ခြန္းေတးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ငါးတန္းႏွစ္မွာ၊UKက
ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းစတက္တာ။အတန္းခ်င္းမတူေပမဲ့ ေက်ာင္းခ်င္းတူခဲ့တယ္။ကြၽန္ေတာ္အေမကြၽန္ေတာ္ေနဖို႔ ဝယ္ေပးခဲ့တဲ့ လုံးခ်င္းအိမ္ရာက အိမ္နဲ႕ ခြန္းေတးေနတဲ့ အိမ္က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရွိတယ္။ေက်ာင္းသြား၊ေက်ာင္းျပန္တူသလို
နိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အေပါင္းအသင္း သိပ္မရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စစေတြ႕ခ်င္မွာပဲ၊သြက္သြက္လက္လက္ေလးရွိၿပီး၊ခ်စ္စဖြယ္အၿပဳံးေလးေတြကို ၿပဳံးၿပီး၊ကိုကိုလို႔ ေခၚခဲ့တဲ့ ခြန္းေတး က အခင္မင္ရဆုံး လူသားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
အတန္းႀကီးလာေတာ့မွ စီနီယာလို႔ ေျပာင္းေခၚခဲ့တဲ့ ခြန္းေတး ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတဲ့ အေမကလည္း အရမ္းခ်စ္တယ္။ခြန္းေတး ေက်ာင္းကျပန္လာတဲ့အခါ အေမက ကြၽန္ေတာ့္အနား မေနေတာ့ဘဲ ခြန္းေတးနဲ႕ သြားေနတာမ်ားတယ္။အေမနဲ႕ေရာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ပါ ခင္မင္တဲ့ ခြန္းေတးနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ခင္မင္မူ႕က... ခင္မင္တာ ဆယ္စုႏွစ္ခ်င္းတူေပမဲ့... မင္းသားနဲ႕ ခင္မင္မူ႕ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ နက္ရွိုင္းပါတယ္ "
အဟင္း သူမနဲ႕ ခင္မင္မူ႕က နက္ရွိူင္းတယ္တဲ့လား
မေဟာ္စ်ာန္!
" ခင္မင္မူ႕က နက္ရွိူင္းတယ္ဆိုတာ ဘာကို ရည္ၫႊန္းခ်င္တာလဲ စ်ာန္ "
ဒီပ,စ်ာန္ သူမအေပၚမွာ ထားရွိတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ကို သိခ်င္တာမို႔... ထပ္းေမးလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ မင္းသားေမးတာကို အမွန္တိုင္း ေျဖေပးပါတယ္။ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕အရာေတြကေတာ့...
ဒီတိုင္းေလး ေက်ာ္သြားတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ
မင္းသား "
မင္းက မင္းစိတ္ခံစားခ်က္ကို ဖုံးကြယ္ထားခ်င္တယ္ေပါ့ မေဟာ္စ်ာန္။အဟင္း... မင္းသေဘာတိုင္း လိုက္ေလ်ာေပးရမွာေပါ့။ငါက သူမ ကို ပိုင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ လူမဟုတ္လား။
" ဒီတိုင္းေလး ေက်ာ္သြားေပးရမယ္တဲ့လား။ေကာင္းၿပီေလ၊မင္း က ေက်ာ္သြားေနေစခ်င္မွေတာ့ ငါက ေက်ာ္သြားေပးရမွာေပါ့။ဒါေပမဲ့ ငါကလည္း မင္းကိုတစ္ခုေတာ့ ေျပာရအုံးမယ္။ခြန္းေတးအလကၤာက ငါ့ၾကင္ရာေတာ္၊ငါ့အပိုင္ မိန္းကေလးဆိုတာေတာ့... မင္း မွတ္ထားရလိမ့္မယ္ စ်ာန္ "
" မေက်ာ္သင့္တဲ့ စည္း၊မစားေကာင္းတဲ့ အစားေတြရွိရာ အနားကို ေရွာင္ဖယ္သြားတာက ကြၽန္ေတာ့္ မူပါ။ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အထိအခိုက္မခံနိုင္အရာကို လာထိရင္ေတာ့... ဒီတိုင္းေနမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး မင္းသား "
" မင္း အထိအခိုက္ မခံနိုင္တဲ့ အရာကို ငါက ေသခ်ာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ စ်ာန္ "
" ကြၽန္ေတာ္ မင္းသား ကို ယုံၾကည့္ေနပါ့မယ္ "
" အင္း "
......
" ဟင္း... "
" ၾကင္ရာေတာ္ေလး အျပင္က ျပန္လာကတည္း က ျပတင္းေပါက္နား ထိုင္ၿပီး၊သက္ျပင္းေတြပဲ ခ်ေနတာ... စိတ္ညစ္စရာတစ္ခုခုမ်ား ရွိလို႔လား... "
" ဟီး... မရွိပါဘူး။ဒီတိုင္း ပ်င္းေနလို႔ပါ အစ္မယုယုရဲ႕... "
တကယ္ေတာ့ ေတး နန္းေတာ္ကို ျပန္လာရလို႔
အသက္ရႉရက်ပ္တဲ့အထိ စိတ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေနတာပါ။
ထြက္ေျပးတုန္းက နန္းေတာ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး၊ထြက္ေျပးခဲ့တာ။လိုက္ေခၚတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား က လူကို စကားလုံးႂကြယ္ႂကြယ္ေတြနဲ႕ ေျပာေတာ့... သနားစိတ္ျဖစ္မိတဲ့ ေတးမွာ နန္းေတာ္ ကို ျပန္လိုက္လာခဲ့မိသည္။
အခုက်ေတာ့လည္း ျပန္လိုက္လာမိတာကိုပင္
ေနာင္တရခ်င္မိလာသည္။ဒါေပမဲ့လည္း မင္းသား သာ လက္ထပ္မယ့္သူကို အျမန္ေတြ႕ရင္ျဖင့္ ေတး,နန္းေတာ္ကေန ျမန္ျမန္ ျပန္နိုင္မည္။အခုခ်ိန္မွာ ေတး,လုပ္နိုင္တာက တစ္ခုပဲ ရွိသည္။
အဲ့ဒါက မင္းသား လက္ထပ္ခ်င္တဲ့ မိန္းကေလး ကို အျမန္ရွာေတြ႕နိုင္ဖို႔ကို ဆုေတာင္းေပးဖို႔သာ ရွိေတာ့သည္။
📱..........📱
ေတး,ျပတင္းေပါက္နား ထိုင္ရင္း အေတြးမ်ားေနစဥ္ ေဘးနားက ခုံေပၚက ဖုန္းက ျမည္လာတာပဲ
ျဖစ္သည္။ေတး, ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္သည္။
" စီနီယာ ဖုန္းဆက္တာပါလား... "
လို႔ ေျပာရင္း... ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္။
" ဟယ္လို စီနီယာ "
" နန္းေတာ္မွာ အဆင္ေျပရဲ႕လား ခြန္းေတး "
" အင္း... အဆင္ေျပပါတယ္ "
" မင္း အဆင္မေျပတာ၊တစ္ခုခု စိတ္ညစ္စရာမ်ိဳး
ရွိလာရင္ ငါ့ကို ခ်က္ခ်င္း ေျပာရမယ္ေနာ္ ခြန္းေတး "
" ေတး ေျပာပါ့မယ္။ စီနီယာေရာ အခု ဘယ္မွာလဲ
။အိမ္မွာလား... "
" အိမ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေဆး႐ုံမွာ "
" ေဆး႐ုံမွာ... စီနီယာ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား... "
" ငါ မဟုတ္ဘူး။အေမ ေနမေကာင္းလို႔ ေဆး႐ုံတင္ထားရတယ္ "
" တီတီ ေနမေကာင္းဘူးလား။ေတး ကို ဘာလို႔
အခုမွ ေျပာရတာလဲ။တီတီ ဘယ္ေဆး႐ုံမွာတက္ေနတာလဲ "
" အဘြားေတာ္မိဖုရားႀကီးဖြင့္ထားတဲ့ 'ေတာ္ဝင္နန္း' ေဆး႐ုံမွာပဲ "
" ေတး မနက္ျဖန္က်ရင္ တီတိီ့ဆီလာမယ္ "
" အေမ က သိပ္မစိုးရိမ္ရဘူး။မင္း လာဖို႔ အဆင္ ေျပမွ လာ။အဆင္မေျပရင္ ထြက္မလာခဲ့နဲ႕ "
" ေတး အဆင္ေျပတယ္။ဒါနဲ႕ စီနီယာ က UKကို ဘယ္ေတာ့ ျပန္မွာလဲ။စီနီယာ အလုပ္ကေန ခြင့္ယူလာတာလား... "
" အလုပ္ကေန ထြက္လိုက္ၿပီ၊အေမ့ကို တစ္ေယာက္တည္း မထားနိုင္ေတာ့လို႔... ၿပီးေတာ့
အေမ့ရဲ႕ ကုမၸဏီကိုလည္း ဦးစီးမယ့္လူက ငါကလြဲၿပီး တျခားလူ မရွိဘူး "
" ဟင္ အလုပ္ထြက္လိုက္တာလား။ဒါဆို...
စီနီယာရဲ႕ ပေရာ္ဖက္ဆာတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ကေရာ... လက္လႊတ္လိုက္ေတာ့မွာလား... "
ေတး,ေမးခြန္းေၾကာင့္ စီနီယာဘက္က ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။အဲ့ဒီေနာက္ သက္ျပင္းခ်သံနဲ႕အတူ...
" ငါ့မွာ အေမပဲရွိတာ။အေမ့ထက္ ငါ့အိပ္မက္က
အေရးမႀကီးဘူး။အေမနဲ႕ ငါ့အိပ္မက္ၾကားမွာ ငါ့အေမကို ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္လို႔... ငါ့မွာ ေနာင္တဆိုတာ မရွိဘူး။အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနပါနဲ႕ "
" စီနီယာ အဆင္ေျပရဲ႕လား... "
" အင္း... ငါ အဆင္ေျပပါတယ္ "
ငါ ပထမဆုံး သေဘာက်မိတဲ့ မိန္းကေလး မင္းကို ခ်စ္ေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့တာကလြဲရင္ေပါ့။
" မင္းမေနခ်င္တဲ့ ေနရာမွာ ဘာလို႔ ထပ္ေနေနတာလဲ ခြန္းေတး "
" ေတး မင္းသားကို သူမခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ မယူရေစခ်င္လို႔ပါ။မင္းသားက ၾကင္နာၿပီး၊သေဘာထားျပည့္ဝတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။အာ့ေၾကာင့္ မင္းသား ကို
သူခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလးနဲ႕ပဲ ဖူးစာဆုံေစခ်င္တယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ ေတး က မင္းသား ကို ကူညီေနတာပါ "
" မင္း အိပ္မက္စိတ္ကူးထဲက သတို႔သားေလာင္းပုံရိပ္မ်ိဳးလဲ ခြန္းေတး "
" အင္း... ဥပမာေပးရရင္ အိမ္ေရွ႕စံလိုမ်ိဳး လူကို
ေတး သေဘာက်တယ္ "
မင္း စိတ္ကူးထဲက လူကေတာင္ မင္းေနတဲ့ အရင္းႏွီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ကိုယ္မဟုတ္ဘဲ... အိမ္ေရွ႕စံတဲ့လား။
" ဒါဆိုရင္ ေတး ဖုန္းခ်ေတာ့မယ္ "
" ခ ခဏ ခဏေလး... ခြန္းေတး "
" ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ စိီနီယာ "
" ငါ့ကို မင္း ငယ္ငယ္က ေခၚသလိုမ်ိဳး တစ္ခါေလာက္ ေခၚေပးလို႔ရမလား... "
" အင္း ရတာေပါ့ ကိုကိုရဲ႕... ဟီး "
သူမ က ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ေခၚၿပီး ရယ္သလို... စ်ာန္ကိုယ္တိုင္လည္း ႏွစ္ၿခိဳက္စြာနဲ႕ ၿပဳံးမိပါ၏။မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့
ၿပဳံးမိတဲ့ ႏူတ္ခမ္းပါးတို႔နဲ႕ ကြဲျပားေန၏။
" Happy birthday ပါ ကိုကို႔ရဲ႕ ခြန္းေတးေလး။မင္း ေမြးေန႕က အေမေဆး႐ုံတက္ရတဲ့ ေန႕ျဖစ္လို႔
မေျပာျဖစ္လိုက္တာ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုမွ ေျပာရတာ။စိတ္မဆိုးဘူးမလား... "
" ဟင့္အင္း.. မဆိုးပါဘူး "
" ဒါဆို ဒါပဲေလ "
" အင္း မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္ ကိုကို "
သူမဆီက ကိုကို လို႔ ထပ္ေခၚသံေလးေၾကာင့္
စ်ာန့္ႏူတ္ခမ္းေတြက ထပ္ၿပီးေတာ့... ၿပဳံးမိျပန္၏။ရင္ဘက္ထဲကေတာ့ နာက်င္လ်က္ေပါ့။
သူမ ကိုယ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး၊အိမ္ေရွ႕စံေရွ႕မွာ...
" ေတးရဲ႕ ခင္ပြန္းေလာင္း ပါ စီနီယာ က... "
ဟု ဟန္ေဆာင္မိတ္ဆက္ေပးစဥ္က ကိုယ့္ႏွလုံးသားေလးက လွိုက္လို႔ခုန္ၿပီး ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့
အခိုက္အတန့္ေလးေပါ့။အခုေတာ့ သူမ၏ ဟန္ေဆာင္မိတ္ဆက္စကားေလးက ကိုယ့္အတြက္ ႏွစ္သိမ့္မူ႕ေလး ျဖစ္လို႔ေန၏။
သူမ ေမြးေန႕မွာ ေပးဖို႔လုပ္ထားတဲ့ အရာေလးကို အခုေတာ့ မေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိဳက္ေတာ့သည္။
ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ သူမနဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါ ေပးဖို႔ဆိုၿပီး၊ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ ထည့္ယူလာမိတဲ့ အရာေလးကိုလည္း ပိုင္ရွင္လက္ထဲ ျပန္ေပးဖို႔
ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
စ်ာန္ ဖုန္းရပ္ေျပာေနတဲ့ ဝန္ရံတာဘက္ကေန
အေမရွိေနတဲ့ အထဲကို ျပန္ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
" အေမ "
" ဘာလဲ... သား "
" ဒါေလး အေမပဲ ျပန္ယူထားလိုက္ပါ "
" ေတးေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းဖို႔ အေမ သားကို ေပးထားတာေလ။ဘာလို႔ အေမ့ကို ျပန္ေပးေနရတာလဲ သား... "
ေဒၚနန္းပန္းဆမ္းမွာ ေခြၽးမေလာင္းေလးအတြက္
ဘိုးဘြားေတြလက္ထပ္ကတည္းက လက္တင့္ကမ္းအေမြပစၥည္း ရတနာေလးျဖစ္တဲ့ မိုးေရစက္ပုံစံ ပတၱျပားေလးကို ေဘးကေန စိန္ကြပ္ထားတဲ့
လက္စြပ္ေလးကို ျပန္ေပးလာတာမို႔... အံ့ဩသြားရသည္။
" ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္လို႔ပါ အေမ "
" ဘာ... အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူး။သား မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ေတးေလးနဲ႕ စကားမ်ားလို႔လား "
" ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းက ခြန္းေတးနဲ႕စကားမ်ားဘူးလို႔လဲ အေမ "
" ဒါဆို ဘာလို႔လဲ... သား ေတးေလးကို သေဘာက်ေနတာ အေမအသိပဲေလ။ေတးေလးက အသက္ငယ္ေသးလို႔... အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ရင္ ဖြင့္ေျပာမယ္။ေက်ာင္းၿပီးရင္ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းမယ္ဆိုၿပီး၊သားကိုယ္တိုင္ပဲ အစီစဥ္ေတြ ခ်ထားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။အခုက်မွ ဘာလို႔လဲ သား... "
" ဘာလို႔လဲ မေမးဘဲနဲ႕... ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အတိုင္းေလးပဲ လိုက္ေလ်ာေပးပါ အေမ "
" သား... "
" ကြၽန္ေတာ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြ မလိုခ်င္ေတာ့လို႔ပါ
။ဒီတိုင္း အေမနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္တည္းဘဝက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ျပည့္စုံေနပါၿပီ အေမ "
သားရဲ႕စကားေတြရဲ႕ တစ္ဝက္က အလိမ္အညာေတြပါေနတယ္ဆိုတာကို သားမ်က္ဝန္းေတြထဲကေနေတြ႕ရသည္။
" သား... "
" တျခားမေတြးပါနဲ႕။ဒီတိုင္းေလး ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာကိုပဲ ယုံေပးပါ။ အေမက ကြၽန္ေတာ္ အခ်စ္ရဆုံးပါပဲ အေမ "
" သားရယ္... "
ေဒၚနန္းပန္းဆမ္းမွာ သူ႕ကိုေပြ႕ဖက္၍ ေျပာလာတဲ့ သားရဲ႕အၿပဳံးေတြက ညိုးႏြမ္းေနတာကို ျမင္ရေတာ့ ရင္ထဲမခ်ိျဖစ္ရ၏။
ေျပးၾကည့္မွ ဒီသားနဲ႕ ဒီအေမသာရွိတဲ့ ဘဝမို႔...
သားကို အၿမဲ ေပ်ာ္ေနေစခ်င္တာက မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵပါ။အခုေတာ့ သားကို ေပ်ာ္ေစမဲ့အရာေလးက သားကို မေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေနသ ည္မို႔... စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရ၏။
ရင္ခြင္ထဲက သားရဲ႕ ေက်ာျပင္ေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္ေပးရင္း... သားအတြက္ အဆင္ေျပေစဖို႔...
ဆုေတာင္းေပးေနမိသည္။
တစ္ဖက္က ပထမဦးစားေပးခင္မင္ရသူ၊တစ္ဖက္ကလည္း အခ်စ္ဆုံးရသူ ထိုႏွစ္ဦးၾကားကို ကိုယ္က ဝင္လိုက္ရင္ျဖင့္... မလွမပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြကို
ပုံေဖာ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားမွာ အေသခ်ာပင္။
အခုအခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆုတ္ေပးေနတယ္ဆိုတာကလည္း၊သူမသာ အိမ္ေရွ႕စံကို မခ်စ္လို႔... အိမ္ေရွ႕စံအနားကေန ထြက္လာျဖင့္... ကိုယ့္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိေနေသးသည္ မဟုတ္လား။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာႀကီးကို ထားေနတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့... ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ဆို႐ုံေလးပါပဲ။
..................
" မင္းသား ရက္ပိုင္းေလာက္ေတာ့ ေက်ာက ဒဏ္ရာကို ေရမစိုေအာင္ ေနပါ။ၿပီးေတာ့ ေဆးကိုလည္း အခ်ိန္မွန္ ထည့္မွျဖစ္ပါမယ္။ဒီေန႕လို ေဆးကို ထည့္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ မထည့္ျဖစ္ရင္ ဒဏ္ရာက အျမန္ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး "
" အင္း "
" ဟင့္ "
" ဟင္... ေတး ေရာက္ေနတာလား။ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲ။သမားေတာ္ လတ္စသက္ၿပီး လိုက္ေတာ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ မင္းသား "
ေက်ာကဒဏ္ရာကို သမားေတာ္နဲ႕ အိပ္ေဆာင္ထဲမွာ ေဆးထည့္ေနစဥ္ ေနာက္ဘက္မွ ရွိုက္သံသဲ့သဲ့ေလးေၾကာင့္... ေဆးထည့္ေနတာ မၿပီးတတ္ေသးေပမဲ့ သမားေတာ္အား ျပန္ေစလိုက္သည္။
သမားေတာ္သြားတာနဲ႕ အိပ္ေဆာင္ခန္းဝမွာ ရပ္ေနတဲ့ သူမအနားကို ေဆးထည့္လို႔ ခြၽတ္ထားတဲ့ ရွပ္အကၤ်ီကို ေကာက္စြပ္ရင္း ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။စိတ္ကလည္း ငိုေနတဲ့ သူမေၾကာင့္ ပူေလာင္ေန၏။
အနားေရာက္တာနဲ႕ မ်က္ရည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႕
ရွိုက္ေနတဲ့ သူမ၏ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ...
" ဘာျဖစ္လို႔ ငိုလာတာလဲ။မင္းကို ဘယ္သူက ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ။ကိုယ့္ကို ေျပာ။ကိုယ္ အခု
မင္း ကို ငိုေစတဲ့ သူကို သြားအျပစ္ေပးမယ္ "
" ဟင့္ တ တကယ္ အျပစ္ေပး ေပးမွာလား... "
" တကယ္ေပါ့။ကိုယ္က မင္းကို ညာပါ့မလား။ေျပာပါ။မင္းကို ဘယ္သူက ငိုေစခဲ့တာလဲ ေတး "
လို႔ ေမးလိုက္တဲ့ အခါမွာ ျပန္ေျဖလာတဲ့ သူမစကားေၾကာင့္... ကိုယ့္မွာ မ်က္လုံးအစုံက ျပဴးက်ယ္သြားရ၏။စိတ္ထဲကေနလည္း ဗုေဒၶါလို႔ပင္
တလိုက္မိသည့္အထိပင္။သူမေျပာတာက...
" ေတးကို ငိုေစတဲ့ သူက မင္းသား " ပါတဲ့ေလ။
#ကိုးအမရာေမာင္
ဂ႐ုထဲ Share သြားေပးပါေနာ္။