ပန္းခ်စ္သူ
🌸
အိပ္ခန္းအက်ယ္ႀကီးရဲ့ ေျပာင္လက္ေနေသာၾကမ္းျပင္မွာ ေက်ာက္ျပင္နဲ႔သနပ္ခါးကိုအားရပါးရ ေသြးေနသူတစ္ေယာက္ရိွသည္။ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ေက်ာျပင္နဲ႔ မ်က္ႏွာမွာေခြၽးေတြထြက္ေနသည့္တိုင္ မေမာမပန္းေသြးကာ အဝါေရာင္အႏွစ္သနပ္ခါးေတြမ်ားမ်ားစားစားထြက္လာမွ ေသြးတာရပ္တန္႔လိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ခန္းလံုးကိုသပ္ရပ္ၿပီး ရွင္းလင္းေနေအာင္ထားထားေပမဲ့ သနပ္ခါးတုန္းေတြကေတာ့ရိွေနဆဲပင္။ ေက်ာက္ျပင္ကိုကြၽန္းမွန္တင္ခံုေပၚျပန္တင္ၿပီး ပုဆိုးကိုတိုတိုျပင္ဝတ္လိုက္သည္။ အေပၚဗလာနဲ႔ ပုဆိုးတိုတိုေၾကာင့္အညာသား လူၾကမ္းႀကီးလို႔ထင္ေနရင္မွားပါလိမ့္မည္။ အညာသူကိုယူထားတဲ့ အညာသားအတုေလးေမာင္မိႈင္းသာျဖစ္၏။
ဝိတ္တံုးႏွစ္တံုးကိုယူၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ကာဗလထြက္ေအာင္ ေဆာ့ရင္းလွေသြးကိုေစာင့္ေနရသည္။ ဒိုက္အခါ ၁၀၀ထိုး၊ ဝိတ္တံုးမၿပီးသည့္တိုင္ လွေသြးကထြက္မလာေသးတာမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုသြားေခါက္ရသည္။
" ေဝ့ ခ်စ္ဇနီး၊ ေလဒီ ခင္ဗ်ားေရခ်ိဳးတာၾကာလွခ်ည္လားဗ်ာ။ ေဝ့ "
တဒုန္းဒုန္းနဲ႔တံခါးကိုထုေနတာ အေတာ္ၾကာမွတာဝါအျဖဴေလးပတ္ၿပီး ၿပံဳးစိစိနဲ႔ထြက္လာေတာ့သည္။
" ရွမ္းေလး "
" ဘာရွမ္းေလးလဲ။ ၾကာလိုက္တာ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ "
ဆူရင္းနဲ႔သဘတ္ကိုယူၿပီးေရေျခာက္ေအာင္ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒီမိန္းမက သူမဆူရင္မရဘူး။ နဲနဲေလးေတာ့ပညာျပမွ ဟင္း။
" ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
" ေမာင့္အဝတ္ေတြေလ်ာ္ေနတာေလ။ စခရက္ေလးလဲတိုက္ေနတာ ဟီးဟီး "
" မလိုပါဘူး၊ ဒီမွာျမင္လား လက္ ခင္ဗ်ားကိုေျပာခ်င္ေနတာၾကာၿပီ လွေသြးႂကြယ္။ ေနာက္ဆိုအဝတ္မေလ်ာ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာေလ်ာ္မယ္။ ေလဒီ သနပ္ခါးလိမ္းေတာ့ "
ခပ္တည္တည္နဲ႔အဲ့သလို အားရပါးရဆူၿပီးေနာက္မွာ မွန္တင္ခံုေရ႔ွထိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။
လွေသြးကသနပ္ခါးေတျြမင္ေတာ့
" ငါေျပာမလို႔ ငါသနပ္ခါးမေသြးခဲ့ရဘူးလို႔၊ ေမာင္ကတအားေတာ္တယ္ ေမႊးေနတာပဲ "
" ေမာင္ေျပာပါတယ္။ ဒီလက္ေတြက မင္းကိုျပဳစုယုယဖို႔ "
" နင္အေျပာမႀကီးပါနဲ႔။ ငါ့ေဘဘီေလးကိုအစာေကြၽးၿပီးၿပီလား "
" ၿပီးပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ေကာင္ႀကီးကလံုးခဲေနတာပဲ ေမာင္အာဘြားေတြေပးခ်င္ေနတာ "
" ငါ့သားကိုေသခ်ာဂရုစိုက္ေနာ္။ ငါ့သားထိခိုက္လို႔မရဘူး "
လက်ာ္မ်က္ေစာင္းမသိမသာထိုးၿပီး အင္းပါဆို၍ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ထိုသားဆိုသည္က သူ႔သားလေရာင္လဲမဟုတ္၊ ဟိုပန္၂ပန္မဟုတ္ ေရႊေရာင္နဲ႔ အညိုဆပ္ထားတဲ့ အေမႊးပြပြနဲ႔ေၾကာင္ဝတုတ္ေလးျဖစ္သည္။ ထိုင္းေၾကာင္လို႔ေခၚၾကၿပီး ဝဝကစ္ကစ္နဲ႔ခ်စ္စရာအေတာ္ေကာင္းသည့္အျပင္ ၁၀သိန္းနီးပါးေပးခဲ့ရသည္။ အဲ့လိုႏိုင္ငံျခားေၾကာင္ကို နာမည္ေပးထားတာ ရန္ႀကီးေအာင္ တဲ့။ အညာသူမကိုမွ မယားေတာ္မိတာကိုး။ လက်ာ္ခမ်ာအဲ့နာမည္ေပးတဲ့ေန့က ထမင္းေတာင္မစားႏိုင္ေပ။ ရင္ခံသြားလို႔ျဖစ္သည္ စိုင္းပန္ဆို ဂ်င္မီ၊ အိုက္ပန္ဆို ဂ်ိမ္းစ္၊ သားသားကဆို jonny တဲ့ အၿပိဳင္အဆိုင္စဥ္းစားၾကၿပီးမွ လွေသြးေၾကာင့္အကုန္ငိုင္က်သြားၾကသည္။
" ေမာင္ Lotion ေဖာက္ေပးဦး။ "
" လွေသြးကသိပ္လွလာတာပဲ။ မလိမ္းလဲလွပါတယ္ "
" အခုေဖာက္လိုက္ "
" ခဏေလးေနာ္ "
လိမ္းလိုက္ရတာလဲသူ႔အျပင္မရိွ လွခ်င္ရဲ့စက္စက္ယို၊ စစ္ကိုင္းမွာပဲေနလိုက္ရင္ေကာင္းသား။ ၿမိဳ႔ေပၚတက္လာမွ ေမ်ာက္လက္ထဲအုန္းသီးထည့္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ အခုဆိုဆိုင္ကယ္စီးသင္ထားတာမို႔ လွစ္ခနဲဆိုလွေသြးမရိွေတာ့ေပ။ ေဈးခ်ိဳသြားရတာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲမုန္႔ေလ်ွာက္စားရတာနဲ႔ လက်ာ္မွာဘာလုပ္ရမလဲတကယ္မသိေတာ့ေပ။
ေမႊးႀကိဳင္ေနေအာင္တစ္ကိုယ္လံုးလိမ္းၿပီးတာနဲ႔ ဝတ္ေနက်ဂုန္နီအိတ္ဂါဝန္ထုတ္လာေတာ့သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အဝါမက် အညိုမက် ခ်ည္သားမို႔အရင္ေလာက္ပြမေနေပ။ ဒီလိုဖက္ရွင္ဝတ္ရမယ္လို႔ ဘယ္သူကမ်ားသင္လိုက္လာလဲမသိေတာ့ပါ။ မ်က္ႏွာေလးကလွေနလို႔ေပါ့ ဘာလုပ္လုပ္တင့္တယ္ေနတာ။
" ငါလွလား "
" ေတာ္ေတာ္လွတယ္ နမ္းၾကည့္ဦးမယ္ "
" မနမ္းနဲ႔၊ နင္နမ္းဖို႔မဟုတ္ဘူး။ ငါလွဖို႔လိမ္းထားတာ "
" လွေသြးကလဲ ဒီေယာက်ာ္းကမနမ္းလို႔ဘာလုပ္ရမွာလဲ "
" ေရခ်ိဳးေလ။ နင့္ကိုၾကည့္ရတာ နံေစာ္ ညစ္ပတ္ စုတ္ျပတ္ ေနတာပဲ ေအာ့ ေအာ့ "
" ဟာ ဟာ ဒီအညာသူမကျပႆနာပဲ "
အန္မဲ့ပံုစံလုပ္ၿပီးထြက္သြားတာမို႔ လက်ာ္အံတက်ိတ္က်ိတ္နဲ႔ အႏိုင္ပိုင္းခံရၿပီးအခန္းထဲက်န္ခဲ့ေတာ့သည္။
လွေသြးမန္းေလးေနပူဒဏ္ေၾကာင့္ ေအးမဲ့အဝတ္အစားေတြသာေရြးဝတ္ေနမိသည္။ ဆံပင္ေတြကိုကလစ္နဲ႔ၫွပ္တင္ထားၿပီး ပန္းသီးေလးေတြကိုအစိပ္ေလးေတြစိပ္ကာ အိမ္ေရ႔ွစတီေပၚတင္ထားလိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးေတြၾကည့္ေနက် လူစြမ္းေကာင္းကားဆိုလား အဗန္ဂ်ာဆိုလား လွေသြးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။
နားလည္လားဆိုေတာ့ နားမလည္ ဒါေပမဲ့စာတန္းထိုးပါတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ရိုက္ခ်က္ေတြကအရမ္းမိုက္တာမို႔ ၾကည့္ရတာအပ်င္းေျပပါသည္။ သားသားကေတာ့တစ္ေန့တစ္ေန့ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး လူစြမ္းေကာင္းအရူးထေနတတ္သည္။
" သားေရ ရန္ႀကီးေအာင္ လာလာ အေမ့ဆီလာ။ "
" Meow... "
" ဪ အေမ့သားကစကားေတြေျပာေနတာပဲ။ လာပါဦး ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရေအာင္ "
တေညာင္ေညာင္နဲ႔သြားၿဖဲေနတဲ့ ဝတုတ္ေလးကိုဖက္အိပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေမာင္ကဒီေၾကာင္ကိုကိုင္တိုင္း မ်က္ေစာင္းထိုးကာမနာလိုျဖစ္တတ္ေသးသည္။
" လွေသြး ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတာလား "
" အင္း "
" ေဟ့ေကာင္ မင္းဖယ္ ရုပ္ကိုကေၾကာင္သူခိုးရုပ္၊ ျဖတ္ထိုးလိုက္မယ္ "
ခံုေပၚကေနတြန္းခ်ၿပီး လက္သီးတျပင္ျပင္နဲ႔မို႔ လွေသြးစိတ္တိုသြားရသည္။ သူမ်ားေၾကာင္ကအိပ္ေနတာကို သူေနာက္မွလာၿပီးေတာ့
" ဟယ္ အဲ့တာဘာလုပ္တာလဲ ငါ့ေၾကာင္ကို။ ငါ့သားေလးအိပ္ေနတာေလ "
" မရဘူး။ ေမာင့္မယားေလးနား အိပ္မလို႔ "
" ဟိုဘက္သြားစမ္း။ ငါစိတ္မတိုခ်င္ဘူး "
" သြားဘူး "
ဆိုဖာေပၚလွဲေနတာကို အတင္းဝင္တိုးၿပီးအေနာက္မွာကပ္သပ္ကာ လာအိပ္ေတာ့သည္။ လက်ာ္လက္ေတြက လက္ေမာင္ေလးကိုပြတ္ေပးေနတာမို႔ လွေသြးမ်က္လံုးစင္းကာအိပ္ခ်င္လာေတာ့သည္။ ရုပ္ရွင္ကလဲေကာင္းေနတာမို႔ အိပ္လဲမအိပ္ခ်င္ ဒုကၡေတြေရာက္ေနေတာ့သည္။
" ၾကည့္စမ္း အေမ့သားအမ်ိဳးေတြ ဟိုမွာေၾကာင္ႀကီး "
" အဲ့တာေၾကာင္မဟုတ္ဘူး၊ က်ားသစ္နက္ Black panther တဲ့ အညာသူ ဘာမွလဲမသိဘူး "
ျဗန္းခနဲေက်ာကိုရိုက္လိုက္တာမို႔ လက်ာ္အိပ္ေနရာကေနထပါထိုင္ရသည္။ စပ္ျဖင္းျဖင္းနဲ႔ ပူထူကာတကယ္လုပ္မယ္မထင္ထားလို႔ စလိုက္မိျခင္းသာ။ အခုေတာ့မ်က္ရည္ေတာင္လည္သြားရ၏။
" ေမာင့္ကိုမရိုက္ပါနဲ႔။ ေမာင္နာတယ္ "
" နင္ဘာလို႔ငါ့ကိုေစာ္ကားလဲ "
" လင္ျဖစ္သူကခ်စ္လို႔စတာပဲဟာ၊ လက္မပါပါနဲ႔လား "
" အမေလး ငါပဲမိန္းမၾကမ္းပါ၊ ငါမွားတာပါ "
လွေသြးကျပန္စိတ္ေကာက္ၿပီး ထသြားဖို႔လုပ္တာနဲ႔ လက်ာ္လက္ကေနလွမ္းဆြဲကာ ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ သူ႔ေပါင္ေပၚပစ္စလတ္ခတ္က်လာတာမို႔ လည္တိုင္ေတြထဲတိုးေဝ႔ွကာ
" ေမာင္တကယ္နာသြားတာ။ ေမာင္ကစလိုက္ရံုကို "
လွေသြးကဘာမျွပန္မေျပာေပမဲ့ လက်ာ္ကေတာ့အနာခံၿပီးခ်စ္ခ်င္လာေတာ့သည္။ သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလးေၾကာင့္ လည္ပင္းကိုဖြဖြေလးနမ္းေတာ့ မယ္မီးေတာက္ကဘာမွမေျပာေပ။
" ေမာင့္ေက်ာကိုၾကည့္ပါဦး။ ေတာ္ေတာ္နာေနတာ "
" ေဆာ ရီး "
အသံေသးေသးေလးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းကေလးေလးလိုၿငိမ္သြားတာမို႔ လက်ာ္အသဲယားသြားရသည္။ ႏွာေခါင္းကိုဖြဖြတို႔ၿပီး
" ရပါတယ္ ေတာင္းပန္ဖို႔မလိုပါဘူး။ တစ္ခ်က္ေလာက္နမ္းရင္လံုေလာက္ပါတယ္ ဒီကို "
ပါးျဖဴျဖဴေလးကိုလက္ညိုးထိုးျပၿပီး အေခ်ာ့ေတာင္းေနတာမို႔ လွေသြးဖိနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ေသြးေၾကာစိမ္းေတျြမင္ေနရတဲ့ေမာင့္ပါးျပင္က ဖဲ့ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျဖဴေဖြးေနေတာ့သည္။
" စိတ္ဆိုးသြားတာလား လွေသြး၊ ေမာင္ကစတာပါ "
ဘာစကားမျွပန္မလာပဲ ၿငိမ္က်သြားေတာ့လဲလက်ာ္ေနမတတ္ေတာ့ေပ။ က်န္တဲ့သူေတြအျမင္မွာ အရယ္အၿပံဳးမရိွပဲ ပံုစံအမွန္နဲ႔ေနေပမဲ့ လွေသြးေရ႔ွမွာေတာ့စေနာက္တတ္ၿပီး ကေလးဆန္တဲ့ခင္ပြန္းအေနနဲ႔သာ သူေနခဲ့သည္။ တစ္ျခားလူေတြဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွၾကည့္လို႔လဲမရသလို လူလို႔လဲမထင္ေပ။ လွေသြးကေတာ့သူ႔ကိုလူယဥ္ေက်းေလး ျဖစ္ေစခ်င္တာမို႔ လွေသြးတစ္ေယာက္ထဲေရ႔ွမွာပဲ အႏူးညံ့ဆံုးသူေနေပးသည္။
" ေလဒီ My Lady စိတ္ေကာက္သြားတာလား။ "
" ငါစိတ္မေကာက္ဘူး "
" ေမာင္နဲနဲပဲနာတာပါ။ ေမာင္ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာမို႔ အရိုက္ခံရတဲ့လူကပဲျပန္ေခ်ာ့ေနရသည္။
" ငါ့လက္ကအက်င့္ျဖစ္ေနလို႔၊ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး "
" ေမာင္သိပါတယ္။ ေမာင္ကစတာပါ "
" ငါကေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ဇနီးေကာင္းမဟုတ္ဘူးပဲ။ ဘယ္မိန္းမကမွသူတို႔ေယာက်ာ္းကိုမရိုက္ဘူး။ ငါကတအားလြန္တယ္ေနာ္ "
" အာ လွေသြးကလဲ၊ မငိုပါနဲ႔ ေမာင္နားလည္ပါတယ္။ ေမာင္စတာပါ လွေသြးအားေသးေသးကေမာင္မနာပါဘူး။ တကယ္မနာဘူး။ သူမ်ားမိန္းမေတြကရိုက္လို႔မရဘူးဆိုတာ သူတို႔ေယာက်ာ္းေတြကသည္းမခံလို႔ေလ၊ မိန္းမကိုႏိုင္စားၾကတာ။ ေမာင္ကလွေသြးကို ဘာလုပ္လုပ္ခ်စ္တယ္ ေမာင္သည္းခံႏိုင္ပါတယ္ "
" ဟီး! ငါကမေကာင္းဘူး။ ေမာင္နဲ႔မညားပဲ ရြာကေကာင္နဲ႔ညားရင္ ငါကရိုက္ခံေနရမွာ။ ေမာင္ျဖစ္ေနလို႔ ငါ့ကိုသည္းခံေနတာ။ ဟီး! "
" ဒုကၡကိုလွလွနဲ႔ေရာက္ပါၿပီ My laday ရယ္။ ရြာကေကာင္နဲ႔ညားစရာလားကြ၊ "
ေခ်ာ့ကာမွဟီးခနဲထငိုတာမို႔ သနပ္ခါးေတြေတာင္ပ်က္ကုန္ေတာ့သည္။ လက်ာ္ခမ်ာဒီညိုျမေလးကို မ်က္ရည္အက်မခံပါဘူးဆိုကာမွပဲ။
" ေမာင့္စံပါယ္ေလး ပန္းခူးၾကမလား။ ေမာင္ပန္းသီေပးမယ္ေလ ပန္မယ္မလား။ "
" ဟင့္အင္း "
" ေရာ္ ငါ့မိန္းမကလဲ။ ျမစ္ဆိပ္သြားၾကမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုရားသြားၾကမလား "
" ဘုရား "
" အင္း ေမာင္လိုက္ပို႔မယ္ "
အငိုတိတ္ရင္ၿပီးေရာ ခ်က္ခ်င္းအက်ႌလဲကာအေဖ့ဆီ အိမ္ေသာ့ေပးၿပီးႏွစ္ေယာက္ထဲထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
လွေသြးကဘာကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနလဲမသိေပမဲ့ လက်ာ္ စလိုက္မိတဲ့ သူ႔ကိုယ္သူသာအျပစ္တင္ေနမိသည္။ သူအဲ့လိုစိတ္မေကာင္းေအာင္ ေျပာလိုက္တာမဟုတ္ပါ။
သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔တင္ ျမင္သမ်ွလူတိုင္းရဲ့ရင္ကိုေအးသြားေစေသာ အၾကည္ဓာတ္ကလွေသြးမွာရိွသည္။
လက်ာ္မန္းေလးေတာင္ေျခက ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရားဝန္းထဲကားရပ္ၿပီး လွေသြးကိုဆင္းေစခဲ့သည္။ ခ်ည္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့ အသားေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ ဆံပင္ေလးေတြကိုခ်ထားပံုက လက်ာ္အတြက္နတ္ေရးတဲ့ပန္းခ်ီေလးလိုပင္။ လက္ကိုတင္းေနေအာင္ကိုင္ထားၿပီး ပန္းဝယ္ကာဘုရားရင္ျပင္ေပၚတက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ညေနေစာင္းကာစမို႔ ေအးခ်မ္းကာေလကတဟူးဟူးတိုက္ေနေတာ့သည္။
" လွေသြး ဘုရားပန္းကပ္ရေအာင္၊ "
" အင္း "
ဘုရားပန္းအိုးထဲႏွစ္ေယာက္အတူကပ္ၿပီး ဘုရားကန္ေတာ့လိုက္သည္။ လက်ာ္ကပုဆိန္ေပါက္ေပါက္ရံု ကန္ေတာ့တဲ့သူမို႔ လွေသြးကိုေဘးကေနထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
" ေမာင္တို႔လမ္းေလ်ွာက္ၾကမလား။ "
" ထိုင္ေနရေအာင္၊ တစ္ေနရာမွာ "
လွေသြးကသူ႔လက္အက်ႌစကို ဆြဲၿပီးေဆာင္းတန္းတစ္ေနရာမွာထိုင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့မန္းေလးေတာင္ကိုလွမ္းၾကည့္ေနေတာ့သည္။ လက်ာ္ေဘးကေနေငးၾကည့္ရင္း ပါးကိုလက္ညိုးနဲ႔ဖြဖြပြတ္လိုက္မိသည္။
" ေမာင္ အသက္ကေလးရယ္တဲ့ ရွည္ေစလို မန္းေတာင္ရိပ္ခိုတဲ့။ "
" ေမာင္နားေထာင္ေနပါတယ္ ေလဒီ "
လွေသြးကပါးေဖာင္းေလးကိုၿပံဳးရင္း
" လွေသြးေလ မန္းေလးမွာေနရတာအရမ္းေပ်ာ္တယ္။ မန္းေလးကအရမ္းလွတယ္၊ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ရင္ထဲေနြးေထြးေနတာပဲ။ ေဂါဝိန္ဆိပ္ကလဲ လြမ္းေစတယ္၊ မိႈင္းညို႔ေနတဲ့ေတာင္ေတြကလဲ လြမ္းေစတယ္၊ ေတာင္သမန္ကလဲလြမ္းစရာေကာင္းတယ္။ ဘယ္ေနရာကၾကည့္ၾကည့္ အခ်စ္ေတြနဲ႔ျပည့္စံုေနသလိုပဲ။ အရမ္းက်က္သေရရိွၿပီး ျပည့္စံုတဲ့မိန္းကေလးလိုပဲ "
လက်ာ္မ်က္ေတာင္တိုစိတ္စိတ္နဲ႔ မ်က္ရစ္မပါလွတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြကို လွေသြးဆီအျပည့္အဝေပးကာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဒူးေထာင္ထားတဲ့အေပၚ ေမွာက္အိပ္ရင္း ဘာလို႔ဒီလိုေျပာရလဲလို႔ ေသခ်ာေတြးယူေနရသည္။
" ငါကေမြးထဲကမျပည့္စံုေတာ့ေလ ငါဒီေနရာမွာေနရတာေပ်ာ္တယ္။ သီေပါမွာလဲေပ်ာ္တယ္ "
" လွေသြးေပ်ာ္ရင္ ေမာင္ေက်နပ္ပါတယ္။ ေမာင္ကလွေသြးေပ်ာ္ေနတာျမင္ရမွ အသက္ရွင္ႏိုင္တဲ့ေကာင္ပါ "
" အဟင္း ငါ့မွာေလ ေမာင့္လိုတီတီတာတာနဲ႔ တယုတယေျပာေပးတဲ့ေယာက်ာ္းရိွလို႔ အရမ္းဝမ္းသာတာပဲ။ ေမာင္သာမရိွခဲ့ရင္ ငါဒီခ်ိန္စုတ္ျပတ္ေနေလာက္ၿပီ "
" မစံပါယ္ ဘာလို႔ဒါေတြေျပာေနတာလဲ က်ဳပ္မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘာကိစၥရိွရိွေမာင္ရိွေနတယ္၊ ေမာင္ကာကြယ္ေပးမယ္ တစ္ခုခုျပႆနာရိွေနရင္ ေမာင့္ကိုေျပာပါ။ "
" လွေသြးရဲ့ မူပိုင္ေရ႔ွေနႀကီးကိုဖံုးကြယ္လို႔မရဘူးပဲ "
လွေသြးကေလးကန္ကန္ေျပာေတာ့ လက်ာ္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ၾကည့္ၿပီး
" ေရ႔ွေနစဝ္လက်ာ္မိႈင္းပါကြ၊ တရားခြင္မွာဆို ေမာင့္ကိုအေသေၾကာက္ၾကတာ "
" အင္း စကားနဲ႔ေျပာမရရင္ လက္ပါတာကိုး "
" ေမာင့္မိန္းမကိုလဲ ေမာင္လက္ပါသင့္ရင္ပါမွာပဲ။ အေၾကာေတြသိပ္တင္းေနတာပဲ "
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လွေသြးပုခံုးေတြ၊ လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြကို ႏိွပ္ေပးတာမို႔လွေသြးရယ္မိသြားေတာ့သည္။
" ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔ "
" ရယ္ပါ၊ ေမာင္မိန္းမရယ္ေနမွ ေမာင့္ကမ႓ာႀကီးလည္ပတ္မွာ၊ ၿပံဳးစမ္းပါဗ်ာ "
" ေမာင္ ထြန္းေနာင္လြတ္လာၿပီတဲ့ "
" ဘာ! "
လက်ာ္ေထာင္းခနဲထလာတဲ့ ေဒါသစိတ္နဲ႔ လက္အေၾကာေတြေရာ၊ လည္ပင္းေၾကာေတြပါေထာင္ကာ လက္သီးကိုက်စ္ေနေအာင္ဆုပ္ထားမိသည္။
" အဲ့တာေၾကာင့္စိတ္ဒုကၡေတြေရာက္ေနတာလား။ အဲ့တာေၾကာင့္ ငိုတာလား "
" ေမာင္....."
" မေခၚနဲ႔၊ မင္းငိုစရာမလိုဘူး လွေသြး၊ ငါရိွတယ္ မင္းမွာငါတစ္ေယာက္လံုးရိွတယ္။ ငါေတာင္ငိုေအာင္မလုပ္ရက္တဲ့ မင္းကတစ္ျခားေကာင္ေၾကာင့္ငိုတာမျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပဲ "
" မိႈင္း..... သားသိသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ငါေၾကာက္တယ္ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ငါဘယ္ေလာက္အထင္ေသးခံခဲ့ရလဲ ေမာင္သိတယ္မလား။ သားကပါ..."
" မင္းကိုေဝဖန္တာ ငါ့သားဆို အဲ့ေကာင္ကိုငါကိုယ္တိုင္ဆံုးမမယ္၊ ထိုးသင့္ရင္လဲထိုးမွာပဲ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွမၾကည့္နဲ႔၊ ဘယ္သူေျပာေျပာနားမေထာင္နဲ႔ လွေသြးႂကြယ္ကိုေဝဖန္ရင္ လက်ာ္မိႈင္းရဲ့လက္ဆကိုလဲခံႏိုင္ရမယ္။ တစ္ျခားလူေတြေၾကာင့္ငိုတာဆို ေမာင္အခုသြားသတ္မယ္။ အဲ့ေကာင္ကို အပိုင္းပိုင္းခုတ္ၿပီးဧရာဝတီျမစ္ထဲေျမာလိုက္ရမလား "
ခပ္ေမွးေမွးမ်က္လံုးေတြကစူးရဲလာရင္ လွေသြးေၾကာက္ပါတယ္။ လက်ာ္မိႈင္းကေသြးဆိုးတယ္ ရိုင္းတယ္ လွေသြးနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္လူသတ္ရဲတယ္။
ေသေအာင္ရိုက္လို႔ေၾကာက္တဲ့ ေယာက်ာ္းမရိွဘူး အထူးသျဖင့္ လက်ာ္လိုလူေပါ့။ ဒါေပမဲ့ေၾကာက္ျပေနတာပဲ ဘာလို႔လဲေမးရင္ အေျဖကလွေသြးျဖစ္ေနလို႔ ခ်စ္ရသူကစိတ္ဆင္းရဲမွာဆိုးလို႔ လိမၼာၿပီးေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါပဲ။ တကယ္တမ္းေၾကာက္လားဆို ေမာင္ကပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္လို႔ေျပာဦးမွာ။ ဓားနဲ႔ခုတ္ေတာင္ ေဆးရႈပ်က္မဲ့လူမဟုတ္ေပ။
" ငါ့မွာေမာင္ရိွေနလို႔ေပါ့။ ငါမေၾကာက္ေတာ့ဘူးသိလား လွေသြးတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ေမာင္ရွင္းမွာပဲဟာ "
သူ႔ပုခံုးေပၚမွီခ်မွဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်ၿပီး
" ျပန္ၾကမယ္။ ေမာင္စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ေလဒီဗိုက္ဆာလား ဘာစားဦးမလဲ "
" ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားခ်င္တယ္ "
" လင္ကေတာင္ေပၚသားဆိုေတာ့ ရွမ္းစာပဲစားေတာ့မယ္ေပါ့ "
" အင္း ေမာင့္ကိုခ်စ္ "
ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႔အူယားစရာရုပ္ေလးေၾကာင့္ လက်ာ္သြား၃၂ေခ်ာင္းေပၚတဲ့အထိရယ္မိေတာ့သည္။
ရယ္ေသာသူသည္ အသက္ရွည္၏တဲ့ လက်ာ္မိႈင္းကေတာ့ မစံပါယ္ရိွမွ အသက္ရွည္မယ္ထင္ပါတယ္။
ဘယ္သူမွမခ်စ္လဲ လက်ာ္သိပ္ခ်စ္ပါသည္၊ တေလာကလံုးကရုပ္ဆိုးတယ္ျမင္လဲ လက်ာ္မ်က္လံုးထဲသိပ္လွပါသည္။
မစံပါယ္သာအနားမွာရိွေနရင္ ပန္းေတြလဲပြင့္လို႔၊ ရာသီဥတုလဲသာယာလို႔ ေမာင္လဲၿပံဳးလို႔ရယ္လို႔.....။
******************
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကေလးေတြကၿခံထဲေဘာလံုးကန္ေနၾကတာမို႔ လွေသြးအနားသြားရပ္ေနလိုက္သည္။
" အစ္မဘယ္သြားတာလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနတာ "
" ေအးေအး ခဏေလးေနာ္ အစ္မဟင္းခ်က္ေပးမယ္ "
စိုင္းပန္ကေဘာလံုးအက်ႌနဲ႔ေခြၽးသုတ္ရင္း လာေျပာတာမို႔ လွေသြးဟင္းေျပးခ်က္ဖို႔ျပင္ေတာ့သည္။
" ေနေတာ့ မမ၊ သားခ်က္လိုက္ၿပီ ၾကက္ဥေၾကာ္ၿပီး လက္ဖက္သုပ္လိုက္တယ္။ မမစားလို႔လဲရတယ္ "
" ေအးပါ ငါေမ့သြားတာ။ ငါ့ကေလးေတြထမင္းမစားရေသးတာကို "
" ရပါတယ္ ေအးေဆး၊ "
အိုက္ပန္ကကပ္ခြၽဲေတာ့ စိုင္းပန္ကရန္စတဲ့ေလသံနဲ႔
" ဘာသားလဲ ေခြးမသား "
" မင္းကႏြား ေစာ္ပစ္ခံရတဲ့ေကာင္ ဂ်ိဳႀကီးနဲ႔ "
" မင္းေစာက္လုပ္လား "
ၿခံထဲမွာတင္လံုးေထြးသတ္ေနၾကတာမို႔ လွေသြးရပ္သာၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ အစ္ကိုကလဲ ငါးဖယ္၊ ညီေတြကလဲငါးဖယ္ အထုခံရလဲမမွတ္တဲ့ဟာေတြ။ လွေသြးေမာလို႔ ဘာမွမေျပာပဲ နာရင္ရပ္သြားမဟ္ဆိုၿပီးလႊတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
" ေဟ့ေကာင္ေတြ သတ္ေနျပန္ၿပီလား။ ဟိုမွာ ဓားရိွတယ္ ခုတ္ၾက "
" ေဘာလံုးလုေနတာပါ ကိုမိႈင္း "
" အဟိ "
အစ္ကိုကိုမွေသေအာင္ေၾကာက္တာမို႔ လွေသြးခိုးရယ္လိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လဲ အဲ့ႏွစ္ေယာက္ကလက်ာ္လို အေသထိုး၊ ဆဲမွၿငိမ္တာ လွေသြးေလာက္ကိုကပ္ခြၽဲၿပီးၿပီးသြားတာ။
" ေမေမ "
" သားထမင္းစားေနတာလား "
" ဟုတ္တယ္ စားပါဦး "
ဇလံုကိုင္ၿပီးအိမ္ေရ႔ွထြက္လာကာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတာမို႔ လွေသြးအနားသြားထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ ၇ႏွစ္ေတာင္ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ လူေကာင္ကေတာ္ေတာ္ထြားလာၿပီး ဖေအနဲ႔ပိုတူလာသည္။
" ေဟ့ေကာင္ မင္းဘာစားလဲ "
" ထမင္း အေဖ့ကိုမေကြၽးဘူး "
" အေမ့ကိုေကြၽးပါဦး "
" ေမေမစား "
လက်ာ္ ထိုမ်က္ေမွးဝတုတ္ကိုၾကည့္ရင္း လက္သီးေထာင္ျပလိုက္သည္။ လူေလးကခ်စ္စရာေကာင္းရဲ့နဲ႔ ဖေအကိုအတိုက္အခံလုပ္ေနတယ္။
" လွေသြး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ခဲ့ေနာ္။ ေမာင္ဝရံတာမွာေစာင့္ေနမယ္ "
" အင္း "
ေမာင့္ကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး သားပါးေဖာင္းႀကီးကိုနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ကေလးပီပီဝကစ္ကစ္ေလးမို႔ အရုပ္ေလးနဲ႔တူလွသည္။ မိႈင္းေလးက မိႈင္းႀကီးနဲ႔မတည့္ပဲ တစ္ညတစ္ည သူတို႔သားအဖကဝိုင္းလုတာခံရေသးသည္။ ဝတုတ္ကတစ္ဖက္၊ လူမိုက္ကတစ္ဖက္နဲ႔ လွေသြးရူးပါရူးခ်င္ရသည္။ ေယာက်ာ္းကအစ ကေလးအဆံုး လွေသြးကိုမေၾကာက္ၾကပဲ အရုပ္ေလးလိုသေဘာထားၿပီး စိတ္ေကာက္ရင္အာဘြားေပးကာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကသည္။
" ေမာင္ ေကာ္ဖီရၿပီ။ ငါကလက္ဖက္သုပ္စားမယ္ "
ဝရံတာက်ယ္က်ယ္မွာ ေမာင္ကထိုင္ၿပီးဂစ္တာကိုႀကိဳးၫွိေနေတာ့သည္။ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေလးေတြက ေလတိုက္တိုင္းလြင့္ေနၿပီး သူဝတ္ထားတဲ့ အညိုေရာင္ရွပ္လက္ရွည္က တံေတာင္အထိဖရိုဖရဲေခါက္ထားသည္။ ၾကယ္သီးျဖဳတ္ထားတာမို႔ အက်ႌကခပ္ပြပျြဖစ္ေနတာကိုျမင္ေနရသည္။
" လွေသြးအတြက္ လွေသြးနဲ႔တူတဲ့ပန္းေလး "
နားရြက္ၾကားကို ကံ့ေကာ္ပန္းတစ္ပြင့္ပန္ေပးၿပီး သြားေလးေတြညီေနေအာင္ၿပံဳးျပေတာ့သည္။
* ေလေျပၫွင္းရယ္ ၿငိမ္သက္ဆဲညမွာ အသာအယာတိုးလို႔တိုက္ခတ္ေန ~~~~~ သင္းပ်ံ့ေမႊးတဲ့ ပန္းရနံ႔ေတြ ေဆာင္ယူ သယ္လာ ေလၫွင္းရယ္~~~~~
ပန္းခ်စ္သူ တို႔လက္နဲ႔ကြယ္ ခူးဆြတ္ဖို႔ စိုးရြံ႔လို႔ေနတယ္ ~~~ ဆြတ္ယူမယ္ ဟန္ျပင္ကာပင္ ယုယစြာေထြးေပြ့ထားပါမယ္ ~~~~~
အသာအယာဆြတ္ယူ ရင္မွာသိမ္းထားမယ္ အိုေလ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ရယ္ ~~~~~ ပန္းကိုခ်စ္တဲ့ ပန္းခ်စ္သူ ~~~~~ ကိုယ္တိုင္ခ်ူကာဆြတ္ခူးမယ္ *
အသံၾသၾသကဒီလိုဆိုေတာ့လဲ တစ္မ်ိဳးနားေထာင္ေကာင္းေနျပန္သည္။ ေမာင္ကဂစ္တာလဲ တီးတတ္လားလို႔ေမးမိရင္လဲ ေမာင္မလုပ္တတ္တာဘာမွမရိွဘူးလို႔ ႂကြားတဲ့ေလသံနဲ႔ျပန္ေျဖဦးမည္။ ေမာင္မလုပ္တတ္တာ ဟင္းခ်က္တာပဲျဖစ္ၿပီး ခ်က္လိုက္ရင္အမည္မသိတာေတျြဖစ္သည္။
" မစံပါယ္စိုက္တဲ့ စံပါယ္ေတြကေတာ္ေတာ္ႀကီးလာၿပီေနာ္။ ေမႊးေနတာပဲ၊ လွလဲလွတယ္ ေမာင့္မိန္းမေလာက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး "
" နင္ေလ်ွာက္ေျပာျပန္ၿပီ။ ေဖေဖတို႔ၿခံထဲမွာလမ္းေလ်ွာက္ေနတာ ၾကားသြားလိမ့္မယ္ "
" ၾကားပါေစ၊ ကံေကာ္ပန္းနဲ႔လိုက္တယ္ ပိုလွတယ္၊ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ "
လွေသြးပါးကိုၫွစ္ၿပီး ေျပာေနတာမို႔လက္ကိုယူကာ ကိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
" ဘာမွမစိုးရိမ္နဲ႔ေနာ္။ ေမာင္ရိွပါတယ္ ဒီတိုင္းေလးပဲေန က်န္တာေမာင္တာဝန္ယူတယ္ "
" လွေသြးလဲအဲ့လိုပဲေတြးပါတယ္။ ေမာင္ရိွေနတာပဲ "
" လွေသြးေတာ္တယ္၊ မင္းကိုထိရင္ မင္းသားနဲ႔ မင္းေမာင္ေတြလက္ခ်က္နဲ႔တင္လူေသတယ္။ ေမာင္ေတာင္မလိုဘူး "
" ကေလးေတြကို အတတ္ေကာင္းမသင္နဲ႔ေနာ္။ "
" ေမာင္ဘာမွမလုပ္ဘူး "
ဝရံတာကိုလက္ေထာက္ၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္းကေန လွေသြးကိုသူ႔နားလာရပ္ခိုင္းသည္။ ခံုပုေသးေသးေလးမွာထိုင္ရင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာကိုၾကည့္ေတာ့
" ရိုးရိုးေဆးလိပ္ပါ ေလဒီ၊ အဲ့လိုမၾကည့္ပါနဲ႔ "
" ငါ့ေယာက်ာ္းကတအားသိတတ္တာပဲ။ "
" ေမာင္လဲအသက္ႀကီးပါၿပီဗ်၊ နားလည္ပါတယ္ အကုန္သိတယ္ "
" သြကာသမရတာတစ်ခုပဲ "
လွေသြးစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၿငီးေတာ့ ေဘးမွာကုတ္ကုတ္ကေလးထိုင္ၿပီး ေပါင္ေပၚေခါင္းတင္လာေတာ့သည္။
" ေမာင္အဲ့တာေတာ့ဘယ္လိုမွမရဘူး။ ဘုရားနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေဝးတာပါ "
" ငါလဲစဥ္းစားထားပါတယ္။ ဒီသႂကၤန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေမာင့္ကိုေရာ၊ ကေလး ၃ေယာက္ေရာ သကၤန္းစီးေပးရမယ္လို႔ "
လက်ာ္မ်က္လံုးျပဴးၿပီးၾကည့္ေတာ့ လွေသြးကအတည္ေျပာေနတာျဖစ္သည္။ မိန္းမေျပာရင္ တစ္ညေတာင္မဟုတ္ေတာ့ပဲ စကၠန္႔ပဲၾကာတဲ့ သူ႔အတြက္ဒီကိစၥကအႀကီးႀကီးျဖစ္သည္။ ကတံုးနဲ႔သကၤန္းနဲ႔ လက်ာ္အတြက္ဘယ္လိုမွမအပ္စပ္ေပ။
"ေမာင္ေလ..."
" အယူခံပယ္ခ်တယ္ ဝတ္ကိုဝတ္ရမယ္ "
" ေမာင္တစ္ခြန္းပဲေျပာမွာပါ "
" ဟင့္အင္း မရဘူး "
" ခက္ေတာ့တာပါပဲ "
စိတ္ညစ္စြာနဲ႔ပဲေပါင္ေပၚလွဲအိပ္ကာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲေတြးေနလိုက္ေတာ့သည္။ သႂကၤန္က်ရင္ ဖိုးေထာင္နဲ႔အပီအျပင္ကဲမယ္လို႔ ေတြးထားတာ အခုေတာ့ဦးဇင္းအေခၚခံရမွာေတြးရင္း ရင္ေမာေနေတာ့သည္။
{A/N အားလံုးပဲ ေမာင္မိႈင္းကိုေမ့ေနၾကၿပီလားရွင့္၊ ဒီေန့မွာစာဖတ္သူတစ္ေယာက္က ႏွင္းဆီကိုေမာင့္ပံုေလး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့လို႔ ႏွင္းဆီအရမ္းသတိရတာနဲ႔ extraေလးတင္ဖို႔စဥ္းစားခဲ့တာပါ။
ခ်စ္တဲ့ ႏွင္းဆီ}